Apophthegmatum ex optimis vtriusque linguae scriptoribus libri 8. Paulli Manutij studio, atque industria, doctissimor. theologor. consilio, atque ope, ab omnib. mendis uindicati, quae pium, & ueritatis catholicae studiosum lectorem poterant offendere

발행: 1577년

분량: 785페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

181쪽

a 76 so CRATIS

tura coparatum est,it hae duae res sese inuincem comitetur, voluptas ac dolor: nisi enim praecessisset molestia , non sentirem hanc

voluptatem α

μ Carceris ministrum porrigentem in pocure tori - lo cicutam interrogauit, quo sumendum es esset hoc pharmacum , eius artis esset per i sti. tus: alludes ad aegrotos qui a medicis discuri quando & qito oporteat sumere, quod ab illis temperatum citiquumq; puer respondisset, semel totum hauriendum si posset, deinde tantisper inambuladum donec Genti rei grauedinem in cruribus, post in lecto de cumbendum supino corpore ibi pharmacueffecturum quod solet: Socrates rogauit liceret ne inde aliud libare, P i pniuiis mos sit, ν effusa vini portiuncula, nominatim alicui Deo libare, minister respondit se tanta miscuisse,quantum oξus euet: hoc sermone inuens. nihil esse qa effunderct. Tum Socrates, Sed & phas est, & oportet orare De ,Vt felix faustaque sit haec mea migratiOLQuum puer illum deterisset, illi ia fria gerent praecordia: Debemus, inquit, b Crito, με Gallum rusculapio, quem perloluere negle ρυς xeris' perinde quasi sumpta potione medica

.conualuisset. Na Crito hoc summis uuibus egerat Vt Socrates vitae suae consuleret.Adeo . inerat illi viro natiua quaedam vis urbanitatis, ut moriens etiam iocaretur. Nam hanc ferunt illi fuisse supremam vocem iaDocuit aiorum forma magis amanda si

corpo eamq, voluptate quai nobis gignit εὐιυ conspectae formosa facies, ad loge pulchriorem, sed latentem animi speciem esse tranc feredam. Verii ut hac videamus, philosophicis oculis oP' esse. Notabat -Gr ca

182쪽

m vocem ancipitem esse ad osculandum Se ad uir amanddin, quorum prius est corpus aman-

tium, alterum mentem .

Critoni vehementi studio suadenti , ut si ZZli Vitam ipse suam negligeret, certe liberis et Morsi, num parvulis, & amicis ab ipso pendenti- sncta. ii in bus se sestraret incolume, taberi,iquit, Deo qui mihi cos dedit, curae erunt: am icos hinc 3iu discedens inueniam vobis aut similes, aut etiam meliores, ne vestra quidem consuetu iis dine cariturus, quando quidem vos bres s ut eodem estis commigraturi . 3 9 LOS qui corpus tantum amarent, similes γε. iiii cste aiebat medicis, qui se in per egerent, secti a Per instarent aliquid flagitantes: rursus quitis amisit quent potius quam amatores , simi- Amortes esse his qui proprium fundum posside- costus iis rQnt, qaem semper student reddere meli hestii Te Amatos sua qrit explere voluptate, amic'

' Maudquaqua ad se spectas, hoc se putat ditiorcio, quo meliorem reddiderit amicum. .

In conuiuio apud Xenophontem singulis Ist iii dicere iussis, quo artificio, quo ve bono sibi Lenorici a PM cipue Placeren si quum ordo venisset ad nium. Socratem, ioco diait, se maxime gloriari de ii Ienocinio: sentiens se tradere vera virtute, qvie potissimum commendat habentem , lii q) xum priuatim, tum publice conciliat homini beneuolentiam & amorem .

, , Physiognomo a se Afitebat ex habitu cor eo 'poris,& oris liniamentis posse hois ingegia Τολ- Urt' dephendere, inspecto Socrate pronuri sophiatiauit, illum esse hominem bardum ac sturi natura , yidii, tu muli eros ii, ac puero amoribus im mutat. puru,Vinoletii,& inteperate. Cu amici vehe sim etcs idignati minarent homini, Socrates

illos cohibuit dices Nihil, inat, metitus est,

183쪽

omnino talis eram futurus, nisi me phil sophiae gubernandum tradidissem . Quum Aristippus Socratis discipulus ext qstu, quem Socrati eorum primus facere in- Pecu- stituit, praeceptori misi Tet viginti minas, re νε- con ilico Socrates ad illu pecunia, dicens, te με . ipsius genium hoc nequaquam simittere. Dicebat erit in Socrates sibi peculiarem esse daemonem, a quo Phiberet arcano signo, si Ad tentaret parum honestu. Gentu autem Hium opinor fuisse ratione. Atq; interim ciui liter indicauit Aristippo, sibi non probari, Pphilosophiam doceret mercede, eoq, donuceu sacrilegio partum reiecit. Socrates e palestra redeuntem Euthyd msi casu factus obuius duxit ad coenam. Illis aut inter se multa commentantibus, X thippe irrata surrexit, multaq; in maritum dixit eouitia: quibus quu ille nihil comoueretur,tandem &mensam subuertit. Cu aut Euthydemus valde perturbatus surgens abire coepisset: Quid habes, inquit Socrates, non e nuper hoc idem accidit domi tuae,ut gallina iubvolans euerterit, quae erant in mea

3, Quu in Aristophanis comoedia, cui tit comae- Ius Nebulae, multis & acerbis conuitiis pro-d li- scinderet,&adstatia quida diceret, Nohaec bertas. iniquo fers animo Socrates 3 Non per Ioue , . inquit, aegre fero, si in theatro, perinde utina magno conuiuio salibus mordeor. Mos hic

aliquis, qui in conuiuiis faciat scommata, bus commoueri vehementer iciuile habet. Dicere solitus est saltatione mouenti co

pus, spatiosa domo opus esse, ad exercenda

184쪽

tis i

it la

alii APOPHTH. LIB. III. r

sese:at qui catu, aut oratione sese exerceat, 1. huic vel stanti, vel accumbenti quemvis lo- r cum sussicere. Hoc dicto probabat modera- . . . mos exercitationes, preserti in a cibo sumpto turbulentiores improbabat.

Socrati acrius obiurgati familiare quem-ὶ διpiam inco uiuio, Plato dixit, Non e sati usi SahM. erat ho e illi dixisse seors urnὶ Cui Socrates , Et an non tu quoq; rectius fecisses, si haee mihi seorsit dixi sies 3 Salsissime taxauit hoc

ipsum reprehendendo committetem, quod .aeprchendebat. I. Socrates in conuiuio videris adolescesem 3ae . . auidias vescentem obsonio, ac subinde pa- DEL -nem in ius immergentem, o conuiuae, in illi. cia. quis vestrum pane utitur pro obsoni O, Obsonio pro pane 3 Hinc orta inter conuiuas di- i. sputatione: sensit iuuenis & erubuit, CC pitque moderatius obsonio Vesci. . ni A. Rogatus quae esset prarespua iuuenum Vir sr i, tus,Vcinquit, ne quid nimium tentet. Naini AEOP. calor qtatis vix sinit illos seruare modii. Huc Terentius spectauit in iuuene Pamphilo . . . Literas quas vulgus putat repertas iuuanidae memori ae , lirit vehementer ossicere in 'emo

moriae: Olim. n. holes si qd audissent dignari; cogni tu, non I bris,sed aio inscribe bβι: hau exercitatione confirmata memoria facile in nebant, qui ced volebat:&qa a sq; sciebat, habebat in promptu . Pbstreperto li terarii usu du libris fidunti non perinde studuertit animo infigere,quod didiceran x. Ita factum cst,vin Iecto memoriae cultu, minus viii da esset rerum cognitio, di pauciora quisque scire:quandoquidem tantum scimus,quaii' u

tum memoria tenemus .i I . .

Quum iam tempus urgeret moriendi, ro

185쪽

mma gatus a Critone, quo sepeliri vellet, Multa, immor inquit, b amici opera frustra cosum psi: Cristatis. toni. n. nostro nonda persuasi, me hinc auolaturum, neq; quicqua mei relicturii. Veru-

tamen b Crito, si me assequi poteris, aut sicubi nactus eris, utcunq; tibi videtur, sepeliato. sed mihi crede, nemo me vestrum quum hinc excessero, consequetur. Sensit Socrates,

animum esse hominem, corpus nihil aliud:sse, si animi vel organum, vel domicilium. Idem dicere solet mortem esse similem profundo somno, aut diutins peregrinatio-o sim ni. Som nus profundior adimit omnem sen-OM. sum,&animus a corpore digressiis, aliqua-do in suum domicilium rediturus est . ii Ide dicere solet, ut omnes esum hominueui calamitates in unum conferrentur, mora;

Mesor, si Agulis ex eo aceruo portiones aeque distri dissit - buerentur, Ita fore,ut suas quisque calamitates recipere malit, quam squam e communi portione. Hoc aduersus vulgares hominum ores,si alienae inuidet, sua deplorat sorte. , Didicit sidibus canere iam natu grandior inter pueros rid admiratibus velut absurdu, negauit absurdum esse, que quis nesciret eadiicere. Nulli enim vitio vertitur, ea sibi pae Iare, quibus opus est, si desint: nee hic spectanda est aetas, sed egestas. Dicebat bene incipere, no esse pusillum . sed iuxra pusillum: Graeca 1ic habent: i,

quod Laertii interpres ita reddidit, Bene incipere parti no eue, sed mari inu. Quamaaliud exprimuntverba Socratis, sed lentit, ni fallor, bene incipe tu no esse quidem partiri. , sed parui fieri. aut recte incipere.non esse pusi Ilii, sed ii xta piis ita In. Paulatim . n. inciti t. piendum,

186쪽

prendum, eo quod qui in initio pr properisurit, serius perueniant ad finem, ut alludat ad Hesiodum iubentem, ut pusillum pusillo addam'. Dicti argutia est in Gr cis vocibus, eaque Latine reddi non potest Admonebat esse dadam operam geom triet, donec quis possit mensura terram & accipere & tradere . Graeca sic habent:

sensisse, moderatos agros esse parados, quos& tibi comodu sit a maioribus accipere, &li redibus tuis tradere. Nam immodicet possessiones, ut non sine negotio parant, ita noabsq; lite perueniunt ad heredes Dicti argutia est in verbo H Aτων, qa anceps est, ad artem geometricam. & ad agroru me res. - Cuidam moleste fereti, negligeret, quo tempore triginta tyrani rempub occuparat, Numquid est, inqui licuius te ps nitet 3 Seties non es e moleste ferendum, si quis contem

natur ab improbis, nec hoc nomine sibi quE uam oportere displicere, sed si quid comulit ob quod merito & sibi, & aliis bonis displiceat. Μalis enim displicere, laudi est . Quu in somnis ada ipsi visus esset dicere,

Te ατι μεν τριτατε φθινη tacio. d Phthiam vinias simul ac lux tertia surg t:

'Eschini dixit, tertio die moriar,versum H meri cum pro oraculo interpretas: idq; euenit. Phthia erat patria Achillis, & amici conati sunt persuadere Socrati, ut in Thessalia fugeret, quod illic haberet bonos amicos .

Dicebat viros oportere ciuitatis parere Iesgibus, uxores autem maritorum quibuscum Vitiunt, moribus. Norma coiugis vir est, quae

187쪽

r 82 . ARIsT IPPI i m . t i, Admonebat voluptates non aliter qua nSirenas esse praetereundas ei qui proper xi, ut virtutem veluti patriam conspiciat. Alli sit ad Vlysiam, qui cera obturatis auribus praeternauigauit Sirenas, ut Itacae fumum subsilientem cerneret. sy Quum audiret recitare Lysdem mat mis, Deum, inquit, immortalem, quam multa de me mentitur adolescens : supquod ob modestiam non agnosceret laudes

quas ipsi tribuebat Plato, siue i in dialogo

multa de Socrate fingeret.

j., Pt schinem Liui premebatur inopia, solet

admonere, ut a seipso sumeret mutuum s

addidit modum, si biipsi subtrahcndo ciboria. Iuxta illud, Μagnum vectigal parsim nia. Expiditissima ratio est augudi census, de

trahere sumptibus. 8 ARISTIPPUS. Arbitror conuenire, ut discipulum dc aeta te & a u tori ta te primum praeceptori iungamus, quo nemo fuit inter philosophos vel ingenii dexterioris , & ad omnem vita: h bitum accommodatioris, vel in diistis vrba . Qi aut festiuior, tametsi non praestitisse via detur eam morum sanctimoniam, quam in

Socrate mirantur omnes.

x I Inter hunc & Diogene Cynicum n5 nulla

Liber - fuit aemulatio ob diuersum vitae institutum. - . Diogenes Aristippvin appellabat canem regium, quod Dionysum Siciliae tyranum coIeret. In quem vicissim Aristippus, si Dioge .: nes sciret uti regibus, non vesceretilr cri holeribus . Contra Diogenes, Si Aristip-Ius didicisset esse contentus crudis holeria Aus, non esset canis regius.

188쪽

ia ia a p e

b lia

alli

Quum aliquando perdicem quinquagin- ta drachmis iussisset emi, cuidam detestanti luxum in philosopho, Et tu, inquit Aristip- Met pus, si obolo venalis esset, non emeres 3 Quu te. is respondisset se empturii, Et mihi, inquit, tanti sunt quinquaginta drachmar. Quod iN le luxus nomine damnabat, hic detorsit ad Iaudem contemptae pecuniae. Siquidem qui pretii magnitudine deterretur ab emendo, is non contemnit cibum, sed pluris facit pe- .cumam. At philosopho nihilo pluris aestimabantur quinquaginta drachmar, quam illi obolus. Aristippus itaq; obsoni j cupiditate, par, superior erat despectu nummorum . Quum Dionysius illi tres venustas mere- strices obtulisset admoncias, ut ex is qua vel- L pMe. Iet eligeret, omnes apprehendit dicens, ne Paridi quidem fuisse tutum , unam caeteris praetultilia: ac puellas deduXit ad aulae vcstibulu, dimisitq;, non minus in contemnendo facilis, quam in amplectendo. . Strato, siue, ut alij tradunt, Plato, dixit Ari in sippo, Tibi uni & chlamydem, & pannum ferre datum est. Chlam ys vestis est Satraparum, pannus mendicorum. Id notauit Horatius quum ait: Omnis Aristippum decuit color. Apud Dionysium saltauit in purpura, interdum vili pallio utebatur, semper tamen decori memor. Consputus a DionIso,aequo animo tulit: rob ea contumelia indignantibus,riscatores, inquit, vi gobione capiant, aqua marina se patiunt aspergi: ego ut balenam capiam, noratiar me aspergi saliua λ Balenae vccabulo rege signans, que sua patientia conabat ad

philosophis studium allicere. Plurimum autem utilitatis ex principii sapientia nascit i II iiij Rog -

189쪽

Rogatus quid fructus cepisset ex philosi phiae studio, uod cu quibuslibet, inquit, libere loqui possim . Nec enim metuebat potentes, nec fastidiebat humiles. Donia animum habebat spe pariter ac nactu liberum, nemini seruiebat, neq; cuiquam assentabatur praeter animi sententiam .

7 Quum quidam illi probro darent, quod splendidE exquisiteq; viueret philosophus,

Id, inquit, si vitium esset, in celebritatibus deorum nequaquam fieret. In his enim re magnifice vestiri,& lautissimo ciborum apparatu solet uti. Porro quum dii sint infensivitiis, non placarentur, sed irritarentur eiusmodi magnificentia, si ea cu vitio esset coniumsta. Sic ille quidem elusit conuitium, no, ostendit, quid esset optimum I. Percotanti Dionysio, quid eximium haberent philosophi prae caeteris hominibus, Vt, inquit, etiam si omnes leges aboleant, tamen aequabiliter victuri simus. Vulgus Iegum praescriptis arcetur a peccando, philosophus rationem habet pro legibus, non ideo quod rectum est faciens, quia lex iunsit, nec a scelere teperans. lal Vetuit, sed.

ga nouit illud a se rectu esse, hoc a se turpe si Vterque Dionysium coluit Aristippus Se Plator sed Aristippus a delictis aulicis qua

adessent, non abstinebar, Plato etiam inter regalem luxum frugalitatem seruare nil batur. Itaq; quum Plato reprehederet Ariastippum, qa adeo lauticiis indulgeret: roga ruit, quid sentiret de Dionysio, num viribq-nus rideretur. Quum respodi et videri bonum, Atqui ille, inquit, me multo vivit Iaa. tius. Proinde nihil verat eundem, & Iautu

190쪽

a ab j n

Percotanti Dionysio qui fieret ut philo- δ osophi diuitu limina tererent, non p: Qm,in PFU'quit, philosophi norunt, quibus egeant, illi ph: nesciunt. Philosophi sciunt absq; pecunia cus NM. viui non posse, itaq; petunt eos, qui quod opus est dare possunt. Quod si diuites aeque . intelligerent se egere sapientia, multo ma -- .i , gistererent philosophorun imina. Miserior enim est egestas animi A corporis, ain; hoc miserius egeni sunt diuitςs,l no intelligat, cli ptiosa quaque necessari' re careant. Rogatus quo differret docti ab indoctis, Quo, inquit, equi domiti ab idomitis. Rue - tradmota equus indomitus ad omne usum Philoso incommodus est ob inscitiam ac ferociam: phiam ita qui rapitur affectibus, quos sola domat . philosophia, ad omnem vitae consuetud

nem inutilis est.

Quit aliqn adiret scortu, sensit quendam ex assolescentulis, qui aderant, erubescere,

quasi turpe esset philosophii ingredi forni : .

ce: ad hu0c versus, Huc, inquit, ingredi tu ' pe non est adolescens, sed egredi non posse turpe. sensit ignoscendii si quis moderatuitatur licita venere, non ignoscendii si quis addictus voluptati seruiat. Hoc dictum illo seculo probari poterat, quo nulla lex vetabat cum scorto congredi, nunc praeter argutiam nihil habet laudabile . Cuida qui proposuerat a nigma, 'ehemeter instanti, ut solueret, Quid o stolide, in- LViri. quit, vis solua,quod .nobis etiam liga Iu e hibet negotiumὶ Lusi rex ambiguo. oluit .eni in quaestio, dc soluitur homo, ut bellua vincta. Stultu aut sit furiosum homine a tnoxia bestiam soluere, magis nocituram. : Dicebat satius esse fieri mendicu Quam in indo-

SEARCH

MENU NAVIGATION