장음표시 사용
71쪽
sis Interrogatio VIII De Eandi re reciculpa excuset. Uideantur quae dicam infra, num. I s. 3 Ad secundum respondeo, Baptismum fuisse nullum, suppo sito quod non fuerint expressae tres personae, dicendo in nomine Patris, ct Filis, O Spirios Sancti, quamuis implicite intelligi possint per verba: In nomine Dei Vnius, ct Trini. Ad tertium assero, Baptirantem etiam extra necessitatis casum sine proprij Parochi licentiam filium, seu quemcunquε nullam incurrere censuram , neque irregularitatem, licet non defuerit . qui doceat fieri irregularem .s Ad quartum affirmo peccasse graui thr parentes infantis petentes a Sacerdote non proprio illius, ut istum Baptizet nulla habita facultate a proprio Sacerdote, nam ab isto rem in male
ria graui illicitam petunt, di volunt. Respoψιο latὸ scripta. 6 Quia in supra data mea responsione oretentis dixeram inualidum fuisse Baptismum a praefato moderno Sacerdote collatum sine expressione Patris, ct Filii, ct Spiritus Sancti, quaesiuit ipse a quodam Sacerdote, communitEr habito pro docto rheologo Morali, nec non in Canonum scientia versato, an contri eam responsionem sustineri possint, validum esse Baptismum, prolatis pro forma his verbis: Te Baptizo in nomine Dei Vnius, σTrini. Huius Theologi responsio mihi Venetias missa, fuit ista.
Pro validitate Baptismi a nouo Sacerdote ministrati cum verbis: Te Baptieto in nomine Dei Vulus, ct Trini, videtur facere, quod S cramentorum forma non variatur viendo nominibus idem significatum
formale habentibus, prout υidentur significare Patrem, Fιliam, in Spiritum Sanctum verba, in nomine Dei Unius, o Trini. Item, quia in libro Act. Apostolor. eat. 8. dicitur. quod viri, σmulieres Baptietabantur in nomine christi et ergo a fortiori valebit Baptismus in nomine Dei Vnius, σ Trini; ct hoc confoime est Concilio Florentino, quod definit formam fuseientem ad Baptismum esse illam, in qua exprimitur actas baptiaeandi eum Sancta Trinitatis inuocatιone, sicque huiusmodi forma censeri potest adhibita in verbis: Te baptizo nomine Dei Vnius, ct Trini. Ad hae responsiouem expecto G. Igitur statim respondi ut sequitur . .
7 Poterat Docilaatio Tua pro adducere Caietanum
72쪽
Interrogatio VI I. De Baptitante OH 37 quaest. 66. art. s. credentem formam Baptismi sum cere traditam per nomi na denotantia Diuinas personas quamuis non exprestas cum nominibus Patris, ct Filii, ct spiritus Sancti. Uerum licet huius Aut horis opinio daretur esse speculatiuε probabilis, nullatenus tamen est talis practice, ut asserit meae Religionis Salinanticense Collegium tom. a. tract. o. disp. v. num. I 2 . & idem dicunt alij. 8 Hinc assero esse omnin5 tenendum , quod de necessitate Baptismi debeant adhiberi expresse verba, in nomine Patris, σFilii, ct Spiritus Sancti. Ita D. Bona uentura in . dist. 3. ara. Σ. quaest. . Mot. quaest.2.art. .ela ibidem Richardus, Paludan. quast. I. art. 3. num. I 6. Durand. quaest. L. Anti si odorensis , Alexander Alensis, & Marsilius penξs eos sequentem SuareZ i'. 2I.fect Ledesina eap. q. Nunus quas . 66. an. s. dιsc. 6. Fili luci. cap.3. .m Palaus disp. vnie. punct. s. Dicastili. disp. r. sib. 6. num. I 2P. & alij plures. Idem docet Gabriel art. 2. conclus. 4. & art. I. dub. I.
dicens omnes Theologos, Iurisperitos, & Summistas hanc sententiam tenere.
Sic sentit etiam D. Thomas quaest. 66. art. s. quia in unoquo que idiomate sunt communiora , & usitatiora verba, quibus res fgnificantur, & eum istis Christus instituit formam uaptismi, clarum est enim quhd communiora, & magis usitata nomina . quibus tres personae Diuinae solent denotari, sunt Pater, Filius, Cr Spiritus Sanctus, sub quibus in Evangelio Matthaei, eap. vltimo, Baptismi forma traditur, non autem sub alijs quamuis aliqualis ter aequi ualentibus; & ideo licet dicatur formam Sacramentorum non variari adhibendo alia verba idem formaliser significantia, tamen esset excipienda forma Baptismi utpote expressissime determinata a Chr sto Domino, quand6 Apostolis imposuit,
ut populis praedicarem, baptiae tes eos in nomine Patris, ct Fili .
Spiritus Sancti. Matth. lsc. cit.
9 Sic quoquE habetur ex Concilia Florentino sub Eugenio IV. ci ex Concilio Lateranensi sub Innocentio III. quae Baptismi formam a stignant cum expressione Patris, o Filii, di Spiritus
IO Sic praescriptum habetur in ean. q. 8. alias '. Apostolinrum, ut conferatur Baptisma is nomine Patris, oe Diij, ct Spir
73쪽
38 Intram alio VIII. De Baptitante die. Ii Denique sic esse faciendum constat ex usu uniuersali M. cletiae Latinae, ac etiam Graecae,& quia iuxta sententiam tutiorem sunt conferenda Sacramenta , ut dicam infra . m. I . I 2 Propterea cominu uis Doctorum sententia est , esse mortale peccatum, si in forma Baptismi non exprimatur Pater, ct Filius. o Spiritus Sanctus. Ratio est, quia omi terentur verba tradita a
Christo, & quidem contra Ecclesiae consuetudinem. Item quia uteretur forma incerta cum pericolo faciendi Sacramentum in. ualidum I adeoque esset sub conditione rebaptizandus baptizatus fine eapressione Patris ,& Filii, & Spiritus Sancti. I 3 Nec intentum probant verba allata ex eap. 8. Act. ρ stolor. nempe quod in nomine Christi baptia abantur viri, di mulieres ; nam dicendum est cum Catechismo Pis U. quod de lege ordinaria iam non valet, nec unquam valuit Baptismus in nomine tantum Christi; propterea in cap. Multi sunt, de consecrat. dist. 4. Pelagius Papa dicit, Raptimum datum solummodo in nomine christi, esse nullam. At si dicatur Apostolos aliquando BaptiZasse in nomine tantlim Christi, asserendum est id fecisse ex singulari reuelatione,& priuilegio. Aenε verum est, quod certum non est, Apostolos non nominasse alias personas, & eadem forma, quam Dominus noster seruari mandauerat, scilicEt in nomine Patris , σFilis, o Spiritus Sancti. Ad rem praesentem faciunt tradita ab eodem Catechismo ea de Baptismo, ex Ambrosio, & Basilio his verbis: Quod si etiam aliquando tempus fuisse dicendum es, quod Apostoli in nomine tantum D mini Iesu Christi baptitareat. id quid m Spiritus Sancti afflata eos fecisse, exploratum nobis esse debet, ut initio nascentis Ecclesia, Iesachristi nomine praedicatio illustrior fieret, diuinaque , ct immensa eius potestas magis celebraretur oec. Quamquam Diuinum fortassὸ videri potest, an huiusmoda forma iacpostoli aliquem baptitaverint, se Ambros V, ct Basili, Sanctissimorum, oe grauissimorum Patrum authoritatem sequi volumus, qui ita Baptismum in nomine Iesu Christi interpretati sunt, ut dixerint, his verbis fignificari Baptismum, non qui a Ioanue, sed qui a Christo Domino trassitus esset; tametsi a communi,
O usitata forma, quae distincta trium personarum nomina continet, Apostolι non discederent. Atqu8 hoc loquendi genere Paulus etiam in Epistola ad Galatas usus videtur, eum inquit; Quicunquε in
Christo Baptizati estis, Christum induistis, ut significaret in Fide christi,
74쪽
Interrogario Vm. De Baptitante m. sye,ilii, nequὸ alia tamen foms, quam idem Saluator, or Damlam n ster seruandam praeceperat, baptizatos esse.
I Ad illud, quod Dominatio Tua pib valore Baptismi affertex Concilio Florentino dicente, formam suffcientem ad Baptic mum esse illam, in qua ex inimitur actus baptizandi cum Sancta Trinitatis inuocatione: Respondet Noster Franciscus a Iesu M Tia in cursis Theologia Moral. tom. I. tract. 1. de Saeram. Baptismi νοσρήβ, punct. . dAυnicinum. 3 . qu bd si loeus dicti Concilij in. spiciatur, legenti constabit ex paulo antε ibi definitis, qualite enomine Tν inuatis intelligat Concilium ipsas tres personas distin- expressas; unde non erit sum ciens forma Baptismi, si dicatur : Ego te baptito in nomine Trinitatis. Is Censeo me iam satis respondisse obiectis meo agerto funa, sub num. 3. ubi dixi inualidum Baptismum sinε expressione Patru, Filii, ct Spiritus sancti. Quod si dicas Domine mi, moder. num sacerdotem licit. adhibuisse formam probabiliter sum cientem pro valida Baptismi collatione cum verbis: Te baptizo in nomine Dei Vnius , O Trini ; ego dico tibi, caue si non aduertis ne talia amrmes, utpoth damnata ab Innocentio XI. prout videre poteris primam propositionum ab ipso condemnatarum aD
serentem. 2 ρn est illieitum in Sacramentis eo erendis sequi opinio nem probabilem de valore Saeramenti, relicta tutiore. Quare cum certo teneam , te non fore negaturam, tutius esse pro valore
Baptismi exprimere in eius Erma nomen Patris , O Fili , ct Spiritus Sancti, certus quoquE sum, te scriptis meis fore subscript
I 6 Hactenus dicta a num. . DAM ad I s. prb responsione de pistolam namero sexto supra reIatam iamciant; nam ex illis satis probatum remanet, baptiaatum in ea su nostro esse sub conditi ne rebaptizandum ; & modernum Sacerdotem grauiter peccasse adhibendo modernam formam eontra communem Ecclesiae via Min re graui.
. 'mortalit Er deliquit Baptismum conserendo sinE aliqua licentia proprij Parochi ipsius baptizandi, quamuis inualidum
fecerit Sacramentum, perinde enim est talis inualiditas ad abusum, seu usurpationem alienae iurisdictionis in re graui, supposito quod extra necessitatem infantis mori non periclitantis id Praeiliterit. Ita omnes docent, & nominatim N. Franciscus ubi
75쪽
6o Interrogatio VIII. De Raptizante cte. . supra, sed cap. q. puncto 6. num. o. & praesertim quia in casu nocsto fortasse probabilitEr fuit validus Baptismus. IT An autem praefatus Sacerdos alienam ovem absquEdebita lacultate baptiZans contraxerit aliquam censuram, vel irregularitatem ; negat iuε respondeo, quia haee paena nulli bi reperitur
assignata. Sic notant Machado lib. q. p. 2. tras. Σ. documentos. num. q. COmitolus in Respons vari quaesi. 6. in principio. N. Francisc. a Iesu Maria d. num. o. &alij. At fieri irregularem censet Armilla verb. Baptismus, num. So. idque probat ex cap. I. de clerico non ordinato ministrante. Verum in eo capitulo non decernitur hoc, sed tantum illud loquitur de Clerico actum exercente alicuius ordinis, quem non habet. Sic quoque Sylvester in verba Baptimus 3. quaest. I. asserit irregularitatis expertem esse eum, qui extra necessitatem baptizat aliquam personam , quam iure baptigare non potest; &Sylvestro, ac alijs irregularitatem in dato casu non recognoscentibus etiam ego adhaereo, sicuti neque excommunicationem incurrisse praefatum modernum Sacerdo. tem cum citatis Doctoribus admitto. I 8 Ultimo quoad parentes offerentes prolem suam Parocho non proprio, seu Sacerdoti alieno baptigandam sine licentia proprij, asserendum est peccare grauiter. Ita Layman lib. . tract. a. ceap. 7. num. 2. & Barbosa de officio, O potestate Parocia, pari. 1.
Si vero tum nouus Sacerdos, tum insantis parentes absente proprio Parocho, de licentia istius licet non expressa, saltem rationabilit e praesumpta in casu nostro fuerint operati, tunc aeulpa essent immunes, quia talis praesumptio lassiciens dicitur a
riqueZ cap. 29. num. 2. & sic solum propter exhibitionem formas non consuetae esset peccatum mortale prout supra notavi.
76쪽
Interrogatio m. De capellara quoad Missas omissas m. 6iINUT ERRO G AT IO IX. An capellanus pinguem habens litigiosam capellaniam ,s pr4 buius manulentione redditus omnes in lite plurium annorum expendit, quo tempore nullam
Missam celebrauit, teneatur postea omissas
Missas supplere, lite in Di fauorem terminata e
rem in Cathedrali Ciuitatis Interamnensis Quadragesimalium Concionum cursum peragebam, accellerunt ad me duci Ecclesiastici Doctores, a quibus interrogatus fui, an Capellanus obligatus quotidih celebrare ex Fundatoris institutione cum assignatione pinguium reddituum, quos quia debuit omnes insumere in lite pro manulentione suae Capellauiae, propterea luissarum celebratione per quindecim annos durationis litis abstinuit: Lite deniquhin sui tauorem terminata, teneatur rati ne excessus emolumenti, quod in posterum recipiet ultri laxam eleemosinae in Synodo pro una Missa praescriptam supplere omissas, & alios adhibere Sacerdotes, cum id per se ad alias quotidie obligatur , praestare nequeat Responsio orerenus data cursὶm. I In institutione alicuius Beneficii, ut est Capellania eollati tia , id. st Episcopi authoritate erecta, & idem est de non colla ti-ua ,scilieEt priuata aut horitate facta , est semper attendendum, quibus verbis Fundator utatur, quia interdiim locus erit Epakeis, leti praesumptionibus mentis dicti Institutoris, interdum non . Igitur posito Fundatoris dispositionem esse, Capellanum teneri quotidie eelebrare assignato illi copioso emolumento supra taxam communem, ut in omni euentu tot Missas dicat, quot reddituum excessus importat, si aliquas omittere contingas, tunc certEnon celebratas supplere teneretur iuxta ratam emolumenti
Percepti ultra praescriptam eleemosynam ab Episcopo pro una Missa. Si autem absoluth disposuit, Capellanum teneri quotidie celebrare cum assignatione pinguium reddituum, tunc istis in t
77쪽
eta Interrogatis Ιχ. De capellano quo ad Missas omissas σα
tum , seu totaliter estIantibus, ac pereuntibus, ad nihil reman
ret obligatus; at si solum ex parte desierint, etiam solum ad proportionem frustuum , quos recipiet, numerus Sacrorum cominplendus erit, & quidem computato excessu solitae laxae, nisi censeri possit liberaliter concesso, prout a prudenti viro iudicabitur; tamen tutius semper erit Fundatori fauere; immo ex obligatione fauendum est in dubio. a Ex his infero, quod eum Capellanus in ea su nostro absolutε institutus nihil de redditibus suae Capellaniae litigiosae unquam. receperit, sed omnes in lite pro manu tentione illius insumere scoactus fuerit s & a fortiori cum simul de suo patrimonio ad umdem effectum, ut asserunt expenderit immunis semper fuita debito celebrandi Missas, pro quibus nullam habuit eleemosynam; nam idem est redditus totaliter per ijlIe, & totos a lite absorptos fuisse, non enim de proprio, neque de sorte principali, sed de fructibus expensae sunt faciendae, qui si omnes pro expensis seruierunt, conseque nar de eis, nec de obligatione Capellanor ausit.
3 Post litis victoriam, quamuis Capellaniam tantum liberali pingui stipendio dotatam pro quotidiana Missarum obligatione Capellanus nunc pacifice possideat, nihilominus nullo iure, ne- sue ratione dicti pinguis stipendii, quod de praesenti recipit, Min posterum recipiet, obligationem habet supplendi Mis Ias tempore litis omissas per quindecim annos; alias si supplere teneretur, sequeretur quod non haberet liberε, seli gratis , quidquid posset
euenire,pinguem Capellaniam a Fundatore institutam, Sc ut talem aeceptatam, sed aliam ordinariam, quam si novisset, forta Ris non accepta rit, praesertim quia perpetuam ; contingere enim poterat ut quoque lis nunquam , vel saltem per quinquaginta , aut plarea annos terminum acidi haberet. Diat, totum lweηali pingui stipendis, piis Mias praes mendum erit Fundatorem ill ad a signasse pingue , ut sempe e numerum Missarum habeat, qua minuis ea peuia in aliquo casu inent a Capellano faciendae.
4 Si denique post me annos deuicta lite incipiat possidere, non
video qua prudenti ratione protinaciandus fit obligatus istis aco re pro non iniis Missis, eteo im si propter pingue emolumenturum neeetur, illae obligatio dicenda ecte annexa Capellaniae, adeo, Que trausire deberet ad laetasiorem. at hoc nullatenus asserem
78쪽
Interpogatio m. De capellano quoad Mias omissas ine. 6 dum est cum ex mente testatoris c ut suppono non habeatur expressum, & Iura volunt nulli esse onus imponendum, quando clare minime patet talem obligationem ei competere; ei autem non competere patet quandὼ illud plus Fundator concedit Capellano solum ut amico, vel parenti &α & sic liberaliter, &gratis.
Ha ctenus tradita probabo fusε ex pluribus, tum Doctoribus, tum Iuribus, quae in scriptis nominatim dabo. Res Uis latὸ seripta .s Loquendo da obligatione Capellani obligati quotidiE eelebrare in aliqua Capella, seu Altari, quaerunt Doctores varia dubia: Primum est, an teneatur semper Sacrifieium applieare prbFundatore, vel satisfaciat si eum sola praesentia Missam dicat, pro qua eleemosynam recipiat a tertio, cui illius fructum applicet. Secundum est, an quamuis prb Fundatore teneatur semper sa- .erificium offerre, possit nihilominus aliqua Sacra omittere, ac alteri, vel sibi applicare; & an Capellanus obligatus celebrare quotidiε, possit Missam aliquam omittere. Tertium est, an Missas omissas pro aegritudinis suae impedimento , debeat postea istas per alium supplere. Guartum est, quid sit dicendum, si eius Capellaniae redditus sint tenues, aut in infirmitate eos consumpserit, aut aliter omnino desierint, vel ex parte. Quintum est, quid sit dicendum, si pinguis census Capellaniae fuerit per aliquot tempus a Capellano receptus, Vel nunquam , aut si perijt, vel decreuerit.
o Ad primum dico, si petitio in sua dispositione sit absoluta , ut
v. g. relinquo decem scuta cato, ut tot Missas recitet, nulla facta temporis, vel loci assignatione , in tali casu praesumitur velle pro se applicationem solam; nam talis est communis usus sic intelligendi mentem testatoris, tamquam si daret unum Iulium pro v naMissa, certum enim esset, velle pro se applicationem in quovis loco faciendam.
Si vero tenor dispositionis, seu petitionis sit, Vola vi tot Missa
79쪽
. Interrogatio I. . De capellano quoad Missas omissas . celebrentur in tali loco, vel Ecclesia, nec aliud adsit, quod alitis persuadeat, tunc solam exigit praesentiam ; quia Sacerdos ni fictarum habeat fundamentum imponendi sibi onus, hoc sibi imponere non tenetur; & praesertim quia per solius loci assignationem, videtur dantem eleemosynam voluisse consulere, vel populi commoditati pro audienda Missa, vel talis loci honori, nullo habito respectu ad applicationem. Quando igitur ipse disponens petit solam praesentiam, poterit Sacerdos Missam applicare pro alio, & ab isto stipendium recipere . sectis quando applicationem simul peti j t.
At si dispositio petentis Missas contineat a1signationem te Poris, ac etiam una cum loco, attendendus bene est sensus huiusmodi dispositionis, quae si loquatur sic: Volo ut singulis diebus Luna dicantur tot Missae, tunc quia talis dies assignatur animabus Purgatorii, patet Fundatorem petiisse applicationem pro illis. At si dis filio dicat: Volo ut celebretur Missa die Dominico , vesdie Festiuo, vel celebretur Missa Le Dominico in tali Ecclesia, videtur regulariter fuisse petitam solam praesentiam, ut sic Fideles Missam audiendi commoditatem habeant, nisi ex aliqua circumstantia argui possit fuisse exigitam etiam applicationem , prout esset, si dii positio Fundatoris peteret Missam de tali Sancto, cuius nomen habeo, sed quem meam Protectorem, ae Devotam teneo ; huiusmodi enim petitio ex communi intelligentia constat elle de tota Mista.
Sic ex dictis sub hoc numero poterit dignosci, quandb ab In-
si tutoribus Capellaniarum exigit a sit sola praesentia , vel sola applicatio Missae, vel velint utramque; te ita docet Thom. Tan buri n. tu Methodo Celebranda Missa, lib. 3. cap. I. g. 3. num. I9. σ
quod si Fundator in sua dispositione dicat: Instituo in tali Altari
capellanum, qui quotidie celebrare debeat, vel similia verba adhibeat, praesumendum est velle thm praesentiam, tum applicati . nem nam quando non constat de contrario , in tali dubio, stare opportet communi intelligentiae, quae est, petentem Missam
velle tibi applicari: Et pro ista sententia asserunt Authorct crutati
80쪽
Interrogatio IX. De capellano quoad Missas omissas σα. 6stati Decretum secundum in thr alia Sacrae Congregationis Con-ciiij sub Urbano VIII. edita die a I. Iunii I 627. de Celebratιone Missarum a Sed quoad hoc Sacrae Congregationis Decretum, Obseruat Tamburinus loc. cit. num. 2 s. ipsum loqui de institutis cum onere applicandi Missas pro Fundatore, vel pro dantibus elaemosynam, non vero de ijs, qui ad solam prassentiam obligantur, qui quando ad hanc solam prasentiam censeantur teneri, remanet explicatum supra ab initio huius sexti numeri, usquὸ ad vers. Tamen. Circa praedicta refero duas opiniones: Prima est Gram j de Miss. celebrat. tom. 2. cons. 3.& Ioannis de Lugo de Euebar. disp. LI. feci . L. num. 2. dicentium , quod petens Missam, semper intendit Sacerdotem obligare ad id, quod eidem petenti utilius est. S eunda est Aloysi j Riccij tom. 3. in Praxi rerum quotid. Eceses foris ref 339. qui docet, Missam 1 testatore legatam absque loci assignatione, esse celebrandam in Ioco sepulturae ipsius testatoris. Sed utramquε sententiam refellit Tamburi n. ubi supra, num. 2 di quidem Primam, suia nisi petens Missam aliquo modo se dein claret, non praesumitur sic absolute, quod totum velit , quia de facto non semper a petentibus totum intenditur, ut ostensum est supra sub praesenti numero, vers. Ad primum dico, & seqq. undo. etiam Suarius tom. q. de Relig. tract. 8. lib. 2. cap. VI. num. T. habet hoc dictum: Haec Regula maxime moneribus imponendis seruando
est e Si voluisset expressisset.
Secunda sententia, quae est Riecti est consulenda, at verum non est, semper testatorem voluisse praesentiam in loco sepulturae, stante quod locum non assignauerit nec verbis expressis, nec verbis salthm aliquo modo suam mentem indicantibus, prout aduertit etiam Portet in Dub. Regular. verb. Missa, num. II. & in Respons pari. 2. cas. Immmum noto, quod si omnibus inspectis, dubium remaneret, an Fundator tum praesentiam , tum applicationem petierit, tramque voluisse resoluendum erit, quia pro illo stat possessio.
7 Ad secandum dico, certum esse, quod si Capellanus expressis ac limita th teneatur quotidiε Sacrificium offerre pro Fundatore, non poterit illud pro se, nec pro alio applicare, tamquam si det
die in diem singulare stipendium reciperet ab aliquo Sacrificiumi Pete