Joh. Alphonsi Turrettini ... Orationes academicae. Quibus multa, ad scientiarum incrementum, Christianae veritatis illustrationem, pietatis commendationem, pacémque Christianorum, pertinentia continentur

발행: 1737년

분량: 363페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

291쪽

ibid.

More a

neque desuerunt qui audaciam illam acerrimε arguerent, prout Bemei ad Victorem, de Θpriani ac Firmiliani ad Stephanum. Epistolae abunde testantur. Percontaris de Disciplina ' Sanctissuna illa fuit, & peccatis sugandis aptissima ; nemine, nisi post idoneam explorati nem , sacris undis tincto; nemine sacri cibi participe, nisi qui ad Christi normam se re vera composuisset ; & sevcricsimis, imo aliquando plus justo sevcrioribus, in gravius deis

quentes, Constitutis poenis; a commucatione nempe oratiminis, ct conventus, ct omnis sancti commercii, relegari; quinde, si gravius delictum esset, omni Ecclesiae tecto submoveri: Neque modo ad breve tempus, sed ad multos annos non raro , aliquando ad mortem usque, aliquando ne illis quidem, qui in extremis vetiarentur, ad Ecclesiae pacem assimissis: Quae quidem, ut in se sanctissima, tamen nimia qua doque suisse, M ab Evangelica mansuctudine aliquantulum abhorrentia, negari nequit. Jam, ut Lapsis pax redderetur, quis nescit quam laboriosae subjecti sint Poenitentiael sacco in cineri incubare , eo us sordibus obscurare, animum maeroribus dejicere, pastum σ porum pura nosse, jejuniis preces alere , ingemiscere, lacr)mari , mugire dies noctesue , presbieris ad-υοlυι , caris Dei adgeniculari, unde forsan calumnia illa de Sacerdotum genitalibus a Christianis cultis, cujus mentio apud

Minutium) presbreris , inquam , adυοlis , caris Dei i hoc est , Martyribus in adgeniculari, omnibus fratribus legationes deprecarionis suae injungere : Quae quidem exomologesis sic

Poenitentiam publicam vocabant) cum Aprovolvebat hominem,rimagis relevabat; cum squalidum faciebat, magis mundatum Areddebat ; cum condemnabat , absolvebat, prout eleganter Tertullianus.

Ac revera, his tyrociniis, ista castrorum disciplina, Chrisitianorum militum virtus , stactitas, pictas, justitia, sobri vas , Castitas, sortitudo , Constantia, dici non potest quam vim promotae sint. Enimvero, illis adhuc Saeculis , vis Chri c

292쪽

DE VARris Custis TIANAE DOCTRINAE FATI s. 183 christiani nominis, non In dictis, sed in factis, sest exseruit;

quimur magna , sed vivimus. Hinc , in Scriptis illis Apologet, ἴμ' Cis, per ea tempora editis, non innocentia modo Christia norum desenditur , & neminem Chrisianum malum , nisi qui Athenae. fidem smularet, apertE asseritur, sed &, ad exquisitam illo R ,' 'rum sinctitatem, velut ad palmarium quoddam Evangelicae

veritatis argumentum, provocatur. Dicamne , quanta ipsis

suerit, Ac colendi Dei cura, & In orando assiduitas, & in promovendo Dei Regno zelus, S in proximis diligendis sinisceritas, de in sublevandis pauperibus, captivis rcdimendis, consessoribus, Intra carcerum septa, invisendis, sestentandis, erigendis, sellicItudo , smisia etiam non raro, ad oras rem tillimas, eum In finem ingenti pecunia & in domandis libidinibus studium, de in fugienδs Mundi illecebris diligemtia , & in gravissimis persecutionibus, exquisitissimis suppliciis, Evangelii caussa perserendis, sortitudo , alacritas, & Const. ita Res in vulgus notillimae, bc ab ipsis etiam Cliristianorum hostibus non sine stupore memorata . Sic Ic1TUR. illibata mansit, ad summam rerum quod attInet, III. imo sic per aliquot perstitit Saecula, professio Christianorum. Verum , tum maximό vitiari Coepit, cum minime debucrat λ . i. ον Imperio ad fidem adducto, sed de Imperii pompa Ecclesiam inficiente ; Ethnicis ad Christum convetiis, sed & Christi R M. Iigione ad Ethnicae formam depravata; asserta Christianis p ce, sed de pacis malis irrumpentibus; Ecclesia divitiis Ac prutentia majore, sed virtutibus minore; Antistitum honoribus, reditibus , immunitatibus , munificentia Principum auctis . sed de corum superbia, aemulatione, rixis, dissidiis, pari pacsu augescentibus; denique levibus illis naevis, quos ab initis Irrepsisse vidimus, ad cumulum ita perductis, ut, quae a gentea hactenus fuerat rei Christianae facies , in aeneam pommodum, tandem re ferream , mutata suerit. Ire per singula non vacat; Praecipua quaedam sat erit notasse. N n 1 Et

293쪽

rid. ea- Et una quidem ex primariis Apostolicae Doctrinae Iaudia i , fici illa Fidei sinceritas , fuit illa credendorum pauciis vas, quae in eorum Scriptis observatur. At vero, illo, quo de agimus, tempore, Fidei capita in immensum aucta, no va Symbola quotidie cusa , novae voces quotidie inductae. Scriptis humanis atque Conventibus nova auctoritas quotidia adstrina, subtiliorum de rebus divinis disquisitionum nullus 3 l. M. finis, Christi Religio in artem conversa πι-ο- , Θεμ π: inquiebat Borius; tot fides existere coeperunt. c..it.. - quot Volunt tes , iserat fides temporum, potius quam Evam, Ageliorum ; secundum annos scribisatur ; dumque plures qu istidie fierent, ad id coeperunt esse, ne ulla sit . quemiam dum turbato illo aevo, Nicaenam Synodum secuto L fle M vis tumultibus deformi, querebatur Hilarius..ia --.. Chrissianisini laus, scit illa Cultus simpliciam isseri tau, qua, tum in Ethnicis ineptiis, tum a Iudaicorum tu cisi tuum onere, Christiani sublevabantur. At illis Saeculis, quaei nos jam destribimus, sive ex innata humano ingenio ad res sensibiles propensione, sive ad augendum Sacrorum decus., sive praepostera quadam Ethnicorum aemulatione, sive malEnnIs Oratorum ac Poetarum figmentis , Religio , quam pau ,,cissimis Ac manvistissimis celebrationum: sacramentis miseria23--. cordia Dei liberam esse voluerat, servilibus oneribus Imridies premi coepit; ut tolerabiliorem Judarurum conditionem ,,fuisse, qui legalibus quidem sarcinis, non humanix praesumiasiptionibus se ciebantur, Areusinus asserere de lamentari non

vereatur.

m. bd Mareyres, aliosque Sanctos, In Domina pie desumctos, summo in pretio haberent Christiani, Id laude quidem dignissimum erat. Quod memorias eorum statis diebus cmlebrarent, id, si non praeceptumi , Deo, vix tamen culpari meruit , siquidem ad accendendam parem in vivis piet tem honos illa fuit comparatus. Qubd postmodum in Comcionibus aliquando compellati, sint, id oratorium initio, ademque minime urgendum ἔ, unde Δc haec ut urimum, addu

inae

294쪽

M v rbi, quod figurae uis mst in litetalem sensium de

initae sint, quod Martyrum animae circa tumulos ipsorum nibus pase

vagari, ibique preces exaudire& Miracula patrare credis μ' tae, quod eorum reliquiae quaesitae, de majori lassies cultu exceptae, quod Basilicae, quod oratoria, In eorum honorem exstructa, quod Festi solemnia ipsis dicata, quod eorum deis nique patrocinium , M apud Deum deprecationes studioa sambitae , illa degeneris Christianital, ω revocati velut potali minis Ethnicitat indicia fuere Sed &, ne quid Ethnicum deesset, illae divinis praestri. ptionibus ita expresse vetitae, illae ii primis Christianis tanto studio proscriptae Imagines, postmodum , tum ob orn tum , eum ad juvandam memoriam . & rudiorum instituti

nem, tum ut plebs uainueta diu sacris servire profanis, in P in. 'advena Chri sti lubentius fieret, quemadmodum testis est Pamlinas, sensim in Ecclesias illatae, nec multo phst cultu aD sectae sunt. Diu obsistunt viri pii. Vetat ConcilIum Hiberi

ranum, picturas in Ecclesiis esse. Exardescit Epiphanius, ve 'Can. s.

Itimque emgie limatum scindit. Frangit Serenus imagines, & ενς. . a ab Ecclesiis projicit. Caresus Magnus cum suo illo Francoserurensi Concilio, Ludovictis Pius cum Parisens, Ethnicam pra- G,eeονε rim Decretis castigant. Imperator Orientis non unus Imaginibus adversum se praebet. Agobardus, Hincmarus, Caudius EFix 'Taurinensis, alii bene multi, in occidente obnituntur. Fructra haec omnia fuere; Quippe, inter Imperii turbas, & mmmas Conciliorum secum invicem pugnantium diras, superfi- S Metionis illius pestis, partim ignorantia , partim pessimae consue- : 's rudinis usu, i se loquuntur parsenses tandem praevaIuit. Iam de Baptismi & Eucharistiae solemnibus, quid dica- En .mus quidem ritus, in se ipsis planissimos, & Intellectu

obvios,imon tam novos instituit., quam, ex Judaeorum usibus

295쪽

186 ORATIO IX. Iiistin. Μ. rarunt, utpote quos in Apologiis, ad EthnIeos Ipsos datis ἐδῖ'k ' apertissime simul & simplicissime describunt. verum sorduit simplicitas illa apud sequiolis aevi Doctores. Majus quid stapicati sunt, Ac ad creandam apud Ethnicos reverentiam apistius. Fuerunt jam remia , miri quidam ac tremendi rutus, de quibus, nisi apud initiatos, ne mussitare quidem lucuit; I νιν es Hinc nova pompa quotidie Solemnibus illis addita , nova virtus iis adscripta, novae figurae, novae unxis, in extollendis illis usurpatae. Quod quidem, pr gressu temporis, in eam excrevit prodigiorum, tali absurdit tum molem, cujus, nisi certis nimium constaret documentis. fides esset laboratura. Regimiai Quemadmodum verb In Ritibus, sic & in ipsb EceIesiae Regimine, a primaeva institutione non parum aberratum cae Tota ejus facies mutata. Novorum Muncrum nullus finis. Potitia Ecclesiastica ad Imperii normam exacta. Ministeria in Dignitates, docendi cura in socordiam, modestia in fastum , pietas in factionem Conversa. Synodi, ad Ecclesiae bonum,& componenda dissidia, natae, ab illis finibus ita degeneres, partium studiis ita violatae, Principum arbitrio Ita manciparae , ut nullam se vidisse , quae non maris ad augenda mala, Greeom. quam minuenda, contulerit, testetur Nazianzenus; in o M. ;a'Lv Iναν λήγη vo'orae, nam , addit, litigandi di imperitam a Pr di cupido, plus quam ratio, in illis valent; Unde se μο--P καῆa σοῦ γον ἐπισκύκων, se omnem Episcoporum conυentum fuge re atque aversari, aperte prodit. Quorum tamen Conventuum usus, pro Imperantium Voluntate, Ac saepe quidem munimis de caussis, ita temporibus illis crebrescebat, ut Ethnl- Ammian. cis Iudibrio essent, earem sue illis Antistitum, jumentis pubi it . SYxi cis ultro cirroque discurrenribus, per Synodos, quas appellant, rei vehiculariae nerυοs succisos, joco - ne an serio, notet Am

mianus.

dissidia Et quis nescit Antistitum tras, aemulationes, dissidia, bel-- si h la plusquam civilia, & nunquam intermoritura, utramque Annalium paginam implentia i Pugnas nempe de rebus levic- simus Diuiti by

296쪽

DE UAR iis CHRIsTIANAE DOCTRINAE FATI s. aegrsimis, de meris vocibus utplurimum, de ritibus adlaphoris , de mystcrIis πιωAMDitat , de quaestionibus quas neutri intelliis gerent, imo & a se non intelligi ipsi saepe confiterentur: Convitia ab Antistitibus, nullo puciore , nullo irae modo, in se invicem conjecta; qualia, vel ab uno Hieroumo, mox in Rinnum, mox in Iovinianum, mox in Vigilantium , mox in Iohannem Hieroso mirantim, foeda prorsus, Ac ore Chrictiano indignissima , proferuntur: Anathemata in mortuos, imo pluribus nonnunquam post obitum Saeculis, vibrata I velut in Origenem illum Adamantium , cujus pridem defuncti fama tot convitiis discerpta , sed cujus tamen, cum invidia HI.fori. nominis , optassct Hieronymus habere etiam mentiam Scriptu νarum ', velut in Theodoreri, Theodori, atque Dae Capitula , Hebr. io toto etiam post obitum Saeculo Ecclesiam in partes vocam υς tiat de summis Sedibus certamina, non ambitu modo se dissima, sed & tumultibus ac stragibus non semel funest ea, & sapientum inter Ethnicos stomachum moventia ; velut In Damasi & Ursicini, Romanum Episcopatum ambientium, competitione, qua peremptorum uxo die, in Basilica Sicinia Am ad ni, centum triginra septem reperta eadavera, eferatamque dis ps' plebem aegre delinitam, non sine indignatione dc gravissima XXVII. censurae nota, homo Ethnicus refert Ammianus; Qui de ali-

bi, nullas infestas hominibus bestias , ut sunt Hi ferales pleria Marcetuque Chrsianorum , diserte asserit. Quae quidem Ecclesiae prin xxii bra ac dedccora , exemplo cingianrini M. , pallio obvel , s.

re, eorumque monumenta in ignem conjicere mallem, quam eorum memoriam recolere , nisi ex his documenta duc re, dc alienarum culparum moneri exemplis, E re nostra ecfiet.

Quid, quod unus inter Episcopos, pari cum reliquis lo. Discepto, si ad originem Ipsam adscenderis, nec majori potCirate uesus. praeditus, mox, suadente Urbis majestate, favente Christianorum illuc undique ob varia negotia proficiscentium concurisse, adjuvante Imperatorum, aliorumque Principum , in illam Sedem bc volentia, de collatis in eam honoribus, pro O

297쪽

ira o R A T ε IX. vente Augustae Sed is Constratinopolim transsatione, & Barisbatorum irruptionibus, Ac fractis Imperti viribus. aliisque circumstantiis , impellente inter hunc Episcopum & ByZantinum aemulatione, accedentibus plurium ex iis, qui Sedem istam Basil. M. occuparunt, artibus, in illud tandem sepercilium

L ' dicitur Basibo; fumosum rubum dicunt Africani in In illud,

Ahi'. Ep. inquam, superbiae atque arrogantiae culmen adscendit, ut o

M URὶδ nia ad se trahere , more dictatorim de omnibus pronuntiare, Episcopi Oecumenisi titulum usurpare, M cum titulo imp rium re vera in universam Ecclesiam assumere , Leges figere ac refigere, sese supra Reges ipses ac Imperatores extollere, illos pro lubitu exauctorare, subditos fidelitatis sacrament exsolvere , alios in eorum locum sufficere , denique Monarucham Ecclesiae , Cluisti Vicarium, Deum in terris, sese ger re non dubitaverit: Ut pateret, Vere illum esse, qui, juxta 1. Thess. Pauli vaticinium, in Templo Dei sessurus, se pro Deo venis

ditaturus, seque ipsum νηὸν μνῶν-- , ausu sacrilego , elat rus fuerat.

αρψm Inter iraec is . 8e athid malum in Ecclesiam irrepsit; r εφον missa nempe paulatim, tandemque exstincta prorsus Disciplina. EnimverS, aucta dignitatibus ac divitiis Ecclesia, a cta simul licentia est. Principes, aliique Nobiles, dum in vitia 'praecipites ruerent, jugum Christi detrectare , omnem Ecclesiae libertatem, jura omnia eversum ire ; Episcopi, saecularibus impliciti negotiis, alia omnia quis sui gregis eme

dationem curare; diras omnes, non in vitia , sed in haereosra, vibrare .; partium studiis totos se tradere, reliqua omnia

posthabere; Ecclesias, non antiquo ritu , Presbyteris nimirum in consilium vocatis, sed pro lubitu administrare, ade6que multa negligere, ad quae attendi oportuit. Tandem publica Poenitentia penitus desuescere, nee nisi Inanis quaedam ejus umbra relinqui coepit, quae nec fraenum vitiis injic vet, nec in aliis propemodum qu m in nugis occupare.

Quibus omnibus, quam corrupti fuerint, quantum a pru

298쪽

. DE VARDs CARisTIANAE DOCTRINAE FATI s. 18'maeva puritate devit, Christianorum mores , me tacente , plares

abunde perspicitis. Ita profecto suit, Auni τοκες. Christia- τ

ni , nomine quidem plurimi, re paucissiliu fuerunt. Pietatis ter. forma ubique, vis nuspiam. Religio, non ut antea, in me tis puritate, morumque innocentia, tota in ritibus colloc

Ii coepit. Principes bellis saevire, in omnem effundi libidinem, nullo ab Ethnicis discrimine. Antistites seperbia i mescere, factionibus agitari, in res suas toti intendere. Plebs, caecos illos Ductores secuta, iisdem vitiis indulgere, idem in barathrum se conjicere. Adeo ut, praeter paucissimos, qui vitia fugiebant, nihil aliud coetus Omnes Christianorum, salviast. quam vitiorum sentinam fuisse, conqueratur Salvianiis; Ε milias cietamque, navi putrescemi, ac prae vetustate naufragium I minauati , Grexorius ille Magnus aismilare non Vcreatur e Heul quid dicturus uterque , si ad illam temporum faecem ac putresinem, quae aliquot post Saeculis conspecta est, vitam protendissent e ATqug 1τά sensim ad infausta Illa delabimur tempora, quia ITbus tetriora ac foediora ne fingi quidem posse, vel acerrimI AEu caussae Pontificiae defenseres non inficiantur. Certe Baronius at Saculi X. primordia narraturus, dicit illud sui asperi ate ac

boni sterilitate serreum, mali exundantis desermitate plum- η ,h. ,aribem , inopia Scriptorum obscurum, appellari Consirevisse. An. seo. ,, Et mox ; Deum oblitum Ecclesiae suae, cujus sacies luri- Id.: A L,ida ac foedistima; Christium alto sepore in Ecclesiae navI MBdormiisse, neque quenquam, qui ipsiun excitaret, reperia '' ritum esse , abominationem deselationis tunc in Ecclesia via ,,sam; vix credi posse, quam indigna, quam turpia ac deis suo. s. 1,sermia, quam execranda ac abominanda, in Apostolica se .Ri sede visa sint, expressis verbis docet Purpuratus. Reseram- ne crassissimam illorum temporum ignorantiam, exstincta studia, jacentes literas, Incubantem Ecclesiae barbariem, humanarum pariter ac divinarum rerum imperitiam, stuporem quendam

animis inditum , eo usque ut nemo sere qui literas didicisio o set,

299쪽

ΟRAv o IX. siet, Romae exstitisse perhibeaturi Dicam. ne emamem provissus , quae tum regnabat, morum licentiam ' fidem defecisse; Guliel. ritimorem Domini de medio sublatum; periisse de rebus juc b. ,,titiam; aequitatem subactam; violentiam atque fraudem latὸ cap. 3. Ddominantes; continentiae, parcimoniae, sobrietati, nullum i ricum; sornicationum Pnus quodlibet sne rubore exercitum; isomne in praecipiti vitium stetisse; qualem populum, talesisSacerdotes; Clericorum domos, in prostibula meretricum , is& conciliabula histrionum evasisse ; prout fide dignissimi h rum temporum Scriptores testantur. Narremis ne proculca Baron .ad la jura, eversam Disciplinam, Romanam Ecclesiam ab im--'. ' -, sceleratis, impudicis, praedonibus , invaseribus, saet LGenebr. nariis, grafarorιbus , teste Baronio, occupatam, quorum 1 o. Λ, zi ' circiter, per annos serε I Fo. voracticos di apostaticos, non Apostolicos dicendos esse , fatetur Genebrardus; Pontificatum ex foedissimarum meretricum arbitrio pendentem ; puerum Hugonem necdum quinquennem in Archiepiscopum Rhemensem ele fit, cori; tum, ac, ne quid Oriens Occidenti debeat, Constantinop tis filium. litanum Praesulem, vix annos sexdecim natum, ipso die cim Theophr- nae Dominicae, Magnae Quintae Antepascalis, In Pontificall. situm bus Sacris operatum, solemnia abrumpentem Sacra , ut ad Im' equae partum a urrereis mox, conspecto pullo, ad absolvem, da Sacra redeuntemst o digna tempora, quae , de firmandae Idolomaniae . Ac Ariolatriae inducenda, de propagandis erro. . ribus, de pontificiae tyrannidi ad cumulum perducendae, de hirsutae cuidam ac barbarae Theologiae In.medium proseremta, de putidissimis Legendis, Fabulis sine fine ae modo,cudendis, de instaurando Bello sacro cro, dicam, imb stacerrimo , scd prout dicitur auri sacra fames iniquitatum,

scelerum, nequitiarum, sonte uberrImo, & erigendo dentisque, ad vim conscientiis inserendam, iniquissimo luxta ac saevissimo Tribunali, obstetricarenturi Verum taedri senti nam illam ulterius movere; tempusque est, ut ad purg tkm tot sordibus Ecclesiam oculorum aciem vertamus. Magna

300쪽

Dκ VARIrs CHRIsTIANAE DOCTRINAE FATI s. M GNA profecto, AUDITOR. Es, imo maxima jam Dei fue- V. rat in Ecclesiam indulgentia, qudd, ingruente illo errorum ac Christi superstitionum diluvio , quandam semper Arcam servasset, ii . quod, obtenebrata AEgypto, aliquam semper Gosten illustrac et ' sit, qubd siccata area, aliquod semper vellus Irrigasset; sive, ντα in planius mentem exponamus , qudd , in mediis Papatus t

nebcis, inter Waldenses, Albigenses, Misistas, Hussitas, BObe-

mos, purae sex veritatis seintillas emicare semper voluisset. V rium aeterius progressa est paterna Dei in Ecclesiam cura. Spicndidiorem quippe accendi voluit facem, qua, non obseurl quidam anguli, non arctae quaedam convalles, sed Europa, qua ta quanta est, imo 5e totus Orbis illustraretur. O selicia tempora i O beatam rerum conversionem l cujus, quot sunt ci Cumstantiae , tot prosectb miracula, tot divinae misericordiae in. dicia deprehenduntur l, Enimvero , quis non observet, paratam veluti huic operi viam, per Literarum instaurationem, Saeculis XV. de XVI. in

his occiduis partibus factam; Arte Typograpitica opportunE ad id reperta, ut Bibliothecarum thesauri publici juris fierent; Mdocta illa Graecorum manu, post captam a Turcis Constanti. nopolim, in Italiam delata, Graecasque literas restituente, dum alii Latinas Hebraicasque instaurarent; quinimo viris praestim tissimis non sine Numine excitatis, qui, velut aliud agentes, ad Sacra instauranda facem praeserrent; Qualis prae caeteris fuit Erasmus, qui, quanquam ad Reformatores ipsemet non a cesserit, imo Sc iis nonnunquam se adversium praebuerit, attarimen, tum in sacro Codice edendo atque illustrando, tum in Ecclesiae veteris Scriptoribus in lucem mittendis, tum in reisceptae Religionis ineptiis arguendis, tum in verae pietatis officiis exponendis de commendandis, Ita utilem operam posuit, ut dici nequeat, ad caussam Protestantium promovendam, quam

tum Contulerit.

Haec praeludia. Jam, si ad ipsum Reformationis opus ac

Cedamus , quis non miretur, Velut signo dato , per totam

passim Europam , apud Germanos. apud Helvetios, Gentes

SEARCH

MENU NAVIGATION