장음표시 사용
201쪽
quid et Demadiluuius debeamus sedere, astendum est: a Nihil, inquit, ement monitiones, admotae gravi. bus vitiis. Ne medicina quidem morbo insanabiles vincit tamen adhibetur aliis in remedium, aliis in levamentum. Ne ipsa quidem iniversin philosophiae vi , licet tota in hoc res suas aduoeet duram iam et veterem animis extrahet pestem .sed non ideo hi sanat quia non omnia. Quid prodest, inquit, aperta monstrare . Plurimum interdum enim scimn as nec attendimus. Non docet admonitio, sed advertrisad excitat, sed inmoriam eontinet, nee patitur Hasi pleraque ante oculos posita transmus admonere, genus adhortandi est saepe animus etiam aperta dissimulat: ingerenda est itaque illi notitia rerum
tissimarum. Illa hoc loco in Vatinium Calviis petenda s Mentia est Factum esse anilutum, stitis et Mevos scire, omnestiunt Seis amicitias tincte colem α6das esse sed non saris Scis improbum esse, qui ab uxore pudicitiam exigit, ipse alienarum correptor ux rum eis ut illi nil eum adultero, si nihil tibi esse debere eum pellico et Mox s. Itaque subinde im dueendus es ad memoriani non enim reposita illa
esse oportet, sed in promtu. Quaecunque salutaria sunt saepe agitari debent saepe versari ut non tantum nota sint nobis, sed etiam parata. Adiice nune.
quod aperta quoque apertiora seri solent. Si dubia sint, . inquit, quae praecipis, probationes adii inde hebis ergo illae, non praecepta, proficienti ouid, quod etiam sine probationibus . ipsa monentis auctori. prodest sic, modo iurisconsilliorum a tis i mas P. Vatinium, quem mine. Cf. Nie Faber ad M. in gratiam Caesaris et Pompeii Senecae ut Controvers. Is L. Ciecro defendit. C. Licinius 27. Si dubia sun , inquiι Icalvus accusavit ambitus eri Aristo, supras. 1'. quiι
202쪽
oona, etiamsi ratio non redditur. Praeterea, pia quae praecipiuntur, per se multum habent ponderis rutique si aut carmin intexta sunt. aut prosi oratione
i sententiam coartata. Sicut illa Catoniana: λinas, asnon quod opus .m sed quod ne sis ελ inuo non
opus est asse earum est. Qualia sunt illa, aut reddita oraculo aut similia: Tempori parce; Te nosce. Numquid rationem exiges, quivit tibi aliquis hos dixerit versis
Advocatum ista non qua miti as bis ipsos tangunt, is et natui vim suam exereonte proficitiinti omnium honestarum rerum semina animi gerunt quae admonitio. excitantur non aliter quam scintilla flatu levi adiuta, ignem suum explicat. . ruitur virtus, quum tacta est et impulsa praeterea quaedam sint Midem in animo, sed parum promta quae incipiunt in e pedito esse, quum dicta sunt Quaedam diversis locis
iacent sparsa, quae contrahere inexercitata mens non
potest. Itaque in unum conserenda sunt, et iungen mia, ut plus valeant animumque magis alleventi Aut, si praecepta nihil adiuvant, omnis institutio tollenda est ipsa natura eontenti esse debemus Hoc qui dicunt, non vident alium ingenii esse mobilis et recti,
-tur, Se eae est respon a 8. Catoniana Cf. tanso. vides tamen hae et mi das, Chil. IV. Cent. .lU, multa alia, quae hie profert penult. Versus seq. fortasse erio, ster, parum ponderis habere Publii syri mimis, quos nostrum posse ad Aristonia sententiam magni fecisse conitat, repe- evertendam quippe qui omnia titi sunt mox in proverbia ad rectam scientiam et habitum abierunt, idquq merito. animi retulerat. Φ
203쪽
κ EPISTOLAE. M. alium tardi et hebetis: i ne alius alio ingeniosor est. Ingenii vis praeceptis sitire et crestit, novasque
3 persuasiones adiicit innatis, et depravata corrigit. Si quis, inquit, non habet recta decreta, quid illum admonitiones iuvabunt vitiis obligatum Hoc scilicet,
ut illis liberetur. non enim mutincta in illo indoles natumdis est sed obscurata, et oppresses Sic quoque
tentat resurgere, et contra parva nititur. nam vero praesidium et adiuta praeceptis, convalescit: si tamen illam diutina pestis non infecit nec enecuit.
Hane enim ne disciplina quidem philosophiae, toto 3 impetu sto connixa restituet. Quid enim interest imo decreta philosophiae et praecepta nisi quod illa generalia praecepta sunt haec specialia Utraque res praecipit sed altera in totum, particulatim altera. Si quis, inquit, recta babet et limina decreta, uel ex supervacuo monetur. Minime. nam au quoque doctu quidem est sinere, quae debet sed ad haee 33 non satis prospicit. Non enim tantum assectibus im pedimur, quo minus probanda faciamus, sed imperitia inveniendi, quid qua que res exigat. Habemus inte dum compostam animiun sed residem, et in errentatum ad inveniendam mimum viam, quam admo- nitio demonstrat. Expelle, inquit, Disas opiniones de
aoue. 33 si tamen enuisit Di. e. pros ieiι Di non ita profecit, ea tamen conditione, ut indo ut particulatim omnia prospiceoles naturalis morbo diutino non ret, quae obstant, quominus omnino corrupta ae interemta virtutem exerceat, officiisque sit. Sic periodus hae anteee satisfaciat etiamsi sit compo-denti satis bene iungitur animul, ad virtutem prorib3: Ies ad hae non satis vis, Ordinatusque.
204쪽
bonis et nullis in locum autem earum veras, repone:
si nihil habebit admonitio quod agati Ordinatur illa MDne dubio ratione animus, sed non ista tam M. Nam quamvis argumentis collectum M. Me bomi quad. mala sint mutilo irus rudient premepta parte sua. res prudentia, et iustitia ossiciis constant ossicia praeceptis disponuntur. Praeterea ipsum de bonis malisque uillatum. confirmatur ossiciorum exsecutione, ad quam praecepta perducinat . . Vimque enim inter se statiuitia nec illi possunt praecedere, ut non saeciequantur; et haec ordinem sequuntur suum. Vndeas apparet illa praecedere. Infinita, inquit, praecepta sunt. Falsum est. nam de maximis ac necessariis re bus, non sivit infinita: tenues autem disserentias hent, quas exigunt tempora liaa, personam sed his quoque dantur praecepta generalia. Nemo, inquit, is praeceptis curat insaniam ergo nec malitiam quidem. Dissimile est. nam si insutiam sustuleris, sanitas reddita fi mas opiniones exeliuimus, non statim mmitur dispe ins enim agendarum et ut sequatur, tamen admonitio eorroborabit rectam de bonis malis que sententiam. Illud quoque salssim est nilii apud insanos proficere praecepta. Nam quemadmodum sola non prosunt, e curationem adiuvant et denuntiatio, et castigas insinos octinae De illis insinu nune loquor, quibus mens mota est, non erepta Leges, inquit, ut iaciamus quod portet, non efficiunt: et quid aliud supt, quam minis mixta praecepta Primum omnium, illae non per* dent, quia minantur , at haec non comit, sed exora L Deinde leges a sestero delarrent praecepta in offestini ad hortantur. mis adiice, quod leges quoque proficiunt
205쪽
ad bonos mores utique si non aritum irriperarit, sed 38 doeent. In hac re ditantio a Posidonio. Non probo, quod Platonis legibus adiecta principia sunt. Legem enim brevem esse oportet, quo sicilius ab imperi
. tis ei tur: esu emici divinitus vox sit iube non disputet. Nihil videtur mili missius, ista
ineptius, quam lex cum prologo Mone, dic quid me velis fecisse non disco, sed pareo. Proficiundi itaque malis moribus uti vi us civitates usas malis
39 legibiis. At non apud omnes proficiunt. Ne philos phia quidem nec ideo inutilis, et mirundis animis inessea est quid autem philomphia, nisi vitae lex
est Sed putemus non proficere leges non ideo sequitur, ut ne monitiones quidem proficiant. Auto consolationes nega proficere, dissuasonesque, et wadbortationes, obiurgationis, et laudationes omnia
3r viqiι β non tantum ea enim, quae iure ciUil eonis .u: perant, sed doeent. Posi stituuntur, uix prooemia vul-d 3uo. Hae igitur fuit o gus de iuria aut ratione aut stiloni sententia, in qua disce aequitate edocentia admittunt:
debat noster ab eo. at in cistis lagg. ea, quam 38. Non probo - uni. nos politiam vocamus, vel Aliam sequitur sentemisi Ci maxim continebatur una cum
eo de Legg. II 6 sed ut ethieis. His de ptooemiis serie Plato, id milii redo uois praeminendis egregie Hendum, ut priusquam ipsarii exposue De Len avis issietem ieeitem, de eius legis eis alarim m. viii. bimaalute i. e. ommendatismi Posu M avo, i ta es' dicam. Egregie moriremese breves eaeque bonae lares πιμvius pust. Mad. iii 43, in es lant itaque videmus malis tam diverse iudicia eandem moribus uti eae eivitates, quae bane rem disti ahi posse pro di nisii iesibus utebatitur. verso li insinum sensi, pro di sum bonarin se itaque mun versisque rerum hominumque est a bonos mores finendod respem alter servilibus inge- 39. - ---,ν --Jniis imperari, ingenuis et ei obiectio nova est Aristonis rvilibus praeeipi vult alter se eui respondent illa dis Hiis .
206쪽
ista monitionum genera sunt: per ista ad persectum antiri statum peri enitur. . ulla ora magis animis' - induit istasiosque et in pravum inelitissam reviscat
ad recitam, quam bonorii viroruin conversatio. Iatim enim descendit in pectora et vim praeceptorum obtinet, frequenter audiri, adspici frequenter. Occurius
mehercule ipse s sumitium iuvat et est aliquid, quod exmigii 'iro vel mente proseias. ee tibi sienediam in idi, que idmodum prosit se ut illud inest mn, pr
lati Minuta quaedam, ut ait Phaedon, animalia, quum mordent, non sentiuntur. adeo tenuis illis et sm
lens in peris ulum vis est tumor in ea morsum, et in aps tumore trullum visaeus apparet. Idem tibi in eoi
vera ne virorum sipientium eveniati non deprehen des quemadmodum, aut quando tibi prosit profuisse deprehendes. Quorsum, inquit, hoc pertinet Aeque a
praecepta bona, si saepe tecum sint, solatio, minibolia exempla. Irruigoras ait alium Mumuin seri intrantitas templum deorum- simulacra ex uisnoeementibus, et alicuius oraculi opperientibus vocem. Quis autem negaverit. feriri quibusdam praeceptis
incaeiter etiam imperitissimos velut his brmiissimis , vocitas, sed multum habentibus ponderis: MAA minis. Auariu miis in nullo sotiam luero. Ab asi εα ιιιιι aueri quoia feceris. Hare
43. aedo, liensis, elia sunt. Cf. Fabrieli Bibl. aec. eae seetae auetor, Socratis sol. II p. I. Hari. discipulus eunis nomine Dia a. Whagoras L me italogum celeberrimam de imo apud te. II de Legg. c. I : mortalitates animae inseripsit at illud bene dictum est a Py- Plato. Scripsit Dialogos, qui thagora doctissimo viro, tum omnes periere, et unde haec, maxime et pietatem et religi quae laudavi noster, desumta nem versari in aruinis, quum
207쪽
Hae eum ictu quodam audimus nec tilli co dubi. tare aut interrogare, Quare adeo etiam 1ine rationelpia veritas ducit reverentia raena animos aut
vitia coiripetat cur non adnuuutio idem possit Silanumit pudorem istigatio cur admonitio non sectat. Mitans nudis praeceptis utitur Illa
est, et altius penetrat, quae adiuvat ratione, quod
praecipit; quae adiicit, quare quidque faciendum si et quis sicientem obediei remque praeceptis Ductus e spectet. Si imperio proscitur, et admonitione proseitur atqui proscitur imperior ergo et admonitione. 4s In duas partes virtus dividitur, in contemplationem veri, et laetionem contemplationem instituti tradit.
actionet i admonitio. Virtutem et exercet, et ostendit recta actio acturo autem si prodest qui badet; et, qui monet, proderiti . Ergo si recta into virtuti,
cessaria est, rectas autom actiones admOIaitio demonis strat et admonitio necessaria est. Duae res plurimum
roboris animo dant, des eri, et fiducia utramque 46 ad mitio sinit. Nam et ereditur illi, et quum ere. ditum est, magnos animus spiritus concipit ae M . et impletur ergo admoniti non est supervacua. M. Agrippa, vir ingentis animi qui solus ex his quos civilia bella claros potentesque secerunt, felix in WMieum fuit, dicere sciebat, multum se liuieta bere
operam daremus s. q. Vipsanius erina
Sequentes versus etiam e inde a a. u. 33 generis P. Dri minus repetiit eis vi γω, uius festimani iam diu nou. ante egregie auxerat a. 73ε erat praetor, deinde victor 4s me est stois diruiso, sexti Pompeii et M. An aquam sive expileae noster, e. c. pluribus proeliis mota a. u. de vita beati r. a. s. supra c. 74a, ante Ouist. t a. f. de ad s. a. Ateio lisne divi viro hoc praestantissimo risiis foetim Lipsius in , no stoire e. i Aod des inseriet. Π, s. - LX 3min.
208쪽
- lentistio est in concordia parvae res crescunt, hordis inaximas adibissimitur. Hac se aiebat, et se ATimii, et amiculanopi inrum si nescii Si ei inodi semientiae, familiariter in iis in receptae, laminit aemne cur non hae pars philosophiae, quaέ talibus sententiis constat idem possit Pars virtutis disciplina constat, mrs exercitat in pee disrus oportet, et
Mod dissimi agendo e iiii ines si ita est, non
tantum stiri sapientiae prosiue - etiari Graeceptarquae asse itus nostros velut edicto. coercent, et alligant. Philasophia, inquit,' dividum in haec sciens 48 tiam, o iustutis iiiiiii. - illis qui didicit, et f. eienda ae vitanda percepit, nondum nisi in ea lino , dimit, uti uis: eius transigmatua est. Tertia pars ista praecipiendi textureoque est, et ex deeretis, et ex habitu et itaque supervacua est ad m, plendam virtutem, quini Hria is lanificianti. Isto minomodo et cons-io stipem ama est imin haec . quoque ex utroquo est: hi ex riatio, ast suasio, et ipsi prgi,
mentatio. nam et hae ab habitu animi collipositi v Iidique proseiscitur. Sed quamvis ista ex habitu anixa veniant optimus animi habitus et ex his est, et ex
illis Deinde istud quod diuis . iam persecti ivm est
egrNium criticum quidam seu uuti sui r qui ui ra, quam codo rutantiar, sublata, sluani recipere maiunt sed secte Gr-- visendit mitigat ii, qui opportiti e men inhrit, placer aliuare auctori pro ligare et olligatis, ubi nempe his vulgarilis utiniur. Rempla dabit index.
Aristo. cf. supra ad s. a. plativam partem constituebat. Quia Aristo animum nostrum Aetiva eonstabat, Reundum
209쪽
a summam eonsemiti incitatis humanae. Ad hoc au. tem tard pervenitur interiret etiam imperiecto sedi scienti, demonstrimis est in rebus agendis
lapientia: - - - Μεrdurat mi im, ut movisi nequeat, nisi in rectum. Imbecillioribus quidem inge. niis, necessarium est aliquem praeire: Hoc vitabi aloe sines. μ' --, s exspectat tempus, quo percitat, quid orthmum flictu stet . interim metiunt, et errando impedietur is ad Uud peroeniat: quo possit se esse contentus regi ergo debet dum incipi posse se regere. Pueri ad praescriptum discunt. digiti, illorum tenentur et aliena manu per litem mssisuladit, Quiruntur deinde insitari Gentinoposit ..t, in illa res mare visi graehu mi Guinimus notae dum eruditur ad praeseriptum iuvatur. Hae sunt petqua prMatur, an philosophiae partem supervacuami: Mui esse. naeritur deinde an ad faciendum sapimia rem sola fassiciat. Hi ui quaestioni suum gem dabis mus. interim a sta, aronaentis, monile apparee nobis asse opus aliquo advorato, qui contra populi prae pia praeeipiat nulla ad aures nostras vox ima pune perfertura nodem qui optant, nocent qui smetantui . nam et bonam imprecatio fusos nobis metus infeste et ui oram amor male docet bene optando. sa Mittit enim nos ad longinqua bona, et Incerta et eritantia, quum possimus felicitatem domo promere. Non licet inquam, ire recta via trahunt in pravum
parentes irarum sero nemo errat mi mi, sed, , ninitiam spargit in proximos, accipitque inviseni
Et , oviu-- - 4 -- ut subta dis utreio omis
210쪽
Et ideo in singulis vitia 'pulorum sinit, quia illa posvius dediti duin sinit ii tuique peiorem, simu est. Didies det ora, deinde domit effinaque est ingens sa
uia nequitia, congesto in unum quod euique pestismum scitur. Sit ergo aliquia custos et aurem subinde pervellat, abigatque rumores, et reclamet OF iris la dantibus. Euas ennii, si existimas nobiscum vitia nasci: ervenerunt, ingem stinti, B in mumonibus om s. opiniones quae nos citetvivi ant compescami Nulli nos vitio natura conciliat nos illa integros ac liberos genuiti mihi quidem quod avariti in nostium svivaret, rosilit in aperto pedibus amni argem nim obiecit. Himiumque prem nam . dedit. quidquid est, topter quod viteantur m premimur. Illa vultus nostros erexit in eoesum, et quidquid, gnificum mirumque fecerat, videri a suspicientibus, ruit; ortus occas me, et properantis 'Mi volubia
ratissimos, si cogites, quanta spatia nunq0 inter. missa veloeitate circumemit desectus soli et lunae,
invicem obstantium Asia Minum digna mi is suo
s . , Mui ο -- onuit. Non autem dat natura viret Anima insantis nascentis quum tem ait noster Ep. 9 sn ars
ante orpus suum non adsit, est Ofium fieri te. Cf. Plu- sequitur, ante eius cum cor tarch de Placie phil. IV, pore coniunctionem nullas no To Xi p. 448. Hulten. tiones deasque innatas, quas L . Nihil quidem - νμ vocamus, habere atque pro mimur. J Ita Horat. III Carm. terea comparabant veteres, 3, 49 Aurum inrepertum et sic utique Stoici, eam cum pura melius situm.
charta in qua pars rationalis 6. compare 'οω LL principalis τ iγεμ-ικον mundo supremo L. sine ulla μῶρος τῆς σης quasi in ictu sonituque fulgoris desci meret, quae per sensus et quibus nostram vide Nati experientiam an est in no et 3.