Prolegomena ad Homerum, sive de operum Homericorum prisca et genuina forma variisque mutationibus et probabili ratione emendandi

발행: 1795년

분량: 290페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

111쪽

Midem atque alii veteres philosephi iudicaverunt.

hanc iacultatem mina nostri metiendam ' esse eorum temporum modulo, quum pinuatus sibiliadloruin Inius culturain impediret inventas litteras

proluisse dilaiplinis, sed obfuisse ducentibus, adeo

ut quae inventio modicanae memoriae dicta esset, m*m non immerito n-a eius et perni es diue retur. Quod verissime monitum esse illitterat rum holmnun et doctrinae nostrae apertium populorum contemplatio docet. mmus enim nobis opus est afferre singularia specimina validioris memoriae, ut Hortensi oratoris, quem Cicero inimrat ea, quae secum commentatus esset, sine scripio omnia reddere potuisse iisdem verbis, quibus cogitavisset sive poetarum, tum m σχεδια ρο- qui talis in minutores vocantur, tum aliorum multorum, quos constat, praesertim interdictos usu scripturae, plura millia versuum et fecisse in

animo, et memoriae infixa saepius in inisse. Quip.

non agimus de raris quibusdam miraculis naturae; verum de ordine si inum, per Diam vitam meani arti vacanthis, ut e pangerent Carmina, quae mox canetin divulgarent, vel divulgata ab aliis discerent.

Atqui tales fere ordines hominum in aliis quoque populis reperimu , apud H raeos scholas, quas dicunt, Prophtimrrem, num cognatiores nobis Bardos . Scalaros , Druitas. me his quidem postremis Caesar et Mela referunt '), propriam eorum

112쪽

PRO LEGO MENA. ciu

suisse disciplinam, in qua nonnulli vicenos annos periit anserint, is naen --σι- ---- ferent, litteris non mandatorum rue). Quam venem tantillum nobis Graeci tradidissent des vatibus et rhapsodis suis l. Nam et Ort in propriam quandam disciplinam et singulare Ostium . artis fuisse. pro comperto habendum arbitror. Age igitur, rhapsodicae διδασκαλιας modum, antiquitatis tenebris obscuratum, similium rerum comparatione eruamus. Fuit is, si quid video, idem, qui diu adhibitus est in scena, et tragica et comica in variis generibus chororum, denique in scholis et ludis, priusquam scribendi legendique facultas vulgo frequentarie perat. Is autem modus qualis fuerit, ipsa --cabula testantur. De poetis enim proprium est et ex re ductum, διδάσκει δραμααα, Latine, cere de actoribus, μανθάν ει , discere partes hinc δῖδά -λοι et alia huiuscemodi ' a muniriim, ut

Simile quiddam et allas saepe et nuperrime de nutione ossiani narratum est a G. Thomtono in Trans- aett. of the melle philos s et at Philadelphia Vol. III. p. 314 sqq. In illa natione etiamnunc senes esse, qui tantam copiam antiquorum Canninui memoria custodirent, ut velocissimum stribam per plures menses illatando 'tigatis essent.

Post ea , quae ex Harpocr. et Hesych. v. διδάσκα a nomaullis viris doctis breviter, et a Casaub.

in Athen. VI, 7. didastasiarum causi notata sim nemo, quod sciam, in hanc rem accurate inquisi-

113쪽

- PRO LEGO MENA.

chironomiani, ut reliquos motus corporis, ut totam saltationein actores discebant adspectu praemonstriintium magistro in is etiam verba, praecinente ψω poeta, auditione, non, sicut hodie, libellis arripiebant Itaque hoc instituto usi videntur rha di, ut alter alterum doceret coram , mox exercitatio et frequens recitatio arrem p raret. Neque sane est, quod hanc rationem imeommcdam vel memoriae molestiorem putemus hac nostra certe id quisque nobis concestet, Minnon potuisse non multo incaciorem esse ad optimam pronuneiationem Rique Verborum sententiarumque omnium veram vim et sonum assequendum Huc accedit, quod acerrima studia auditorii eum summo amore dometricae luituriae in

antiquis rim, haud dubie operam istam Deileia, et iucundam ficiebant. Quae omnia, ex illorum temporum ingeniis ae moribus existimata, locum non relinquunt dubitationi, qui fieri potuerit illud, quod iactum in historicae rationes pervicerunt.

Hae autem reputanti mihi vehementer errare videntur ii, qui putant litteris non ut uni Homerum statim totum immutari et sui dissimallem res di necesse fuisse. Id seiuget effecisset vaga auditio , non legitima et bene conlposita alta καλιά

,st, exspectatque ea adhue lueem sitam cum multis aliis, q-e ad Iudos centeos Graecorum perti uenti

114쪽

Verumtamen ipsi veteres a rhapsodis repetebant originem variarum lectionum, in eorumque o berrimo cantu praecipuum fontem videbant eorruptionis et interpolationis Homericae. Atque hoc iudicium, ab Alexandrinis Criticis prosectum q), eiusmodi est, ut natura rei cogitantem facile eodem perducat. Neque enim ne tenacissima quidem memoria, a scriptis exemplaribus destituta, non vacillat i iterdum, et paullatim longius a fide de sciscit. In prunis vero recitatio ipsa, vivido impetu et ardore animi peracta, infirmaverit portet memoriam, multisque mutationibus ausam dedoxit, in eo praesertim sermone, qui quasi sponte concluderet versum, neque hanc artificiosam comoinnitatem haberet, quae aliunde illata respueret, Muni omnia tanta inplicitate sententiis verbis conserta sint, otiani ita membratim et incisim cumini, ut mutandi, detrahendi, addendi ubique

inaxima facilitas si post emo mirum fuisset, istrilapsodi generosioris spiritus, et qui ipsi poetae essent, passim aliquid a se melius diei posse, alia

etiam in auditorum gratiam clarioribus orbis ex- prinienda, alia denique intertexenda pluribus Cari II inibus uno lo nectendis putarenti Ut enim ab omnibus intelligerentur et cum voluptate audirentur, summa illorum cura esse debuit, non haec, ut Carmina sincera servarent, qualia primum iude servatiam p. Ioseph. extrino loco, queo supra

115쪽

cv PRO LEGO MENA. rat vates. Itaque nonunatiua Cynaethi familia imsimulatur illum tum his modis corrupisse, tum proprios versus inculcavisse ). Quare equidem crediderim, si ex talium rhapsodorum ore exceptum hodie exstaret exemplum Homeri, ab insequentibus Criticis non limatum, eandem libius ia- ciem futuram esse, quam Mores nostri νm i

Admcinet tu hoc nomen Hymnoriim, ab Hlimsterhusio et aliis eruditis inductum, ut adii. Eiam aliquid de interpolatione hapsodorum quo plane appareat, quam illi non alieni fuerinta poetica iacultat', et quam sine fraude talis interpolatio laeta siti Prius quidem eii in nullo a latore verisimillimum esset, nisi adeo trigida putesylorum ingenia, ut usi paene quotidiano optimorum poetarum non incaluerint ad aliquid simile tentandum. Verum, etsi huius aevi tam lacunosae historia est, in xui tanaei et Plutarchus s

schol. Pind Lor et ex eo Eustam adal. p. 6 ins ' DDe Musica p. ii 33. Q loquem de in dis cith roedicis et rhapsodis antiqu=oribus: τα προς τους E hoc itio loco discimus, non in Iovem solum et Musas, sed in ceteros quoqUe deos i Ooemiari so- situm fuisse. Neque tamen e Pindaro recte olligas, semper a Iove priscipium factum. Compara .uo illius, uti Lyricum decebat, ductis est a genere

116쪽

tis Hare triuiunt, compotos a Nipsodis δε Hymnos, quibus solleniit Rcitationi Homericoruni et ali tun Carminum praeluderent. Itaque post xiore in prinus auctore fretus iam olim Hemifer-husio duς conieci, e talibus prooemiis et fragmentis proo Moriun hanc nostram farraginem Hymnoruin conflatam esse, addita causa, non im probabili fortasse, cur illa sensim cum Homericis Carminibus confusa sint ρὶ Nihil enim, ut opis nor, interfuit theatrorum istorum, exploratum habere, cui quidque uberent, quod auditu dignum esset Alexandrinorum autem tempore, quorum maxime interhiit, nihil videtur superfuisse nisi ria et obscura ama, ut de tot aliis αδεσποτοις, quorum partim lam apud Herodotuit mentio siti Denique de sollennis iustaeque recitationis ratione in publicis conventibus et certaminibus pa

maxime illustri. i. e. a more celaberrimoriam festorum et πανηγυ ε- Ceterum ut indarus dicit προομ ιιο, Διος, se Thucydides Ili Ioa partem malo. ris Hymni In Apollo sui Homeri nomine laudans, vocε προ os μιαν 'Aπολλωνρ quo nomiate et alii plerique timui de Hymius. Quire vocabulum Μεινος latius patet, et saepe omne genus irrita com- . plectitur. Unde illud in sine trium maWrum, manifestum istius moris vestigium: Ad Hesiodi Theog. p. o. Confiiucheri ad H. In Cer. p. tot et roddec Comment de Hymn Ium Hom. reliquiis p. I.

117쪽

cissima sunt, quae certa rerum fide tradantur. Viiuni inter omnes constat, timinique epos Homeri nonnis particulatim a diveris ordine decantatum, esse, et particulae cuique vulgo proprium nomen suisio '. Ea nomina exstant tum apud Aelianum et Eustathium in principiis rhapsodiarum, tum apud alios scriptores quam plurimos, qui passim Homerica loca ad Illum nodui excitant. . Sed eae partes ab initio fere longiores fueriint, neque, ut ex Eustathio colligag, eum Aristarchea descriptione libroruni congruentes. Ita Notomi ας ς

IV v. v libros Odysseae complectebatur );

quod pensum in una sollennitate commode absolvi potuit In aliis Carminibus, ut in ταλοι νεοδι in Κολε, μαχη, artem rhapsodi spectatani puto, praesertim in legitinus certaminibus, ut eum ceteris apte coirent et elegans α pii ficeretur: in quo tamen haud dubie plura per saecula nihil certum et constans fuit, quum res modo a locis ac tem

poribus recitandi, modo ab insenio et iudicio in ysodorum Penderet

Instar omnium nobis est auctoritas veteris se setoris, quem excerpsit Aelian. V. H. XIII, 4. Cons recte monentem vitaingrum in Notis ad Aristot Poet. p. 365. Addo sinini muni memplum p. Herodot. II, 16. , ubi . V 480 sqq.

Grammaticis appellatur I S. suo ipsum una cum siniore consti tioins valde adversatur obelo Mamnarii, delentis v rba, is μιομὸρος ἀριστε'.

118쪽

Haec mirma, quae accurate exposui de tem re , receptae priuaum apud Graecos scripturae, de prisco pangendorum prodendoremque Carmiis num more, de rhapsodis, unicis illorum depolita- quaedant quasi προτέλεια sunt diversae et albitoris quaeltionis In hac repente omnis cam disputationis mutatur, evanescunt ferme v stigia historica, et in locum eo a trepide sacredit coniectura et ratiocinatio, non quaerens illa, quid Herodotus, quid Puto, quid summus Aristoteles afferat, sed quid ex principiis bene provisis cogatu et inescitur , id evexo iudicio persequens et eum ipsa natura coinparans Coniecturas huius-m in hodie vulgus infamare solet nomine hypoth

1lum Dura Conditio nos tala e diu cunctati et

exspectantes, dum prae identior alius hoc auderet; non metuamus diutius famae, planissimeque satini dicamus, quod res est. Vtiletur itaque ex illis sequi necessario, tam magnorum et perpetua serie deductorum operum formam a nullo podia nec designari animo neuelaborari potuisse ui artificio io adni iniculo, moriae. Coelo demissum ingenium demus Hom ras altissimarum capax cogitationuin, quibus divinarum et humanarum rerum omnium scientiam exhauserit; sit ille nobis, ut velleius ait, ne exemplo maX unus et sine aemulo ac sane nun-,uam illius luminis . splendo iterum exorie- , nisi alte ain Graeciam nucentem viderit or-

119쪽

bi, rit ille , qui ingenio supra omnes eminet, quod praeter naturam est, climatissariis idem et omni arie persectitarius me tali quidem rimissi tribui potest id, quod prorsus humanitatisinaptiui superat, et cui mente complectendo Ioeus materia et undamentum desunt Etenim vi priora m omnia breviora fuerunt, ominaque vulgandorum, etiam plius aetate et diu postea. unicus modus in publica recit tio talis videliacet, inuali hapsodos ad Cynaethum usos vidiis alius si pono innime credibile est et nulla a ctoritate nisium, hires cantores per aliquot dies sive hebdomades dierutra coactos unquam esse adonta Caunina auditoribus ingerenda quae inaratio fuisset, ut magnitudo et sulam a eorum, non dicam comprehenderetur, sed ad extremum audi retur ') cogitur, Inquaui, et efiicitur necessario,

Aristoteles quum ευσύυοπτο μκκος vidit In Iliade

Podi. 3. , elii pia lotagitudo eius apud vetereatu proverbium cessit, de lecta sic iudicavit, non d audita. Quanquam hoc parvi momenti est. Sed notabile est, quod acer hi ad . 24. Narrat, Iliada commode perlegi posse mi die. Hoc ego lesens saepe ad Iudaeum Apellam remittebam. Sim.

rates Newma rhet Not. p. 478. At si hiedoetissimus vir locum Aristotelis iude a verbis, is ' δ' - τουτο recte interpretatus est. etiam Iliada H Isaiam εὐσυμ-οτερος lare putavit eriticus pluto

120쪽

illi universi operis descriptio tu, rei per se forsan nos diri iis arduae, arduam maxime et plane ineluctabilem vim naturae obstitisse. His omnibus nihil detractum volunius sollertiae vatis, quae quam parva susciat magnis voluminibus, innumeris documentis constat . sed necessarium fuisse tantis operibus designandis contendimus ministerium manuum et instrumenta, quibus illa notata aliquo modo, statim vulgo aut saltem paucissantiliaribus integra traderentur. IdmonIerus L

phus, ad tertiam partem versuum contractas. Qiindquidem argumentationibus nostris accommodatissimum esset Nee ea sententia onmino indigna est Aristotele, neque reliquis praeceptis esus contrariMProhataque nuper etiam alteri litterpreti illius operis , yeo in Coin ment. p. 4 8. Neque nunc doctus quisquam, summarias Cypriorum et parvaeniadis amo emolumento harum iitterarum publἰ elitis, ad Daeeri sententiam Gesse it, qui nomen veterum l. c. ad illa Carmina referebat. Sed duo Miterpretationem inius loci dubiam faciunt, priminii quod de reliquorum πων, aut Aristotelem proxime editorum longitudine inori sumus tum quod nescitia uS, LIid tu tragica scena fuerit luta ακοοασις. Nam Diogenis L. III, 6 auctoritas post emendationem eximi viri, ista quatuor ni mitia festorum ad marsenem relegantu adhiber; non debebat; ata

vero auctoritas deest , qua siue erroris peliculo IIitaris. Cons Battiae emi Diff. in Memor Acad. Inscripti.

T. XXXIX. Hi autem ad cyniecturas oniugere, etsi summae rei nostrae profuturas, non vacat

SEARCH

MENU NAVIGATION