Tarquinii Gallutii Sabini e Societate Iesu Virgilianae vindicationes & commentarij tres de tragoedia comoedia elegia

발행: 1621년

분량: 519페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

81쪽

circa collum,aut e collo pendentes a natura dati sint. Sed si hos audiamus accusatores, alios quoque poetas reprehendere necesse erit,3 quidem multos in primis' Apollonium Rhodium , qui monstris aliquot marinis iubas item attribuit:& Valerium Flaccum, qui libro tertio leam secit iubatam, cui crines non sunt collo circumiecti .

I Jonlatiter gemitu quondam lea prolis adempta Terga dedit sedet inde viis inclusaq; longo Pervigilant e ulla metu. in aurabit Orbes Interea, ct misera manat tu sordida tactu. Neminem tamen reprehendere necesse est Virgilium enim MApollinium reprehensione lihera metaphora , ad quam confugere nos i -bet,cum poetas tueri, vinusin meus ut in Proles enis diximus sent vij. Iubam igitur appellat Virgilius non crines quidem , illos collo circumpendentes, se circumfusos, sed cristam , quam Maeonibus esse cqnfirmat ex quorudam austoritate Plinius lib. viij cap. xiij.Nec alias ,rtasse marina monstra descripsit iubati, quam crist

tos dracones Aecillonius cum ibidem Plinius ipse testetur, quate nos, quinosque interdum dracones inter se cratium modo implexos erinis capitibus velificantes ad meliora pabula Arabiae vehi fluctibus. Neque vero est, cur aliquis eundo nobis, monat Plinium 4 quod in lib. xj. cap. xxxvij. dicat, cristatos dracones a nemine viis. Satis enim est poetae,qui verisimile secuitur, si res a metur ab alis

quoia a mari autem ab aliquo scripserat iam in lib. viij. cap. xiii.

Quare vindicandus est etiam Plautus, qui ante Virgilium ipsum iam in Amphitruone serpetes dixerat iubatos, hoc est cristatos dracones. Devolant angues iubati deorsum in impluvium duo Non igitur crit necesse Seruij defensionem arripercoqui pro iubis illis draconum apud Virgilium, ait intelligi posse etiam barbas . Cuiri enim cristatos habeamus dracones aliquos, barbatos nullos, ad cristam potius est confugiendum,quam ad barbas Porro Valerius Flaccus, qui leam iubatam describit, aliam quideminueniet ab eodem Aristotele defensionem paratam in cap. illo xxiij. ubi Pindarum ceruas feminas facientem cornutas vindicat ab errore, illo nomine, quod eiusmodi peccatum extrinsecus aduetitium sit,non poeticae proprium sed tamen etiam ipse translate fortasse scias , ac pilos circa collum leaena dispositos appellauit iubas , tum praesertim, cum ex ira, subriguntur . Videmus quippe canibus quoque,cum irascuntur, circa collum erigi pilosci quos leaenae ex ereptis catulis frementi, qualis est ea, quam describit eo Ioco Valerius, multo magis

horrere necesse est . taq. iubas eos pilos appellare metaphoric a

tioni consentaneum erit.

Video equidem columi tam gallos gallinaceos pulcherrima me

82쪽

e inora dicere tiaratos, non tant ob cristan illam purpuream quanto eas plumas circa collum versicolores , quae belluarumlubis milium disi .lib.viii cap.ij Iubae deinde variae , inquit, vel ex auro flavae per colla, micesq. diffiisae. Haec inquam metaphora sumitur expropinquo propter eam de qua dixi similitudinem, adeoq. accommoda eissima est; sed tamen est etiam illa maximeprobabilis, quae iubas accommodat cristis,quantumuis ex longinquo petatur Ducitur enim,ve puto, ab altera metaphora, quae auarum conis impositas cristas appellae ideo iubas , quod cristas illas antiqui fecerint principio ex equorum iubis,caudisque,vi est apud Homeritin in diad.lib.iij. ωη. apud Ursilium ipsum in x de MeZentio.

..is. - , . . . criLMq. hirsutus equina

Plumae tamen cosecuto post tempore fuere barbaris pro eristis equi .n1s. Nam Plutarchus in Mario galeas equitum Cimbrorum, plurimis , torribilibus hiantium animalium formis insignes describit.

Quin illa galearum ornamenta comantia,ut poetae loquuntur,non nisi

metaphorice dicta sunt cristae . proprie quippe videmus tantum cristas auibus quibusdam, nominatimq. allis ipsis gallinaceis,aut draconibus dari,qui sunt item alati. Quantum enim attinet ad aues,vpupam Plinius cristatam dicit, cui plumae quaedam in capite sunt plicatiles, habile'. quae subriguntur identidem, ac subinde demittuntur. lib. x. cap.xxix. pupa,inquit, obscoena alias pastu auis crista visenda plicatili sed pluribus, ac plenius de ceteris auibus,deque gallinaceis in lib.xj.cap.xxxvij. In capite,inquit,paucis animalium , nec nisi volucribus apices, diuersi quidem generis . Phoenici plumarum serie, emedio eo exeunte alio:pavonibus, crinitis arbusculis stymphalides cirro; phasianae corniculis praeterea paruae, quae ab illo galerita p,

pellata quondam,postea Gallico vocabulo etiam legioni nomen dederat,sauciae. Diximus, .cuiplicatilem cristam dedisset natura pex medium caput a rostro residentem . Et silicarum generi dedi ci ros . Pico quoque Martio, Mnes Balearicae. Sed *ectatissimum iis Me gallinaceis,corporeum , serratum nec carnem id esse, nec cartilaginem , nec callum iure dixerimus ,verum peculiare . Draconiunenim cristas qui viderit,non reperitur. Cornua multis quidem , caquatilium,& marinorum, serpentium, ijs data me modis Ita .quidem hoc loco Plinius disputat. lamentiaudinfirmat eorum a ctoritatem, qui dracones cristatos esse tradidere quos oculus est etiam ici metam lib. quarto, Seneca Tragicus in Flercules mire:qui a es,ac dracones ipsos dixere cristatos. - Ιtaq. cum dormis oprie sit animalium crista, translaia tributaestgaleae.Et quia galearum cristae simi ex iubis equinis,lterum hine trans-

dicentur iis sibi, proportione commutata quo Rimodum is de

83쪽

ε metaphora praecipit Aristoteles in lib. Rhetor. ii cap. iv. auium crista dici iuba possit, talearum iuba etiam crista.Nihil igitur mirum esse debet, si Virgilius iubam tribuit anguibus illis , quos videbat i nonnullis haberi, dici cristatos . Cum enim crista iam notissima et phora diceretur iuba, erat illi fas draconiuncristia iubam dicere, di dracones ipsos appellare iubatos.

Quos neque Tydides, nee Larissaeus Achilles. Hanc nobis aliqui litem contestantur: quia dicitur a multis AchiIIes Phthius, in primi' ab Horat.lib. iv. Od.vs Phthia vero urbi, ScLarissa quamquam utraq. Thessalica est , distant tamen inter se longissime sed diluitur ea alibitatio,atque omnis faciles fenditur controuersia ex opinione scriptorum varia, quam perpendere nos iubet Aristoteles in poetarum causa, vici anultis declarauimus in Proie-gomenis, defens. vlt. Erant quippe varia,quae de Achillis p tria tradebantur cum cum alij natum Larissae vellent, alij Phthiae nec satis 'aules sciebant veram,germanamq. Achillis, meis , aut oppidum alii natale Quo siebat,ut integra res esset iceretq. poetis,e vel Phthium

dicere,vel Lari um. Itaq Virgilius ipse alis quotam loco Aeliis iis

patriam Phthiam dixit esse, non Larissam. Cum domus Assaracimthiano clarasse Mycenas Seruitis premmor ictis dominabitur Argis. . Ceterum quamquam haec ita sint, uic ipsa Virgili satis seperque

defensa causa est, addo tamen aliqua mutarum aliorum exempla , quae demonstrent, a multis Patriam certorum citi indam hominum nusse multo mutatam licentius,quam a Virgilio permutetur hoc loco Acthillis ciuitas. Propertius,ut ab hoc oratarii lib.h. ausus invicere Laidem,nobile scortum,iuisse Cori nihiam Non ita tam erant Ephrraeae Latris aedes Id quod etiam est ausus Claudianus in primo libro aduersus Eutri pium,& Antipater Sidonius in tertio Anthologiae. Et tamen ex histisericorum auctoritate scimus, eam fuisse Siciliensem. Ita quippe testa

tur Phitarch. in Nicia,Stephanus ina eximie se verbo κεν - ,

84쪽

synesius epistolis, thenaeus in lib. vij. Scholiastes Aristophanis in luto Cur ergo Corynthia illi pocta feceriint Laidem , quae a tam multis dicitur esse Siciliensi. Respondet Poetarum patroni; Laidentinatam quidem fuisse in Sicilia,sed diu multumq iam adultam, knic- retri diem iam nobileni habitasse Corynthi, ubi famosissili fuere pellices. εκ quidem in iumerabiles inter quas a quibus iri eb: tur etiam Lais. Atque haud scio an in illo Veneris te no thio fuerit, ubi a monterpres Araim Manis , meretriς Missius mille prostitisse Certe haec illius in ea urbe commoratis hi 'rim secit , ut iure diei Corynthia posset. . eam item causam eta ij Putant, cur Virgilius alijque in tradenda nobis Actillis patria dii 'sentiant ab aliis . Alteram enim E duabus urbem natalem sciebane Achillis esse , aliqriun ab eodem cultam habitatam i adeoque sibi fas esse putarunt utriusque illum ciuem facere pro arbitraturi cu in praesertim, ut distincriptores in eo non conuenirent . Du's fuisse mesas scimus apud Graecos qui scripserint Argonautica quorum primus est Dionysius Thrax, alter Apollonius Alexandrinus. Vterque tamen dicitur Rhodius ideo 'lim uterque longo tempore iis Iam illam inhabitarit. Quamquam quid ista ita conquirimus, quasi

necesse sit eas saltem habitasse nos urbes, quae nobis a poetis pro patria dantur Etiam citra eiusmodi causam,planeque pro arbitrio videmus interdum poetas aliquorum patrias immutasse . Ouidius

enim Coum dixit Apellem , quem Strabo , alijque fuisse testaut Ephesium. Si Venerem Cous numquam pinxi et Apelles.

Hac eadem abusus est licentia Petrarcha, cum Plinium Veronensem appellauit, quem plerique omnes volunt esse Novocomensem . Arripuit etiam ipse occasionem silc arbitrandi ex opinione varia , senten-lijsque discordibus , quae circumferebantur olim de patria Plinij. Vt enim in multis inscriptus lapidibus antiquissimis sit Novocomensis, sic prorsus appelletur in Chronicis ab Eusebi, in aliquot tamen vetustis codicibus historiae naturalis, quam ipse scripsit, hic index ante memoriam nostram legebatur Plinij Veronensis, &c.Ιm 'mo vero contendunt aliqui, nonnulla, manu styloque exarata volumi,

malum ipsam hodieme inscripti inem retinere omni Vemnensis. suppetit ad haec non leuis coniectura ex Plinio Iuniore, qui per epi- sis imita superiorem alloquitur Plinium i mim Reoeso cisti, quod Veronensibus nomis gladiatorium munus p romisisti suppetit ipse Plinio, de quo loquimur; qui in praefatione Catullum

appellat conterraneum suum . t obiter, inquit, emolliam Catullum conterraneum meum Catullus eis sine dubio est Veronensis

vidit hane eadem Mentiam,sibri sim sit mittes Misherius, eum E , Papi

85쪽

papillium Statium Tolosanum appellavit,qui Neapolitanus est, noria ex veterum modo auctoritate, ac testimonis,sed ex ipsius professione Stati in Siluarum libro iij.st. vlt. Anne quod Euboico e mmmispenaus Auguror, ct patriassennim comm eo Drras

Id quod paulo post planius explicat, de patria uirisiui 'ersibus his in

terponermis.

- quoq O propr=i tenuis, Me rara Monis Parthenope cui mite Ioluim trans aequora vectae Hyse Dionaea monstrauit Apis mimisHe, Has Wotes; des nam nee mi biba, Morare, e Lybrae natatis in transferriti, - .mam suam, linquam, ipse quoque tisius Neapolitanum eta si prositetur,ab eo tamen i ta dictus est Tolosanus;e ea nimirum licentia, cinae permutat patria, Et fuit profecto idonea eatis, , eue eam alle aibi licentiam usurparet; ab ignoratione mortalium, apud quos diu

multumq. de Stati patria, natali a ciuitate dubitatum est; cum praesertim in ea designanda etiam errassent historici . Nam Eusebius ii Chron. Tolosanum Papinium nominat,& Sidonius Apollinaris in epusola quadani videtur eum Aquitanicum dicere Nam quod Papinius tuus,men'.

Is enim,ad quc in scribit Apollinaris ipse qui scribit, Aquitanici

sunt . Friistra igitur, iniuria Virgilius accusatur, qui tam iustam habet caiisam cur Achillis patriam opinione scriptorum sic incertam variam non semper eandem Rcerit, eumq. nunc Phrygium esse didicerit, nunc La ys eum Patrocinantur enim ei ceteri poctae patroci natur in primis Aristoteles, hanc veniam in variantium sententiarum multitudine poetis impertiens , ut quodlibet si hi sumant, elugantq. pro arbitratu, quod diximus in Prolegom. Dcrariis vlt.

An recte illud Epitheton opulcntia Troianorum , ac Priami tridulum sit

Tarbarico postea an, odio 2 .sverbi.

ocubuere Aeneae

86쪽

Aeneae verba sunt haec apud Didonem, exponentis excidium Tro lanae Regiae quinci muro caelata erat, triumphalibus exornata in numentis.In quo poetam arguunt incosiderantia, quippe qui Eneam inducat de sua patria loquentem perperam, hoc est eius ornatrienta dicetatem, lappellantem barbara nec eundem habeat cursum

constantiam orationis , qua sen Halibi vi ilice sane de Triis

Tromi'. commemorat. Vti

IUmma Dardanidum Cuius enim inconstantiae nunc sit,illam ipsam urbem barbaram dice .re,quam ante tam magiusce collaudarit Z Nequevero Triuani ex eo senere nationum externarum erant,quae habebantur barbarae.Hauserant enim originem a Graecis, hoc est a colonia, quam Teucer . Cr ta deduxit in Phry am e Graece loquebantur,ut musta eorum voca bula demonstrare videntur, quae Graecam habent et unologiam. Huc accedit , quod ex omnibus minime debuit barbaros appellare res nos is, qui Romanos commendare potissimum studebat a maioribus Troianis , quo tam ex sanguine ortum, ac natalas antiquis iam teni poribus habuissent.

Duae sui huius loci vindicandi rationes, ac viae.quarum primam expedivit Modicius. qui Barbaricum aurum putat aurum essh partum salarbaris, quos Priamus bello Mulcissi c. vidςxii enim id esse quod in ausuri versusadiunmur olii .fuperbi. Quasi velit poeta significare, urum illud fuisse de spolijs,ac manubiis

hostium barbarorum. Qito loco id agebat fortasse Virgilius, ut in ijs manubijs, spolijsque laudaret Romanosci qui, ut tradit memoria Plinius, hostium spolia , monumenta triumphalia postibus affigebant suis, ea lege, ut nemini liceret ea refigeri tametsi ad alios haeredes , ac dominos aliquando perueniret domus . Quod si quaeras quibusnam ex hostibus barbaris victoriam Priamus,& ea spolia reportastet, distes ab Homero: qui eum pugnasse dicit aduersus Amahones: disces

a Seruio qui testatur imperasse Phrygiae, atq; Mygdoniae Mysiam νvero ipsam debellasse totam, in suamq. potestatem redegisse. Quibus i xij Iotuit haud dubie aurea re, ne domum ornamenta, fori -

basi siue ii sus iidere quemadmodum postea Romani rei inser in illari . . noubiasque suspen in Quaeras tamen iterimi, cur Ba bari dicerem potius illi finitimi, Rese, natione' debet' latae.quam ipsi Troiam sed causam panis ante iam indicauimus, cum diximus Gi Misori do Troian Hinc enim

87쪽

nationes,sinitimaeque gentes,quae nullam cum Graecis coniuncti nein, ac necessitudinem haberent,si cum Troianis constirentur,b-bara dici merito deberent, corumque res, ornamenta barbarica . Atque haec prima ratio est amoliendae difficultatis i Alteram proponit Adrianus Turnebus in lib.ix cap. xviij a superiore Ionge distantem, ili'. planἡ contrariam, sed maximεμ in D. lam Docet quippE,nomen hoc barbarum Jin omnes quidem populos,qui Graeci non sint, atque ade. in ipsos quoque Romanos, aca tinos c'nuenire barbaros cnim eos Plautus appellat in quodam

prologo cum Graecam Comoediam ait se vertisse barbare, hoc est latinuo sed tamen interdum idem vocabulum ita contrahi , ut nomi- Iaatini inter Barbaros omnes signiticet Phrygesci quod est apud Tui lium in prima qu aestione Tusculanarum ex veteri pocia,qui dixit.

-- Stante ope Barbarica

hoc est Imperio stante Phrygio . Nec aliam voluit a nobis intelliginationem, nisi Phrygiam Horatius illa quam ipse Barbariani nominauit in op ij. lib. primi Graecia Barbariae Iento eol a duello. Et cum in Epod. Ode ix Barbarum carmen dixit, Phrygium sine dubio significauit sonum . . Sona;)tem tum tibijs carmen IFra Hae Dorium, iliis Barbarum. legi enim Musicorum quae Doria dicitur apud scriptores opponiturmary gia. Itaq si haec vere dicuntur, dicuntur aute verissime,nihil erit aliud Barbaricum aurum, quam Troianum ac Phrygium . Sed cau sam exquirere necesse est, cur ex omnibus, qui barbari dicebantur,

hoc sibi nonien singulariter ipsi vindicassent Phryse s. Neque enim ad linguam confiigere possvinus , aut ad discrimenstud inter necos cetero'. cum Troiani,quod supra dirimus,originem daiceiat acri cis Natum id ego puto ab eius Regni diuitij oc opulentia opes enim exaggeratae,insignesq.diuitiae immo vero delitiae missimae dictoemet phorice sunt a Latinis barbaries 'ista barbarae nationes his circum fluebant, Cneci, Latin'. parcius utebantur Testatur id pes ta per laetus apud eundem Tullium hoc antitheto . Quibus ma palaestra Ei uotas,sol,puluis,labos, anilitia in ludioin quam fertilitas barba

rix, hoc est, Barbarorum deliciae,copiaeque. Cum crgo inter Barbaros omnes opulentissimi Phryges , delieiosissimiq. haberentustae essent, propter excellentiam illam opum iure dicuntur Barbari, hoc cst, ditissimi, eorumque aurimi Barbaricum appellatur, quasi multum exaggeratum sic inquam , ut postibus etiam ipsis illitum esset. Idem nomen quasi proprium video postea collatum in Persas . v

xum Rex te Demosthenis appellabatur proprie Barbarus nec

88쪽

οliamcredo causam sisse , nisi quili Harem deliciae, divitiaequo araud minus iterunt insignes, quam ante fuissent pes Phrygiae, gari illaTroiana. Quare nihil agunt qui Vimilium arguunt inconsta tiae siue enim priore illa, siue hac posteriore nsistas via , laudatos Troianos inuenias cum eorum aurum, vel partum a Barbaris vel multum, exaggeratum intelligi debeat esse, quod barbarum appellatur.

AE NEAE DE OCCIDENDA HELENA Aliberatio a decoro di edat.

Non ita nam eis nudum memorabiti nomen. Feminea in poena Π, nec habet ictoria Iaudem, Extinxisse nefas tamen , fungsisse merentis Laudabor poenas animumque exples iuvabis Vltricis flammae, Meineressatiasse meorum. Huius occasionem quaestionis,ac materiam illi duo censores, arbitrique Varus,ac Tucca dederunt,quibus Aeneida recognoscendam per misit quidem Augustus , sed ea lege , ut demerent i quid demendum, ac tollendum censerent , nihil tamen adderent de suo . ac enim illi suscepta prouincia , duos , A viginti versus , quibus illa de occidenda Helena continetur Aeneae deliberatio,induxerunt , expunxeruntq duplici causa permoti . Prima eratri quod pugnantes viderentur esse cum ijs, quae dicuntur in vj. libro, ubi casus, de infortunium enarratur Deiphobi. Hoc enim loco libri secundi, quem habe-itius in manibus,mlena in Vestae sacrario latuisse fertur rum Ilium incenderetur

Ia-Qq ade verumuerameum rimina Vesae Seruantemer tacita ecreta insederatentem

Dindarida assicio, erc. di texto, eros ni iam Troia non quidem in aede Vestae, Minis,sed in Deiphobiconiugis domo. ibique Menelaum intra in

89쪽

Altera causa, quae Iudices illos ad eosdem versus lit ea fuit, quod aliquid haberent indirmn vim Miti, ite a summo abhorrensas peratori in inlue e M M ςra putataint , cum qui α sertissimi Principis exprimituri nimi, duci sua sonixi in uastia et dicere pesta non dubitet. Exarsere ignes animosibit ira cadentem

meisi patriam, i sceleratassumerepoenas. Nihi vero quam quain non erat hoc loco consilium priorem illam attingere controuersiam, video tamen impositam esse necessitatem eius repugnantiae conciliandae antequam ad secundam accedo quaestionem, qua in consulto, ac de industria tractare decreui. Aio igitur ea, quae utrobiq. dicuntur a Virgilio, non esse pugnantia, si rem ita ge-sam esse intelligamus , ut nunc exponaim Helena ipso noctis initio, cum Troiani vino somnoq. consopityiain essent, cliorum simulans , facemq. manu priae tendens summa ex arce vocabat Danaos, hoc est e Regia Priami, ubi tunc erat choros ducens,, ludibunda . Cum vero iam illi Graecorum duces armati desilirent ex equo, domum illa se

recepit suam ad Deiphobum coniugem, Priami filium , cui post obi tum Paridis tradita in connubium fuerat . Ibi Menelao thalami so-rcs aperuit, ut gratiam ab eo iniret iterum, illiq. reconciliaretur occiso Deiphobo, eiusque incensa domo. Menelaus, quamquam non est aspectu coniugis Oilicioq. plane delinitus, eam tamen interea permisit incolumem poenas postea repetiturus Helenae itaq de Menelao iuriam Mia sperati necesse fuit alium quaerere salutis locum, ubi a tiret. Hunc vero no in Priami Regia,quae a m coiiagrasset,sed in aede

Vrita reperij opportuniim sua exprena Resia, cupa, escenderet Aeneas, armi una vallatus globo, in Vei limine obu Helenam itaque , ii tempora spectes via , ii speci- - iubet

Aristoteles in accusitionibus poetarium, ut docuimus Desint v nihil erit in secundo cum iis pugnans, quae canuntus in ira Anteis quippe Deiphobum prodidit Menelao domi suae, ut in se 1 m dicituri deinae ad quaerendani mutem in aede Vesti tu cinulidit: quod hic legimus in secundo Nunc de altera quaestione,quae grauior es , amediamur ex nere, divideamus num neae sunmo Imperatori ne indisorum de . denda semina deliberare. quippe mulier imb*cilli natura est,& - riculosiorisi audentioriac robustio , adeoque vir a virtute,mulier a mollitie ut aliqui putant,nomen ac pie . inare decernitati telas In problematis, iniquius esse seminam intcriicere, quam vi nicum illa ob eam de qua dicebamus imbecillitatem minus idoneis ini

ri:e faciendae Iirit igitur alienum a viro sorti, atque magnanimo aduorsum id eniti, aut coat dae, quod in mus in, nec ius macha-

90쪽

bet vires ad repugnandum. Quam rationem tractat sedulo TiraqueiI.

in leg. Connub nuin Ixxv laudatque Aurelianum Imperatoren ,,

quod Zenobiae, a qua videbat sibi fuisse iam per summam perfidiam

ereptum Imperium, vitam condonari iusscrit, cum a militibus raperetur ad necem. Indignum enim Imperatore censuit, a femi in quantumuis iniuriosa, perduelli repetere poenas maluitque a se vindictam , quam altitudinem mentis , ac magnanimitatem desiderari. Duas laicitia inire licet ad Virgiliitutelam rationes, ac vias. Prima sit huiusmodi Aeneas non statuit assirmatu sibi sumendas csse poenas a semina, sed dubitabundus deliberat,expediat ne viro forti,iusso, at que magnanimo seminam illam interimere , qua flammas incendio Troiano subdidit primas, postremas ctiam silppeditavit haec autem deliberatio Aeneam non dedecet absolut iustum,perfecteq. magnanimum . Quemadmodum enim in virum sapientem ex ipsorum quoque consessione Stoicorum cadunt aliquae commotiones inconsultae ut Seneca docet,& Gellius lib. Ux. cap. I. sic Imperatori magno,& sorti accidere queut dubitationes, de quibus adhibita in consilium prudentia deliberandum sit. Nihil ergo decernit, sed disserit, S secum ipse consultat Aeneas . Cuius quidem consultationis haec prima pars est. Nullum feminea in poena potestisse memorabile nomen nec ullam habebit unquam laudem de imbecilla natione victoria. Altera; sed tamen in omnium ore versabor, si tantum nefas extinxcro, claudabor, quod poenas, suppliciumq a merente, noxiaque cinina repetiuerim. In qua disceptatione tam dubia,quia melior vincit pars ex occursu matris Deae, quae rcctam significat rationem, sine dubio expictus hicis Aeneas ad cxempliura viri brtis, magnanimi, iusti, absoluti numeris omnibus Imperatoris . Adest enim illico deliberanti, ambigenti Venus, eique nebulas detergit omnes, admonet eundem ossici sui, docetque non tam Helenam, quam iram, atque inclemen tiam Deorum Troiani est causam inccndij.

Talia iactabam, est furiata mente ferebar; Cum mihi δε non ante oculis tam clara videndam

obtulit, o pura per noctem in tace refulsi

Alma parens e N. Ceterii si mirum alicui videatur, quodVenus pro recta rationc intc ueniat, meminerit necesse est, duplice esse Venerem vulgarem unam, quae foeturae praesit, ac geniturae, caelestem alteram, quae rediam ratio nem omnium genitricem, parentem l virtutum figmcnto pulcherrimo Platonicorum adumbret , qua de re disputauimus accuratcin primo nostrarum orationum volumine , cum de Virgili diceremus allegoria.

Secunda ratio defensionis in hunc a me modum conkrmatur. Esto

SEARCH

MENU NAVIGATION