장음표시 사용
151쪽
serat intemperanter, contra quam Sichaeo pollicita erat . Nodum ibalami experte ne inmine vitam Degere more sera bases nec an re curas I
apud Inferos ex Aenea conspectu Qiid cauis sit, cur sugiant i , quibus officere non
At Danaum Proceres, Agamemnoniaq. phalanges Vt videre virum ustentiaque arma per umbras, Ingenti renidare metue pars vertire terM,
Ceu quoiaam petiere rarium s risere vocem Exiguam incoeptui clamor MDatur hiantes. Nemo leget, opinor, hos versus, cui non veniat in mentem quaerere, quorsum fugiant vita,rae,ac tantopere pertimescant,quae ferro,aliaue iniuria violari non possunt quemadmodum sipra monuit Sibylla , docta comes, Aeneam Et ni docta remo temus sine corpore vitai Admoneat olitare eaua sub imagine fisma, Irruat, ac frum ferro diverberet Umbras. Quin ipse sub libri finem Anchises diseres docet,limorem , ceterasq; perturbationes hominum ab ea corporis nimiq societate proman re,quae dissoluitur interitu Sic enim de animorum nostrorum origis ne philosophatur Platonice. Igneus es ollis stor, caelestis origo
Seminibus, quantum non noxi et corpora tardant νTerreniq. hebet.wt artres, moribundaq. membra. Hinc metuunt,etivirentq. donnt,gaudentque, nec auras Respieiunt elaus terrebrιs, carcere caeco Non ergo congruenter, constanter i. poeta loquitur,cum Vmbras illas, Aenea viso, exanimatas dicit, quae deposito iam corpore , perturbationum omnium seminario, non amplius habebant cur exanim rentur, aut excimescerent
152쪽
Haud leuem posset huic loco defensionem praebere vulgaris quaedam apud priscos opinio, de 'rri acie stricta Vmbras Inserorum exterr faciente Credebant, inquam, eas strictos gladios, aut lancdas maximopere formidare . Quam opinionem secutus Homerus in lib. h. Odyti tacit lyssem stricto gladio sedentem in sacrificio illo magico,
di necromantia percelebri,nec Vmbras ad sacrum cruorem ante permittentem accederes, quam Tiresiam audiat hoc praecipientem . Et sane vulgarem hanc opinionem fuissesdocet Plutarchus in Laconicis.
ubi commemorat, Laconem quendam noctu monumentu praetereun
tem vidisse spectrum statimque accurrisse contra cum lancea, illudq. in fugam vertisse in hac voce persecutum csse . quo fugis anima bis mortua Licet ergo conij cere, suspicari hoc etiam sibi voluisse Virgilium : animas nimirum illas Graecorum reformidare strictum Aeneae gladium,fulgentiaque arma per umbras, ut canitur hic dilon
enim sine causa hunis itineris initio gladium e vagina produxit ex Sybillae praecepto sic admonentis; Tuque inuade viam, vaginaque eripe ferrum di in ipso Inserorum aditu, atq; vestibulo monstris illis tam multis, ac variis strictam aciem venientibus osseres. Sed cur Sibylla, dicet
aliquis, vetat eum in Vmbras irruere ferro, si ipsa semim stringem, iusserat ad exterrendas Vmbras, ac monstraa Responderim; in non id admonere, ne strictam aciem osserat , sed ne diverberet frustra. αne vulnerare conetur in cassium Vmbras , quas satis sit stricto gladio
deterrere. Non leuis,inquam,haec videtur esse rati' pauoris in Graecorum Vmbras accidentis ex Aeneae conspectu armati. Sed tamen
quia non magis Graecos , quam alios perterretacere debuisset acies illa gladiraeque in omnes Vmbras intenti, facilior erit defensio , si memoria repetamus veterem Platonicorum de animarum purgati ne sententiam. Putabant enim illi quidem perturbationes, a tectus prauos, ipsa scelera, qua ex perturbationibus oriuntur, existere a
corpore, cuius societates, contagione inquinaretur animum sed putabant etiam huiusmodi asthetiones, perturbationesque remanere post obitum cum animis ipsis, nisi ante doctrinae, virtutisque beneficio sic sciurgassent, ut pristinae natiuaeque puritati iam redditi viderentur. Vel ipse nos docet Anchises ita Platonicos existimasse. Liuin o supremo cum lumine vita reI quit, Non tamen omne malum miseris, nec funditus omnes Corporea excedim pestes, penitusque necesse es Multa diu eonereta modis inoissere miris. Ergo exercentur paenis, c. Ait enim, maculas , quibus afllantur, aspergunturque a corporibus
minax, residere quoque post obituni, nisi ante fuerint extersiae nec
153쪽
posse beatitudinem consequi,nisi et pud Inferos vel flamma,vel aqvis, vel acre ipso purgentur. Quaenam vero sunt illae maculae, pestesque
corporeae, nil eae,quas ante percensuerat, eum dixit Hinc metuunt, eupiuntque dotint, cte. Non enim ipsa modo peccata,& scelera, verum etiam assectus,&ie turbationes putabant animum commaculare Platonici. Quare cum illae Graecorum umbrae corporeis infectae contagionibus migrassent e vita, nec dum expiatae fuistent, potuerunt ex Plat vicorum sententia trepidare, pertimescere, exanimari
Num habeat aliquid repugnans; quorsum
Algiu hie Priamidem iamtum corpore tot' Deiphobum idit lacerum crudeliter ora, Ora manus ambas, popuIaDq. tempora raptis Auribus , traheas inhonem vulnere nares Rem non ita gestam eis uti narratur hic a Virgilio, vel intelligero, vel suspicari licet ec Calabroci quippe qui in xiij lib. de rebus ab
Homero praeteritis Deiphobi mortem exposuerit accurate , nec huiusmodi quidquam tradideri tri sed dixerit tantummodo,a Menelao victore interfectum ideo, quod Helenam habuisset uxorem secundunt obitum Paridis Haberem,cur haec eluderem , optimam sane causam, ac rationem, si dicerem poeta licuisse illam confingere lacerationem, atque historia superadderes cum nihil a in Calabro dicatur, quod illud figmentum euertat. Neque enim ait, Deiphobum non fuisse sic laceratum,
sed occillim uniuerse quo fit,ut genus ipsum necis fingere poeta pose sit-Ingenio.Haberem,inquam,cur ita diluere posse quod obiectum est . sed aliam ego rationum inibo, quam aperuit mihi Iacobus Mazonius ipsi consentaneam Aristoteli, docenti&confirmanti, multa
potia tradere contra quam gesta esse dictatur ab alijs quia sic oportuit geri,& melius erat ita seri si reprehenditurpiata, inquit, quod non vera scripserit, respondeatur, eum iis rem tradidia .
154쪽
rem, quemadmodum fieri oportuit . Sophocles quippe dicebat, homines se tales effingere, quales esse oportet. Vide in Prolegom. De .sen. vij. Id, inquam, dici ex Aristot possie video Deiphobi mortena sic exprimi oportuisse, ac debuisse. Debuilse autem sic essingi,ccco potissimum demonstratur, quod a Graecis hominibus, quidem ab
Helena prodente ipsumq. facinus adiuuante sit interfectus Scimus enim multorum litteris id esse memoriae consignatum e Graecos solitos fuisse suorum cadauera interfectorum sic interdum lacerare , ac dehonestares, quemadmodum laceratus Deiphobus hoc loco fertur. Ita quippe scribit Sophoclis interpres in Electra: ubi dicitur Agamemnon esse laceratus . Fuit, inquit, in more positum, ut qui aliquem amnitatis, aut cognationis vinculo sibi coniunditum occiderent, summa membroruin ei resecarent undiq. ,eaq. sic abscillaiccum auferrent, ut iis, qui occisi essent, omnem Oinnmo nocendi facultatem adimerent. Et quoniam ea membrorum extrema ferre solabant sub alis tosita, ouas Graeci μασχα - appellant, factum est,ut σα - - nihil aliud sit, quam detruncare cim
Ηm ibi scholiast & paulo post Ad e,quando interiectores, inquit, extremascaesi hominis E toto corpore abscindebant partes, sub alis stipemiebant ut qui cisus esset, redderetur imbecillior, ue aliam amo sua reposceret mortem . Quare Apollonius ait: extrema cada-- is abstidiri cumbricitur latasone Absyrtum dissecanis Locum hunc Apollonii, quem laudat sophoclis Scholiast. ex lib. iv. Au .nauticorum ita latine non tam reddidit, quam eiicumscripsit Ioa
ines Baptista Pius . Morum extremas, edi estis Anaurius em
Hidens paries, te hi Qui suis iungis
k Ineribus, eaedem ter expuit, impiaque a os
Devovet, arsuae ter Lirat imagine caedis.
Qua ex descriptione poetae, doctrinaq interpretis duo discere possis-muS.primnm huiusmodi laceratione Graecos usos tantummodo suin se in cognatos , amnesque, quos interfecissent. Secundum id quod . crudeliter alioqui fiebat, Et barbare, referendum in eorum superstitionem amentissimam esse . Nam quia pollutum maxime putabant um, qui cognatos, affinesque interfecisset; eosque reposcere vindi- ctam, atque illorum sanguinem efflagitare, a quibus essent occisi, Crediderunt, ea membrorum desectione expiari se posse, caesosque cognatos debilitari, reddique in potentes, quo minus nocerent, ac rependerent vicem.
Sed ex his sequitur, dicet aliquis, imprudenter id finxisse in Deiphobi eaede Uirgilium Deum Deiphobus nulla prorsus Menelaum
155쪽
- Duplex mihi videtur esse respondendi ratio prima, si dicamus, ea
laceratione non quidem Menelaum , sed Helenam ipsam, quae Deiphobo assinitate coniuncta erat, expiatam fuisse . Illaia renim enc- Iaum priorem virum, ceteros Caecorum Duces in conclaue deduxit illa fuit caedis auctrix adeoque necesse habuit solemni Graecorum ritu expiari, eaque labe detergi: nisi tamen ipse quoque Deiphobo censendus sit alfinis Menelaus, qui Helenam habuit coniuge in primus, ac propterea etiam ipse videretur expiandus. Altera et line dubio melior, S quae demonstret, morem illum multo magi patent cir fuisse, quam ut inter cognatos, atque affines concludenduS Videatur.
Nam Apolloni Rhodi proprius interpres eos explicans de Absyrti
laceratione VersuS, quo paulo ante laudauit, ac pro se protulit ,
phoclis Scholiastes, ita morem illum amplificat, ut dicat, adhibitum
etiam in eos fuisse, qui occisi ex insidijs in per proditionem essent. Qui aliquem, inquit, circumueniebant insidijs, occidebant,cad ueris extrema caedere bliti sunt , em ex eius collo suspendere tu eiusdem sanguinem colligebant,eumdue ter in illius expuebant os eita placaretur is, qui per insidias fuisset occisus Variant profecto interpretum horum sententiae,ac diuersa produnt . eum ille sophoclis Scholiastes dicat id factu esse ad caesi hominis debilitandas vires, ne noceret hic ad eiusdem placandos manes. -- piandum caedis au rem ille sub alis parricidae suspensa fuisse tradat extrema membrorum hic ex eius collo, qui fuisset occisus. quamquam in hoc postremo non omnino fortasse dissentiunt. Nanx alle Sophoclis interpres in primo loco ait suspensa fuisse sub alis e rum, qui cognatum interfecissent Lin secundo sub alis eius, qui esset interfectus . Confirmat enim diserte , auctores caedis solitos fuisse summa illa membrorum, extrema cadaueris collocare , siue suspendere ταῖς - --ἀώτου hoc est , sin alis eius, qui esset
Sed differant in his, discordentq quantumlibet, modo maneat illud ex eorum unius sententia eam lacerationem non in cognatos tantum usurpatam antiquo more fuisse verum etiam in eos uniuerse, qui ex Insidiis occidercntur . Id quod alii quoque permulti docuerunt, in primisque auctor Et mologici Graecorum , qui haec iliconis gruentia crapta reliquit. Hae sectiones extremarum partium e cadauere ab eo fiebant, qui aliquem occidit Setri idque supplicii, pcenaeque loco imperabatur, si occidisset ex Inlidia. ut expiaretur a scelere, ac purgaretur quin extrema illa membrorum abscissa coia ligebant ord me, componebant, eaque vel sub occisi hominis alis,
vel E collo suspendebant. His non admodum duumilia tradit Suidas in cris ιμ-anu; Mos,inquit, uitiquorum is fuit, ut si per insidi
156쪽
ac fraudem aliquem interemissent, vellentq. ab eo facinore se purga r extremas cadaueris caederent partes , ex ijsque compositum quasi torquem ab eius collo suspenderunt, qui est et occisum. Quod si quis velit hos ita discordes , dissentientes'. scriptorcs conciliare , dicat utrumq faetum ad expiationem peragendam absolute,perfectcq hoc est cx alis,&4 collo suspensa illa cadaueris extrema fuisse . Nam
Suidas ipse paulo post ita rem amplius explicare pergit. Eaque diuidebant, inquit, partiebantur,parte'. ipsas sub alis collocabant. quo lactum cst , ut sectiones illae dicerentur proprio nomine μαιτ ρολιὸ m. Sed nobis, ut dixi, nihil est necesse istos conciliare, modo compertum sit, eam lacerationem illorum quo l. fuisse , qui occisi per insidias essent. Cum cnim Deiphobus proditus ab Helena fuerit,' ex insidijs occupatus in toro a Menelao iure sane naribus , alijsq. corporis ex trenais partibus abscisis,ci caedis ipsius audioribus detruncatur . Ita quippe ipse me insidias illas exponit Aeneae,causam tantae crudelitatis ab co percontanti. Sed mefata mea,&scetas exitiale Lacaenae mimersere matis ilia haec monumenta reliquit. Namq. ut supremam media intergaudia noctem Egerimus nos ii cte. Egregia interea coniux arma omnia tectis
Amouet, dum capitisubduxerat ensem: Intra tecta ocat Menelaum, Vimina pandit.
VIII. DE SILVIO AE EAE FILIO. Cur dicatur posthum proles
Aetherias Ita eomminus sanguine surget
Silvius Albanum nomen tua posbum prolei, Ωuem tibi longae ferum Lavinia coniux , Educet stat iu egem,Regumque parentem. Perdiligenter hic locus obseruatus est a duobus viris doctis Cesellio Vindice,& Apollinari Sulpitio apud Gell.lib.ii.cap.xvj.quibusia rom haec in Silvium Aeneae filium conuenire videbantur cum vel posthumus non fuerit,uel si stat,mala dicatur.
157쪽
suem tibi ungaevo serum Lavinia coniux Lutiores IuI 'H Nem Post humi enim poli obitum nascuntur patris verba vero iIIa signi scare videntur, A ea vivente, ac iam sciamnatum Silvium fuisse,
igitur Apollinaris Sulpitius ad declar dum anceps arsumenturii sic rem explicabat . Quem tibi longaevo, non quidem lini, sed in longum aeuum, perpetuum recepto inter Indigetes, immortalique iam secto Anchises, nini,qui haec dicebat filio, sciebat,euim ubi ab hominum vita discessiiset,immortalem suturum, atque Indigetem; de
longo perpetuoque aeuo potiturum . Haec tamen interpretatio notia placet Aulo Cenio. Itaq. huiusmodi verba subiungit Hoc sane Apol- unaris argute sed aliud tamen est longaeuum, aliud rpetuum neq. Di longaevi appellantur, sed immortales. Ianus tamen Parrhasius probat interpretationem illam Apollinx. ris,S Gellio succenseri quod Apollinari Sulpitio impontit iniuria Z irgiliit in inde sensun relinquat Contendit igitur in logaeuo etiam perpetui notionem interdum esses; sic prorsus viiij ipsi dicantur a nonnullis longaevi in primi R. ab Aeschylo hi S verbi c. Δ, Momνἐ ου μν
B longa uis iis . mod si dicas Aeschyliana, Graecuin poetam , non poste nobis tradere latina vocabula , vel verant Latini vocabuli vim de monil rares; respondet, Virgilium a Graecorum fontibu S multa deriuasi in latinitatem nomina, MLatina secissE,quae Latina non erant.
quod licere, ac fas esse poetis assirmat Horatius. Quis enim meliusquam Virgilius nosse poterat, illi Graeco vocabulo re ondere long uum apud Latin 3Ηaec orgo prima est interpretatio Apollinaris su piiij, e rusdem a Parrhasio tradita driensio. De Cesellio Vindice via
Is enimuero longe aliter ipsam poetae sententiam explicat atque in hunc fere modum. Posthumas Voles non eum si Mucat, qui patrem tu ed qui postremo loco natus est sicut Silurus;qui Aenea iam sene, tardo, scroque partu est cditus me hanc quidem explicationem adprobat Celi non quod illam damnet posthumi notionem, eum, qui poteremo loco natus est, significantis sed quod ab eo desideret historiae veritatem . putatinim , ponitque, Silurum,patre vivent susceptum in lucem esse; quem, uiri traci iderint, natum post mortem Aeneae . Sic igitur, atque his verbis hominem reprehendit. Huius historiae auctorem nullii incidoneum nommat. Silvium autem natum est post mortem Aeneae. multi tradiderunt. Nihilo minus ante se luendum esse putauerim Cesellium Vindi
cema id quod etiam censent erudi sim quid m, grauissimi q. si it
158쪽
ptores. Nam Crantem lib.vii. cap. x docet posthumum non ita scribendum csse, ut vulgo cum aspiratione scribitur sed postum unita, quia sic plane se scriptum reperisse confirmat in antiquorum minui mentis. Itaque illorum euertit firmamentum S robur, qui proptereapoli humos ab obitu parentum natos tantum nuRlO volunt, quod post- humi dicti sint, quasi post humatum patrem iniicem excepti, quae quidem etymologia, Mnotatio nominis delumpta est a Varrome in lib.ij de Analog. Horum, inquam, is amolitur fundamentuni, nimidum it aspirationem,quae facere videtur soli, ut posthum te, vi siost humationem parentis est natus contendit autem posti ut 'u' asepiratione deduci ab adverbio post, quemadi duo ab extisdinis Dtur extimus, a citra citimus o nihil aliud me videatur pestiuitum nisi quod posterius est,autvltimum, postremum Fatetur ipse qui dem, hanc postumi notionem esse minus usitatam, sed inueniri tamen apud Latinos aliquos eam vocem in illam plane sententiam usurpatam , e quibus neminem proferri, nisi Tertullianum is lib. adversus Cnosticos,ini de storpio caelesti sic scribit Cauda erit quod mode postumo corpore propagatur,do verberat; hoc est de post; ---pore Alterum ego addiderim auctorem Sidonium Apollinarem qui in lib.vii epistolarum postumam aetatem dicit pro posteriore, ac consequente. Addiderim tertium Apuleium,quipostumam dixit spem
Probat hanc eandem interpretationem , ac notationem vocabuli Adrianus Turnebus in lib. xviii cap.j quo loco docet post unitim non eum tantummodo dici,qui post obitum patris,sed etiam qui post conditiina testamentum,patre adhuc vivente, atque superstite, natus sit; quique post alios liberos oriatur: atque ita interpretandum , accipiendumq censet quod hic a Virgilio dicitur: ut demonstrant versus, qui subiunguntur :Ωuem tibLIongaevo ferum Lavinia eoninoe .EAee Uuis Regem, P. Eumq. parentem probat Alciatus Iurisconsuli in lib. viii parerg. cap. xiii affirmans
in Iure ciuili accipi quidem proprie posthumum pro eo, qui post humationem patri S est natus, non tamen esse negandum um dici ctiam posthumum,qui post condituna testamentum sit genitus, di sceptus
Accedat illain loco Aus i eouta, Minxior testisnoniosi scribens loci pletissimoin . si vis Supivimunm Aeneae filiivo, hoc ἡ-postremo natum loco appellat hunc saluium omim videta vix o posthumum dici
159쪽
Colligamus igitur omnia,& statuamus,postlimium non sempersequi post obitum patris est natus, sed interdum eum esse,qui ultimo gignitur' o. Quod si distinguere velimus utrumq. primum cuin aspiratione, alterum sine aspirationis vlla nota scribendum esse dica .mus. Et quia apud Virgiliuiti postum proles est postremi, tollendam
aspirationem esse contendemus. Sed historia huic interpretationi repugnat cum Seruius , alijque apud Gellium dicant, Aenea iam mortuo, natum esse Silvium . Itaque illa post una notio,eum, qui postremo natus est loco, significans, Virgilium non vindicat reum . Vindicabitur omnino tamen si quod alibi diximus , hic repetamus i licere poetae, cum praesertim historiae variant, vel non ita vulgo sunt notae , quicquid libet comministi. Huiusmodi vero est haec de Silvio narratio, an ignota , tam ab hominum memoria remota , tam varia, .scriptorum discorda
tium opinione multiplex,ut dicat tauius,aliquos tradidisse,eum, Asta vij ilium , non Aeneae futile.
Sunt geminae somni portae: qtiarum alte fertur Cornea, qua verisfacilis datur exitus umbris: Altera eandent perfecta nitens elepbanto Sedfalsa ad eaelum mittunt insomnIa Manes. His Ubi tum natum nobises,vndque Sibilam Prosequitur destis , portaq emittit eburna Hoc poetae agmentum, ex Udx is ix desumptum expressumq. propemodum ad verbum .existimatum est ab antiquis doctrinae, sapie tiaeque plenissimum, ut non immerito dixerit milhius, has seni aliorum portas attritas iam essedo iram disputationibus homuum
xscriptorum eruditione sapientium.Earum quippe mentionem facit in Charmide Plato . Audi, inquit , somnium meum, siue ex cornea, siue ex eburnea porta prodierit cinna in at castam Luci
160쪽
nus his sane verbis.Illud quaeso primm mito, ut intelligam virum istud somnium ex eburnea, an ex cornea porta ad te peruolarit. Quin Iulianus Caiuar obilis ille religionis nolirae desertor, ac transfus eum de somnio Callimachi loqueretur, quo admonit*s est, ut poema conscriberet, ait illud corneum fuisse sinanium non eburneum vio- ratij vero illa ad hoc commentum poetarum allusio est.
Turpe commissιιm,an vitθέ carentem . . . Ztidit imago Vana, quae portafugiens Aurea Somnium duciti c. Convat ergo prudentes, ac doetos viros existimasse, sub hoc inuoli1-cro delitescere doctrinam,ct sapientiam sed quae tandem , aut qualis illa sit ab i)sdem discere nos oportet Platonicis, qui figmentum huiusmodi scriptis suis tam saepe laudarunt . Et quoniam Aeneam, a Sibylla ex eburnea porta regrediuntur ad superos, non ex cornea ,
id etiam quaerere necesse fuerit cur fictum sit me quicquam in hindisceptatione, quam absiautam volumus , vlla ex parte desideretur Portarum ergo si mbolum, fibulam totam Didymus interpretatur . Aiunt aliqui, inquit quidem rectes, semesa caelestiaco
nibus comparari; quia cornua infiblime contendunt , terrena vero ebori quia elephantorum dentes obvertuntur in terram quam interpretationen Eullathius quoque ita confirmat, ac probat. Comparant aliqui caelestissimilia, hoc ast vera, quae a Dijs immittuntur,
cum cornibus: quia cornua sursum feruntur, caelumq petere vide tur terrena cum ebores quia dentes elephanti terram quodammodo despiciunt, ac vergunt in imum . Adiungit Eustathius ex Itali auctoritate, cornu,quod .sursum euadit, signiticari animi nostri intelligentiam silmplice iri, excelsamq;: ebore,quod deorsum inclinatur, ei uia aem animi nostri vim sentientem , clitae nobis crassa is cum ceteris communis animantibus est . Itaque 1bmnia , qua porta exeunt ebur- mea, proficisci altri terra, hoc est a terrenis sensibus; quae e cornea egrediuntur, ab hominis intelligentia manare,quae celestis, atquOdiuina est . Illa est falsari quia inde prodeunt , ubi inconstantia, di deceptio est haec esse verari quia profluunt ex eo fontes, qui veritatis est capax . ita philosophatur Eustathius. Cui rest ondens ex al-
tera parte ophyrius apud Macrobium in libro primo Somn. Scip. cap. iij. latet onme verum, inquit hoc tamen anima cum ab offi-ch corporis somno eius paululum libera est , interdum asticit, non numquam tendit aciem nee tamen perirerit; cum iniicit , t anen non libero, d persectoluiiuni: videt Ied interit , quod us