L. Annaei Senecae philosophi Opera omnia quae supersunt recognovit et illustravit Fridericus Ernestus Ruhkopf director gymnasii bielefeldensis. Volumen primum quintum Vol. 3

발행: 1805년

분량: 440페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

111쪽

.homini non esu dum divitias e sequi Ulamm, in multa mala incidimus et divitiae bonum non sint

Duas , inquit signiscationes liabet propositio vestra. unam, dum divitias consequi volumus, in multa nos mala incidere in multa autem mala incidimus et, dimi virtutem consequi volumus. Aliquis n via, studii ausi, ausia in sint idiqgis captus rue est. Altera smiscatio talis est per iussi in mala imcidimus, id bonum non est. Huic propositioni non erit cim sequens per divitias nos au per voluptates in mala incidere aut si per divitias io multa mala incidimus, ima tantum quum divitiae non sinit malium sint. Vos autem ino dicitis tantihm nil

non esie Praeterea inquit. cosceditis divitias habere Iiquid usus inter commoda illas numeratis. Atiqui eadem ratione ne Ommodum quidem erunt peras illas enim multa nobis incommoda e Muunt. His

quidam lim respcindent: Erotis, qui incommodi divitiis imputatie illae noninem' edunt aut sua est,

que nocet stultitia, aut Geo nequitia sic, quom admoenm gladius qui neminem occidit, occidentia telum est Non de divitiae tibi nocent si propter

mala si eum habent non appo ra sunt Hae eommoda, sita, .le immixta, nec pure bo χρηστα. saepe lana vidi ilius, va esse possunt verbo, digni tetulinus technicus Stoae sun tali et naturae Minanae ad ver quo aettin bili dςsignantur, antur. Propositio alutem maior quae ncque per se bona nequa

tabe saetatur, itioque et minor, mala sunt attamen aestimati sed ' ideirco eripatericis me quadam digna προηγμεν assenti non in ramuis non producta. . cf. p. 6 argum e eo quod in Mum bona 63. s. 74 37 noti sexti Empis. raptam in mala ioci re imis , adri Math. ii, a divitiis iis sed quod semper in ea incidas, adnumerat. femio tr. Qui, de commodis et . Hi intra J id noti monuntur, aetiora ct smio ad p. D. 3. Mois o

112쪽

anelius, qui ait: divitis est causam malorum, non quia ipsae laciant aliquid, sed quia Dicturos irritandi vita est enim cavi, fferens, quae 'rrotinus necesse est noceati alia prae redideris. hanc re dentem in sim divitia habist. Inflant animini, superbiam a 'riunt, invidia in contrahunt, et usque eo mentem ali nant, ut fama pretaniae nos etiam nocitura, delecteti ' Bona intem omni carere culpa decet pura assuit, vim ruminimi animos, non solletiant extob,

lunt quidem a duarent, sed ne tumor Quae N

M sunt, fiduciam Minihi divitiae audaciam: Quae bona sunt, magnitudinem animi dant: divitia inλ- lentiam. mihi autem aliud est insolentia, quam sp e- magnitudinis salsa modo. 4nqui, etiam nia

ham sinit divitiae, non intum 'um non stini. Est is stat malum, si per se noemmit; si ut dixi haberime

effetenthm causam L nunc praecedentem habent, et quidem non irritantem tantum animos; sed attrahenatem. Speciem enim boni ostendunt verisimilem,

plerisque exedibilem is et virtus quoque prateceden 'em eans,in ad iiividiam multis enim propter sipisti tiam, inultis propter iustitiam invidetur . nee ix

se hanc causam habeto ne verisimilem. Contra enim verisimilior illa stecies hominum animis obiicitur a . virtute quae illos in amorem et admirationem vocet.

Posidonius sic interrogandum ait: . Quae neque magni situdinem animo dant, his fiduciam, nec securitatem;

non sunt bona divitia autem et bona valetudo, de similia his, nihil horum faciunt orgo non sunt bona Hanc interrogationem magis etiamnunc hoc modo ilia tendit: Quae neque magnitudinem animo Mnt, nee dia

stant Lipsius laudat sopho et προηγουulvam, non prave com-

113쪽

fiduciam, nec securitatem, contra autem insolentiam, tum ur m arrogantiam crearat, mala tulit a fortuitis autem in haec impellimur ergo non sunt bona. an

inquit, istitio,. - coinimodi, quident ista erunt. 3 Alia in te linodorum is ditiis alta bonoriim: Commio pius vita Miat humi biolemaei

honnm sncerum esse debet hi ab omni parte inno. xiii Non est id bonum, quod plus prodest sed quod tantum prodest. Propterea commodum et ad anu

inalia restinet, Et ad impersUrum homilies, es ad stes tos. Itaque potest . ea; laeuiarumdum misi ii Hiie ominoduin dicitiis citiaiore sit iste ii hibuitum.

Bonum ad unum sapientem pertinet, inviolatum ego oportet. Bonum animum habe. unus tibi nodus, sed , Ilerqulaneus, remit Ex malis bonum non fit ex

Ait autem Posidonius, hod sophisma per omnos dia, lecticorum scholas iactatum, sic ab Antis atro refelli:

hoechon legit, sed haee e PO-34. Iune syllogismum e- sidon; mutuatus est Hie An ripatetici invenerunt haud du tipater tartensis celebris luithies propterea. ut irriderent picus Diogenis habylonia di- Stoicos et ut Dialecticos ex a scipulus, et Panaeti rhodii maritarent. Etenim ipti serio fin gis eh, vixit circa a u. e. ooὲ gere uinque verum habere hon Carneadis coaevus omitia eiulpoterant, ne conclusione vine scripta, qua' multa tuere, a

ta sua ipsi caederent, quippe petrita sunt. , i ab idii sibi. quos constat ex Aristoreis, sin Gna in p. 3r . Harii

114쪽

EPISTOLA L. 87. m. ii '

tur, sed quod non habeat. Itaque ex multis inanibus nihil impleri potest divitias multae res facimat, non multae inopiam nisi quam Obἡs, paupertatem intel ligis muperias est non qua rauca possides; sed 36

quae multa non possidet. Ita non ab eo dicitur quod habet, sed ab eo quod . deest Facilius quod volo exprimetum, si Lati hum .erbui esset, quo ἀπορία

Messeaturi sane paupe fit Antistitie assignati ei, aio video, quid alio si pauperta', qui in parvi posisHilo. De istis, videbimus, si quando valde vacabit. 37 quae sit divitiarum, quae aufertatis substantias sed tunc quoque considerabimus, numquid satius sit paupertarem permulcere, divitiis demere superi:ilium, quam .iitigari de quasi iam de Diebus iudieatum . Putemus hos is conisionem vocatos. . e. de abolim sadis divitiis sertur 'his intri Ogatiohibus suasuri aut dissuasuri sumus 'is flecturi, ut populus Romanus paupertatem, fundamentum et causani imperii sui re quiri, ae laudet divitias autem suas timeat ut ei

vitet his se apud victos Minctis AEn, ambitui. . ei largitiones; et tumultu, in v bem sineti mam tom

perantissimamque irrupisse nimis luxuriose ostentari gentium spolia quod unus populus eripuerit omnibus, '

facilius uni ab oriinibus eripi posse me satius est findere, . eougnare assectu, non circumscribere: Si possit is nisum loquaimui si murus, apertius G.

De reris, quod liberesibus studiis, Grammaticae , Mineae meometriae et Astronomiae statuendu- st, eum amico sex entiam sua oratus ommunicat. Iam quam meritoria snt , me bonam τisum seiane, quod ne promittunt quidem ii eatenus boni quid tribuit quatenas praeparant ingenium non detinenti 2kam Oidem sententiam per inductionem . nam vocamur, ac πι -- -οUrat, omnia at s a docando tuu nesae prae-

116쪽

Psilosophia tractanda onsiderari debeant Lotiea, thie et E Dsea, iedemannas M. de Stoi b. Philos. I p. a Dq. in qua tame lite Stoieorum diiudieanda vi ille erretius iusto eupidius versata est, quippe qui, quam ipse fateata , disputationis huiua arrumenta perii se, nee sibi e Iaram de ea obversari notionem, parum tamen sese abesse pronantiae , quin subtilitatibas eoaetis atque contortis, satis nive frequentibus Moae . tribuendam arbitretur.

Enimuero vero ii est, num virtus summus finis se Stoae . ad quam eontendendum sit sapientiae studiosis , Moleos illud quae sim, materialiger an formaliter ut nostris verbis utar adhibe dae ne IIae diseiplinae. 'Di mi se e Seneca tqui hae p. init ait praeparant ingenium Sententiam hamo murem s

Do libanilitas studiis quid sentiam, scire desideriis.

Nullum suspicio, nullum in bonis numero, quod ad aes exit. Moitoria artificia sunt, hactenus utilia, si

De hae epistola monent Erasmus et Craterus, non reperiri eam inter Epistolas in quibusdam Codd. T. sed separatim. si Gruteriis ipsam offendit in veteri Palatino eod. quia m. clamationes Senecae patris continebat, tali cum titulor L. Anm Senaeae liber da fertem uberati, ortiis incipit se ieiter ruequar malum -- M ara tua rerum mirari subis eum Liptio. i. cui πιι i. pecunia ruinis, quod Miuem aliique viri doces finis summus acrisius est hunc iocum nodum ui olim

117쪽

praeparant ingenium, non detinent. Tamdiu enim istis immorandum est, quamdiu nihil nimiis agere maius potest rudimenta sunt nostra, non pera.

Quare liberalia studia dimi ni vides, quia homine libero digna sint ceteri inium studiuii vere liberato est, quod liberum iacit, hoc est Apientiae, subia

sime, sorte, magnanimum cetera pusilla et puerilia sunt. An tu quidquam in istis esse credis honi, quorum proses res turpissim' omnium ac flagitiosissimos

cernis Non discere debemus istas, sed didicisse..idam illud de liberalibus studiis quaerendum audie

verent, an virum bonum lacerent. No promittunt quidem, nec huius rei scientiam assectant Grammaticus circa quom sermonis versatur, et si latius evagari. 3 uri neque aliter insigniri ait a Palatin quarto, qui ipsam po

suit post libellum de I einediis fortuitorum. Alii tamen codd. mss . non exemerunt Epistolarum numelo fee dubitandum

st, qui pro epistola beri debeat. hoe G. sic omnes olim publicati et membranae us iteri. Murenis edidit IU-- dis- UVI. quum omnia clara recte distinguitur. Is enim msint. Despicio ait, omnes poniti quid item vocalis, sybartes, piae mercedulam quae lata rati sit, tum docet distipo ant, me storiae sine. te los, ut pure emendate loquan--m.-- unanimus K Idem tu seri nive, randem Crit, ad Helviam e. 6. L. cam exercet. Distinguit itaquest. AEu tu quidquam 4em n ster Grammaticum a magis hisy ymo iudicium iusto eu stris ludi, grammatistis, qui pidius esse quivis intelligit sed primaeliteras legere, scribere, enim stoice dictum est. matri numerare docebant. Cf. Geth. quod bonum est et bonos facit. O vossius De Arte Grammat.

Ep. 87, io. Non didicisse , ubi nostri quoque loci

nos viri senesve sunt enim ru memor suit, et Wolf Protegom.

dimenta, non opera. Me pro ad Homer. p. a 3 3 sqq. Quintil. murem --sciant steri eo inst. r. I, coem egregie, rum s. Arma e siderare, non rura Grammatices exponii et materia quam tractanti nomis iisne artem laudat, quam vero Grammatio a buno viro ster hie deprimit.

118쪽

vult, ire historias. Iam ut limosam fines suos proserat, ite carmina. Quid horum ad viri item viam s

iit Syllabamim enarratio, et verborum diligentia, et sabularum memoria, et versuum se ac modificatio 7 Quid ex his metum demit, cupiditatem eximit, ibi. dinem fraenat Ad geometriam transeamus, et ad muscam nihil apud illas invenies, quod vetet timese, vetet cupere: qu e quisquis ignorat, alii frustra hic

Videndum utrum doceant isti virtutem, an non si non docent, nec tradunt quidem si docent, philosophi sunt. Vis scire quam non ad docendam virtutem consederinis adspice quam dissimilia inter se omnium

studia snti atqui similitudo esset idem docentium. Nisi sorte tibi omerum philosophum sutilo persu dent, quum his ipsis quibus colligunt, negenti Nam

modo Stoicum illum faciunt, virtutem solam probantem, et voluptates refugientem, et ab honesto ne im-

myrtalitatis quidem pretio recedentem modo pie reviri, laudantem statum quietae 'itatis, et inter convivia cantusque vitam exigentis: m. peripatetmcum, buviorum tria genera inducentuma modo Acade 'ma micqm,

3. qua quiaquis ignorat J scripta, quae Thom Galae d. i. e. quoinodo iniere aut legit, Heraclides ponti, miserere desinat. Loquitur de tarchi vita Homeri, allum .sea tamquam philosophus stata, Cornutus rei. f. Fabrieli Bibi. qui e si huic am inii abjudice mee voi 3 p. ε sqq. et

efficaciant in animum moresque . Wolfi Protegom ad Hom. p. hominum a veteribus toties em 6 sqq. ne immiortalitatis lebratam es Chabano in Mέm quidem, quam Calypsis dea Acad. de Inscr. o. 46 , lyssi pollicebatur, Odyssi. .

tamen neque docere neque tra 2 9. Dicurrum II. r. 49 sq. dere heurem,ontendit Peripateticum, bonorum tagenera animi corporis, exteris

. Nisi forte ibi Rome na tertia, Cic. Tusc. I, O. νυ - negent. Ad hoc Haec omerum iam l. timidium nugatorium spectane 47 sit artigisse nurabantur.

119쪽

. in . EPISTOLAE. 88

s micum, incerta omnia dicentem. Apparet nihil horum esse in illo, cui omnia insunt ista enim inter se in Menti Demus illis, Homerum philosophum suisse. inempe sapiens sum est, antequam carmina ulla eo gnosceret 'ergo illa discamus, quae Homerum suere

sapienter i. Hoc quidem me quaerere, utrum maior aetate fuerit Homerus an Hesiodus, non magis ad rem pertinet, quam scire an minor Hecuba fuerit, quam

6 Helena, et quare tam male tulerit aetatentia Quid, inquam, annos patroci et Aestillis inquirere, in rem existimas pertiriere Quaeris Vlyses ubi erraverit,

potius, quam Scias, ne nos semper erremus Non vacat audire, utrum inter Italiam et Siciliam iactatus sit, an extra notum nobis orbem neque enim potuit

ri tam angusto error esse tam longus. Tempestates animi nos quotidie iactant, et nequitia in omnia Vlyssis mala impellit non deest sesma quae blicitet

oculos, non hostis hinc monstra flera et humano cruore gaudentia hinc insidiosa blandimenta aurium . hinc naufragia, et tot varietates malorum. Hoc me

doce, quo do p in amem, quomodo inorem,

quin

s. nemps sariem - eno quoa noster assere, aereati sint se rei LL, manifeste iam δε- Diogenes sinop ap. Diogo ere. Piens factus est, antequam car Vl, 7, τοί τε Γραμ. Uraraminina par Mndi facultatem lia κοῖς ἐθαυμψε, τοι μὲν οὐ

beret. Sequentes quaestiones ' 'σέως κακα ναδετοι,-viros doctos antiquitatis, Gram τας, τα δια ἀπι- ῶirraeomaticos praesertim, egregie et Bion borysthen. p. to vexarunt: in quibus prior po Serm. V p. 3 3 Sehow.tissma cf. Fabrie. Bibl. Gr. 6. Non vacat aridire tim I p. s67 sq. Ceterum notum Aristarchus illam sentem est, haec et talia a Grammati iam , Crates mallotes hane se

cis in libris, quos ἀπορέματα. qucbatur et tuebatur. Cf. Aul. προβλ/ματα utc. inscripsere, sell. XIV, 6. esse tractata CL Wolf. l. l. p. aedem 'caussae, quae ii 9 sq. idem vero indiciunt Myssi tot tantaque mala re

120쪽

quoi do patrem, quom is ad hae tam honesta vel nauseam navigem. Quid inquiris an Penelosin impudica fuerit, an verba seculo suo dederit, an lyssem. illum esse quem videbat, antequam sciret, suspicatasty Doceone, quid sit pudicitia, et quantum in eas bonum in corpore, Mi in animo posita sit. Ad miruscum transeo. Doces me, quomodo inter se acutae

ac graves voces consonent, quomod nervorum disparem reddentium sonum fiat concordia. Fac potius, quomodo animus secum meus consonet, nec consilia

mea discrepent. Monstras mihi, qui sint modi flebiles.. monstra potius, quomodo inter adversa non emittam sebis v vocem. Iletiri me geometres docet. latis--9dia potius doceat, quomodo metiar quantum hominis satis Numerare docet me arithmetica, et avaritiae commodare digitos potius doceat, nihil ad rem pertinere istas computationes. 4on esse seliciorem, cuius ..

patrimonium t ulularios lassu imm quam supervacua Ra possis

runt, ut scelus ac Θαλία vitiam loquentem induxit. Deiorum in mactandis Solis Ceterum corpus est tantum vis bus, Circe Sirenest, Poly tiatum, animus insons et amἱ-

Phemus etc. allegorice sumtae cos eam consolantes: mentem more stoico, et nos vexant peccare, non corpus Lipsius

quis inquiris juypicata sit laudat Augustin. de Civ. Dci I, vides hic quaedam tiroblemata I et 8 Fac potiu/-di , commentariis Criticorum ve crepent Diogenis sn hoe est rerum in Homeri Odysseam, p. Diog. Laert. l. l. οὐ μον-

satis nugatoria. Aipsius qui σικου τάς - . ιν ii ορε dem ait bis idem quaerit, χορδας αρμοττεοπι, ιν-- o verba s. s. . lege μο- δε γειν, τῆς ψυχῆς

re mavult sed sine diseriae tentiae , Nam non opus . Mario o DiJ qui Merar, ut impudica esset, sim . bulis accepti et expensi, eo salleret. vlium et opis, praeeiant. s. Βοα, - posito sic quos calciuatores. ἀριθμητας serio nis hinc Lucretiam nomines. sic sere P. Faber

SEARCH

MENU NAVIGATION