Prolegomena ad Homerum, sive de operum Homericorum prisca et genuina forma variisque mutationibus et probabili ratione emendandi

발행: 1795년

분량: 290페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

91쪽

Ucxxii PRO LEGOMEN A. verbi ἐπιγράψει v. eadem significati sit ne-eesse est, quae alibi ubique est fodiendi seu al .

pendi. Sensus alterius loci 168 sqq. impeditior factus est ab iis , qui mores Honiericos non discere ab illo, sed in eum inferre, et vaga vocabula consuetudinem sui saeculi torquere solebant. Ac certe hoc loco ut epistolam exspectes, inducit quodammodo pia res indueunt ση- μα τοι; quis ne leti Φοινιπικα σηματοι Καδμου 8 inducit mi'ξ --τος, tabulla complicata, vel, si quideseeantius quaeris, Obsignara Ita vero magno .

dentioris Scholistae in ven cod. . a v. 8'. suavilliini laominis. mos unum alphabetum inoleste qu5ethnus cille tot habet diversa, quot fuerunt po- . rui Graeciae, in eoque . causam videt, ' cur unusquisque heroum anonnis suam manum agnorit. Reetius dudum editus brevis Schol. laetiolibus

h. l. edoctus, o 're' δατα sed θεαμμα τινας intel

militer. Quali allata illa in textu vertissent e Leerorie, aut uescripti QNein plicatii is tabulae sumpsin

92쪽

6. πυκτους--κα politianus belle vertit litteras ob

signatas. Num etiam Pollux audiendus erit 1 V, 8., ubi in una serie eum recentioribus Ηἰπτικας et πολυπτυχοις Homericuli πινακα affert Nium Tr gicit apud quos leguntur σανιδες, πτ χ αἱ διαπτυ- γραμματων, ut M. Euripidem, tum alibi tum Hippol. 856. Alc. 97o Scilicet, ut nihil dicavi de more Tragicorum novas coiisuetudines in heroicum aevum transfere Iicii , ilicari potuermato hulae omni tempore, sicut nos lieamus cliartam: id unum quaeritur, an iliae notis litterarum et e re scriptura consignatae fuerint ad nos De Pollux, nec Herodianus, cile e Iagici docent. Aeeuratissime haec persequitur Eustath. p. 6 3a sqq. πιο σημHιαλ ι χρομάτων σιπουν στερο εἴρη γω

93쪽

Permirum est, inquam, eos, qui alis tanto st di novam suam sapientiam illinunt Homero, nunc repente tam sui dissimiles prodire. Quippe tale habemus et auctores antiquissimorum Selim Moxpin, et ipsum Eustathium, ex quibus exero-

- παροιμια. παρεξεσυς - τερον τὸ ηελλεροφο-πωάθ' --ου τρα Μαατα . . A mi ad Odyss. p. 1026. l. 49 p. 9S9. l. 57. Qui novis Eultithium. statim videt, quibus auctoribus ista anni adscribenda sint laudatque ipse suos αλώμους. Itawe antiquissimus Schol. Cod in notat, videri hi v cum et verbonam scripturam significari, sed non

etiam breviter servavit Apollon Lex. v. γράπιοῦς Nemis alio pertinet locus mini XIII, 3. ubtiquum scripsisset, pugillarium usum etiam ante Tro' una tempora inveI iri apud Homerum , addit Belle- rophonti Odicillos i. e. Fugidares datos, non vi lac umqstam hoc ex moribus Rhinanis di Miu parum utile nobis esset sine reliquiis remm

rucorum Graecorum.

94쪽

RRO LEGOMEN A. et xxxv

ram, non omniurn 7ὶ, at certe plurimorum optimorum Inipp. olim consensus emergit., Quam ob rem, ut pleraque in hoc loco an bigua sint, videri tamen queat in eo latere alia quid, quod neglectum adhuc ab eruditis, impuleriti veteres illos atque coegerit, ut ibi quoque notas seu signa quaedam viderent, non veram scripturam litterarum. Atque e hq genere est in primis verbum sitαι, cuius ea est vis, ut vel acerrimunt adversarium sententia sua deiiciat. Nam si de perlato et reddito serim loqueretur H'merus, aut e uidem eius proprietatem et consuetudinem loquendi penitus nescio, aut eum alio quovis quain alto verbo usurum fuisse contendo. Neque vero hoc tantum contendo, sed nego pra terea, quenquam poetam, nec Graecum nec Lati-iuim, ne amantissimum quidem audacium vocabu Iorum, monstrandi se ostendandi veinum posuisse de epistola reddenda Minus me offenderet ση -

, is i γε in lectione seripti, etsi nec hoc

satis Homericum putarem nunc utrumque eiusdem generis esse apparet Addere prura taedet.

α με ματα. cinis rari, Ut Schol. Cod. B., σήματα explicans vulgari modo μεαματοι : ne Pluta chum et alios scriptores memorem , lii Iodo Bebinopbonteam πιστο , modo et μι ματος saxipiunt.

95쪽

Lο- PRO LEGO MENA. Unum quaeram torquere ne potius et pervertere decebit sermonem Hotineri, quam iiterpretationem veterum, quae et illor ut et nostrorum temporum usui repugnet, amplecti Z

Qualis tamen ille mos fuerit, qualia signa Proeti, obarae monstrata, quaerere est alius loci. Veteres Grammatici quid coniecerint. ignoramim nisi quod pauci illorum videntur ea, in numere, i. ρ γ Q, ἐμυ habuisse, quemadmodum plures hodie fecerunt ). At Apollodori locum illum cum se honis Gostris comparanii haud aegre persuaddam. πινακα πτυκτο, ab illis habitum esse ligneami seram et Ombolum aliquem , qui notas mortiferas rudi arte incisas habuerit 'I me tabula ce o

V. c. achem Meetir ad vid. Epp. eroid. T. l. i. arx Huius tamen rationis quoddant v stiglin est in exsignato loco Eustathii.

hae est verbI, quod pollod adhibuit, ἐπιτωούς;

-- , , ξυμβολα μεταλαβων Σεκο ις ἡ ιμ- πει συμβολα, ο δράσουσι ε - ea v. - o Mihi veri persimile videtur, ain tum inter cognatos obtinuisse Iaotas quasdam symbolicas, quo bus de vinum gravi is rebus sensae animorunt inter se commutescarent, in primisque hoc genus θυμοφθόρων σημάτιην, inventum fortasse ea aetate, qua

96쪽

rara emitare vix init consuetudo outae, artificiosam eiusmodi operam aliquo 'rte epithetorii ave diectione ornaturi Docet ergo locorum illoruni explicatio, none peregrinis opinionibus captata, sed instituta dia ligenter ex Homerica orationis proprietate, mentionein scripturae in iis fieri nullam. Ac profecto si aliter se res haberet in posteriore lono, non temere is alicui suspicioso interpolatus vel aliquo modo vitiatus videri posset. . Quae sulpWi quuin primspeciem tolleret vulgati nioris litterarum, speciem dic unius exemerum mi olae, nun uinique apud poe- . tam vestigium earum relinqueret; nihil omnino praesidii superesset contrariae opinioni, nisi ex

ips hac tanta onsitudine dii in rum arminum

ultionis caedium t inimicitiarum dira saevitia vigebat Sed hae accuratius expileanda sunt in sim gulari quaestione de Amboli veterum Interim ne

P. a 3 sqq. in quibus tiam sunt facetillima haec: si Si 'Mes la Hiitablementisne letu Mitte en Minetares dla habet ii semit extronisinent singulier,

97쪽

quae nullo modo credibile videatur fine illius isti,soxilio aut perfici aut ad posteritatem prodi potuita. Ea autem ratiuncula quam Iovis sit et prinus legibilis iustoria e repugnans, docti indoctiquo Iam vero non modo nullium se in Homeris exstat testimonium rei vel vestigium, nullum no tenuissimorum idem initiorum legitimae seripturae vel Cadmei muneris ' indictum, μὴ . quod longe maximi momenti est, eontraria etiam o mma Nusquam vocabulium nisi nusquam soriri ti nus Pam cumiis, nusqu- ο aristi nilia in

' Semper inpii maxime mirum visit est, vi fieri potuisset, si sabula ista de Cadmo tam vetulta ellet quain volunt, ut eam tot Graeci poetae prorsustrelinquerendi Id vero fecisse Dies, non modo eos quos adhuc in iambus habemus, cinifieant nobis silentia potiarum Latinorum e. Apollodori, qui e mythicis poesis celebemma quaeque collagit. Est hoc eo admitabilius, quod reli mis historia Cadmi nobilissimis inusis causam dedidi tam tantum oris ex ea se colligendum

esset, obseura primordia artis per plUra saecula ne minem mythieorum Poenarum ad omandum eius ametorem emotare potuisse. V dirum magis hi promptu erit reet ratio, si ipsi qua primordis apud Graecosuo priora fuerunt saeculo IX. ante Chr.

De verbo ρα o missi, dictum est. Nusquam id apud iniquiores illos id mi valet, quod vide ab Aeschylo et Phaeam Hugare est. Deducta inde, mina, et τράροος, ipse quoquo sunt posteri

98쪽

ditionem comparata, nulla pacta aut foedera mutebram nullus vestrum uin imae tam praeter memoriam et lainam et illitterata inonuinenta '); ex eo Musarum, inemorum dearum, diligens et ii, Iliade enixe repetita invocatio nullus in cipis ut sepulcris, quae interdum memorantur, titulus non alia ulla inscriptio non aes signatum aut sacta

pecunia nullus usus scripti in rebus domesticis et inexcaturi nullae gwgraphicae tabulae denis

xa. Amiotarunt line veterea in loe pilo H- , ut haeos σῆμα ter positam merulat. Variaturum uille poεtam putabarit, si illa ei nom fuissent Eustath. l. Q. καὶ καέρι . Πάριμα primum repecio apud Enimam.

Neque 'τν-- Myere, aut simile aliquio, ib ubi id niaxime exspectes, inve aias etsi alio sensu dietitur miματα, ἀνατρο ι Odyssi . 25Ο 'ν et . o. 343. Denique vocabuliam δε- τος Non est antiquius μ sthyis et auctore Batrachomyomachiae, temporibus

Aeschysi, id qu- etiam ni villi a c Merib derunt, aequalia Vide loea in L Lmochii libello Litteris Maga'

an navi commemm atur μετου μνεμ- Iani conferat aliquis, si poterit, Romanos homines memoria. Noa

99쪽

que nulli tabellarii, nullae epistolae, quarum si consiletudo fuisset in patria lyssis, vel si πτυκτοι

πινακες percontationibus procorum et Telemachi

suffecissent, procul dubio Odysseam aliquot libris

breviorem , aut, ut Roussavius coniiciebat

omnino nullam haberemus . . sr - Tametsi haec quoque satis produnt veterum Iritpp. seri teiitiam. Ceterum riderent, si hoc legerent, institores et propolae nostri. a qua ordine ego ipse ali- quando audivi mulierem quandam illitteratissimam nec cetera valentem ingenio, quum enumerationem faceret mercium, quas variis in oppidis conditas haberet, adeo longam, ut fortasse cum μνήγιον Phoeniciae navis

certare potuisset. ua

Dignissima est acutissimi viri sententia, quae tota huc traIucribatur e opusculo eius fur Origine des G. Langues, euvres posth. Genev edit. 78 a T. XVI. p. 2 ιo uiro quo nous dis de invention de M'al--la phabet Gree, e la cro is beaue oupiliis moderne qu'onne la ait, et te laude principalement cette opinion. surcle caractere decla langue. II 'est venu ten ou- ii vent dansa' esprit de do uter non .seulem eui'u' Homere se sat erire; mais meme qu'on e rivit de b tenas.' 'ai gran reΚret, que e do ut so it si brmellement de-nienti par . rhistoire de Bellerophon dans Iliade. Comine 'a te matheu nussi hie que te P. Hardouind dire uia pe obstin datis me paradoxes si 'etois motus ignora iit, e erois leti tente 'etendre mes doute su cette histoire meme et de raccuser d'avoir et sans beaudou d'examen interpole parcies compilate ars 'Homere. Non. seulement dans te reste de

100쪽

Haec omnia colligata inter se, et in unaeonspectu posita, num fortuita silentui sunt 3 is, qui ita silet, loquentis et clare testantis personam gerit Z Mihi quidem, etsi non sum nimii credulus, illa ex se plane perura derent, vulgarem autem opinionem defendere dementissima pervio ei videretur. in erunt, opinor, qui dicanti es

i Iliade on volt ea de traces decet ori in mireris, quod pauca vestigia dicit esse, quae nulla sunt ita loquivitur, qui mi et i sunt sententiae suae: miis j os a vancer que toute Odysseeo, iij inurun istu de betis es et Tinepties quine lix o huc euslsent ob iuit ei sumsie, in leuriu'on rendineo me a omini te et mime assis hien e duit, en suppos an qu sea

heros aient ignore recti ture ruta te ut te crite, elle sit et beaucou moin chante e les Rhapsodes

SEARCH

MENU NAVIGATION