장음표시 사용
511쪽
soo Pars III. Sest VIII. Cap. XI.
tialis tantbm, unde duplex unius Λ ti casu plures esse causas consecra- Sacramenti inini iter statuitur, quod tionis Eucharistiae, quamvis una- intentioni Christi repugnat . quaeque earum sit sufficiens, quae III. Haec pro priori sententia sola eonsectationem perficiat.
. . aciis...hi. dici possunts quae tamen non impe- utrum autem causae istae partiales
diunt , quominus rectius eateri dicendae sint, an totales , discul- consuetudinem predictam, quam talem esse de nomine: totales dici, ειε, α eaur . nempe tam Latini quam Graeci quia snguli consecrantes totar
amplectuntur , retinendam cen- consecrationem operantur: partias eant. Quid Pontificale de ea edi- Ies vocati. quod unicam causam cat, nos supra vidimus. Eucholo. totalem effetant, & ex ipss conagium quoque praescribit, ut Pre L junctis unica totalis causa resultet:
byter recens consecratus, το κον. B esto veth in causis playsicis ae natu.
-'κιον cum Episcopo recitet, id ratibus duae causae totales dati non est saetain liturgiam, ut suse supra possint ejusdem effectus, quae non explicuimus. Saepius quoque variis snt subordinatae 3 in causis tamen aliis de causis eandem frequent, moralibus id contingere posse: nam ii concelebrandi eum Episcopo v. gr. duo aliquando aut plura m consuetudinem jam monuimus: tiva non subordinata rem aliquam neque earum taclesiarum sensus est mihi persuadere possunt, quorum recitative tantum legi Missae Can unum ad persuadendum est suff-nem a Presbyteris , sed de facto ciens, caetera tamen non sunt invia eos consecrare: quamvis enim non tilia; & snes aliquando ejusdem
adorati soleat Corpus Christi, nisi actionis minime subordinati ponpost prolata a Ponti fiee verba; ta- sunt me ad aliquid agendum indv. men stricte , quoad ejus fieri potest, cere , quorum unusquisque lassicit; observatur, ne Episeopo isti prae- reliqui tamen non inutiliter me . curant, priusque ipso legant: quod movent , sed singuli ad agendum arguit passim credi non historice , me impellere possunt. Idem dieas tantlim sed eum intentione eon- de plui ibus Episcopis ad unius eo
sectandi verba consecrationis M, secrationem concurrentibus. Quid-Piesbyteris proserri debere . ni ergo plures smul Sacerdotes uni-Iv. Valii autem sunt modi, cum Calicem consecrare possintὶ quibus explicatur, quomodo plu- smulque omnes ab Ecelesia adhi- res Plesbyteri s mul cum Episeopo beamur ad consecranduin P eam. consecrent & concelebrent: Plior que singuli intentionem habeant, est , s dieamus sngulos Presbyte- ut nou seorsim agant, sed conjunis ros non habere intentionem conseri D ctim , se ut eandem Antistites con-etandi seoism ab Episeopo, sed secrantes Episcopum habent inten- conjunctim tantum a neque id reis tionem . Unde quamvis unus alio pugnare unitati ministri Sacramem citius verba conlectatoria absolvat, ii, et patet in Matrimonio, ad quod attamen nullus eorum consecrat, duplex necessatio concurrit mini- nisi cum aliis: quia nullus eorum stet , uterque scilicet conjugum; intendit consecrate, nisi cum eae & in eonsectatione Episcopi , ad teris Presbyteris, qui consecrare quem plures alii Episcopi concur- seeundhm Ecclesiae intentionem runt ; nihil smiliter impedire , cum ipsis voluerint . Ut tamen quominus dicamus in hoc singula- unicam causam totalem ipsi effetant,
512쪽
De caeteris ritibus ordinat. &c. so I
ciant, opus est , quod moraliter A sed intentionem suam omnes ad il-Ioquendo simul omnes verba con- lud instans referant, quo Episco-secratoria absolvant: unde ipsis rubri eae Ponti stea Ies praecipiunt , ut summi Sacerdotis proserentis verbis insistant , eumque sequantur. Et hie explicandi modus potest aliquo exemplo illustrati a quemad. modum enim unica ablutio velim metuo suffeit ad Baptismum, Et tamen si tres adhibeantur, duae
posteriores non sunt inutiles, nec pus consecrationis formam si persecturus: tunc enim nihil refert, si ve verba proserant, antequam Episcopus proferat, sive post ipsum eadem asilolvant; non enim conse-
erant, nisi cum Episcopo , quia
non intenderunt consecrare, nisi eo
instanti, quo Episcopus ab sol. ite sipariter post Episcopum eadem verba
finiant, quia non intenderunt con-
actum agunt, sed ad effectum Ba- a seerare , nisi eo instanti, quo Epi-ptismi concurrunt, & ex ipsius tribus uniea totalis materia Bapti sint eoalescit ; item quemadmodum, ex plurium Theologorum sententia. s in Extremae Unctionis Saeta. mento eonserendo unica ad hiabeatur in eapite unctio eum forma
generali, quidquid peccasti per omnes senses m. Sacramentum hOevalere potest; ita tamen, ut si temporis latis superesse advertitur, re liquae unctiones suppleri, formae, que ipss respondentes proserti debeant : quo casu Sacramentur .lssud absolvit ut eum ultima unoctione, & sotinae prolatione; quod tamen, s istae non fuissent subsecutae, non ideo impei sectum sui usit; sed statim post primam, si unica adhibita suisset, effectum suum sottitum suisset .' quidni similitet
dicamus, consecrationem Euchati-stiae, quae ab uno Sacerdote prose, rente perba persecta fuisset, pluribus ex Ecclesiae lege & institu. tione eadem proserentibus, persectam non sole,nisi cum omnes ton sediatoria verba absolverint; dum iamodo moraliter loquendo omnes
smul ea pioserte dici possint, ut
per modum unius causae agete diei queant pV. ΑItet modus explieandi est, ut omnes quidem , independenter unus ab alio, consectate intendant, seopus finivit. ideo rem jam con sierat m ipsi non consecrant, sed simul eum Episcopo . Sed hic modus explieandi diffelle desendi
potest. neque enim intentio sola pei scit S eramentum . sed intentio eum materia 5c forma; nec p test minister, mitet iam re formam exhibens, imoedire effectum Sacra. menti. aut illum differte: proindeque s prolata non fuerint verba . , Sacerdote eo instanti, quo Episcopus ea proferens vel e consecra vit, ipse consecrare cum ipso non potuit, qui nondum verba protulerit. sine quibus consecratio non pei fieitur: si velli prius verba protuletit, qu 'im Episcopus, statiata atque verba consecratoria protulerit, consecrationem quoque perse- eigedieendus et it; quia cffectum suorum verborum sui pendere, ne
instanti quidem , potuit; si per se ipsum seorsm & separatim ab alio' consecrare intendit r quod si ii
tendit tantum eo casu celebrare cum Episcopo , quo eo casu simul absolveret verba cum Episcopo. nulla esset in ea intentione diseultas, nee dubium, quin concurrente sne verborum suorum cum Episcopo , ipse consecraret s non con. currente autem . nihil effeeret tsed quia hie easus ratissimus est, quis putet hoc ordinatos aut delicto
513쪽
pars III. Sect. VIII. Cap. XI.
acto intendere, aut intendere de- Aheie λ Ad hoc autem responderi potest , non esse adeo rarum , ut simul moraliter loquendo, imo &phisce , finiant Episeopus. Et alio
quis Saeerdotum ordinatorum, licet non mathematice ν neque hocne eessum esse ut simul consectent squia nempe, licet ex hypothes prius Mathematice loquendo , sniat prolationem verborum Episcopus, quam ullus Sacerdotum ; is tamen ,
qui eum eo physice vel moraliter a
finiet, dicet ut cum eo consecrasse,
quia nempe, scut imperfecta prolatio , dummodo ex communi ho minum existimatione pei secta sit,& suam habeat fgnificatione tata, adeo ut intelligi possit , eonscie n. dis Saeramentis suis eiens est , ut patet in balbutielitibus, & palpitantibus , aegrotantibus, &c. ita eo tempore, quo nondum pei secta mathemathice suerit, ad consecratio.
nem Eucharistiae sis ei et, si eo imstanti a Saeerdote consecrante ad Cconsecrandum reseratur.
VI. Tertius modus explicandi est, ut snguli ordinati intendant consecrare corpus Christi setits m Eclet se, nullo habito respectu ad ulum instans, juxta quem modum s aecidat, ut aliquis Presbyterorumpi ius finit verba consecratoria, quum Episcopus, solus ipse consecrabit , non Episcosus: tuncque per acci dens fiet, ut qui consecrarit, ipse sub vitaque specie non communi- Deet: quod similiter eontingit, ubi Saeeidos post consecrationem moritur, & alius ab ipso consecrata sumit; quod per accidens fieri, ha ius sententiae auctores non esse a b. surdum judicant; cum Melesia hoe incommodum praecaveat, statuens,
ut quantum fieri potest, Episcopus morose verba proserat, & post eum alii: s vetb Episcopus prior verba
protulerit , nullus Pte, byterorum conlecrabit, nec tamen ullus eorum peccabit, quas sacrilegus consecra. tionis iterator, quia nullus repetere consectationem intendet: nec adeo
periculum istud proferendi perperam verba eou sectatoria praecaveri
debet, quIm in Sacramentis chara.cterem conserentibus, quae sine poriculo repeti non possunt, nisi adhibita diligentia , ne jam perfecta iterath fiant. vellim modus ille minus probabiliter defendi potest, tum quod praeeavere debeat Eees sa studiose, ne quod ex divino jure
est , ut coniectans integrum Sacra mentum sumat , Episcopo nota consecrante, minime observetur sad quod sugiendum satius esset, non pati plures Epii copos ita concel brantes : tum etia in quod aequale videatur esse sacrilegium iterare Sacramentum Eucharistiae jam persectum, di Sacramentum Biptismi, eo quod utrimque prior consecratio tanquam inutilis vel inescax reprehendi videretur: unde non esset toletandum in illa simultanea pluriumeelebratione iteratae consecrationis probabili periculo tot sese personas exponere . Prima itaque explicatiosae iliot: altera juxta solutionem ultimo loeo allatam defendi quoque probabiliter potest : haee autem ultima , nobis tanquam minus pro babilis exploditur. VII. ' Iuxta duos itaque priores explicandi modos argumentis superitu allatis in favorem eorum Theo
logorum, qui tot Ecclesiarum morem carpere ac reprehendere minus sorte prudenter audent, Respondendum est, Primo unius Sacra me
ti uni eum posse esse ministrum totalem & integrum, plures partiales; speciatim autem in ordinatione ab Eecles a institui, ut plures Presbyteri eum Episcopo celebrent , ut
514쪽
De caeteris ritibus ordinat. &c. 3οῖ
unitas Sacerdotii ostendatur, con sensio omnium Sacerdotum inculcetur , Presbyteratus quaedam esse
participatio summi Sacerdotii seu
Epi scopatus, denotetur. Secundum argumentum nihil continet, quod non ex praedictis explicationibus, vel ex inserius dicendis non solvatur. III. Similiter ex praedictis ex ptieationibus coneidit. Ad Iv. re spondetur , Christo non concelebrasse Apostolos, quia eos effeten. do Presbyteros conlectavit Eucharistiam ; nam dicens, me facite
in meam commemorationem; feeit Sacerdotes r adjungendo, Hoc est corpus, meum Corpus suum consecravit: at in ordinationibus nostris alia est ratio, quia Presbyteri ordinantur alia oratione ab ea, qua Eucharistia conseeratur, & Presbyteri ordinati sunt, antequam ad con- seetandum Episcopus accingatur: unde di praeparare se polyunt de nomvo consecrati Sacerdotes, ut eum Episcopo consecret ἔ in omnibus autem Christi exemplum. non sequimur, qui cum potest te excellentiae 'praeditus esset, potuit non usurpando materiam aut rmam a se postea institutam, eundem Sacramen ii effectum operati. vetus autem a
η- ) indo Romanus de hoc ritu siluit, forte quod nondum in usui esset. Citata autem vetusti Pon. tiseatis verba huic moti non offieiunt , quippe cum moneant tantum Presbrteros de novo eonsecratos, ut
. scopo tanquam soli vel praecipui ministri celebrare non permittan tur , ne se quodammodo Episeopis preferre vel aequare videantur; non tamen ideo ipsis cooperati in sacro isto ministerio in sua conlectatio ne prohibentur; quod utique minus est, quam Episcopo praesente ,
consecrationem sua auctoritate a tentare. Denique ad U. rei pondetipotest, Presbyteros Episcopo eon. celebrantes intendere posse ec seor. sim atque independenter conscicrare, ex dependenter ae conjun.ctim modis lupta explicatis . Quod autem Bapti sinus a duobus perfici non polst, admittit D. Tho- Min Th-
mas: parem vero rationem negat , Mis
esse Eueharistiae ob disparenti, utriusque institutionem . Alii Barlismum quoque valere a pluribus collatum dicunt, sed non debete affirmant, ob Ecclesiae prohibitionem: utrum placuerit dicere, mihi non displicet. ut ut sit autem adc quamcumque aliquis explicationem sequatur, tutus est , f; nullam singularem intentionem habeat, sed tantiim universalem faciendi, quod initituit Eeelelia , ct concele. blandi eo modo, quo ipsa permittit, absque eo quod ad particulares modos descendat, pui difficultate non
De caeteris ritibus Oraenationit.
eodem modo se gerant, ae si soli vel principales celebrationis Μ ita auctores ae ministri essent, quod non probat ipsos non esse Episcopo
in ea cooperatores, saltem minus
principales . Tempore quoque Concilii Hispalensis seclindi, sorte
nec dum in more erat positum, ut Sacerdotes Episcopo concelebra
rcnt , qui quidem , eis coram Epi-O r. T Raedictis omnibus litibus
aliqui alii adjunguntur, in quibus explicandis nulla diseulistas contingit. Prim bobservandum est , ordinationem peractam faustas sequi acetamationes solitas suisse .
complures easque iteratas, tum Augustino, tum Eradio acclamationes editas
515쪽
so Pars III. Sect. VIII. Cap. XI.
editas sutili, easque etiam publieis A sunt: nam in ordinatione Episcopi observat ) Eue hologiuin , non
nisi ψ ι νουλοις . M C-- eam tabulis inscriptas. Legimus apud Codinum renuntiato ab Imperatore Patriarcha τον -- , faustam acclamationem utrique fieti solitam: cujus formam eandem cum ea, qus jam fit Episcopis recens con-s R. min. g. secratis, disces ex iis vetbis.
o mox omnes ad multos annos ac elamant: sed & acclamationum illatum emittendarum, seu τὼ πα-
consueta acclamatione seu adprecatione peracta . Episcopus simul
cum recens consecrato Antistite thronum Episcopale in conscendere: consuetae autem acclamationes eae
sunt quas ustatas suisse ostendimus, quibus eongruit vox si φυιια, quae faustam aeelamationem , bo- 4- namque ominationem , quali ma- λυχρονίον accinendi usitatissimus B gistratum ineuntes prosequi sole
nens, Constantinopolitana sub A Mena , & aliis videre est: Multi
' - , ' anni, seu vita, Graecum illud sua te C η- lingua vertentes cIamabant Latini.
napamin. ut ex praedictis gladii genis
rippo, acclamationes Iustino Imperatori factas susus describente. Nee isellim recens creatis Imperatoiibus hae aee Iamari solita erant , sed D CM ὶ Despotis, Consulibus. &N PIiai .ia Pa- aliis Magistratum ineuntibus , quibus seut & Imperatoribus, a quibus constituti essent, fausta aeelamabantur : quin imo quotiescumque Patriareha in publicum prodi- tet, Patriarchalium domesti.
eorum munus erat dicere, μ' ωολ- ' Di δ' - οτα, ad multos annos
peratores vel Pontifices templum ingrederentur , primi Diacono.
ingressum Imperatoribus spontificibus bene apprecari . Adia id octonantes ) quoque aeede .
Aueum ib. . acclamationes transierunt , quae
e. ν. 14. vi jam abolitae, in soIis lite eonsecrationibus Antistitum tam apud G. aeco , quam Latinos retentae
vetb Romanum hune ritum iis verebis perstringit: Consecratus verbauedit ad cornu Epistola aharis, oe ibidem eum Mitra baculo ge nusexus , versus ad consecratorem cantando scit, Ad multos annos; deinde accedens ante medium aDtiris , ubi iterum ni prius genu flexus, tacit altius cantando , Ad multos annos s tunc Consecrator'. recipis eum surgentem ad osculum
pacis , oe sinuiter faciunt ad sentes Episcopi, Sc. Circa quem
Latinorum illum nota . non recens
consecrato , sed consecratori a consecrato, Polychronium accini, eum antiqui tu, utrique a praesentibus acclamaretur , quod de Graeci, ni fallor, observant: in consecratione autem Summi Poα-tiseis secus observari, nam nolia sollim in Summum Pontificem co. tonato, vel in Episcopum cons crato , sed etiam in Presbyterum ordinato , multos annos usitata suis perius formula consecrator , vel ordinator Episcopus ad precati s
II. Seeundo observandurria post ordinationem sacros Hymnos
eant saepius solitos: se enim legimus in gellis Metensum Epi Leoporum . Episcopo in sede constituto, sacros Hymnos, di glatia.
516쪽
De caeteris ritibus ordinat. &c. sos
tum actiones cani coepisse 2 memi- A ordinatoribus, sive ab ordinatis sa υ; . s. ε . ni quoque in electione s P S. Go- era ad populum haberi concio.
s. Novemb. selmi Cantuatiensas , de pluribus
tiis Pontis ι l. Episcoporum institui sonibus legit, se me Hymnum istum Te Deum laudamus olim cantatum : quem
post peractam Richardi secundi in
Angliae Regem consecrationem similiter decantatum refert Thomas
a. peracta consecratione Episcopi eam quod eum supra , ubi de celem is v suνν . uia britate diei ordinationis ageremus, 4 fusius comprobaverimus, sussiciat hic adnotasse , ritum istum in s s r: A.
Constitutionibus Apostolicis expres se adnotatum fuisse: nam ubi consectationem Episcoporum deseri. plerunt, ec salutatione Ecclesiae ab ordinato conclusam ostenderunt sin fine hae vel ba subjungunt: Rom. iue --raia tali jubet t-9 Pontificale Roma. ra m τῆν πρωρησιν πίοσλαληIα
num s quem denique, non sollim dum Episcopi consecrantur , sed quotiescumque divina aliqua in
nos beneficia devenerint, ex vel elieonsuetudine Ecelesa canit. Sace dotium vero omnium , quae a Dei liberalitate nobis concessa sunt, maximum de divinissimum benefi- φ eium est seu ut loquitur Na-
- τιμιώ τωτον, omnium quae apud nos sunt maximum, ac praestanti 1 fimum. Quam enim excellum iit quam utile, quam stupendum ho minea hominibus praefectos qui divinam eos voluntatem ed ceant , peccata remittant , caelum aperiant, amisse divinae gratiae reis stituant, caelestem ab iis ultionem avertant, super e elli pane reviciant , spiiitualibus Saeramentis confirment , ac roborent, nemo pro dignitate rei satis aestimare potest , aut pro derivato ad unumquemque fluctu gratulari. Unde eonstituto Sacerdote . quantum unicuique gaudium inesse debeat, quanta omnium debeat esse saetae
tripudiatio , quanti applausus, quam apprime ungulos religiosa in Hymnis de Canticis spiritualibus iubilatio deceat, satis pro rei magnitudine eloqui non possumus. IlI. Tettili , solebat etiam post peractam consecrationem fixe ab Iu Part.
λι'M λο νον, S post salutationem a loquantur populum sermone borta. toris , qao sermone babito ad do. endum , o c. Q iem proinde a tui.
quu in morem renovare volens Synodus MediolanensisIv. statuit, tεὶ ut iis diebus quibus sacras Oidinationes lemnes Episcopi habebunt
sacra pastorali concione aut sermo A.' zzzdane intra Missarum solemnia fideles Mi commisos pascere nullo modo
IV. Quarib, in veteri ordinec Romano haec subduntur, I. . -
ut muneta qua clam ad ulum Ee. Rotii. heri. caeri
clesiallieum iis a Summo Ponti fiee ''donenti r , quos ipse consectavit, cujus tei exemplum habemus in sancto VVilli biotdo, qui a Sergio Pontifice ordinatus,vestimentis ejus indutus , di donis dit tus dicitur ...
P no , de in aliis plerisque. II. ut biis . ab earum regionum Clelieis . ae V M 4. a. populis reducerentur , apud quos ordinum susceptorum functiones obituti erant, jam tum scilicet pro pastoribus , spiritalibus ducibus, ac paedagogis eos agnoscentibus populis , qui ipss praesciendi, vel pro ipsis saetifieaturi essent, jam tum in Ecclesiarum suarum spirituali. bus nuptiis sacra tripudiatione N.
517쪽
so 6 pars III. Sect. VIII. Cap XI.
stieatibus, &de eorum honor A hoe symbolo doeebimur, ut non gaudentibus, quos testimonio suo ex j.ctantia , sed ex veritate Apo- ad Eeelesiasti eam dignitatem pro- stolieum illud usurparent , QM moverant. Aderant re reliqui Cle- Cbrisi bonus odor sumus in omni rici tanquam paranymphi , stater, loco . nae dignitati non invidentes, sed de v. Spectemus jam caetera , societate bonorum sibi & Eccle- quantae venerationis indicia ergasiae gratulantes; quis non ad con- sacros ordines, quot & quan a Rd . eiliandam apud populos ordinatis virtutem incitamenta, quae se ., iis
venerationem, fovendam inter om' quuntur. Deducebant ordinatum Hi nes Ecclesiasti eam charitate nia, Sacerdotem caeteri virtutis ejus ad-
eommonendos dignitatis suae & miratores, & laudatores, pro. ωi,M - . ossieti ordinatos ipsos , hunc min a cedens S subsequens populus cane rem valuisse arbitretur proderat bai et laudem , ut vel ' Davi- i. Ret & ad suscepti ordinis majestaterna dis triumphum , cui mulieres obextollendam tantus in deducendi , de . ictum Galiath paeana caneb nt; - , qui ordinati essent ad aliquem sa- vel Salomonis diademate deco-
etum Ord nem . apparatus . vidis rati. quo coronavit eum mater sua , .- . 2 ' ses e eodem ordine Romλ Eeeleua , Gloriam ; vel Christi uti L. . .. .e.no unicuique Sacerdotum recens Hierosol3mam eum puerorum ordinatorum triginta candelabraeis exultatione dc cantu ingredientis eum thuribulis praeire, ut quem speeiem praeserret; quibus scilicetra πιπονhou i . admodum olim Regibus ) Persis, potius eum quam ovantibus, vel
:,' ' posteaque Romanis Imperato- triumphantibus Romanis ob digni. tibus, ae ' Constantinopolitani , latis ipsius comparo sanctitatem. iisee ' quos suppares tibi esse V Atruebat insitam populis Sacerdo.
'u .....i . vellent; itemque ) Patriarchis , tii venerationem iste comitatus.& quibusdam Metropolitanis, Cy- gravitatem addebat ordinato , diis, Mit,-- iis pii lcilicet, & Bulgariae, ignis seu auctoritatem conserebat: provoca. ' lampas proferti solebat; ita & Cle- bant enim eum tot panegyres , totile is de novo ordinatis, majorem in laudem ipsius composita cantica, H :, σὶ regia dignitatem obtinentibus, ne populi expectationem frusta reis Mai. iii l. Episcopalisque potestatis pro suo tur , & aliquam honori suam ma- modulo partieipibus effectis, idem eulam inuti saeret; sed ut talis esse honor tribueretur quibus etiam niteretur , qualis praedicabatur. eoneessum, ut qui olim Regi In, Quod si vicos & plateas petitans tes ' honor tributus dieitur a ipsi neeessum esset, spectases peri Cuttio , ut thuribula eum praece, O sttomatis, velis ac pannis omnia derent, idem quoque de novo or- ornata potius, quam tecta; iubet dinati, ilibueretur: hine di bonum enim Vetus O do citatus ) ut it) v. ivio tisia exemplum omnibus praebere, bo- platea civitatis, per quas transi- p D Maii . r. in . numque sui odorem spas gere ordi- turibunt oldinati, coronentur pal- ' nati admonebantur: neve sub liis, S cum tanta gloria adflatu ri, M., L . in . modio lucernam occultarent, aut tos titulos deducant proprios Sace AE 3 ει latere quaererent, qui super Ee- dotes: unde quod in supplicationis clesiae eandelabrum positi essent; die ad triumphum Imperatorum d V i. 1..iti sed ut lueerent omnibus qui, in indicto olim servabatur, hoe pati- domo sunt et eniti proinde debere ter die illo quo ordinabantur Sacer dotes
518쪽
De caeteris ritibus ordinat. &c. sop
dotes servatum agnoscimus, s P A
pitis vicos iEustrabat, auro terius oe purpura praetextus, neque abe rant inis chrisi oe Sanctorum
imagines . quas manus textorum in suppellectile acu pinxerat: tot oris namenta vicorum ac plataearum tanquam symbola parabantur ea- Brum vitru tum ac divinorum dono. rum, quae uniuscujusque Sacerdo. tis conjectati animam ornare ac decorare debebant.
VI. Quod si in ipsum ordinatum
conjecisses oeulos, equo candido vehebatur, equo quidem ut caetelis j v I emineret, albo , ut invocentiae Ra -- vitae candoris admoneretur. Sed di equo albo vehi, equis candidis traiahi , triumphantibus in more postis tum suit. Patriarcham Constanti- cnopolitanum post renuntiationem suam ad Patriarcham consecran. dum prodeuntem , equo insidentem , qui albo stratorio tectus fit,
nobis deseripsit Phranses; cujus
etiam equurn tectum operimento, ἐκ mari, λ g, κὐ-- κε- οῦς, ex candido panno usque ad caput,
depinxit s Codinus. Refert quo. que Durandus, Episcopos in
die suae eon elationis equis albis pannis coopertis insidentes in publicum procedere solere , repraesen
tantes illud quod legitur in Apocat ipsi, ) exercitus, qui sunt in cae
io, sequuntur illum in equis albis. Ad propositum quoque facit decretum seu Donatio Constantini apud Balsamonem in qua bsc habentur:=viro coQ κέ του o , λα ει Κληenco
ε λα λων λ χων, hoc quoque decem III. Pars.
Plaeent usitata ista I. zz c, II
. nimus , ut Clerici sanctae Romano. rum Ecclesiae equitent equos assis linteis ornatos . VII. Albi igitur seu nivei eo. loris equo, in Ecclesia Romana, ex veteri more deducebatur ordiis
natus Sacerdos ab ingenti populi gestientis multitudine . ubi autem domum deductus fuerat, Clerum vieissim ae populum, non sumptuoso , sed a charitate dicto con. vivio excipiebat. Usum istum con, viviorum in electionibus & ordinationibus saetis primum probatum , deinde reprehensum ex prae dictis φὼ superiori parte memi t sup. am sect. nisse possumus. apud antiquos celebrata convivia quibus ανα- nomen , quod est dilectio . resque ipsa conveniebat, quantiscumque sumptibus , ut loquitur Tertullianus, huius . T. illam modi eonvivium constet , lucrum est pietatis nomine facere su 'um. Siquidem inses quosque refrigerio id γ 1uυaba t, nos qua param siti afectant ad gloriam simulandae libertatis , sub auctoramento ventris inter contumeliar saginan-AE ; frae qua penes Deum mallor es contemplatio mediocrium. Iam si honesta erat causa contiiDii, reliquum ordinem discimnae aestimate qui fuerit de religionis oscio nibiloilitatis , nibit immodestiae admittebat r non prius decumbebatur , quam oratio ad Deum praegustaretur e edebatur , quantum esurientes curiebant; bibebatur; quantum pudris erat utile : itas afurabantur , ut qui meminissent dis noctuque adoraudum sibi Deum ese : ita fabulabantur , ut quiscirent Dominum audire: post aquam manualem, ut quisque de Scripturis sanctis , vel de proprio ingenio poterat, provocabatur in medium Deo canere, binc probaba-
519쪽
ueo 8 Pas III. Sect. VIII. Cap. XL
tur quomodo bibi set i aequὸ ora, Atio conυivium dirimebat s inde
disceae batur, non in catervas c.
fionum , neque in classes discursationum , nec in eruptiones lasciviarum , sed ad eandem curam modestiae oe puricitiae , ut qui noutam carnales epulias epulati fulsesent . quum disciplinam. Haec a
liquoium conviviorum inter fideles a probato auctore ad verbuin B
se te descriptio, quam exhibitis a
Sacerdote recens ordinato quadra Lis . oc causat, ob quam exhiberetur, sanctitas , & diei religio. & Sacerdotum tunc temporis pietas, fi delium modestia , & disciplinae, quod nondum extimctum erat, itu dium , s.cile mihi persuadent . vli I. Fi ultra hie adderem usitatas a recens conlectatis Episcopis Cae Metropolitanis at palatium I m. peratorum sese conserentibus, mIgnificas magis quam pias pro Im peratore , di subjecta plebe recitari solitis preces, quatum meminit ' Codinus; formam vero inte gram inter alia, quae de novo consecratis mindantur , refert Leunclavius. Flustra alia ejusdem notae ad ordinationis titum ill strandum, a nobis adducerentur; cum ad inthronizationem seu in.
stulationein ut vocant ) potius
reserantur, quae alio loco a nobis tractibunt ut . Sed jam ad finem pervenit oratio , nisi quod ad eomplementum totius illius disputatio. nis, quaeda in cotonidis loco de . Tonlutae Clericalis conserendae ti-
tu , adsiectere necessarium censui-inus.
CONFERENDAE RITU. ARTICULUS I. De clerico Ecclesiastica veste induendo .
I. π IPLICANDIs ordinationum ritibus, solemnis quoque cooptandi aliquem in Clericorum
numerum ceremonia debet expendi ; cirea quam quatuor observanda v identur: pi imum, vestitio, seu DCleliei laetendi in Ecclesiastica veste colam Epitcopo, eons stentia, atque oblatio : Alterum, attonso capillilii: Tettium, professio Cloricalis vitae in ore di vultibus omnium emittenda: Quartum, im .positio superpellicet ab Antistite facienda; quibus celemoniis simillimae olim fuerunt eae , quibus milites militaribus ordinibus initia bantui; neque enim probatoa eos
bitum militatem assumerent, seueingulum militare induerent, innumeros militum resetrentur, charactere militari insignirentur , &sacramentum militare emitterent; idem inaugurandi Cleriei sunt rutus, ut & probati Clericali catalogo inseribantur , & habitum Clericalem a sumant, & Cleri eali Tonsura seu charactere insignantur, Sc profcssionem status Clericulis emittant. II. Primum ergo debent Cle. tiei h 1 bitum Clericalem induere, antequam ad Tonsuram recipiemdam accedant. Ostendimus supe
520쪽
rundam Conciliorum constitutio. nibus cautum esse, ut, non tantum eodem die, quo in Clerieos referendi sunt , habitum Clericalem ferre incipiant, verum etiam quibusdam ante Clericatus susceptionem diebus. Quod in usu antiquitus suisse nequaquam centuerim ' nam non nisi publice in omnium oculis quemquam habitum Meles stieum suscepisse eo , quo
in Clerieum attondendus esset in mento , multa mihi persuadent. Pii multi, quia non videtur habitus Ecelesiallicus unicuique pro
prio arbitrio suscipiendus, qui sci, licet&est, & olim habebatu . babitus sacri nominis, Clericae religionis vesis , α professionis Clericalis signum i non ergo, ms spectatue Episcopo di impetante in ipso Clericalis professionis momento videtur ullus ipso antiqui tu, in dutus fuisse. Alterum quia hic ritus depositionis seu degradationis cleriei institutus olim ere, ut quς in Clelieatus vel ordinis susceptione, dignitatis collocatae suscipiebantur insignia , ea in degradatione abjicerentur & deponerentur: atqui legimus in degradatione Cleticorum hune ritum observatum,
ut Clerici degradandi, vel , Ponti- see , vel ab ejus ministi is veste Cloricali exuantur : ergo di ordinan, dos probabile est , ab eodem Ponti- fee , vel ejus ministris clerica veste
indutos suisse. Tertium , quia
ratio quam supra promovendos ad Cleliealem Tonsuram recitat Pontifex, videtur indicare eos reeens
Clelieali veste indutos fuisse, quae nempe immutatos eos, & innova. tos exterius significat; & , ut fructuosa sit atque utilis ista immutatio, vel bene auguratur, vel impetrate conatur. Quartum quia S. Germa,
A nus in ipsius vita a Constantio Presbytero conscripta . ab Ana
tore Antissiodorensi Episcopo , di
in Clericum attonsus, & habitu Clericali indutus continenti orati
ni, filo dicitur: 'o Ipse vero, de
Amatote loquens inquit , glomerata secum turba Clericorum atque nobilium . injiciens manus Gemmanum apprebendit, es in eato nomine Domini , caesariem ejus capiti detrabens , babitu relai A nis rejectis saecularibus ornamentis cum promotionis bonore induit.
Scio habitum religionis hie posse intelligi superpelliceum , seu lineam tunicam Clericalis professio. nis; sed & quemlibet habitu Irta Clericalem eo nomine hic denotari tum nomen ipsum ostendit, tum etiam , quae subduntur de rejectis saeculatibus ornamentis: quae quidem demonstrant, eum habitum, qui saeeulati suecessisset, ab Ama-- tore Episcopo Germano impositum fuisse, eum in Clelicum attonsus est. Plura alia sinitia habentur invitis sanctorum Patrum, quae vel ab Episcopo , vel certe ab Archidiacono, aut alio CIerico non utintimae notae, Clericum saciendum .eletieali veste in Episcopi praesentia indui demonstient, & se indutum factis vultibus praetentari. Plutet . alia exempla SS. Trudonis, Tha. rasi, & aliorum , qui in Clericatus tu sceptione vestes mutaverunt,
III. Ulut sit veiti, sive Cleriei ab ipso Episcopo vellem cletica lem sibi impositam receperint, si me ab Episcopi Oificialibus ac mi. nistris ipso praesente induti fuerint, sive domi absque ulla solemnitate eam ipsi induerint , prinprio certe nutu atque arbitrio eam
induςre , sine Episcopi licentia , numquam ipsis licuit ; scut nee