장음표시 사용
131쪽
danἰt ijs,qui in exercitu pridas vendebam, ut captos ex hostibus nudos venderet: Ostendere enim voluit Laconibus suis, non ei se valde iii acie pertimescedos illos , quamuῖς magnum nomen virtutis haberent, qui tam tenero ec cadido corpore so-rent.& ii non simplex ratio illa fuit: aliter enim quoque illo facto incendere suos potuit ad sortiter pracliandum
Unde in mysteria in alligorijs dicuntur, adpauorem gigne si, homrorem, quemadmodum in tenebris c nocte . similis autem AZ ω a Doria
Ad Iungit Demetrius ide declarare volens, α γη με scit Icet valere ad perturbandum, hanc causam sui illa cur iacra Atheniensium, mysteria vocata, exponerentur obscure, genere hoc adhibito orationis, ad flatu scilicet mentis mouendos eos, qui audiunt . horroreque demum ipsos perfundendos. post quam sententiam hoc etiam
mnibus,quos vidi libris. verba enim Greca posui, quia in illis macula vitiumq; proesus esset. Ostendere aute voluit Demetrius ut opinor alias et ii rationes illic quaestas, quae idem esseerent: ac dignitatem sacris illἰs adportaret, omnes profectas ab eadem re . na tenebris ea noctu'; agebantur. & secretis ut existimare licet, abditi que locis: quibus etiam tebus similis est QV., ba. Mysteria noctu tractari solita co- stat. Vnde Cicero in ii. de legibus . Quid ergo aget Iacchus. Eumolpidaeq; nostribe augusta illa myta ria, si quidem facta nocturna tollimus 3 In altero illo haereo . Id est in voce ia.ωqux manifesto corrupta est. Non insulse quidam putarunt, inie- in medium illud nomen litera, emendati posse αδ pr : ite enim vocant Graeci Occultas & remotas templorum partes : sententiaque procedit ea parte qua mystersi in adyxo A nocte agi tolita tradunt ut: non tamen apte, in quo tota res manet allegoria adyto similis esse diceretur: neque enim neceise est loca in teptis, quo profanis adire fas non est, obscura & tenebricosa esse. iiiiilto igitur melius coirigeret ut futita enim syllabarum numerus seruaretur, quamuis maior litterarum primarum mutatio se fieret. Nec est quod existi m et aliquis . cum ope duorum similium re explanaxe voluerit Demetrius, usum suille ipsum iis rebus quae ita similes inter se sunt, ut hi hil pq ne discriminis inter ipsas existat. eum tenebrae sine nocte induciali lxio possint: contraq; nox auxilio candelarum luminosa fieri. nam quod ad alterum horum facit, nos quoq; vulgo cum aliquas res penitus nobis ignotas esse ob vetustatem significare uolumus. ea voce qua appellamus, vicies, dicimus supra id tempus nobis tenebras esse : ut Cicero quoque locutus ea in epistola qua lide re, quae quamuis luc fieret, erat tamen ita noua & incredibilis. ut stupore ipsum
impleret, ac paene lumen mentis ipsi eriperet. Quaesi, quid hoc est, aut quid agit ut mihi enim tenebrae sunt. Huc usque autem scripserarii. cum per litteras mihi significauit Christophociis Rufus, iuuenis domis & Grecis litteris, de Latinis: meique
amantissim iis , cuius vitiusque rei uno eodemque tacto clatum documen tu dedit, se in libro calamo exarato cum quo a me editum illum contulit, ut laborem hunc meum ad in Dret,iquenisse κον-. Qqare statim putaui it legi oportere, & omnem dubitationem ex animo meo si istuli: quod consiliit in meum cupio eruditis viris, Sequi iudicare potiunt probari Allegoriam iet tur similem elle propter obscuritate trinoctiaci istis, exploratum est, quod coliniim etiam Lee dotum illorum qui instituerant vi mysteria noctu agerentur, confirmat. Idem quoque secuti sunt iure liqte aetate principes quidam viri, qui ut facilius maiestatem tuerentur: seq; uia diq; so lsabiliores redderent, initituerunt noctu causas audite ; nec nisi cum funalibus sui unquam potest arcua fecerunt. . . -
132쪽
auere sne in bae oportet continuationem, ne oratio nobis euadae aenigma. ceu quod in cucurbitula medicorum, Ari* Qita πυυ γελών ετ α. et UvήJμπα. Et Lacones multa in alligorijs dicebant metum injcientes.
G Agud Dion, fili Corintla,ad Philippum: o alia buiuscemodi non pauca.
In dieato bono allegoriar, admonet ut modice utamur hoc genere orationis ostendens vicinum ipsi esse graue malum. si quis enim inquit aliud dieens , aliud vetb a cipi volens, diutius in ea latione perma ieriti iocidet in aenigma : quod genus quam alienum sit ab ossieto oratoris nullo negotio intelligitur. Dicit igitur cauere nos oportere,& fugere laquam scopulum, in allegoria etiam eontinuaxionem. ac togam moram: ne quae oratio debet esse, repente imprudentibus nobis fiat amigma: quod Prorsus eueniret, nisi temperater id faceremus. Idem etiam in I i t. de oratore pi cepit Cicero cum supta & ipse de allegoria disseruiit et : inquit enim . Est hoc mas num ornamentum orationis, ἰn quo obscuritas fugienda est: et ni in ex hoe genere fiunt ea, quae dicuntur aenigmata. videtur tamen potius ille putare nasci aenigmata, si captauerimus verba nimis remota, & a re longinqua ducta, quam a copia, te continuatione illorum, cum manifesto Demetrius tradat proficisci id malum Ilie-quetiore alienorum translatorumque verborum usu: vitumque autem fontem oririnen que esse polle huius mali facile intelligimus. Exemplum vero illust te ae peruulgatum aenigmatis ponit Demetrius,quo usus etia suerat Aristoteles & in libro. qui reliquus eii de alte poeta tu,& in I ii .de artificio dicendi .cuius vim illic accurate, copioseque explicui. constabat autem duobus versibus t i equitur en m post- hunc perni Imeter, ut indicio Athenaei Ex. libro in o in cognoscimus aptum velo mirifice illud est Phalerei sententiae constituendae, cuncta: en ἰm uoces in eo trallatae sunt. Addit poti . igma breui declaratum, rediens ad utilitatem allegoriae ex plicandam, Laconas et am comesse multa obscure diceret occultosque quosdam seu ius in verbis eorum laepE fulisse, atque id eos sequutos ut perteresacerent adue sarios ut cum illo modo cum Philippo Macedone egerunt se libentes in epistola ad eum. r. α κ ... Θω, & alia huiuscemodi plura in sermone ipsorum , grandiaei leno dignitatis, frequentia. Prouerbii autem loco iactari solita verba illa testim xij s multis uetctum collat. Supra veru etiam eadem voce usum fuisse Demetrium
non longe a principio libri, ubi e emplum breuis compositionis verborum prot iit, notum est
concisio autem partim quidem magni' ω est,m maxime reticentia quae um enim non dicta maiora videntur, dis icione potitu cognita. partim
rem tenuisi eri nim in iterationibus exoritvr magnitudo. Neluti Xera
133쪽
n . coico, u χα πων aπλερυων ω πων. Concisam breuemq; orationem no idem semper esicere declarat est en in cum. ratio illa grandis & ampla est: est cotra cum humilis, & sit cila. Amplam cum alij quibusdam modis: tiim maxime reticentia, quam caseim . . vocat, fierῖ dicit cuius rei rationem reddit hoe pacto. Qua dam enim non dicta maiora videntur: potio Rite in animo existimatione lite eorunt, qui audiunt, relicta quam prolata , ualere autem hoc rari, .riis certum est niti enim hoc pacto rem augere vellent, non reticerent quod intelligi volunt, sed ederent. exempla ipsius multa inueniuntur , Mapud oratores.& apud poetas. ut illa valde laudata qua uiis ei, Demosthenes initio orationis pro Ctesiphonte. Cicero quoque cum in epistola ad Atticum inquit. O cerer talem incredibilem: huius autem nostri. Sed non potium sine dolore accusare cum, de quo angor & crucior. reticens uitium Pompei j cotrari u laudi Caesaris plus dixit, quam si omnium simul ii tio tu , qu. x illi uirtuti repugnabat, noni Ina posui iacet. tenuem contra orationem fieri , minutamque aliquando concidendis sententiis probat i contrario: repetitis enim atque iteratis vocibus quae ratio si a . vocatur; signitur inquit amplitudo. id autem probat exemplo Xenophontis, quῖ in primo libro αναε, rime sine necessitate repetiuit lix dam verba ut ostendit: narrabat auic mille currus falcatos Atti xerxi partim per medias copias iborum : partim per acies Graecorum, nudatos rectoribus, delatos e ila in principio pugnae: statimque .illi mat Demetrius eo pacto multo maiorem rem factam ei le , quam si relictis illis uerbis, quibus siue damno sentemiae superi edere poterat, ut demon stiat, secisset.
Adiungit Demetrius multis locis, quod prolatum est casibus obliquis maius esse, quam si oectis ea si bus diciti in taret. quod item collituit auctoritate eiusdem diri ne is ueriptoris .docem squo consit o Persarii in rex parasset quadrigas illas falcatas. ut se ii ieet ageret eas in acies sit corum atq; iplorarii ordines frageret ac perturbaret :haec enim sententia eii eius loci .exemplum autem in eo manet, quod generia calae, inquit S δε ιι - . Vocat autem Xenophon ipsa α μκια δι - - οῦκα. T. Liuius in Yix o i. ab urbe dodira quadrigas falcatas uocauit. nam Antiochi s quoquo ιn picilio onere hoc auxilli usus est: idem autem paene illi cot yit, ut narrat Latini: scriptor, qacul Artoxerxν, Lucretius currus falciferos appellauit. Declarat amem Demetrius vim eius Deutionissimulque aperis quomodo rei ιν casui dein proferro commode potuisset mon Diisci tamen ta grad s. 5: amplus, ii id feci siet. valere enim inquit. Habebant in animo impellere eas in Giaecoruit, acies, S disiicere diis, Pareque ordines. Hermogenes quoque in iis, qui scripsit de varijs solio is dicendi, mei ita 't. 'ultis locis contratiae huius rem at quam nactandi ratio iis. quod autem noster hic & A E. vocat, i ple 'in κνιασώ is Se hs i. appellat . ut Illa ipsa , quae noli idibus his declarantur,sae ere, πλαγιο diis de Li M. exemplis vero fere Dem illi et iis quod tradit illustratae u enim i Θ, rhis .i dxii secus casibus uti, doceat e sic re Pu inclaramque otationem, in aliis hoc Demosthenis profert . . . πυτ it. cis exempluvero π α hoc eῖii situ aioris est. τι
134쪽
dem hulus generis sit, dubitari no potest. Cogitanti mihi tape numero,& memor vetera repetenti pei beati fuisse Q frater illi videri solent, qui in optima rep.& quae sequuntur. Quamuis autem exemptu quod postili Demetrius πλα σώ a recto calaincipiat, non importune tamen ad illud demostra tum collocatum est, propter multitudinem casuum obliquorum, qui sequuntur: illi enim faciunt, ut no sine cau Ita vocati pollit. eiusmodi etiam est illud Demosthenis, quo aliquado Hermogenes, ve
sequuntur .conuenire vero notae gradi & ampla , quam adiuuari omni genere obscuritat s declaratum est, intelligitur etiam quia g gnere rationem hac α ιε. l quati, vocat sormam, docet Hermogenes: nee non quia videmus aliquando aliquos , qua ψoluerint ipsam in dicendo imitari, labit nec spondere in iis, quae necessario illa secum trahit, supeliqri illi casui. unde merit , exploduntur.
contulla autem e similitudo nominum, asperitas et cinqua V ret : es nanque asserum multis lotas tumidum. ceu . Atra Ν ο μγας me. ισ mPI; multo niugis Aiacem magnum est ocis duarum c usus,
Tradit praeterea adiuuiisse alἰ quando notam hanc amplam, sin Ilitudinem nomia nummi ullum 5ae granditatis ei allatum suli se ab eorum asperitate: multas en in lovis inquit quoci aegre profertur molestiamque aliquam in voce habet, cognitum est ςsse tumidum atq; inflatum: ita enim appello quod ipse vocavit se, e . quo v erbo usus est multo infra, ubi narrat quaedam vocabula dicta esse a peritisca ius Q ἐut alia etiam aliis nonam ibus distincta. Exemplum autem huius magnitudini si pro sectae a sono duriore, ponere volens , usus est versu Homeri,quo supra itidem usus Deiat, sisterens de compositione apta huic formae dicendi, atque idem pam praecipiens, niti quod illic iuncturam latum vel borum: ionumque afferum,qui in ac na-REretur, animaduertit. hic autem nomina ipsa ita cosormata,ut sonum eundem habeant cogitat: quae nomina, ut res, quas Ostedunt,a seer ς sunt,ita ipsa eandem ast ritatem retineant. Cum autem verius Homericus iit. Are ς runtque in primῖς duobus verbis duoc cursus uocalium, assimat, Ri ad immusum augens Phalerens, multo magis ingentem Hercein illum videri is cille du's illos insignes concutius quam scutum septemplex: quod ille in pugna gereb t . Erat sane clipeus ille talis, ut aprareret eum non polle utilem ei se in bello visi Aiaci: Seponebat ante oculos robur sertissim viri, plus tamen tradit noster hic valvuli ad
illud declarandum industriam adhibita a poeta in uobis illis, quibus sacvim ipsius
135쪽
Epiphonema autem moratum definiret quidem albisuis, locutionem quae
ei natum assert ops autem magnisicenti mum in oratione e locutionis namque s cc quidem,t eruit: tac autem, exornat: inseruit quidem btii remo
hoc in antea prolatis, ornatus aperte ἔν pulchritudo
Adsert aliud quod de ipsium plurimum valeat ad amplificadam orat onem: voca iatur amem a magistris huius artis i η M. ure: poniturque in i iis , ασι, luminibu q: dicendi. quae manent in seniet ijs: hoc enim ipsum videtur Rufinia mis intellextile. cuin inquit.' Haec sementia in sine expositae rei Cum affectu enuntiatur. Cicero in Verrinis. Non vitam liberuin, sed mortis celeritatem precabantur. Non sine sto- Inacho autem dc indignatione plurima: praetereaque clamore sublato hic sententia I ronuntiata est, quae quod tam ex positum fuerat quasi concludit de atrocitatem il- us erudelissimi facti auget. &.si non nullis falso videretur, superiorem partem: δίid. quod antecedit, vectus potuit se appellari omnis enim locus ita illi e traiictatii Pol. O m,anuin, atque intolerandum dolorem. O grauem acerbamque fortunam . Non vitam liber sim .sed mortis celeritatem pretio redimere cogebatur parentes. Demetrius tradii poste quempiam ita illud definire epiphonema dictionem este, quae rem iam prolatam ornet ipsumque valde amplum elle in dicendo, atq; in
omni oratione affiniat. Cum autem adnectio attoni adornatum epiphonema ostederit,ut explicet quod dixit quaedamque ea de causa solum adhiberi doceat, partitur orationem: atque inquit. locutionis duplex genus esse: eiusque alterum genus seruire intelligentiae eorum, qui audiunt: commique in ostendenda te:alteium ve- xli expoliedae rei iam narratae adhiberi. Exemplis autem utrunq; explanare volens, ponit duos versus hexametros: quotum priorem, dimidiamque partem posterioris, exponere, quod significare in animo habuit poeta,docet: reliquam verὼ partem. δί quae insertur, ornare atque expolite illud ipsum testatur: manifesto aut cin tenet ut
.n collatione, Id prolat uni suille: suauisque est in primis,& lepida omnis illa sententia: simile enim lumptum videtur ad deploradum interitum, casumque aliquem acerbum honestae rei: ae par est illi loco illud Catulli, cum in ep thalamio cecinit. Vt stos in sepiis tecretus nascitur horti . Ignotus pecori, & quae sequuntur: uotio inlaque eorum verborum haec est . Qualem hyacinthum lis montibus salii busque pastores pedibus calcant: humi autem sternitur purpureus stos . postremam igitur
hanc partem ornare iudicauit, cum primam commemorare assirma sset ambabus Praeterea patri biis declaratis. iudicium suum confirmans: idque valere asseverans
quod dixis totum hoc, quod tanquam adcantatum est addit, adiunctumque rebus antea prolatis, ornatus sine dubio, ac pulcsit ludo iii t.
136쪽
pe res versus Homeri non sunt: nee e quo poemate sumpti sint indicare possiam. Reserta vero esse hac elegitia pr clara Homeri opera declarare voles, locum c inrit. tis unum citat,in quo perspicuum,illustrest; epiphonema est,ut exemplo illo cetera facile cognoscatur. est autem ubi visi sex, deliberata in animo suo nece procoria, parat ea, quς illi tempori necessaria videbatur: pr cipitq; Telemachq, ut Arma remoueat ex aperto loco:partesi; domus ea, in qua delicata illa iuuentus manebat.Verum quia intelligebat rem illam suspectam ipsis suturam, instruit filium quid dicere debeat, ad suspicionem exanimis eoi euelledam. Primum te inde ipsa iustulit Io,qilia corrumpeb tur fumo:deinde quod maloris monauti est,idiis immortalibus tibi haementem datam .ne illi irte cum largius bibissent, ut consuerant, exorta inter i Psos concertatione: armisq; arreptis, mutuo se vulnerarent: sanguineque aec de omnia complerent.quae aut ςm adhuc dicta sunt narrationi satis secerunt. vndς Phalereus inqui . εἰ, ἰηιο declarans, quod sequitur; diunctumque illis est a poeta, fuisse epiphonema; speciemque aiscire ac magnitudi Cmei narrationi,ssensus autς est . si Gai μοι te. Frrru sua vi rapere ad se ac trahere. Viros Occurrere autςm posset aliquis Demetrio: di reque epiphonema id pon elle, quia aiferatur causa illis verbis eius, quod poeta dixerat,dc no tantum ornatus qua ractae aliquidque, quod extra rem sit:indicareq; id particulam et , quae certa nota eius rei est.cum enim mostrasset quid mali parere aliquado possent arma eo loco posita: ne id reiceretur: potuissent enim magis ill nocere, si cincti ipsis tunc sui uent et i ii ii nes,adiungit in propinquo etiam loco illa vis cieare periculum magnu valere. ferrum enim vocat ad se,rapitque non omnino lentos & ignavos homines. Non nulla veto immutata esse in versis poetaei nec legi nunc eum apud Homerum omni e rarte, ut citat illum Demetrius,constat. praeterea integrum verium reliquit, qui te xius est in ea expositione. Sunt etiam & apud Latinos poetas,dc apud Oratores,esara exempla huius concinnitatis, veluti cuin Virgilius,uo sublata augere sit periorem expositionem volens, cecinit. Tantae molis erat Romanam conde tu gentem. MLucretius. Tantum religio potuit suadere malorum, Ses hoc quoque Ciceronis iri C. Verrem elegatis in primis est atq; id prorsus facit quod proprium ipsius esse declarauit Demetrius. Vna atque eadem nox erat, qua . praetor amoris turpissimi hamnia: ac clallis populi R.Praedonum incendio conflagrabat.
Et ad summam epiphonema diuitum m i simile est,intelligo gesis, σν righphis , O purpuris laxis: tanquam enim euota imm dium
Quam vim habeat in oratione epiphonema hoc melius explicare voles,& vi P ne oculis perspῖς latur efficere, simili utitur, quod rem multum declarat: aitque i-rsum similitudinem magnam habere eum iis rebus, quς 6c in domibus diuitum, sextunatorumque hominii,& in vestitu reliquaque vita ad speciem ac pompam ad hi , bentur indeque ἰπιδην iam Graeco sermone vocantur. quod uocabulum, ut ipse declarat, plures res complςctitur, omnes ad ostedendas diuitias factas.appellat autem ipse illas: dicitque se intelligere ν- ,δc triglupi, A purpurastatas. Nam quin y--σα,& triglypha domorum ornamenta fiat dusitati non potest. Sunt enim ν- σα tecti partςs, in viam prominentes,quq pluviam aquam depςllunt a parieti bos, necta me in tenuiorum hominum casis coltrui erant solitae,cii , quamuis vcil talem aliquam afferant, magis tamen pompae serviant.τρίγλυσα autem sunt ornamenta ipsarum illas; m partium uniculptaque non nulla illic dςlectationis causa. ut amplae m. r sae. unde
137쪽
ει unde etiam ipsa nune patito nostro sermone ab opificibus vocantur.Purpuras, ut opinor, vocavit vestes colore illo infectas e latas autem , quia amplae illς vestes'&pretiosae serent. Non sine causa autem se simile secisse epiphonema ijs tebus ostendere volens, ait, ut illae amplitudinem, piamq; patrimonii prae se ferunt, ita etiam ipsum notam indiciumque esse diuitiarum orations. nam Cicero etiam min.:ritas . diuitias orationis propter similitudinem appellauit.
- videri etiam posset ent merea epiphonematu speties quaedam, quae tamen non es non exim ornatus causa eor anonu adbibetur , nisi cum iu
extremo ponitur more epipho malis.
Succurrit nune imbecIll Itali quorundam Demetrἰus: nee sinῖt paru peritos hu-Iu, tei labi ae pectare:cum enim enthymema partiam quandam similitudinem haheat epiphonematis, indeque illud ipsum videri possit, ne quis putet idem omnino eue cum illo, quid discriminis sit inter illa ostendit: vel potius diuerso illorum usa declarato, diuersa quoque ipsa esse de insistrat.inquit igitur non delectationis, neq; ornatus causa, sed ut probetur aliquid, demos returq; usurpari enthymema, cu iniso, in euoluenda natura epiphonematis, comparari illud ad expoliendam exornaridamque expositionem aliquam docuisset . addit autem conuenire tantum ipsis is hoc. quod enthymema aliquando in sede epiphonemat Is ponitur,& tanquam epi Phonema, in extremo editur. neque tamen hoc facit, vi prorsus illa idem sint. Hi a uice modi autem plura loca apud Ciceronem quoque reperiuntur : quaecum sana ad ornadum adhibeatur, quia tamen illic cotraria contrarijs opposita sunt, speciemum ut haben t enthymematum.cuiusmodi nisi salior) sunt duo exempla, quς supra posui e Verrinis. nam hoc e II. Philippica,cu magno stomacho acclamore in extre amo longioris narrationis, qua vehementiust insectatus est Antonium, prolatum. cum enthymema sit, ea de causa videri potest epiphonema. Quid indignius quam viuere eum,qui imposuerit diadema cum omnes fateantur iure interfectum esse, qui abiecerit.
Eodem pacto ω sementia similis cuidam quia exclametur a ea quae HAZaiamsunt. Sed neque haec epipsenem HI: etenim antea tua saepe dicia
Φur, occupat tamens em Aquando epiphonematis.
Vt enthymema imponere non nullis posse significauit,ereditum Idem omnino ec se quod epiphonema,ae quomodo distingui deberet ab epiphonemate docuit,ita su entiam illam, quam ν-, Graeci vocat, fallere posse declatat. non esseque ipsam, ut aliquando videtur, epiphonema ostendit, cuius rei rationem reddita loco. Senten. tia enim inquit tapenumera initio ponitur,& antequam aliud aliquid editum sit. dicitur, cum contra semper epiphonema, ut nomen etiam ipsum leuatur aliquid ante se narratum habeat.occupare tamen ipsam quadoque sedem epiphonematis f tot i ii, tu
138쪽
tiar, eum sellieet illa in extremo profertur. quod in errorem quosdam induc i, cum etiam tunc natura ab ipsa discrepet. Commode autem in ambabus illis , oppostis Inter se sedibus collocari sententias,docuit Aristoteles in ii. lib.de arte dicendi:&rὰ unim clausulam enthymemaraim, se initia, temptis ceteris partibus quae rationuconpludunt, esse inquit lententias .iTheon sophistes. qui & ipse subtiliter de epiphonemate differirit, & si non omnino idem putat eme .sit -ux & videtur tamen existimare maiorem affinitatem habere ipsam cum altero illo, quam Dein rius: vocap enim opiphonema cum statim aliqua re narrata, exponi inr quadridet
lici pollit ad vitam nostram excolendam aptu: appeti t , illud ipsum '' dissem fer custini tum sit , perspicueq; fiat, arbitratur alienum eme a ista ratio noscribendae historiar. quemadmodum etiam valde remotum a ciuili genere dicendi proprium au em esse vult theatri ac scena .unde tellatur fabulas Menandri resertas Disie hoc epiphonemate. Si vero contra tEperata suerit naitatio huiescemodi sententus: atque id cl m α arte quadam tractetur, itaque demum ut fallat latum stumum sci; ptoris in hac repositu, assimat sole eo pacto .i vehunt & lepida sat na ratio: quod probat duobus exemplis Herodoti . Sed etiam loco illo Deinosthenis . qui locus grauis in ptimis est,& de rebus ad rem p. pertinentibus agit. quando scilipet illi Pisil pi vitam de institue t criminatur. compae motas ipsum mimos secum habere: poetasq; turpium algumentoram ac tenerorum cantuum . demurnq; os nec illos quos Athen enitum ciuitas. ut impuros & consceler tos eiecςrit, na quod Philippus, cum ranii 'equam sit, saltat ceteros mortales . nasci illud inde, quia in bello felix usu ventiq; iptius secundi. Post quae magi sit et ille dicendi tradit iam muoratore uti epiphonemate. quod salve hoc est. α -- r. σκιαν- ώ in id est: Re. enim p rq sperae prurimum valent ad Luiuscemodi stagitia operienda; α quasi umbram ipsis, ne aspici poisint inducunt. Sine dubio aut qsaec enων εἰ- . facitq; ςx remum hoc ad vitam hominum ex nolletidam: dc non tantum ornat narratione illam In finς positum. cum Demetrias xradat altumi epiPSO
. Aguit autem. NAletrio: άπαι κω ὰς vide αλή obneque i, is epiphonema existimari debet non enim poni dicitur, neque exornat, negia Eemum exclam noni e Mile, sed cclamationi, vel increpationi. 1
Locum Homeri diligenter expendit, qui & ipse deciperet paria acutos:viderique pollet epiphonema. eum tamen no sit. Est autem cum Asus, Hyrtaci filius, capiens xspnsi iun Polud amanti'sprevit, qui auctor suerat Troianis, in naues impetu facturis, ut equos relinque rent: ipse enim id facere teculatili, vectusq; in quadriga ebse contulit .vnde pocla in mulat ipsum ἔ stultumq; --,quod cotumacia sua moς c sibi quaeserἴt Hoc igitur, quo altiore voce Asium accusat: stultitiariique ipsi ii exagitar, neque ipsum etiam, ut ne superiora quidem est epipho hema amimat. e
ius rei statim rationem reddit his vernis. Neque enim ad exticinum, aliqua re iam,arrata, ladii uri Neq; ornatum affert orationi ii ec omnino speciem habet ullam epirhonematis, sed potius acclamasionem reddit vel increpatiobe, ac conuicium. νγ σφω-υα nanque videtur hic appellare reprehensionem illam, quia sermo quasi ad eum conuersus est. Quomodo etiam accepit verbum ipsum Homerus,cum de prς conibus ab Agamemnone millis ad Achillem, ut auferrent ab eo amicam, loqueretur: significans enim eos tune timuisse, ac tanquam mutos stetisse, reueritos ni P vium toti illi mi herois, Inquit. α'A fio προπι a te νει 'i tare Lunari σφωνοῦν pilam YR
139쪽
leat librum opusque alἰquod ad aliquem mittere, ac tanquam nomini Ipsius dic re . Plenum vero a vel potius cir te esset, ii prorsus ille appellatus foret. errorque animi magnus,quo teneretur , ipsi plane demon stratus: cuIusmodi est loeus ille Lucretii .ubi induxit naturam stultos aceularc, quod rectissent mori. Quid tibi tantopere est mortalis, quod nimis aegris Luctibus indulges quid in tem congemis,ac iles:& quae sequuntur.
Poeticum autem in oratione,quo amplum est, ct caeco apparet Ut aiunt.
nisi quo hi quidem mutie nuda utuntur imitatione poetarum: in Ψ p tius quam imitatio, transpossitis de ut Vocari, quemadmodum Herodotus.
Explicato epiptionemate: non nullisque rebus, quae similitudinem aliquam cum eo habent, inde reiectis, affert aliud, quod & ipsum loco post ii egregieque tractatum. valde illustrat orationem: grandemque ac magnificam illam reddit. Id autem est inserere locos aliquos poetarum in solutam Orationem. nam quin hoc graditatem illi acquirat dubitari non poste inquit: utensque prouerbio celebri,apparere id etiam caeco assirmat. Non tamen simplicem esse rationem hac, sed duas partes habere testatur: cum alii ut narrat valde nuda apertaque imitatione poetarum utaritur: neque artificio ullo tecta. quaeque verius transpositio quam imitatio vocati d beat et tanquam enim castigat se ipsum,qui illam imitationem, non suo proprioque Domine appcllarit. Herodotum autem hoc sequutum fuisse commemorat, non iii dicatis sane locis ipsis,in quos verba poetarum transtulisset: cum id frequens apuACum,sit: notumque ea aetate magnopere fuerit. sed ne nunc quoque obiculum etia epotest illis qui accurate ambos legerint. Cum autem imitationem verborum ex
iis quae infra de Thucydidis studio diuerso, rationeque tradit, appareat ipsum in te ligere, quis no fateatur, cum de Cleomene rege spartiatatu: eiusque insaniae origine loquus,quam putabant quidam ipsum e cosuetudine My tharum t rax ille, inquit.
r ille ab Homero, ipsusque ill*stri loco ac claro: cuius tamen sensus nego iiii facesia ierit multum grammaticis: Achilles enim quoque,cum legatos amicissimos sibi vi ros bene accipere vellet madauit sodali suo ut illo modo vidum ipsis ingereret, atque inquit, ρυόν αν A .. ρα. . ct verbum igitur idem est:& tempus sentent aque nulla re dilientiens. Idem etiam vere diei potest de verbo hoc quod poeticum est, quo sus est Herodotus statim in principio historis απαγ μας A. κτια α γ et ita ' - α να : Homerus enim quoque ipsum usurpauit & hoc loco. οῦς. δ' am- γλωδε δέ alijs etiam. vicine αλα quoque, quod crebrum est apud poetam , cum narrat stultissimum regem ponte di ilip to mandasse suis ut plagas mari infligerent: verbaq; adderent conuicii plena & dedecoris, ad ipsius factum illud insimul audii.
1 cd finem exemplorum faciamus. Herodotum uero maximum amatorem Homeri
faisse assit mauit etiam Diqnysius Loginus, quo loco & ipse de imitatione subtilitς disterit. docet enim hanc quoq; viam csie satis certam perueniendi ad summam laudem tu scribcdo: excelsum i qe illum gradu, quem veteres illi exim ij oratores obtinuerint alle quendi: sit quis scripta optimorum poetarum,cetciorumque scriptorum accurate legerit atque ςxprimere conatus suetit,quoa narrat fecisse & Herodotum
M Stesichorum & Archilochum,& in primis. Platonem, qui ex Homeri perenni sonte in tuos nitid illi mos sermones plures rivulos deduxerit. Ex his paucis Demetrii verbis intelligere licet quid ipse grauis & probatus in primis auctor, senserit de imitatione: cognos iturque nullo negotio non paucos qui se eximie imitari putat monimenta
140쪽
iii menta Ingenii veterum illorum magnopere laudatorum scriptorum, non a Ignoscisse qui imitat Gies appellenti ir:ciani integras sententias parum aut nihil immutatis verbis inde sumant: nites enim de expilatores potius vocandos existina at . QI'modo autem cum laude hoc tractari poisit. ipse accurate docet: proponitque nobis
Thucydides sane quamuis ceperit at quid a poeta, cum in suum EF quem 'Psem ipsim conuertat, proprium id quod umptum ea , facit. ceu poeta de
L eiv ν eodem pacto, tumen adiud disere miriture quia non a a m
cnitudinem sed ad concordiam ipsis usu est. de magnificeutra igitur tot.
Diuersam viam sequutum suisse Thu didem docet, quam ii s in eodem studio scribendae historiae uersat iis sit: si immaque ἰndii stria semetias ab Homero acceptas occultasse ipsi ina signiscat. Cum enim linquit in sumpserit aliquid a poeta: lua quadam propria lite ratione illo utens quod alienum est, suum facit. Exemplo id e n- firmat hoc pacto. Ceia poeta de Creta dixit. est alitem locus, ubi in Odyssea, si um Cretae, natu iamque telluris eius, ac fert litatem describ t: edidit uero id ex person Vlyilis, cum Penelope ficte loqtientis. κ ., Titi is Aloi ωιν thr ιη ν ω κα- 'κmpi' me . extremum autem in pr in s Derbiam notat Demetrius atque inquit. Homeriis in magnitudine illius insulae ostedenda usus est nerbo ' λῖ si . Thucydides Rutem ait oportere Graecos 'liti in Sicilia hab tabant cocordia conii ingi cum sim incolae eiusdem telluris & i. id est circuinquae, de undique mari cincte. de tameaddit cum Thucydides eadem omnia dἰxerit: nam, ut ante Homerus fecerat,iniu- iam non appellauit de ii n5 eodem omnino nomine est usus in ea significada: quamcnim νῶι Homerus, ipse λ eo vocavit, cum tamen commune ambobus sue it insulam eam iptam sine tellurem siue regionem, non nominare: dc ne ite ho quidem immutato, tamen allud Thucydides dicere itidetur, qilia in alia loe eque diuersa re ostendenda illis usus est: neque enim ad magnitudinem eius tdgionis declarandam. sed ad confirmandum requiri merito ab illis..teonsentiant inter se cui Wandem terram habitent, & illam quidem distinctam a ceteris getibus tam vasto ac spatioso mari. Loeus Thucydidis, quem intelligit apud ipsum ei hin quarto bu i irii, sententiao, ea ab Hermocrate Sura satio edita est his veri, s cum ad cocordiam