장음표시 사용
81쪽
Nec mihi Cassops solito visura earinam. Haec gensu cassa etae, neminem puto negaturum; nam ut visiιra pro visura rat accipiatur, non est, quod solito sa-cias. Neque portus dicitur navem Visurus esse, sed naris portum. Emendatio lacilis et certa est: Nec mihi Cassopen solvit visura carina, hoc est si tamen opus est enarrare): nec carina meaeo salo solvit, ut Cass0pen portum Epiri, quem petere se poeta diciti visura sit. fCarm. sel. I 843. JII. 16 III, 8ὶ, 23 sqq. Permire cum sententiae
interitu negligitur optima codicum scriptura: Non quia septenas noctes seiuneta cubaris, eandida tam scedo brachia fusa viro n0n quia peccarim testor te). sed quia vulgo formosis levitas semper amica suit. Cynthiam queritur scedo viro se dedisse brachiaque ei circumfudisse. nec id ideo factum, qu0d neglecta se0rsum cubuerit, aut quod ipse Ρropertius peccarit alia semina sectanda , sed s0la, quae formosarum pr0pria sit, levitate. Editur peccaria. Νon ideo cum scedo homine cubuisti.
Unica nata meo pulcherrima cura dolori, excludit quoniam sors mea - Saepe veni',
ista meis fiet notissima forma libellis, Calve, tua venia, pace, Catulle, tua. In illa, quae fingitur, invitandi sormula perverso abundat sape. neque is dolor erat, quod n0n saepe ventro iuberetur, sed quod non reciperetur et quod excluderetura pusilla. Codex optimus Neapolitanus in a prima manu habet venit. Fuerat:
in Quod II, 13 III. n) 47 nunc editur: Cui si Ion ' evre cet., Video a me ante a. 1840 annotatum, et item quod ΙΙΙ IV . 20 Q.
18 . 4: Tantine, ut laerames, Africa tota Iuit '
82쪽
eludi quoniam sors mea saepe venit, hoe est, quod saepe mihi ea sors obvenit, ut excludar. in
Non ego velifera tumidum mars findo carina: tuta sic cod. G. sub exiguo flumine n0stra morast. Seio dici sub alta resti similiaque, quod in valle simuleo latur de collibus eam cingentibus; scio, sub imo corde premere aliquid, eminente occultandi sub aliquo significatione; navigantem dici a Propertio potuisse morari sub eriguo flumine, non credo; Lucanum video eo p gressum, di IX. 43b hoc poneret: nulla sub illa Cura Iovis terra eat, et X, 66: Leueadioque fuit dubius sub gurgue casua. Clla voeali mutata sit: tuta sub exiguo flamine nostra m0rrat. . IV VJ 4 bb in Tarpeiae oratione) haec est codicum seriptura: Sio hospes partamne tua O. pariam tua ne) regina sub aula, dos tibi non humilis prodita Roma venit,e1 qua leniter iuvando nascitur haec et verbis et sententia peripta: Si hoc spectaa, par eantne tuam regina Sub ortuam, dos tibi non humilis prodita Roma venit. ΙM. b9: Commissas acies ego possum Solvere: nuptae, vos medium palla scedus inite mea. Non nuptas alloquitur Tarpeia, sed viros, Sabinos manosque, inter quos scedus confici suis et Tatii nuptiis
'in II, 33 III, 31ὶ 37 cum in duobus, quibus solis utimur fide dignis, eodicibus stabatur demissa in pocula serta, semper
miratus sum. eur edatur contra omnium usum demissae . . aeris .
Sed subest fortasse aliquid reconditioris sapientiae, quod ego non intelligam.
83쪽
vult, ut et res ipsa et proximi versus declarant. Scripserat Propertius:
Commissas acies ego mssum solvere nupta;v0s medium cet.
0vidii opera primus severius e codicibus ad veriorem certi0remque formam revocare instituit Nic. Heinsius, homo et in codicibus investigandis conserendisque acerrimi studii et ingeniosus et multa poetarum Latinorum lecti0ne exercitatus. Grammaticorum veterum testimonia de Ovidii scriptura non valde multa exstant, quod et minus h0noris auctoritatisque habuit quam Horatius, ne Vergilium dicam, multoque minus tractatus in scholis est, scholia nulla; videturque omnino in eius scriptis ad posteritatem propagandis antiquitus aliquanto plus casui loci fuisse. Sed Eein-sius neque ipse accurata artis norma codices discreverat scripturaeve delectum coniecturaeque usum rexerat, et copiae eius negligenter a Burmann0 editae sunt. Itaque bene meruit R. Merhelius, quod, cum post Bu annum in hoc critico genere nihil fere, qu0d operae pretium esset, in Ovidio effectum esset Keilii aliorumque opera adiutus codices recenti temporum litteris renascentibus proximorum interpolatione multiplici et valde libera antiquiores aut iterum aut primus ad usum vocavit et in iis fundamentum Ovidianae scripturae constituit; sed neque plene codicumscripturas edere potuit neque, quas edidit, commode et perspicue semper exposuit in textu recensendo ipse iudieii contortioris et ad artificiosa et obseura inclinantis, non ita
raro certissimarum emendationum ab aliis lactarum contemptor, n0varum invenlar subabsurdarum et prope incredibilium. Sunt autem illi codices omnino pauci nec eiusdem in omnibus operibus antiquitatis bonitatisque, alii Horatianis sed huius generis pluribus, aetate vix cedentes, alii inseriores, unus et alter nondum totus collatus. Ego quae in Ovidii scriptis videbar mihi meliora superioribus repperisse, cum alia legerem saepius et diligentius
84쪽
epistolas heroidum etiam eum adolescentibus pertractarem, eas, quae verae sunt), alia semel et celerius, infra ponam, librorum temp0ra et ordinem sequens. Nonnulla, in quae putabam me primum incidisse, iam margo editionis Beramanni praeceperat. quod ideo dico, ne ab aliis ea negligatur. Bectas scripturas a Merhelio eiectas drimas omitto. Amorum lib. I, 6, 23 sqq. primum codicum scriptura, quam Merhelius mutavit. retinenda, sed sic interpungenda est: Redde vicem meritis: grato licet esse, quod optas. Tempora noctis eunt. Ipsum ianitorem gratum esse cupere dicit; eius rei nunc 0ce i0nem esse. Sed quod sequitur: excute poSte seram excutet sic umquam longa relevere catena, ferri in optando unquum pro aliquando nullo pacto potest wribique dQbet utinam.
Suspensaeque diu lacrimae fluxere per ora, qualiter abiecta de nive manat aqua. Sic codices b0ni. in abiecta corrupti, pro quo Merkelius umeeta posuit. vocem valde dissimilem nec Ovidianae Etatis nee 'satis aptam: scribendum erat adfecta, hoc est, solis vi iam tacta et labefactata an gegrissen). Ibd. I, 8, 3l oratio sic int0rpungenda est: Signo nunc Venus apta Suo. Prosit ut adveniens, en aspicet Dives amator te cupiit. Effectus hie est Veneris advenientis. l Sic quaedam edd.J' Indignum est, sperni v. 45 egregiam et necessariam Bumanni emendationem setsi nulla bona est, nisi necessaria : Has
85쪽
IM. I l3, 19 et 20. Hoc distichon in codice optimo P Parisino Puteaneo) sic scribitur:
Atque eadem sponsum cultos ante atria mittis. unius ut verbi grandia damna ferant; qui ei proximus est. S Sangassensis), sponsum consulti habet. Quod Merkelius e Lachmanni coniectura posuit sponsu vinctos. neque usitate dicitur et tempore pravum est; Aurora enim non iam sponsione alligatos ad atria mittit in quo non Aurora, sed id tempus, quo Se alligavissent , reprehendi posset , sed ut sponsionem laciant, unde post damnum oriatur. Itaque omni modo retinendum sponsum. Veri simillimum videtur: Atque eadem sponsum incautos ante atria mittis. Prima syllaba vocabuli incautos hausta est praecedente m. Atria sunt Licinia, aucti0naria.
At si, quem malis, Cephalum complexa teneres clamares: Lente currite. n0ctis equit Pravus coniunctivus eSt; codices magis; scribendum igitur:
Ibd. II, 9, I: O numquam pro me satis indignate Cupido, o in corde meo desidiose puer quid me cet. Qu0modo p0eta p0stulat, ut Cupido pro se indignetur et de qua rep), et, qu0d non satis id secerit, reprehendit pSe ipsum nunquam satis pro eo, ac debeat, indignari posse de iis, quae Cupido in se secerit laciatque, dicit:
alia rugas quo e excutere quod esset explieare) iubetur, sed etiam eas laminas, quae severitatem assectent, excutere. Nec minus foede v. 65 relinquitur quinquatria, cum nihil certius cogitari possit quam hoe: Nee te decipiant veterea circa atria cerae, maiorum imagines et nobilitas. Diuili od by Cooste
86쪽
O numquam pro re satis indignande Cupido hoc est: pro veritate et rerum gravitate. )Ibd. II, 15, 11: Poeta vellet se in anulum, quem puellae mittit, subito mutari et digito eius inseri: Tunc ssi anulus sim) ego te cupiam dominae tetigisse
et laevam tunicis inseruisse manum.
Sic eodices antiqui m). Una littera addenda est; d0minam enim poeta alloquitur: Tune ego te cupiam, domina, et tetigisse papillas cet. Si enim hoc secerit domina, poeta sub anuli forma latenseorporis puellae partes attrectabit. Ibd. III, 8, 28 ubi militem bello ditatum sibi carminibusque praeferri queritur :Discite, qui sapitis, non quae n0s scimus inertes, sed trepidas acies et sera castra sequi; pmque bono versu primum dedueite pilum; hoc tibi, si velles, possit, Homere, dari. Sic codices; orationis lex posset, ut olim edebant,p0stulat; sed perit sic imggo Homeri tanquam praesentis et
integrae etiamnunc condistionis. Nec satis erat Velle, Sed, dissa poesi, ea agenda erant, quae huic rei necessaria essent. Rectum est:
hoc tibi, si belles, possit, Homere, dari. Ιbd. III, 11, 49 sqq.:
tu seligo tantum me qu0que velle velis, anne coactus amem. Lintea dem potius ventisque serentibns utar, ut, quamvis nolim, c0gar, amare velim. Ultimi verans sententia et oratio sic constabit: ut, quam, si n0lim, cogar amare, velim,' Hanc et proximam coniecturam do III, 8, 28 prodidi in annal. philol. Dan. V p. 21 et 159. Pro re iam Bumannus. Diuili od by Cooste
87쪽
hoc est: ut velim eam amare, quam, si nolim, cogar tamen; priore ex condicionibus v. 50 positis uti vult. Ibd. III, 13, 29 in descriptione solemnium Iunonis Faliscae :Ore lavent populi tunc, cum venit aurea pompa. Unus significatur populus Faliscus. Scripsitne Ovidius:
'ra favent populi tunc, e. V. a. p.,
ut alibi os favens, Propertius ora faventia dixit pIbd. III, 14. 41 et 42:
Nil equidem inquiram, nec, quae celare parabis, insequar, et salsis muneris instar erit. Sie optimus codex aut falsi, si Heinsio credimus , e qua scriptura quod Merhelius effecit: in sequar. et salsum muneris instar erit, ut sententia recta sit, fatium pro substantivo aecipi debet, ut sit: fraus mihi oblata. Scribendum erat: insequar, et falli muneris instar erit. Ηeroid. epistol. II, 10.3kJ: Quid preeor infelix Θ Τe iam tenet altera coniux forsitan et, n0bis qui male savit, amor. Utque tibi excidimus, nullam, puto, Phyllida nosti. Ineptum est ut, inepte in protasin et apodosin dividuntur, quae eandem sententiam continent; scribendum:
Atque tibi excidimus; nullam, puto, Phyllida nosti. Oravius priori idem superponit. Sic Gu. 3 apud Iahn. Ibd. IIJ, I07 sqq. Prorsus intolerabiliter in enumerati0ne meritorum Phyllidis, quae per anaph0ram pron0minis relativi fit v. 107 quoe tibi, v. III qua3 tibi , interponitur pron0men relativum ad Demophoonta relatum sv. 109, 11O:' Quod in prima epistola v. 103 Merkelius sua coniectura repertum posuit, idem ego iam a. 1843 in eclogis poetarum Latinorum posuerami Nine faciunt cet. Diuili od by Cooste
88쪽
ius opes auaere meae, mi dives egenti cet.); nec minus
incommode v. 1 Ib gubito ad eundem Demophoonta relatiram redit. Manifestum est, v. 109 et 110 transponendos
esse ante v. II b, pmque relativa Drma, quae nusquam resertur in transeundo a Phyllide ad Demophoonta substituendam esse interrogativam. ut primum haec se exeipiant: Quae tibi, Demophoon, longis erroribus acto Threicios portus hospitiumque dedi, quae tibi subieci latissima regna Lycurgi, cet. , tum haec: Cuius opes auxere meae 3 Cui dives egenti munera multa dedi, multa datura sui pCui mea virginitas avibus libata sinistris castaque lallaci Zona recincta manu p manust Ep. III. 19 Ovidius, in hoc genere liberrimus, verba
si nostris notis usus esset, sic interpunxisset: Si progressa larem, caperer ne, n0ete, timebam, ut haec nocte progres8a forem coniungerentur.
De v. 30 sqq. dictum est vol. I. p. 76. Ibd. III, 136 e codice P. in quo est ad arma tuus
sic eat auspiciis Pyrrhus ad arma patris. Lusit Ovidius in patris appellatione, quae superiore Versu ad Pelea accommodata erat, hoc versu ad ipsum Achillema ommodanda. V. 132 notabile habet, sed nihil aliis notabilius, exemplum scripturae a Merhelio boni codicis auxilio depravatae; nihil enim verius quam admonuisae sui. Ep. IV, 137 verba sic interpungenda sunt et scribenda: Nec labor est celare; licet; pete munus ab ipsa Venere, pro ill . est. remed. am. 409 Nee labor esseere ea0 et art. m. II, 575. Ep. V. 3 cum annotassem, nihil esse, cur innone Pegasis appellaretur, scribendumque esse Pedrisis innone
89쪽
nomine ab oppido patrio ducto, multo post casu vidi, idem suspicatum esse veterem simplicemque hominem, Micyllum cui Burmafinus stulte obloquitur, quod Musae a Ρegaso Pegasides. ipso autem Pegasus' a dictus sit, etiam
Cebrenis fluvii patris snon matris) filiam Pegasita appellari posse. Et satisfecit insecutis editoribus. Ep. VI. 100 i Hypsipyle de Medea loquitur :Adde, quod adscribi factis procerumque tuisque
So lavet, et titulo coniugis uxor obest. Nihil esse faveo ma adaeribi, concessuros prudentes scio; Latinum et rectum est, una littera mutata:
Adde, quod adscribi lactis procerumque tuisque
tani, apud Jahnium Guels Ιὶ scriptura unius litterae mutatione adiuvanda est: quodlibet ad facinus iste pro ipso dat arma dolor, qui laesa fido coniugali suscipitur. In optimo a prima manu dicitur esse quamlibet ipse dat arma dolor, postea additum post quamlubet modo de eo recte taceatur iratis, quod in eeteros transiit; est autem prorsus perversum, qu0niam hic dolor non irae repugnat quamlibet irati , sed ex ira oritur ipsaque est. Paulo post v. 156 ocius e codicibus bonis si mediocribus revocanda haec scriptura est: Utque ego destituor coniunx materque du0rum a totidem natis orba sit illa vim hoc est, post totidem filios genitos orbetur viro. Multus est Ovidius in praepositione ab pro post ponenda quomodo Livius ab hae eontione, ab hae oratione dixit XXIV. 22. 6
XXXI. 8, I). A. am. III 226: Aptius a summa eonspiciere manu hoc est, summa manu imposita , metam. VIII, 611: amnis ab his in i , iud. XII, 578: a sermone senis repetito munere
meehi, ex Pont. IV, 15, 4: a superis hic mihi primuε erit, et b, 26: a mugnis hune eolit ille deis, Fast. III, 94: citribus primus. Simillimum Ovidiano loco est, quod Pli-
90쪽
73nius Η. N. VIII, 15 17ὶ, ob scripsit, leaenam tradi primo fetu
parere quinque eatulos ac per ann0s singul0s .no mlans. ab timo sterilescere, hoc est, postquam uniam odidit. Rod 'eadem brevitate in altera praepositione Suetonius dixit Inl. 50: post tres liberos Gessisset uinorem, hoc est, trium iam liberorum matrem. Quod editur: Λ totidem natis orba sit aque viro, sententia prorsus pravum est; Hypsipyle enim suam sortunam Medeae imprecatur, ipsa autem filiis orba non erat, sed habebat. Orba ab optimatibus eontio apud Ciceronem pro Flaeeo g b4 dicitur; qui alius praepositionem addiderit, non reperio ). Recte iam enarravit U. Ηuberus. l
Aut ego quae coepi neque enim dedignor amare Materiam curae praebeat ille meae. Sie e codicibus Merkelius edidit, apposito obelo; neque quidquam nos superiorum conatus adiuvant. Facili emendatione et certa acumen Ovidio redditur: . Aut ego, quae coepi, - neque enim dedignor.
Materiam curae praebeat ille meae. Si fieri non possit, ut mutuo inter se Dido et AEneas ament, ut partes sic dividantur, optat, ut ipsa, quae prior amare coeperit, amorem praebeat, aeneas tantum materiam, hoc est, ut ipsa amet, ille tantum patiatur se amari, quemadmodum Amor. I, 3, 3 pr0rsus simili lore poeta dicit.
λὶ Eiusdem epistolae v. 118 utinam tenuissent editores, quod Salmasius aut alius invenerat: Me quoque dotalis inter habere potes, sing . . .lia, G quod latis , non sane pro dotatis, sed in parte dotis, tanquam unam e servis dotalibus. Nam v. 110 ante Mar- helium recto tenebant ab Heinsio s eodicibus deterioribus, hoc est, e coni tura vetere pollicito pondera. Diuili od by Cooste