Prolegomena ad Homerum, sive de operum Homericorum prisca et genuina forma variisque mutationibus et probabili ratione emendandi

발행: 1795년

분량: 290페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

31쪽

xxia PRO LEGOMENA

, erroribus implicantur, ad verum revocanda lenta alia, vae tot librorum interitus obscurat, in repetitis historiois eoiuecturis illustranda , omniaque confirmanda exemplis, ad conumnem intelli gentiana delaetis . Ut vero crisius appareat, quιbus potulinium praeceptis regatur Homerica emer datio, in ximo studio in tralaticii textus mutatio . ues inquiri oportet, recensendis fontibus et 1vu . Is M um, pii vel olim manaveruiit, vel etiani hodie patent In hac infinita copia rorum nono eo utar temperamento, ut gravissima quaeque ex 4rtilissima paueis exsequar, ne ipsum, quem iiD. Minus sum , emium , sed extremos tantum inea

rius e lammam proponam. itur quum vulgatae scripturae conditio em et eius resorviandae necessitatem attigero, primis lineas dabo disquisitionis qua per sex aetates disparis intervalli Cingenii his: ibrio historia critica horum Carinintim adnost in

rusque tempus deducatur. Primam aetatem ponimus

ab origine ipse . . . tempore ultioris o Ionum, circiter aut chr. 95αὶ ad Pi riuruin, 'rannum Atheniensem, cui a veteribus duorun vorporum, quae nunc bbtinet, disposui tribuitur; XL a Pyyyrato tamen osum, qui primus ex Gram invidis uriticae Homericae celebriorem viam aperimit III a mnodoro ad Apionem, propter artem interpretandi poetae, ut Seneca Icribit, tota Grae Ha ire iuruin IV. ab Me inde ad Longinum ae discipulum eius. γν iuni, a quo utroque lectio

at interpretati Homeri ii iiiiiiiiodo adiuta est:

32쪽

XXIII; a Porphyriis usque ad auctorem editionis prin- pis, emeremm Chalcimi len, Atheniensem VI. horum trium proximorum saeculoruin quibus Homerus variis modis ingenia virorum doctorum et

Haec una postrenui aetas, suam In ceteris es t Hbus his es litteraria raro egreditur, tantum provenim iubet omnis gene is libroruin . ut titulos eorum Percensere inagnum negoti lim sit. Curavit id nuper novus Editor Bibliothecae Fabricianae copio se et aecurate; neque ille tamen in iudicandis in strumentis rei criticae et indie editionum aliis nihil mutandum et augetndiIn reliquit. Ohis vero iterum monςn Ii sunt, lectores, age quid aliud e ψectent quam uberioris scriptionis adumbrationem, et eam magis ii interiore usi eritio silvae quam in rebus litterariis occupatam. Quapropter antiquos potissimum fonte anquiremus, non hos novitios editorus' si ortim: quibus quae sectae sunt vicis tudines textus, si cum illis comparentur, Jκ digna sunt occupati hominis indagationet omnino in hae parte antiquarum litterarum lusima sunt, quae Meo lateant, sedulo curare debeas; sed ita, uti tim cognita ve chartis mandat libenter obliviscare, saltem dissimules ea, quae 'ustia eorum is siquid autem ab aliis iam duclun colleetum repetam, communi materia utar novo modo. Qua in re me

admodum sollicitum habent angusti e huius libere. unde brevitas exsistet parum apta tibus rebus, et

Laterdum immodestiae speciem habitura. Sed parem dum erat n*ςessitati, etiam cum incommodo quη-

33쪽

pars enit huius Praelationi, posterior in ausis, quibus Homerica emendatio nitatur, gravissitusque et propriis eius legibus atqiri in otione

hun primum labeat mirari, -k ossuum tuminor in Homero graviora tua ostendant, tantum etaimen operae in correctione eius ponendum ab tuam. Apollonium Rhodium eontende, quomodo ante runckium legebatur, vel Quinti Simyrnaei

etiam nunc mendosissima exemplaria sane non poterit tot saeculis antiquior es non et uegerrianus videri et emendatissimus At qualem int grum librum dicimus eritico quidem sensu Haud eum prosecto, qui absque offensa Iegi possit, et in qu nihil sit eleganti consuetudini sermonis et atqui recte seribendi legibus contrarium. nialii eiusmodi sit in vulgato textu, non continuo pro puro et emendato habendus erit immo in nunquam ob id ipsum, si eiusmodi nihil insit, tanto magis germana integritate sua fraudatus in vis deatur Non dubito fore, qui hoc subabsurde dici opinentur. Sed si textum scriptorum veterum supra recte retuli ad factorum sorisorum spectationem in eo constituendo nullam speciem pro-

34쪽

irabilitatis ex sensu eleganssae ductam, Verum Prinia et satis antiqua exemplaria principatum hibere neqesse est. Longe autem aliud est, ii optimorum testium fide spectanda leges historiae coniungere

cum usu linguae cum rerum doctrina atque sensu inuehit aliud. hoc volatim sensu tanquam venis.lo limpelli, ut, quaecuiritu lectio venusta et commoda obiiciatur, eandem veram et germanam es.

credamus. Saeps enim severiore iudicio, quod a veterriminum auctoritatum collatione ducenduin est, plane effieitur, ea omnes numeros veritatis

habere, in quibus maximae offensae sint, alia, rem incertae aut nullius fidei esse, quae perquam probabili et testivo sensu niteant. Quid vero, ne nitent quidem vulgata, quas antiquiorum librorum consensu adversantur Sed nolui statim eius generis exempla preserre, qui lia. iam olim quaedam, satis gravibus de causis, textu eieri ut si risi θω, 1. 337. D --9 363. 5s9. σέλας , t. iij. βάλε, a. Αιαντε , 346. τετευχατον, τοι ,. 463. ias intrisum ante ἀταλειπόν ere in quibus factam ecim rectione' Venetius et alii postea collati codices confirmant. Primum potius caulam meam tenebatis exemplis, quorum vitia non orationis vel sententias pravitatis, la solis testimoniis et auctoritato librorum arguuntur. Quis enim verbi causa

γ ιμένεος in Ταλαιμενεος, auo. ζάκοτον τινα

35쪽

mim in ἰ-quv sa UAE in απιυμ- - Wiis inii'aim, haec et similia multa ita mutaro ausit, quum, uti utris praestem, ex ipsis vicim telligatur, nisi has mutistiones vel Eustathius et M uastae, vel criptore Graeci, qui partem illo, ruta versuum afferunt, vel exemplaria plurima et optima fieri iubeanti . Hano luem si valere negaris, eg mus vicissim esse quenquam ullius na- -ma aut aetatis riptorem, qui non probabili .coniectura nobis corrigi eleganter aqvri inten- laxi queat Interpolatorii quidem vermum Me mc o. quatuor specimina dabo, IL4. 6s. 68. p. 48 Odyss .i3 39r. Homini priores duo apparet bonos esse et locis suis aptissimos, alterum etiam plane Hom'ri tui, nimirum 'petitimi ex prio 'io - ri tertium non minus Homeridum, et tam bene

36쪽

eohaerentem structurae, ut expunctum propera leas quartum denique nec numeris malum neque sententia, fi modo eum Clarkio refingas -s Sed hi versus, omnes ut vel maxime videantur Homerio esse, non tamen sunt Homeri nisi fora

te illius est, quidquid ioo annis post sortissaemulo spiritu effetum esse fide libroruin onstat, aut si quos Homeri iuules versiis Rhodomantiu fecit in alaestina sua. Nam primus illorum a plerisque probatis libris abest, neque eum inu

. Schol. nec Eustathius usquain agnoscit, ut sero adscriptum putes ex Seuto Hero. 8a. Alterius nihilo maior auctoritas est ab optimis scholiis et eodicibus Illa enim maximam interpunctionem requirunt intei v. ε . et 169. cuius μηλετ,

υνταξιν, quae nunc exempto medio veri rudem

offendat, si Vetores Critie duram putatant, iacile ita lanire potuissent, εἶρε Ἀπειτα Tertium iam alii summoverunt, quem et Eustath et plures m' nil ota reiiciunt cum editi principe et Romana. Neque quarto versu fides est apud Eustathium alios libros, qui eum partim habent variatum in clausula, quae scilicet non simul trahi poterat ex IL, 62. Hos igitur et aliquot alios versus, et, s minime ineptos, aemo profecto non reticulos putet, si eos nuper Rhodomannus seerit aut Ba

nesus, nam hic interdum aliqiud offert uvis εν, ut ait: a. a sepultis ingeatis abhinc plura saecula profectos non licebit reiicem inscere velim, quo

iure nobis eten retinendi

37쪽

Aliud genus est vulgatarum lectionum multos requentius , quod librorum quidem et recens

num veterum assensu minime careat, nec tamen

vel propter usum huius poetae, vel propter o formationem et tenorem sententiae, vel aliam talem causam non expellendum et ad meliores b. bros revocandum videatur. , Verum in hoo genere, seu etiam in priore illo, dubium iacit interdum 'penuria bonorum lantium, quo lectio quaeque referenda sit, utrum ad incuriam editorum, an 'eodicum, quibus illi a sunt, adeoque ipsorum veterum auctoritatem. Ut vulgata Πιερίη β. 766.

mino nobis in omnes editi venerit, ignoro neque vero ex Hynmo in Merc. o. sqq. aut aliundera tendere possum. Ibi enim non m=is αλ ωkri si, sed armentorum diis sacrorum mentio fit. Pigrique autem boni codd. cum Eustath servant ruinis paen inauditum in geographia, sed οὐ ipso ad corruptionem pronum, Φηροίη s. Πηρεών, idquo haud dubie ex hoc losto praebent Steph nua Byz et Hesychius pro regione Thessaliae Pheriavi Ana , M aliariun multa linium lactionum' monnulli eoruin, ut Venetus, inutium et quasi omen quoddam depravationis habent, ηερ'. In seliosiis nihil est ad h. v. neque in aliis vulgatum

affertur nisi uno loco φ. 38 . Sed hane strictoritatem non gra iorem, puto, quam Macrobii habuis

se Vale nati quem vide ad Ammotu III, ra.

38쪽

stes exstant mimine obscuri quorum tamen nec numerus nec alias spectata bonitas fidem facere potest iis, quibus eam istarum aliqua causarum derogati Qua ex classe haec exempla ei, qui Homeri ingenium et consuetudinem loquendi calluerit, quid velim, uno conspectu ostendant: l. i. o. ἰάσαιτε φίλην - ώπων mutatum in λοῦσαι τε μ τοτ ποινα δέχεσθαι, ρ93. in si, 4ρ ἐπόψιον in lire ι- λὰ . Ηρη in ΗΘ, ρα7.ώπιβησομπι in Arcti σομου si ἔπειθ' in ὀρινο,

Mιοται, p. 93. ἔπειτα in cirωθα,, 326. μεμαώς ita. μεμαῶ σοι, si ago. σθενος in κλεος, 793. τι γητοιμαροί τε in κα- 1τα ε ἔταμί τι. Ex illis nunc a nae reiectis lectionibus non-imilae satis antiquos e idoneos auctores haberit, partim in Scholiis nominatim appellatos. Sed no diem, diversarum lectionum optione data nobis proprii iudicii necessitatem naponi quid est, quod nos adigat in verba Criticorum veterum, ubi eos Homer indecori interdum melibribus iam tum receptis praetutae, aut ex importuna coniectura

39쪽

PRO LEGOMEN A.

intulisse reperimus Ridetur eo Arnosor et iam floautis an Aristarcho ea ubique acies mentis et iudicii fuit, ut ab eo dissentire sit nefas 3 -- ctoritatem profecto non iaciunt magna nomina;

qui , adeo si ipsius poet e repugnat ingenium et

aliunde exploratus usus, utra maior auctoritas sit, illius an multis saeculis posteriorum Criticorum. per se ne quaerendum qui deii vel dubitandum videt vi . Utinam modo singulis locis constaret, quid illorum qilisque primus invexerit in textum, et qualem eum acceperit a superioribus. Pertinent huc etiam integri quidani versiis, quos vel optimorum exeniplarium conspiratio suspicisne interpolationis non defendat. Ex hoe numero inlia plur*s, nunc nutu asseram maxime notabilem B 4. 31., qui in omnibus adhuc collatis codd. praeter indob. CXVII. et quod narime mirere, in ipso Veneto ollertur sine obelo. bram sententiam, quam Polydamas cum Hectore comparat, isto versu illepide ultra propositum trahi, facile sentias. At paullo disertior est nonnumquam Homerus quam sententia postiliat , neque .

ille ex irigidis regulis eastigato eloquentiae iudi eandus es Quid multa Versum Eustathius suin.

loco praetermittit mox ex eommentariis veterium. narrat, fabricatum esse a Zenodoto Mallote. Cur ergo huic versu plus auctoritatis tribuamus, quam . illi Π ostioris uberatici, quem Athenaeus L p. Ia . . affert. ολι 1i9. , Vel ubicunque frueris, inconisaodo et inepto,

40쪽

PRO LEGOMENA

aut Cratetis huic apud Plutarchum de ac in orba Lunae p. 938. D. post L a 6 adiecto, aut similibus apud alios conservatis Haud scio an his vulgati uin lectibiiunx et sordium exeinpiis aliquantuna de vulgati textus, gratia apud homines recti iudicii detraxerint. Ex emplis certe hac ii re plus emitur, quam iis, quae de ea gravissime saepe in universum monue rant viri docti L Probari ista solent, dum te, guntur, ubi ad rem praesentem ventum est, rediti iners superstitio. Et in Homero quidem ea super stitio magnos patronos habet inter ipsos vetere', ex quibus unus prae ceteris ingeniosus est Luci . nus ). Is poetam ipsum apud inferos interrogatiun a se de iis versibus, qui subditicii a Critieis haberentur, refert inpliciter respondisse s. Quo responso tametsi perhumanus senex non nisi eos versus agnovisse putandus est, quae ante linc tuum cum Luci an colloquium in ordi-, ne reeepti essent, uti enodoreum illum, quem idem Lucianus non obscure probat in alio libel- , lo tamen non videlirus, quare non eadem optis.

SEARCH

MENU NAVIGATION