장음표시 사용
151쪽
Da Ag o Temploruvariis Regionibus ad Synodum convocasse, ut secundum ipsus voluntatis consultationem constituerent , sed insuper tittitis sive articulos, de quibus esset deliberandum, Syn do luggessiste; omniaque iam constituta, petente Synodo, Regia auctoritate fuisse probata & roborata. Proinde nihil a Patribus in hae materia staturum suit sine Regis consensu & auctoritate , quin & suggestione. Quod enim Rex Clodovaeus quosdam a ticulos Patribus proposuerit in materia , de qua ipse sua austoritate legem serre posset, ut ipsi in Synodo congregati super illis deliberarent & statuerent , Principibus Christianis iam pridem solitum fuisse legitur: atque scitur Alareianum Imperatorem Patribus Coneilii Chalcedonensis proposuisse tria Capitula, ut de iis quid statuendum e set ipsi deliberarent & statuerent , ut ita concurrente Imperiali & Synodali auctoritate Decreta promptiori animo a fidelibus susciperentur, Ac observarentur , uti intelli-girer ex allocutione nomine ipsius Imper toris ad Patres facta , quae habetur apud Labbaeum rimo M. Conciliorum Generalium coh ω9. ,, Divinissimus & piissimusis Dominus noster ad lanctam Syniaum duri xit: Quaedam Capitula sunt, quae ad limis norem vestrae reverentiae vobis 1ervaviis mus, decorum esse iudicantes a vobis haeis regulariter potius formari per Synodum, is quam nostra lege sanciri. Et iubente diis vinissimo 3c piissimo Principe nolim, B se ronicianus vir devotus, Secretarius diviniis Consiliorii, Capitula sic relegit A. Itaque ex hoc Deereto Concilii Aureli nen sis nequaquam concludi poteti, non magis quam ex Canone Concilii Toletani , de quo supra. Patres huius Concilii existimasse sibi esse auctoritatem de hac immunitate
Eeclesiarum aliquid lutuendi sine Principis
Quae loca gaudeant Immunitate sive Asylo rg. I. Gla Dessae antiquitus ADti gaudebant. NULLA loea pia aut religiosa primitus Asylo seu immunitate gavita fuisse prater Ecclesias, sat indicant tituli Codieis Theodosam & Iuttiniani , sub quibus de
hoe iure Asyli tractatur, utpote qui inscri tantur De his qui ad ECCLES As confugiunt , & non nisi de eonfugientibus ad E Aesas , sub his titulis agitur ca . Unde de Petrus Gambacurta in suo se eisi de hae immunitate Tractatu, lib. ea
I. num. I. etiam fatetur: ,, Quod antiquioriis bus temporibus sola Ecclesia exprimebais tur e Paulatim vero , ait , pollea coepe-- runt alia quaedam loca eXprimI,, .
Quia nomine EcAesia veniat ρECclesiae nomine veniunt iEdes sacrae bliea auctoritate ad divinum cultum , ac notanter ad Missae Sacrificium destinatae,& ad quas publicus de ordinarius populi ad divina Offiei a patet aecessus. Sub hix AEdibuet sacris non comprehendi priuata sive domestica Sacella seu Oratoria,
multis probat Gambaeurta in citato Tractatu , lib. 4. cap. I. cui & praxis conso mis est. Illud certum, nomine Ecclesiae non tanis tum Chorum aut Altare vel Sacrarium ad effectum Asyli venire , sed totum spatium, quod intra parietes aedis sacrae conticietur, di in quo populus solet convenire.
Quod Ecclesia seu aedes saera hae immunitate gaudeat, mox ut Episcopi auctoritate erecta, & ad divinum cultum in ea publice celebrandum destinata est , tametsi hacte
cc Atarieus dum Romam expugnaret , iv, A Mi is eonfugissent , hos inprimis inviolatos seeurosque Eccletia coneei sit. Ahar:cu, c inquit Orofius lib. . se esse sinerent Vide quoque Hieronymum Epimis is cap i. praecepit uis et si qui in sancta loea, M ad Principiam , di Soaomemm lib. s. ev. r is Praeci hoeque Apostolaram Petri di Pauli Bialicas
152쪽
tis D enatio Cammea hactenus solemni ritu non fuerit consecrata , neque in ea divina ossicia suerint celebrata, modo in stata sit, ut in ea divina eia celebrari queatat, communior est opinio , ut pluribus citatis Auctoribus asserit
tamen ibidem praefatus Auctor , plurimum hae in re valere consuetudinem, quae dait' potissimum est inspicienda.
Addit & hoe monitum: is Praeterea prae is cavendum, ne hisce temporibus Canones se ipsos extendamus, cum oporteat audaciam se eorum reprimere, qui passim crimina haeis immunitate freti committunt; qua rationeis aliquot in urbibus Praelati immunitatem is istam tantum admittunt in his Eesesi , is quae sanctissimam Eucharistiam ad publi-M cam venerationem & adorationem ha-ὰ bent is . Expendere possimi Prinei pes & Magistra- ας ae Praelati , num & hisce temporibus, de hisee in Provinciis non oporteret hane immunitatem ad paueiora loca restringere, ne plures hie immunitate & frequenti S I corum ea gaudentium sieti , crimina liberius commiuant.
Circa lota Immunitatis attendenda cest uetudo. Porro recte notatum a Couarruvia, in hac re potissimum inspiciendam consuetudinem. Cum enim haec Immunitas dependeat mere a iure positivo, indubitatum quoque est, eam posse esse variam pro Uarietate & conditione temporum & regionum. Scitur jam pridem auctoritate Canonum, quos retulit Gratianus , de quibus Capite praecedenti , hanc immunitatem proten iam suisse ad xL. aut xxx. passis extra septa Ee-elesiarum , uti ostendit Covarruvias lib. 2. o. Resu. cap. 2Ο. ibidem pluribus exponens quam spatii mensuram passus conficeret. Porro illud scitur hane extensionem ad hos ultra septa Ecclesiarum x L. aut x. passus plerisque in Provinciis exolevisse , uti testantur Ignaeus ad lib. I. si ad Senatu
Con sitim Sillianum, & Remigius de immunitate Ecclesiae , item Julius Claruet in sua Practica eriminali quaest. lo. qui & addit, hane hodie consuetudinem servari debere,
Unde & eonsuetudine passim remptum est , nee domum seu Palatium Episeopi ,
tametsi intra hos xL. aut xxx. passus extructum si e immunitate gaudere. Coemeteria quidem & hodie ubique h e immunitate gaudent non secus ae ipis Ee-elesiae, sed non propter consistentiam intra hos xxx. aut x L. passus; sed quia tamquam Ioea sacra solemni ritu ab Episcopo bene-dieuntur, & humandis fidelium cadaveribus specialiter deputantur ; uti latius ostendit Gam curta, lib. cap. I.
Quinam Asylo seu Immunitate non gaudeant ἐ*. I. soli eoufugientes Ablo muntur. UT quis immunitate seu asylo Eeclesia
gaudeat, requiritur , ut ipse ad Ecclesiam sponte & propria voluntate eonfugiat , ut hoc suo ad eam coniugio palam ostendat& preserat, quod ad Ecclesiam eonfugiendo , Ecclesia protectionem & pare einium imploret.
Hinc titulus utriusque Codicis Theodosi& Iustiniani non inscribitur simpliciter de Immunitate seu Asylo Ecclesiarum, sed de
his, qui ad Ecclesias coNFUGlUNT ; ut vel hinc pateat confugii potius, quam materialium templorum, sue aedium sacrorum intuitu immunitatem esse indultam : quod ¬avit Iacobus Cujacius ad hune titulum Codicis: se Imperatores, inquit, praesidium is & securitatem tribuunt his , qui ad eas is confugiunt vexationis evitandae causa Hinc poli Covarruviam, aliosque, Observat Emanuel Gonetales in notis ad Cap. 6. De Immunitate Eeses verbo Confugientes a, , Quod eo privilegio non potiantur arreptiis & in Ecclesiam conducti ; cum illis ,
is ait, confugii ratio nulla st M. .
ille quoque, qui per satellites vel lictorem ducitur sive trahitur ad loeum supplicii per ipsam Ecclesiam aut coemeterium sive ali
153쪽
De ADti Templorum. CAP. V. 127um loeum Immunitatis, Asylo non gaudet, tametsi in Ioeo Immunitatis extilens declararet se velle confugere ad Ecclesiam ; utimit Covarruviam, alloique notat G Zales loco citato: is Quia, ait, cum non sit in is libertate confugiendi, non gaudet hoc priis vilegio M. Si vero de manibus satellitum elabatur ,
aut ex carcere evadat , & ita elapsus aut evasus ad Ecclesam eonfugiat, eum immunitate gaudere communiter creditur: eo quod in libertate positus videatur libere & voluntarie ad Ecclesiam confugere , eoque coniugio , Eeelesiae auxilium & intercellionem
Si autem alia ratione & animo ad E Hesiam accessisse appareat & mbetur, quam ad eam confugiendi, nequaquam ob existentiam corporalem in Eeelesia aut loco Immunitatis immunitate gaudebit ; & si ibi ita suerit repertus, poterit extrabi tamquam qui immunitate non potitur, uti loco citato monet G Zales, eo quod ad Ecclesiam non aecesserit sive confugerit praesidii consequendi, aut eius intercessionem implorandi
Similiter voluntarie & sponte egressus et o Immunitatis, ad quem coniugerat, ipso facto excidere immunitate, & libere apri hendi posse eommunis est opinio praxi conformis quia, ut notat Conrales, censetur
Ecclesiam , Musque imploratum iubsidium deseruisse.
Quid potissimam in concedenda, aut ex
tendenda , vel interpretanda Immanitate , atteniundum.
Taque confugientibus ad Eeclesiam, ei ani que auxilium & intereessionem implorantibus , & conversionem & emendationem praeserentibus, Principes immunitatem & sylum aliquod concesserunt , ita tamen ut una prospexerint, ne haee immunitas vel iniuriam passis obelset, vel Reipublieae tranquillitatem turbaret, aut scelerati & male- soli homines ad erimina liberius perpetranda , spe impunitati; per hanc immunitatem consequendae incitarentur.
Unde notatum init cap. z. quomodo Primeipes Christiani hoe Eeclesiarum asylum tam quoad loea, perstinas , imo & tempus circumscripserint per suas leges , ut nec ini riam passis, nee Reipublieae tranquillitati &quieti obesset, aut sceleratis & malevolis sua scelera perpetrandi fomitem subministraret . In primis noverant Prinei pes. Eeeseliarum immunitatem ob innocentium securitatem& eorum , qui iustam aliquam seeleris aut
erroris exculationem adferre possunt, & -- lefactorum emendationem , ae erroris correctionem praeserunt, institutam & a Principibus indultam non a rem, ut iam ebsit, o Ddentibus prosit , uti loquitur Iustici
nus No elu IT. cap. 7. Praeterea notum erat ipsis, duo esse honorum & cultuum genera, quae Deo tribuuntur : alterum, quod Deus ipse ab omni-hu; sibi tribui velle declaravit & praecepit:
alterum, quod homines Deo certo modo&tempore exhibcndum statuerunt.
Porro & illud minisellum erat ipsis, quod si uterque cultus Deo in certis circumlitantiis simul exhiberi nequeat, cultum ab hominubus institutum cedere debere cultui , quem Deus ipse instituit, & exhiberi sibi praecepit. Hoe ipsum nos docuit Christius: cum nim divinum praeceptum foret Mosaiea lege
firmatum, parentibuς opem ferendam, cumque ex hominum pietate sponte inductum fuist, templo maxima dona elargiri, Chrissim Ielus Deus noster reprehendit acerrime Pharisaeos, qui templo munera offerre, quam genitoribus auxilium ferre atque subvenire, impensius laudabant. Rationem huius acerrimae redargutionis adjiciens, dicendo Matth. cap. II. vers. 6. Imiitim fersis mandatum Dei propteν π ditionem vestram.
Cum igitur Principibus exploratum esset iustitiae admini Itrationem in iram malas ctorum , laudem vero bonorum diserte &impense a Deo praecipi, atque Deum aper te & multoties declaravi perias itiae administrationem suum sibi honorem & eultum
exhiberi: quin si haec desit Principibus, ipsis oh id Regna & Imperia auferenda, & in
Igitur cum eertum si, immunitatem E clesiamm & eultum seu honorem , qui per eam exhibetur Deo, duntaxat esse ex li axunum instituis; consequens est , eum c dere
154쪽
dere debere, si in eertis eircumstantiis cum divino praecepto de administranda iustitia
consistere nequeat. Ulterius, consequens est ante omnia r
tionem habendam ivllitiae , eamque veluti regulam & normam spectandam in hae de immunitate Eecletiarum concessione, usu , extensione, aut interpretatione. Laudandum proinde Princinum, Magistr tuum, ae Praelatorum consillum, qui dum Ecclesiarum immunitatem tueri ae servare volunt, intra cerim limites ita coneludunt, ut non pereat iustitia adeo necessaria ad p blicam tranquillitatem conservandam , t Ollendasque iniurias & detrimenta , quae privatis & innocentibus inferuntur.
omodo iam pridem Christiani Imperatores se is legibus hosce legitimos limites figere studuerint, cap. 2. exposuimus.=. III. Romani Pont res aedam remina ab M oexemerunt per suas Decretates; oe quae harum Decretalium ausi iras PSImiliter Romani Pontifices, dum circa se- eulum XII. praeserit m poli evulgatum &passim receptum Decretum Gratiani, coecte
runt super his & similibus materiis eontuli, di per Decretales respondere , ant etiam motu proprio decernere , quosdam limites huie immunitati fixerunt. Porro hae Decretales in unum corpus sub eertis titulis auctoritate Gregorii IX. red, ctae , una eum subsequentium Pontificum , puta Sexti Decretalium, Clementinarum,&Extravagantium collectionibus Libros Iuris Canonici eonficiunt, quibus in Belgio , ut& in aliis passim Regionibu; Catholi eis ta quam iure communi in hae & simili materiantimur: reputanturque in Belgio uti in Gallia quemadmodum novissime notavit Ludoviem Hericoint in illo erudito opere, cui titulos: Lo Lois Eoo astiques de Fraucedans leur otare naturet , pari. I. cap. II.
num. 12. ad instar Iuris Romani contenti
in libris Iuris Civilis; id est , inquit Au
ctor prefatus, quod hisce Decretalibuq utamur in decisionibus caularum Eccla'siasticarum, quemadmodum jure Romano in patria Konsuetudinaria : cvius in decisione inciden-
tium quaestionum usuς est, dum earum deisellio non habetur ex aliis specialibus legibus aut statutis , vel inveteratis & receptis in Regno consuetudinibus.
f. IV. Ab Aolo exclusi deliis Mentes n loco
Immunitatis, acit fim cousequentia immunitatis.
INter has Decretales occurrit una Gres rii IX. admodum famoia, & ob tuam
aequitatem ubique communiter reeepta &praxi comprobata , inicripta Toletano &Compostellano Archiepiseopis, r)ferturque in Cap. Fn. De Immuuitate Eccles. ted uti ex clausula, o tu ira , textui inserta manifestum est, non integra , ted per Raymundum recisa exstat; ut δc propterea certo sciri nequeat, quis fuerit casus, super quo conlubtus Pontifex respondit. Interim in hac Decretali Pontifex declarat hac immunitate gaudere non debere , qui homicidia aut membrorum mutilatibnes in ipsis Ecelesiis, aut eorum coemeteriis com
Siquidem mandat Pontifex his duobus Arehiepiscopis, quatenui PQR LICE nuntient i
ter non aebere gandere Immunitatis privit gio, quo faciunt Ie indiguas. Ueet autem duntaxat loquatur de homi-eidio & mutilatione membrorum , nihil minuet ratio deeisionis per Pontificem adducta, sat patenter ostendit Pontificem nequaquam ad duo illa crimina decitionem voluin se restringere; sed homicidat a mutilationis membrorum speciatim factam mentionem , eo quod in easu proposito de hiet lolis quaestum fuisset. Dieit enim Pontifex, idcirco eos immunitate esse indignos , cum in eo,
in quo delinquit, puniri quis debeat e &frustra legis auxilium invocet, qui committit in legem. uae ratio omnibus criminibus in Ecclesia perpetratis commvntv est . Itaque ex hac Decretali communiter concludunt Canon istae, non gaudere hae immunitate, qui quodcumque crimen in loco Immunitatis committit; quod & pluribus probat Covare vias lib. a. variar. Refoc cap.
Oeservat & ibidem nam. I p. quod commit
155쪽
De Agγιο Templorum. C A P. V. tapmittentes erimina in loeo Immunitatis, non tantum excidant privilegio Immunitatis locives Eceleliae, in qua crimen fuit perpetratum, sed & omnium aliarum, ita ut si sieitet 3c indefinite excidant hoe privilegio. Ipsum tamquam indubitatum asserit Boerius Em apud Duacenses quondam SS. C
nonum Antecessor primarius, in Commemtario hujus Decretalis: quia Volatio , ait, unius Ecclesiae generaliter pertinet ad omnium
Ecclesamin injuriam , ct uni Deo dedit
Ut autem crimen censeatur in Eeesesia commissum, non requiritur, ut committens
crimen fuerit actualiter & personaliter in Ecclesia tempore eriminis commissi; sed se ficit ut vere dici queat, ipsum erimen, P ta homicidium, intra Ecclesiam contigisse, sive hominem per homicidium in Ecclesia
Unde & pol alios asserit Cova vias lib.
is eum non gaudere immunitate , qui ex is loco profano sagitta , iaculo, vel inopem se exilientem in Ecclesia percusserit : non ,, enim, ait , commode negari potest eruis men istud in Ecclesia eommissum esse ;, , cum id scelus , etiamsi initium habueritis a loco non sacro, in Ecclesa tamen exeis is cutionem & perseel ionem habuit, quamis obrem non possimus inficiari Eeelesiae sa-
ω ctam suisse inauriam Ulterius, cum in hae Decretali praeeipue
improbet Pontifex, quod nonnulli spe consequendae impunitatis suorum excessuum per eonfugium ad Ecclesiam , ad perpetranda Gellius scelera incitentur; concludunt Inte retes , per hanc Decretalem privari haeammunitate , si ex cireumstantiis appareat crimen perpetratum fuisse spe consequendae impunitatis per coniugium ad Eeclesiam, licet etiam extra Ecclesiam in loco profano
commissum sit quod & notavit post alios
Covarruvias loco citato vers. 26. dicens :is Atteret a ratione textus, si quis prope E
is Hesiam ex proposito delictum commiserit, se ita deliberate , ut coniectare possimus , is eum spe Ecclesiasticae immunitatis deli- quisse , ab Ecclesia abduci poterit is adri criminis punitionem HamVpen Tom. .
Decretat s Innocenti. III. ρο qualἰιεν es taplerisque Proianetis derogatum. OCcurrit praeterea in Decretalibus Gre gorii IX. Decretalis Innocentii III. qua respondet Regi Scotiae, uti praesert vulgaris interiplici de qua videri poterit nota Emanuelis Gonetales 2 qui uti in metetali
asseritur, Pontificem super variis quarti ionibus, ac signanter, qui hac immunitate gaudere deberent, consuluerat. Hae itaque Decretali respondet Innoce tias, in prunis secundum statuta Canonum& traditionem Legum Civilium , dii limguendum esse inter hominem liberum &hominem servum. Notant hic Interpreteg Innocentium III. qui sedit circa seeulum XIII. palam agnovisse in hae materia auctoritatem Legum C i. ilium, sive Principum e manifestumque est Innocentium in hae Decretali nominatim reflexisse ad Legem Theodosii, qu.e integra exstat in Lege v. Codicis Theodosiani, & fragmentum illius in Lege rv. C dieis Iustinianaei, De his qui ad Ecclesii .is confugiunt . Ubi de confugientibus servis ad Eeelessas , idem quod in hac Decretali
decernitur, uti cap. 2. expositum fuit. Quantum ad hominem liberum respondit : is Quantumcumque gravia malefiet ais perpetraverit, non est violenter ab E ,, esesa extrahendus, nee inde damnari d
is hei ad mortem, vel poenam ; sed Re-- ctores Eeelesiarum sibi obtinere debentis membra & vitam. Super hoc tamen , is quod inique fecit, est alias legitime pu- se niendus; & hoc verum eis, nisi publicussi latro fuerit , vel noctumus depopulatoris agrorum , qui dum itinera frequentat ,
, , vel publicas stratas obsidet aggressionis is insidiis, ab Eeclesia extrahi potest, imp
is nitate non praestita secundum Canoniosis Sanctiones,, .is Si vero semus fuerit, ait , qui consu-- git ad Ecclesiam; postquam de impuni- ,, late sua Dominus eius Clericis iuramenis tum praestitit, ad servitium Domini sui
is redire compellitur etiam invitus; alioquinis a Domino poterit occupari
Cum in hisce aut vicinis Regionibus v R ros
156쪽
ros semos non gnoscamus , quoad hane Partem, Deeretalis haec usum non habet. Quantum vero ad priorem partem, qu respondet hominem Iiberum, quantumcum que grandia crimina perpetraverit, non esse
violenter ab Ecclesia absisahendum , nec inde damnari debere ad mortem , nisi praestita fuerit cautio ibidem deseripta, extemis casibus hie omnis , M vim est hoc non esse eonforme praeseripto Legum Civilium quandoquidem notorium sit , Iustinianum Novem I . cap. 7. mandasse , ut homicidae , raptores virginum, & adulteri ex loco Immunitatis extrahantur, & sepplicio ametantur , null1 facta praestandae cautionis
Notorium quoque est, & hie in Belgio, aliisque plerisque Provinciis , plura gravia
crimina tum ex antiqua consuetudine, tum
Prinei pum Legibus & Edictis exeipi ab hae Ecclesiarum immunitare , quam hac Novella aut Deeretalibus in libris luris C
nonici contentis excepta reperiantur ζ atque
illorum eriminum reos ab Ecelesia sive i eo Immunitatis violenter extrahi, & etiam ad mortem condemnari posse. Licet enim in plerisque Provinciis Catholicis meretales Pontificum, quae Corpus Canonicum constituunt, pro Iure tommuni
Ecclesiasti eo in hae & similibus materiis
sterint rereptae, integra tamen semper man-st Prinei m auctoritas, ea tum cima se
sonas, loca it amendi, legesque praefigendi , aliaqne omnia ordinandi, ne haec immoniatas inllitis administrationi obstaculo esse , vel stetera & erimina liberius perpetrandi
casionem subministraret , uti supra not tum fuit.
Et quidem legitur Franciscnm I. Galli rem Regem anno 13 79. deelarasse , quod dum praeviis informationibus contra reum , qui ad Ecclesiam eonfugit , fuerit deereta apprehensio, possit extrahi ab Ecclesia, sal-ya tamen redintegratione, si per Iuditem ita fuerit ordinatum. Eoidens est hu Constitutione permitti ,
ut generatim omnium eriminum Rei, adversiis quos praeviis informationibus deereta fuerit apprehensio, extrahantur de Ecclesia,& pro qualitate eriminum puniantur. Nulla interveniente de impunitore, sive de vita & membris conservandis cauuoce, O Canoviea
enormia etiam scelera spe tonsequendae impunitatis per confugium ad Ecclesias, aliaque Immunitatis loca, liberias committi, censuerunt expediri pro tranquillitate publi- ea & subditorum quiete, enormia & Pe triciosa nonnulla crimina , nec Iare minmuni Civili aut Canonico seu Decretalium excepta, ab hae immunitate substrahere ;una mandantes uiis Offetariis & Magultatibus , ut horum criminum reos prosequam tur, quocumque loco reperiantur, non a
tenta locorum etiam Deo dedicatorum Im
Et quidem Philippvs II. per Edictum
de S. Julli anno I 37O. an. 66. declaravitii e immunitate non gaudere publicos sive notorios fures, OPENDERE DIE VEN , RO
Videtis in hoe Edicto Principem perpu-Mieum furem intellexisse eum , qui in Deineretali Innocentii III. dicitur publicus I reo, qui se i lieet furandi & domos expolia
Hi ne plures post Glossam ad legem CAPITALrUM f. FAMosos T De pauis, credant , quod fures , postquam plura furta commiserunt, habendi sint pro publicis i ribus sve latronibus, atque ut tales excipiendi ab hae immunitate. Verum quandoquidem furta plurima diu
versis Ioeis & temporibus ab eodem potumrint esse facta, ut ea nee publiee innote stant, neque professionem quas iurandi &domos expoliandi facere censeatur; nestio , m ad sensum & mentem citatae Decre
talis ant horis Edicti similis pro publieo
latrone, sive ut Edictum loquitur, pubiique Dimen, ros vera, si habendus. Hi ne & Petres Gambaemia lib. I. cap. . de Farinaeii & aliorum opinione dicit , se eam non facile admittere in iis is qui fi liiset plura furta commiserint, non suntis tamen de iis accusati , sed de iis, ut is summum, qui ita multum commiserunt,
is ut de illis saepe accusiui, dampatique tu
157쪽
m Asto Tomptisum. CAp. P. 13Y- indieio fuerint, qui in torpore etiam Lis gnari consuevere, alicubI enim auriculasis illis secunda vim recidunt, alibi candenis is ti ferro ad humerum sinistrum vel adis pectus notam imprimunt ἔ ut si quando is postea in iuris deprehendatur, ex eo si-- Eno convinci possint , saepe furari conisis Hevisse , ut famosorum more latronum is puniantur extremo suppilaio,, . Num ham Gambaeuriae restrictio restrictior noti sit, quam ipsi. Decimilis & ridicti expressio sonat, nestior illud constat verissimum esse , quod ibidem monet hie Anctor, etiam graviori supplicis, imo &eapitali puniri furem , qui dum semel in iudicio de furto convictus poenam isti subiit,
rursus de novo lario in iudicio e vincitur. Cum autem Edictum hoe surum genus speetatim ab hae immunitate excipiat, ain paret, quod noluerit - simplices fures ab ea exeludere, sed iure communi relinquere. Porru fures ob eommissum furtum smplex non qualificatum , Iure communi ab immunitate non excludi communis est pinio, uti & post alios probat Covarruvias
lib. 2. cap. 2C. vers. I9. una monens: H Quod
is tamen coniuetudo Cleri eorum & late is rum e senis instituta obtinuerit, fures,, simplices etiam non gaudere immunitate se Templorum; atque ita passim, ait, abis Ecclesia abdue tur , etiam a Iudiei sis secularibus is . Id ipsum propter magnam larum copiam receptum fuisse in Gallia, testatur Ioannes Ignatus ad L I. Is ad Sillianiam. Hane inductam tonisetnflinem notavit quoque Petrus Gambacurta in Tractatum Immunitate Templorum , parte I. lib. I. cap. I rium. Io. ρο II. Cumque sibi o iecisset, num Immunitati Ecclesiasticae, quae est quaedam divini eultus species & reve rentia, non posset consuetudine praeiudieari ei tra illius tultus ac reverentiae praeiudicium Recte respondet: se Non esse ex natura laa, se naturali jure eultum Dei; sed ex homi- is num institutione, qui hoc ad eius culis tum excogitarunt ἔ quo fit ut hare ipsa se Dei reverentia aliquando eum majoreis ejusdem reverentia certet: quando ergo se populi advertunt hanc reverentiam invisis munitatis favere pereatis quibusdam grais vibus, recipiendo usu ac moribus cotur is rium, ac restringendo Immunitatem, non ',, reverentiam Dei tollunt, sed reverentiam is illam Dei ex oeeasone minorem factum is majore reverentia permittant Consuetudinem in Belgio receptam h cterius non reperi, quae simplices fures ab hae immanitate excludit. Testatur quoque Petrus Sami in Tracta. tu De Asylo templorum eam 3. quod haraconisetudo privans omnes generatim fures hae immunilate in suo meatu numquam invaluerit: si sed solummodo in furtis gra- ,, Vibus atque enormibus Ioeum obtinet , is prout etiam e finitimis nostris Senatusis Venetus constituit anno M. D. C. X. 3.is Aprilis: quare, ait , quod est usu receisis Hum , Omni contentione retinendum is .
Deinde Edictum publicis furibus adsu git grassatores 'aetin indere, qui nimirum in viis & plateis publicis grassantur,&vi
lentias atque commotiones ellcitant.
f. VII. D. timie My ab ALFlo exceptis. L Xeipit dein hoe Edicttim homicidas ex
sos & deseriptos homicidas, A asinos, Af
Licet enim inspecti origine hi deseripti homie idae non sint pmprie dicti Asfasin. ,
de quibus Concilium Lugdunense in Cap. I. De homieidio in VI. nihilominus certum est, tempore horum Edictorum , uti & hodie , similes homieidas venire nomine Asson
rum, atque Assa sint diei , uti & notavit
Covarruvias lib. 2. -riar. Refol. cap. 2Ο.
ibidem late exponenq, qui proprie primitus reputati suerint infasini , & unde nomen illud otiginem habuerit. Caeterum perspieuum est , his Edictis ab hac immunitate excludi homicidas, qui per
industriam & insidiis animo ae posito deliberato hominem occidunt , idque eon- formiter ad Cap. i. De homicidio, in quo
dicitur: is Si quis per industriam occideritis proximum suum, di per insidias, ab Al-R a tari
158쪽
is tari meo evelles enm, ut moriam Ex hoe enim textu nequaquam obicurum est , multisque probat Cova vias lib. 2.
is micidam proditorium , quique alium insis diose occiderit, ab Ecclesia publice, &ri vi publica ad punitionem criminis abdue iis posse is . Multisque citatis ejusdem opunionis Auctoribus , ait: o Haec quidem i
is terpretatio eommunis est , & consuetulu,, ne Christiani orbis recepta is . Hanc consuetudinem & interpretationem secutos esse Principes nostros in citatis Edictis, manifestum est. Monet autem ibidem Cova vias, esse proditorium sive insidiotum homicidam conis formiter ad praedictum textum is qui Occiis derit eum, qui eius inimicus non est , is nihilque tale praecaventem , eum nulla - esset praecavendi causa,, . Eumque Omnem dicere per industriam occidere , qui per i sidiosam industriam occiderit. Hinc ulterius infert , eum etiam debere
dici homieidam per insidias & industriam ,
is qui proprium inimicum etiam , a tergo is dc incautum occiderit; quia, ait, sufficit, es ut homicidium proditorium dicatur, id is fuisse commissuin per ii Iustiam insidio- ,, sam M .Poli hare eoncludit eam opinionem esse recipiendam , quae generaliter in eastas, quibus aliquis preditorie alterum oecidit, & ut Hilpani vulgo dicunt, a trucion , γ aleb Iamente, immunitatem negat, similemque homicidam ab Ecesesia elle abducendum , ut dignam patiatur Fenam . Quia & plurimi, quos citat ibidem Couarruvias, existimant, nee eum gaudere immunitate Ecclesiarum, qui abique ulla pro ditione . consulto tamen & praevia dei: ratione post repentinum irae motum alium taxiderit; testaturque Nauams , in Lustania per Leges Regias similem homicidam ab immunitate excludi: similemque in Hispania Legem fuisse fatetur ipse Covarr vias, & Farinacius concludit Ecclesiam nullum omnino genus homicidii consillio pera petrati tueri posse , addit e veniens non esse ab hae sententia discedere in iudicando, licet Dinor aliquis aliter censerit: uti
refert Sarpi in Tractatu De Jure Asylorum cap. I. qui & addit: is Hoc ipsum Venetiis nobis finitimi , & quorum exemplo obis insignem & spestatam eius Reipublicaeis pietatem moveri maxime decet , anusis I 6 . octavo Idus Feb. Senatu Consu, is to statuerunt homicidam videlicet Berg is mi in Ecclesia detentum, si impetu qu is dam raptus est ρο casu, ut vocant, puri re, hominem interemerit , relli tuendum is esse; si vero eo ulto & cogitato, quod is ea tu pensato dicunt, prehendendum ,, . Edicta Prineipum nostrorum ab hac immunitate similiter excludere illos, qui deliberata voluntate & proposito alterum occuderunt, patet ex eo , quod nominatim ex
primant eos, qui per insidias λον be tedimon, & eos qui deliberata voluntate & pr posito, gedelibererede mille eude proposi ,
g. VIII. Rei laesae Maiestatis ab Aolo exclus. DF inde declarant Edicta, ab immuniis
tale exclusos Rem eriminis Ma Maiestatis, eriminete personen lasae M 6 atis.
uti expressit Edictum de anno I 37o. aut ut Edictum de anno 1389. persoueu die be tutah Vu van het erimen L e Majυiatis, quemadmodum & expressit Edictum de a
Evidenς est, his Edictis seclusos deelarari ab hae immunitate Rem eriminis tri emissuris, cuiuicumque generis crimen hoc fuerit , modo revera sit crimen, quod de iure aut conluetudine pro crimine laese M testatir reputatur. Et i me generaliter crimen laesa Moest tis fuisse inter erimina ab hac immunitate excepta reputatum , saltem ex generali &probata consuetudine refert Petrua Gamb eurta lib. D cap. 4ῖ. num. 6. ex Hieronymo
Gigante lib. r. De crimine Lesae Majejiatis, Rub. de variis quaestionibus sit se. I. uum. 6.qui ibidem testatur, se vidisse Reos Mai satis extrahi δε Ecclesia, ae puniri, neque ab Ecclesia defendi. Ut autem Prineipes evidentius signifie
rent, non tantum ab hac immunitate e
ceptum crimen laesa: Maiestatis in personam Petuo is eommissum & in Rempublicam& Magistratum, declarant desuper hac im-
159쪽
De Aolo Templorum. CAP. VI. II munitate privari , qui aceusati fuerint de tur Antonius Anselmo in suo Triboniano publica seditione aut commotione in popu- Belgico , cast. Io. f. 43. υers. Qui autem, Io, vel de vi aut violentia Ecclesiis aut remittens ad hoc Edicium , ut sciatur qui Iustitiae illata. De gene die oaccuseret n habendi sint pro Bancolitis, scilicet ad eL Dan Uenbare seditie, oste beroerte onder ut sectam privationiς huius immunitatis. Qia gemae t te hebben , Ute der sier eu Monet autem ibidem rem Anselmo , re iubitie se eis Ute violentie gedaen. quod ,, hi Bancafiliti sint omnino distinguetis is di a simplicibus fallitiet & obaeratis sines. IX is sua culpa , quive non supina negligentia
Fraudulenti De Ectores immunitate privati . . Et sane cum Edicta P ineipum solos h iusmodi frauda lentos decoctores & debitores
DEnique his Edictis ab hae immunit
te excipiuntur isaudulenti decoctores, uigo Banequemuirere quos describit Ediactum anni lue . de 4. Octobris; exstatque pari. I. Edactorum Flandriae lib. 3. Rub. I. quo decemitur mercatores sive mercatrices, aliosque cuiuscumque conditionis debitores aut qualitatis fuerint , qui se substrahent eloco suae residentiae , non satisfaciendo suis eruditoribus, & occulto sive secreto transferent, aut oecultabunt & flebunt sua bona, ut e abicondant , reputabuntur & hab tantur pro publicis furibus, & platearum grassatoribus, di hostibus publicae quietis &communis boni r ,, Alle cooplieden oste
es gebruyxen denige privilegie, vryheyt osteis liberi yi , hoe dat het 2vis. Quantumvis hoe Edi Elam non exprimat ivinatim immunitatem sive Asylum locis sacris indultum , nihilominus nequaquam ambiguum eii, hoc Edicto describi eos fraudulentos debitores sive deco lares . vulgo Bancque utieri , quos Edicta nominatim h2e Ecclesiarum ti sacrorum locorum immunitato cavere declarant , uti etiam fate- ab hae immunitate excluses declararint, hactenus simplices debitores , & bonis sne fraude cedentes non cententur ab hae i munitate seclusi ; sed e formiter ad Con's itui lonem Leonis Imperatoris leg. 6. Cod. De his qui ad Ecclesias confugitivi, immunitate hae gaudere censentur ; sub eadem tamen moderatione in hac lege nominatim praere ripta , ne alias per eam immunitatem creditoribus nimium inferretur vocumentum, uti supra cap. a. expositum est.
Pluribus ostenditur Itidbium de Immuu tata Deciare ad Principem , ei ve
& sacrorum locorum a Principum i dulgentia dependere, atque Principes Chrusianos huic Immunitati modum, quo ea uis tendum esset, necnon eamdem & quoad loca, personaes, di tempus relirinxisse vel-e
tendisse, in praecedentibus ac notanter cap.2.
Ο abunde demonstratum fuit. Porro nemini ambiguum est , quin eiussi de re quapiam eognoscere, cui de ea statuendi, & leges praefigendi competit aucto
Insuper indubitatum est, interpretationem
legis, necnon dubiorum eim occasione exorientium decisionem pertinere ad eum, qui Iegem tulit.
160쪽
de hae immunitata promulgandas , non ad rieorum a Iurisdictione talea quxilio suo abes quam ad silos Magistratus direxerint, eonflictus inter Iudieem Mesesiasticum &ut hi ex principum aureoritate illas pmp Civilem Magistrarum incidat, hie eonflictus nerent & exequerentur, atque de his , non non per supes rem Iudicis Eeelesiastiei.sed Deus ae de emeris Iesibus, ac quaestionibus per Prineipem sive mas Consilium Principem seper iis in edentibus iudicarent. repraesentans, terminanduq est, uti pluribus Idipsum sat expresse deelaravit Leo Im- Principum nostrorum Edictis declaratum est. perator, in L6. Cod. De his, qui ad Eccle- In primis occurrit Edictum Caroli V. de fiam eonfugiunt, & de qua supra cσ 2. Octobris a 3 . exstatque integrum parte i. Hane ibam Constitutionem volvie per Edictorum Flandriae lib. 3. Rubriet t. quo omnes sui Immetii ditiones per suos Magi- statuitur Iudices Ecclesiastiem non posse pro stratus promulgari & execationi mandari , cedere per censuras eontra Judires Regios excepis, ait, Mae Urbe Regis, in qua πor, occasione eorum , quae ex ossicio suo ab his D in late propitis , detentes, quoties inus acta sunt e sed si sale Iudiem Ee lesiastiei exerisit, pridieati, flvulis estum m pers praetendant per Iudires sive Μagistratu Civis, praesentes, constituta 'Uε- . viles Iurisdictionem suam laesam , debeant Euidens est , Leonem Imperatorem in per libellum super eo informare Iudires lai. hae lege voluisse , ut per suos Magistratus eos, qui si credant Iurisdictionem nequaquam in hae materia tamiis causis & persems latiam aut laedi, debeant interim ab ulteriore ius dieeretur . exeotis iis, quae in Urbe Regia processa per me8sem subsistere , ut interea exorirentur, & jus sibi diei peterent. Asteriorem horum Iudicam informare queant. Et sane quoties Principes in similibus ma- Igitur quaeilio de violata Iurisdictione adteriis Leges sive Edicta sua ad Magistratus Prinei pem sive eius Magii ratum superiorem sce metarios suos promulganda &exequeu- Iudicum lateorum deferenda, & ab eo ejuς
da mittunt, etiam eorum interpretationem, decisio expectanda est.
sive dubiorum aes quaestionum super iis Hoe Edictum quoad hane artieulum re-rientium deeisionem eommittere censentur et novatum est per Edictum Philippi I l. dei. nisi specialiter sibi eam reservent. quemad- Junii I 387. ad Synodum Cameraeensem , modum Leo Imperator incidentes quaei liin articulo I 6. quo nominatim precipitur , ut nes in Urbe Regia super hae Immunitue si Archiepiseoni aut Epistopi praetendant per sibi reservavit. Magistratus Resios sue Civiles quidquam Cum enim hae Leges sue Edicta a V - aontra Iurisdictionem Ecclesialtidam atten-luntate & intentione Principis dependeant, talum, reeursum habeant ad Prinei pem ejun& vim suam habeant, iustum est ut Priu- ve supremum de laterale Consilium . quodeen sibi vel Magistratibus, qui vices eius privatum vulgo dicitur. Verba Edicti sunt: gerunt, earum interpretationem & dubiorum Ss lera Is Archerisques oe EMGκes pristem
super iis emergentium decisionem reservet. Erotem y avola e rinse, auroni leura ree Unde & in praxi notorium est, quod in- ura vera Nous , oa vera nostre cherser feos
eidente quaestione super simili Edicto, non tis Chios Praesident oe Gens de nostre Consiι ad Iudicem Ecclesasticum, sed ad iudicem Priis , pour 3 ordonner re que de ramon. Regium pis hujus quaestionis decisione re- Quandoquidem Immunitas localis Eceleia cursus habeatur. Exempli gratia, si quaestio sarum atque dependeat ab auctoritate Prin- incidat, utrum ex certis fructibus solvi de- eipum, ac ipsa Iurisdictio Eeclesiastiea, quidni Mant decimae, conformiter ad Edictum Ca- in controversnς & eonflicti x super hae Imroli V. de anno Isao. vel quis ad repara- munitate ad Principem eiulae supremos tionem vel restaurationem Ecclesiarum te- natus recurrendum erit quod & Princineatur, conformiter ad Edictum Principum pes voluisse, & Episcopos & Pnelatos aeque nostrorum de anno I 6i3. non ad Iudicem ad principem eiusve Senatus recursum ha-EHesiasticum , sed Regium, haec quaestio huisse exorto conflictu super hae Immunitate, decidenda desertur. ae super eonflictu Iurisdictionis L infra Et quod propius ad praesentem materiam pine s. ostenditis.