Io. Nie. Madvigii ... Adversaria critica ad scriptores graecos et latinos ..

발행: 1871년

분량: 984페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

841쪽

Lib. II. Cap. II.

populi fuisse. ut tota sententia haec fuerit: Terrorem maximum populi fuisse summi periculi GL ibid. 72: Hunc tu etiam, portentosa pestis

exsulem appellare ausus es . . . p N quam de

Cicero pronomine hic de se utitur; debebat saltem dici: Ηune tu hominem cet. Sed sine dubio Cicero scripsit: Hic tu etiam. p. p., exsulem et me appellare ausu 3es . . . 3 Cum excidisset me p0st -em. ad orationis sormam esplendam ex li i e lactum est h u n c. ibid. 96: remque publicam concidere unius discessu quam omnium interitu occidere malui Ex condere, qu0d in P a prima manu scriptum est. saciendum erat n0n concidere, quod prope idem est atque occidere, sed considere, h0o est, aliquantisper conquiescere, quod effectum est Ciceronis discessu. Ibid. 116: Hanc vos, pontifices. tantam, tam variam, tam novam in omni genere voluntatem impudentiam. audaciam, cupiditatem comprobabitis 3 Cum nominibus vitiorum simpudentiam. aud., cu p. prave coniungitur voluntatis nomen, in qua nulla est reprehensio. Scriptum fuerat: in omni genere voluntatum impudentiam cet. In varietate voluntatum impudentiam ceteraque vitia perpetua fuisse orator signitieat. Quam lacilo genetivus unius litterae mutatione ad

tres accusativos accomm0datus sit, apparet.

Ibid. l 18: Hanc tu igitur dod i cationem appellas, ad quam non collegium, non honoribus populi Romani ornatum pontificem, non denique adolescentem quem quam, cum haberes id collegio familiarissimos, adhibere potuisti ΤΑt affuit adolescens frater uxoris Clodii. Mhndosam igitur

', ν 73 cum communi τω κοινω) coniungitur non consilium. seil eo tu illiini conciliat illum . Duiligeo by Corale

842쪽

Cicerouis orationes.

orationem esse uommsenius vidit, corrigendo aberravit. Nam post non denique requiritur significatio eius, qu0d minimum exspectari debuerit. Sine dubio seriptum fuerat: non denique cnon adolescentem q. Noluit Cicero Senem dicere, quoniam satis erat virilis aetatis pontificem affuisse. Librario minus diligenter attendenti altera negatio abundare visa est. γIbid. 14I: Quare quid est mirum, si iste metus furore instinctus, scelere praeceps neque institutas caerimonias persequi neque verbum ullum sollemne potuit effarip Nequo furor metus recte dicitur pro pavore atque furore, neque ullus minimus in Clodio significatur metus. Scribendum est: mentis furore instinctus. De harusp. resp. 7: voce tantum attigi legum initium et iudicii. Qui accusationem alicui minatur. neque initium neque finem legum dicendo attingit, sed aut simpliciter leges aut, quod Ciceronem scripsisso arbitror,

legum metum et iudicii. Supra φ 1 periculum iudieii dixit. )Ibid. 46: Non se dabantur discordiae, sed etiam crescebat in eos odium, a quibus nos defendi putabamur. In codicibus antiquis Ρ Gὶ defensi scribitur. Scribendum sine dubio est: a quibus nos non deson si putabamur, aut tantum: a quibus non defensi p. Non in se suasque partes auctum p08t suum

j si 132 o codicibus restituendum est ex vestris manilius ae facibus eripui pro faucibus). Ε faucilius eripitur, quod quis devorare conatur, quod de re publica inepte dicitur: orator incendium urbi intentatum a Catilinariis significat. De g 140 dixi Kkine i lotistaehe Sehriiton Ρ 373. ) g 25, do quo loco dixi Adv. Crit. II p. 225, fortassse ex liberatus rectius efficitur libero aditu. Duiligeo by Corale

843쪽

Lib. II. Cap. II.

discessum odium Cieero dicit, quod omnino negat ultimsuisse nisi clodii artibus apud perditos homines excitatulli. sed bonorum civium iram et odium in eos, quos Ciceronem parum iuvisse ac defendisse putarent. Ibid. 48: in quibus legibus in orat curiata illa lex, quae totum eius tribunatum continebat,

quam caecus amentia non videbat. Non legem ipsa T. Cicero negat Clodium vidisse, quod omnino inepte dicitur. Sed caecum amentia non animadvertisse dicit, eam Iegem. quae de se lata esset, Iulianarum numero contineri. Scribendum igitur: quod caecus amentia non videbati Pronomen errore accommodatum est ad superius quae. )Ibid. 62: terrae motus horribilis cum quibusdam multis metuendisque rebus. Mendosum esse quibusdam multis . nihil opus est demonstrari; illud miror non animadversum, ineptam esse in tali re metuem larum rerum mentionem; sed totum illud rebus in P Scriptum supra versum est, unde in ceteros codices transiit. in iis, quae restant: cum quibusdam multis metue di sque, latere videntur haec: cum quibusdam in moll-stris mutis metuendisque. Ad ipsum terrae motum accesserat, ut oculis obiicerentur mirae et inusitatae rerum formae ipso silentio terribiles. Excidisse substantivum cer

Pro Sestio l3l: cumque itinere toto urbes Italiae sestos dies agere adventus mei videbantur, viae multitudine legatorum undique missorum celebrabantur cet. Vere recteque olim negaveram haec cum superioribus una sententia coniungi possen0n 80lum p pter verb0rum modum mutatum cum . . .

ὶ ο 54 sine dubio seribendum est: aut universus interitus aut victoris dominatus ae pro aut regnum. Noviria disiunguntur, Sed duo. Duiligeo by Corale

844쪽

Ciceronis orationes.

suis S Et cumque ... accepisset, eumque .... Vide

litantur cet.), sed etiam propter rerum dissimilitudinem; nam in superioribus de uno adventus Brundisini die agitur, hic et in iis, quae sequuntur, de itinere per Italiam et introitu in urbem; quae contra Seyssertus disputavit, inania sunt. Sed quod cumque simpliciter deleveram, nullam probabilitatem ea correctio habebat. Scribendum erat: Cunctae itinere toto urbes Italiae sestos dies agero adventus mei videbantur. Ibi d. 133: ille se sic cum inimico meo copularat, ut illius meae proscriptionis, quam adiuvabat, Sex. Clodius, homo iis dignissimus quibuscum vivit, to ambuam esse se scriptorem esse diceret. Sic in P scribitur mendose. Quod editur: illum meae proscriptionis tabulam, sese scriptorem cet. illum e coniectura Naugerii et scholio Bob. tabulam ex recentioribus c0dicibus), manifestum est, ne quid dicam do illius in illum mutato, Sex. Clodium, cum Vatinium sibi in Cicerone proscribendo socium suisse significaret, non potuisse sibi personae scriptoris), illi instrumenti culpa vacantis partes tribuere. Ex eo ipso, quod in codicumscriptura nullo pronomine Vatinius significatur aut a Clodio Separatur, apparet utriusque in re agenda partes communiter comprehensas fuisse, idemque codicis antiquissimi, et eui soli fides debetur, vestigia monstrant, e quibus h0 ceruitur: illius meae proscriptionis ambo una sese scriptores esse diceret. Vestigia perturbavit prunum i littera ex praecedenti verbo geminata, deinde singularis numerus scriptorem ad sese . . diceret

accommodatus, cum ambo obscuratum esset.

In Vatin. 32: Quem accumbere atratum vide-r sy Dominum eum toga pulla et eius amicos ante convivium p Cicero negat atratum quemquam decubuisse, dominum cum amicis ante convivium antequam

845쪽

Lili. II. Eap. II.

accumberetur) eum toga pulla visum esse concedi L Scriptum fuisse videtur: Quem . . videras p et Videras dominum ante convivium. Violentam delendi medicinam adhibere non debueram. Similiter iam si Oxeanus. Ibid. 39: si es odium publicum populi, Se

natus, universorum hominum rusticandrum.

quid est cet. p Nihil erat, cur proprie rustieani rodio esset Vatinius. Cicero sine dubio, ut omnes sille e 'cepti0ne eomprehenderet, scripserat: universorum hominum rusticanorum curbanorum . Librarii Mutura prioris vocabuli terminatione -anorum aberravit ad

alterius.

Pro Caelio I 4 de Catilina): Neque umquam e Iillo dflendi huius imperii tam consceleratu Fimpetus exstitisset, nisi tot vitiorum tanta immanitas quibusdam facilitatis et patientia radicibus niteretur. Vitiorum immanitatem obscuranet c0mpensare non nescio quae facilitas poterat: saeui tatis ad agendum prompti et patientiae radices requirebantur sacillitatis Py). in Ibid. 72: iis autem amicitiis maiorum natu, quorum imitari industriam continentiamqlle maxime velit. De ipso Caelio non velit dicendum erat. sed debeat. In codicibus scribitur velitis Ρ veliti s), rectissimeque significatur, quos iudices Caelium iuvenea

ac piaene adolescentem imitari velint. Sed ad eam sente: tiam explendam necessario addendum pronomen, quod p

cedentis syllabae similitudo hausit: quorum cenae imi

tari industriam . . maxime velitis.

) g 10 videndum. ne Cicero scripserit mecum praetore. B02mectim praetore me, Ritero pronomine prorsus abundanti ' ) De prov. cons. 37 oratio sic interpungenda et scribenda est Fuerit toto in consulatu sino provincia, eni saerato Duiligeo by Corale

846쪽

Ciceronis orationes.

Pro Balbo 2b: Hanc tu igitur, patrone scedeum ac scadoratorum, condicionem statuis aditanis, tuis civibus, ut, quod iis, quos magis adiutoribus tuis armis subegimus atque inicionem nostram redegimus, liceat, si populus omanus permiserit, ut ab senatu, ab impera-oribus nostris ei vita is donentur, id ne liceat psis p Quae sententia esse debeat, dubium non est; cur 3rri codicum scriptura nequeat, olim a me dictum est, sed orrigendi initium infeliciter laetum. Veritatis enim vestigia ontinentur ipso primo et extremo vocabulo magnis dis), quorum ex errore origo probabilis inveniri nequit. num praeterea ad emendationem inveniendam tenendum 8t, n0n illis, qui nunc sint, Gaditanis adiuvantibus Hispa-ὶ0s a Romanis subactos Ciceronem dicere, sed maioribus Mum. Scripserat enim Cicero ad hanc sormam et sine

lubio his ipsis verbis: quos magnis adiuteti opibus anti oribus tuis armis subegimus. Librarii oculusiberravit ab iopibus ad ioribus mediis transmissis. ple opes nominantur, quia pecuniis copiisqus magis quam, is virisque sumministrandis Gaditani Romanos adiu erant. Paulo post certissimum est Ciceronem scripsissee Iterna virtute. Incredibile est suisse, qui non videreth de ipsam geminationem alienigenarum hominum tu diis atque externa virtute prorsus esse Ciceroni-δdam vel potius omnium oratorum communem. Ipsorum hominum, qui militare pro Romanis vetarentur, virtute illipti abantur, non paterna, quae sane nihil rem publicam

iuvisset.

Ibid. 33: Nihil omnino umquam de isto fin-4ρ re ad populum, nihil ad plebem latum esse

spro fuerit , antequam designatus est, decreta pro- ineia. Cone sive hoe dicitur; deinde orator urget nova interrogatione: Sortietur an non

847쪽

Lib. II. Cap. II.

dico. De quibus igitur . etiamsi latum esset neque legem neque poenam gratam es Sel. Beguem civem reciperemus . tamen id esset . quoi postea populus iussisset. ratum cet. Locus. Figraviter mendosus infelicibusque, quae appictae Sunt. nui, dignissimus videtur, facile et certo in integritatem restituetur. verbis aliquot in suam sedem ex aliena retractu rahunc modum: Nihil omnino umquam do isto fa-dere ad populum . nihil ad plebem latum esse dico, neque legem neque poenam rogatam pr)gratam; esse. De quibus igitur, etiamsi latum esset, ne quem civem reciperemus . tamen id esset, quod postea populus iussisset, ratum eae. Similem corrigendi viam Lambinus et Ernestius ingressi erant.J Unum addo, ex his ipsis verbis: neque legem neque poenam rogatam esse perspicue confirmari. quod olim paulo ante scribendum esse dixi: aut genere ipso atque obtestatione legis Rut poena pro poenae ; sed in verbis proxime praecedentibus nihil est eurtollatur sacrosanctum; idem enim dicitur. ac si seri. beretur: aliquid tamquam sacrosanctum exceptum videretur. 3In Pisonem I 0 et 1 I: Quas leges hinc enim nova sententia incipit) ausus est non nemo improbus potuit quidem nemo convellere, quam potestatem minuere, quo minus de moribus nostris quinto quoque anno iudicaretur, nemo tam essus e petulans conatus est. haec sunt. o carnifex lin gremio sepulta consulatus tui. Leges et potestas. quae tolluntur et evertuntur, recte et graviter sepeliri

g 39 lacuna sic explenda est: qui, cum maxima hella nobis inferrentur, c eo R, a quibus inferrentur,

moenibus excluserunt. Duiligeo by Corale

848쪽

Cleomnis orationes.

sepelire. prorsus non intelligo; nam et ipsum gremium consulatus ridiculam habet imaginem, et in gremio quas conduntur, potius tutandi conservandique causa quam sepeliendi conduntur. Ex iis, quae sequuntur: Persequerseontinentes his suns ribus dies, apparet tempora et ordinem rerum a Cicerone hic significata esse consulatus lusinitium eum dixisse ab legum, quas commemorat, et censoriae potestatis eversiono factum esse. Scripssrat igitur Cicoror in prosemio sepulta consulatus tui. Cum prooemio operis initium consulatus comparati Ibid. 17: cum videres maerere rem publicam amplissimi ordinis luctu, o noster misericors iquid facis p Res publica suis incommodis maerebat, n0ngsnatus luctu. Cicero scripserat: cum videres maerorem

R. Ρ. rei publicae , amplissimi ordinis luctum. Error ortus est omissa nota litterae m. Ιbid. 66: Convivium publieum non dignitatis eausa inibit, nisi forte, ut cum patribus conscriptis, hoc est, cum amatoribus suis cenet cet. Sic cod. V. Amatores Pisonis patres conscripti per ironiam diei nisi eum foedae rei significatione vix poterant, magisquHad Pisonis in patres quam ad patrum in Pisonem affectum i0eus pertinere debet. Nihil tamen moverem, nisi in codicqpalimpsesto Taurinensi et ceteris scriberetur maioribus. Aperte gignificatur: hoc est, cum amoribus suis cenet. Amores et deliciae Pisonis genalares appellantur, qu0s, Si ciceroni credimus, infestissime oderat, quomodo Philipp.

XIII, 26 delietae atqus amores populi Romani L. Antonius appellatur, idem ibid. XIV. 8 sins ironia in signo'ὶ Proxima paragrapho, ubi scribitur: ut genatus . . . . all egit tum rediret, vereor, ne ab orators scriptum fuerit ad vestitum csnum . Senatus vestem mutaverat sumpta equestri, non vestem posuerat. lo. Duiligeo by Corale

849쪽

Lib. II. Cap. II.

odium omnium hominum; multa alia exempla lexi a habent. I Sie iam Manutius, qui codicis palimpsesti auctoritatem ignorabat.J'

Ibid. 7b: Ρrimo nonne compensabit cum unuversiculo tot mea volumina laudum suarum 3Manifestissimum est non quaeri, quid lacturus Pompeita sit. sed de praeterito tempore, itane Ciceronis versu eo motum fuisse Ρompeium probabile sit, quemadmodum Pisi eum commotum esse dicat. ideoque Ciceronem everti το- luisse. Scribendum igitur: nonne compensabat. Ibid. 94: non ambitio ad gratiam, non iniquitas ad simulationem coniicietur. Sic codices aut coniicientur. Pro coniicietur, qu0d et praecedens coniicientur et sententia pravum esse convinciti reela

Faernus seribi voluit connitetur; agitur enim de hominum studio in ordinem iudicum perveniendi. Simulationem hinc alienam esse ab aliis intellectum est, sed improbabiliter et ad sententiam et ad litterarum vestigia Lambinus simultatem substituit. Scribendum erat: non ambitio ad gratiam, non iniquitas ad aemulationem connitetur. Neque ambitiosi homines, ut gratia valeant, neque iniqui.

ut aemulos premant et exeludant, sese commovebunt.

Pro Planeio 36: de ipso denique ambitu reiectionem fieri voluerit iudicum alternorum. Alternorum iudi eum singulorum reiectio neque usquam significatur, neque, qualis sit, fingi intelligi ve posse videtus Sins dubio significatur ea, quae in oratione in Vatinium 27 alternorum consiliorum reiectio dicitur, scriben-

γ ῆ 70 codicum scripturae ortae ex hac videntur: quo lota tausapiens et tanta civitas. Graecus atque advisa eum toto populo Romano comparatur, non eum nescio quibus sapientibus. Deinde si 72 scribendum: sed eum casus . . . . ei pro sedὶ idem casus cet. Duiligeo by Corale

850쪽

Ciceronis orationes.

dumque hio iudiciorum alternorum, quoniam idem utrumque voeabulum significat, totum iudicum, qui in aliqua

causa sedent sessurive sunt, numerum.

Ibid. 62: Omnes enim istiusmodi artes rei militaris usus, eloquentia, iuris peritia) in iis reprehenduntur, qui cum professi sunt. satisfacere non

possunt, non in iis, qui se afuisse ab istis studiis confitentur. Nemini umquam in mentem venit artes illas in eandidatis reprehendere; earum inopia offendebat in iis. qui eas prosessi erant; nam quod interdum desectum rei pro ipsa re appellari dicunt id de aliis sortasse quibusdam effectibus fieri potest, reprehendi eloquentia aut ars militaris in eo, qui eam nec habet nec habere studuit, nullo modo potest. Pro reprehenduntur reprenduntur scriptum fuerat a Cicerone requiruntur, quemadmodum paulo post requiri solet. Ibid. 98: qui sceleratissimi homines ac nefarii)antequam de meo adventu audire potuissent eum tantum abessent aliquot dierum viam . in Macedoniam ad Planciumque perrexi. Si brevitas intervalli tantum in significaretur, non aliquot diceretur, sed paucorum. Codices boni sΤΕ habent tamen. Videtur suisse: cum etiam tum abessent cet. Pro Rabirio Post. 4: Hoc ille natus, quamvis

patrem suum numquam viderat, tamen et natura ipsa duce, quae plurimum valet, et assiduis domesticorum sermonibus in paternae vitae similitudinem de duetus psi. Certissimum est Ciceronem non dixisse: quam vis patrem suum numquam viderat, sed non minus certum neminem librarium pro quamquam . . viderat substituturum suisse quamvis, . Viderat. Accedit ad dubitationem commovendam. quod, si Cicero Rabirium reapse patre mortu0 natum signi-stea88et, gravioribus id verbis et miserabilius aut hic auι

SEARCH

MENU NAVIGATION