장음표시 사용
121쪽
tactus, Dantes, in grandi suo poemate. quod omnibus luminibus & verborum, Aesententia ruri ornauit,cum in collatione quadam exponenda inquit. Si come nevotra te vive traui. vias sane est verbo translato: arbores enim stantcs, abietesque trabes appellauit, quia ex ipsis illis arboribus caesis trabes conficiunturi metuens tame ne durum id videretur, atque exploderetur, muniuit illud epitheto vivas enim appellans. declaravit quas trabes intelligeret: docuitque se abietes ipsas, ac siluas significate . Non arbitror autem alienum esse exemplis etiam nostri sermonis aliquando uti l cum elegans in primis sit, ae diligentia summorum ingeniorum valde expolitus . praesertim in ea materia doctrinaque explicanda , cuius praecepta noruGraecae linguae propria sunt, sed omni sermoni cum ipsa communia .
Omnium autem S aborum consuetudo magi Ira HI, ω maxime translationum parum en ferme abent quin omnia tramlatis verbis vocassLlat, quia tuto transfert merba: cum Nocem agam appellat, ς' acutum hominem, eros mores, ου longum or torrem, oe aba, quamnque sic k
de transfert, et Unnibalideantur propri' nominibus.
Praecipit nunc Demetrius siligeter, ut qui culpam In hac re vitate velit:laudemque no mediocrem adipisci, te serat se totum ad consuetudinem loquendi atque illam imitetur: ipsam enim, ut alias etl virtutes oratiunis posse traderς, it etiam O- Ptimam magistram ei Ie verborum transferendorum: praecipueque in hoc in utrum ualere. Signo autum huius rei hoc utitur, quod cum paene cuncta, quae dicit, verbis translatis exponat, fallit tamen hoc ipsius studium multos. nec mirum est ipsos hoc non an inraduertere, quia tuto Id facit: utiturque translationibus ab omni periculo offensionis remotis . ponit autem statim hoc prolato Demetrius exempla plora transsationum viii tatarum,& in communi usu loquendi frequentium: earunde iraq; extra omnem casum periculi positarum. astit mans ipsam dicere c1didam uocem.&acutum hominem & asperos inores nec no longum oratorem. aliaque huiuscemodi non nulla,quae adeo apte venusteque tr nsfert, ut similia ira stata ea noni pa pro Prijs videantur, Quam candidam v em dixi, vocat ipse is, et ista: appellari autem in voce docuit etiam Aristoteles, in primo libro topicorum , ut cotrari uni quoque i pilus u. . An candidum album ve in Latina lingua; voci tribuatur, assit- mare non ausim mos certe patrio sermone, quod respondet Graeco nomini, ducti .mque uidetur a Latino: aliud tamen significante ς lara voce dicere consuevimus . Asperum autem 5e durum . ut Latini usurpant. ut Cicero in iii .libro Tu
sculanarum his verbis. Sed Epicuro, homini aspero & duro, non est hoc satis. Con tuetudinem autem loquendi plenam esse translatorum verborum lcstatur etiam Alexander Aphrodisiensis in primum libr*m analyticorum priori tria: locum auterni plum non monitrabo: neque sententiam omnem illius aperiam quia accurate hoesici in commenta ris meis in librum, qui extat, Aristotelis de arte poetarum.
122쪽
IIam ego normam mmo translationis, quae in orationesit, consuetudia
nis artem, fue naturum sic igitur quaedam trans talis in uetudo belli, et umproprijs quidem a bus eguerimus inta mansit transtitiosede proprii cccupata, ut etatis ρ μαλεώς, 6 quid ab huius muri.
Manet In eadem re declaranda Demet trus,quod peccare nullo modo possi mus, si sequimur consuetudinem sermonis: consuetudinisq; ipsus In hac te iudicium virtuteinq; amplificat hoc pacto Si quis ex me quaerat mi a norma huius boni adit Istedi: vitiique declinandi uti possit, hanc ego certam esse statuo normam transsationis aptet soluta orationi: consueti id nis inquam ipsus artem, siue naturam dicere volumu: sconsuetudo enim profecto non nulla transtulit adeo apte, ut ne proprijs quidem amplius eguerimus: studi j ve aliquid in ipsis consormandis posuerimus. veruinquit masit translatio occupans alienam sedem tanquam suam: sungensque ossicio proprii nominis . cuiusmodi est inquit vitis ἐφῖα ιό . Graeci nanque, ut nos patrio nostro sermone facimus, oculum vitis appellabat, quam Latini gemmam dixerunt. transsatis ambo nominibus a diuersis rebus. apposite tamen proptet similiti dinem rem eandem significantibus. Addit autem Demetrius . Et si quid aliud huiuscemodi est pli ira vero esse facile intelligimus .ut quae Cicero collegit,cu tenuem oratorem formare dixi isetque debere illum esse in omni ornatu orationis verecunHum ac parcum: adiunxit enim. Translatione fortasse crebior, qua frequentissime
sermo omnis utitur, non modo urbanorum, sed etiam riasticorum. Si quidem est eorum gemmare vites.stire agros laetas esse segetes. luxuriosa frumenta: cuncta enim
similia sunt superiori. Quid intellexei Demetrius, s ae dicens, manifestum ei Leodem autem pacto Cicero verbo hoc is o G rcco usus est , de tranationibus itidem disserens in epistola quadam ad Tironem : haec enim eius verba sunt. Sed heus tu qui κανῶν esse meorum scriptorum soles: docet enim se solitum iudicio ipsius tanquam norma quadam dirigete sua scripta: cum tamen tunc ille in transferendo ve Lo lapsus esset.
Σ an tu en Cy κλῖα cum de corpore dicuntur, c QKQ , non pere rostitionem nominata sumsi re tudinem. quia baec quidem mimo ini: haec autem clauir ilia vero vertici A similis est.
Tradit nunc Demetcus partes quasdam nostri corporis, quς nominibus proprijs aliarum rerum videntur vocari, non dici uni φακικοῦ , sed propter similitudinem ea xum rerum ,unde nomen existimantur accepisse, illo modo primum esse appellatas: quate nomen illud non minus ipsarum proprium haberi debere, quam primatu ilia latum,quibus primo impositum suit: consilio enim eorundem, quibus id facere Iicuit, hoc quoque gestum est cogitarunt uero illi tunc nominibus t aquam notis quibusdam res indicare,no orationem expolire. Ne quis igitur eo errore teneatur, a. monet hoc ipse diligenter.atq; inquit.σαωλλος vero est autem spinae humanae os: nec non κυκ, quod clauim valet, partem corporis nostri. Praeterea κ v quod eiustadem generis est, non sunt vocata verbis translati sed propter similitudinem ita appellata. quia haec pars nostri corporis instrumeto, quo capillos pectimus, similis est: haec claui: hcc vero turbini,& ipso instrumento, quo mulieres in librando fiso, dum nent,utuntur, unde a susta ipso in patrio nostro sermone nomen impositum habet
123쪽
Admἰrandum autem vἰdetur, si vocabula lixe translata non sunt, quomodo In vἰte siue gemma, translata vere dici possimi: illa enim quoq; palmitis pars cura iurget appete ut e vere. propter similitudinem earum rerum diuersis linguis & oculus, de gemma, vocata est. nec ulla cane translatio est, in qua similitudo no re lii ira turmam Aristoteles etiam iti iii. libro de partibus animantium, cum animal nulla cornua habere tradidi istet, quod non animantem pariat: intelligeretque vocari vulso cornua multarum alia tum rerum, inquit illa dicta cile propter similitia linem. Sciran stato verbo: nec cile vera cornua, quia munere proprio ipsorum non funguntur . V erba ipsus ponam. E - δ άδε . : .αΘ'. . ais rex A κά . . seria in i c re 'eae m. & quae sequuntur. Dicere autem potuit Demetrἰus. partes eas nostri coci oris similitudine, quam habui cum illis rebus nomen nactas, quia malor est expressiorque in illis similitudo,& quae oculis cernatur,cum trassatorum verborum similitudo non appareat, sed animo tantum percipiatur. Animaduertendum praeterea videri Aristotclem illic appellare verba trastata, quae sunt cochlearum nanque coinua. aliariimque bestiolarum, manifesto sunt. r cornibus boum: nomen enim prorsus idem estiuis autem ipsius, ratioque longe alia. unde fuere, qui dixerint translata nomina atque αμα μα eadem est . Quae certe supra Demetrius exempla ponit translation uni nequentatarum. certum est Aristotelem vocare. ἀ- ια. intelligo autem vocem Q, ingenium asperum, hominem acutum, lon- sum oratorem. Quid igitur mihi in mentem venerit : quidque existiniem de hac controuersa, volo aperire. Constat Aristotelem aliquando o. et ii re cepisse late, omnemque E sua. sede in alienam verbi comportationem vocasse metaphora. quoi vidit etiam Cicero. cum igitur ut opinor hoc pacto sumptum est id verbum, ἰώω, recte appellatur translatio i translationis naqi e pars est : Intelligo autem cum
Plures res eodem nomine voeanti ir,cognominesque sunt. quod tamen nomen v-nius illarum proprium sit: ceter autem nomine carent utres in naui dic tur.vocatur item pes betae pes mensae pes lectuli,5 pes animant lum, quarum ipsum proprium suumque t st:ctim a uicin aliquid alieno nomine uocatur suauitatas, elegatiς-que causa. quia inum propriumque res illa nomen habet, quo commode appellarῖrosset, sed sine spledore dignitateque ulla, haec vocatur translatio. quae pars ela ipsa est, speciesque amplioris illius translationis . hanc autem videtur Porphyrius distin
ouere ab )- ω, -iat neque enim vult res tempor s causa, itiai ς que alieno vocabu
lo appellatas. cognomines esse illiu quarum it propatum est . quia illa: non semper:
neque ab omnibus illo modo uocatur, sed a quibusdam tantum, voluptati seruietibus eorum qui audiunt: eoncinnitatisque studiosis: cognomines vetb res sunt. quae perpetuo id seruant, quamuis aliunde olim sumpserit inopiae causa. cognom n es autem inter se. Ec illis quarum nomen illud proprium est, quod sibi asciuerunt .sei de
PHZquo autem imaginem e translatione fecerimus, Ut praedictum est,
124쪽
ampliussimiles sunt ,sed codationibus poeticis cestitiones autem has,neruefacile inpede oratione ponere oportet, neque sine summa cautio .
n Cum auctor noti s lupra sui stet Demetrius. ut si quando tran statio durῖor ἰnuerecundiorque visa fuerit, immutemus ipsam: ex eaque faciamus imaginem, qllam mi eo se Vocat. quomodo cosormetur haee imago docet. nam hie quoque peccari possetata non minus scire alia periculum trearetur ei. qui fingere ipsam nesciret quam illi, qui non ratione transferret. Admonet igitur, ut cum visium nobis fuerit a transla-aione, imaginem facere. studeamus breuitati: nihilque amplius ad i ungamus ei veris trassato, quam particulam, qua similitudo signincetur: multo enim minus pescare poliunt: tutioresque sunt ab omni prolapsione, qui aliqua tem at cui similem este dicunt, quam qui illam ipsam esse affirmant. quod faciunt qui utuntur imaginibus. M autem ipse adponi debere ostendit. quod valet quasi, tanquam , velut . Narrat Longinus quoque, de hac & ipse re sedulo dille tens, Aristotelem ac Theophrastum existimati e n6 nulla adhiberi oportere ad leniendas audaciores transsations s :& esse illa tanquam remedia quaeda ac medicamenta halus malit in σμα mi ipse vocat. qui tamen in ill s non tantum rus p poni ut hie & iupta Demetrius, sed alias Sterea quidam,quae vim sanὰ eandem habent, quamuis non siit omnino similia
Nam cum alterutrum horum fit. no arbitror amplius illas appellati posse imagines sed tantum liberare peticulo ac culpa eosessionem hane rei lubrica , quam attingit. Oratorem . quare similitudinem non paruam habent posteriora haec cum eo , quod Praecipit alter eorum in it t. libro de arte dicedhae communi peruuleataque voce Confirmat. Verbis autem ipsorum utar in exponenda latione quam illos Longinus dicit reddidisse sui eo lii . IV air offitiarra m ra '. Eodem pacto Cicero transationem mun uit,cum inquit. Ego itaq; pacἰs, ut ita dicam, alumnus. Cum autem supra exempla no nulla imaginum posuerim & Graeca,& Lxtina nunc locos, quosdam . T. Liuii adiungain. quibus intelligatur M ipsum hoc pacto munire voluisse pe riculosiores transsationes, simulq; res illas illustrare in xxxi x. igitur lib.cum inquit sunt autem verba ex oratione Lycortae ad Ap. Claudiu, Vestrς enim illa dc intes eluti cicatrices seruitutis erat.& post in eadem oratione. Muris velut compedibus urcundatis.vincti per c. annos D ltis.& alio item loco Cuius residua qua da in velut semina ex prioribus malis item priore anno apparuerunt. Eiusdem generis est illud C xxxx. libro . Huius atrocitas lacinoris nouam velut istam mam regis inuidis adiecit Quid autem mali gignatur illis, qui in simili explicado prolixiores, accuratioresq; suerint, declarat Demetrius hoc pacto.Quia nisi breues admodu fuerimus:contraq; diutius in imagine illa fingenda commorati erimus , pro imagine collatio poetica erit. poetica autem addens, apertius vitium ipsius demonstrauit: nee aptam eam esse illi personae ac lepori ullo modo significauit. Vtitur autem exemplo collationis loco Xenophoris e primo libro παιδῶ-.cu enim Cyrum puerum adhuc magno impetu
In Assyrios ineutrisse narraret: plusque stud ij in hoste sauciando, quam in semetipso regendo posuisse, rei deesarandς causa simili generosi ea iiis usus est . qui & ipse
rudis adhuc temere irruit in aprum sine ulla cura propriς tali itis.Sed aliud etia sta-Tim Demetrius ponii. concise ut lupei ius. Illud tamen illustri loco positum ad quid explananduro adhibitum sit, fallere non potuita cum posterius hoc inuentum a me apud auctorem non sit. videtur autem alicuius spiritus magnos declarare, qui toto corpore gestiret. Simile igitur est . Veluti equus solutus vinculis per campum se tur erecta ceruice exultas ae calcitrans . Addit autem Phalereus huiuscemodi locos non eme pares imaginibus, sed collationibus poeticis atque ea tum speciem habere, has autem collationes non facile in prosam pedestremque oratione recipi oportere
urimat: nec sine magna animi prouisione.locum enim ipsas quom illie habere ali-
125쪽
aperῖret. L. Ar πιοῦ ἰ ri 3 m. Mis. sed eum idem accuratus scriptor ectisdem loco docuerit quid sit οτιμία:euius verbi, reique ab ipso significatae, meminit hie quoque Demetrius: nec non superiore in exemplo Aristoteles, non alienum pato sententiam illius hIe testificati. ita igitur ille definiit breuitatem hanc: d xlique -τεμίαν esse orationem, quae maxime oportunas res ostendite nec adiungit quod minime necessiarium est. quod sane & in verbἰs de in rebus manet, ut ipse diligeter illic tradit, de tota hae re copiose: exemplis quoque positis, disputans.
Nomen aute pro ratione ponitur,que modum Xenophon inquit, quod
re dupl cia nominae hoc enim migrat e forma pede Liris orationis.
Longiore ex eplo rem explIcat, illustrem locum capiens elegantissimi scrIptorῖs: Nenophon enim in primo libro , ,αg tri ciam narrat et Cyrum cum exercitu in Arabiam venisse: naturamq; eius resIonis describeret, in aliis et am tradidit magnam uim onagrotum ibi repet tam suἰlse. quos aliquando soliti essent equites uenari, ut relio uas feras. eumq: m Ira illo tu celeritatem este assirmasset: superabant enim illi Cursu equum, quam rationem excogitailem equites ne effugere possent, docuit , nunqua autem Xenophon Iuncto illo nomine usus est: cum enim bis eos appellet. Primum ινκe ζ M vocalii t. deinde non addito epitheto simplicῖter I .ci non enim an med ijs uerbis,quet inde sumit Demetrius id uerbum apud alictorem positum est. Sed E superiore oratione eo translatum ab ipso est i se en in scr psit Xenophon.
Dissoluit igitur illic Xenopson verbum quo consuetudo iuncto utebatur. nam M. etiam Varro onagros eos uulgo uocatos docet in I i. lib. rerum rusticariam, dicens . Asinorum genera duo. unu serum quos uocant onagros . & Virgilius noto carmine eodem pacto ipsos appellat. quod autem ille dixerat oratione, nomine i iacto scilicet, exponi possse Demetrius docet : consormat enim ipse ex eplum hoc pacto. simul autem uerba interpretabor. Equitum pars a tergo sequebantur: alii ue id occurebant. agitates ante, ut onager ita in medio interciperetur. Admonet autem iἀexa remo huius praeceptionis Phalereus, ut cauearmis ne frequentemus haec iuncta nomina: dupliciaq; hae e ipsa duplicia uerba ponamus: nunc etiim uocat huius culpa magis declarandae causa. quae supra temper ν Am vacarat: rat lonemque eddit huius animaduersionis hoc pacto. hoc enim egreditur forma pedestiis orationis ac solutae,& tanqua exit migratq; c ter mis ipsus. iinde merito ab Antigono rege insimulatiis ech sophistes ille, qui cu eo agcs de eri bris 3e duriter audacterque formatis duplicibus nominibus utebatur. Voce illius ineptis dominibus inclusam : meritoque a potentissimo rege explolam , recitaui in commenta iijs in aliena
126쪽
Et de translatione quidem, quantum crasso modo dicere flavit. Sumere
autem oportet sist iuncta nomina, non tamen aethramborum more concre ta, meluti VH ωπυρ-. neque, AHων δερι νέον πιὸν sed simis lia ligis quae a veritate componuntur: in iuersui enim hanc normam facio omnis nominum conformationis, νομει τας dicentem Cyo huiuscemodi Aa multa tuto componentem.
Repetit breui quid proxῖme egerit: ostenditque quid sequatur. de transsationῖ-hus enim absolutum elle sermonem docet: non illum quidem exquisitum . nam d
illis disputati potuisse lubtilius fatetur. sed tame qui proposito suo satis esse debeat, quod autem nihil se precepi isse de imaginibus eodem tempore refert, transsationes
sunt, quae in frequeti usu oratorum sunt. tiinc solum imagines usurpantur, cum corrigendis translationibus adhibentur. Adiungit autem oportς te etiam sumere ad grandem, amplamque orationem essicie dam verba iuncta: e duobulq; nominibus concreta.σάωα ipse vocat. Cicero iuncta, quem se tu itus sum, consueuit appellare, ut in oratore cum a t. Itaque tralata, aut iacta, aut iuncta verba facile sunt cogntata, quia sumebantur Econsuetudine, cotidianoque sermone. & in topicis, ubi 'uaerit erymon verbi postliminium . Intelligens tamen Demetrius poeias libere solers verba, iungere: praesertimque illos, qui vocantur dithyrambici, statim nos admonet, ne imitemur eos: nec ullo pacto orationi admisceamus uerba ita aussacher cocreta, exempla duo ipse ponit dithyrambicet verbo tu iunctionis. prius eorum e si . M in tiae: ita enim in omnibus, quos vidi, calamo scriptis libris legitur, cum exeqsi antea haberent una littera immutata, Stai ἰ M. sumptum autem id verbum eta se arbitror ex aliquo eius generis poeta, nam ita remotas res ille iungere voluit ut iis eius nominis notio appareat: eadem ratio est posterioris exempli Catullus uno eodemque versu duo i uncta nomina complexus est, ut aliena cosuetudi'nis,ita nisi falloi in no omnino similia dithyrambicis: neque tato pered uia. videntur enim lepida: plenaq; venustatis .is alitem est in carmine de Attide . Vbi cerua silui cultrix.ubi aper neinorivagus.Sed idem etiam eadem licentia finxit Heli iugus Fluetis num de alia nonnulla huiuscemodi. Cum autem ostendisset Phalereus quid fu-siendum sit in hae re: exemplisq; valde aptis ad vitium declarandum id coti firma set, praecipit quid sequi debeamus:& cuiusmodi verba ita coserinare oporteat quaesti licet sint ilia sint ijς, quae a veritate ipsa componuntur, non quet studio poetarum: vel libidini potius conceduntur. Veritatem uero uidetur appellat se coluetudine
sermonis, quae labi non p0tuit ac rem deuique ipsam. Cicero contra videtur vocasse uerum, quod ab arte praecipit uncertamia; illius rationem refert: quamuis repugnet consuetudini ut cum in oratore inquit. quid uerium sit intelligo .& insta. Nec ii Io reprehenderim.Scripsere alij rem, de iςripserunt esse veriusIentio. Sed consue-dini, auribus indulgenti, libenter obsequor, apparet autem uelitatem Phalet eum appellasse consuetudinem ex ijs,quae sequuntur . cum dixe it. In uniuersum enim hanc normam esse volo ac statuo omnis usus verborum : putoque cmnia dirigenda ad eam esse, quae usurpat nomina iuncta. dicitque νομο Θι me &-: aliaque
huiuiccmodi multa vel ba componit, tuto longeq; ab omni me xu ostensionis.
127쪽
Cum docuisset eu usmodi sint facta nomina: duoque ipsorum exempla protulicset, declarat nune ctir potissimum illa apta sint Euie formae eradiori his verbis. Em-ciunt autem maxime amplitudinem, quia inquam strepitibus, sonoribusque limitia sunt: in primisque nouitate ipsa subitoque adventu:sunt enim ut ait pcregrina.ca Ius rei ratIonem subtiliter reddit ut sane facere debuit: neque enim vere peregrina erant:proprie nanque peregrina sunt, quae in usu alius gentis sunt:haec autem neq; alius, neque illius ipsius gentis in usu ullo prius eranimo enim inquit,quq iam sint Nomma edit, sed eo tempore nascetia. quare non sine causa externa dici possunt, aevim prorsus eandem quam illa habent. externas autem res omnes ut homines,m sis uispicere consuevimus. Aliud etiam additi quod ad dignitatem afferudam or tioni non nihil valet.est autem hoe. Simulque capientiam redolet:& acutum quid
dam esse apparet. noui nominis generatio laquam consuetudinis alicuius, ac moris: qui enim nouam cosuetudinem inducunt aestiores putantur.cum ea viderint, qua
reliquos fallebat si nanque aut ornatus ille aut fluctus cognitus fuisset, multo prius receptus fuisset. Qui igitur inquit nomina fabricatur similis est illis, qui primi rebus nomina imposuerunt. quin autem id plenum honoris , dc opus proprium ι,-Pientiae fuerit,dubitari non potest. ναί m μῶ si mige e. πω murus uuae Οἰό Ae κρta cura diu: ε-
Proponere sibi oportet primum in nouando nomine Niptinum sit, in exiransiretudine: deindesimu tu em ad ea uomina quae in ' usum. ne ad quis videatur Nogium aut Scytbicum sermonem adbibere in medio G
ostendἰt nune quid proponere nobIs ae sequi in hac nouorum verborum consormatione debeamus:sunt enim non nulla diligenter seruanda, si laudem in illis fin-sendis adipisci volumus. primum igitur quod praecipit est, ut primum videamus Ut nomen quod finFimus apertum planumque sit, atq; unum aliquod ex conluetudia ne videatur. Deinde ut similitudinem habeat cum receptis,atque usitatis nominiis huς. ne Graeco sermoni videamur barbaram vocem inculcare: linguamque Phlygum, aut Scytharum cum Graeca miscere. hunc autem tanquam scopulum vitabimus, si magno adhibito studio consuetudinem imitabimur. Ποιητ ονμomi . τοι τα μῶωνομα et , de . ἀρνο - τυμ πανα κρα - αμα τῶν
Fabricare sane oportetfue quae nominata n sunt. ceu qui tympana alia milium hominum in Irumenta, V NMr vocavit: ω Aristote s ελες si siue a positis iam nominibus derivatem ipsum . ceu Mesuri quia dam Nocauit, qui remo ageretpapham: c, Aristoteles O ME , tax quam
Duobus modis fingἰ noua nomina docet: factorumque horum verborum gemianam esse rationem potest enim aliquis totum aliquod nometi fabricari, quod antea inauditum
128쪽
Inanditum sit: potest etiam a perii ulgata receptaque uoce ἱd conformare ac vcnugῖjst haerere usitati verbi: ut exemplis etiam declarare voluit. Idem igitur in hae verborum fabrieatione fit, quod vulgo fieri videmus in domibus dificad Arsunt enim quidam qui nouam penitus aedificium costri iunt: sunt etiam qui addunt aliquἰd vete ia discio atq; ita aedium forma immutata, melius laxiusque habitant. quod sane cum freq uens sit atq; oculis aspiciatur,lucis aliquid affert huie Ois t. .n appellatς nominii fabricationi. Idem autem,aut certe no valde dii limite preeepit Cic. de hae verborum nouatione in iij. de oratore, & ipse enim quoq; duplicem rationem huius resessici edς tradit. priorem modum μ. c. aeruci α. Demetrius vocat: eiusq; cxemptu hoc ponit. velut inquit. qui tympana de alia molliam tenerorumq; hominum'h, strii mea. ta κιναδ- in vocavit. in tolligit autem cymbala & crotala, quς omnia inus diastrum
ra in epigrammate in custodem horto tu ea de causa appellatur. legitur enim illic :Cymbala cu crotalis, pruriginis alma, Priapo ponit 5 adducta tympana pilisa ma fili. Cicero etiam in L. Pisonem de Gabin Io dixit: Quos neq; hercule ego: neq; supercilium tuum: neq; colleget tui cymbala,ac crotalia fugi. unde etiam perspicitur illii ratione vocame institi meta haec eo pacto: sunt enim testimonio quoq; Ciceronis, Mauctoris eius carminis propria impudicorum atrii ie effeminatorum hominu arma. Quaerendum autem quomodo reo nouum nomen & inauditum ante auxibus Griveorum dixerit Demetrius cum passim vocentur eo sermone νιέιωδύteneri
homines, & qui pudorem abiecerunt.quare videtur aut poster oris modε stoilus e xeisplum id est e debuime: aut ne illius quidem. quod in Urgeo itidem sermone.vicinaedi vocare imar, ita etiam κιν - μα , inores eorum impuri ac si agit ij plena instituata. non video igitur quomodo hoc aptum exemplum hic esse rosii . nisi aliqviI putet nomen hoc . quo vorarentur molles homines eo tempore in i in si se iudine non Dissici poste que id verbum usurpari ccxptum, quod opinino a cisiis dum nocti et, v qtere ita Grςciam,cum adhuc integra ac seuera est et,nomen huic uitio no imposuisse, qNod adhuc in eius moles non irrepserat : Sed hoc vertim non esse sic te intelligintur. quia ut alios veteres scriptores omittam, Eschines conix Titii archi, in utrunq; nomen usurpat: Demosthenem cnim notans: cognomenque quo ab inimicis appella hatur, bat alum,inquit τι. e Mis Mouδ - '' im,s de undem etiam infra οὐ δει. appellat.Non contentus autem eo exemplo Demetrius alterum summi docto iis profert. traditque codem pacto Aristotelem finxisse nouum verbum , λι- τι tu, ita enim ille appellauit rectorem elephaniis. est autem illud ῖnii libro de natura animantium, ubi inquit ἰ - δε υ. κώρα, πιε - - -λιν. - , 6 ς.
Sed in hor etiam dissicultas no parua est: neqtie et Ini videtur hoc nomen eius seneris esse quod nouum funditus,ac praeter cosue iudi uena est. ab clephante enim hon sormatum eme apparet: verbumq; id in Graeco sermone cotidianum, ac receptum erat m3gisque ut videtur,quadrasset alteri huic rationi. nam superiore exposita, postesso e in aggreditur. Sive cum tu ipse ab nominibns, qtiae in vita sint, deducas: ac
denomines, euiusmodi est inquit illud . Schaphiten quidam appellauit, a scapha
derivato nomins, qpod gςnus nauicul* est, pum qui remo illam agebat . Decii nArithoteles Gursii , eum qui ipse soliis crat, ac comitem' nullum secu habebat. m nisesto a pro nomine ia me consorinato deductoque nomine. Huius etiam tune ii verbi meminit infra Demetrius, quo loco de lepore veniis lateque Grationis di si erit.
Hautus quoque in Trinum o eodem pacto fabricatus eii, quod omnibus part7bus hvic respondet, ipsit simus: cum enim sycop ntes ille ia pebiam e Charmide quavistiset, an iphe ille Charmides esset, respondit tandem cum itomacho fastidis'; plenus,spsissimis . Cui simile est, ut opinor, liud ab eodem comico ab vutara itidem voce .seductum quod in Persa prolatum ςst, geminissimus . ,
129쪽
Xenophon aut7Hλε hi ἱε inquit dux, clamore Etam /, que clama-lat dux sine intermisone, derivato inde nomine exprimens. Lutricta ecpus in dixi, γ' ipsis poetis. Si duplex sue nomen, s cies e sepotiam Ammi se omne enim quod componrtur ex atqui sprofecto extitit.
Xenophontem verbum si xisse ostendit a militari clamore: eum enῖm exere; tus aliquado clamaret inde ipse conformauit quod verbum exprimeret vocem illam .cum autem in cunctis,quos vidi libris, med ose prius legeretur neque enim ένί - verbum factum est,ausus sum te ipsam , veritateq; sequutus, corrigere . λἰ Ci: videtur enim aut hoc modo, aut . Axii legi debere: superius verbum magis exprimit clamore illum, apertiusq; intelligitur ad imitatione eius ipsum conformatum esie : in serius hoc magis vicinum est corruptae lectioni: littera enim in medium duorum illorum insecta: sonoq; e prima in secunda syllaba tran
taenophontis Ostendens in conso an eo verbo positum, intellex t eum immutato aliquantulum variatoq; illo clamore, inde verbum finxisse . Addit aute in extremo huius disputationis, lubricam esse hanc nouorum nominum fabricat onem,' Plenamq; periculi rem: non oratoribus tantum: hisque omnibus, qui soluta oratione utuntur: verum etiam poetis. quibus maior omnium rerum licentia datur: ill enim quoque,si intemperanter hoc facerent & incaute, laberentur, atque ostende-xent apud eos, qui audiunt. Molestum autem est quod assi at se de peiae illo hu-ῶus rei supra disputasse, cum tamen in his, quae nunc habemus huius scriptoris verbum antea de hoc factum non sit. dixit sanὰ Platonem, qui nequentius utitur tia sationibus quam imaginibus, saepe in l*brico versari. qua in re exponenda eodem quo hic verbo utitur. nihil tamen id videtur facere ad hanc,de qua praecipit, verborum nouationem. ostendit aut e duplicia iunctaq; verba aliquo modo dici posse facta: redigiq; ad illa: cuius rei rationem etiam reddes, inquit. Omne enim quod iunctum, concretumq; est ex aliquibus rebus, dubitare non possumus quin generatum sit, atque illo tempore, cum partes componuntur, factum .
eAmplum autem quidam esis alligoris maxime in minis. ceu Di ny i. quod cicadae ipsis humo canent.
Adsert aliud, quod adiuuat oration Is granditatem: ἰd autem est ratio quaedavi cata a Graecis αν , cox. quς non est in uno verbo translato, sed ex pluribus cotinuatis connectitiata ut inquit Cicero, vim ipsius exprimens. ut aliud dicatur: aliud ii telligendum sit: inde enim appellata est. cum autem in singulis uerbis trastatis amplitudo quaeda sit,quanto magis in ea oratione, quae plura continuata habet qu Dis alia potius de causa videatur α μ Ac formae huic dicendi inseruire: obscuritate enim potius puto gignere granditate eam,causamq; esse quod illa maiora videantur. Praecipue aute accommodatam ipsam esse dicit, cum minamur alicui graue ali quod
130쪽
Quod malum, quod probat exemplo Dionysi SyracusanI, qui eum iratus esset Loerεtibus, Italiae populis absterrereque eos uellet ab aliquo incepto: aut ostendere poenas ipsos daturos suet improbitatis, se facturum dixit ut cicadae ipsis humo canant. Si ni scauit autem obscure se agros ipsorum uastaturum. Non est igitur tam pusilla minutaque res, unde non possit uir prudens cognῖta psius natura, certis quibusdam temporibus fructum aliquem in dicendo capere: ipsaq; uti ad comprobandum quod uult. quemadmodum etiam Brasidas Spartiates traditus est exemplo uilissimae bestiolae, quam monstrauit se aeritet morsu defendisse,eum a se manu pretas i esset,atque ita salutem adeptam, ciues suos ad sertitudinem hortatus mille. ce loque docuisse nihil esse, quod non e stici ab homine posset, si uiribus experiri uo-Iuisset, de ui in ut depellere conatus esset. Quod autem arripuit acutissimus homo ad perterrefaciendos inimicos:consiliumque suum operiendum,de natura cicadarum, memoriae quoque proditum est ab Aristotele in v. eorum librorum, quibus historiam omnem animantium persecutus est, affirmauit enim non nasci cicadas an illis terris, in quibus nullae arbores sunt.
. Si autem sic citer dixisset, quod excidet Locrensem atrum, mi, ac Hor miseu esset humit ori nunc autem tamquam operimento orationis, algegoria Vsus en omne enim quod Jutione tantum attingitur te
ritibus en o alus alud quippiam aristitur: quod autem planum e quo mi sermidolosum sua visit, verisimile eni contemptum iri, quemadmodu
Vim eius vocis, & quam ut IlIs tune illa suerit eonsilio Dῖonysij, declarat Demetrῖus his uerbis . Quod s aperte, simplicitetque dixisset, se arbores omnes in eorum finibus & cuncta,quae oriuntur e terra excisurum esse, Se iracundior uisus esset, ochumilior:contemnique ab illis facile potuisset: nunc autem mutata ratione, utitur. α' , t a tanquam uelo quodam,& integumcto orationis. omne enim inquit quod cogitatur animo i nec manifesto percipitur, terribilius est. masi'; aptum ad pauorsi
iniiciendum, dc ut sunt diuersa hominum ingeni alij aliud iuspicantur : plura quo
mala non unum tantum statu mentis eos mouent.contra autem ait, quod apertum
explicitumque est, quamuis sua vi serint dolosum sit, verisimile est cotemptum linmorem autem mille priscorum regum ac Populorum, ut ratione hac v terctur cum Dei turbare aliquos vellent.lit eris mapdatu est. multaque exempla ipsius a me facile proseria possent. nam, quod in ea etiam Demetrius dixit: multum ad consternandum valere, quod alii aliter Woces illas accipiunt, declaratur hoe quoque testim nio Herodoti, qui de donis a principibus Scythatu missis ad Dariu agens erant autem illa auis, mus, rana,& sagitta cil rex ips e, ut commodum ipsi fuisset, interpretaxus ea esset, narrat Gobiram magnae virum auctoritatis, longe alium sensum inde duxisse, qua etiam in re tota narranda politissimus ille scriptor utitur iterum eodem verbo, quo hie . Demetrius usus est, a n.: qui studens rem pateficere: iationem-Que, quam attulerat cofirmare, simili etiam hoc utitur.Eadem ratione, qua videmus detractis vestibus homines, nudosque,despici, qui antea timebantur: nam vestimenta etiam corporibus dignitatem adportant . Huc igitur aliquo modo facit, quod memoriae proditum est de Agesilao rege Spartiatarum, bellum gerente in Asia, qui madauit