Io. Nie. Madvigii ... Adversaria critica ad scriptores graecos et latinos ..

751쪽

Lib. I. Eap. III. DemosthoneS.

iuberi ανυιρε ἐν τα γε ἐρα, ut iis remotis vacuum forata liberumque spatium populo pateat. quod et ea, quae de consilio rei subiiciuntur, significant et ex orat. 18. ID perspicitur; quamquam ibi prytanes, ut forum pateat eoωtioni cras habendae, τά γissu non solum tollunt, sed i cendunt. Eodem spectat, quod ad suffragium populus ab mitti iubetur, antequam peregrini die pr0cedente foma impleant. Cap. t V.

Allienaei Λειπνono ν nr- libr0S cum antea ut fi in tali opere, sparsim tantum attigissem, editis Adversariis Criticis totos perlegendos sumpsi, ut et universam formaT deScripti0nemque accuratius cogn0scerem et, si quid lateret. quo in aliis studiis uti possem, reperirem. Quae in re lectione subnatae sunt si agmentorum qu0rundam poetatam Graec0rum emendationes. eas, quatenus aut certar aut prγbabiles videbantur, praeter paveas in libro memoriae Caroli

Graux philologi Galli pis dedicato edidi atque inde, quoniam exiguum spatium occupant, huc transtuli. Ex ceteri Κquae aut in prosae orationis script 0rum Dagmentis aut istipsius Athenari verbis correxi, pauca, quae aut Propter res. quae attinguntur, aut propter ipsam correctionis formant paulo notabiliora videntur, hic interponam, reliquis brevissime in marginem cyniecti8. P. b d Casau b. hin versibus Platonis comici): πουλυΠοδος πλεκτὴ θαν έπει κατύ καιρον, ἐφθὴ τῆς οπιῆς, ην η πολυ κρεiTTων. Particulam tiν ferri non posse Dindorfius annotavit; e. unde orta sit, apparebit, si attenderis hoc uno loco appellari, quae alibi semper πλεκ et ανη appelletur et deminutive nλεκτανιον. Scribendum igitur:

752쪽

Lib. I. Cap. IV. Athenaeus.

suavitatem h0mo gulosus praedicat, ut, si unus c0ctus aut RSSus Comparetur. maiorem praeserat, si duos assos habeat eos malit quam unum coctum. Aberravit Mei nexius. P. 6 c in Clearehi verbis): Tιθωνοὐ MHύνθιορ ἐοικε

κρυραταε. qu0niam Tithonus in cubiculo non pendebat, sed iacebat lecto aut grabato fultuq. Neque tamen ex κεῖται 0riri potuit κρε/mrti . 80d ex alio verbo minus usitat0 et senis decrepiti miseram condicionem magis significante. Fortasse Clearchus Scripserat χρ ἐγι σι τ ετ α ι, tussit et spuit. Editio Aldina habet κρυ εται.

e0dex Parisinus, cuius solius seripturas hie in epitome notatas habemus. Videtur effiei: ἐξαίρει καὶ τους pro is et Oυ ς ipS08 principes his virtutibus extollit .

flagitat et j et Q ν πολεων αρχαι otia et v καὶ sita ιλικω τuzy, neque ita raro a librariis superlativi et comparativi terminationes commutari notum est; cs. Adv. Crit. I p. 227, 541, 624. 678. Ρ. 2b c sin Eubuli versibus):uλλ Ουδε ιι αν αλλην cetαίραν εἶ ει τις

753쪽

Lib. I Cap. IV.

Nihil de seminis ante dictum est, sed de cibis nunc ad novum genus voluptatis transitur. Itaque αἰῶν νmendosum est seribendumque λΡ. 34 e in Amphidis fragmento :

Nomen λζρου cum radiculis a poeta coniunctum fuisse eo signifieatu, quo dicitur de re in comparatione MUL longe cedenti, plures intellexerunt: illud non attenderuat desiderari obiectum verbi. quod est lusisseed Amphidem in ipso του 2. κρου nomine et duplici significara ut primum dicatur de nugis et cerebri ex vino perturbatione, deinde altero illo mod0:

Non intellecto lusu nomen altero loco omissum a librari est versusque inani tibicine fultus. Ρ. 49 a. In commemorati0ne generis cuiusdam metiarum elegantium et pretiosarum Cratini citantur versus dllh sic scripti:

Etiamsi non per se appareret mensas non p0tuis simpliciter ipsas appellari ιιείρακας φαιδρας Virmnedia hilaras). tamen id concursus perversus epithetorum deebraret, ne quid dicam de adverbio ωδ' inepte posito. Cralittera mutata sententiam et orationem restituet:

ὶ Inter mirabilia. quae in re critica accidunt, numero neglectassi P. 28 f in Alexidis fragmento veram scripturam. quam lassi Casaubonus restituerat, ἐγγραφων. Duiligoo by Corale

754쪽

Athenaeus.

Men Sae splendentes cum puellis ornatis et hilaris

γε Din dorsius annotat. Diligentius intuenti apparet ante γει κανως εἰσι desiderari adiectivum, cui adiungatur καὶ ευ-εκκριτοι. Scriptum igitur fuerat: παχ υντικαί γε ἱκανως εἰοι δια noλλὴν σκληροχητα et ante: διά τὰ γλυκαζον εχειν τ ι . Satis notabili mihi videtur exemplum litterarum unius vocabuli male in plura distractarum. iΡ. 117 b in Dagmento Cratetis ex Samiis comoedia :Σκυτίνν Ποτ ἐν 'rea ταριχος ἐλεφάντινον

ligno abietis subiecto ollae. P. I 25 c. Epigramma ponitur Simonidis, quod is extempore protulisse dicitur. cum in convivio pestivo ceteris ad vinum temperandum nix praebita esset, ipse autem praeteritus :Tῆ ρα Ποτ Ουλυιιποιο περι πλευράς ἐκάλυφεν

755쪽

Apparet primis quattuor versibus describi et significari nivem px montibus allatam, ad quam nivis significationem in quinto versu refertur pronomen τῆς οῦ neque enim id ullo modo cum eo, quod proxime praecediti nomine γη coniungi potest. Atque haec ipsa - vita . ut nune verba Scribuntur, et perversissime Πιερίην induta dicitur et omnino sententiam pervertit, quam non pertinere ad superi0ra de frigoris vi molesta continuanda, sed contrarii aliquid continere debere particula uotus ostendit Sed id nomen, quo ab initio nix signiscata erat. latet aperte sub litteris τῆ ρα, fuitque, ut iam intelligitur feminini generis naensuramque halluit trochaei. Dixerat Simonides:

Nivem poeta tamquam l0talem quandam peStem Olympum contexisse dicit omniaqu0 1 rigore implevisse molesto deinde tamen terrae Pieriae amoenae et tepidae c0ntactu quasi Vitae quadam participatione mollitam; huius iam iucundae nivis sibi partem dari vult. Apparet recte habere εκε /Hy θ , pr0 quo Porsonus infeliciter ictu νθ scribi voluit. Nod opus esSe credo exemplis c0nfirmari, poetas Graecos eadeUSignificatione dicere χιονα καλυπτειν nερὶ ορος et ὀρο,

P. J32 f in Dagmento Menandri ex Trophonio sabula. ubi c0quus exponit peregrinos hospitesque alios aliis meis et piscibus delectari capique):

ViX patellas minusculas coquus n0minavit inter eseas. Sed 0Streas, επά δια quamquam deminutivum hoc legi-

756쪽

Athenaelis.

imo EX E0, qu0d est λεn Ie, scium alibi non videture periri .

Foliis laureis non deglutiebant crusta, sed operiebant i σκi- Πουσι Hesychius habet v. κα/ 3 ατα eodem Nicoclis testimonio utensi; scribendum igitur αἶς καχυ- ουσι etia

P. 1q6 f haec leguntur: Φιλοξενος δ' of Κυθ ριος ἐν

δείnνου. Cum Philoxeni Cytherii testimonio ex certo libro etῶ - νινωὶ deprompto nihil omnino c0niuncti habet ea quae subiicitur, dubitatio, utrum hunc Philoxenum an alterum Plato c0micus n0minaverit, omninoque haec fabulae Plat0nicaementio prorsus inutiliter et perverse interponitur. illud

757쪽

Lib. I. ap. IV.

eontra iure Philoxeni testimonium ponenti in mentes lveniebat, dubitari posse. utrum liber, ex quo testiniotam p0neretur, noti illius Cytherii esset an alterius entu dan Phil0xeni, quoniam huius quoque exstaret memoria conser- lvata etiam in Platonis sabula. atque de ea re lectores adb lmonendi occasio erat. Scripserat Athenaeus: Φιλόζενος Τ

Librarii oculus a priore καί s καὶ 3 n) ad alterum και ὀ

aberravit; itaque verba interiecta praetermisit; deinde omisso ου cetera inc0mmod0 loco supplevit aut potius in margine. unde in eum, quem nunc tenent, locum irrepserunt. P. 17b f. Ponuntur Sophoclis versus ex Thamyra fabula quibus aperte describitur laetus in convivio instrumentoruae music0rum strepitus et vocum serm0numque sonus sublatus et in contrarium mutatus: sed sententiam obscurant εtevertunt verba sic scripta:

Secundi versus emendationem, quam lacilem et masi- festam subiicit servatum omnibus litteris aptissimum ad sententiam adverbium τέως, Video a Sauchio praeceptam Tertii versus emendandi viam non minus certam monstrat participium κω/ιασάσης, quod cum sententia comparatum recta ad id nomen, quod sub litteris ναος latet. quaerentes deducit, deinde ad reliqua. Totus enim locus sic seribendus est:

758쪽

Din dorsus et Meinehius omittunt, SehWeighiiugeri coniecturam sequentes. Atqui sic Deli custos sit Orbius, quem ipsa narratio demonstrat navibus insulam ab Atheniensibus occupatam circumsedisse Videtur scriptum fuisse ναυσὶ τυλ&GGων τὴν Λῆλον.Ρ. 2Ib e ubi disputatur a Platone fictum esse, Socratem expeditioni Amphipolitanae interfuisset: ῆ που Θουκυδίδης εον Σωκρατην παρενεχρωσε τον II .ciet wνος σἔρ-M ληνοῦ Pro Παρενεχρωσε, quod verbum parum aptum rei videtur fortasse Scribendum n α ρ ε ν ε χ υι ρι σε. interposuit et locum ei tribuit. Ρ. 236 e. In Eupolidis versibus ex Ko λακων sabula parasitus artem suam describens his inter alia verbis utitur:

Postrema Verba Sensu carent. Is orietur rectissimus una mutata littera; scribendum enim: tiλλOet ριος τὼ Πολλιι, ιιικρον δε rι κάδι ὀς ιι υἐου. Raro tamen accidere dicit. ut parasitum suus ipsius sequatur servus. Tantum ab universi generis mentione et plurali numero εο ιεν . . . ὁτοιοι transit ad suam unius personam; itaque sequitur proximo versui3ιατίω δέ /ιοι κ. z. λ. )Ρ. 257 e in fragmento Antiphanis e Σερατι - ):

759쪽

Si sic seripsisset Antiphanes, columbas dixisset vae ei ινρω, 3ιυρον autem ipsum mire appellaSset ιι υρον καρπο . Sed scripserat:

tali unguento, qualem fructum, hoc est. unguento parato e eo fructu, quem columbae comedunt. P. 268 d et e: ἐγ ii δ' o σοῦ ρ λα/ι Παδρων κ cI

ειργασαντο, εχρν πα/ιην et 8 ταξει et νιν δρα/ι cir ων ἐδιδαχθη. Manifestum est orati0nem n0u c0haerere nec coniunctioni επειὸς subiici verbum, qu0niam haec και ooo . . . ἐΠεςεt Prasia a To nece8sario ad illud κατασείσα moe . Κρατίνου adiunguntur i- cum Cratinus et qui eum feeuti sunt effudissent' et praeterea vitiose, quod Cratino propriulli erat, cum ceteris c0mmunicatur. Recta oratio et sententia erit sic conformata: εγω δ', ἐπειδη, iusta ερ λα/ιπαδιον

P. 277 in fragmento ex Epicharmi sabula Sirenibus):

Sic cod. Laurentianus; nam ante edebatur 2άγει. MeteMeinehius haec verba a superioribus, in quibus describitur magnifica cena ex piscibus animalculisque marinis, separarii alteri qus pers0nae dedit nescio qua de causa conqueresti.

760쪽

Athenaeus.

ιivo quod ipsa cenae non interfuerit, sive quod tantus interi-ms bonarum rerum lactus sit. In litteris κατέσκα mani- isto latet particula κα svel, si haec produci nequit, καν At substantivum seminini generis querelae sociam, si adsit aut exaudiat. suturam significans. Una littera mutata esticitur καρι e crustaee0rum genere). Opinor igitur scribendum:

Nam περίσα/ια unum adiectivum plurali numero pro adverbio positum esse iam Welcherus intellexit cf. Vnt. Graec. g 88 a noti . P. 282 d et e. Epicharmus in sabula, quae inscribebatur

Moυσαι, ut solebant interdum comoediarum scriptores in cenarum apparatu cib0rumque generibus splendide longa versuum serie commemorandis ludere, pisces raros et pretiosos alicubi appositos enumeraverat, inter qu0s eum, quem Graeci Gonu appellabant, qui aliis nominibus καλλiχθυς et καλλω νυ/ιος vocabatur. Ex eo fabulae loco haec apud Athenaeum ponuntur:

Primum apparet certissimo indicio orationis formae ὀ ν αυτος) in litteris sensu cassis χαλκος ωνιος latere alterum piscis nomen scribendumque esse : ο δ' αὐτος καλ-λιωνυμο ς, eX qu0 sequitur apud ipsum Athenaeum paulo ante pro sεσίγηκεν Scribendum esSB ου σεσίγηκεν. Atque id perspicue ipsa sententia requirit et Athenaei consilium; neque enim erat, cur du0 altera ελon ος nomina apud Epicharmum non legi annotaret; contra aptissime additur. ne alterum quidem n0men e pulchritudine piscis ductum apud Epicharmum deesse. Verum his correctis nihilo magis