Io. Nie. Madvigii ... Adversaria critica ad scriptores graecos et latinos ..

발행: 1871년

분량: 984페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

91쪽

Lib. VI. cap. II.

Non ego sum tanti, qu0d non verearis, inique, Ut pereas, dum me per freta longa fugis. His quoque Merkelius oberum merito apposuit, neque

eo carere poterimus. recepta communi scriptura: tanti, guamvis merearis, inique, in qua nulla recta sententia est. In Pest q)ιid non mereris, Syllaba tamen mer incerta, in G quod non censeris. etsi sub rasura videtur esse cenaris. Quoniam haec: Λωι sum tanti, ut pere , dum me fugis, plenam et rectam habent sententiam, apparet inique pertinere ad interpositam sententiam, eaque contineri iniquae aestimationis significationem ad verba non sum tanti apte adiunctam.

Scripsisse Ovidius videtur: Non ego sum tanti. quia nos metiris iniqu03 ut pereas, dum me per steta longa suos. Inique sit se et AEneam aestimari dicit. De v. Tl s. qq.

Haec mihi narrarRS. a . . me . . nouere merentem

ure minor culpa poena futura mea est. Posui, quod in P est: in G scribitur narraras at me nouere. Manifestum est intellectumque ab aliis, Dido se incusare, qu0d non admonita ipsius AEnete de se narratione fraudem caverit, poenamque non recusare. Duplex iniri potest corrigendi via, altera, quam, aliis ex parte praeeuntibus. Burmannus ingressus est, ut scribatur: Haec mihi narraras, nec me movere; merentem ure; minor culpa poena sutura mea est, altera haec: Haec mihi narraras; di me monuere; merentem

Sic superent, qu0scumque tua de gente reportas Mars ferus et damni sit modus ills tui. Manifestum est, haec extrema: et damni a. m. i. tui per se accipienda esse; itaque una littera mutata se ibi debet:

92쪽

oridius.

Sic superent, quoscumque tua de gente reportas Mars serus, et damni sit modus ille tui, hoc est: Sic vivant et salvi maneant, quos serus Mars ex excidio Troiano superstites secit et reportat, nec plus cladis ae damni patiare. Mars, quos in bello et proeliis non delet. reportat.

Nunc levis eiectam continet alga ratem. Non eiecta in littus undarum et tempestatis vi)navis significatur, sed e portu egressa et enavigare nitens. Scribendum igitur videtur evectam.

Quod tu non esses iure, vir illa scit. Ρ quem. Scribendum et interpungendum sic: Quum tu non esses, iure vir illa fuit hi.

Semivir occubuit in letifero Eueno Nessus, et infecit sanguis equinus aquas. Sagittis Herculis Lernaeo veneno tinctis Nessus periit; fluminis pestiferam aut omnino insalubrem naturam neque in hac re neque alioquin quisquam commemoravit, hoc loco

) V. 111 editur e bonis eodieibus commendaturque ab Heinsio ut eleganter dictum eostas exuta leonis vellera, magno hactenus certe eum errore. quod non animadvertunt accusativi parti et piis

passivis pro mediisὶ additi genns et naturam lGr. Lat. 3 237 a); nam exultra aliquid tetiam in omnibus Heingit exemplis est,qni aliqnid sibi exuit et exuendo deposuit. Itaque si vestimeosins Mum Ovidius dixit, nova sane imagine de costis euitavit pelli et veIleri tanquam intrinsecus) superpositis et ea tegentibus. Quod quoniam vix credi potest, utendum est vetere tin eodicibus interpolatis emendatione, ut eostis ex uis vellera dicantur, id est, detracta. Ita Benueius ad Hor. Od. III, 5, 38.JDiuili od by Cooste

93쪽

Lib. VI. Cap. II.

autem, si ulla esset, tamen incommodissime in memoriam revocaretur, cum de altera illa mortis causa poeta cogitari vellet. Scripserat Ovidins: in lentifero Eueno appellatione sumpta a lentium palustrium supra aquam natantinm των ἐποῦ τῶν τελιι ατων φακωνὶ copia, nomine ficto ea forma, qua et alii poetae et Ovidius permulta finxerunt et spmol aut bis posuerunt, ut laborifer, lentiscifer, eetera, quae enumerat Nevius in libro de formis vocabulorum Latinorum Lat. Formentehrei Vol. II. p. I. Hanc emendationem, quamquam confirmatione non eget, tamen etiam codicum vestigiis confirmari puto; certe e G apud Ialinium prosertur te ero. Ep. X. 3l: Aut vidi aut tamquam quae me vidisse putarem, Frigidior glacie semianimisque sui. Sic Ρ sub rasura habere -videtur'; G putant. Sententia, quae in his nulla est, nascetur non discedens ab ea. quae ab aliis interpolando effecta est, si sic scripserimus: Aut vidi aut tantum quia me Vidisse putavi Frigidior glacie semianimisque sui. Ep. XII, I7 ds Iasone dentes serpentis serente in P prima manu scriptum dicitur: Semina. . . . totidemque et seminat et hostes in spatio et rasura ab altera manu sensisset; in G est: Semina iecisset totidem quod seminat hostes. Emeitur: Semina iecisset, totidem, quot semina, et hoStas. hoc est, quae totidem hostes erant et progenitura erant , qu0t semina, Ovidiana in appositione arte et brevitate.

Ep. III. 73: digna nurus foeero, Iovis PMinoeque nePote, hoc est, eo socero, qui eSt Ι. ΙΕ. nepos.

Spiritus ante meus tenues vanescat in auras.

94쪽

Ovidius.

Non optat Iason, sed cum gumma asseveratione et fidei specie promittit. Itaque e G sapud Iahnium) scribendum est vaneaeet. Contra ep. I, 79 Penelope optat, ut falsum erimen reperiatur. Sic Heusinger.

Non est, qu0 properes, terra paterita tibi. Hoc significat, Protesilaum non habere terram paternam, qu0 properet. Quod dici debet. hoc est: Νon e8t, quo Proper . terra paterna tibi et hoe Ialinius e duobus codicibus annotat, rectum esse non attendit. Attendit Loersius.J Sed etiam paulo ante, v. 72. necessario scribendum: Te quoque non ullum vulnus habente cadet,

Ibd. IXIII, II 0 scribendum est: Cur venit, ah pro vi verbis multa querela tuis. Ιbd. sXIII , I 2I: Semper in his sosculis) apte narrantia verba resi8tunt; Promptior est dulci lingua reserre mora. Nihil est lingua mora promptior referre, h. e., ad reserendum, quod pro narrare non ponitur apud bonos scriptores; in Ρ scribitur refere. Scribi debet: dulei lingua refeeis mora. Referri pro resci scriptum est in codice Vindob. Livii XLV, 28, 10. Ep. XIV, 14 Ovidii consuetudo cum sermonis naturali Drma consentiens, postulare videtur: Non est, quam piget esse, pia pro es3e Piam .

Setheet ex illo Iunonia permanet ira, quo bos ex homine est, ex bove lacta dea. Non sic omittitur tempore squ6. Scribendum: quom bos cet.

Reliquas epistolas, quia ab Ovidio abiudieantibus plane assentior, non attingo. Annotabo tamen, seriptorem in Helenae Diui iam by Co le

95쪽

Lib. VI. Cap. II.

Art. amat. nam has qu0que nequitiae sordes percurrere grammatiei officium me iussit lib. I, 114 iam Burmannus intellexit. inepte Romulum diei populo praedae signa petenda dedisse, cum petendae praedae signa significarentur. Scribendum videtur: rex p0pulo praeda signa petita dedit. Ibd. 133:Scilicet ex illo sollemnia more theatra

nunc quoque formosis insidiosa manent. Neque sollemnia theatra serenda sunt neque sir illo more,

qui non mos suit, sed res semel acta. Scripserat Ovidius: Scilicet ex illo sollemni more theatra. eae illo ut alibi ivelut ep. XIV, 8fi, quem l0cum proxime attigi, metam. III, 394. IV. 2b9, cet. . pro e0 qu0d ester illo tempore, posuit. Ιbd. II, 2l7:Ille, fatigatae perimendo monstra novercae qui meruit caelum, quod prior ipse tulit. Ν0n recto Iuno absolute fatigata dicitur, neque monstra satigatae Iunonis erant: desita sunt creari, cum fatigata creando esset. Boni e0dices non perimendo habent, sed 'cebendo. Scripserat igitur Ovidius: Ille, fatigata praebendo m0nstra noverca stet. Ibd. II. bbi; primum restituendum est. quod etiam codex R Parisinus, in hoc opere princeps) habet. fassua pudor, hoc est, culpam confiteri coactus, pro quo Merkelius

epistola sXVII. apud Merh. XVI v. 1 o sic verba interpungi voluisse: Quam multos credis iuvenes optare, quod optas 3 Qui sapiant, oculos, an Paris unus habes pQuas praeterea Lachmannus a. 1848 de epistolis 3, 8, 9. 12, 13, 14 movit dubitationes, eae infirmissimis nituntur argumentis, a salso initio prosectae, quod omnes, quas Ovidius edidisset epistolas, nominatim ab eo Amor. II, 18, 21 sqq. appellatas putat. Diuitiam by Co le

96쪽

Ovidius.

toeatra posuit. quae in illo codice scriptura annotatur tantum. Sed viarum os in tali rs quid sit, non intelligo, puraque sublato pronuntiandi errore scribendum: no fugiat sieto lassus ab ore pud0r hoe est, hactenus ad sallendum composito. Ibd. II, 609 sqq.: Condita si non sunt Veneris mysteria cistis,

nec cava vesanis ictibus aera Sonant, attamen inter nos medio versantur in usu, sed sic, inter nos ut latuisse velint. Perversissime haec coniunguntur, quamquam mysteria Veneris cistis non condantur, tamen in medio usu versari, eontrariumque est per se Ovidii sententiae, in medio usu ea versari; inter nos enim versari dicit, verum n0n medio inum, sed ita ut lateant inter ipsos nos. Scribendum igitur est: Haut tamen inter nos medio versantur in usu. Sed hoc cum ante multos annos ann0tassem, nunc

Iahnii indicio cognosco ab Heusingero praeceptum. Ibd. III, 23I: Aurea quae pendent ornato signa theatro, inspice, quam tenuis bractea ligna tegat. Legat vitiosum esse constat, qu0niam, qui proximus prae-eedit versus pentameter, in tegas cadit. In codico R, qui unus longe ceteros vincit, scribitur inspice contempnens aura. De priore parte nulla dubitatio relinquitur; extremum verbum admodum probabiliter corrigi potest: Aurea quae pendent ornato signa theatro, inspice: eontemnes; bractea ligna beat, hoe est, divitiarum specie ornat.

De v. 440 dictum est vol. I p. 114, ubi Priami scriptum oportuit, non Priamei. Ibd. III, 47b: Sed neque te facilem iuveni promitte r0ganti,

nec tamen eduro, quod petit, 0re nega. Interpolatum hoc; nam codices n0n solum boni, sed fere

97쪽

Lib. VI. cap. II.

omnes habent: quod petiit ille . nega. Neque edurua, quod

Vergilius semel de arbore dixit, hue transferri facile ab Ovidio potuit. Litterae rectius dividendae sic: nee tamen e duro quod petit ille, nega. E ro pro dure Ovidius dixit, ut e farili stria ex-ompla Ovidiana Schellerus habet p. 36733, ea inquo met. III. 14b, IV. 623 alto iam. II, 4, 26 , eae toto lex Pont. I, 6. 28 . Senecae exempla. quae plurima sunt. Valerii Maximi, Taciti, aliorum omitto. De Livio, Ovidii aequali dixi in praefat. Livii vol. I s c. 2 p. 18. Ibd. III. 59l in seriptura optimi codicis verba sic distinguenda sunt:

Dum cadit in laqueos, captus quoque nuper, amator solum se thalamos speret habere tuos. Duo temporis momenta notantur, sed vicina: dum capitur amator, atque etiam dum nuper captus est Ibd. III. 758 in eodicum scriptura una littera mutanda est: Sive domi praesume dapes, seu desine citra, quam cupis; ea spro et) paulo, quam potes eSSO,

minus.

Imperativus et infinitivus με-Gευ apte componuntur. Remed. amoris 52l. Ε codicis optimi scriptura, quae haec est:

Posse pati sacile est, ubi sapientia desit protinus ex sacili gaudia ferro licet, faeillime efficitur verum: Posse pati sacile est, ubi, si patientia desit, protinus ex sacili gaudia serre licet. Ibd. b65, 566, ubi agitur de cogitatione rerum ingratarum ad expellendum amorem adhibenda, codices et boni et longe plurimi: Hic male dotata pauper eum coniuge vivit;

uxorem laeto credat adesse suo.

98쪽

Ovidius.

Seribendum: Hic male dotata pauper cum coniuge vivit;

uxorem facito credat adesse mam. Faeuo tu, poeta, praecipiendo.

Ibd. 719 s de scriptis delendis codices non interpolati: Omnia pone seres pones invitus R invictu/ὶ in ignes et dic: ardoris sit rogus iste mei, e quo fit: Omnia pone fero spones invitus) in igne.

Parenthesis prorsus Ovidiano more interposita est. Venio ad elarissimum Ovidii opus, cui ipse quoque paulo plus quam ceteris si epistolas heroidum excipio studii tribui, metamorphoseon libros. In iis quales subesse possint in omnibus, etiam optimis, codicibus interpolationes, ostendit protractum illud nostra demum aetato ab Muptio e grammatici scripto in libro VIII. 237 limoso ... M elise, pro quo substitutum erat ad rem absurdissimera o/a ab ilice. Quam antiqua sit etiam libera et longe progressa interpolatio, ostendit codicis Laurentiani sec. XIlL apud Merhelium) cum codice Marciano M) contentio; nam hunc ceteris longo praestare integritate post Heinsium Merkelius intellexit. Codicis L eam partem, quam Keilius non con

tulerat sa libro ΙX ad XII, ubi desinit , ipse a. 1869 contuli. In primo libro nihil coniectura emendari; itaquotantum annotabo, v. 663 e melioribus codicibus revocandum e moerenti; prave enim, cum inde a v. 653 Inachi qua- relae fuerint, subiicitur de Io talia momentem. Nam Inachum Argus submovere non potuit. in Verba autem sic cohaerent: Talia maerenti patri Argus submovet natam ereptamque diversa in pascua abstrahit. Etiam II, 153 e codicibus scribendum est, rectiore copulatione: Interea volucres Pyrois et Eous et Althon. In editionibus prius et omittitur.

II. 774 editur pravissime: ingemuit Invidia vultumque deae ad suspiria duxit.

99쪽

Lib. VI. Cap. II.

Ε vestigiis optimorum codicum, in quibus est: in tamque ima ad inspiria duxit, faciendum videtur: ingemuit, vultuque minans Suspiria duxit.

Derceti, quam versa squamis velantibus artus stagna Palaestini eredunt mutasse figura. Sic codices fide digni; puto subesse natiasse. Natrare freta Vergilius dixit, aquas Iu enalis VIII, 26bi et Martialis, aqum, undam natari Ovidius ipse.

Τabuit ex illo dementer am0ribus usa nympharum impatiens et sub Iove nocte dimus sedit humo nuda, nudis incompta capillis. Sic codices; nihil est mympharum impatiens; scribendum videtur: nympha, operum impatiens.

Omnia trita simul, quae sanguine mixta recenti coxerat aere cavo, viridi versata cicuta. Ineptum et ridiculum est, ceteras potionis venenatae particulas versari cicuta, nimirum quasi trulla. Rectum est mersata, cicuta copiose amisa.

Dumque ea Cephenum medio Danaeius heros agmine commemorat, fremida regalia turba atria complentur. Pro Voce corrupta interpolator fremitu turboeὰ posuit: faciendum erat, ad rem aptissime trepida regalia turba atria complentur. Cum trepidatione enim et tumultu conveniunt. VI. 203' Niobae cultores Latonae inerepantis et omi tere sacra coepta iubentis oratio sic concluditur in codico Marciano. optimorum altero:

100쪽

0ridius.

Ites iti. s propere sacris aurumque eapillis ponite: Laurentianus habet itesatis et frecte) laururu ue. Ηine emci videtur: Ite sint est propere a sacris laurumque capillis ponite. Neque enim aptum participii ablativum cabiectis ' pere sacris ad litteras et versum accommodari p088e puto. VI. 233 si eodicibus seribendum est: earbasa diducit pro deducit) ne qua levis emitat

aura.

Non agitur de velis contrahendis sed de iis, ne quid aurae pereat, explicandis et in latera extrahendis.

VI, 488, 489:

Regales epulae mensis et Bacchus in auro ponitur; hinc placido dantur sua c0rpora 80mno. Barbarum. ut quod maxime, δua pro eorum, qu0d praeterea totum abundat. Credo scriptum olim fuisse: hine placido dant turgida corp0ra 80mno,h est. cibo vinoque impleta. VII. I 86 quod in antiquis codicibus scribitur: Η0mines volucresque seraSque solverat alta quies nullo cum murmure sepes immotaeque silent frondes, id iani in deterioribus codicibus rectissime emendatum est, sed adiecto aliunde versu Spuri0: Homines volucresque ferasque s0lverat alta quies nullo cum murmure 8e Pen8, immotaeque silent fr0ndes. Tacite serpit quieS. VII. I94 sqq.:Τuque triceps Hecate quae coeptis c0nseia nostris adiutrixque venis, cantusque arteSque magorum quaeque mag08, Tellus, pollentibus instruis herbis. Ineptissime inter deas his artibus praepositas appel-

SEARCH

MENU NAVIGATION