장음표시 사용
761쪽
reliquorum Epicharmi verborum sententia intelligitur. Ea perspicua erit oratione sic distincta et scripta:
Ridicule poeta ελona tantum unum appositum dieit accusativus enim ex verbo, quod praecedebat, pendet alterum, cum duo affuissent, Iovem cepisse et sibi Iunonique seponi iussisse; tantum eius piscis pretium esse. Hoc enim verba significant: Et illum et ον ἔλοπαὶ . . alterum scilicet e du0bus. Fieri potest, ut verba καὶ κῆνον significenti idem simileve aliquid in superioribus versibus de alio pisce pret dicatum sui Sse.
P. 28b s in fragmento Lynceii: ὀ δὲ τὴν 'Hδυπάθειαν
Non duae res significantur, quarum si alteram pstrare nequeas, altera quaerenda sit, sed una η ἐπιθυ/ι α , si fieri potest, preti0, si minus, fraude paranda. Tollendum igitur ὀ νοφαγίαν. Rem conficit locus huic geminus p. 295 a. Ρ. 290 c. in versibus Hegesippi e sabula 'AMiτων coquus artem suam extollens inter alia gloriatur, se. cum homines a pompa funebri tristes et cum luctus insignibus redeant, dempto ollae opereulo subito vultus eorum eI- hilarare :
Παν ταλι set' ελθωσιν ἐκ τῆς ἐκφορῶera βαπτ ελοντες, τοὐπίθηρια τῆς λυτ 2ας ωφελών ἐποίησα τους δακρυοντας γελαν. Qui a lanere redeunt, non siunetu gestant, h. e. vesteiusplendidam et floridam, sed atri et 3 ελανείμονες Suntia
762쪽
Itaque valde suspicor Hegesippum scripsisse ria φαι' ελον- . 'rες. nigram et squalidam vestem.
Ρ. 300 c in fragmento Antiphanis ex Thamyra :
Scribendum: καταρδων. Mei nexius Θρήκην, quod non facile corruptum fuisset. P. 307 e. Eυφρων , ἰσχρα Miδας in κεστρευς cor νῆσrtς πιθι Πατε i. Scribendum manifesto: νίδας δε κεστρευς ωoet ε νῆ G2ις Περιπατε i, quemadmodum in Amipsi te fragmento proxime praecedenti Scribitur νῆστις καθάπερ κε set ρευς. Testimonia colliguntur, in quibus κεστρεὲς νηοτιδες duplici nomine appellantur tamquam singularis species et wν κε σχρίων. )P. 314 e in fragmento Archestrati):εστι δε κεδνος κάν gros ιιῆ προς α κραισι Πελωριαδος Προχοαὶσι. Promuntorium non habet προχοας, quae fluviorum sunt Ura, Sed προβολας, rupes et scopulos longe procurrentes. Itaque scribendum Προβολα is ι.
Ρ. 318 d sin Posidippi epigrammato in Venerem :
FruStra ἐκλιπαίνειν, quod unam habet pingue laciendi significationem, traductum putatur et de mari sternendo dictum. Scripserat Posidippus ἐκλεανεὶ, levigabit. 'J
763쪽
P. 334 b in Phylarehi narratione de rege Anti0cto. qili. cum ei Patroclus Ptolemaei dux simul pisces et ficus don0
misisset, scite declarasset. quid hoc munere obscure Patroclus significaret): γινωσκειν ri βουλεται τα ςενιαξ γυρ ναὶ oro κρατε ἐν q/itie metoοκλος ξ τῶν Ουκων-N0n alterumutrum nunc fieri Patrocia, significaverat. sed utrumque sic coniunctum eSSe. ut. Si MI altero frui vellet. alterum comparare deberet: si
Ρ. 344 e. Plato c0micus in sabula aliqua Myni semitragoedum irriserat parasitumque designaverat his verbis: 'Ooi i ἐν 'P νυγυρα sine ἀρτως ἐστi OO . ουθ' ως MDνiσκος εοθ' of Xαλκιδευς. A. κα ς λεγεις. Pro litteris corruptis θ' ουθ' o,e alter Versus Si scribendus est leni mutati0ne: I 'ου rim vito e MDνίσκος ἐσθ' ὀ Λαλκιδευς. Nominato homine divite et luxurios0 huic IIJ misellae amicum esse addit; id recte habere et se, quo id pertineat. intelligere altera persona subiicit P. 34b d: usio ν ολον τον ἰχθυν ὀ Zζνων iano r0t i νακος οιος κα et εοθίειν. Apud Diog. Laert. VII eandem rem narrantem scribitur oίος τ' Mὲν καTεσθαι v. Atqui n0n agitur, quantam edendi saeuitatem Zeno habuerit. sed quid fecerit aut saltem facere coeperit. Scribendmarbitror apud Athenaeum: ὁλον ὁ κίννων tino ros πίνι κοe, o Oς κατ is θι εν s-qualis quantusque erat
764쪽
P. 402 b. Ut demonstretur in Italia Siciliaque aprum appellari uorid υρον, p0nuntur versus duo Seleriae poetae Tarentini, qui φλυακας Scripserat:
Atque hanc seripturam in verbo, quod est καNρώζεται confirmat Eustathius ad Od. XIX. 439) auctoritate Athenaei utens, in quo tamen ipso vocabulo certissimum tenetur mendum. Nam neque καπρω σθιιι pro e0, qu0d est κασιρῶν, aut alibi reperitur aut ulla analogia defenditur. nequo l0ci herbarumque insalubritas i- eam enim a poeta significatam esse manifestissimum est ex verbis: 'Eνθ' Ουrε Ποι/ιηνα Boi νορε ιν sior α - ex eo ostenditur, qu0d aper ibi non lascivit. qu0d potius salubris pastionis indicium est. Dicendum erat, ne aprum quidem in illo loco impune et sino fraude pasci, idque poeta dixit verbo in hoc sententiae genere usitato et litterarum ductibus simillimo:
Non seret impune, si pastus fuerit. 80let enim in hoc verbo futurum tempus quasi in comminatione poni. Ρ. 405 a sin fragmento ex Dionysii Θευιοφορέω, ubi
quus Suam artem cum imperatoria c0mparat):
765쪽
Imperatorem vulgo quidem appellari. quicumque exer- eitui praeficiatur, dicit: vere hoc nomen tantum ei deberi. qui sciat in rebus gerendis dispicere, quid agendum sit et quo loco. Θ fiet ε boe Meinehio debetur. Ibi d. c. In loco ex eadem sabula deprompto coquus de arte sua n gnifice disserens discipulum sic admonet:
Postremus versus in solo eodice A servatus sententiae et orati0ni prursus necessarius est, causaque, cur in ceteriScodicibus exciderit, manifesta. quod duo versus apte et de industria eodem vocabulo terminabantur. Sed et a silaia nihil hic loci habent, et aperte desideratur aliquid, quod ea quae de scriptis subiiciuntur, eum superioribus coniungat. in quibus nulla est praeceptorum litteris traditorum significatio. Quod desideratur, lacillime eruitur; Seripserat enim Dionysius:
766쪽
Pro o τριχι διφθερίας Meinehius scripsit ὀ τριχιδι- ρθεριας, articulo non recte in hoe uno adiectivo addito. Scribendum sine dubio άτ ριχ ο δι φθε ρέας, pelle indutus, cui villi detriti sint. Eodem modo formatum ἀτρι
Ibid. in verbis Amaranti de Herodoro tubicine :ἐon ιαινε δὲ σαλπίζων si ἐγισιον. Αργος γουν κ . T. i. Tubicinem. qualis hie describatur, signa dedisse mi gnotubae clangore, nihil habet miri aut novi, atque omnino ἐση/ιαινε σαλπίζων tautologiam habet; gravius aliquid praeterea requirit. qu0d subiicitur exemplum, quid tuba effecerit. Opinor scriptum luisse: ἐξεμαινε δὲ σαλπίζων 3ιεγιοτον : quoties clangorem tubae intenderat, homines in furorem coniiciebat. P. 426 e: περι δὲ ταυτης τῆς κράσεως Iων ὁ ποιητὴς ἐν τοὶ περὶ Μου φησιν Orι ευρων ὀ 3ιάντις Παλα/ιηδης ista κτευσαeto Πλουν ἔσεσθαι τοὶς Ελλησι πίνουσι τρεῖς προς ἐνα κυάθους. Viti0Sum esse ευρών apparet et consentitur. Opinor scriptum fuisse ε l ρωνο ιιαντ ι ς, ut Palamedes lusisse vaticinando dicatur, navigandi facultatem eum potandi lege coniungens.
P. 441 in fragmento Platonis e Phaone :et ἄλλα δὲ
ηδη et αυτ επιελέσrατ'. ἄκουε δη. Praeter metri vitia in ταυτ' et ευτελεστατ' ακουε, quae editores animadverterunt, manifesto pravus est super-
767쪽
lativus; neque enim qui iactanter superiora enumerarit, e ad quae nunc transit. vilissima videri vult, sed modeste scilicet paulo superioribus minus sumptuosa. Scribendam videtur: ταλλα δὲ
Quae sint, iam audi. Comparativi et superlativi permulati0nem, quam attigi supra ad p. 20 c. adiuvit hoe loro
pronomen αττ non intellectum et cum priore voce eod. flatum. P. 443 a: Κλεομενης ὁ τυραννος ο καὶ τας διαGrρου-πους εἰθισ/ιἐνας προαγωγευειν ταρ ἐλευθέρας ναὶκας, τρε Iς ῆ τέτταρας τάς ἐπιφανεστατας πορευο/ιενae ἐνδησας εἰς σάκκους καeta Ποντίσαι τισὶ Προσταξας. Ferri
poterat nude p0situm τάς ἐπιφανεστάτας, coniunctum eum πορευομένας serri nequit, ac ne h0c ipsum quidem πορε)εσθαι recte de lenis absolute dici videtur. Scribendum sine dubio: τάς ἐπιφαν ἐστατα εἰσΠορευο μι ἐνας, hoc est, quae apertissime d0mos matronarum intrabant Ρ. 447 d: T ῖ δ' ἡ/ιετερω χορρι οἶνος φίλος ων θυρσοφοροις μεγα πρεσβευων Λιονυσος, - ἰων ὀ Διος ἐν τοIς ἐλεγείοις, κ. τ. a. Neque participium ων se potest neque recte ad nomen οἶνος appositione adiungitarino νυσος. Scribendum: οἶνος φίλος ἐν θυρσοφόροις μέγα πρεσβευιον Λιονυσος, φησὶν ' ν ὀ πως ἐν τοi: ἐλεγείοις.
Ρ. 448 b tollenda sunt verba αλλ' ἡ/ιεὶς ζητήσωμεν prave addita a librario aliquo, qui non intellexisset inter se contraria referri Calliae do griphis disputandi viam, quam
post Diotimum ingredi supervacaneum sit, et eam, quam secuturi δειπνοοοφισταi sint eomicorum de griphis loreseolligentes.
768쪽
ὴμ εἰς τοιουτον οἷον ἄν καὶ σοι δοκῆ. Alterius personae notam Meine hius non recte ante ξιι εἰς p0Suit, Verba τίνα τροπον Superioribus coniungens quo efficitur admodum inanis repetitio. Scribendum:
λεγετ'. B. ὁντινα τρόπον; M. t εἰς τοιουτον olo ν αν καὶ σοὶ δοκῆ.
Nota est sorma interrogationis, cui respondetur, iterandae cuius exempla ex Aristophans et Platonsi lexida habent.' P. 46b b. Euripides, inquit Athenaeus, ενα τῶν et ου' Ηλίου ιαπων φησὶν εἶναι Βακχίου φιλανθεος χθονια, πεπαίνοντ' Oρχατους οπωρινους' ου βροτοὶ καλουσιν οἶνον α ιθοπα.
Corruptum esse φιλανθίος manifestum est neque genetivum Βακχίου habere, unde pendeat. Scripserat Euripides: Πακχνου cpi λον θεου
769쪽
Ρ. 466 a. In fragmento ex Thebaide e Iica deprompte Oedipus dieitur diras filiis imprecatus esse vaticinaturille
Primum Subesse nατρωi vel potius cum Melaed τὼ πατρωi') recte intellectum est; sed quod Herinant. auctore nunc editur ἐνηείνν χοτν ος, neque apte eo 'iungitur ἐνηείτ φιλότητος est enim prorsus idem a de φιλοτητι et audacter ex φιλοτ ι sit πιλοτητος. Seri bendum erat: ώe ου οἱ τά πατρωi' ἐν ηειη φιλότητι grata caritate, cum bona gratia. Tenemus enim hic adiectivi, quod est σξυς, formam semininam, cuius etiam aliti vestigia obscura sunt.' P. 478 a: Νικο/ιαχος δ' ἐν πρωτω Περὶ ἐOPrῶν πτίων νησί' ΤΟ δὲ κονδυ ἐστὶ ριεν Περσικον, τήν dici ρχην - ν Ερμιππος αστρολογικος εἰς δ κουιος ἐe oletῶν θεά ν τά θαυ/ιατα καὶ τά καρπωσιμια γενεσθαι ἐπὶ γ ῆρ' Mo ἐκ τουτου σπένδεσθαι. Etsi verba ad reli- 0nes et opiniones AEgyptiaeas pertinentia Redissime alibrariis confusa plane restituere nequeo, tantum tamen video, non nescio quem Hermippum a Nicomacho nominatum esse, Sed expositum, id nomen, qu0d nunc do poculo usurpetur, initio ad rem aliquam caelestem cum Mercurio Herma) coniunctam pertinuisse. Itaque eX rann οὐ laetendum est 'Eρ tot, et substantivi n0minativus. ut opinor, aut οἶκος aut p0tius in νος, totus autem locus ad hanc fere sormam scribendus: δὲ ἀρχὴν ην 'Eρι οὐ in νος ἀοτρολογικος sevo ἐκ os/ιος, ἐξ ου et no τῶν θεων et ἀ θαυ/ρατα καὶ τὰ καρΠωσι/ια γίνεσθαι ἐπὶ γῆς.
770쪽
vocibus ab litteris ἀπ incipientibus. ' Ρ. 519 e ubi agitur de causis, quae Sybaritarum luxuriam
sit, intelligitur, neque ad genetivum τῆς χώρας ullo modo
arcessi ex inferioribus potest et o πος, ne alia commemorem. Scribendum: LDκεὶ δὲ /ιετα iτιον τῆς ευδαρμιονίας απιων ειναι τό τε τῆς χώρας ἁλί/ι ενον, τῆς θαλάοσης