Tarquinii Gallutii Sabini e Societate Iesu Virgilianae vindicationes & commentarij tres de tragoedia comoedia elegia

41쪽

Φutat hac de re Cicero pratelaia in libro ij de Natura Deorum ex

eremoleontendens nemnem e Romanis illis clarissimis Imperatori, bus sine peculiari aliquo Deo res egregias, ac propterea Mincillinias peregisse . sic enim loquitur de amore Deorum in homines. Sin a

te bis consiliunt , qui quasi ni nam quandam insulam incolunt.

quam nos orbem terri vocantus,etiam illis consilunt,qui partes eius Insulae tenent, Europam Asiam, Africam ergo earum partes dilia

gunt: ut Romaan,Athenas, Spartam, Rhodum,& earum Vrbium sep ratim ab uniuersis singulos diligunt ut Pyrrhi bello Curium, Fabrsetium,Coruncanum; primo Punico,Calatinum, Duilliuna,Metellum , Luctatium;Secundo,Maximum arcellum,Αkicanum: st hos,Pa tum, iacchum,Catonem, patremue memoria Scipionem, Laelium , multo' praeterea,& nostra ciuitas, Graecia tulit singulares viros, moriun neminem nisi iuuante Deo,talem fuisse credendum est. Quae ratio poetas, maximeq; Homerum impulit, ut principibus Heroum Vlyssi, Diomedi Agamemnoni Achilli,certos Deos discriminum,4

periculorum comites adiungerent. Ηςc inquam eo loco Cicero disputat,egregie declarans quod contendebam.Igitur Aeneas, qui tam longo perfunctus itinere,iam multis agitatus tempestatibus, tam paruo inllructus comitatu Italiam aliquando tenet , gentes bellicosissimas acie vincit, Imperium abito parat, putabitur vulgo non potuisse ex tam magni S euadere periculis , ac tantam felicitatem adipisci, nisi aliquo instincti, praesidioq; diuinitatis . Quod cum probe Virgilius animaduerteret, fecit eum identidem, ac subinde ab oraculis,a Venere, Diis Penatibus admoneri. At iidem illi mortales, eo tempore,hoc etiam in animum induxerant suum: Deos inter se digladiari, atque inimicitias profiteri priuatis ex causis soleres quoi , ut 3 ruta clari 'POsient, Aeneam aDijs illis promotum, adiutumque tussie, quos praecipuo quodam h nore coluisset, credere quoque deberentiatios eundem habuisse Deos

insenses, quos si minus ipse, maiores centi aut propinqui viciassent. Huiusnodi sivi Iuno est a Paride lista: quae dum Aeneam probum , bonum tam male habet, ac vexat , a Paride*s poenas sibi repetem, videtur, ut dicitur initio primi sexuit itaque Virgilius opinioni populari da Diis miseruiendum a poeta esse docet Aristotelesint in Prodegomenis diximus, defenso'ne tertia, infraq; demonstrabim pluribusmihil adeo est hic ah hon,

rem ' antiquorum decores, aut alienum ab eorum rata me temporum, aut cum ij pugnans opinionibus populi MDeorum Natura , ψα immutare, aut corrigere poetas tanquam interdicto quodam , oris vetat Aristoteles Quicquid enim alienum in hoc commento a recta ratione est esum id intelligitur a nobis,qui veram de Gula

42쪽

na natura eonsignatam animis notionem habemus . Virgilius vero, non nostrae, sed aetatis suae seruit opinionibus,4 quidem vulgaribus,

quae iidem in Aeneide desiderari. '

Vixi conspectu Sicula usium in altum Veia dabant lato M. Non tam aecusatores hic habet Ursiluis, quam amicos dolentes,

quodnon eo modo munierit Aeneidi viam,quemadmodum Homerus muniuit poematis suis . Nam in Odyss. lib. I Deorum inducit con cilium ubi tam multa de Vlysse dicuntur, ut qui lecturus est carmen,

satis instructus paratusq; ad cetera percipienda possit accedere; cum satis superq; facilis sit certior de rebus ab eo ante iam gestis , deque gerendis in illo poemate Deorum concionibus admoneatur Virgilium autem venisse aiunt ad rei narrationem, &43 nthesim operis imparatum . quippe qui propositione , atque inuocatione vix absoluta , discedentem e Sicilia,tempestatibus expulsiam in altum, Neptuni beneficio ereptum , appulimq; Carthaginem facit Aeneam: cum interea qui legunt haec minime cognitum habeant, quid hominis ille sit , eiusdemq; res, gestas ierendas prorsus ignorent. Id vero eo reprehendendum magis existimant , quod Aristoteles velit , in Epico etiam poemate sagoge aliquam,& quasi manu ductionem esse,quam

ipse prologum nominat, ei videlicet respondentem Tragoedia parti, quo ipso statim initio audientes, ac spectatores de priaeteritis docet, admonet, quantum satis est,ta suturis. Quin omnium artium, ac disciplinarum ea laetur esse lac, ut principio insertas aliqua, cin-Hioata remini earum cognitim tradatur , quae tractandae postmoduni emicleaia sunt, &copi dicendae. Haec in sic dolent, do a Virgilio Haetermissatae queruntur.

Et quoniam hunc nini locum apposite simus, placet hic aliorum etiam iniicia uere, Homerum vir gilio alijs nominibus antelare tium inamquam enim multa de hoc arguinto multis sane lases diibutabuntur,erit tamen ex usu hic praeponere,quae alibi tractari commodε accurat', non 'terunt

cinctutum si ii intinum poeticae vim attingit, amitans,Vir silium

43쪽

gilium ab Homero ipsa imitativite siperari, in qua sunt onmix sed

qua ratione superari putet, necesse est distinctu , planeq; proponere. tristotelis profert, tractat locum ex poetica cap.xxij ubi sic loquitur . Quapropter Homerus poeta in hoc quoque, quemadinodum, Min ceteris, praecipua dignus est i rudes quandoquidem omnium unus quid ipsum deceat poetam optime nouit. decet autem poutam ex sua ipsius persona pauca sequi quia in eo imitator nonne . ali igitur

Poeta in toto poemate loquuntur,& agunt pauca vero imitantur χίTaro: contra Homerus; pauca admodum prae fatus, modo virum, modo

mulierem inducit, c. Ex his Aristotclis verbis id consequens este

contendit homo acutus, lynceus Homerum,qui tum crebraS, tam que longas habet conciones Deorum, hominum tae, multo magis multoque aequius mereri poetae nomen,quam Virgilium,qui nec tum crebro , nec tam verbose loquentes inducit in poemate per nasci sed identidem,ac saepe loquitur ipse quod eo loco diserte damnat Aristoteles,cum ait, alios poetas , malos nimirum , aut certe non aeque bONOS,ac Homerum,in toto poemate agere, atque immiscere se, hoc es hioqui saepissime Quin ex hoc eodem loco intelligi vult, Aristoteli non probari sententias illas, dicta poetarum, quae videntur esse quaedam quasi paraeneses, atque orationes ad populum . Vta 'Nesia mens hominu alisertisq;futurae, Etseruare modum rebus sublata Reundis. Turno tempus erit,ei-magno optauerit emptum

mumium unam mentes quid mi afurentem, Quia desu aisinanti Multoque minus Aristotesis huic Octrii Elci putat exseriamationes illas, declamationes cascones . Suisfurord cives,quae tanta ocenti erri Sed naec de Homero,ac virgilio disputat a niuerse,alterum ciun autem conserens . ad extremum vero loco certos utriusq; designat, α comparat,quos quia non attinet singulos recensere, proseram ex omnibus tantummodo duos. Primus est in Aeneidos primo de Aenea Carthaginem ad Didonem Reginam civ*s ijs . classe delato cui Homericum lyssem longε anteponit eo nomine, quod ad Alcinounivcnerit btus sine comitatu . Res enim, inquit, admirabilior fuit , quod Vlystes ita solus tam facile a Rege, atque a Phaeacensibus

exciperetur.Aeneas vero quam asterat admirabilitatem, si tam mulsetis stipatus comitibus,& instructus classe,hospitium apud Didonem , inuenerit Uidetur demum Caslcluit rus id sibi velle, quod apud Ari-

44쪽

debere in materia,quam tractat id quod admirabilius est ut multo

magis , multoq; facilius oblectet audientes . Secundus locus est in Aeneidos vj. de eodem Aenea Inferos adeuntes. Vivus enim adlluc mortalisq; in Tartara penitus intrat,videtq; animaS, non eorum tantum,qui iam e vita decesserant,sed eorum etiam,qui nascituri erant , eorumq; singulas res cognoscit, ac censet. Duo igitur hic h aprobat, in quorum uno posthabendum Homero Virgilium omnino decernit,

in altero eidem Virgilio anteponit Ouidiuna. Primum est laudaciam fuisse Virgilij non ferendam, quod Aeneam ea via deduxerit ad Insem , quae paucissimis antea, ioc est Theseo Herculi, Pirithoosuerae diuinitus aperta , quemadmodum fama ferebat, fabulae. In eo

quippe prudentiorem Homerum s e confii nat,quod lysi In rorum Manes videntem,alloquent mq; facit ratione quadam, ac via magis usitati, hoc est eius beneficio magiae , quae Maw--- dicitur secundum i vaticinium illud Anchisi, his libri finem esse sus nimiis explicatum, ac planum: cum videatur cavis essevaticinii, natura, ut obscuritatem habeat, ambages Videmus enim a vaticinantibus proeria persenarum taceri nomina es gerendas abdies, te pr rem, .a quibus serenda sunt,non demonstrari palam, sed indicaritatummodo suboblore Itaque melius in hoc genere sibi cauisse Oui dium estis cum protheum induxit Thetidi de Achille vaticinantem, P 'exE,neque nomen, aut alias explicantem notas, quibus ipse res serenda perspicue nosci, ac facile distingui potuissent

Concipe mater eris iuuenis quifortibus ausit Acta pararas visumnetalom; vocabitur ido. At Anchises in eo vaticinio disinsula omnia notis, atque insignibus suis, seriem texit posterorum uniuersam , non planestantiim , sed . . etiam putide: nomina,patriam, studia, unicuiq; designat,perinde ac si res gestas historico stylo narraret, non denunciaret vaticinantium

more futuras.

Equidem haec facillime possem sui terfugere omnia,si dicerem,Vi gilium fuisse nonnullis partibus ab Homero superatum . Scio enim hanc multorum esse sententiam, qui Virgilium ipsum praeter ceteros amant: feri facile posse intelligo, ut cum ille magistrum aemulatur, ac sequitur ducem, multis quidem cum vincat nominibus, ac locis, multis irrito,cassoque conatu non assEquatur . Sed quia nominatim decerner quae nam eae partes,lociq;sint,quibus vincitur ab Homero, difficillimum est; nec tamen libet eum hic sine patrocinio, ac tutela deserere, nabor singulis,que hoc loco aduersius Virgilium obhciun itur,quantum patitur mei mediocritas ingenij,respondere. Ac primo quidem existimo praeparationem illam, Misagogensim

silio non fuisse sic necessariam quemadmodum fuit timero . Qui

enim

45쪽

enim post Homerum de Troiano canebat Aenea, videbat iam eun hominem esse notissimum omnibus ab Iliade , in qua congressus Α-neae cum Achille describitur, aliaq; commemorantur, quibus Aeneas satis iam erat,moerq; nobilitatus Mysses vero tum primum accipiebat a carmillimis lucem deoque necesse fuit illiud adorirari,&χ-gi momini concilium, i res eius gestae gerendaeq; memorare itur. - De imitatione poetica, quam in Homero vult a liorem esse ,-

seluit , dico primum, ni cmε mihi dubium videri quid sibi vine

Aristoteles cum ait,hicos,eum ipsi per se loquinitur, non esse imit tores Si enim imitationem poeticam ita contrahit, ut eam bii semiarum inductione circumscribat, sequitur, Lyricos,nec imitato res , nec poetas esse . Sed de his ego disputaui pluribus, meamque de quinioneperdiscit proposui sententiam in commentario de elo--

gia cap.is,Mv. Itaque t ea minc praetermittam, 'uod sentio breuiter exponam,putauerim eo lisco,de quo disserit Casteluilinis , iunia esse sermonem de imitatione poetica uniuerse, sed de Epica nomina

tim, cui diserte tribuitur ab Aristotele alibi illud imitationis genus peculiare ' proprium,in quo poeta loquitur subinde mutatus quiatur autem mutatus cum personas inducit,in easque quodammodo sis conuertit,ac mutat. Quare si poeta quispiam ex Epicis esset, qui se non mutaret,Epicus imitator dici non posset. Ex quo consequens e se debet,ut cum Epicus poeta loquitur minime mutatus,nec inductis

personis, imitatoris non quide cuiuslibet uniuerse , sed Epici nomen imitatoris vix mereatur, aut ne mercatur quide: cum in proprio imitationis genere non versetur, nisi personarum etiam addat inducti nem . Ceterum haec nullus dixerim,& in parergo iterum magis pro-Prie, certiusq; respondeo, quacumq; demum ratione locus ille sit explicandus hespondeo, inquam,oud tantum intelligere nos ex Ari-itotele posse: alios poetas,qui ad ea usque tempora scripserant, minus fuisse poetas,quam Homerum , quia in toto pene poemate loqueba tu ipii,personas agentes,in colloquentes vix inducebant: non tamen hinc sequi, Virgiluim tam raro personas inducere, ut cum Homero collatus dici minus imitans,ac poeta debeat. Quamquam enim minus inducit,quam Homerus,inducit tamen magis in loco,inducit prudentius, inducit ampliore cum apparatu, ac decoro. Illi ergo minus P tae sunt, quia non modo minus inducunt, quam Homerus, sed quia non inducunt quantum est fatis . ac postulat ratio. hic vero quia tam

crcbro inducit, ut nulla pars imitationis Epici desideretur,tam prudenter inducit,ut nihil habeat nimium, o erantiam teneat, hic, inoua,minus docta diei non Gen, sed alieno rei more ac loco minus

in in quod si vidisset Arist.Virgiliu Homero sertassis in hoc gene re anteposuist . Nemo en in Virgiliiversatus Aeneide,Ηom uix

46쪽

mor leget, cui collocutiones, inductione'; concionantium perso narum crebriores esse non videantur , quam ferre legentium labor. satietas queat . Id quod euertere quoque possit ea , quae de longioribus Homeri cocionibus ab eodem Casleluitro dicebantur. Quotus enim quisque non videt hic esse praestigia Sophistarum Nam qui

longioribus,quam par sit, concionibus utitur, utitur imitatione qui- dena ampliore, sed intemperante, ac praua quo fit, Vt quamquam plus imitatur, minus tamen imitetur bene quia decoro,prudentiaeq;

non seruit . quod quia Virgilius introspiciebat penitus, conciones fecit breuiores,hoc est idonea longitudine instas . Itaque hoe nomine Gemper est doctorum hominum iudicio non modo laudatus crum

etiam Homero duci,ac magistro praepositus De Aenea vero cum in suoni comitaeu Cartha nem delato confidenter assirmauerim ,

minus re ni admirabilem fuisse,sed magis credibilem, ac verosimilem, ouare quod in me ad Alcinoum omnino sine ijs adeunte , hospitim tam honorifice recisio fingit Homeriis . Quamquam vero Aristoteles id pnecepit sequedum poetae senapex esse, quod admirab 'lius est , clausit tamen ineptionem inam limitibus suis , eaque me vult mirabiliora eligi debere, si credibilia, verissimilia sint Ar miri to verosimilius est quod a Virgilio canitur, quam quod de Vlysse sic stlitario dicitur ab Homero qu*pe Meninciebant Troiani comi res ut pro filio Veneris haberetur, ac pro eo,que i esse se praedicabata pud Didonem Vlyssi quis fidem 6 re apud Alcinoum,& Phaeacei

cum scius fuisset eiectus in terram, neque sectos ullos hab- ,

qui hominem illum Vlyssem esse testarenturo Quis ergo etiam ficiis

credat , evin Phaeaciae Regem prudentissimum homini peregrini, ac solitario tam temere fidemhabuisse ad profecto non minus abhorrere videtur a verosimili,quam eiusdem Vlysiis in Ithacam a Phaeacia reditus. Revertit enim in patriam toto consopitiis itinere, lusque a Phaeacensibus expositus in Insula est, & relictus in littore dormiens. quod quia patere accusatoribus posse videt Aristoteles, instituta de industria defensione in fine cap.xxij. vindicauit . Sed Virgili figmen

tum, Aeneae cum Troianis ad Didonem aduentus, hoc patro nio non eget, quia credibilis, ac verosimilis est . Denique de illa ad Inseros itione non habeo necesse multa dicere. Poterat enim Virgilius Homerum sequi, beneficio utens,artificioque veteris magiae sed comminisci maluit quod admirabilius erat, nec verosimili abhorrebat. Neque enim erat incredibile, immo vero maxime humanae congruens id esse fidei tum videbatur Aeneam eo modo, eaque via Inferos adire, qua ceteri olim ante illum opinione mortalium adijssent Heroes,Theseus, Pirithous,Hercules. Huantum vero satinet ad vaticinitum nullis opinor auctoribus dicit ,oportere ne ' cessario

47쪽

eessario obstimam esse, atque perplexum. Vt enim oracula 1nterdimi aliqua in templis apud poetas reddantur obstura, vaticinia tamen

apud eostem multa sint plana, aperta Placuit mulio vaticini gestnus obseurum placuit explanatum Virgilio quia sciebat verumqueti actari posse pro arbitratu . Nec quisquam est,quod ego sciam, qui praecipiat γεtis , ve semper in v ticiniis inuoluant ambagibus, H, versibus obscurissimis:quemadmodu contenditur a Cal ultro.

An aliquid in decoro peccatum sit

Extemnis Aenea Uuuntur frigore membra Nullus est hic reprehendendi modus.Decorii in Aenea pleriq;des

derant summo consentaneum Imperatori . quem quia sortissimum . animoque praesentissimum esse decet, dicunt nihil Aeneam extimescere oportuisse . At Virgilius usque adeo timentem facit, ut exani malum etiam inducat dolenter admodum de vitae periculo conquerentem. Facile tamen hi refellentur ex Aristotele qui libro Ethicorim terti cap. vj. docere non dubitat, licere sortibus viris extimescere, non quidena mortem fortitudo enim despicit omnia terri-halia, quorum primum est mors, sed mortis genus aliquod ingi Tium, nominatimq; quod accideresistet in mari libet hic eius verb de scripto sic recitare . At non in omni mortis genere vir fortis impavidus esse videtur . non enim in ea, quae in mari accidit, aut in

morbis, interritus est, sed in illa,quq putatur pulcherrima,qualis procsus in bello contingit imminet quippe tum obitus in maximo dignis smoq; periculo is ergo sortis proprie vereq; dicitur, qui in hone stae mortis periculo, atque iiij omnibus,quae subito, ac de improuiso eueniunt, imperterritus est huiusmodi vero sunt quae in bello contingunt. Quin etiam in mari, atque in morbis ipsis timore vacat vir sertis,non tamen ut nautae hi enim pr0pter usum, atque experime

tum rei confidentes sunt, spem habent euadendi senes vero neque se sperant evasuros,neque timent mortem uniuerse , sed genus plus mortis molestissime ferunt Plura etiam ibi disputat Aristinetes, quo rem instructus auctoritate, ac pondere facile Virgilium liberes, si di

eas, Aeneam non quidem mortem, scd ipsum in mari mortis genu

48쪽

pertimuisse . Quae ratio vindicet etiam Statium in Thebaid. lib. vi Virgilium enim secutus,fingit in eodem aquarum periculo sic inse- miscentem Hippomedontem. Fluuione judet Mars inelyte merges Hanc animam segne ilaeus, a nasubibo Ceu pecoris e fossubito torrentis iniquis Interceptus aquis ideo ne occumber erro Non potui Vindicabit eadem desensio poetarum etiam omnium parentem m- merum,qui ceteris auctor fuit, ut ita expostulantes,eiulante'; inducerent inter maris tempestates, atque pericula fortes viros . Nam in Odissu Vlysses,paulo ante, quam in Corcyram descendat,in postre-inoimminentis naufragi discritium pereemitus gemit, damentatur hoc pene modo

Argoliciproceres ὀ tem qualem; beati. i quondam ad magna peri=ntismo nia AE, Sica amum ei biu,natoque iubent u Astri. io mihi, ne tinam rupistent Hamina Parcae , niuxta Aeaei veritati vulnere mersem Dardanias in me Teucri torser agittas. Time etenim mihisunus erat, mihi Dom meo u Elpopuli luctus, Mna inferiptassem cmne autem hostim mort eperire necesses. Quin Euripidem Tragicum non alia,quam hac, de qua dicimus, ratione purgabimus, si Herculem apud illum intoleranter morte fere tem, muliebriter eiulania tueri, ac defendere voluerimus Fas enim erit dicere,non illum dolere,quod sibi moriendum sis,sed quod eo no- minatim gehere mortis sit obeundum.Moritur enim ex pestifero se guine Centauri,quo tunica imbuerat Deianira . Vel ex ipsis Herculis verbis id intellisetur planissivi, quae Μ.Tullius in Tusculanarum se cundo,pulcherrima,hoc est vera,germanaq; latinitate donauita rauantum na,eeres Oenei partu edita. Hae me irretiuit esefuriati insium ,stua lateri inhaerens mors Iaeerat viseera, - - Vetensi;grauiter pulmonum hauritspiritus. ' Iam deeosire anguinem omnem exorbuit Ipse illigatus perite interimor textiti. - Hos non hori itis dextra,non terra edita - Moles Gigantum,non biformato impetu Centaurus ictus orpori infixit meo, 'Non Graia vis,non barbara Ha immanitas,

Non Murris Seni relegata ultimi,

49쪽

O pectora, Θ terga, laeertorum fori Vesro ne pressu quondam Nemeaeus Leo Prendens Diauit grauiter extremum halitum tHae dextra Lernam tetram mactata retra PDeauit,cte Causam ergo tam magni doloris, Si questus ipse declarat Heretiles n5

eam esse,quod mori deberet, sed quod cerneret,ex feminea socordia sibi moriendum effriac veneno Centauri, qui tantus fuisset Tyrann xum omnium domitor, liberatorq; terrarum. Quana plane causam in Aeneae conquestione, ac genritu vidit, atque in hunc exposuit modum

Iovianus Potanus in libro de sertit . Quorsum hqc finguntur a poeta in viri,duci'; fortissimi persena , ut quem hostiles tot congressus numquam regissentipraeruptus illa aquae mons tam humiliter, atque

infractyde sua,suorumlcoegerit salute desperare An ouod illud ni a tendi genus nullum esset decus allaturum,nec 'irtuti uiae locum se iret unum inter transtra, rinio' relictum Datam non fert minio 'animo mori, sed quod sic ἡ oriendum esset. His omnino similia dco Scaliger ib iij poet. p.xi ., vulgi videtur etiam esse sententia , habendos laselidissimos duces,mii extra belli aleam moriatur. Quare exander ille Macedo,cui prestantissima semiudo Magni nomen at m ibuit, habebatur a suis longe miserrimus in periculo mortis ingloriae.Cum enim,ut est apud Curtiu,in Cydnum amne tamdi aestus,a suendiq; corporis suidio descendisset, aquarumq; fria're obri guisse: adeo,ut spiritii iam extremum agere vaereturi Meuim in tabem, euasi res a ministris,ac funiliaribus in, iquerentibus,in tanto impetu,cutam; rem,omnis aetatis, ac memoriae

clarissim Regem non in acie saltem, non ab hoste deuictii,sed abluen- aqua corpus ereptum esse Ac ne ipsum et Alexandru aliter de suo casu existimasse putemus, haec adiungit Historicus Animi emtudo

corpus urgebat quippe Darium quinto die in Ciliciam re nuciabatur.Vinctum ergo se tradi,& tantam victoria eripi sibi e manibus,obscuraq; ignobili morte in tabernaeulo extingui se querebatur. Illustrat hunc locum egregie Seuerus Imperator qui eum a Mathemati-co,Vt narrat Lampridius , accepisseta gladio se periturum, mirifice lae tatus est quod sibi bellica,atq; Imperatoriam mortem imminere ce neret: tantumq; ex illa denunciatione concepit animo gaudiit,viiij sse comparandi putaret, si bello atq; inter dimicandum e vita discede-rςt.Haec uniuerse de morta diximus ignobili, ari obscur quam viri: fortes

50쪽

Brtes semper extimuerunt . Ceterum,ut eo reuertamur,mul cli resa sumus, milia video nus πψmnqvi duces bello praestantes occuparet in mari.vei ipse Nolani Gry r. vir uinissimus, idem' sanitissimus id docet ni an coriis in mari miserrima vitari, quia vilia habent ibi viri praestinis occasi se nemossendendae vimitia; docet Ouidius intempestate in tax Trismuin lib. primi, ieg.9. D mitem ictu π;--himimior erit.

In lida moriens ponere σπι -': Et manda suis aliqua,ersperaresepulcrimet, Et non aequoreis piscibus esse iam in ius ovidis vinibus alia designari praeterea videtur eausa tamni tu timoris ex interitu inter fluctus imminente. Non enim dolet , quod in acie non se moriturus,sed quod cariturus sepulcro sit,illudq; aditurumosi oriinfbrtuniu,quod morientibus in aquis acciderem e .debat antiquitas, Putarunt enim veteres, interitum eueniente momtalibus inter aquas ipsi Moq; anim exitiabitu esse.sic inqua,ut sunditus interire, ac prorsus extingui crederetur amma, si corpus periret in aquis. Aiunt aliqui traditaliaec ab Homero fuisse in Odyss quarto; cum de morte macis Oilei narrationem ita clausit extremam Sio Aiaxperjt,falsami bibit aequoris undam. Alios enim,quos alibi mortuos commemorat Homerus,non periisse dicit,sed domum adijsse Plutonis,atq; ad Inferos descedisse quia non prorsus interierant. Inde nimirum fabu putat Synesius in epist. iv vicu ab Homero mortui excitantur ab Inferis , inter eos numqua Aiax Oileus inducatur, qui perierat totus in mari. Huc nimirum pertinet Heracliti vox,pronunciantis,aqua animis esse mortem atq; naec Opinio tam vulgaris erat, ut quida milites,quemadmodum docet eodem Ioco Synesius,deereuerint nece sibi sua manu conscisceres; ne naufragio perirentirati,mortem in aquis esse animς mortalisi exitialem.Vo . lebant inquit ille,animam in aerem dissari,non aquis extin ii. Haec eeo comemoraui, ut locus hic expleretur partibus suis, ' ut significar Aeneam de illo interitu animae quicquam cogitasse duarumuit.satis enim illi timoris, dolorisq; ampla suppetebat ex eo causa, duod ignobili morte,nec inter armato interiret. Hoc veis aicitur,cumulatissime vindivide accusitoribus,qui series si πιε illam, tam diem in vim festi conquestionem explod. Nihilo tamen minui si aliquid ultra.quod oblici queato Arist cap xij.in poetici silexunde morataei tui disputat illud Muttinoa Crue cWpoetas chrixi ae m. n. mite' ait tande