Io. Nie. Madvigii ... Adversaria critica ad scriptores graecos et latinos ..

발행: 1871년

분량: 984페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

101쪽

Lib. VI. Cap. II. lantur cantus artesque magorum; si quis autem, Sublato PDSt magorum commate. cautusque artraque aestuSatiV08 eSSevelit et ab instruis pendere squamquam id lieri nullo pacto p0test quia necessario in quinque demum ad alterius deae menti0nem transitur . nihil sit cantus mag0rum instruere herbis, perversi usque, si fieri potest. coniungantur

canto artraque magorum magodque. Una littera mutata gententiam restituet et orati0nem: quae coeptis e0nscia nostris adiutrixque venis cantusque artisque mag0rum.

VII. 223 ide Medea subiectaque Thessala Tempe

despieit et cretis ic0d. optimus creteου regi0nibus applicat angueS. Recte iam in aliquot c0dicibus scriptum est: et certis regi0nibus applicat angueS. N0n incerta Medea vagatur, sed eas regiones petit. ubi quae opus sint, se reperturam scit hi.

De VII. 27b sqq. dictum est v0l. I p. 79. VII. b09 sqq. in Eaci oratione Atheni sensibus auxilium pollicentis) in bonis c0dicibus sic scribitur:

Nee dubie vires. quas limc habet insula. vestraS ducite et omnia quae rerum s. l: L: et on. His clitrerum, status iste mearum. robora n0n desunt: superat mihi miles set hosti gratia dis. selix et inexcusabile tempus. Pri0ra Gr0n0vius vere semendavit: ducite. et o. mauerat rerum status iste mearum lir0b0ra n0n desunt:

) Iii multis ex iis locis. quos emendavi. pravas Merhelii coniecturas commemorare poteram: hoc loco qu0d Thrace, re 'iombus posuit. tiuae sequuntur montium fluviorumque nomina. omnia

ad Thessaliam pertinent. Diui iam by Co l

102쪽

Ovidius.

his adiungenda haec sunt laciliore etiam emendatione: superat mihi miles, et hoc est, gratia dis, felix et inexcusabile tempus. Et copias sibi superesse ait, et tempus hoc opportunum esse et quod nullam excusationem det ferendi auxilii.

VII, b58 de aegris pestilentia):

Non stratum, non ulla pati velamina p0ssunt dura sed in terra ponunt praecordia. Perverse praecordiorum duritia, quae nulla erat, commem0ratur, omittitur terrae. Manifestum est, poetam posuisse: dura sed te ra ponunt praecordia, idque addita praep0siti0ne corruptum esse; est. , si opus est,

IV, 261 sedit humo nuda , IX, 650 dura positis tellure eapulis . VII, 612:

indefletaeque vagantur natarum matrumque animae, iuvenumque Senumque. Inusitato et perverse in communi clade seminae primo loco separatim nominantur, deinde transitur ad mares. In n0dieibus est natorumque, dein virumque tui aut utrumque.

Seribendum igitur squod etiam Heinsio in menten venitJ:

natorumque Patrumque animae, iuvenumque Senumque.

Masculino genere seminae comprehenduntur. VII. 687 in codice Marciano sic scribitur: Quae petit, ille refert ceterum narrare pud0ri est, qua tulerit mercede, e qua scriptura, cum ceterum versus n0n ferret, reliquae

laterpolando natae sunt. In illa puto subesse nomen ignotae phoeo arboris v. 672ὶ scribendumque: Quae petit, ille reseri; cedrum, narrare pudori est qua tulerit mercede. VII, 76 I. Codex Marcianus sapud Merhel. p. ΙVi: Exclamo male fictor adest male fictus adulter,

verus eram coniunX. Duiliam by Corale

103쪽

Lib. VI. Cap. II.

Laurentianus: Exclamo mala pectora detego tectus adulter, in quo et ceteris, qui eum sequuntur hae litterae mala pector adet aperte respondent illis male fictor adest, sed post has restat ego, recte hic servatum, prave repetito male in Marciano. Certum est scribi debere: Exclamo male victor: Ah, en ego fictus adulter,

verus eram coniunx,

aptissimo notata mala infelicique victoria, aptissime contraris relatis fetus et verus. Interiectionem ah anis en corripuit Ovidius, ut Vergilius o corydon, o Aleas. Neque enim aptum est At. VIII, II7. In sirponimur corbe , quod eodices boni habent, subesse persectum, satis ostendit subiectum ut pateret. Videtur Ovidius audaci imagine quasi de vendiatione et emptione dixisse reapendimus orbem

terrarum, nobis ut Crete s0la pateret.

Do VIII, 640 vid. vol. I p. 68. IX. 74 Hercules de hydra Lernaea :crescentemque malo domui domitamque reduxi. Sie optimi eodices verbo inepto. cui interpolatores multa substituunt: redegi, revolvi, 3ubegi, revin i, rem St, cet. Aususne est Ovidius novo verbo uti rediissis ut Cicero rem amare dixit. alii alia. IX, 17 in Herculis ad Iunonem oratione) in codice M sie scribitur fuerkel. p. VII): vel si miserandus et hosti hoc est tibi sum. diris cruciatibus aegram invisamque animam natamque laboribus ausor, ex quo fieri, acumine Ovidiano restituto, annotaveram: vel si miserandus et hosti hoc est si tibi sum, diris cet. Nunc scio, hoc omnibus apicibus in codice L exstare. Quod Merhelius posuit hoe cestu, nimis leve per se est matua

104쪽

Ovidius.

nomen de summis cruciatibus Herculis, intolerabileque fit superposito in eodem versu diris erueiatibus. IX, 413 sqq.: Tum demum magno petet hos Acheloia supplex ab Iove Calirrhoe natis insantibus annos neve necem sinat esse diu victoris inultam. Sic recte Mectelius ex bonis codicibus edidit, nisi quod e toris retinuiti Nam neque viaων ultione eget, neque Vicit Alcmaeon a Phegeo interfectus, neque omnino illo nomine significari potest. Invectum id est manifesta interpol tione ad occultandum hiatum tolerabilem in arsi et in eiusdem longae vocalis concursu. Et ultoria nomen necessarium est non solum ad personam significandam, sed ad Mumen efficiendum fultoris inultam), et diu; nam celeritas ultionis petebatur: ulcisci palam p0terant filii, etiamsi exspectassent communem ad0lescendi legem. Laurentianus hic ut saepe cum interpolatis iacit, qui v. 413 hoe habent, rem 415: addat, neve necem sinat esse ultoris inultam. IX, 728 sqq. in Iphidis querelis) editur nunc: Si di mihi parcere vellent, naturale malum saltem et de more dedissent, eiecto versu. qui in eodicibus interponitur hie: parcere al. perdere, debuerant si non et perdere. Vellent

sententia manifesis vitiosa; nam cui di parcere volunt nisi sceleratus gravissimam poenam meruit, quae mitiore mutatur, cuiusmodi nihil hic significatur , non naturale malum dant, sed nullum. Sed illud nellent ortum est ex illo aliam versu, qui nullam habuit nisi ab Ovidio nascendieansam adhibitaque correctione apte et cum acumine ponitur :Si di mihi parcere nollent parcere debuerant; - si non, et perdero vellent, naturale malum saltem et de moro dedissent. Interrumpit orationem Iphis, nec tamen plans parenthesin

105쪽

Lib. VI. Cap. II.

edidit, sod illi ipsi debuerant 'adiungit de integro condicionem: non th0c est, quod praecessit: si nollent), et aime perdere vellent. Dedissent iussius dici nihil opus ostaddi stiliuen sie mir Keni tens. . .geben Sollen).λ .X, 224: Ante seres horum stabat Iovis hospitis ara Lugubris sceletris, quam si quis sanguine tinctam advena vidisset, mactatos crederet illic lactantes vitul0s, cet. Admodum inusitate scelus lugubra appellatur, nec recte iam hic praecipitur, quod v. demum 228 superioribus praeparatum ponitur: HoFra erat eoesus. Codices habent omnes. quibus aliquid fidei est, inlugubris, mendum ipsi ostendentes. Puto p0etam scripsisse:

aras

ignaruδ sceleris quam si quis sanguine tinctam advena vidisset, mactatos crederet, cet. Seeletia Merkelii, si non typotheta erravit, nihil potest esse pravius '). X. 467: Forsitan aetatis quoque nomine - 1ilia' dixit, dicat et illa - pater', sceleri ne nomina desint. Manifestum est, in eadem prorsus sententia rhetoricum quoque orationis artificium eandem verbi sormam postulare: itaque, quoniam dicat h. l. pro dirit substitutum esse pror-

ὶ Si usquain ex solo L coniecturam ducere auderem, ex eo, quod IX, 779 in eo scribitur: quod videt haec lucem, thalamo quod non ego ponor, efficerem ad sententiam aptissime: quod videt haeo lucem, thalamo quod non ego petior, h. e. non repudiata sum a marito. in V. 115 liuid subsit sub oestire, reperire non potui. Si in Messet, quod ex uno Mediceo annotatur, in eore, teneremus

parilique decore.

106쪽

Oridius.

sus improbabile est, . scribendum cum - castigatioribus

XI, 135 quod ipse conieceram: restituit, paetique fide data munera solvit in uno aut altero codice novitio praeceptum corrigendo video. Faeti nihil est; sed munera perniciosa Bacchus dederat, ut pacti fidem servaret, nunc idem solvit. Heinsius inutiliter plus tentavit nec recte; nam de fide solvenda h. l. non agitur. XI. 291 8qq.: Forsitan hanc volucrem, rapto quae vivit et omnes terret aves, semper pennas habuisse putetis. Vir fuit et tanta est animi constantia, quantum acer erat belloque ferox ad vimque paratus. Vitiatum esse versum 293, in quo alii codices L tantum habent, et oratio et sententia tam manifesto declarat, ut Merkelius Heinsit desperationem secutus obelum apposuerit. Nihil tamen certius laciliusve emendatu: Vir fuit, et stanta est animi constantia) iam tum acer erat bell0que ferox cet. Quem nunc habet volucris animum, habuit vir; tanta est animi ingentiquo constantia. Forma haec epiphonematis parenthesi interpositi apud Ovidium frequens est; vid. IX, 630, ubi mirifieo uerkelius orationem interpungendo perdidit, X, 573, XIV, 285. Iam tum in tantum transiit in multis codicibus XIII, 921 et alibi saepe, ut apud Quintilianum in prooemio libri VI, 7, ubi scribi debet emendatione

eertissima: Pιam substantiam placidoe et, quamquam pro quiana) acio vix posse credi, iam tum altoe mentia

ostenderit λγ.' V. 328 in codicis optimi scriptura una littera mutanda est:

Quam miser amplexans ego tum patruique pro patruoque dolorem

eorde tuli fratrique pio solatia dixi.

Pulmo ob fratri natum est. Ex ego tum sacere pariter cuius es,

107쪽

Lib. VI. Cap. II.

XI. 393 in codicibus scribitur: Erat ardua turris, arce locus summa, sessis loca grata carinis. Corruptum esse Leus consentitur; sed turris alta et arx, ad quam adscenditur 3943, non est locus gratus inedum l a grata, carinis. Describi pharum iam alii int0llexerunt. UM signifieatio facillime eruitur primum in loeus, deinde in loca, priore loco reperta iam ab aliis: Erat ardua turris,

arce focus summa, fessis nota grata carinis.sCum a. 1869 in bibliotheca Laurentiana codicem cum exemplo Tauchniigiano a. 1868 conferrem nee ullum praeterea librum adhiberem, annotavi v. 6l8 pro 8acra scribendum e88e atra; redux id Heinsio iam in mentem venisse vidi. Sacra domus somni cur appelletur, nulla causa est; aptissime atra domus subito vestis fulgore reluxisse dicitur. V. illadolescentulus annotaveram legendum esse: dumque notata locis reminiscitur acta, ita ut exemplis tribus universae rei significatio superadderetur , Rdscripseramque confirmationis causa quoniam

philologi testimoniis utimur in rebus. quas natura ip8a et communis sensus doc0tὶ Quintiliani verba XI, 2, 17:

eum in loca aliqua post tempus reversi 8 ιmu3. . . . etiam, guce in his fecerimus, reminiscimur presonoeque subeunt cet.

Neque nunc aliter gentio; sed in codicibus aliqu0t emendationem praeceptam video.

Ille, ut erat, virides amplexus in arbore ramos fit lapis et servat serpentis imagine Saxum. Ridicule serpens ipse mutatus sui imagine saxum AerVaro dicitur, cum hoc significetur, saxum servare imaginem Serpentis aut serpentem in saxo sui imaginem servare . Sed ne superat quidem, quod nuper c0niectura substitutum est, satis aptum est; nam imagine arepentis saxum ε πσare videtur esse persectiorem imaginem serpentis reddere

108쪽

0Vidius.

quam saxum reddat, non, quod requiritur, emcere. ut imago per saxum emineat. Nihil propius emci posse videtur quam hoc: et sisnat serpentis imagine saxum.

XIII, 329 sqq.:

Durs Philoctete, licet exsecrere meumque devoveas sine fine caput, cupiasquo dolentime tibi forte dari nostrumque haurire cru0rem, utque tui mihi. sic fiat tibi copia nostri te tamen aggrediar mecumque reducere nitar tamque tuis potiar, faveat sortuna, sagittis quam sum Dardanio. quem cepi, vate potitus. Versus 333 Te tamen cet.) qui in eodice optimo et eolom, qu0 p0suimus. et ita scriptus legitur, apparet, quod aliqua ex parte iam Gierisus suspicatus est, in eo codice ex quo interpolati originem trahunt, posteri0rem partem lm non potuiSse varieque esse suppletam, eum verum initium retineretur; in aliquot tamen codicibus id quoque

quod reliqua desiderarentur, omissum esse; est autem pro sus necessarius; nam illa tamque tuis potiar ostendunt. praecedere iam aliam. quid lacturus sit Ulixes, significationem futuro temp0re e0nceptam p0st illam permissionem.

quae in iiset 329) ecepta finitur in fiat s 3323. Sed in v.

332 minus recte tamquam aequalia comparari videntur et simul permitti, quae aequalia n0n sunt, qu0niam alterum utque tui mihi, non permittitur, sed ab Ulixe expetitur: nequo recte post illa utque tui mihi subiungitur tamen, aut inter licet .... tamen interp0nitur alia permittendi somma per particulam que licet . . . . utque .... 8is .... scit .

Itaque Suspicor, hunc versum sic scriptum ab Ovidio interpositum esse παρεντεθηναι :

ntque tui mihi sit, fiat tibi copia nostri) hoe est: et sane fiat tibi copia nostri ea condicions, ut mihi tui sit. Sic unus cod. Heinsit. XIII, 692 ide smetis caelando Orionis Thebani fili

109쪽

Lib. VI. Cap. II.

bus, qlue se ad patriam ex oraculo peste liberandam telae instrumentis interemerant) sic seribendum est proxime ad

codicem II: Mee facit i Alconi mediis natas Orione Thebis,

agmen ceti. c0dd. et edd. hane non semineum, iugulo dare vulnus aperto; illas ceti. codd. et edd. illam demisso per inerti scod. M inertia, cet. tortic) vulnera telo pro populo cecidisse suo pulchrisque per urbem funeribus serri celebrique in parte cremari tum de virginea gemin0s exire sarilla, ne genus intereat, iuvenes, cet. Primum artifex expresserat Orionis filias se ipsas interimentes: deinde alia imagine finxerat, illas interfectas iam seculis/e, ad cuius verbi tempus editores non attenderunt sepeliri, et simul iuvenes e favilla surgere. Dires autem telum per vulnera demiserant, radium textorium κερκίδα, Anton. Liber. 25 . Momen femineum de duabus

f ut Ovidius dixit Vergilii Oxemplo δε n. II, 2l2, quem

locum soli recte enarrant, qui de coniunctis serpentibus certa via incedentibus accipiunt.

XIII, 794. ubi Cyelops Galateae laudes c0mparatione multiplici extollit. haec quoque p0nitur:

n0bilior forma. platano conspecti0r alta. Prorsus perverse inter medias pulchritudinis et venustatis laudes interponitur haec nescio quae nobilitas, pro qua certum est Ovidium , una littora aliter seripta, mobilitatem mmmem0ra8se; cum forma quidem comparationem, quaecumque sit laus, ineptam esse omnes consentiunt; sed in nobilitato dissiciis orat, quid ad comparandum adsumeretur, reperire; quamquam rarae est et omnia superantis pravitatis fordam bovem in nobilitatis comparatione p0nere, etiam fordam solum pro substantivo . Reperto in altera voce

Vero scribendum videtur: Mobilior diama.

110쪽

OVidius.

Venenis

inquinat; hic pressos latices radice nocenti spargit, cet. Codex V hie fusis latices iMerhel. p. XIII), cuius scripturae etiam in aliis eodicibus vestigia sunt. incitur: portentificisque venenis inquinat es sis; latiees radice nocenti spargit, et obscurum cet.

XIV, 739, 740 de Iphide, qui se laqueo ab interiore

parte ianuae religato suspendit): Icta pedum motu trepidantum et multa gementem visa dedisse sonum est adapertaque ianua factum prodidit. Si e sero eodices quorum quidem optimus, omissis errore duobus hemistichiis, habet tantum icta pedum moturat adoperta ianua factum , nisi quod nonnulli trepidantem alii et morte timentem. In multa tenetur frequens error,

quo sublato emcitur cum arguto lusu et Ovidiano: Icta pedum motu trepidantum muta gementem visa dedisso sonum est adapertaque ianua factum prodidit. Nihil est trepidantum morte; poterat ferri in morte. XV. Ib3 sqq. in Pythagorae oratione): O genus attonitum gelidae Armidine mortis quid Styga, quid tenebras et n0mina vana timetis, materiem vatum salsique pericula mundi. Quae, quaeso, haec sunt mundi pericula, quae Pythagoras, qui omnia de inseris inanissime ficta docet esse, tamen

et esso docet et timeri vetat 3 Et quo fatii mundi appellatio pertinet 3 Terrores illi sunt hominum salsa opinione fidem iis adhibentium. Ovidius scripserat:

materiem vatum, falsi terricula mundi.

Rari 0r V0x, quae e poetis testem habet Accium, ex Ovidii

SEARCH

MENU NAVIGATION