Antonii Bononiae Beccatelli cognomento Panhormitae Epistolarum libri 5. Eiusdem orationes 2. Carmina praeterea quaedam quae ex multis ab eo scriptis adhuc colligi potuere

171쪽

fortassis mea causa,hoc est,ut me secum reducat Panhormium. est is industria, auctoritate, elegantia inprimis pr itus,cui quidem refragari, ut nefas,sic&difficile,& pene calamitosum mihi erit. In Principem nostrum maxime asscitur,pro quo,ut ab eo aliquando intelliges.pericula etiam capitis adluit. Id ego vaticinabar re mi Cambi, tecum s rem,& vaticinium contuli, si rite memineris, & nunc etiam ut praesentires meam profectionem,imnab relegationem, id i

Cum communico, Ut mecum angaris, mecumq; deplores, simulq; deterrimum meum fatum incuses, ct damnes. Res ita se habet,& hisdem epistolis narrat Farasella meus nescio quos proximos tumultus in Ciuitate tua Bononia, tua inquam, nam mea erit apud Barbaros, ut audisti. Farasillae literas si legere concupiscis,ad te dimittam. Ego verb confusus moerore rerum mearum,& noua vitae ratione,totam adhuc epistola legere nequiui, & hanc inter lachrimandum ad te exaraui. Vale. Papia. ntonius Panhor. Bartholomeo Ton rifici. S. O. D. Lures ad te iam dudum literas dedi. meoque satis , ut arbitror , ossicio se- Tu contra nihil respondes ob miti

le, ut arbitror, occupationes, quae te vehementer,

172쪽

ct undequat distringunt, maxime cum Reipublicae

Genuensum practis. Verti ea opera, quae amicis impenditur,primam esse debere,aut saltem primae idest virtuti proximam,monumentis Philosophorum traditum est.Odi equidem negotium,quod quidem honestum,aut utile sit, s modo amicitiae vel minima ex parte sit obfuturum. sed sus Mineruam. tu quidem id altius prospicis,& non sne potissima ratione hactenus fluisti. Ego iam pro lumine sapientiae tuae mihi persuas,recte,& prudenter actum iri quicquid agatur consilio tuo. Uatrinam quicquid ad me attinet,accipies ex epistolis meis ad Bonacursum Panhormitanum beneuolum, & necessarium meum. Iterum vale mea spes. ne. Panhor. Bartholomeo Pontifici. S. Um tu isthinc,ogo autem hinc ob aeris i clementiam vagamur,facitu est, ne iam priadem ad te scribere potuerim, aut si potu r nesciuerim quo. ncc proinde velim putes, te a me remissius obseruari,quia iam pridem fleo:nas uel omnino mutus efficiar,non propterea te colere

desistam,quinimmo & s prorsus loqui obnegetur,capite tamen annuam,tc per benignitatem meum bene ractorem, per doctrinam meum praeceptorem, per virtutem meum Deum :verum absis licebit, tecum sum,tecum loquor,tecum Poetor. Quod aute in prae

173쪽

TERTIVS ε, sentia a te peto,audio enim te Genua reuersum,id est

ut Iacobum Modociensem praeclarum adolescentem ames,' honestes, etiam causa mea : nam etsi per

se ac propter se eum diligis, quippe humanitatis artibus,quarti tu princepS es, plurimum valet: hoc nacii

tamen de homine iudicium qua se aliquid beneuolentiae ad liciat,aut s tota eum beneuolentia iam complexus es, illam firmet in posterum. eiusmodi enim est hic Iacobus,quod in adolescentia potissimum miror, vi ad ostentationem nihil reserantacitus secum gaudeat,sermone urbanus,vita simplex lectione assiduus ct supra aetate eruditus,ut Casparini discipulum possis agnoscere.epistolas scribit, quales a te,ne ornatius quicquam dica,tuoq; ingenio prosectas arbitremur. pol tremo ct a magno,ac diuino nostro Fracisco Barbauaria amatur, & amatur unice, clarissimum ipsus Iacobi virtutis,ac probitatis argumentum. quos ille amat, ectatae medius fidius, ac inspectae virtutis homines habentur, & quodammodo insignes. Siquid igitur mihi tribuis, squid Barbauariae nostro, hunc, de quo loquimur,adolescentem tua gratia,tuaq; sus. fragatione dignum puta,quem si tua opera aucium, di ornatum aliquando intelligemus,ego,quod solum possum,tibi laudes,& gratias decantabo:Barbauaria vero,Vt et somnium gratissumus, quam cumulatissimas rereret.Vale.

174쪽

LIBER tonius, Panhor. xanthio.

S. S. D.

A quae ad dignitatem meam spectant acci pies ab Augusta meo, qua ex re abunde lar-- taberis scio. non is enim es, qui amicorum absentia angaris, si modo absentiae iusta,& fortunati sit causa,verum haec ab Augusta. Aurispa noster se cerdos effectus est, et Plebanus designatus. Faraia falla vero vir suauissimus Bononiae agit,dabo op

ram ad me veniat: perfacile quidem hic gentium magistratus exorauero,si modo id illi animi est. Henricus noster Fortiuii est apud Franciscum Phiscum hospitem familiarem suum, si sarcinulam hic suam

reluat, transeat ad nos. Franciscus Pontanus poc se amatorio iam annum insanus est : spero tamen hominis salutem. verum haec a Viterbione proxume accepimus Mediolani, qui hac in re velim ut in Caeteris vanus comperiatur,& mendax. Uiterbio vero causam captiui fratris agit apud hunc Prii cipem . tandem intelligit veterem nostram amicutiam sibi,& fratri reo capitis plurimum, atque s liciter conduxisse, Clelmus una cum Ruso Go zago balneas colunt apud Pisas , alter ille seruus verna mala scabie correptus est , alter mira animi

constantia Orestem prosequitur, eique subminia strat. Tuscauella noster Saretanae degit, Phileti

175쪽

TERTIVS ει phus adhuc Florentiae, Casparinus hic senio iam, S inualetudine confectus. Tu vale, meq; per seu

ranter ama. Papiae .ntonius Panhor. xanthio

I vales bene est , ego sine te valere uix possum. spero ad perpaucos menses,hinc me PanhormIum conferre, cum ob alias causas, quas tu nosti, tum quod Xanthius meus eo gentium agit. Interea si Quid aduentui meo astruere potes , nam debes. fisceris ut te decet , dc amia cum verum. Ab Augusta viro optimo mittentur mihi Alphonsari centum, perbreuem quidem vi licum , & ad necessarias res tantum vix opportunum , ad voluptarias nihil omnino. hoc velim & tu mecum prospiceres, & non ignara mali & reliqua: eo pacto & amoris contractus fiunt, & culpae diastrahuntur, & expurgantur errata. A Faratalla nostro literas accepi, valet, sed in re tenui. Seruus ille verna Clelmus Mamertinus adhuc carcerem cΟ-lit : subuenissem hinc illi cum Cambri familiarissumo meo, si de me tale beneficium impurus, ct ingratus seruus meruisset. Concordiam inter Pontuficem & urbem Bononiae factam affirmant, non site lacide S gloria ciuitatis : quanquam ex Cam-

176쪽

bi Vmeo nihil tale adhuc accipio. Tu bene vale,na ca tera ex iucundissimo nostro Henrico cora intelliges. Panhor. Davidi miro Clarisi.S. PD. I uales, ualeo, nam proxime te Valentem, meiq& memorem, S in primis madiosum accepi.qua ex re cum mihi plurimum gauisus sum,tum maxime sena admiratus tuam animi co stantiam. non temporum, non locorum distantia abduci potuisti, quin memoria salte honestissimae illius nostrae consuetudinis fruerere:facis quod debes,eossi praeclarius, qub perrarum genus eri perseueranter amantium: nem meo quidem iudicio plus laudis ac gloriar aucupaberis ea qua plurimum praestas et quentia, quam beneuolentia illa quidem admirabile, haec & amabilem te reddemum illa hominum voces, haec& animos tibi comparabit.ea denati gloria pr arcipua es' quae ex amore,& charitate prosciscitur. D mosthenem dc Cicerone admiratione prosequimur, at Pyladem,& Damonem etiam veneramur,colimus obseruamus:horum enim facta celebrantur,illorum dicta.verum ego mi David utrumlibet id in te diligo& deosculor:neq; te dehortor ab eloquentia,sne qua fieri posse virum egregium haud quaquam putau rim :sed praecipue te ad amicitiam hortor, & curre tem, ut aiunt,excito illincs tibi laudem parari concu

pisco,unde perrarius,per dissicilius parari consue

177쪽

T E R T I V suit,' parta luculentius,ac pra stabilius elucere. Epoquidem pro virili nunquam defuturus sum tam praeclaro ac plane sanctissimo sanctitatis ossicio teq; m tuo,tess constanter amabo, atq; ita ut posthac maRis neminem. deniq; ct te licet absente oblectabor suauissima Virtutum tuarum memoria, studeboq; saltem in amore a te non ira superatum .' verum haec hactenus. Hurispa tuus sacerdos Plebanus creatus est,& Ferramenti glebae quodammodo adscriptus,horridus quia

Ocne. r. mirer&oni.S. P.D. Olo,' item peto ut Antonio Cremonae noltro viro optimo meo nomine restituas illos aureos I lippeos,quos tibi iam dudum in tua inopia mea cum incommoditate mutuais: facies iam ia amodo ossicium grati,ac iusti hominis meum mihi tribuere,ne nomen induas ct ingrati,& nullius fidei vita. nosti quid mihi debeat Blasius frater, nosti quid de vobis omnibus merear, nosti quod peric Ium Inluetam tua, ac tuorum causa. quid est qudd unquam de te sperent caeteri, si mihi omnia debes, nec quod meum est tradisi qua spe reposcam k te Valerium tuum,si tardas in restituendo quod meum este pollicitus enim es mihi Valerium tuum,quem si Cremonae nostro reddideris non grauabiturad med i

178쪽

LIBER serre cum pecunia codicem. iam vero uides quidcturus sis,nisi pluris facias breuem pecuniam, quὶm

amicitiam mea,& nominis mei notam. Vale.ex L da manu turbata.

V. C. S. P. D. I vales bene est, ego valeo, & te sitio . si i ampridem ad te non scribo, scio me excusabis, ac praepeditum potius arbitraberis, quam aliqua ex parte violes beneuolentiam in te meam: eo quidem ingenio es,ut & conlianter ames, ' amicum verum haud quaquam peccare posse existimes .ego, uam occupatus sum, non propterea me expurfi ita saepe usu venit,ut quos maxime amemuS,cueis maxime lileamus:atqui venia dada est, modb perseueremus amando, tantumq; beneuolentiae quotidie adiiciamus,quantum sermoni detrahimus,& epiastolis .amor verus n5 verbis,sed virtute gignitur, ais continetur rego nisi te perseueranter amo dispeream, de his satis. Antonius Cremona vir apprime suauis, ct amicus meus ad te it, neq; putes abs te contendat

quid Romae potes,aut bullas fruitas:cordi tuo inhiat, hoc petit,hoc sibi perpetub deuinciri desiderat . accepit enim te humanitatis,& eloquetiar,cuius & ipse studiossimus est,esse iam principem atq; pontifice maximum:id est,quod in te colit,ac coram cupit exosculari,

179쪽

TERTIVs σ3lari .m,si me amas, hunc hominem,quem singulariter diligo,comiter, ac pro tua solita in meos omnes facilitate,ac festiuitate suscipias quem & Cardinali nostro viro maximo periucti dum efficias.quar vero ad mesistatum attinent, S sortunam,ab hoc viro suauissimo accipies vivo sermone, quarum rorum S ipse magna pars fuit. Vale,meq; mutuo ama. EX Lauda.

'nt Parabor. Accardo suauissimo. S. P. D.

Digressu tuo hinc nequiteras, neq; nuntium accipio,quod proinde mihi graue est, nam in amore mollis sum nimis, in te praesertim amando,quippe qui me tuis pharmacis, idest hiannanitate tua irretitum reliquisti, ut prae tui desiderio timuerim aliquando tabescere. hoccine amicitiae est,sia lare tamdiu hoccine pietatis,amicum deserereξ veru pro tua hac lentitudine mihi poenas licebit rependas, videlicet ne graueris, aut graueris licebit, hunc tamen adlatorem epistolarum virum eloquentissimum conducaS,ac perducas volo per omnes istas ruinas, perq; loca omnia Romanae urbis insignia: id, enim ipsum, ut est solertissimus antiquitatis icrutator , in primis auet, atq; a te efflagitat. Enimuero

ut paucis deprehendas, meo huic diuino Principi, ac principibus his viris omnibus gratus,' iucundu est proq; suis literis,proq; sua egregia virtute dignus nimirum quia summis viris diligatur, ct obseruetu

180쪽

eum igitur ama,ct amorem foeneraberis,scio ei quantum in te benefacias,neq; oleum perdes,aut impcias: mihi vero nihil e Roma voluptosius referre potest, quam si intellexero eum tecum coluisse gratiam immortalem. reliqua aget ipse praesenti sermone .Francisco Alberto viro splencidissimo me smul,& tabellarium meum Antonium Cremonam etiam, atq; etiacommenda.Cathalanus ex me saluus,ac laetus ut.Vale meum suauium .Ex Lauda. ete. Panhor. Catha ano Laselae viso iam

nissimo. S. D.

Nullo antehac plenius ,aut suauius accipere potuisti fortunas meas, quam ab hoc potes adlatore literarum,uiro pereloquenti,ac militarctissi madeuincto familiaritate . quod facias velim, nam ct iucunditate narrantis oblectabere multu, ct meas vices gaudebis certe scio. Uiuo equidem la tus,&a summo, ac diuino hoc Principe dilectus vel supra morem .verum haec,& similia plura de me intelligesaCremona meo:in quibus si quid est quod pocsim aut tuo,aut Bornii fratris nomine, summa, attomni diligentia,ac perlibenter id quod libuerit deducam:tibi quide,&Per te tuis omnibus perpetuo sum obnoxius,idq; ' fateor,ac cotinuc fatebor apud gentes Ia veropulo tua tibi pecunia restituta sit integra, aut magna laltem ex parte:sin minus non mea culpa,