Itinerarium historicomorale, seu responsa, quae varijs in locis nominatis itinerando tum oretenus, tum in scriptis cum iuribus, & doctoribus probata dedit interrogantibus eum. Ad m.r.p. fr. Cassianus a S. Elia ..

발행: 1712년

분량: 265페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

41쪽

α6 Interrogatio III. De eonsecrante panem ad mensam m. sumptione, quod vere Capellanus praedictus panem ad mensam consecrauit, illicit ε tamen, nec non sacrilege, & quidem cum Haeresis suspicione ratione abusus sacramenti, & irreuerentiae

erga illud; sed an in Sanctae inquisitionis Tribunali sit torturandus de leui, vel de vehementi, & secreth, vel publice attentis circumstantiis, meum non est iudicare, id enim Maereticae prauitatis Inquisitor faciet.

I 3 suspicio de Haeresi in nostro ea su strictius probaretur, si

Capellanus primam retractans confessionem iudieiadem , asser

ret, se ficth consecrare voluisse, vel si ab initio hoc idem semper dixisset: nam sic adstantes inducere voluisset ad Idololatriam foris

malem adorationis panis non consecrati, quantum est ex parte sua, licet ex parte adorantium eum putatum consecratum esset

Idololatria solummodo materialis, ad quam inducere numquam est licitum ex verissima sententia Doctorum omnium . An ex aliqao motivo possit capellanus in praesenti casu excusari. Videtur excusandus dictus Capellanus stante urgenti necessitate liberandi fratrem ne capti uetur, utpoth reum delicti capitalis, necessitas enim legi non subiacet, sed lex necessitati; unde dicitur, quod necessitas non habet legem, prout clarε constat

ex teg. Tutor, qui repertorιum , Τ. administr. tutor. & ex I. aliquand3, Τ. de osc. Prouens se ex I. I. C. de operib. liber. & ex eap. licὸt, de

fer s. & ex cap. in sin. de eonsuetud. & tradunt Iason in I. se ex

toto, fide legat. & Ancharan. eons l9 I. In auxilium veritatis, v.

o I.& cons. I. n. q. Non ergo in tanta necessitate dici debet Capellanus ipse legum violator, quae modum, & formam Praestribunt celebrandi. Is diem excusandus videtur quamuis in fraudem videatur umrὶ, vel ficth consecrasse; nam certum in Iure est, non dici factum in fraudem, quod fit ob necessitatem, ut firmat Gozadinus cons. 8T. n. Iy. penes Flamin. Paris de vesignat ib. Benef. tom. I. lib. 2. quaest. 3. n. ψ .i6 Nihilominus dicendum est, qubd per nullum textum alimgatum Capellanus excusandus est, quia quamuis dicant, necess- ratem carere lege, tamen in nullo comprehenduntur insolita , α

42쪽

Interrogatio III. De eonsecrante panem ad mensam . 2 inaudita, ut bene notant etiam in simili Boer. decis I 3. num. II vers. Quod facit . Schrad. de stud. pari. 6. c. 3. n. 28. Mart. de clausul. pari. I. elausula 23 alias a. 2. n. 2. penes Barbosam de Clausul.

elausula II . n. r. & sane insolitus, & inauditus est casus noster, adeoque non comprehenditur in lage: Neelitas non habet legem quare excusari nequit praefatus Capellanus. II Confirmationem. contra Capellanum , qu6d necessitatem excusantem se tanquam propriam utpoth fratris allegare nequeat in isto casu, facit clarus textus leg. Fideiussor, φ.βι necessaria, is qui fati . cog. dicens, quod qui a principio volens. posuit se in necem. ς tate consequenti, dicitur voluntariό facere; igitur frater Capellani ab initio volens delietum, ex quo necessitas consequitur satisfaciendi iustitiae fori, dicetur voluntarie , non ex necessitate facere in nostro casu itim reto, tum Capellanus eius frater,& sienon datur hie necessitas, quae aliqualitet possit utrisque suffragari. Vide adhuc infra, n. I9..

An satellites eaptiuantes reum in nostro easu legem aliquam 3mmunitatis

violauerint .

. . .

I 8 Etiamsi admittatur sententiae, quam supra, num. q. retulicum Doctoribus asserentibus locum immunem esse, ubi Eucharistia adest, adhue censeo potuisse satellites in casu nostro reum captiuare sine immunitatis violatione; nam leges loquentes de immunitate non laedenda , loquuntur de quibusdam puris catahus, adeoquε huiusmodi leges non comprehendunt casum qua- linea tum, teste Cardinali de Luca de Serv. disturs. 32. n. 6. casus autem valdε qualifieatus aperth, & conuincenter probatur praedictus , attentis, de inspectis circumstantiis itim carentiae loci, vestium, temporis, materiae debitae azymi panis &α tum reuerenthe Sacramento in actu prandij; non emb ipsi fauere potest immunitatis seruandae lex , quia in illa non comprehendutur, de hoc roboratur, quia leges non aptantur insolitis , ut dixi etiam supra, num. A. σ IL

Appen

43쪽

23 Interrogatis III. De eoηsecrante panem ad mensam σα vendis. Is Quamuis nec nominandum putem, quod dixit Maior in senten. dist. 9. quaest. 3. art. s. tamen necessarium censeo illud refer. re, ut semper ab omnibus rei jciatur , sicut a Doctoribus commmnithr non approbatur, videlicEt poste Sacerdotem post meridiem clancuIum intrare Ecclesiam, & Hostiam consecrare non restitum vestibus sacris,&s Hostiam non inuenerit posse consecrare frustulum panis communis, si prius deuitet scandalum populi, vellit admonendo eum id sibi tunc licere, quia viaticum mori. hundo dare debet, ne fine illo decedat. In hac sua opinione non est audiendus Maior, ac propterea nec est aliquo modo fauorabilis Capellano nostri ea sus, qui sinε Sacris vestibus panem communem consecrauit, & praesertim quia id fecit extra Ecclesiam , intra quam tamen ipse Maior dicit esse consecrandum; ergo &c. IN T E RROG AT IO IV.

An aegrotus frubescens grauia sua crimina ore fateri Confessaria facie ad faciem ad lectum accedenti, posit ea scribere ,

scripturamquὸ eidem mittere , ut postea adueniens absoluat, ct an valιde absoluet, quamuis noubenὸ scripturam intellexerit, nec verbum aliquod aegrotus duerit.

IN meo itinere Goritiam versus, ingressus sum Hospitium

apud Aquas Gradatas, in quo reperi Reuerendum quemdam Confessarium, a quo interrogatus fui. quid mihi videretur resoluendum, si verecundus infirmus scribat peccata sua ,stri turamque illam mittat Confessario absenti , qui tamen non bene intellexit scripta , & nihilominus accedens ad lectum

infirmi ipsum aihil dicentem , quamuis loqui posset , ab

soluit.

44쪽

Interrogatio m. De consessone per scripturam cte. 29

Responsio orerenus data Curtim.

I Respondi: In isto ea Iu unica responsio dari non potest,

varia enim continet singulariter enucleanda . Primo, quia iste paenitens aegrotus, ut verecundiam evitet,

scripsit peccata, & tamen Confessio debet esse verecunda; nihilominus dico, hanc qualitatem non inualidare Confessionem, licet aliquis eam non habeat, sicuti plures peccatores dantur, qui nedum Confessario, sed & coram alijs absque verecundia publicarent , immo interdum extra tamen Confessionem in de enormiiar factis palam gloriantur, seque de rebus pessimis iactant; de tamen isti validam faeiunt contemonem, si sit fidelis, dolens,

2 Secundo, potest in dicto ea su dari dubium, an per solam schedulam missam Consessario absenti paenitentis peccata continentem possit postea a Confessario praesente absolui, quamuisisse nihil dicat, cum possit loqui; & censeo quod non, quia confessio debet fieri Confessario praesenti, ut seruetur Decretum Clementis VIII. contrarium prohibentis, iam ciet tamen si dicat : Confiteor peccata tibi per meam stridulam expressa ; seu si similia proferat verba. Si vero paenitens in mortis articulo loqui non poterit, & Confessario constet confessionem petijsse, poterit in prasentia absoluere ratione necessitatis, qualis a nonnullis Authoribus dicitur etiam magnus pudor paenitentis , qui praese tim poterit absolui si pectus percutiat; aut si Confessarius dicat, a peccatis mihi a te in schedula tua expressis nunc volo te a

soluere.

3 Teresi, dato quod Confessarius non benε intellexerit scripta peccata, invalide absolueret, & ideo si paenitens hoc nouerit, Confessionem repetere tenebitur; secus quandiu invaliditatem ignorauerit, supposito quΛd ex parte sua omnia integere scripserit , quare tota eulpa erit in Confessario sciente se non ben Eintellexisse scripturam ; at a culpa excusaretur , & valide a solueret , si putet res h omnia intellexisse , & ab omnibus iuxta mentem paenitentis in schedula expressis amplh in te a.dat absoluere ; & pariter excusandus esset , si a pamitente in mortis articulo loqui non valente, declarationem non in

45쪽

3o Interrogatio In De confessione perscriptumam σαtellectorum habere non possit , ideo illum ab omnibus peccatis bene absoluit. Responsio latὸ scripta . 4 Doctores assignantes qualitates, eum quibuτ Confessio est facienda, eas in quatuor sequentibus carminibus assignant: Sit simplex, humilis confuso, pura , fidelis ,

Atquὰ frequens, nuda, discreta , libens ,. verecunda, Integra ,secreta, lachryma,lis, accelerata ,.

Fortis , o acea sans , ct sit parere parata Istae conditiones non sunt tamen singulae necessariae ad validam,& lieitam confessionem, ut docent Doctores communiter, qui necessarias assignant fidelitatem , dolorem , σ integritatem, atque ideo fi deficiat v. g. frequentia , ac verecundia non inualidatur, nec fit illicita. Potuit igitur in ea su nostro aegrotus vitare Fere cundiam exponendo peccata sua io schedula Confessario exhibita , ut ea legat, & sciat , ut postea aduenienx praesentena paenitentem absoluat; sed qualiter id fieri liceat, ut etiam valida sit confessio, statim subdo nwmero sequenti. Quod autem non omnes qualitates supradictae necessario requirantur ad validita- em confessionis patet ex praxi, certum est enim validas esse confessiones eorum, qui non solum frequentεr peccata sua non confitentur , sed etiam per multos annos,& quidem cum defectu F

recundiae , ut notaui supra, num. I.

3 De confissione facta per schedulam diuersimode opinantur Doctores, distinguentes an fiat in casu necessitatis, vel extra talem casum . Hinc Fagundea in quinquὸ praecepta Ecclesirae , praecepto Σ. lib. 3. cap. I. n. 8. ait, quod extra necessitatem confessio semper est facienda ore, adeoquε peccaret mortaliter, & confessi,nem faceret inualidam ille, qui cum posisit ore confiteri, adhibe- 'ret nutus, interpretem, signa, scripturam&e. Ratio ipsius est, quia si non fiat ore, mutatur consuetudo Ecclefiae in re graui. dem docet Sylvius in additione ad se pari. quas . s. art. 3. ιο

eius. Σ.

Uerum Uilla Iob. in Sum tom. I. iras. p. dissis. 3I. tene , quod si extra necessitatem fiat confessio coram Confessario per sch

dulam ipsi datam, ut in ea legat peccata paenitentis praesentis, esset

46쪽

Interrogatio m. De confessione per scripturam m. 3 resset tantum graue peccatum veniale, quia neret quidem contrivium Ecclesiae, at haec non esset contrarietas tanta, t grauitatem mortalem importet e Si vero cum rationabili causa fieret. nullum esset peccatum. Ita Uiltalobos, & Malder. in sum. eom. I. tract. T. cap. I. n. s. Coninchus, & alis. Immo ipse Fagundealac. cie. idem tenet pro casu rationabilis causae. Praedictam sententiam Uilla lobus tenet La yman in TheoLmor. lib. s. traft. s. cap. 6. n. 3. te ste Diana pari. 3. tract. q. res. 126. alias 27. per hae verba : Si quis magnum pudorem sentiret, si pronio ore confiteretur peccata, non peccaret mortaliter, se perscriptum consit retur praesente Sacerdote, quia consuetudo proprio ore confitendi, non

obligat τam grauit, in hoc casu. En quali aer magnus pudor paenitentis est causa rationabilis faciendi confessionem per script ram, dummodo Confessarius sit praesens, & absoluat, ut seruetur Clementis VIII. Decretum prohibens duo, nempE & quod confessio possit fieri absenti, & qutid Confessarius possit absolue

sedi. 4. n. 72. cum Leandro dicit, Clementem VIII. in dicto Decreto loqui tantum de confessione stricta, non autem de minus fricta ,ει in uniuersaliori acceptatione, & sic alliar discurrenis dum est in casu necessitatis, ac extra talem casum is propterea si moribundus absolutionem petijt per confessionem factam Coa fessario absenti per nuncium, vel per scripturam, postea praesenti Confessario nihil possit dicere, utpote sensibus destitutus, poterit validE, & licite absolui, nec sic erit contra Decretum Clementis VIII. quia talis confessio facta a paenitente per testes, seu per scriptum, non est confessio stricth, sed magis uniuersaliter sumpta , quae indefectum rigo rosae confessionis, de qua loquitur

dictum Decretum acceptatur ad proferendam sententiam absolutionis. Ita De Lugo lac. eis. sed sedi. I. n. 8 s. cui adhaeret Bona cina tom. 3. disp. I. de censur. quast. 3. puncto 33. asserens etiam,

se Romae a multis iudicatum fuisse; & haec sententia procedit pro casu necessitatis. 7 Si vero extra casum necessitatis paenitens per scripturam exposuit sua peccata Confessario absenti, vel etiam praesenti, a

quo ut in eius praesentia possit absolui, necesse est, quod paeni

47쪽

32 Interrogatio IV. De confessione per ferimurram σα tens aliquo modo sgnificet Confessario praesenti se intendere confiteri, ac se accusare de peccatis suis, quae in data ipsi schedula integre exposuit,& quae a Confessario lecta recte intellexit, a quibus si absoluit, valide, & licite facit , quia tum confessio,

tum absolutio in praesentia fiunt, ut vult Decretum . Dixi nece ste esse, quod paenitens aliquo modo noti ficet Confessario praeseri t i se accusare in ordine ad habendam absolutionem de peccatis scriptis, quia sola exhibitio schedulae cum peccatis, est actus indifferens, adeoquε debet Confessario constare, qu6d tunc ipsi praesenti praesens hi confessio ut vult Clemens Ulli. Dixi etiam, quod Confessarius scripta peccata rectὸ intellexit; nam si ea non recth intellexit, certE m ualide, & illicite, si hoc sciat, absolueret, & con 'uent Er paenitens quando hanc no rectam intelligentiam Confessarii nouerit, tenebitur confessionem repetere; debebat enim Confessarius paenitenti notificare, se non bene intellexisse scripturam, cum de necessitate sit, ut peccata a Confessario intelligantur , alias idem esset acsi dormienti Confessario quis peccata sua confiteretur. Potest quoquE contingere, non recth Coa fessarium schedulam intellexisse, quatenus de facto unum pro alio intellexit, putans se rectὸ intelle. xisse,& in isto casu bona fide validE absoluet, si intentionem .habeat absoluendi paenitentem ab omnibus prout iste in schedula intendit sincere peccata sua scripsisse, quae putat a Confessario recte percepta fuisse ; quare eum sine culpa paenitentis contingat sic absolui, valida, ct proficua est eius confestio , quemadmodum proficuam, & validam Alloaa in Summa , verb. Absolutio, fect. I. n. . ex Layman dicit esse confessionem paenitentis

snό huius culpa factam Confessario, qui propter distractionem,

ves somnum omnia peccata non audiuit.

Alij tamen asserunt, dicium paenitentem sinε sua culpa fieabsolutum a non auditis, nec perceptis, dici absolutum indire th ab illis solis propterea repetendis, quia clauibus non fuerunt subiecta . Si autem mala fide apud dictum Confessarium confessionem fecisset, tunc peccasset, & inualidam absolutionem recepisset. Ita Tamburi n. in Methodo expedita confessionis, lib. 2. cap. IO. 6. 3. num. 32. & De Lugo de et aniten. disp. IO. Dct. II. a

DeniquE addo, quod si paenitens post confessionem aduertat

48쪽

Interrogatio V. De Dηte -m1nem ad triremes Od. 33 Consessariu in non percepisse aliqua , sed nescit quaenam , ten stur omnia repetere, quia de singulis potest dubitare non fuisse recte audita , imaeti & nullo modo percepta . Tamburin. loci

I TERROGATIO MAn pecunia data danti hominem ad tri emes, positab aeeipiente ea sibi retineri, vel an debeatων dicto homini.

BErgomi tempore nundisarum accessit quidam necessitate pressus ad colonum, istumque rogauit, ut si pro suo labo. ratore vellet illum acceptare, nihil ab eo exigebat nisi sumeterutia alimenta, angustumque aliquem locum in eius domo ad hubitandum . Annuit colonus, qui post aliquot dies existens in frum vidit ibi Capitaneum a Principe deputatum ad colligendum homines, si quos inuenisset, qui sponthse darent ad in triremi-hus seruiendum, data eis certa pecuniarum summa. Petijt colonus a Capita neo praefato, an vellet habere quemdam, quem in domo tenebat, &affirmatiuE respondit. Reversus domum colonus notificat laboratori suo inuentam pro ipso alimentorum occasionem in triremibus, si sic ipsi placuerit. Hanc acceptauit laborator, quem statim colonus Capitaneo consignauit, qui

eidem colono quinquaginta scuta dedit. Interrogatus fui, an pecunia data n nε alia expressione dicto colono possit ab isto retineri, vel ad laboratorem spectet e

Responsio oretenus data eursim.

I Respondi: Puto eertum esse, non posse colonum pecuniam in dicto casu aeceptam sibi retinere, sed teneri eam dare ei, qui se ad triremes tradebat, quia licet Capita neus non expresserit, cui eam dabat, tacite intendebat dare eam ei, quem ad seruie dum in triremibus emebat, quae Capitanei intentio clare constat, eo quia hominem aeceptauit tamquam ex ossicio deputatus

ad colligendum aliquos pro triremibus, dans singulis pecuniam, ita etiam isti dare volvisse censendum est, si non expresse, sal-

49쪽

34 Interroratio V. De dante M inem ud triremes M. thm tacith, & in Iure, taciti, ct expressi eadem est ratio, at iuI. L Item existimo dictam per uniam fuisse datam in manibus coloni, ut illam daret homini exhibito ad triremes, non autem ut eam sibi retineret, nam nullus titulus adest in colono iud Leandi illam sibi datam: Himo, non titulo emptionis, quia de huiusmodi contractu eum Capitaneo non fuit mentio facta, immo nec fieri poterat cum colonus non esset dominus serui, quem vendere posset. Secundo, non titulo, vi Fulgti dicitur, dι mancis, propter oblationem, quam fecit de homine, Equidem Capitaneus talem titulum nunquam expressit, prout axprimi necdine

erat; nequε talis titulus potest dici tacite intentus, eo ipso, quodndn aliquid singulate fuit ei datum , sed integram pecunia in iasolitam dari cuicunque se prti semitio in triremibunosserenti amcepit ; ergo intentio Capitanei erat mediante colono dare solistionem debitam homini, sicut & alis, quos pro Rriremibas con

gregabat.

ultimo addo, quod cum colonus fimplici interrogatione

Petierit a congregante homines casu in platea obuiam habito, an velit habere unum,a epit responsum amrmativum; quarε facta Postea propositione a colono labora tori suo de oeca fione inuenta prouidendi propriae necessitati habendi ad viuendum in triremi-hus si sponte aeceptet se in illiseon signare, libenter ocra sonem acceptauit, qua acceptatione notificata Capitaneo, ille statim communem omnibus, ac singulis se ad triremes dantibus soluti nem exbursavit in manibus praefati coloni ; igitur manifes E a Paret, mentem Capitanei fuisse dare pecunias colono tamquam delatori, ut eas daret viro se ad triremes offerenti, non autem ut

earum partem, & a fortiori nec totam pro seipso retineret. Responsio latὸ scripta . 4 Qubd solutio peduniae in praesenti casu facta a eongregante

homines prΛ seruiendo in triremibus facta sit, licet mediante alio, ut detur ei, qui ad remigandum se tradit, clare probatur Per textum l. eius , de operib. libera. ubi dicitur , qutid quilibEt actus regulatur secundum naturam sui subiecti ; quari cum traditio sui ipsius ad triremes per acceptationem Capitanei congregantis viros pro illis, iri subiectum talis actus, quod de sui natura exigit

50쪽

Intereoratis V. De dante hominem ad triremes M. solutionem datam ipsi inet se tradenti; per consequens concladi tur in casu nostro totam pecuniam, neque ex parte fuisse datam

pro colono, qui mediator praecise se habuit, & per accidens in

teruenit.

3 Quod si actus traditionis sui ipsius ad triremes in casu non rodicatur dubius, an votuerit laborator coloni ad triremes ire sine solita scibitione se tradentium sponte ad remigandum, resoluendum est esse actum talem, ut sit miniis damnosus, & plus utilis gerenti,. quam ege possit, quia ista est naturalis intentio gerentis actum, ut resoluunt Crauet. cons. I6.3 8. ela cons. I 5. n. 8.S Rota deers. 396. n. q. apud Farinarium, partia 2. recent. dicentes

esse sic interpretantum, S intelligendum actium dubium unde dato, sed non coneesso, quod solutio facta in manibus coloni fuerit per actum dubium , an debeatur isti, vel e , quem Capitaneus recipit, de cum quo principaliter agit per traditionem, de

acceptationem ad triremes, debet talis aetus intelligi gellus taliter quod sit minus damnosus, di inagis utilis eidem se tradenti, cui consequent Er debetur solutio, alias ex actu suo damnum , icnihil νtilitatis sentiret ex eodem actu priuationis su ae libertatis. Et si dicatu e tradentem se assi triremes fore habiturum. in eis utilitatem expensarum; hoc non obstat, quia illae sunt quid extra naturam, & qualitatem primi actus, per quem se tradidit, neque illae fuerunt habitae in considerationesed tantum veniunt in consequentiam ,& quae sic veniant nota sunt attendenda, i m. attendendum est quod pi incipalites agitur. I. I. f. de autboris. tutor.& l. is, qui, inde liberali eausa. 6ζι. verum, is de furtis . Oct. si quis nee cauam, ubi lath Iason n. 3. σθqq. g. si cert. petat. GOn-Zal. ad reg. 8. cancell.glos s. g. I. n. 33. Moneta de istribui. quotidian. p. 2. quaest. s. n. Σ3 6c ali . 6 Urget in casu nostro contra colonum , quod iste tantum

exequutus est actum traditionis sui laboratoris iactae Capitaneo ex ordine eiusdem taboratoris ; erg6 isti totum debetur quidquid spectat ad talem actum, ut est venditio propriae personin ad triremes , cui debetur solutio ab emptore ex natura talis contractus quamuis tractatus per tertiam personam ; unde in Iure clarum est, actum solere attribui ordinanti, seli mandanti, non vero illum exequenti. cap.super litteris, de rescript. 6c tenent sic Romanus cons. 366. Quaritur, in princip. 6c Surd. de aliment. tit. pria

SEARCH

MENU NAVIGATION