장음표시 사용
141쪽
Non dubitarunt proinde Patres Mirant, ab Imperatoribus alyli sive immunitatis p.rendam res iturionem e atque integram ma Nere Magistratibus facultatem reos eriminum
ab Eeelesin extrahendi. nisi per Imperat res immanitas sive asylum indultum esset , sive ipsis inhibitum, ne ad Ecclesias tons gientes ab iis extrahere possent.
stitutio Theodosii iunioris, enim frag- mearum Oeeurrit in Lege 4. Ca, Theod. De his qui ad Eeelinas e με ant, Se in Lege COA JU. eodem, & integra exstat Grae in & Latine ad calcem Austorum Coneilii Ephesini Tomo 3. Conciliorum Generalium apud Labb. Item in Cod. Theod. per Jambum Gotho redam notis illustrato post dictam legem 4. Huius Constitutionis Theodosanae finis seu scopus fuit , uti recte notat Gotho redus in Commentario dime legis 4. ,, non tam ut is Eeelesiallieorum asylorum jus 3c securitas is seu immunitas Eeelesiarum firmetur etsi is obiter quoque dicto initio legis , & vers. is Ner in extrahendia, Asyli Eeelesialtiei insis sanciarur adversus vim extrinentium quamis ut Eeelesiarum hine sanctitos sanciatur ad- is versus irruentium in eas seu eonfugientuis um vesaniam , & inde reverentia loei nonis vicietur: id est, Ecclesias humanitati, imis ii uo timentitas ita patere voluit me is dolius iunior quod hnius legis initio pratinis fatur ut eas ex obtentu violari seu con-m taminari noIuit irruentium vesani r quod is integra Constitutione non uno imo expretiis sum est is . Quanta autem esset eirca tempus edita Constitutionis servorum indignationem Dominorum tuorum de linare simulantium, & asyli & immunitatis eonsequendae fidaei D, &in Eeelesias irruentium audaeia Ni insolentia, probat quod de hae insolentia narrat Merates M. 7. Historiae GHesiastica eam 33. is C ,, iusdam enim c ait) praepotentis viri servi, B natione Barbari, Domini sui atrocitatem is experti, ia Ecclesiam confugerunt ; stimCanon.
is ctisque gladiis ad ipsum altare prosiliernat.
M Cumque rogarentur, ut inde abscederent, is nullὲ ratione adduci potueram, ut parerent, is sed impedimento eram quominus divinum se officium eelebraretur. Et plurimis diebus is evaginatos vibrantes gladios, quemvis adis se aeeedentem ferire parati erant . Tan is dem vero cum ex Clericis unum interimis eissent, alium autem vulnerassent, seme
is ipses peremerant Ut igirur hane confugarum in sesentiam
eomprimeret; necnon irreverentiis , nec cinprofanationibus Ecelesiarum, & divini O
eii turbationi, quae per remoram confugaram in ipsis Eeelesiis, Ze thea aras contingeha liper hane Constitutionem occurrere voluit
Theodosus. Media autem, ovibus hune finem si hi propositum assequi intendebat Theodosius, fuerant: se Primum, fines 8c terminos imis is munitatis Ecclesiarum, Ecelesiastieique A-- syli, ampliat augetque, ut in integra Coninis stitutione dicitur , ut ita ipsum sacrarium is templi quod altare vocat itemque imis teriorem partem Ecclesiae id est orat se rium ab in aentium temeritate, audacia is & turba, si quid forte tale contingat, ut is in predicta tragoedia evenerat, ad ipsam is sacrarium, vindicetur. Itaque immunitatiis isti seu Asylo Eeclesiasti eo patere vult , is non tantum ipsum saerarium sive altari.
um, imo non tantum vel saerarium vase oratorium, quod quatuor murorum seu pa
is rietum septis includitur squod nartho disse eitur sed 3e ultra illa laxius aliquod spari lium e quidquid scilicet extra , seu transis templum ad primas usque fores ambitusis EGIesiaifici seu templi, per quos popuIus,, oratum gestiens oratorium ingreditur. Quod is quidem intermedium spatium , eellulis , is domibus, hortulis, balneis, areis , poet,
Ita observat Iambos Gothos us, qui Scibidem multis probat, primum fuissa The dosiam iuniorem, qui pre hane Constituti nem terminos immunitatis extendit, & ante hane Constitutionem solum Altare & Temis plum Asylo Erelesiasti eo redisse. Praeterea notat ibidem Gothoissis spatiaum illud, quod Ecelesiae adjacebat, & eui Theodosius Asylum Ecclesiasticum cedere voluit, etiam dictum fuisse Septum Messae , atque hinc iactum, ut apud Scriptores medii aevi
142쪽
α Ablo Templorum. CAP. II. t saevi Septorum Ecclesia frequens mentio oe
Itaque hoc totum spatium subiacens, adiacens Templo , haud alitur atque ipsum Templum, Asylo cedere vult hae lege The dosius iunior, ut ipse loquitur: id est, iat jioris Templi vice ς sicut inde non magis quis extrahi possit, quam ab ipsamet Templo. Ne alioquin s solum Templum in asylam cederet, vel taum sacrarium , divinum inficium turbetur; vel fi vim adhiberi contingat , loei sanctitas violetur e quod utrumque evenerat, in ea specie, quae huic Legi easionem prebuit. Et sane Theodosum ad hane immunit tis siue Asyli extensionem indulgendam i daeium fuisse, non tam ex erga confugientes indulgentia, quam ex reverentia & religione ipsis Templis di aris Deo consecratis conismanda, ratio editae Constitutionis probat : is Hane autem ait spatii latitudinem is ideo indulgemus, ne in ipso Dei Templo,
se & saeroe sanctis Altaribus, confugientium ,, quemquam mane, vel vespere tubare, velis pem lare liceat , ipse hoe Clericis reli- , gionis causa vetantibus ; ipsis qui consu se giunt, pietatis ratione servantibus se. Notat autem Gothos edus in Comment rio huius Deis . Codicis Theod. pro his veris bis, mane vel vespere, legi, manere Uel -- fere, ut sensus sit, ut nemini confugientium in Dei Templo, aut apud sacras arasmanere, aut cibum sumere , aut dormire , ut etiam pernoctare liceat; uti & exprimitur in lege 4. Codicis Theod. & in lem 3. Iustin. etiam in textu Latino sat mamis
Idcirco autem eonfugas in Dei Templo aut apud saeras aedes manere seu moram trahere vetuit Theodosius, ne oecasione huius morae subinde violentia aut strepitus tonita reverentiam divini Cultuet in ipsis Templis excitaretur, uti tragoedia, de qua supra,
Similiter ob reverentiam Dei Templis &sacris aris conservandam, vetuit confugas in Templis, aut apud sacras aνas vescere aut
dormire t - Nam eis ait Dei Templumis humana naturalique necessitate laedari, &is saer lancta Mysteria infami infirmitateis misceri, ac divina a prosanis contaminari, is sacra denique ab impuris inquinari nequa- is quam patimu1ὲ Ma tamen confugientibus. is quominus opem implorarem, praesidii olliis um p clusimus , sed amplioribus longi is ribusque spatiis illorum securitati consulenisis dum exiit avimus . & quod divisitati . - & quod humanitati debetur, talicite re is ligioseque observantes M. Legimus quoque eamdem ob reverentiam Dei Templis debitam anno 68 I. in Conculio Toletano XII. Cari. Io. is Consentienteis pariter & jubente gloriosissimo Dominois Ervigio Rege statutum, ut his ipsis, qui se Eeesesam petunt , per omnia licitum in is triginta passibus ab Ecelesiae ianuis pro is gredi : in quibus triginta passibus ,
is niuscujusqae Ecelesiae m toto circuitu reis is verentia defendetur et se tamen , ut hiis qui ad eam confugiunt in extraneis, velis longe laparatis ab Melata domibus nullo is modo ob aellentur. Sed in hoc triginta pilisis suum numero, absque domorum extranea is rum receptaculis, progrediendi aditum obis,, tinebunt : qualiter & requisitae naturae
si sem debitis expleant loeis ; & nullo te
is ne antur eventu necessitudinis, qui Domuse nieis se defendendo commiterint claustri ,
Denique precipit hae Constiratione The dosius: is Arma quoque , in quovis telo .is ferro, vel speeis, eos, qui coniugiunt, mi se ni me intra Eeclesias habere precipit: quae is non modo est a summi Dei Templisse ae divinis altaribus prohibentur, sed etiam is cellulis, domibus, hortulis, balneis, areis, is atque porticibus D. Post haee qui armati Eeclesiam ingrediauntur, & arma deponere nolunt , quid de his agendum sit, iubiicit: si Dehine si religis cincti, quovis Ecclesiae loco, vel adtem Μ si septa, vel eirea, vel extra sint , 11
is tim eos, ut arma reponant auctoritate nis piscopi a solis Clericis severius tonuentri ἔ- data eis fiducia, quod Religionis nomineis melius , quam armorum 'sidio mani is aurar- Sed si Eeelesae Woee moniti , post totis tantorumque denuntiationes, nolueriat armari relinquere , iam clementiae nostre apud se Deum & Episcoporum ea 3 purgat , a se malis, si ita res exegerit, intromisssis, tra. - hendos se abstrahendosque esse cognoscant.
- & omnibus easibus es e subdendos . Sed is neque Episcopo inconsulto, nec sine nostra
143쪽
reti mussertatis is live Iudicum in hae alma Urbe, vel ubi-M Cumque, jussione, armatum quemquam abis Ecclesis abstrahi oportebit; ne si multis, passim hoe lieeat , confusio generetur igitur Theodosius hae Constitutione non tantum terminos immunitatis sve Asyli extendit & praescripsit, sed insuper vetuit, eonfugas infra terminos immunitatis arma habere : formamque praescripsit Clericis , qua confugas ad arma deponenda comm nere deberent; nimirum ut auctoritate Episcopi ad deponendum arma severius con eis niantur , id est eommoneantur ; data eis fiducis , quod religionis uomine, melius quam armorum praesidio muniantuν e quo Theodosius id unum significare voluit, ut Cleri- ei armis cinctum convenirent & eommonerent, ut arma deponat . h1e fiduci 1 dita,h c ratione, quod religione magis tutus sit
quam armis. Si autem a Clericis eo modo comm niti arma deponere nolint, non vult Theo. dosius , ut per Clericos extrahantur , aut
vis aliqua a Clericis eis inseratur; sed mandat , armatis intromiss , trahendos se abl- trahendosque esse cognoscant , & omnibus casibus esse subdendos. Sed neque Epitcopo inconsulto, nec sine noli ra sive Iudicum in hae alma Urbe, vel ubicumque, iussone, armatum quemquam ab Ecelesiis abstrahi oportebit ; ne si multis passim hoc liceat, confusio generetur.
Priusquam igitur quisquam eorum , qui
metu aliouo ad Ecclesias confugiunt armati, abstrahantur, arma deponere nolentes , tria requiruntur ἔ primo , ut commonitio Clericorum & Episcopi auctoritas praecesserit, cui confuga parere noluit. Secundo pollhaee, iussio Principis , vel sane Iudicum . Tertio, Episcopo eo ulto, quod in hae im,&in hae specie requisivisse legitur Theos . Hae e tria requiruntur, ut armati ab
Α syIo Eeclesiastico abstrahi possint; ne ali quin . si alia serma observetur , haecque
negligatur, & promiscue armatos abitraneis re liceat , generetur confuso, & ut in Graeeo amplius est scilicet Clericis sorte ipsis vim adhibentibus , & confugis tontra nitentibus, quod ipsum evenerat in ea specie tragcediae, quae huic legi occasionem prae-huit: uti hὶe recte observavit Iacobas G tholietas. Conon ea Qui eiusmodi modum tum eirea termianos Asyli , tum formam in commonen dis confugis , & in eorum extractione se vandam praeseripsit, sat demonstravit indulgentiam Asyli Ecclesiastici a sua dependere
g. V. Altera Theodosi junioris Constitutio deIemis confugientibus ad Ecclesias.
S Equitur Lex Theodosii iunioris , qu1
ervorum ad Eeclesiam eonfugientium immunitatem intra terminos certi temporis
concludit, & eorum inlotentiam reprimit ;habetque duas partes , prout in Codice Theodosiano confieit legem s. at in Codiaee Justiniani , tex 4. solam partem secumdam eomplectitur. In primis hane suam Constitutionem ita exorditur: is Super eonfugientibuς ad san-- ctae religionis Altaria , Sanctionem in is perpetuum valituram eredidimus promul-- gandam qua loquendi formula paten inter lignificat sibi esse auctoritatem super eonfugientibus ad sanctae religionis Altaria ,sive de Eeeles aram asylis, Legem sanciendi in perpetuum valituram. Prima parte hujus. Constimtionis edicitur eis Ut siquidem servus euiuiquam Ecclesiam, is Altariave, loci tantum veneratione confi-- sus, sine ullo telo petierit , is non plus,, uno die ibidem dimittatur , quin domiis no eius , vel cujus metu poenam immiis o nentem visus eli declinatis , a Cieriei sis quorum intereii , nuntietur . Itque eum se imperiit 1 indulgentia peccatorum , ut ,, nullis residentibus iracundiae menti rellis is qui is, in honorem loci, & eius respectu, is ad cujus auxilium convolavit, abducatis . Itaque L e parte voluit Theodosius , se vuς Domini sui iram metuens ad Ecclesiam confugiens obtentu Asyli, non nisi uno die a Clericis retineatur, quo elapso, Domino, a quo aufugit, nuntietur et isque eum impertita indulgentia peccatorum, ut nullis re sidentibus iracundiae menti reliquiis, in honorem loei, & ejus reisinu, ad cujus a iulium eonvolavit, abducat.
Credidit enim Theodosius, uti hac notat
144쪽
α oti Temmorum. CAP. II. τ Iaeobus Gothostedas , sat esse Dominum una die earere servo suo, ut hae modie mora ira Domini molliatur, aecedente loci religione & depreeatoris alleuius respectu. Servis enim iram Domini fugientibus duplex hoc perfugium erat , ara seu Templum , & deprecator . Et sane uti recte
ibidem Gothos redust si Nihil aliud ad Ee,, clesiam perfugium erat , quam Clerico- is rum deprecavo seu intercessio,, . Hoc ipsum non obscure significavit S.
Augustinus in Epistola ad populum Hipponensem , uti supra observavimus, Hine mandellum est confugientes ad Ecclesiam non tam ex eonfugio ad ipsam materialem Ecclesiam , quam ex Patrocinio & intercessione Episcoporum & Clericorum , ad quorum patrocinium per cons gium ad Eeesesam eonfugisse videbantur , impunitatem sive misericordiam expectatis.
Idque est quod hae lege indieari videtur
per haec verba , eius re pectu, ad cuius auxilium remolavit.
Hinc quoque intelligitur ita Theodosium
voluisse succurrere servis iram Dominorum fugientibus per Ecclesiarum immunitatem sive asylum , ut tamen hare immunitas Dominis nihil aut parum obsit. Secunda pars Constitutionis, quae conficit dictam Diem 4. in Od. Iusin. De his qui ad Ecclesas confugiunt, dirigitur in servos, qui armati ad Ecclesias confugiunt, edicitu que : is Si servus cuiusquam in Ecclesiam is altariave armatus , nullis hoc suspicantiis bus, inopinatus irruerit , exinde protinus se abltrahatur, vel continuo Domino , velis et , unde eum tam furiosa sormido pr is ripuit , indicetur e eique mox abitrahenis di copia noci negetur . Sed si arm se runa fiducia resistenti animos insania imis pellente conceperit , abripiendi , extra -- hendique eum Domino, quibus id potestis efficere viribus concedatur . Quod si il-- lum etiam eonfigi in concertatione puri gnaque contigerit, nulla erit ejus noxa, is nec constanda criminationis relinqueturis occasio, si is, qui ex statu servili in ho-- stilis & homicidae conditionem transiliit, is sit oecisus
γ Mirum sane videri debet , quod Imperator cleistis, degradationem , quae est pinna Moeninica , in
matum in Ecclesiam irruentem non tantum permittit quocumque modo per D
minum ex Ecclesia a vei.& abstrahi , ted insuper servum resilientem Oeeidi in Ecclesia a Domino impune permittit; id eli, ut non
si obnoxius poenae ordinariae Lais Cornelia de scariis . Uti enim ibidem observat Gothos reduς : si Ecclesia sinum suum quidem is pandit servo poenam imminentem, iram
is que Domini sagienti , sed non ut eleis ganter hie dicitur ex statu servili in M. si 'ilis o homicidae conditionem transeunti,
Praeterea eum haec servorum insolentia saepenumero per Clericos foveri videretur, qui vel specie humanitatis eos contra praetcripta
Legum tuerentur , vel etiam occultarent , aut etiam contra Dominorum voluntatem
ad Clericatum promoverent, Theodosius hae lege in Clericos ultra legis praescripta lervos ad Ecclesias confugientes, detinentes, vel o cultantes poenam decemit, uti legitur in ipsa Constitutione, prout exstat in Codice The dosiano; nimirum similes Clerici transgressores Episcopali auctoritate e gradu Clericali submoti in laicorum ordinem reiiciantur, hoc est degradentur a . Qui Eeclesiarum asylum eo modo e lacum. scribit, legesque ejus usu praescribit, sat ostendit Asylum ad suam pertinere in ritatem. Rursus hae ita eireumscribit immunitatem, ut hanc Dominis servorum obesse non sinati
Leonis Imperatoris Consiliatio.
OCcurrit in Codice Iustiniani Constituistio Leonis Imperatoris, quae conficit Iesem 6. De his qui ad Eci Iesas confugiunt, hane immunitatem Ecclesiarum spectans Iconstituitque lege per omnia loca valitura ris Nullos penitus cuiuscumque conditionis is snt, de sacro- sanctis Ecclesiis, orthodoxaeis fidei expelli, aut trahi, vel protrahi conis fugas, nec pro his venerabiles Episcopos, is vel religiosos oeconomos exigi , quae ab se ipsis debeantur. His, qui hoc moliri, autis iacere, aut nuda saltem cogitatione, atque A tractatu ausi fuerint tentare, capitali &. vl-
145쪽
a 12 Dinerrat a Canonisa Vesult 3gitar Leo Imperator , Lege per is privatisque profietant. Sane II intra fines
omnia loea valitura, ut debitores tum publi- is habentur Ecclesiae , vel apud quemlibet ei, tum privati immunitate Ecclesiarum ga - is ex Clericis absconditae sive de politae fuissedeant, Deque a quoquam ab iis locis sacris, is firmantur e studio & providentia Uiri re- ad quae refugerint, abstrahi queant, sub P - is verendissimi oeconomi sive desenseris Esna rapitali sive ultimi supplicii in extrahentes. ω clesiae diligentia inquisitae , hae quolibet Insuper nee venerabiles Episcopos, nec re- is modo ad sacrosanctam Ecclesam perveni- Egio 1 taeonomos pro ires exigi Posse, sive is entes, proierantur . ut pari aequitatis oris emi eorum debita lalvere. is dine, iisdem ex bonis fiseo vel Reipubli-Hia igitur lege revocat Leo Imperator is eae, sive creditoribus, & suibuscumque i leges Theodosi de Areadii, de quibus supra; is illa petitoribus ad modum debiti eousUaquarum priore Theodosius volebat debita is tur . Sicubi depostae vel commodatae diis ab Epistopis exigi, s publicos debitores con- is cantur inquirendi volumus esse cautelam, fugas protegere & retinere vellent et uti & is ut si ista suspieione apud aliquem sidie Areadius in posteriore , qui & pro privatis is rantur absconditae, de ita e m tonsete debitis taeonomos exigi posse statuit. is ita satisfacere auctoritate venerabilis An Quoad poenam vero ultimi supplicii in is tistitis iubeatur: adiicientes, quod ea, quae extrahentes ab Eoelesiis confugas , Non in is de principalibus perionis decrevimus iaΜagistratus, aut in eos, qui Reipublicae per- is causis fideiussorum sive mandatorum . nam serunt, sed in privatos, qui privata is seu rerum ad eos pertinentium, vel famia auctoritate id attentare ausi essent, decretam se liarium & sociorum, seu participum , δι esse pro eomperto Deile habebit , quisquis is omnino in iisdem casis obnoxiorum πω
Romanorum mores ac instituta noverit, apud is sonis praeeipimus observari r seu iret seipses quos non cuiusquam Judicis lictores, nec mi- is quoque secum e fugat intra Eeelesiarumniisti, reos ipsos aut rei eapitalis aut debiti is terminos habere voluerint; ut eorum qu detinebant, sed ereditoribus ipsis, aut iis, qui is que bonis publica debita privataque sol- iniuriam acceperant, reum obtorto collo in is vantur, & per eos rerum, ubi eumqued Judietum trahere ius erat . Quod cum in is positae sunt, praecedat inquistio , & haec Ecelesiis etiam ipse indeeenter facerent, mose is quidem de ingenuis, liberisque per uis, seque vi fle impetu ab Altaribus divellerent Cum autem servi, coloni, liberti , alii-α in ius raperent, in eos lata lex. que domesti ei, ut se servitio Dominorum &Ne autem sub obtentu confugii creditores Patronorum refugiendo ad Ferietas subd suis fraudarentur creditis, varia hic praescripsit cere tentarent , quin & res Dominorum s Imperator; atque in primis, quod non ob- cum afferrent & occultarent, his mederi vciail ante eonfugio possint confugae sepei debitis lens statuit f. s. se Sane si tervus aut eoi seis conveniri coram legitimis Iudicibus, at- is nus, vel adscriptitius, familiaris sive libe que coram eis, sive per se, sive per procu- is tus, & huiusmodi aliqua pars a domesti-ratorem solemniter coni itutum & instrumim si ea , vel eonditioni subdita , eonquassatis respondere cogantur e & si post examen me is rebus certis atque subtractis, aut seipsum Iudicem deelarati lint debitores, exenti que - furatus, ad sacrosancta se loea e tulerit. ant, iudieiorum ordine solito servato. - statim a religiosis taconomis sve deseα-- Itaque ait f. s res immobiles ms. - ribus, ubi primum hoe scire potuerint, is sidet post Edictorum solemnium citati, ,, per eos videlicet, ad quos hoc pertinet , ,, nem , ex Sententia iudicantis usque ad se ipsis praesentibus pro Eeelesiastiea dileiptiis modum debiti bonorum eius sive pristi na & qualitate commissi aut ultione comisse rum traditio sive venditio celebretur M. is petenti , aut intercessitone humanis ima ., Post haec prosequitur: is Quod si res mobi- is procedente remissione veniae , 3c Sac se les habet, easque extra terminos o ultat is menti interventione, securi ad locum sta-- Ecclesiae, Sententia iudicantis, & execu- is tumque proprium revertantur: Febus, quasis toris sollicitudine perquisitae , quocumque ,, serum habuerint, reformandis r diutius eis loco occultentur, erutae, pro aequitatis tra- is nim eos in Ecclesiis non convenit eom-
,, mite, modoque debiti publicis rationibu is morari, ne Patronis seu Dominis per i tam rum
146쪽
De ADti Templinam. CAP. II. I Φ. rum absentiam obsequia iusta denegentur, is delinqdiem ibus pareme eo erit. sed hoe is & ipsi per incommodum Ecclesiae & pau- ω parientibus , m M. talia a praesumptoriis
is perum alantur expensu is . is bus patiantur. Deinde Templarum caute.
Denique quid eirca confugas sive eon is la non tamentibus, sed hesis datur a lege, gientes ad Eeessias erio mos sive delenis is & non erit possibila amamque tueri e-res Eeclinae agere oporteat, praestribit ε. 6. M tela sacrorum loeorum laesentem laesam is Inter tae autem, quae sedulo ad religiosi Monet a rem hic Dionysius Gre istas is taeonomi sive defensoris Melesiae solliei- noth ro. fidem publicam & feeuritatem fi- is rudinem turamque respicinni , erit etiam Uufieari per cautelam Templorum. - illud obsereandum , ut singulorum intra Post haec subiungit Iustinianas r ω PONLis Ecclesias eontagientium per nas causasque is eorum vero tributorum exactiones etiam se incessanter conquirante deinde Iudices vel is intra Templa derenter fieri proe arabis eis eos, ad quos malae Ac personae Pertinent, is quoniam Fistalium ratio & militibus &is instantius instruant, & aequitati conveniem is privatis, ipsisque Templis di eunctae Reiis ita diligentius exequamur -- is publieae utilis & necessaria est . Auxilia-Haec omnia iam praestri a Leo Imp. lege is huntur tibi ad hoe etiam Deo amabiles per omnia loca vatitura , observari voluit et is Ecclesiarum defensores & taeonom it nul-- Excepti tamen s ait, sub initium huius is tum horum, qui Fisealia tributa exigunt, a se legis hia Urbe Regii, in qua nos Db is ripientes exactioni, sed neque permittentes
is vinitate propiti degentes , quoties usus is violentum aut seditiosum aliquid pati exa- is exegerit, invocati, si ut is carisis atque per- - ctionem inserentes, scientes quia fi quid talpis sonas praesentanea mussimia praestamus -- is gerarint, de suo satisfacere Fisto eogenturis. Sane Leo Imperator asylum Templorum Ratio per Iustinianam adducta, ut crimi eo modo extendendo, & normam , qui & num reos asylo Templorum indignos esse
confugae eo uti & gaudere possent , praefi- evincat, riderar omnium triminum retico gendo, nec nou quesiter defensores seu ἄ-- venire, ut propterea nonnulli non sine sua nomi Ecclesiarum cirra eo fugas, eorumque' damento crediderint, Jasti inum omnes c, res se gerere deberem; iat ostendit, omnem minum reos ab asylo sis immunitate Te
de Asylo statuendi & ordinandi sibi esse po- plorum exelusisse , & a saeris locis esse e testatem. Imo clausula, qua suo iudicio re- trahendos : atque inter alios Iacobus Cui
servat decisionem quaestionum, quae in Urbe eius in Commentario huius Novellae refle Regia super hae immunitate exoriri possent, Eiens ad allegatam rationem, ait e Ratio a patenter probat, nequaquam dubitasse Leo- perta est, quod INNOCENTEs Abia taeanturinem, ineidentium dubiorum ad Prineipis, suo- ωM NOCENTEs . rum uae Magistratuum cognitionem & deci- Et Dionysius Gothosredus in nota im adsonem pertinere. eamdem Novellam , ait: o Huius autem l Ex praescriptis h c lege per Leonem ru is ei sententia est, Templa innocentibus &sus intelligitur , quam sollicitus fuerit hic se iniuriam patientibus, non autem insere Prineeps, ne per immunitatem Ecclesarum se tibus aut nocentibus prodeta is .iastitia violaretur, aut ius alieni auserretur. Quidquid sit, hoe e stat Jallinianum nisdubitasse, quin fibi ius esset gravium erim
L VII. num reos ab asylo sive cautela Templorum exeludere, atque Magistrami suo mandare . Novella Iustisnau. Imperatoris. m non obstante Me tonoesi 1 immunitate hos criminum reos ab Ecclesis extrahant ,
INter Novellas lusimiani legitur, Noelia eisque supplicium inserant: quod cirea trib
x7. eam I. Iul Inianum mandatis Tri- torum debitores ad Ecclesias eonfugientes boniano Quaestori Palatii r is Neque homi- praeeipit ob rationem in textu expressam , is eidis, neque adulteris, neque virginum ra- una declarans , quod extrahenti huiusmodiis plorabas delinquentibus terminorum custo- publicorum debitores , auxiliabuntur ad hocis dies cautelam; sed etiam inde extrahes , etiam Deo amabiles Eec aram deisso is di suppliciam eis insem: non mim talia & taconus i.
147쪽
ra retatis Canenlia Quis non videt Iustinianum haud dubita Lis sibi plenum esse ius de hae immunitate statuendi ea, quae Reipublicae tranquillitati &utilitati convenire pro temporum conditione iudieabat, quin & leges medecessorum reu cando vel abrogando . Renovat enim hae
Novelli Constitutionem Theodosii eirca publieos debitores , de qua supra , & revocat Constitutionem Leonis de immunitate hisce debitoribus indulta, de qua in praeeedentibus.
Reflexiones in Canones relatos in Decreto Cratiani, Causa 17. Quaest. q. . I Auctoritate meret; Gratian; ereri carpἰt, AE6lum Ecclesarem dependere ab aucto. νitate Ecclesiastica.CAri τε praecedenti vidimus, Imperatores Asylum ti immunitatem Ete sarum
suis Constitutionibus pro temporum Vari tate restrinxisse vel extendisse, variasque leges praescripssse, quibus abusibus 8c incommodis ex eius usu metuendis, aut inductis oceurr rent : ut evidens sit usque ad tempora Iustiniani , id est usque ad seculum sextum , dubitatum haud fuisse, Asylum hoc, aut immunitatem omnino ab eorum benignitate &auctoritate dependere. Unde nee ullum hisce seculis legitur editum Eeelesiasticum Decretum de hoe Eccle-sarum asylo; imo nescio, utrum ullum a ktoritate Episcoporum aut Synodorum reperiatur Decretum de hoe Asylo sine auctoritate Principis editum ante evulgatas per Psen-do-Isidorum falsas Deeretales, vel etiam receptum Decretum Gratiani. Quinimo flemum post editum hoe Decretum coeperunt nonnulli Canon illae asserere, penes Ecclesiam esse auctoritatem hoc Asy- Ium Iocis sacris indulgendi, eique leges pro temporum ti locorum varietate praescribendi: idque potissimum auctoritate Canonum, quos sub nomine pristinorum Pontificum , Syn dorum , & Patrum apud Gratianum Causd I7. ι .rs. g. relatos reperiebant. At quam levisundamento, Me Capite ostendi aer. f. II. Expenditis frumentum Epistola sub
INter Canones a Gratiano relatos occurrit primo loeo Cavone 6. Decretum sub noumine Nicolai Papa', tamquam desumptum ex Epistola huius Pontificis omnibus Episcopis. In hoe praetense Decreto scribit: is Sirutis ANTIQUITUs a sanctis Patribuet statutum is est, statu imus, ut maior Ecclesia per ei is cultum xta passus habeat, Capellae vero se vel minores Ecclesiae xxx. Qui autem eonisse finia earum confringere tentaverit, autis personam hominis vel bona eius inde se se straxerit, nisi publicus latro fuerit, quounis que emendet , & quod rapuerit reddat ,
Quod hie a Nicolao scriptum fertur, illud antiquitias a n. Patribus statutum esse, rurmaior GAsa per circuitum XL. passus, Capella xxx. duntaxat habeant, ad quos asylum seu immunitas Templorum se extendit , non parum reddit suspectum hoe
Decretum, aut certe recentiorem redolet mratem , qua plurima iam supposititia Patribus assista, ut eorum authentica scripta reeipiebantur . Nihil smile a SS. Patribus antiquitus statutum legitur, uti nec excommunicati nis censura in extrinentes ex Ecclesis eonis fugas eomminata , prout in hae Epistola comminatur Nicolaus. Vel hoe igitur titulo, Decretum hoc admodum redditur de salsitate & suppostione suspectum, monetque Antonius Augustinus lib. a. de emendatione Gratiani Dialogo
I . in nullis huius Anti eis Epimiis hoe
Joannes Coesilaeus sub variis titulis in unum collegit Decreta, quae a Gratiano sub nomine Nicolai I. relata reperiuntur, atque inter eaetera & hoe Decretum tamquam huius Pontifieis a Cratiano relatiam, & in nullis eius Epistolis repertum retulit . Haec Cochlaei eollectio apud Labbaeum rim. VIII. Concit. Generati ad ealcem Epistolarum hujus Pontificis exstM .
148쪽
DE ADL Templorum. CAP. III. III Legitur & praetensum Decretum apud I-vonem in Decreto parae 3. east. I . sub hoc titulo: De confiniis Coemeteriorum ἰ &in Panormia Ivonis lib. 2. eap. 8 I. cum hac epigraphe : Excommunicentur , qui confinis Ecclesiarum frangere tentaUerlut . Utroque etiam loco apud Ivonem pruhis verbis xl. passias , legitur L. passus. quae lectionis varietas non leve quoque argumentum suppeditat suppositionis. Interam verisimile est, ea quae tum in recentioribus Synodis , tum apud Canoni- stas de passibus Eeclesiarum , ad quos te Alylum extendit, necnon de asylo Palatii Episcopalis intra hos passus consistentis Ieguntur . demum post reeeptum Decretum Gratiani occasone huius Canonis initium
f. III. Disola sancti AQUIni ad Bonifacium .
QEquitur apud Gratianum eadem distino ctione & quaestione Canone VIII. quo
profert Gratianus Epii olam sub nomine Augustiini ad Bonifacium Comitem Mi- is ror quomodo tam subito fidei murumis aries ruperit inimici. Novi enim quari religione 1 emper sis Ecclesiam Dei veneis ratus . Quo instigante lacere ausus es is hominem de E esia rapulisti Tuus si is de tuo amico sorte presumeret sugitivus, is posset procul dubio intercessoris causi ve- niam promereri. Ergo si amieus intendi- ,, tur, cur Deus offenditur Sed si de po- ω teitate praesumitur , Nabuchodonosor R ,, gem intende, qui causa superbiae in bo- ω vem ex homine est commutatus. Non ut
is confundam te, Me se ibo ; sed ut filium
is meum charissimum moneo . EGesiae igituris illaesum revoca, quem ut irreligiosissimusis rapui ili. Oblatio vero domus tuae a Cle- ,, ricis ne sulciplatur, indixi ; communi si nemque tibi interdico, donee peracta pro ., ausibus vel errore a me definita tibimet is pCenitentia, & tempore ordinato pro hoe
is tacto , corde contrito & humiliato di, o gnum olferas sacrificium Deo A. Exstant in Appeud te Tomi fecundi Θ rem S. Augustini editionis Benedictinorum sexdeeim Epistolae breviores sub nomine S. V -Gpen 2 om.M. Augultim ad Bonisaeium Comitem, & B nisaeli ad Augultinum i inter has & haec a
His autem Epitiolis brevioribus hoe m
nitum ad Lectorem praemittendum censuerunt hi eruditi & exacti operum S. Augustini Revisores e se Breviores Epistolat i exisse deeim sub nomine Amullini & Bonis is eii, prout in pervetuitis ΜSS. praenota se tur , hie exhibitas repudiarunt mih E- ,, rasmum Lovanienses Theologi . Primum, is quia multum discrepant a vena & llylosi Augustini . Deinde non recensentur ais Pollidio, neque ab ullo veterum citantur, is excepta tamen tertiataecima, quam anteis annos sere sexcentos in suam eollecti is nem lib. II. cap. I. retulit Anielmus Lu-- censis, & post iplum ivo, Sc Gratianuς , . Ae dein plurimis adductis suppositionis
argumentis, concludunt : is Itaque docti pleuis rique centent eas ab otiolo lcriptore , is syli exercendi gratia , confictas suille . - Quorum iudicio, tamets adversetur Baase roniuς, subscribendum ella ex ritimamus.
Nihil igitur solidi ex hae Epistola tot titulis suspecta, erui poteti ; imo etsi lin.
cera supponeretur, non aliud ex ea haberetur , quam Augustinum admodum indigne tulisse extractionem hominis ab Ecclesia , per Bonifacium temere attentatam, eique
ob hane abistractionem ingressum Ecclesiae interdixisse , donee per poenitentiam huic delicto satisfecisset. F. IV.Frumenta Episeolarum Gelasii Papae. DEinde Gratianus Canone X. refert
fragmentum Epitiolae lui, nomine Gelasi Papae, Victori, Con tantino . Martyrio , Felicissimo, Sereno, de Timotheo Episeopis inscriptae. Canone autem XI. exhibet fragmentum Epitholae sub nomine ejusdem Pontificis tapiphanio Episcopo inscriptae.
Cirea haς Epistolas sub nomine Gelasii
Papae per Cratianum relatas in primiς notandum , neutram reperiri inter Epistolas huius Pontificis tomo IU. Conciliorum Ge neralium editionis Philiori Labbaei, k Gabriciis Cossutit . Non ex iduum ainu 'na ruina
149쪽
D. M o Templisum. CAP. III. 22 is etesiae , vel de portieibus Eeelesiae quoliis bet modo adhaerentibus per vim ablimisis Xerit . pro emunitate nongentos solidosis Episcopo eomponat: & ipse publica poe- is nitentia tulis iudicio Episcopi mulcte
Cirta hune Canonem in primis notandam, in nullo Coneilio Triburiensi ham a Cratiano relata reperiri. In ea Coneiliorum tollectione , quam Labbaeus concinnavit , unieum exstat Con-eilium Triburiense , a quo Canones editi leguntur. Sed Can. XX. nihil simile oecu rit . Legitur quidem Can. IV. o VI. ecinistra sacrilegia in personas saeras & loea sacra attentata , plura esse Decreta , atque poenas & poenitentias similia attentantibus imponendas fuisse praescriptas : sed de Asylo Eeesesiis concedendo, aut limites ei praefigendo nihil omnino legitur eorum, quae a Gratiano hule Concilio adscribuntur. Praeterea notandum in hoc a Gratiano reis lato Decreto unice agi de poena & poenitentia persolvendis ab his, qui saeri lege &propria auctoritate e fugas ab Ecclesiis abstrahunt e nequaquam ti his , qui publica auctoritate iuxta Legum praescripta Reos cruminum ex locis saeris , teritata hisee loeis debit reverentia & modestia, extrahunt.
Frumentum D stoia fui nomina Ioannis VIII. Ustat apud Gratianum Canon XXI. re. Iatus sub nomine Ioannis VIII.
Hie Canon eontinet fragmentum praetensae cujusdam Epistolae Joannis Papat UIII. Omnibus Episcopis.
Hujus fragmenti contextus rursus evincit, in hoc demum tram ri de saerilegiis in m sonas & loea laetar & ipse Gratianus non obscure indicavit idipsum, monens se hune Canonem producere , ut potat is sacrile-- gium duplicem continere poenam , pecu is niviam videlicet & excommunicationis. is Pecuniaria persolvenda est iis , ad quosis querimonia lacrilegii pertinet,, . Insuper ad hune Gratiani Canonem monent Correctores Romam : se In Epistolais manuscripta Joannis VIII. seripta se seopis & Abbatibus per Narbonensem .is & Hispani eas Provincias mes tintis; praeis is cipitur lex observari eontra sacrilegos in is Couellio Trecasensi edita eoram Ludovia is eo Imperatore & quinquaginta tribus E-- piseopis. Diversa autem sunt istius Epist M lae verba ab his, quae recitantur & a Grais tiano & eaeteris Collectoribus: sed eadem se sententia is . Huie Correctorum Romanorum monito si addantur, quae de hoe Canone seu Epul la notavit Antonius Augustinus lib. 2. De Emendatione Gratiani Dialogo IX. & post ipsum Stephanus Balmius in notis ad reminiam Canonem, apparebit, quam levis ponis deris reputandum sit hoc a Gratiano adduis Elum fragmentum , praesertim ad aditrue dum Episcopis ius statuendi aliquid ei rex Ecclesiarum asylum , sine auctoritate Priuinei umo
Conon Concilii Toletan; XII. Equitur apud Gratianum Canon XXXV. O relatus sub nomine Coneilii Tolet
Hoc Canone nonnulla statuuntur circa teris minos sive passes in ei reuitu Ecclesiae , ad quos confugae transire possunt, ne alias in Ecclesiis morantes, loeis sacris irreverentia,&divino eultui impedimentum inferatur, uti
praecedenti notavimus, ubi & Canonia verba relata I unt.
Gratianus haee ita retulit , ac si Cone iislium haee su3 auctoritate statuisset & defiis nivisset, his verbis Canonem referens: Dein finivit sanctum Concilium , ut nullus auis deat , &c. Exstat hie Canon rim. VI. Conciliorum Generalitim, Edit. Labia confieitque Can nem X. Concilii Toletani XII. anni 68t. euius Concilii Acta si legantur, manifestum erit nihil in hoe Canone a Patribus Pro
pria auctoritate in hae Asyli sive immunitatis materia esse staturum , uti tamen indieat Texim Canonis , prout eum exhibet Gratianus In primis eonstat hule Concilio non ta tum Episcopos , eorumque Uicarios inter
suisse , sed & viros illustrissimi moti P
150쪽
Episcoporum absentium gerentibus Coneilii Decretis subscripserunt, quae subieriptiones citato Tomo VI. Concilicram Generalium, Canonibus huius Concilii subiiciuntur.
Hi iste subscriptionibuς subiicitur & lex sive Edictum Regis Flaviani Emigii in eonfirmatione huius Concilii: per quam nominaturi Canones Concilii sua auctoritate confirmat & approbat , atque omnibus servari
mandat, indictit poena, ut is Si quis autem
,, haec inllitura contemnat , contemptorum
se se noverit damnari sententia; id eii , ut
is iuxta voluntatem nostrae gloriae , & exis communicatus a coetu nostro resiliat , &is insuper decimam partem rei suae , fisciis partibus scietandam amittat e quod si ni-- hil habuerit saeuitatis , unde praedictam is compostionem persolvere possit , absque is aliquo infamio sui , quinquaginta eum
se oportebit ictibus verberari ,, . Habentur haec Tomo VI. Couciliorum G neralium, col. I 237. Edit. Labb. Ex poena contra transgressores hie indicta nequaquam obscurum Decreta huius Concilii auctoritate Regia non tantum fuisse roborata , sed & sub ejus auctoritate exec tioni mandata.
Denique Ρatres huius Concilii nequaquam existimasse sibi ius esse circa Ecelesiarum asylum seu immunitatem quidquam auctoritate propria statuendi , seu terminos ejus extendendi vel praefigendi , sed eam auctoritatem esse penes Principem , ipsosque ex auctoritate Principis statuere , evincit clausula huic Canoni speciatim a Patrihus inserta, & a Gratiano omissa. In Canone ita legitur : o Pro his , qui
,, quolibet metu vel terrore Eesesam a m petunt , eo entiente pariter oe iubenteo gloriosissimo Domino nostro Emigio Rege, si hoc sanctum Concilium definivit A &c.
Gratianus autem Canonem hunc exhibet
hae clausula praetermissa , quasi Concilium suὶ auctoritate decrevisset : Definiuit famesum Concilium, ut nullus, &e. Quamvis manifel tu in sit , quod nihil ex hoe Canone Concilii Toletani haberi quear, quo adii matur Episcopis esse ius aliquod de hae Ecclesiarum immunitate statuendi; sed econtra , quod Concilium in hoe ipso Canone sat maeniseite agnoverit penes Priaci.
pem hane esse auctoritatem ; nihilominus non dubium, quin hie mutilatus Canon C no illis occasionem dederit attribuendi Epia scopis ac notanter R. Pontifici auctoritatem hule Asylo sive immunitati terminos legesque praefigendi, utpote unice Decreto Gratiani insistentibus, & ut authenticum recupientibus , quidquid apud Gratianum reperiebant.
Et quidem Antonius Anselmo in Trib niano Belgico cap. Io. 6. 33. fatetur Clerum , ut probet penes Ecclesiam esse imitatuendi de hae immunitate, se fundare in
hoc mutilato per Gratianum relato Canone.
Conon Synodi Aurelianensis. CEsuitur apud Gratianum Canon XXXVI. sub nomine Concilii Aurelianensis I. in
quo Gratianus Decretum exhibet, quo prinicribuntur plura, tum a servis ad Eeclesiam Coniugis , tum a repetentibus servos suos fugitivos observanda.
Haec a Gratiano hic ita referuntur, quasi Episcopi & Patres huius Concilii illa omnia propria auctoritate independenter a consentu Principis decrevissent. Verum s acta hujus Concilii , quae una cum ipsis Canonibus exstant Tomo IV. Comeiliorum Generalium inspiciantur, apparebit, quod quae in hoe Concilio itatuta leguntur , de consensu, imo ex suggellione Primeipis fuerint constituta.
Legitur ibidem Epitiola Synodi ad CI
dovatum Regem , in haec verba : uia is tanta ad Religionis Catholicae cultumis glorioiae fidei cura voς excitat , ut S is cerdotalis mentis affectu Sacerdotes de , rebus necessariis tractaturos in unum col-- ligi iusseritis , secundum voluntatis v is strae conlultationem , & titulos, quosis dedistis, ea quae nobis visum eis deis finitione respondimus , ita ut si ea, quaeri nos flatuimus, etiam vestro recta esse s is dicio comprobantur, tanti consensus RGis sis ac Domini maiori auctoritate servan is dam tantorum firmet Sententiam Saceriari dolum is