장음표시 사용
91쪽
s Interrogatis X. De foro testatore oee. cum sit certitanus de inualida patris dispositione, quidquid poma M. quod ad euitandas lites in foro externo , ut conseque retur id, quod suum naturaliter est, aliquam adhibuerit industiam Responsio laia scripta . 4 In Iure Mathent. H eum, de appelL S. Aliud quoque caprint lum, coli. 8. & ibidem 6. Sivὸ Iegatur. variae praelambuntur causae, proptεr quas filios possunt parentes ea haeredare, nε in eorum bonis succedant , sed de his nihil pro nostro praesenti casu venit dicendam ; quaenam autem illae sint , retuli in
mea Arbore Ommam πιuIonum , tom. I. verbo Hareduas, P. per tot.s Etiam in Authrat. Vt eum, de appellat. cognoscend. F. causas autem, plures ponuntur causae, quarum singula sum cit, ut parentes possint nedum filios, sed & quosvis descendentes priuare haereditate, illasque tradunt Couarru. cap. R ηα de testam. de Tapia lib. I. quasl. 2I. artis. 6. num. T. Egomet loco citato S. 8.
o Tamen non sufficit, patrem habere ex haeredandi causam. sed in testamento debet illam exprimere. Bald. lo. I. cons. Σαnmn. T. Et debet esse pura, non vero conditionalis. Cardinat. de Luca de Fideicommis distursu 136. nam. 8. quia conditionalia videtur in Iure reprobata per text. in l. etsi per ρerit, cιrca finem
principis, vers puri autem , V. de lib. σ mst. Ita ille eum alijs a se
relatis ibid. num. P. Quaere inifra, num. L
Sed si causa ex haeredationis fuerit expressa tantum in genere, & non in specie, non releuat, seu non valet. Angei. Aretae OG 79. num in. O seq. Nihilominus aliqui dantur casus, i quibus valida erit ex haeredatio sine causae ex pretiione , notat Alex. uthent. 7 on licet, C. de liber. praeteri & subscribit iti Iason, apud quos videantur, illos enim hic referre, nullatenus ad casum, de quo ago deseruiunt, sicuti ex eodem motivo taceo causas iustas ex haeredandi, satis enim est pro nostro casu duas exprimere, quibus ductus testator parer filium ex haeredauit. Vna causa sussiciens ad ex haeredandum est casus homicidii, etiam committendi. Bosside bonorum publicat. vum. 3O.
92쪽
Interrogatio X. De fiso testarere m. Attera e st conuersatio si iij cum inimicis patris. Bald. U. IM' Trum. . oe . cum limitatione dummodo inimicitiae sint graues,
8 Hae duae cauis tanquam connexae fuerunt per falso accusantem expositae patri contra filium, ut istum ex haeredaret, probe fecit, quas in testamento vel expressit, vel non expressite Sinon expressis, testamentum ipso iure est nullum, unde exhaer datio soa tenet. Castrensiaib. I. cans ITI. col. 3. Bald. C f. Lb. I. & Authea. de appessi cognos s. Aliud quoque. & alii pa ium . Si expressit, & illae vere subsistant, valida erit ex haeredatio excommuni Opinione, ratione expressionis, quia alias non sum-ceret veras causas adesse, nisi etiam exprimantur. Bart. tib. r. cons L . num. T. & habetur etiam Mainent. Si hodiὸ, C. de ino F.cιoso testamento. Quod si plures cauis expressae pro ex haeredando sint fatis, una excepta, ista sum eiens erit, ut ea haeredatio valeat. Bald. cons. 1 2. num M vers. Super feeundo, lib. s. 6c Mascard. conclus II Eabaredatis, uum. I p. ubi plures citat. & dicit esse communem opinionem; quare si nulla sit vera, exhaeredatio remanet inualida; nam causa iniusta,&erronea rescindit actum
9 His praenotatis concludo pro casu nostro, quM cum filius in conscientia sua certus sit se nunquam dedisse patri ex haeredationis causam, seu causas, quas per falsam relationem pro tendentis haeredem institui, sic deceptus in testamento expressit pro eodem filio ex haeredando, iste per consequens potuit licite, & validε haereditatem, utpoth verus haeres , adire, quidquid sit, qubd per fictum testatorem putatum verum tiun a Notario, tum a test ibus exhaeredationis reuocationem procurauerit.
Io Igitur factum in nostro casu per suppositum testatorem censeo esse unum de illis, de quibus Iura amrmant, quod facta multa tenent, quae alias fieri prohiberentur . eap. ad Apostoliacam, de Regulari & L parte furios L de his , qui sunt sui, vel altem
II Item fauet filio in praesenti facto a flarium a Card. Tuschotom 3. lit. F. Conclus 6. num. 8. nemp. qiabd spoliatus potest incomtinenti propria authoritate recuperare suam pollessionem. I. I. I. uui autem, J. de vi, o vi amati
93쪽
-78 Interrogatio X. De ficto testatore σα 2 Et quia clarus error non praeiudicat veritati, tollit eo sensum, & annullat omnem dispositionem, seu obligationem , ut habet Rota pari. I 2. recent. decis 2Ο6. per ton de tradit Bichi. cf. 3s . consequenter cum in casu nostro pater deceptus ex haeredauerit filium , νste in conscie*tia sua certus , patrem suum dispositionem fecisse ex errore, & propterea nullam, ae absque consensu, potuit veritate fultus sibi iure debitam haereditatem procurare, quamuis mediante fictione prout in praesenti easu; nam propter testa menti inualiditatem , filius succedit ab int
13 Deoique ad abundantiam responsionis addo,qubd si ea De ex haeredationis fuisIent verae, ic filius illam reuocasset perficium patrem iuxta casu in propositum , grauitEr uterquh peccassent ,& ad haereditatis restitutionem tenerentur instituto ha redi . Tamen ut ex haeredatio valeat, debet eius legitima, de expreta eausa probari vera, alias potest filius ex haeredatus agerellae rela in ossiciosi, te obtinebit , fi causa non probetur. Ita
plures citat, te ella communem opinionem dicit Mascard. conclusTI . Exharedatio, num. 9. seq. Vbi pro utraquε parte, in istam tuetur, quam ego quoque teneo. I Caeterum stante inualiditate ex haeredationis in casu n fro , immunis a culpa non fuit adhibita fictio, veniali tamen, quia fuit mendacium leue, utpote nemini damnosum . Neque peccatum fuit translatio moribundi de uno ad aliud e ubiculum, sic rursus de isto ad primum, dummodb facta fuerit cum cautelis, ne illi ex motu mors acceleraretur.
is Prb praestati interrogatione iaciunt tradita infra Interr
94쪽
Dterrogatio XI De praten me Fratrum a Fratre fure oee. 79 INUT ERROGATIO XI.
An Fratres Fratris , qui patri furatus est, v. g. centum scalas posint praetendere in diuisione bonorum esse inter ipsa computanda etiam bona , tum furata , tum negotiando cum furaris eopiosὸ acquisita a Fratre.
Postquam in Cathedrali Novocomensi cursum concionum
per Aduentum terminaui, redij Mediolanum, hicque venit ad me quidam praefatae Ciuitatis Novocomensis Iurisconsultus; meque interrogauit, quid stante quadam doctrina de per indus riam acquisitis a fure in una ex meis concionibus allegata resoluerem de casu sibi proposito, sed potius tui dixit) Morali,
quam Legati, vergente intEr collitigantes Fratres praetendentes esse computandum in diuisione inter ipsos facienda bonorum, tum centum scuta ab uno ex illis patri furata, tum quidquid cum illis h domo aufugiens Patauium, ibi negotiando in magna copia acquisiuit, & ad paternam domum reuersus, patrem reperit ab intestato obiisse. Responsio Oretenus data cursim. I Casum istam nedum Moralem , sed etiam Legalem iudicor Quatenus Moralis est, firmithe resoluo , filium furantem patri quantitatem grauem teneri sub mortali statim restituere ex proprio peculio, si hoc habeat; si vero non habeat, tenetur post mortem patris in diuisione cum fratribus computare furata . Centum autem scuta a filio surrepta patri, etiamsi sit diues, sunt materia notabilis peccatum lethale constituens. a Igitur dicta centum scuta sunt absque dubio restituendata patri, si adhuc vivit; at post eius mortem restitui debent Fratribus in diuisione bonorum cum ipsis, supposito tamen quod alithenon disposuerit pater, prout disponere poterat, quam dispositionem in casu nostro non fecit, quia ab intestato decessit. 3 Dissicultas remanet quoad bona a filio acquisita ex furatis Pecunijs, an sim restituenda patri, vel isto mortuo an sint a d.
95쪽
Interrogatio XL De pratensione Fratrum a Fratre fure M. ducenda in diuisionem cum Fratribus. Quocirca referam inascriptis quid tum Moratulae, taen Iurit periti sentianz de furtiv
taliter filium si patri praediuiti furetur duos, vel tres aureos; tamen mortaliter peccare si tot iuretur patri artifici, vel angusta Patrimontj- s Faguo deae in quinque macepta Ecclesiiae , mae e. 2. lιb. 8. v. 6. min. T. putat esse furtum mortade, si filius furetur a patremediocriter penuriois vltra quinquε regales , sectis si citra ad honestas tame u recreationes a de idem asserimi Nauarrus, & Rebellus 6 Cenedo tract. de Pauper. Re. b. L . num. Io. Fult, quod absolute loquendo, non peccet grauiter filius furando a patre Ian- tu in bis ita anno octo , vel uo uem regales. Salas apud Cardinalem de Lugo eo I. de iusti. di'. I 6.sem f. I. num. I S. censet, quod filius patris habentis miue, & quinquaginta aureos annuos, non peccet lethaliter, si ex dictis aureis iuret ut viginti, vel trigi inlatati Cenedo adhaeret dictus de Lugo Ioe. ein cum limitatione, dummodo filius sit adolescens, non au-tς; puer, & pater non sit tenacioris naturae, & furtum non sietici a.ad turpes usus , sed faItem ad inditarentes. 8 Cardinatis de Lugo Maona, ad martis non esse furtum in. ducens eu am mortalem,. Κ filaus Principi; patri suo surripia eminus quam quadraginta aureos; fia in hoc sensu dicendum est fessie loquutum Banes in z. Σ. D. Thmiae se quast 66. art. 6. S. P. 9 Relatas Doctorum Raaias, opiniones a Gere de furto fili xum stris paevibus iacto, volui , tum τι Coa lauarii. in lacti contingeotiae perpetas circumflanti, prudenter iudicent quam Opinionem, a lini debeant; tiun vi as relatationem casus nQstr ideueniam Io Duco igitur, Filius, qui grauae quantitatis, ut simi centum scuta, limum, fecit pam, tenetun ita tiara restituere ex Pr
prio peculia si tim habeat; at si non lineat, te cietur post pa*ria,
96쪽
Interrogatio XI. De praetensione Fratrum a Fratre fure m. 8rmortem ea in diuitionem cum fratribus compatare , nisi fratres totidem & ipsi furati sint, vel nisi ab ijsdem fiat remissio, vel nisi Pater actu condonauerit, aut condonaturus creditus sit, si filius eum rogasset, sed ob verecundiam condonationem non petijt, &agitur de quantitate, quam pater poterat condonare, atque de qua poterat disponere. Ita docet Thomas Tamburi n. in Decalog.
II Ex mox dietis certum remanet, filium teneri centum sc ta ab ipso furata patri, cum quibus e domo fugit, postea computare in diuisionem cum fratribus, qui hoc iure praetendunt, supposito quod nec ea patri viventi restituerit, nec ab eo condo nationem actu , vel praesumptiue obtinuerit, neque post mortem patris fratres ei illa remiserint. Caeterum an etiam acquisita a fratre ex centum scutis ab eo furatis patri possint de iure ab alijs fratribus praetendi, ut iam mortuo patre, in diuisionem cum caeteris bonis in thr ipsos adducantur, nullo extante patris testam eu-1O, pro resolutione sequentes pono conclusiones. I 2 Trima conci usio: Si constet filium aliqua bona aequisiuisse ex propria industria, dicuntur aduentitia, cum alijs fratribus non
communicanda. l. eum oportet, C. de bon. quaelibet. & tenent Michal Or. de Fratri pari. I. cap. 6. num. 3. Merlin. de legit. lib. 2. tit. 2.qua'. 26. num. Io. & alij.
33 Secunda conclusio: Quae filius acquisiuit ex pecunia paterna immediate,& de per se, dicuntur bona prostititia eidem patri acquisita , post cuius mortem sunt inter fratres diuidenda. d. ι.
I Tertia conclusio: Bona acquisita partim ex pecunia patris, partim ex industria si ij, in dubio pro medietate censentur aduentitia, di pro alia medietate disuntur profectitia. Si vero appareat, plus esse tribuendum industriae fit ij, vel E contra, tunc se- eundum id, quod iudicabitur facienda erit distributio. Sic Bartotra I. de Fratr. num. 2. Gratian. mscepi. forens cap. 3 3. num. IGCrseq. de Michalor. ubi supra , num. 13.11 Si filius nomine proprio negotiando bona aliqua adeptus sit, ista in dubio praesumuntur aduentilia , & id multo magi Dprocedit, si filius haberet seorsum a patre, nisi adessent coniectu εα in contrarium, ves nisi nomine patris negotia fecerit , vel nisi
97쪽
Interrogatio M. De pretensione Fratrum a Fratre sura Patre uiuente communicauerit acquisita in usum familiae. Rota pari. 9. recent. deris. ΑΣ . num. 6. o sese & pari. I 2. decis aman. q. & Menoch. de arbitr. eas. I 26. Et quod sint aduentitia, data pollibilitato lucrandi ex propria industria, quamuis bona patris administrauerit, probant Rota d. decis. 33s.&Dura . decisq29. num. L. Pq. tamen contrarium sentit Gratian. ubi supra. cap. 6ΟΙ. num. I9. Et quod bona aduentitia sint illa, quae filius acquisiuit ex propria industria,& quaecum fratribus non sint
communicanda, notaui supra, num. in.
16 Sic si filius non habitet cum patre, & negotietur , --na ab eo aequisita dicuntur aduentitia; in dubio autem praesum LIur pro possessore. Menoch. de Praesumptiomb. lib. I. prssumpti ne F . per totam. At si cum patre habitet filius, qui illius bona administrat, tunc acquisita a filio dicuntur pro seditia, nisi aliter appareat. Idem ibid. Bona autem profectitia cum sint illa, quae ex pecunijs, aut rebus patris, aut patris occasione filius aequimuit, propterea ad patrem spectant tum quoad proprietatem, tum quoad usum fructum, ad distinctionem bonorum, quae dicuntur aduentitia, quorum proprietas est si iij, quia non proueniunt a patre, sed a filio acquiruntur ex propria industria, & labore, ut
dicunt Donatus Rerum Regularium, pari. 2. tit. II. quaest. IO. n.
& alii communitis; & ideo de istis nihil potest praetendi a caeteris fratribus ; sectis de profectitiis dicendum est. ir Ex hactentis dictis liquet quid sit resoluendum de praetenso ne fratrum contra fratrem furti reum pro centum scutis eorum patri surreptis, nemph quod quidem mortalitEr peccauit, & ad restitutionem sub mortali tenetur, ut illa in diuisione bonorum inter fratres facienda post mortem patris ab intestato computentur, connumerando tamen in thr ipsos etiam fratrem furem , istique concedendo partem, quae de ijsdem scutis, utpote de bonis paternis ipsi de iure competit. Quo vero ad alia bona, quae filius extra paternam domum negotiando acquisiuit, dico nihil ab eius fratribus posse praetendi, quia cum in Iure certum sit, pecuniam non parere pecuuiam. ι. urae pecuniae, I 2I. Is de verb. segnis. Io: Maria Nouar. quast.
forens Itb. I. quast. I s. num. 27. consequenter lucra facta a filio non prouenerunt ei ex pecunijs furatis tanquam fructus natur
les, sed solum tanquam industriales, huiusta odi autem fructus
98쪽
Dterrogatio M. De praten e Fratrum a Fratre fure ste. 8 Inon sunt restituendi, licEt percepti ex re aliena nedum a polle fore bonae fidei, sed nequε a polle flare malae fidei. D. Thomas
I 8 Et quia post mortem patris filius, qui fugerat domum reuersus habitat eum caeteris fratribus, si aliquid acquirat, potast inquiri, an sibi tantum , vel etiam aliis acquirat e Dico cum
Alciato de Praesempition. reg. I. prafumpi. 2s . per totam, & Ma Dcardo de probation. conelus. 3I . per totam , volum. I. ubi explicat in
quod acquisita per unum ex fratribus fimul habitantibus post mortem patris , praesumuntur acquisita de communi, nisi essent ab uno tantum proprio nomine alijs scientibus publice, & palam quaesita. I9 Acquisita ab aliquo, quandb , &an praesumantur adepta ex propria industria, vel ex bonis alterius, dico quod si ex praesumptione Iucri ex bonis alterius oritur delictum , non praesumuntur indE quaesita r Si vero persona acquirens aliundε suspicionem incurrit delicti, tunc nunquam praesumuntur aliunde quaesita. Et si ex tali praesumptione nulla nastatur suspicio dein Iicii, recurritur ad alias coniecturas, & probationes iuxta theo- Ticam. Bart. tram de duob. fratrib. quast. 4. quem citat, & sequi
2o Quae vero filius, seu unus ex fratribus turpi thr acquirit se sunt propria ipsius acquirentis, modo acquirantur ab eo, qui potest dare, a Iias restituendum erit acceptum, v. g. a filio familias, ac a Religioso, quia isti nihil habent, quod si v suum , & ita docetur a Doctoribus eommisitὸν, ut videri potest apud Carbonem de Restitution. quali. 8. sicuti idem procedit de filia , de uxore, de seruo, & de meretrice aliquid turpitEr acquirentibus. Σ i Aliud hic non addo de bonis, quae inter fratres sint, ver non sint diuidenda, quia hactenus tradita sussiciunt pro responsone mea ad praesentern casum, de quo fui interrogatus; tamen si quis veli ea se ire, videat me ipsum in mea Arbore Ommum opis
monum, tom. i. sit. F. verbo Frater.
99쪽
8 Interrogatio XII. De surripiente rem domino perituram σαIRT ERRO G AT IO XII.
an sit furtum eum restitutionis olligatione surreptio rei apud dominum peritura , sicuti etiam illius preιium domino peribit
Contentionem audiui Senogaliae inter Parochum saecularem.& alium item Parochum sed Regularem, dum in primi Sacra ilia Saeris me vestibus celebrata Missa expoliabam. Contentio in opinionibus consistebat circa dubium : An surripiens alicui quantitatem frumenti apud illum perituri, nihil teneatur restituere , neque pretium, si hoc quoquε esset domino frumenti periturum. Assirmabat Saecularis; negabat Regularis, meque volentem celei iter cum Socijs mei itineris Romam versus dileedere, utrique Parochi detinuerunt, & mihi quaestionis statum .e1 ponentes, interrogauerunt quid putarem esse tenendum Responsio ore tenus data cursim. I Meum non est cum Dominationibus vestris Doctoris munus exercere, cum utriusquε discipulus tantum esse possim . Nihilominus quia unusquisque in suo sensu abundat, ut interrogationi obediendo responsum dem, me tamen doctioribus remittendo, assero me sentire, dari furti rationem in proposita surreptione,& consequenter frumentum si extet apud surripientem , vel ab isto, si non extet, eius pretium esse restituendum , quidquid sit, quod utrumquε apud dominum foret periturum. Ratio meo videri clara est, quia conditio rei ut peritura, non priuat dominio illius dominum , unde non reddit illam nullius domini, ita ut feri possit propria primo capientis; immb dato, sed non concesso, quod nullius redderetur, certe primo capiens est iam ille, qui illam tenet ; erg6 qui illam surriperet ab eam habente, manifestum furtum admitteret cum restitutionis obligatione . Respou
100쪽
terrogatio XII. De farripiente rem domino perituram oec. 8ς Responsio latὸ scripta. 1 Attenta essentiali definitione furti, scilicet quod sit rei ali
nae initista acceptio imito domino , prout Doctores Omnes asserunt,
dubitari, neque negari mini vi potest, quin frumenti surreptio in ea su nostro furti rationem importet, quia frumentum quamuis fuerit periturum iudicari debet, ut verE est proprium illius, qui de praesenti illud possidet, res enim non iudicatur ab eo, Rod erit, sed ab eo , quod nunc est, ut tradunt Iura, & notat
elin. in cap. cum adeo, num. q. σseqq. de Rescript. clim ergo D mentum nunc ut bonum, est iudicandum proprium illius nunc
illud possideatis, a quo si auferatur, erit ablatio rei alienae, a que ideo erit furtum, nec releuat qubd erit periturum. 3 Et eo ipso, quod frumentum sit ablatum de domo alterius, & nesciretur quinam sit illius dominus, adhuc dicendum est esse illius, intra cuius domum est constitutum. l. si fines, C. de
eurat. Menoch. cou. 2. a nam. 83. & Gam. decis 23O. num. I. de hoc saltem praesumptive. Ita docent DD. cit. 4 Dicebam oretenus qualitatem frumenti ut perituri, nolia constituere, nec facere tale frumentum esse commune, seli non
habere aliquem dominum , undε si surripiatur fiat surripientis, qui illud non teneatur restituere , neque illius pretium, si istud sit quoque periturum apud illum, qui dictum frumentum habebat: Assero igitur surreptionem dicti frumenti quamuis apud dominum perituri fuisse furtum cum obligatione restitutionis, si extet, & si non extet dari debet eius pretium domino , quamuis etiam istud sit postea periturum apud illum .
Haec aperte probantur ex quarta excinmunicatione lata in Bulla Cana contra naufragantium bona surripientes, quae lichi sint
peritura , nihilominus illa accipientes tenentur domino restitutionem facere, ut decernitur in dicta Bulla , & quidEm sub dici ae censurae paena ; ergo qualitas rei ut peritura non priuat dominum suo dominio, propterea qui illam surripit furtum committit, furtum enim communiter dicitur ablatio rei alienai ηkito domino.
s Cum autem furtum sit intrinsech malum, consequentet est se in per illicitum , & importat obligationem restituendi ,