장음표시 사용
811쪽
frequens aderam, quamquam Iiro se ipsi dicebant oratores non illi quidem pii ne i pes. LMemmius et Q. Pompeius, sed oratores tatae Icet. Quemadmodum se torserint editores et enarratoreς. ut reperirent, quid contrarii aut e0rrectionis hoe loco paenicula quamquam Significaretur aut quid omnino cum ilheliarticulis usu c0niunctum, Supervacaneum est persequi. QE Orellius enarrando et verborum ambagibus tenta venati reet Peter repudiuvit; 80d nihilo melius ipsi duplicsem enarrardi conatum successisse ipse sensisse videtur. Opinor seribendum esse: cui frequens aderam, quoque pro Scipsi dicebant oratores non illi quidem pri z-cipes cet.
Ibid. 3l2: itaque prima causa publica pruSex. Roscio dicta tantum commendationis habuit, ut non ulla Bsset, quae non digna nostro patrocinio videretur. Etiamsi non offendat, de qud dixi ad Finii. III, 50 non ulla pr0 nulla poSitum, lyn sententia, si diligentius attendas, perversa est. Ex fellei
primae n0vi 0rat0ris cauSae eventu non efficitur, ut omnes
causae ab eo agi debere videantur eiusque patrocinio digna esse squ0d longe aliud est quam eius patr0cinium ab omnibus expeti); verus splendidi Successus livetus is est, tan0vus orator eo loco habeatur, qu0 n0n minima quarill causa aspirare p0Ssit, Sed quaedam causae infra eius di j-tatem esse iudicentur. Haec sententia efficitur tolliturque offensio geminata una littera: ut nonnulla esset . quae non digna nostro patrocinio videretur.
Ibid. 325: aliud autem genus eloquentiae) est
non tam sententiis frequentatum quam verbi, volucre atque incitatum, quali est nunc Asia tota cet. Quicumque aut ratione perspexit aut consuetudine et sensu percepit, quibus finibus contineatur ablativi eum verbo esse usus in declarandis iis, quae hominis reive alicuius propria sint quem ablativum qualitatis appellare consue-
812쪽
imus , breviter admonitus facillime senti hi prorsus fierion posse, ut Asia Asia tolai dicatur esso hoe vel illo tali) genere el0quentiae, qu0d neque genus el0quentiae troprietas qualitas in rei li0minisve intelligi appellarive p0ost neque Asiae toti tamquam personae liuiusmodi pro- ,rietas tribui. Mendi, quo oratio laborat, et origo peri Dicua et correctio lacillima est; scripserat enim Cicero: i ante est nunc Asin totu. Cum in qualest squale; t) vocalis deesse videretur, prave pro e additum est l.
Simile aliquid in g 26b accidisse vidimus. Sic iam inseditione antiqua Norimbergensi seribi apud Orellium ann0tatur. JUap. II.
Ciceronis orationes. )Pro quinetis 63 ubi redarguit oratur Naevii querelam.
Quinctium iudicium non accepisse nec defenSum e S Se): Postulabam, inquit Naevius , ut satis daret Quinctius . - Iniuria postulabas; ita videbare; recusabat Alfenus. - Ita, verum praetor decernebat. Corrupta esse verba ita videbare, manifestum est et ab aliis intellectum; nam ut orationis formam omittam, quae recta esset, si Scriberetur: Iniuria postulare videbare, non, quid nescio cui visum sit, Cicero dieit, sed simpliciter affirmat Naevium iniuria, ut satisdaretur, postulas Se. Scrip -
3 In orationibus Ciceronis pro Quinctio, pro Caecina Diattuor lueextremis Philippicarum coniecturae ii uodam meae apud Eny- Serum in contextu positae aut in annotatione commemoratae Sunt. nullo addito indicio, ubi editae a me explicatceque eSSent. Breviter igitur significandum puto, earum causas explicataSesse in epistola ad Halmiuin, istae inserta legitur annalium
philologicorum Lilis iensium volumini LXXIII p. 117 sii l. .utendi maxime cupio ad ea, quae de g 2 orationis pro Caecina
813쪽
sisSe Cicero videtur: Iniuria postulabas; iustridebare. Ibi d. 73: Η aec est iniqua certatio. non i lli. qua tu contra Alfenum equitabas; huic ne abi consisteret quidem contra te. locum reliqui si Ne hic quidem mendum coargui opus est, quoniam 0msiaze0nsensu manifestum est. Apparet desiderari non tala absolutionem sententiae prioris qua tu contra Al sedassi sed praeterea aliquid, cui contrarium subiiciatur hoc: ba j n e cet. ; nam piaecedere debet aequioris cum Alfen0 cia certati0nis significati0 et nomen ant pronomen, cui eo 'trarium referatur huic. Depravandae orationis causa di sine dubio bis positum Alfeni nomen et oculi ab alter0 Malterum nomen aberratio. Cicero enim ad hanc straear scripserat: Haec est iniqua certatio, non illa, qὴ
tu contra Alfenum cutebare. Aliquid tam est Alfeno aequi dabas; huic ne ubi reli quisti. De singulis verbis nihil affirmari potest. Pro Roscio fom. l7: Q. Roscius Qn id alii
Nonne, ut ignis in aquam coniectus contina Vr est inguitur et refrigeratur, sic refervens sal sum crimen in purissimam et castissimam Si tam collatum statim concidit et exstinguitas: - Roscius socium fraudavit. Potest hoe bρ mini huic haerere peccatum 3 Apparet refer Ferierimen per se prave et inusitate dici. si eum colla tussie0niungatur, alterumutrum participium prorsus abunda ' eum praesertim hoc comparationis membrum superiori αὐrespondeat, ut duobus verbis restinguitur et refri geratur duo verba exsequentur, uni participio ullasti participium referri debeat, duo vitiose referantur. Cicero Seripserat tantum: sic reservens salsum crime a istpurissimam et castissimam vitam statim eda
ei dit et exstinguitur 3 Ad interpretandum participias
814쪽
ofor Vens, quod similitudine ab aqua ebullienis et remiliquam aspergente transfertur ad crimen, ascriptum est Isitatius in hac re voeabulum collatum. Vitium orationissensit Lambinus, sed aberravit, cum reservens sustulit. rollatum reliquit. Pro Tullio 3b et 36: absolvantur omnes de simili eod. T des. iiii causa necesse es L Hoc
solum bona mehercule si hoc solum esset, tamen vos, tales viri, cet. Sublatis duabus vocibus quae Scribendo male praeceptae sunt Ηoc solum), omnis clifficultas removetur: absolvantur omnes de similignus a necesse est; bona mehercule. Si hoc so Ium esset, tamen GL Cum ironia orator affirmathonam sane illam absolvendi causam esse.
Ibid. b4: Hoc sequitur, ut familia M. Tullii concidi oportuerit 3 Pudet confiteri ne me ipsum
quidem, priusquam a Siesbyeo meo admonerer, restituisse:
ut familiam Tullii concidi oportuerit In Verrem aeL II lib. I, 79: Video enim et ex iis, quae legi et audivi, intelligo, in qua civitate non modo legatus populi Romani circumsessus, non m0do igni, serro, manu. copiis oppugnatus, sed aliqua ex parte violatus sit, nisi publice satisfactum sit, ei civitati bellum incli ei atque inferri solere. Haec sic scribuntur, tam-iluam legatus populi Romani contrarius ponatur minoris dignitatis homini verbi causa: non modo legatus, sed tribunus); verum sententia posita est in gravioris iniuriae et levioris in eadem legati persona comparatione. Itaque Cicero scripserat alio verborum ordine: in qua civitate legatus populi Romani non modo circumse8sus, non modo igni. ferro, manu, s0 pii S 0ppugnatus sed aliqua ex parte violatus sit, nisi quis audacius suspicari vult Ciceronem tantum posuisse: in qua civi-
815쪽
late legatus populi Romani non modo irai ferro, manu, copiis oppugnatus cet. Priorem ter iecturam occupaverat Hotomannus: O rellius ascripsit: tili opus lJIbid. 134: Habonius, qui legem nosset, qai in lege numerus tantum columnarum tradi leI perpendiculi mentio sit nulla, et qui non py taret sibi expedire ita accipere, ne eodem To tradendum esset, negat id sibi deberi, negi oportere exigi. Etiamsi tradendi verbum in toto D
loco et in hac re non per se ad operis a priore redem id ad novum transitionem necessario pertineret, tameῖ numero columnarum in lege operi faciundo indieala poneretur quasi de memoria rei ad posteritatem prodeau neque in lege numerus columnarum indicabatur, sed. at unumerum traderentur, praescribebatur. Apud Prisei ad apro traditur scribitur traderetur. Opinor Cieerodezscripsisse: qua in lege numerus tantum colsissi
narum tradi iubetur, perpendiculi mentio
Ibid. II, 22 spostquam Cicero dixit de Naevio Ist
pione a Verre ad hereditatem a Dione petendam an sito): Etenim frat eiusmodi causa, ut ipse pry tor, cum quaereret calumniatorem, paulo lassit consideratiorem reperire non posset. Hune hq
minem Veneri absolvit, sibi condomnat ret. li hac orationis forma nullis machinis emet potest, ut non hyp hominem Cicero Naevium Turpionem significeti Naevius accusator neque damnari neque absolvi potvix Dio. Id eum Hotomannus intellexisset, pro hunc scivoluit hie. Sed neque hic aptum est, neque homini precte da Dione dicitur. Sine dubio verba quaedam isto eiderunt, cum Cicero in hanc aut similem formam seorsisset: Hunc hominem ceum apposuisset, di I
816쪽
ngm Veneri absolvit, sibi condemnat. Signifieat Dionem a Naevio accusatum et absolutionem pecunia a
Ibid. 3l: si vero illud quoque accedit, ut in ea verba praetor iudicium det, ut vel L. Octavius Balbus iudex non possit aliter iudicare;
gi iudicium sit eiusmodi: L. Octavius , non necesse erit cet. Apparet servato in geminata particula si eodem verbi modo scribendum esse: si iudicium si eiusmodi; alioquin Cicero seripsisset: ut iudicium sit eiusmodi. Idem mendum permultis locis correxi. 3Ibid. III, 6b de Aproni0ὶ: ut, qui cum vivere nemo umquam nisi turpis impurusque voluisset, ad eius convivium spectatissimi atque honestissimi viri tenerentur. Sic Halmius e codice Lag. 42 et ν Fabriciano) scripsit pro eo, qu0d antea ex ceteris edebatur: quocum inire convivium nemo. Apparetiam vitae qu0tidianae c0niunctionem, quae significetur, cum vivere cum aliquo dicamur, hic a Cicerone significari non potuisse, sed cum ipsius convivii societate comparari longo humiliorem eorum condicionem, qui spectatores convivii
'ὶ Ibid. 54 omnia recte in Balteri et Kayseri exemplo ita scribuntur ut in optimis codicibus Lagg. 29 et 42ὶ a prima
manu et in aliis, nisi ii iod editores mendi notam apposueriint. Cicero significat Verrem, cautum hominem, ne sibi praeda ali imo casu e manu elaberetur, statim curasse, ut aliquid praesens et numeratum haberet. g 176 recte Ernestius vidit scribendum esse: tantum mihi licet dicere, quantum possim spro possum), tantum iudici suspicari, quantum velit, servato in membris inter se relatis eodem verbi modo.
In g 180 quemadmodum oratio distinguenda esset, dixi in Ep. ad Oreli. p. 90, ad quam admonitionem si Κayseriis
attendisset, inanem suspicionem omisisset.
817쪽
turpissimi hominis retineantur. Itaque nisi detrilis a codicum scripturam retinere malumus aberratumque si duorum optimorum archetypo putare, ex eorum Testi Etesiiciendum est: qui cum eonvivari nemo cet. Facilis error oriri poterat ex concursu syllabarum cum et edd 'Ibid. 8I: statuit senatus hoc no illi qdi tres se licitum, cui concesserat omnia, a popybfactarum quaesitarumque rerum summas i iussi j
nuere. Rem facere de privato homine familiares Prsibi parante recte et usitate dicitur; res facere spla, numero) aut res ab aliquo saetae nusquam dicit.' nedum res a populo factae. Agitur hoc loco de pecuniis, quae ex licitatione et redemptione populo a poli canis debentur. Scriptum igitur suerat: populo paclamyquae Sitarumque rerum. Praepositio orta est eI nata littera, quae praecedit somnia . Populo res a et s0ribus pactae quaesitaeque erant, n0n a pDPulo. Ibid. 83: Audistis, quanti decumas acee petila Docimo civitas, triti ei modium V et aee ei sionem. Mirifica haec est oratio: quanti
et accessionem. Acestenses decumas suas accepeπφ
hoc est: Docimo enormi pretio addietas ipsi redissit eoacti sunt tritici modium V et aedessione iHS II. quam tritico Verres in addicendo ascripserat). A
hane c0rrectionem, quoniam iam a Lambino et Sellatii laetam video, omisissem, nisi recentissimi editores id tHalmio totius loci sententiam prorsus evertissent γη codicis alioquin sane boni Lag. 42i mendo italli sy dem pr0 ceterorum verissima scriptura tanti deae in in orationem inducto. Omnis rei agendae modus per se IU
818쪽
picuus manifestissime exponitur paragrapho sequenti de A. I Montio et Liparensibus et deinde multis l0eis. Qui tan- undem scripserunt, debuerant simul in his verbis, quae IrdeScripsimus, quantum scribere, non quanti, ut in 3rrore sibi constarent. Ibid. 8b: Itaque qui tot annis agellos suos te praetore redimere a piratis solebant, iidem se ipsos abs te pretio imposito redemerunt. Demonstrativum tot neque, quo reseratur, habet nec aptum sest ad trium annorum spatium. Scribendum est qui luotannis. Annua pactio cum piratis facta aptissime significatur. Ibid. 118 oratio sic interpungenda est: Nummos dabat arator. Quomodo aut unde 3 Qui si largissimus esse vellet, cumulatiore mensura uteretur, ut antea venibant, is nummum
dabat. Und03 Ibid. 134: tu Apronium, hominem vix liberum, contaminatum , eum in tanto tuo dedecore prosecto ne verbo quidem graviore appellasses, neque apud te tam sancta religioso ei etatis suisset, ut . . . ., nisi rem tam notam esse omnibus et tam manifestam videres. Manilestum est hoc diei, verrem, nisi rem omnibus notam essBvideret, profecto Suae existimationis conservandae causa in Apronium animadversurum, saltem graviter eum increpiturum fuisse. Atqui, ut nunc scribitur, aperte contrarium
dicitur, Verrem ne gravi quidem verbo appellaturum fuisse. Cicero geripserat: profecto non ne verbo quidem graviore appellasses hoc est: prosecto non tam leniter tractasses, ut ne verbo quidem graviore appellares), neque apud te tam sancta religio societatis suisset cet.
Non intellecta orationis Arma, in qua, quod negando tollitur non , ipsum negative effertur ne - quidem), principalis
819쪽
negatio omissa est. Eandem orationis formam habet caesu B. G. VII, 47. b et Plin. Paneg. 17 restituit Gemetae nec non modo . Omitto similem negationum concurri . cum dicitur: non quia - idcirco non et si in Senserat sententiae vitium Manutius. IXon addi volci Emestius, sed ante profecto.JIbid. 159 ubi agitur de suspicione a Timarchide LMetelli filium coniecta): O Timarchide, M stelli est
filius in provincia non puer, sed adole se e B pudens ac bonus, dignus illo loco ac nomine. Non minus a Ciceronis usu abhorret haeo orationis aversi ad hominem contemptum, qui nusquam iudicio addis significatur s- nam testium, in quos orator invehitur, alia est causa - , quam praeposita vocativo interiectio. deIoptimus Lag. 42ὶ scriptum habet Timarchidi. ex qd manifestissima enascitur emendatio: 0s Timarehidit Interponitur exclamatio indignantis de impudentia hominis: deinde oratio redit ad rem et ad iudices. Ibid. 176: Mala est haec quidem, ut dixi, de
fensio ae potius perdita maximorum peccatorum, huius autem et iniquitatis et inerti confessio, non defensio criminis; sed tamen hae ipsa tibi, si uti cupias, non licet. Apparet vitiose et inconcinne bis poni defensionis n0men ac primum malam dici defensionem, deinde negari defensionem esse. Sed codices praestantissimi V et F et mendum sic coargulldi, ut pluribus verbis uti non opus sit, et emendationem elare monstrant: sic enim in iis scribitur: Mala est haec quidem, ut dixi, ac potius perdita maximo russi peccatorum, huius autem iniquitatis et inertia' consessione sconfession. F) defensio criminis Hinc facillime nascitur, quod ex omni parte satissaeiat:
Mala est haec quidem, ut dixi, ac potius perdit 3ce maximorum peccatorum, huius aut eta et
820쪽
tiiquitatis et inertiae consessione defensio cria inis; sed tamen hac ipsa cet. )Ihicl. IV, 54: ipse tamen praetor in hac ,1 fici tria maiorem partem diei cum tunica pulla; ploro solebat et pallio. Nihil contrarii signifieatur. sed continuatur et augetur eiusdem rei et studii descriptio.
Irimo acribendum est: ipse autem praetor cet. Ibid. 98 da P. Scipione antiqua m0numenta non artis contomptu suis sedibus relinquente): nam quia, quam pulchra essent, intelligebat, idcirco existimabat ea non ad hominum luxuriem, sed ad 0rnatum sanorum atque oppidorum esse facta, ut
posteris nostris monumenta religiosa esse videantur. Accidit mihi hic, quod interdum alibi, ut, quia nec in codicibus ulla est minima mendi nota nec cuiquam e prioribus suspicionis aliquid obortum videtur, mihi ipse primum diffidam haerenti ad dubitanti, deinde quasi veritatis
quodam convicio animi sententiam proserre cogar laterique gravem mihi ac certum errorem latere videri. Nam postrema haec verba: ut posteris nostris cet. nullo modo cum superioribus recte cohaerent; praeterquam enim quod Ciceronis de Seipione iudieium terminari debet in hac contrariorum relatione: non ad hominum luxuriem, sed ad ornatum cet. , ut reliqua ignave adhaerero et trahi videantur manifestissime vitiosa sunt primum posteris nostris. quoniam Scipio de posteris omnino aut saltem de suis cogitare debebat, deinde videantur, pr0 qu0 necessario
j l 206, ubi in proponenda ex defensoris persona excuSatione inepta est particula quidem, scribendum est simpliciter ὐeodice Vat.: Fecerunt alii. Quid γ Alia quam multa PCur cet. Excusationi interrogando subiicitur resutatio, alia etiam multa alios secisse, ut. si illa excusatio recipiatur. multo latius pateat. Duiligeo by Corale