장음표시 사용
821쪽
dicendum erat viderentur. Utrumque nostris nvideantur) tum demum ferri potest aptissimumque rusi separatim aliquid de Ciceronis aequalibus iis, quae M Scipione dicta sunt, adiungitur. Perspicuum mihi videter
hanc Ciceronem scribendi sormam Secutum eSSed . . . ornatum sanorum atque oppidorum esse factu.
Vos facite, ut ceti Omnem hunc locum Cicero em- eludit iudices exhortando ad severe huiusmodi monumentorum violationem puniendam et exemplum posteritati prodendum. De ipso supplemento hoc unum affirmaverim aberratum esse a sacta ad facite; p0ssunt enim pauis plura excidisse velut et Vos severo vindicando sa
ei te aut similia. Ibid. V, 1l9: Atque ipsi etiam ado Ieseentes cum Sextio suo de plaga et de uno illo ictu loquebantur cet. Ineptissimo in miserabili re et oratione lioeo nam iocus esse debet) carnisex appellatur suus. Scribendum aperte: sua de plaga. Pronomen ad praecedens
Ibid. l86: teque, Hercules, quem iste Agrigenti convellere ex suis sedibus atque auferre conatus est. Scribendum es8e ex tuis, n080pinor argumentis demonstrandum e8Se. Pro Funteio I: Duorum magistratuum, quo 'rum uterque in pecunia maxima tracta fida procurandaque versatus est, triumviratus et quaesturae, ratio sic redditur, iudices, ut in iis re-hus nulla significatio surti, nulla alicuius delicti suspicio reseratur. Rationes bene et recte relatae efficiunt, non ut nulla suspicio referatur quod quid sit, omnino nescio, sed ut nulla reperiatur. )
'' ἔ 2 pro eo, quod scribitur: an vos in errorem ducere Velit, admodum suspicor scribondum esse indueere. quod Duiligeo by Corale
822쪽
Ihicl. 17: Dubitabitis etiam diutius, iudices
uiri verissimum sit, aliud per hoc iu-icium nihil agi, nisi ut M. Fonteio oppresso estimoniis eorum, quibus multa rei publicae ausa invitissimis imperata sunt, segniores,osthac ad imperandum ceteri sint, cum vide-.tis Bos oppugnare, quibus populi Romani im- erium incolume esse non possit 8 Sie in anti-φimimo codice Vat. scribitur extrema parte sententiae aperto fracta et manea; in codics Salisburgensi aliisque provideatis scribitur videant, deinde oppugnari, quibus oppressis populi Romani imperium incolume esse non possit. Qui diligentius ad sententiam attenderit, laciis animadvertet neque e0s sol0s, qui oppugnent nominari debere quam verborum supplendorum rati0nem Niebulirius secutus est ab Orellio hactenus iure reprehensus), neque eos, qui oppugnentur squam supplendi viam Orellius eum codicibus inferioribus tenet , sed ex utrorumque e0mparatione et coniuncti0no argumentum duci. Itaque, quod etiam codicum in oppugnare et oppugnari dissensus arguit, ex ipsa verborum in utroque genere notando similitudine natus est error, cum sententia ad hane sormam a Cicerone composita suisset: eos oppugnare, quibus vincentibus, eos autem oppugnari, quibus 0ppressis populi Romani imperium incolume esse non possit. Tenui ex Salisburgensi oppressis, quod tum manifestior est librarii a priore quibus ad alterum aberratio; rhetorica orationis figura persectior erit
Ciceronis et aliorum usus requirit; nam aliter apud Horatium A P. 31 culpae suga in vitium ducere dicitur, de rei ffectu, non de animi assectu et errore. Facillime in post in intercidere poterat. In cod. usano, e quo fragmenta quaedam Ciceroniana protraxit Κleinius, scribi video i nerrorem indici, supra i posito v. JDisitigeo by Corale
823쪽
si eiusdem verbi participia ponentur: quibus vince z-tibus . . . . quibus victis, et potest oppressis praeterquam quod auctoritas codicis Vaticani praestantior ες. videri interpolando ortum esse natumque ex eo, quod pad supra positum est, oppresso. Itaque ds hoc nihil assime. de sententiae et orationis forma nulla est dubitatio. tamen in verbo praecedenti apertissime codicis Vaticia auctoritatem Salisburgensis et ceteri vincunt, quod habeat cum videant, non videatis. Perspicue enim agitanon quid iudices videant, sed quid ii, qui post Fontei: provinciis praesuturi sint, et quemadmodum illi huius iudie
Pro faeetna b I: Quae lex, quod senatus coll-Sultum, . . . quod scedus aut pactio, quod, urad privatas res redeam, testamentum, quae ill-dicia aut stipulationes aut pacti et conventisormula non infirmari ac convelli potest, si ad Verba rem deflectere velimus . . . p Mendum hi subesse arguunt cum vocabula iudicia et stipulationes perverse plurali numero ceteris singulari numero posim interiecta, tum omissum quae, quod necessario ante pacti et conventi addi debebat si ad haec sola nomina pertineret, quod sequitur, formula iisque adiunctum no arcontineret sententiae membrum. Emendatio facillima est. Scribendum est enim: quae iudicii aut stipulationis adtpacti et conventi formula. Cum antiquo more genetirpcasu scriptum esset iudici, librarius vocali, quae sequebatdr. geminata iudicia effecit, eiquo accommodatum est stipalationes. Videre libet nune, quantas turbas inendum pusillum animadversum aliqua ex parte, Sed non perspeetum excitaverit; nam Bahius scribendum coniecit siducia aut stipulatio aut: Κayserus omnia haec iudicia antstipulationes aut uncis inclusit forti, ut solebat, remedibusus. Et tamen ipse, quid requireretur, obscure senserat
824쪽
um dixit Bahium saltem fiduciae aut stipulationis ut scriboro debuisse. 3Ibid. 24: Hac actione Appius ille Caecus uti
ion posset, si tam Vere homines verba consecarentur, ut rem, cuius causa verba sunt, non: onsidorarent. Nihil loci esse in verbis consectandis reritati vore) manifestum ost, sed nihilo aptior, quam alii scribendo substituunt, severitas severe , nec omnino degradu ullius rei in verbis consectandis tam , sed de ipso modo verba c0nsectandi agitur. Lenissima correctione litteris rectius distributis verum efficitur: si ita in iure homines Verba consectarentur cet. Initium erroris fuit i littora semel scripta, cum bis scribi deberet sit a) deinde in in m mutatum ad explendam vocem tam); tum ex iuro factum uere. Ibid. 5b: Neque enim dubium est, quin, si ad rem iudicandam verbo ducimur, non re, fami I iam in tolligamus, quae constet ex servis pluribus, quin unus homo familia non sit. Necessario ad unam particulam quin initio positam refertur sententia ex duobus membris contrarie relatis ἀσυνδέτως conflata: lamiliam intelligamus, quae c. ex S. p., unus homosa milia non sit. Itaque tollendum est alterum quin, pr0 quo saltem ponendum erat et quin, sed cum sententiae detrimento. Ibid. 69: Deinde si de iure vario quidpiam iudieatum est, non potius contra iuris consulios statuunt, si aliter pronuntiatum est, ac Mu-
M oratio sic interpungenda est: udi re cupio, qui inpaee et otio, cum manum fecerit, copias pararit , hoc dicat: Feci equidem cet. Vix fore Cicero significat, qui sic se dolandat. Ut vulgo interpungitur, ut de verbis hoc dicat taceam. aut qui aut eum prorsus abundat nee serri potest Duiligeo by Corale
825쪽
cio placuit, quam ex eorum auctoritate, Si, Et Manilius statuebat, sic est iudicatum. Brettolim intellexeram verbum, quod est statuunt. Pravo wγpore positum esse; non animadverteram infinite simperaraliter, ut vulgo loquimur ponendum fuisse ut reliqua in lac Sententia verba. Etiam ad codicum vestigia proxime accidVera Scriptura, quae haec est: statutum St, st. Facillitast excidit ante si; deinde lactum est statuuntilbid. 73: quod ius civile) si non modo oppreiqsum, sed etiam desertum aut negligentius asservatum erit, nihil est, quod quisquam ses habere certum aut a patre accepturum aut relicturum liberis arbitretur. In iure civili nulla certa spes constituitur, quid quisque a patre accepturus αquoniam hoc a voluntate et testamento patris pendet
Praeterea perverse componitur et comparatur secura exspectatio hereditatis, quam quis ipse a patre accepturus sit, et eius, quam liberis suis relicturus sit; contra recte et apte e0mparatur. quod quis ipse a patre accepit et tenet. εἰ quod liberis relicturus est: utriusque enim secura possessio et spes tollitur, si convellitur ius civile. Scripserat Cicero: quod quisquam sese habere certum a patre a ceptum aut relicturum liberis arbitretur. Propter relicturum in eiusdem temporis formam a librario translatum est alterum participium, tum additum aut. Padio
post fg 74), ubi pravum est pronomen infinitum quaecumque, cum codex optimus habeat: quae mina illa iure mancipii sint, ceteri: quae cum omnia illa
iure mancipii sint, seribendum videtur: quae cia maliti tua iure mancipii sinu Ibid. 80: Cum exemplis uterer multis etiam illa materia aequitatis, a verbo et ab seripioli lurimis saepe in rebus ius et sequi bonique rationem esse seiunctam cet. Iure editores haesertat in illa materia aequitatis, quae tamquam pr0pria ae
826쪽
3purnia certique generis additur exemplis. Sed lenissima buxo Ctione res expeditur: Cum exemplis uterer mulis est enim illa materia aequitatis - , a verbo Wti scripto cet. Aptissimo Cicero significat se in aquilato defendenda usum esse propria huius generis ma-Bria, quae in exemplis posita sit. Conseratur Brut. 143::um clo aequo et bono disputaretur argumento--um os similitudinum copia. Ihicl. 9b: Ipse porro Caecina cur se moribu Silo duci volebat, idque tibi de amicorum de his do Aquilii sententia responderat et aequum 3 At o nim Sulla legem tulit. Quam mendosa haec sint. nihil opus est coarguere, qu0niam editores verba de his do Aquilii, deinde et aequum signo infelici summ0
iure notarunt, neque ulla sententiae species apparet. Verumtamen multo minus gravia vulnera sunt, quam Videntur. Primum enim illud et aequum a superioribus separandum egi atquo ei, quae sequitur, disputationi hac forma praeponendum est: Est aequum. At enim Sulla cet. Cicero adversarios significat, cum id, quod hactenus desenderit, aequum esse g0ncedere c0gantur, novo argumento uti conari, quod ex Sullae lege ducant. Deinde ea. quae praecedunt et superiorem locum concludunt, sic scribenda sunt:
idque tibi de amicorum, his de Aquilii sententia
responderat, omisso de , quod errore ante his repelitum est. Caecina Albutio ex amicorum sententia responderat his ex Aquilii, quem ante consuluerat.' γ' i Il,ul. 99: Iam populus cum eum vendit, ii ut miles factus non est, non adimit ei libertatem, sed iudicat non esse eum liberum, qui, ut liber sit, a diro periculum noluit. Et ratio et id, ipiod paulo post sequitur, huic prorsus ex aequo positum: qui . . . censerin inserit, ostendit coniunctivo modo scriptum misso nolit. Duiligeo by Corale
827쪽
Ibid. l04 sin epilogo : habetis hominem sill ghlari pudore, virtute cognita et spectata sile amplissimi se tuti re nomine to eius. in utra xt fortuna cognitum multis signis et vir tali se: humanitatis. Ita scriptum est in uno ex duobas optimis eodicibus atque sine dubio etiam in altero.')tentave sunt correctiones, omitto atque hoc unum adiudde.
prorsus perverso dici amplissimo totius Et raria nomine, ut significetur homo magnae in Etruria famae sdignitatis, ne dicam neque Caecinam, qualis tota oratios: Significetur ac describatur. amplissimum hominem Rossita consuetudine appellari potuisse neque Etruriam hoc te o tsuos habuisse, intra quos nomen auctoritasquo contineret. fines. Cicero scripsit: amplissimis vetere no mi atnegotiis. Caecinam prorsus iis, quae per totam oratiosissisparsa sunt, indiciis convenienter hominem significat ASP
et lato diffusa negotia senerandi, emendi, vendendi) Felet et honesto nomine mirier einer alten Firma9 gerest uendi initium factum est litteris n e semel scribendis, est bis scribi deberent nominegotiis . Vestigium Vis mansit in amplissimis amplissimi s). Ante MVerba, quae hic emendavimus, haec leguntur: habe iii hominem singulari pudore, virtute cognita et spectata side. Offendit hic non solum et vitiose idu secundum et tertium membrum interpositum, cum idit primum et alterum nulla interponatur coniunctio, et deid '0rd0 Verborum pravus, qui primum audienti aut temperr0rem obiicit virtute cognita et speetata fidρὶ
) Ex cod. Τegernseensi profertur: amplissimi totius 'turi re nomine; verum totius etiam in infimi codicibus, qui Etruriae ex interpolatione scriptum habes: SerVatur post nomine. Qui cod. Tegernseensem cum ed tione aliqua contulit, in qua esset totius Etruriae . Fer iborum ordinem indicare oblitus est. Duiligeo by Corale
828쪽
;eu pudori et fidei, quae proprie hominem in negotiis occu-
Intum commendant, prave ex aequo adiungitur virtus, tum et illas laudes et ceteras communi notione complectitur. Recedunt cum summa offensione repetita verba cognita o ogn i tum, virtute - virtutis et humanitatis), quorum utriamque altero loco recte et apte positum est. Cicero
nihil scripsit nisi: singulari pudore et spectata fide; quod interponitur, virtute cognita, ab aliena manu additum est et ex iis, quae proxime sequuntur, huc retractum. Irascor mihi, quod non animadverterim hoc iam Κayserum vidisse.JΡro fluentis I 03 Cicero, ut suspicionem diluat, quae in Cluentium ex Staieni damnatione ducebatur, quasi ea confirmaretur Staienum pecunia a Cluentio accepta in Oppianici iudicio iudices corrupisse, postquam Staienum maiestatis damnatum esse dixit, Staieni damnationi contrarias ponit duas C. Fidiculanii Faleulae, qui in eadem Oppianici causa iudex fuisset, absolutiones, cum bis post id iudicium
accusatus esset. Ac priorem quidem absolutionem se non
numerare dicit, qu0d Fidiculanius tum non propria captae ob rem iudicandam pecuniae accusatus fuisset; altera vehementer utitur; nam tum Fidiculanium repetundarum postulatum suisse, cuius iudicii proprium sit in senatore capitae ob rem iudicandam peeuniae crimen. In ipso hoc transitu a prioris Fidiculanii absolutionis mentione ad alterius commem0rationem interponuntur verba aliquot de Staieno mend0se scripta et obscure cum reliqua oratione c0haerentia: capta nusquam Staienus eadem lege dixit. Proprium crimen illud quaestionis eius non fuit. Fidie ulanius esit. Diligentius attendenti apparebit hunc esse disputationis et argumentationis ordinem, ut, finita prioris Fidiculanii absoluti0nis commemoratione, Cicero, antequam ad alteram transeat, quam proprie ad rem pertinere dicit, rei praeparandae causa breviter interponat, in
Staieno huiusmodi iudicium, quod proprie ad captae pecuniae
829쪽
crimen pertineat, nullum factum esse. Scripserat igitta Cicero: causam nusquam Staienus ea de re lege dixit. Ρroprium crimen illud quaestionis eiur de maiestate, qua Staienus damnatus est) non fuit. Sat, videri potest esse: Causam n. St. ea de re dixit; in . non abundat lege; significatur enim iactatam fortasse isnaaiestatis iudicio etiam captae pecuniae invidiam suisSe, M. legitimum eius rei iudicium non fuisse. )Ibid. II 3: Nego rem esse ullam in quem qua illorum obiectam, quae Fidiculanio non obieeti sit, aliquid suis se in Fidiculanii causa. quo idem non esset in ceterorum. Duo gravia hic loeci 0rationis vitia habet. Primum etiam si Latino diceretuo biicere in aliquem pro eo, quod est alicui. tamet Cicero in hac contrariorum relatione non dixisset in quem quam - Fidiculanio. Deinde a legitima consuetll-dine abhorret nego - aliquid fuisse. Scripserat Cicero: Nego rem esse ullam quoiquam illor affobiectam, quae Fidiculanio non obiecta sit, alliquidquam suis se in Fidiculanii causa cet. Priore loco in natum est ex praecedenti littera m. Ibid. I 27: In M'. Aquilium et in Ti. Guttan video esse subscriptum. Quid est hoc 3 Duos
esse corruptos 80los pecunia 3 Dieant; ceteri videlicet gratis condemnarunt. Neque brevi interrogationi de rei commemoratae significatione ac momento
) g 46 et bis pro iani scribendum est liant; confirmatiirenim, quod praecedit, non praeparatur novae rei commemorati fAltero loco correxit Pluygersius.J 9 76 pro statuerunt scribendum est Atatuerent, causali Significatione, apte ad imperfecta primariae Sententiae. φ 37 cum Halmius oblitus essot l, revi illo tempore dici ad eandem formam at ille paucis illis diebus, coniecturam inutilem posuit. qniit Kaysorus 3 Tria illa verba delevit; tanta est levitas. Duiligeo by Corale
830쪽
Quid est hoc p) sententia infinita reete adiungitur, et ,rorsus ridicula est exhortatio illa, ut censores aliquid dicant. ΑΡParet hanc necessario esse orationis formam: Quid esti 1OEP Duos esse corruptos solos pecunia dicunt: eo tori videlicet gratis condemnarunt. Sed dicunt vix in dicant transisset, scriptumque potius fuit iusticant. De Iege agraria II, 57: quem agrum Recentoricum Ogo excipi et propter hominum necessitudinem set propter aequitatem, Quirites, ipse vehementer gaudeo. Sed quae est haec impudenti ap Si eo ditur e Gruteri coniectura, pronominibus ego et ipse vitioso geminatis et distractis; codices habent saepe vehementer gaudeo, in quo latet reapse v. g. Res ipsa Ciceroni placet, non actio Rulli. )Ibid. 102: vos, quorum gratia in suffragiis consistit, libertas in legibus, honos in iudiciis ot sequitate magistratuum, res familiaris in pace cet. Plebis Romanae, quam Cicero alloquitur, nullus est honos, quem iudiciis praesertim defendat. Codices ubi editur honos, habent hos; scribendum ius. Sic iani
Breviter significare satis est. g 107 scribendum esse: Longum est ite singulorum virtute illa codd. , edd. ita die ere; quae, quia cognita sunt ab Omnibus, verborum ornamenta non quaerunt, et g 133 scriptum a Cicerone videri: putarunt praetermitti accusa - . torem non pusse codd., edd. Potuisse , cum animadversum esset in iudices sagitur enim de censorum deliberatione ante notae subscriptionem .