장음표시 사용
31쪽
12 ORATIO I. Is cm. DE sΑ R. ANTI PRAESTANTIA. milii, si alia plurima desint, nec animi docilitatem, nec am rem veritatis, nec in discendo industriam, nec in docendo iadem, desuturam; Neque alium mihi, cum in omni Studio, tum in hoc praesertim, finem suturum, quam Veritatis illuc trationem, Pietatis augmentum, atque antiquae morum Discuplinae, per tot retro Saecula collapsae, pristinum in statum rectitutionem. Quae bona, ut Vos quoque vestris curis magis ac magis promoveatis, Vobis de longos annos, & prosperam V Ictudinem, Ae largam Divini Spiritus copiam, ab eo cui se
Denique, & Vos etiam saluto, Vixi OMNIUM ORDINUM PRAESTANTIssiMI , quodque Inauguralem hunc Sermonem frequentia vestra ornare, patulasque dicenti aures commodare volueritis, In beneficit maximi loco repono. Quod si porro Vestrum aliqui, haec in posterum Sacra frequentare, hisce Si diis invigilare, in animum induxerint, iis omnem nostram ope ram, industriam, curam pollicemur; Atque, si minus peritum ducem, fidum saltem Studiorum comitem, habituros in nobis spondemuS..is. u. c UOD superest, Mi a Te, O DEus, nostra inirium e sit oratio, in Te etiam desinat oportet. Redde igitur, Mi Mnet. redde tranquillos Ecelesiae Tuae laboranti dies: Sed ea imprimiso redde rempora, quibus ' non magna loquebantur Christiani, , - sed faciebant; neque in dictis, sed in factis, Pietatis sita erat ἐν is , summa. Da Ecclesae nostrae, da Reipublicae, da Academiae, pac- , securisarem, splendorem. Docentes confirma. Discentes ενοσχω adjuva. Cumque haec is nobis suscepta Studia Nomini Tuo smera velimus , μ ea Gloriam Tuam redundent. DIX L
32쪽
Dicta est Kalenὸ. Decembr. M. MDccv. Quo die Auctor, in locum Viri venerandi, LuDOVICI TR ONCHINI, in Domino pie deiuncti, subrogatus, publicam S. THEOLoci a Professionem adiret.
34쪽
DULCISSIMAE. PATRIAE. ALMALGENEVENSIUΜ. CIVITATI.REI PUBLICAE. ECCLESIAE
36쪽
LEMENTISSIME DEUS, pater Domini nostri Jesu Christi, qui Ecclesiam, Unigeniti tui sanguine redemptam, Pastorum Doctorum ministerio cogis ac informas, nobis coram Te hic prostratis, opem tuam, hoc Afuneris aditu, deposcentibus, propitius adesto. Tot delicta a nobis admissa , ira tua
37쪽
accendenda apta, ne in conspectum tuum veniant;
Ea, propter Christum Dominum nostrum , qui se
victimam piacularem pro nobis obtulit, condona r sque in gratiam receptos, Spiritus tui luce ac virtute ita dirige, ut quacunque, sive in prasi
na, sive in posterum dicturi sumus, ad Verbi tui
normam exigantur, ad Nominis tui gloriam tem
dant, sicque irata Tibi es accepta sint. O Pater
ps x. Luminum, sine cujus lumine mera sumus tenebra, retege oculos nostros, ut contemplemur mirabilia tua
Legis. o largitor boni omnis doni, qui sapientiami','' , petentibus Te largiturum spopondisti, cessem hane sapientiam ex alto nobis concede, qua Evangelii tui
meritatem, s digno mus ipsi, sue fideliter cust diamus, s aliis, ut par est, tradamus. Ne pa- ε
tiaris, ό Deus, ut quicquam a nobis detur, nisi ii Cor. quod a Te acceptum fuerit. Ne patiaris ut prios sensis Scripturis tuis inferamus, sed ut comtra proprios sensus ex Scripturis tuis emeiaemus Aulustia. Sint casta delicia nostra Scriptura tua sancta; nec fallamur in eis, nec fallamus ex eis. Dum vero sacrum hoc semen Auditorum animis infundimus, a. cor. Tu ipse, ό Pater, da incrementum. Fac ut sim' taris hae Doctrina altas ac perennaturas in nobis
omnibus agat radices. Fac ut nos, non doctiores
antum, sed meliores e ciat s Ita ut, non verbis
38쪽
'duntaxat, non habitu, non externa specie, sed imtimis animi assectibus, ac virtutum omnium praxi, pietate, caritate, mansuetudine, modestia , Christi summi nostri Doctoris discipulos nos comprobemus: Donec, ex terrestri hac Schola, in caeleste Sacririum translati, ea qua fide apprehendimus coram cernamus, perfectaque neque unquam desitura felicitatis compotes fiamus. Haec Te rogamus in no
mine Domini nostri Iesu Christi. Amen.
Proceres Amplissimi, Patria Patres, Ecclesia Pastores, Academia Professores, Reverendi Celeberrimi, Auditores, Me Natalium splendore, sive Doctoratus titulis, sive Muneribus, sive ritibus quibuscunque conspicui, Vosque, sacri Deo Iuvenes, Theologia catera umque Artium Candidati lectissimi,
Τ s i vereor ne turpe sit ex hoc Ioco dicere incipientem timere, ubi praesertim de re dicendum est, quae sua se dignitate ac momento omnibus comis mcndat, cumque apud eos sermo est habendus, quorum facilitas ac benevolentia non semel peris
specta est, tamen fateor me in praesentia, dum sacrae hujus AEdis limina subeo, dum hunc suggestum conscendo, mEque ad dicendum accingo, gravissimo percelli metu, totumque D 3 com
39쪽
3o ORATIO II. INAUGURAT Is contremiscere. Cum enim semper in dicendo timidus a n tura comparatus sim, neque multum mihi tribuere, scd me meo pede metiri soleam , tum hic potentissimae metuendi caussae, Ae 'vel audacissimo cuique metum facile injecturae, concurrere omneε videntur. Enimvero quamcunque in partem oculos conjicio, sive ad novi Muneris milii commisti gravit tem , sive ad raras ac supra me positas, quae in eo requiruntur, dotes, sive ad Ecclesiae & Scholae nostrae, quae defaecatae Religionis velut arx quaedam ac propugnaculum, Italiam contra Tiberinaque ostia, censetur, toto orbe celebritatem, sive ad Iummorum Virorum, qui in ea docuerunt, famam, sive in primis ad magni Viri, cujus in locum, eheu quam dispar subrogatus sum, dotes ac merita, sive ad altissima THEOLOGIAE capita, ad quae vel invito assurgendum erit, sue ad densis si
mas ANTI Qui TATIs ECCLES I ASTICAE tenebras, quae ut
jam hactenus per novem annos, ita nunc porro erunt depellendae, sive ad corpusculi perpetuis morbis fracti ac exhausti debilitatem, sive ad ingenii tot tantisque rebus longe imparis
tenuitatem, dum ad haec, inquam, oculos circumsero, equudem his omnibus ita afficior, percellor, Commoveor, ut mens stupeat, corpus vacillet, turbentur cogitationes, ipsaque vox faucibus haercre propemodum videatur. Neque sane ad xa
tum onus me ambitu talo adspirasse, sed id praeter exspectationem, ob praeter votum milii obtigisse, utpote qui valemtioribus humeris illud impositum serio optabam, iis abunde perspectum est, qui me penitissime norunt, & harum rerum
pars magna fuere. Verum mim vero, AUDITORES , cum ita Numini visim se
rit, 3c, unanimi, tum Amplissimi ordinis, tum Venerabilis Collegii consensu, haec mihi Provincia sit demandata, jact que, ut aiunt, si area, neque retrocedere amplius liceat, s quar equidem quo me trahunt fata, dc vocanti Deo parcbor Atque in id totus incumbam, ut ne commissi officii partibus ulla mea culpa deesse videar; utque, si non pro voto, saltem pro exiguis quae suppetunt viribus, de propria conscientiae, oc
40쪽
Academiae utilitati, de Studiosorum commodo, & publicae crapectationi, faciam satis Certe , id possum affirmare, & haeselenni luce spondere, mihi, si alia plurima desint, justum fatitem ac legitimum, in hoc Munere obeundo, propositum iaci liquam deesse; & si minus, eruditione, acumine , facundia , valeam, duas sitiem animi dotes, in eo qui Theologiam do. cet apprime requisitas, Veriraris dico & Pacis stridium, in me semper repertum iri; sive, ut Pauli verbis utar, Epistolae ad Ephesios cap. IV. p. I s. me ex corum semper sere numero, qui , mae... Quod quidem cum serio apud me st
tuam , in eoque studiorum omnium, consiliorum, Conatuum, caput ac summam collocem, ita non aliud argumentum ina
guralis hujus Sermonis, praeter duas illas, tum Christiani viri, tum in primis Thcologi, dotes, eligendum censui. O Tu, veritatis Ac Pacis Deus, qui te ipsim veritatem , Caritatem ipsim nuncupas, adeo utramque habes in pretio, de virtutibus illis dicenti propitius adspira; seiu eas potissimum, tum dicturis nobis, tum audituris omnibus insculpe; Ita ut, cum In aliis rebus, tum in Religionis praesertim negotio, utriusque amore ac studio semper ducamur. AMEN.Antequam Verd ad rem accedamus, placet Apostolici sera monis seriem, dicto Epistolae ad Ephesios loc5, hie breviter repraesentare ; siquidem nobilis ham pericope ad hodiernam celebritatem , nostrumque institutum, apprime ficit. Ergo, Initio Ephes IV. . hujus capitis, Paulus Ephesios, cum ad alia officia, tum in '
primis ad concordiam, & quae concordiae adminicula sunt, modcstiam, mansuetudinem, tolerantiam hortatur. Quem in finem, εc Ecclesiam unum corpus esse, & uno spiritu regi, s. dc ad unius haereditatis spem assurgere, & unum esse Domunum , unam fidem, unum baptisma, unum Deum & Patrem Omnium, in mentem Uss revocat. Verum, cum paci niuia magis obstet, quam si quorundam dotes ac munera invido ab aliis oculo cernantur, monet Apostolus χἀρ--τa Omnia, Mu- P. r. nera omnia Ecelesiastica, alia aliis majorae, non aliud quam