장음표시 사용
181쪽
fallitur exaequat enim fortuita virtutibus, Et tantun.
dem truniit honestis, quantum honestate carentibus. 33 Quid autem foedius quid indignius, in comparare verberna conteritis Velieranda enim sunt, fides, iustitia, pietas, sortitudo, prudentia e contrario vilia sunt, quae saepe contingunt pleniora vilissimis crus soliduna, et lacertus, et dentes, et horum sanitas, Minitasque Deinde si sepiens, tui corpus molestum est, me miser habebitur, ne beatus, in medio resinquetur vita quoque his nec appetenda erit, nee I fugienda. Quid autem tam absurdum, quam sapientis vitam appetendatri non esses aut quid tam extra fidem, . -- esse aliquam vit- nec appetendain, nec fugiem dam Deinde damna corporis misenim non siciunt, linatum esse ira i tur. Nam quibus potentia non est in peiorem transserendi statum, nec interpellandi quidem optimum. , igidum, inquit, aliquid, et caludum novimus inter utrumque tepidum est. Sic aliquis beatus est, inquis, e aliquis ne miser, Iasuero beatus Volo hanc Montra nos positam imaginem e eutere. , Si tepido illi plus frigidi ingessero, fiet frigidum: si plus calidi affudero, set novissime calidum. 'At huic nec misero, nec beato, quantumcunque ad miserias Miscem, nisu non erit, quemadmodum duellis ergo mago. ista dissimilis est. Deinde trado tibi
hominem, nec miserum, nec beatum lini aditeio caecitatem, non fit miser: adiicio debilitatem, non fit miser adiicio dolores continuos et graves, nona sit miseri, Quem tam multa nuda in miseram vitam non transserunt, nec ex beat i quidem educunt. Si non Mest, ut dilauis, sapiens ex beato in miseram
decidere, non potest in non beatum. quare enim qui I9. Frigidum 'mobmi ιι Inprimas sistoteli eum sanc esse obiectionem pater
182쪽
labi coepit, alicubi subsistat' quae res non patitur illum ad imum devolvi, retinet in summo. Quidni non possit beata vita rescindi ne remitti quidem
potest et i leo, virilis ad illam per si ipsa sitis est. Huid ergo' inquit. . solam tum est beatior, qui . diutiui viserit, quem nullus avocavit dolor quam ille qui cum mala fortuna semper luctatus est Res dasponde mihi: Numquid et melior est, et honestior Q haim non sint, ne beatior quidem est. vivat, optortet, ut Matriis vivat si rectius non pol ne beatitis quidem. Non intenditur ,irtus erg0n beata quidem vita, quae ex virtute es Virtus enim tantum bonum est, ut imus accessiones minum
non sentiat, brevitatem aevi, et dolorem, commnim varias offensono. Nam voluptas non est digna, ad quam respiciat. Quid est in virtute su aecipuum 2 assuturo non indigere, nec dies suos computare, sin quantolibet tempore aeterna consummare. Incredibilia nodigi haec videntur, et supra trumanam naturam e cleur rutis maiest item enim eius ex nostra imbecillitate metimur, et vitiis nostris nomen virtutis imponimus Quid porro, non aeque incredibile videtur, aliquem in summis cruciatibus positum dicere, meatus sum y atqui haec vox in ipsa ossicina voluptatis est audita.
Beatissimum, inquit, hune et ultimum diem ago, plia curas: quum illum hine urinae dissicultas torqueret. M et hii
g. - minora tempore aeterna Moni re Hane lectionem invenerat Gronov. in inss. et recepi . . . in quantolibet tempore ad aeternitatem pervenire vel certe illa, qua aeterna sunt, einpe vera et uniea Vona perficere ac maria'
183쪽
hinc insanabilis exulcerati dolor ventris. Quare oro; aedibilia sunt ista apud eos; vistulam vim et quum apud eos quoque reprilaritur, apud tuis mimias imperat ρ Ili quoque degeneres et humillimae
mentis aiunt, in summis doloribus, in summis cala. initatibus sapientem nec miserum suturum, nec e
tum Areui hoc quoque neredibile aest, imminuis as distilliis. Non video enim, quomodo non it in uni agatur, e similio sto deiecta virtus.' Aut beatum
praestare debet aut, si ab hoc depulsa est, non prohibebit fieri miserum. Stans non potest vinci . aut vincatur oportet, aut vincat. 4,Diis, inquit --,rtalibus solis et virtus et beata Λ- contingit: om his, umbra quaedam illorum bonorum et similitudo. accedimus ad illa, non pervenimus. . Ratio vero diis hominibusque communis haec in illis consummata est, σ6 in nobis consummabilis. Sed ad desperationem
vitia nostra perducunt Nam ille ulter secundus, ut aliquis parum constans ad custodienda optima, euius
Iudicium labat etiamnunc et rancertum est, desderat oculorum atque aurium aeterorumque sensuum bonam
rare, a quod in kjis temporis intervalla requiruntur. A tea in q, intolibet φρονε εο- ae ema consummat . h. 8 siderint ocularum atque Mimn aetrarorumque en in . . nam . dant rutio Gron nisi . Anna: d erat . a. a.
t ex Epistola Hermacho missa, eorum nugaritudkein possit in quae . iat p. Dios Laerti cedere ret et et recta tu latinum sese fas Stans non potes vinei Jmonem p. Ciceron. de V tamdiu virtus perlectam suam it, o HEpicuriis Hermaelio M pditionem retinet, e fasti- Salati . Quum ageremus vi gli suo deiici, vinci non potest. De beatum et eundem supre Ditis inpii Midem et mismum diem scribebamis haec patet. Tanti autem morbi aderantis et s. Nam verismoseae et vi um, e nihil ad uid solae passim disti eie
184쪽
valetudinem, et non foedum adspectum eo poris, et habitu manentem suo, laetatis praeterea longius sparuum Per hanc potest non poenitenda agitare: at 7 i tersecto rim Mic malitiae vis quaedam inest, 'mae animum hoA, -- ad prava illum agit haerens malitia, et ea agitatio abest a bono. Non est adluio bonus, sed in bonum angitur et uicimque autem deest quid in bonum, mustus est. . . Sed si cui virtus animusque in corpore praesensi
hic deos aequat, illo tendit, originis sua memor. Nemo improbe eo conatur adscendere, unde descenis
des- Quid est aurem, cur non existimes in eo divisi aliquid exsisteso, qui Dei ars est totum
quo continemur. et virum est, et Deus: et sicii eius sumus, et membra Capax est noster animus per N tu illo, si vitia non deprimant. Quemadmodum corporum nostrorum habitus erigitur, et spectat in eo hin, ita animus, iii, in quantum vult, licet porrigi, in hoc a natura remui Omatus est, ut Pria diis ve-
sensam, βοη. . MOR: Per hane potest non poenitenda etiat at immo iro me in itio is quaeia inest, qua anima habet Oollam: ad prava illum arte haerens in . itia te. In his constituendis sequor o Gruter et ron Avimn: in quod huius emendationem Fer hane portu
Seneca virum persectum a is cons imitus est, nondui voLlarabitu et perfecto, et pro ratem perspexit, at scienti cis iue i. II, externorum . nondum ilia 4 7.ynium, quem et sapientem duit mronori Mox eis e bonum orae, tui ad in Virgilii est Aen. V, 3 63. dinum gradum ADtis ac vi M. quis in inbra liae beatae priveniti quem bis stoicivm ho dogma saepe iam vomis eundini, mustum prose vidimus. Multus est in eo exeu- est, necdum tamen apicςm tiendo Lipsius Physsi st. I, 8,
185쪽
lit, et sic utatur suis viribus, ac se in spatium suum extendat. Nam si aliena vi ad intima niteretur, magnus erat labor, ire in eo vn redit. arum hoc iter nactus est, sit audacter, et mini emtor uinium, nec ad pectiniam respicit aurum argentumque illis in quibus iacuere tenebris dignissima, non ad hunc a mat splendorem, quo imperitorum verberant oc los, et averterunt a coelo, ex quo illa secrevit cupiuditas nostr et effodit est, inquam, alibi positas esse divitias, quam quineongeriintur: aninaum impleri
debere, non arcam. Hunc imponere domini omnium rum licet, hunc in possessionem rerum naturae inducere, i ut suarum possessi μην in iis Occidenti que terminiis sat, deorumque ritu finiet possideat;
qui in opitiis stas divites superne M*iciat, quora
nemo tam laetus est suo, quam tristis alieno Quum se in hanc sublimitatem tulit, corporis quoque, velut oneri necessarii, non amator, sed procurator est:
i. et auerterunt corio: - bonae e laetiosi, et eodd. et edd.
consentiunt proinde e opus erat eniendatione Grateri: sese rea e eneno, nec Rubenit sed a veteri oeno. Sensus re quo tempore cupiditas nostra secrevit aurum argentumque atque effodit, Illa averterunt nos a coelo, unde originem aucimus etc. A. in stiarum possesοπα- Orientis Oeeidentisqα terminus fiat se. animus Lectio bona eodd. plurimorum et edd. Pintianus autem monuit, scripturam veterem habere et eo endiosius
s3. unum o diadema turimi παντα ταρ rura aαι Desti ens uni, promanique ἄλλων quatenux oculis Manuti uim Quisquis ingentes irpo cyniunt et bio irretorto Spectat acervos smi cemiuiune sera i ipsi ubi Mit&herlici nostin Deo in Mamul. HI, 33. bene usus est.
186쪽
nec se illi cui impositus est, subiiciti mino liber est, 3 r. qui. corpori serinit. nam ut Him dominos, quos ni 'mia pro illo solicitudo invenit, mi as, ipsit inor lam imperim des io iique est. Ab hoc, modo aequo animo exit, modo magno prosilit nec, quis deinde reliquiis eius futurus sit exitus, quaerit. Sed ut ex barba capillos detonso negliginina et it in ' divisius animus egressum hominem, quo receptaculum suum conseratur, ignis illud exurat, an serae distrahant, an terra contegat, non magis id se indicat pertinero, quam secundas ad editum insantem . Utrum Proiectumaa aves disserant, an conlamatur quid ad illum qui tunc quoque, quum inter homi- ales est, nullas minas timet ullasne timebit post mortem minas eorum, quibus usque mortem tuneri parum est , Non, conterret, Mici, me, ne uncus, nee proiecti ad contumeliam cada eris laceratio, Gda visuris. Neminem de supremo officio rogo nulli
i conterret, ipsus e cni textu immisit probante rono-vio. mos eonteret neque uim est co terere, sed tr here. Et de terrore a 3 itur.
vel inanet, usque dum natura huc illuc trahant et deportentaliter moriatur, vel sponte exit, Sic Horat. Ep. 1 99 4 is vi si hirillata ne quit quae sepulta membra different lupi sit, ut Diog. inopens et Ana Et Esquilinae alites. cf. Sensexagoras p. Cic. Tusc. Q. I, 43. ca de Tranq. e. 4. Vos
secunda3. membranas, quibus Virgilii Aen. iX, 48 ad par infans in utero involvitur, edi diam deflexiti Mnam υννιι-- tumque in lucem sequiintur μοι quo unprobi ac danina iunde secundam Graecis a trahebantur ab Hama limi M
187쪽
reliquias meas coimhendo ne qui insepultus esset. rerum natura Irospexit. Quem saevitia proiecerit,
dies condet. Diserte Maecenas ait: Nec nimulum curo. .elu natui ais lictos. Alte cinctum putes dixisse. Iaabuit enim ingenium et multa et virile, nisi illud secum discinxisset.
L . epistola, qua de morte Metronactis philosophi
querebaris, tanqu- ' et potuisset diutius vivere, et debuisset, aequitatem tuam desidemini: quae tibi in omni persona, in omni negotio superest in una re' deest, in qua omnibus. Multos inveni aequos adve sus homine, adversus deos nemiuem. Obiurgam
quotidie situm Quare illo in medio eursu rapsus qua
missi clinicas demiserunt: id obiit ut discas ex Epist et . . Uin cum veste et corpore inge a in 'n' Wr intinnia nium dissidest, Misavie et ris, munere, officio publico.' ninavit. . Horatio Sernu es Perseon ad sancti MinAris,' Hoc ne ignavi divisi I, i a 4 et Ernesti lari citamus, inius ac nos Praecinctis h. v. mi motu se
188쪽
quare ille non rapitur quare senectutem et sibi et aliis gravem ex teiadit Utrum, obsecro te, aequius a iudieas, te naturae, an tibi patere natiuiun quid vis, i interest a mi esto exeo, uide utique d πια est Non m diu vivammi, Monvivii est, sedus satis nam ut diu vivas, fato opus est, ut satis, mimo. Longa est vita, si plena est impletur autem, quum animus bi bonum suum reddidit, et ad se pi
testatem xii transtulit. Quid illimi octi inta anni immit, per inertiam exacti . iis vixit isto, sed invisa moratus est: nee sero mortuus est, ' sed diu. Octoginta annis uixit. Interest, mortem eius ex quos die numeres ut ille obiit viridis: sed officia boni
rivis, tum amici, boni sui os utus est; in 'duparte cessavit licet eius aetas imper st, vita per
ωta in octoginta annis vixit Immo Octoginta amitis suit nisi sorte sic vixisse eum dicis, quomodo dicuntur arbores vivere. Obses ro te, uehi, boo
agamus; ue quemadmodum pretios rerum, vi' 'nostra non pium multum, sed misium tentat. .. incti
illam metiamur, non tempore. Vis scire, quid interat unc intei ut vegetum contemtoremque fortunae sun--im omiubus vitae humanae stipendiis, atque in sum .inum uinum eius evectum, et illus cui multi anni ininsta stat alter post mortem quoque est, alter Ivim vi seu illis s. me rim PG--
saepe Me noster et alii inces . mae et sapides etc. quae in se capi, e. c. p. a , 3. ,3 Vitate pretium habetiti L. Isin mim vivere boniti eiu sed bene vivere. 77, passim sipeiana Di mineribus intilia laudat ipsus ex Plu ossiciisque id que metum rarchi consistatim ad Apollon. . illud, quod summum est in vita. . VII. p. 34 sq. Mure. Alliuis ad militiam est mania quae quidem sim egregia, sed festa, quam attigit Uernia L. brevi sio m mn capit M. Viri ad Poetiam nun.
189쪽
te mortem. periit. ' Laudemus itaque et inciri me roselicium rempanius eum, cui Dantulumcinique temporis ontigit hene collocatum est. Vidit enim v ram lucem, non fuit unus e multis et vivit, et vi- Ixit, et viguit Aliquando eremo uius est aliquando,
ut sint, validi sideris sulgor per nubila emissit. 1M quaeris, Dimidi vixerit vixit ad posteros na
que transiliit et se in memoriam dediti Nec ideo mihi plures annos aecedere recusaverim nihil tamen ad beatam vitam defuisse dicam, si spatium ei cineiditur. O mum in his diem me aptavi, - timui milii in minita promiserat sed nullum non
6 tanquam ultimum adspexi. Quid me interrogas, qua do natus sim an inter iuniores adhuc censear habeo meum. Quemadmodum in minore corporis habitu,
potest homo esse pe bis si et in minore temporis modo potest esse viis persecta. Aetas inter exterea est muliniaturam. .lienum est quamdiu vir bonus
sim, meum est. Moc a me exige, ne velut per tene 'bras aevum nobile emetia, ut agam vitam, non ut
' praetervehar. Quaeris quod sit amplissimum vitae r sum uio a insipientiam vivere. Qui ad illam per. ψεnit, attigit non longissimum finem, sed maximu
Isso vero glorietur audacter, et diis agat gratias interque eos sibi et rerum naturae imputet, quod suit.
Merito enim imputabit meliorem illi uuam reddistri
N. II p. ant morion inoleum, , quod saepius amperiiι aeumen facile intelli vidimus vitam eatam nongis vita nimirum ei proprie magis intendi quam virtutem, non filii vera, sed quae arbo unde oriatur, e. e. Ep. 92, 2 2.ribus est iam ante esse desse, 6. habeo meum id quod quam morte sublatus est mihi assignatum et in potestate s. Ne ideo mihi cimidi mea est aeta inter exter
190쪽
quam Geperat. Exemplar boni viri stas qualis
quantusque siet ostendites si quid adiecisset, sutilot ii praeterno. Et tamen quousque vivimus omis nium ramum cognitione sititi lamus. Scuniis a quibus 8 principalis natio se attollat, quemadmodum ordinet mmclum, per quas vico amim revocet, quemadmodum omnia quae usquam erant, cluserit, et seipsam sui sinem fecerit. Scimus. sidera impetu suo radere esuaeter terram nihil stare, ceteri, continua velocitate curae'. Scimus quemadmodulii Mem luna prae isereat quare tardior velociorem post se relinquatrmodo lumen accipiat, aut perdat quae causa inducat noctem, quae reducat diem. Illuc eundum est, ubis
ista propius adspicias. Nec a spe inquit sapiens ille, fortius exeo, quod aure mihi ad deos soli iter iudico . Merisi quidem admitti, et iam inter illos
sui animumque illo meum misi, et ad mo illi suum miserunt Sed tolli me de medio puta, hi post mortem nihil ex homine restare aeque magnum animuin habeo, etiamsi nu&uam transituriis excedo. Non
a Wλripam. Omnes,si . hane Iectionem tuentiar. At Lipsius coni a quibus principiis natara Cic. Nat. D. II as naturae principatum dicit, quod Graeci s νεμονιών vocant.
sinienda, producta, προηγ- ratione persecta praevit ad Mi illam maiestatem se simili f. r. 1 Dure qumisque -- caeterum dioere Mud habeo,
visitis. IQ, - , --ἡ in utrum modestia' in lus, an
diu fumus, suis assequuti uinum imi comi ni aesti- sumus ea, quorum caussa via mationem mirer.vimus. 9. Ne M θ - Hiaraus uita res. Non illa spes propius ista ad- In viis nostra rescivimus, qua spieiendi mihi maiorem sne ea unde illa natura omnis tudinem dedit e vita aeundi penetrans et regens se anonae ad eo meo/, quorum mea --poris πημονι ut, quae brum et pars.sum.