장음표시 사용
851쪽
in epilogo dixisset. Prorsus suspicor Ciceronem sic seripsisse: Hoc ille natus, quamvis patrem Suum numquam videret, tamen . . . . in paternae vitae similitudinem deductus esset quod factum est id Ciceri etiamsi Rabirius patrem ipsum ante oculos non habuisset. tamen luturum fuisse dicit . Videret imperfecto tempore pro vidisset posuit noto usu, de quo dixi Gratiam. Lat. g 347 b not. 2. Vulgata scriptura orta videtur eo errore. quod Postumi cognomen sine dubio a maioribus eius gentis. in quam Rabirius adoptione transiit, acceptum huic ipsi Rabirio ex re impositum putaverunt. Ibid. 21: Sive ille. ut ipse dicebat, gloriam Sive, ut tu vis, pecuniam quaesivit. sibi non Gabinii comes vel sectator nec ad Gabinii. cuius id negotium non erat, sed ad P. Lentuli clarissimi viri, auctoritatem a senatu profectam et consilio certo et spe non dubia Roma contenderat. Et lacunam hic esse manifestum est et In iis, quae interciderunt, orationem a Gabinio ad Rabirium
transisse. Itaque ea brevissime et recte sic expletur: Sive ille . . gloriam, sive . . pecuniam quae
sivit, sibi, citoli Rabirio quaesivit; Rabirius enim non
Gabinii comes cet. Error igitur ortus est tibi arii oeulo u pri0re non ad alterum aberrante. Ibid. 31: aut in tanta mercede hominis, ut Vis, avarissimi mille talentum decessionem esse concessam . Mirum videri Cicero significati non tantam mercedem avarissimi hominis suisse, sed tantam riea decessionem esse lactam. Videtur scribendum esse: aut tantam in mercede hominis, ut vis, avarissimi
dece8sionem esse concessam. Summae numerus eISuperioribus repetitus esse videtur. Nam, quae altera MDrigendi via esti ut simpliciter t0llatur tanta, minus pr0babilis mihi videtur.
852쪽
Ibid. 38: Iam cedo, cum is, qui pecuniam 'o Atumo debuit, non huic, sed Gabinio dederit.: onctem nato Gabinio utrum illa quo ea pecunia, it an nunc de ea 3 Ex litteris ut alibi saepe in hac ration Θ misere distractis nec tamen ulla arte mutatis effici videtur: Iam cedo : utrum illi aequirenda pecuniast an huic reddenda 3 Potius Rabirio pecuniam, quam rex eidebuerit, reddendam esse dicit quam Gabinio novam ad eam quam iam acceperit, adiungendam nam id est acquirere . Ibid. 40: At permutata aliquando pecunia e St; subductae codd. ductae naves Ρostumi Puteolis
sunt, auditae visaeque merces. Fallacos quidem ex fucosae chartis et linteis et vitro dolatae, quibus cum multae naves refertae fuissent, una non potuerit parva. Rumorem hominum, qui Rabirium pecuniam regiam permutando ita accepisse narrabant, ut pro ea pretiosas merces Alexandrinas ei Pute0los naves advexissent, Cicero sic elevat, ut merces quidem Rabirio venisse confiteatur, sed parvi aut nullius pretii, ad Speciem exiguo quodam numero rerum preti0sarum, chartarum, linteorum, vitri adiuncto et superimposito; itaque cum multae naves huiusmodi lutilibus rebus resertae suissent, exiguam ex iis pecuniam essectam esse. Hanc sententiam quibus verbis e0mprehenderit, ex obscuris codieum vestigiis tamen satis
probabiliter eruitur: Pallaces quidem et fuco Sae, chartis et linteis et vitro velatae, quibus cum multae naves refertae fuissent, una opus saeI it parva arca sequitur cataplus; codices habent parva artata plus). Unam eamque parvam arcam SuffeciSSedicit condendae ei pecuniae, quae ex multis illis navibus stificeretur. Fallaces quidem cet. dicitur noto illo usup rticulae quidem, quo concessio coniungitur cum eleValidne et refutatione, de quo usu dixi ad Cic. de Finn. I, 3b. Velatae iam aliis in mentem Venerat. Ibid. 41: nisi C. Caesaris summa in omnes,
853쪽
incredibilis in hune eadem liberal itas exstiti
set, nos hunc iam pridem in foro non haber μmus. Seribendum videtur: nisi . . summa in Omnes,
iners dibilis in hunc et divina liberalitas cet.. Meest, nisi liberalitas Caesaris, quae in omnes summa es: in hune incredibilis et divina exstitisset. , Pro Mareello 10: omnium Marcellorum meum pectus memoria offudit. Inusitate memoria offundere pectus eius dicitur, qui eam cum benevolentia et grati animo recolit. Videtur Cicero scripsisse: omnium Marcellorum in meum pectus se memor ia effacit Ibid. I 2: ipsam victoriam vicisse videris. cum ea, quae illa erat adepta, victis remisisti Valde inusitate victoria adepta esse dicitur. quae Caesar vincendo adeptus erat, nec aptum huic sententiae remittendi verbum. Codex Fuldensis: erant. Scribendum igitur: cum ea, quae illsi erant adempta, victis remisisti.
id est, reddidisti. Plii lipp. II, 19: Hae e tu non propter audaciam die is tam impudenter, sed quia tantam rerum repugnantiam non videas. Nihil pro socio sapis. Sic eodex Vaticanus. Vitium orationis apparet in quia
. . . Videas, quoniam in hac amrmatione coniunetira
locus non est. Deinde post hanc assirmationem: sed quia
j fi 43 nihil est, cur non recte dicantur turpes impensae cupiditatum, quae fiant ad cupiditates explendas. Deinde sic scribendum est: labentem excepit, corruere non sivit, fulsit et sustinuit re, fide, hodieque sustinet haec una serie recte decurrunt de iis. quae s aesar Rabirio tribuerit, quorum sententiam breviter enarrator aliquis in margine comprehendit illis verbis: nec amicum prudentem cet. Deinde transitur ad generalem Caesaris undedi:, Nec illius animi cet. Duiligeo by Corale
854쪽
tantam rerum repugnantiam non videas prorsus
inutiliter additur gravis asseveratio sprofecto). In Halmii
correctione prorsus perverse concurrunt duae sententiae causales eodem spectantes quia - nihil sapis, qui - non videas . Cicero postquam Antonium audaciae insimulavit, non potest negare audaciam hanc esse. sed cum exceptione et condicione dicere, si audacia haec non sit, stultitiam esse
et ex hac una stultitia intelligi, quam nihil omnino sapiat Antonius. Itaque sic scripsit: et Si h ae e tu non propter audaciam dicis tam impudenter, sed quia tantam rerum repugnantiam non videas, nihil profecto sapis. Iam rectum est videas, quia condicioni incertae subiicitur causa. Excidit si post ri cireum sederi . Ibid. 91: quo quidem facto tantum te cepisse odium regni videbatur, ut eiu omen nomen propter proximum dictatoris metum tolleres. Sic Vat. Antonius sua lego dictaturam sustulisse videbatur, quod eius nomine Caesar usus esset aliique usuri viderentur ad regnum obtegendum. Itaque non regnum aut regni nomen propter dictatoris metum, sed propter regni metum dietatura sublata est. Nomen - tolleres post superius illud nomen - sustulisti vitiosissimam habet tautologiam. Cieeronem scripsisse suspicor ad hanc sere formam: ut eius omen proximum dictatoris metum tolleres. Ad omen propter superiora dictaturae nomen, ascriptum est nomen. Cum non intelligeretur appositionis larma, qua in dictatoris metu omen regni inesse significatur additum est propter.
Ibid. V, 7: Quid 3 Hano legem populus Romanus accepit 3 Quid p Ρer auspicia sarri potuit p8ed augur verecundus sine collegis de auspiciis. deest verbum dicere non audet aut simile aliquid . uperest particula adversativa. Verum in hac ipsa latet ine dubio, quod requirimus: Silet augur verecundus
855쪽
Ibid. 9: sic vero erant disposita praesidia. ut quomodo hostium aditus urbe prohibentur. ita castellis et operibus ab ingressione fori populum tribunosque plebi propulsari videres. Opera et castella ad hostium prohibitionem, non ad soningre,sum pertinere manifestum esti Scribendum igitur: ut, quomodo hostium aditus urbe prohibentur castellis et operibus, ita ab ingressions foracet. Erroris causa fuisse videtur, quod librarius non istelligeret ablativos diverso modo ad prohibentur referri Gramm. Lat. si 278 ain. Hoc iam ante tria saecula apud
Iuniam occupatum erat, postea ab Emestio probatum.JIbid. 2I: tamen separatim suo nomine notanda censeo, iudicandumque nullos septem
viros fuisse . nihil placere ratum esse, quod ab iis actum diceretur. Apertissime Cicero nune et in p0sterum irrita esse vult, quae quis ab illis septemviris ante acta nunc dicat dicturusve sit. Scripserat igitur dieetur, non diceretur. γIbid. XI, 36: Animadverti, patres con Scripti. exaudi rui etiam nimium a me Brutum, nimium Cassium ornari, Cassio vero sententia mea dominatum et principatum dari. Manifestum est Ciceronem de aliorum, non de suo iudicio dicere. Itaque rectius olim Naugerius quam nuper Halmius ΚΜserusque. quorum e scriptura exaudiri - exaudivi) sententia probabilis effiei non potest. Sed ad codicum vestigia propius accedere licet: Animadverti, p. c., et alleio videri etiam nimium a me Brutum, nimium Cassium ornari, Cassio vero cet. Nihil est, cur tollantur
verba nimium Cassium. Primum communiter de ut seque dicitur, deinde de Cassio separatim.
ὶ g 42 Antonii nomen incommodissimo loco e margine irrepsit. ascriptum ad hominis impotentissimi appellationem. Duiligeo by Corale
856쪽
Ibid. XII, 24: Teneant alii castra, gerant res bellicas, oderint hostem - nam hoc caput est -; nos, ut dicimus ser. cum Grutero didicimus
semperque fecimuS urbem et re S urbanas . .
tuebimur. Verbum, qu0d est oderint, frustra Orellius tueri conatus est ea supplendo, quae in verbis nee expressa Sunt nec significantur. Ex ipso illo quod subiicitur nam hoc caput est . apparet, cuius sententiae Verbum requiratur. Geminata extrema praecedentis vocabuli littera offici videtur: superent hostem. 3Ibid. XIII. 36: Difficile est credere eos, qui me praecipitem egerint aequissimas condiciones ferentem , putare aliquid moderate aut humano esse facturos. Manutio, qui recte senserat Viti0Se concurrere credere. . putare, opponitur Priscianiauetoritas, qui ex h0c loco profert putare . . facturo S. Videlicet Manutius non putare tollere debuit, sed credere, quod librarius ad difficile est addidit, cum nondum animadvertisset sequi putare. Hanc emendationem non attenderam iam cum Halmio communicatam et a K sero receptam esse.J
Epistol. ad famil. I, 9 I0: Haec cum ad me frater pertulisset, et cum tamen Ρompeius ad me cum mandatis Vibullium misisset cet. Sen-' ε 23, ubi scribitur: num aberret a coniectura Suspici Opericuli mei, delenda est praepositio. Qui coniecturam facit, ut hoc loco suspicio, non aberrat a coniectura, quam iacit, Red conieetura eoniectandoὶ aberrat a veritate).''j XIV, 13 proxime eod. t scribendum: impetus crimen-ςque quaeretur 3 Duiligeo by Corale
857쪽
tentia manifesto postulat: et cum etiam Ρompeius est
0rellius 1845 item.JIbid. si 20: quidam homines et iidem illi.
quos saepe significatio neque appello. hae primae manus scriptura manus altera interpolando effecit: saepe nutu significationeque appello. NeFanutu significari quisquam in epistola potest neque signisi eatione appellari. Emendatio facillima est: qaos saepe significo neque appello. Ibid. IV, 9, 4: Denique, si fuit magni animi non esse supplicem victori, vide. ne superbi sit aspernari eiusdem liberalitatem. et sapientis est carere patria, duri non desiderare. et . si re publica non possis frui, stultum est nolle privata. Sic codex Med. Recte ante sapientis additorsi; vereor, ne simul post sapientis tolli debeat os t. αquemadmodum post duri auditur sit, sic in priore membre audiatur suit. Verum, utut hoc est, mendum, quod apparet in stultum est, occultatur, non tollitur omisso est: nam et stulti esse debebat et ipsa stultitiae appellatio gravem habet Marcelli offensionem, quae nulla aut modica est in comparatione sapientiae et duritiae. Itaque totum hoc stultum est a libramo ascriptum puto, qui non attendisset copulari non desiderare et nolle. 3Ibid. 13. 7: quae si colliges, et sperabis omnia optime et . quae accident. qualiacumque erunt, sapienter feres. Recte dicitur bene sperare, prave omnia bene Sperare, cum praesertim contrarium inseratur: quae accident, qualiacumque erunt. Scribendum necessario: et sperabis omnia optima et, quae accident, cet. Cf. VI, 13 exu.
Quod b, 5 in epistola Servii Sulpicii annotaveram scribendum esse, una cum re publica floruisse pro suis sex video iam a Lambini aequalibus, deinde a Melinio praeeeptum.
858쪽
Ibid. V, 4 extr. : sin mihi neque magistratus neque senatum neque populum auxiliari propter eam vim, quae me cum re publica vicit. licuerit
vide, ne, cum velis revocare tempus omnium servandorum. cum qui servetur non erit, non possis. Non posse revocari tempus hominum servandorum, cum qui servetur nemo sit, adeo est manifestum
ut cum admonitioni id dicere stultum sit. Prave pro si volueris dicitur cum velis, totusque ambitus verborum mire claudicat superpositis duabus sententiis a cum incipientibus. Rectum erit ad sententiam: vide, ne tum velis re Vocare tempus o. f., cum qui Ser Vetur non erit, hoc est, vide. ne omnibus iam deletis sera futura sit servandi voluntas. Sed superest non possis quod nemo, si sic scriptum fuisset, additurus erat. Itaque Cicero sic seripsit: vide, ne tum Velis r. t. o. f., cum, quia qui servetur non erit, non possis. Quam saetis excidere quia potuerit, patet. , Ibid. Ib 2: Te eum vivere possem equidem et maxime vellem Ρossumusne igitur esse una 3 Mira Cicero significat se cum Lucceio vivere posse; poterat enim aeque cum aliis plurimis; prorsusque evertitur sententia eo, quod subiicitur: Possumusne igitur cet. pScripsit Cicero: Tecum vivere, etsi possem, equidem maxime vellem. Sed fieri posse negat.
Ibid. VI, 4, 2: illud cuivis facile est docere, eur praeeipue tu dolore nihil debeas; eius enim qui tardior in te lavando fuit, quam fore putaramus, non est mihi dubia de tua salute sen-' Quod 6, 1 pro prudenti scribendum conieceram pudenti nam prudenti Ciceronem potius crediturum fuisse quam imprudenti) et 8, 3 inciderunt pro interciderunt, quod longe aliud significat etiam in duobus locis apud Schellerum
non recte positis, utrumque pridem occupatum video. Duiligeo by Corale
859쪽
tentia: de illis autem non arbitror te ex speetare. quid sentiam. Pronomen illis. quo reseratur. Don habet communes miseriae intelligi hic nullo modo possunt . Scr. d e aliis. In unius Caesaris voluntate omnia posita esse Cicero dicit, de ceteris inutile esse dicere. relatam Ernestius. O editorum negligentiam lJIbid. k 3: Equidem, nos quod Romae Sumus. miserrimum esse duco. Codex Med. qui et miserrimo. Scr. e nos, qui Romae sumus, miserrimos esse duco. Suam miseriam ceterorum miseria graviorem cicero putat.
Ibid. 10 5: nam et ipse . qui plurimum potest. quotidie mihi delabi ad aequitatem et ad rerum
naturam videtur, et ipsa causa ea est . ut i msimul cum re publica .... necessario revivescat
atque recreetu reet. Quid hoc est monstri, Caesarem delabi ad rerum naturam, quasi hactenus extra eam eiusque leges positus fuerit 3 Scribendum est: delabi ad sequitatem et ad verum natura videtur. Haec inclinatio. quam ipsius Caesaris natura efficit, coniungitur cum causae Trebiani
Ibid. VII, 1 I: Neque tamen dubito, quin tu in illo cubiculo tuo, ex quo tibi Stabianum pers orasti et patefecisti Misenum . per eos dies
matutina tempora lectiunculis consumpseris. enm illi interea, qui te istic reliquerunt, spectarent communis mimos semisomni. Qui communes mimi sint. prorsus nescio, ac ne si vulgare' quidem et obsoleti dicerentur, quid ea significatio ad hune locum pertineret, intelligerem. Sine dubio Cicero seripserat: spectarent comminus mimos. Spectaculum comminus oculis subiectum ludens Cicero comparat cum prospectu longinquo amoenorum locorum, quem sibi Mariuge cubiculo paraverat. ibid. 13, 1: Adeone me iniustum esse existi-
860쪽
masti, ut tibi irascerer, quod parum mihi constans et nimium cupidus decedendi viderere ob eamque causam me arbitrarere litteras adto iam diu non misisse ρ Mire sententia conturbata est. Quomodo enim Trebatii opinio arbitrarere de
causa epistolarum a Cieerime non missarum cum causa
iniustitiae et irae Ciceronis viderere) coniungi potest pomnia recta erunt detractis duabus litteris, quae propter
praecedens verbum alteri. additae sunt: Ad sono me iniustum esse existimasti, ut . . . . viderere. obe Rmque causam me arbitrare litteras ad te iam diu non misisse pIbid. 33. 2: quamquam venies, ut ipse intelligis. in maximarum quasi concursum 0ccupationum, quas si, ut volumus, exceperimus, ego vero multam salutem et soro dicam et curiae vivamque tecum multum est. Quid sit oxcipere occupationes, quidve ea exceptio. si qua fingi potest pertineat ad libere cum amicis vivendum, nescio. Contra multum ad eam rem pertinet occupationibus sese exsolvere. Scripserat Cicero: quas si . . expedierimus. Paulo post pro opus est huc utrum scribendum sit o. e. hie, quod in antiqua aliqua editione esse video, an p0tius o. e. adhuc, ambigo. Sequitur: tu vellem ne veritus esses, ne pluribus legerem tuas litteras . si mihi . . longiores sorte misisses cet. Mendum esse
in pluribus a multis intellectum est; neque enim longitudo epistolarum ullam habere causam poterat pluribus eas legendi. Opinor fuisse ne pigrius. Ibi d. VIII. 4, 4: sed cum senatus habitus esset ad Apollinis a. d. XI. Cal. Sext., et referretur de stipendio Cn. Pompeii, mentio facta est de legione ea, quam expensam inlit C. Caesari Pompeius, quo numero asset, quoad peteretur. Cum Pompeius esse in Gallia, eo actus est dicere