장음표시 사용
181쪽
erq; ac poets iaciunt, illam tractatem, ut eum de homine, qui pr staret reliquἰs ho millibus. hoc pacto locuta est. videtur autem plena sententia huiusceiii odi mille, Perroclius.qui antistat ceteris sui generis hominibus, ut Lesbius poeta alienigenis,
externisque poetis antecellit. ornare enim illa eodem tempore ciuem suum voluit;& in significanda praetutia eius. de quo sermo erat, simul Alcaei nobilitatem decla rau t. Demetrius autem nouam illam, lepidamque rationem exponens, inqui .Hia Inustate. contraque naturam collationum, qui adhibemur ad res angendas, collautio potitis procreauit leporem,& elegati 'm, quam magnitudinem. Hoc autenr hoe
vriain illam efiicere volui illa demon strat, quod ii rei tantum amplificandς studii et ,
usitatam,ac tritam viam secuta fuit set:dixi lietque. Petrochus ut una reliquis iideriρbus, siue. ut ibi splendissior est,& ceaeta.quae ad absoluendam sententiam dclidet , iit: neque tatum has communes, & trita collationes usurpare potuit let,seis alias etiam no nullas studio poetarum magis accommodatas, qtiamSlla ipsa fuerit. quam tunc anteposuit illis. nam ambas illas in se eque ii vim poetarum esse, constat. priore enim quoque vius eli Hotat rus canens. micat inter omnes Iulium sidus, velut inter agnes Luna minores. polietiore vero Lucretius in Epicuri eximia virtute celibra' da. hoc facto.& o innes Restinxit stellas exortus uti aerius sol usus vero est Deoie citis in praestanti viro significando nomine illo, Wnde etiam Cicero in epistola qua, 4m ad Atticum .cum &ipse excellentiara virtutis ostendere vellet innititi si x. in nullo est . pecunia omnium dignitatem exaequat. Antii aduertenduin etiam 5a Plion s vellii in esse hexametrum: quamuis igitur una eorum poeta tu qui με . a vO- inr, diuina haec mulier soret, aliquando tamen dilabel, tur in aliud genus carmi- his.quare vore illam de se ita loquentem cum amatore tuo, ad quem scribebat, indauit ollidius. Fortitan Er quare mea sint alterna requitis Carmina, cum lyricis fian magis apta modis: magis enim natura factain se dixit ad eam, quam ad alteram i a musam colendam, non omnino remotam & auersam ab elegἰά. quod declarauit e- etiam cum inquit. se tunc elegit flebile carmen tempori i; illi suo aptum: qui enim
elisit aliquid e multis; quae relioquit etiam in sua manu ac potestate habebat. Sed apud sudam etiam legit ut ipsam aliquando scripsit te epigrammata & elestas.
-Aω : etenim hic me Lia Hi coilatio, in quae Egudit Troianis tanquam
pueris. Adiungit Demetrius sophionem quoque simili tat one usum suisse:attulisseque
nouam & imisitatam collationem culti ostendere vellet itudium quorunda puerorum,solia, festucasq; in viros conij cientium: dixit enim eri co similem rem tectile. ac Troiam,cum Aiacem sortibus in eum coniectis,appetiuerunt. historia est obscurior: neque enim apud Homerii in huius rei mentio est . o. - autem arbitror le-Sendum more Dorico, pro σμ. b. et lane in duobus libris inueni, quamuis in alii stquibusdam .i mri .e scriptum sit. eius autem gentis sermone hic usum Sophronem multis modis intelligitur: notio vero eius nominis aperta est. Potius quaerendum quomodo illa conueniat in expositione illius sei Troianis . nam Θάσα pro θι ναι, quod valet specta,& animaduerte, no semel quoque usurpauit Theocritus . vicum
182쪽
reticuisset nomina canum. ... - .
. Eandem sermam habere addit: esseq; eiusdem naturae, quod de Telemacho a quopiam dimim est neque enim nomen indicat auctoris eius voets.1 Sapphone auteyxid prolatum non fuisse apparet ex ijs,quq infra inquit: pronomen enim : nc feminaeno conuenit. Duo canes ante restiam ipsius vincti erant, pollem etiam canum ipsi-rum nomina ponere.verum quid mihi prodessens nominali et hic enim quoq; nqstirpem et rius dum sententiam mutaret lusici indeque leporem ac concinn talem non paruam elicuit, silentio prae teritis nominibus illis.Tessari autem liber me, cum prius in excusis esset, παρα si Hae correxisse xi ε - ,-, M. quod unum ex ijs,'iis Vidi, exemplar habet ac res Ipsa confirmare videtur: ab Homero enim quoque duo canes praditi sunt comitati liti esse Telemach u. Vlyssis filium, hoc eertu ex OdyL. sea, quo de illo ipso loquitur. 1. . Ine αμα . O . G . m. Praeterea nullum Vnquam accepi veterem scriptorern Telςmachum vocatum qui id memoriae prodere Potuerit. nam, si illo modo legeretur, manifesto apud Telemachum valeret'.
At Ium locum monstrat otigἰnem & Ipsum e usdem fessivitatis, assirmas ex aliσ-no etiam,notoq; versu, apte usurpato, nasci venustatem: utiturque ex epio Aristophanis, qui in fabula, qua Socratem vexavit cum Iouem facete reprehcderet. quod non impuros & consceleratos homines fulminibus iceret, sed sua te pla: de'; si brdicatas feriret, inquit, inscrtis in eam sententia verbis Homeric s. τἀν ἱ-re: H βαν' αΣr νιον elicta, lx Θω ρον: c tremum enim hoc, quo tradiaur Sunium, promont . rium agri Attici sine causa & inutiliter percuti ab Homero ahceptu est: ita enim ille seeit Nestorem loquentem. am'ο- σκνιυ κ 'κκη . a ius i. s. quae sequutur. Sequitur autem Demetrius, mal tiam comici illius: originemque huius virinitat saperiens. Hoc pacto re narrata:assumptisq; poetς verbis, aliquo modo non Iuppiter amplius notari videtur,acutoq; dicto tangi, sed Homerus ac versus Homericus: Indeq; inquit exist e maior lepos & suau tas . Hanc etiam rationem ioci conflandἐcognouit Cicero: praecepiti, in ii. libro de oratore hinc posse sacetias duci his verbis. Saepe etiam versus fice te interponitur: vel, ut est: vel paulum immutatus, aut aliqua pars versus. Sed exempla etiam ponit . quibus declarata Roman s oratori
bus lepide: utiliterqi ad causam, id usurpatum fuisse.
183쪽
Habent autem quiddam I iuum algetoriae quaedam. quemadmota
ζων πινέτρωγα, η tis ταλιλοῖς cli is ambem. Hic alius locus est,unde possit duci lepos ae sua ulta si tradἰt en m ali Fortas quas d. an,& Obscuros non nullos cius generis sei mones.cuni scilicet aliud dicitur,aliud intelligendum est: hoc enim, ut nome declarat, valet-ὶ habere in se qui
dam concinnum ac venultum. quemadmodum inquit illud. Δε σα α κ.- ν *ἰρη .Qiiod potui autem hic emendaui, secutiis fidem antiquorum librorum: neque enim allirmarim hunc locum adhuc omnino macula calere: praecipueque mihi Primum verbum huius, plus nunc quam oporteret, obscurae vocis, suspectu est: in Ueni nanque ipsum in diuersis libris valde variatum: est enim quida, qui habet τάδε - : est etiam alius, in quo legitur. xta in nullo certe, quod nunc omnes excus habent. legitur τε A. a,.quare cum alibi vocem hanc non inuenerim, quid certi de illa adseram non habeo. Ne dum autem nunc quid intelligi debuerit his verbis Perspiciatur, vix quid illa ostendant,accipitur. excepto tamen primo. ἐe quo no litaquet, notio reliquorum aperta est. Addens aut aliud exemplum Demetitus , tradit ea, quae ponit Sophron f, huiuscemodi elle. prolata vero illa de lenibustitisse tastatur. unde vis eorum verborum sitis fallor percipitur, videtur enim senex quida loqui, directo sermone ad aequales suos, exponens non nulla quae rertinent ad statum eius aetatis, inquit igitur. Hic cum & ipse sim, ad vos qui eius de coloris pilos habetis, caniq; & i psi et iis, appello naui ira,tempus nauigandi idoneum expectans, Ijs enim qui tot annorum sunt, quot ipsi sumus,anchorae iam in alto itant. Purgatia autem hoc exemplum, quod multis loeis inquinatum erat, maculasque omnes eius deleui ope antiquorum libro tu. nam quod antea in excutis erat. minate δε non mutaui, quamuis non omnino certus sim de veritate huius lectionis, inueni enim libros, qui inter se hac parte dissentirent, cum prςter eos, quibus conti enit cum excusis, alij habeant ςα ικtie A, alij vero imi in te δε . in tam incerta igitur re non putaui aliquid variandum, existimaviq; positum esse potuisse in i ait A pro A. quod alitem correxi πλωι υι-εν, verum ei se apparet, Cicero enim quoque iunctis pqnὸ ijsdem nominibus de eadem prorsus re, inquit. Sedeo enim mi ita iis, quod Latinis his verbis, ventum expectans, alibi sisnificauit. quamquam non vera nauigatio hic intelligitur, sed iter ad inseros,portusque ille, ad quem properat contento cuisu se-ε lectua.
Et quaecunque de Uuberibus algegorice loquitur, tanquam de piscibus.
mu huiuscemodi omnia, ω obscenaseunt.
184쪽
Adiungἰt Demetrius huiuscemodi eti*esse quae idem poea de nis I ribii .eodemodo loquitur,ldest obscure & tectet ridetur nanq: ille loqui de Oileibus, ἰntelligst
aute naturalia ipsa iu: utitur en Im verbis, quae cum proprie si Diiscent pisces' uos da dura testa coneturas, ob similitudinem tamen ostendebant etia partes corpo υ, earum ad procreandum frictas: νUMMentiti genus stant conch liori ina eorum. q i DALtα vocat Aristoteles qilia testas gem Inas habeant,qua nunc clauduntur: nuc aperiuntur tanquam res. vi de reserunt partem illam muliebris eorporis. Hesychius etia significari aliquando solitu illo notiti ne id, quod dixi, testatur: cu enim cona u-nem notione et iis expi casset, adclidit. pro rius hoc valet. quis enim nescit μι ια eos qui verecundiam seri a te voluiit partes illas appellaATe. Senius posterioris huius exempli sophronis est quem ex prcssi verbu vς ibo ted dens: cum enim olim, secutius consensum omnium. 3c excussi rum, & scriptot si Demetrij l brorum , i , uaedii imprimendum cutarim, incidi postea in eundem locum Sophronis apud Athenaeum in iii. libro ubi legitur, una littera aucto illo verbo, i quam lectἰonem veriorem duco: notio enim huius verbi magIs quadrat sentetiae auctoris qui scurriliter Iocatus est. significautiq; inde decerpi su uitatem non partiam,& illum quasi cibum iucundum este,& gignere. cum come ditur, voluptatem magnam: aliud tamen intelligens rut declaratum est de scriptur tamen veritate nihil exploratum est . Non multo post hunc .miter sophronis locu ab Athenaeo adductus est. In quo itidem eodem pacto ille Ioeatus est & eande partem muliebr Is corporIs sui opinor conchas appellauit. Quid vero sentiat de trimiscemodi iocis declarat Demetrius. dicens ill magis apta elle mimis ac stud io is sorrum conuenire, cum sint turpia & obscena . unde intelligitur oportere sibi oratorem ab illis temperate. quod etia praecepit Cicero in i i. de oratore his vel bis . Vitandum est oratori utrunque, ne aut scuti ilis iccus sit, aut mimicus.
Esr autem quaedam in quae praeter expectationem venustas, ut ilia Θ .
clopis quo ostremum comedam Utia: non enim expectabat tale munus ,
aut Mysies,aut qui legit. Ο ristophanes de Socrate inquat. -ο-
Alium locum ostendit patIendet venustatἰs, docens oriri etἰam salem H; quando. cum quippiam inexpectatu mas aures peruenit, atque alienum magnopere ab eo, quod nobis dici debet e proposueramus. quare iocus hic aras δ appellatur. ut etiam vocavit Ipsum Cicero In epistola ad Volumnium Eutrapelum .in qua plura genera facetiarum enumerauit: in aliis enisti inquit Nili ridiculum η Ἀαδι ,αν. in secundo autem libro de oratore accurate copioseq; de eo disputata It . sed ea, qης hic traduntur a Demetrio, perpendamus . qui inquit exemplum accommodatum esse huiux vibanitatIs illud Homel' eum finxit Cyclopem dicente postremum ego comedo Vtin. inde autem nasci venustatem hane cosi mat dicens. Neq; enim expectabat huiuscemodi munus aut Vlymes ipset aut qui legit. Sed Aristophanem quoque in Socratem os edit hoe pacto lusile eum in fabula, quae vocatur .. t. ia..de illo inquit vel potius auditore Soetatis Inducit id commemorantem. nexi se ipsi, mobeliseum,deinde accepto geometratum instrumento quod tot undis formis deleta lacndis aptum est, vocaturque Giaece e palathia pallium sustulisse.
185쪽
Iam enim ex Auobus locs hic extitit enu Ias: non enim solum praeter expectationem ididatum est sed neque re pondit prioribus huiuscemodi au
tem inconsequentia, evocaturgraphus, quemadmodum Subas qui apud S
phronem oratorem agit: nihil enim dicit quod cohaereat sibi ipsi, ω apud Menandrum itidem prologus Messeniae.
Haec verba Demetrii stini, Indicantis non unum hunc tantum ortum radicem tu habete hunc torum, sed alium et Iam: profectam nanque venustatem illam e duobus locis: neque enim inquit inde tantum conflata est, quia preter omnium opinionem id illatum est. vetum etiam quia illud non cosequῖtur superiorem rerum expositio nem: neque cohaeret illi. Huiuscemodi autem addidit πιακ era εία , vocatur stiphus.α,ακολωεια Cnim appellatur vitium orationis, cum inferiores partes non respondent superioribus: neq; inde aptae s unt: sed nouum aliquid discrepansque adserunt. narrat autem Demetrius hoc et ani facere apud Sophronem Buliam quedam, de artificio dicendi disputantem: nihil enim ipsum dicere t radit, quod consequens sit: acco
haereat sibi ipsi. sed apud Menandrum etiam prologum fabulae. quam . vocavit Meia seniam, huiuscemodi esse assi rimat. Videtur autem ita induxisse Nophron in suis mἰ-mis Buliam de alte dicedi disserentem, ut Cicero commemorat Lucilium in satyris induxisse Mucium Scaevolam : apud ipsum enim ille irridet Albutium qu bd nimis anagnum studium ponebat in compositἰone verborum. Exempla vero haec duo postrema nunc irrita sunt. cum de scripta Sophronis, ct fabulae suavillimi comici Menandri amissae sint. Athenaeus autem In ix. libro quo loco plures elegantes acutosque grie hos commemorat, narrat etiam quomodo Clearchus quidam Solens s griphum dei inierit: nec tamen nulla necessitate locum eius huc adseram, contentus indicasse.
rerutro membro, id εμλ ν, ulsu loris leporem.
Docet nunc Phalereus, quod ornandae orat Ioni inuentum videtur , eum scilicet duo membra similia sunt in extremo. unde magistri d ict di ea vocant,gignere etiam venustatem. utitur autem eodem exemplo, quo sup ta usus est,cum de hoc
pio senere elegantiae disjputauit: docuitque illum alienum esse ab ini oratione, quae
186쪽
tommouere an mox propositum habet . verba igitur Ar th uelis sunt narrantis se relich s Athenis, in patriam. quam nomine appellat, redisss e metu regis Persarum: posteaque se Stagiris disceisue . Athenasque redij illa propter tempestatem,quam cuui μων virili genere a Graecis χμώ α vocatiim,suli se dicat. ut prius omnium consuetudine appellarat eum regem, lust manifesto in hoc, ut diligenter declarat Deme
trius dicens.cum enim ambo membra terminarit eodem verbo. Procreauit eo pa
cto venustatem,& leporem. quod si quis ad Lue dubitaret de fonte,capiteque huiussit auitatis, hinc ipsam fluere intelliget, si dempserit ex alterutro membro panicula
illam geminatam: una en m tolletur omnis elegantia . Animaduertendum autem idem quod hic praecipit Demetrius, videri etiam admonere Ciceronem.vnam te ili-lcet eandemque curam, originem esse duarum diuersarum rerum: inquit enim in it. libro de oratore. Ornant igitur in primis orationem verba relata contrarie , quod idem geniis est saepe etiam facetum. Exemplo verb ille verum esse quod tradit, co- firmat: quod . qui scire uolet, apud auctorem is sum leget.nec tamen non uideo hic Demetrium hanc uim esse dicere uerborum similiter desinentium:cum Cicero usu venire id ostendat in antithetis. praeceptum tamen ut illic uerum est, ita etiam in diuerso hoc ornatu verborum .
Et accusationes utique reconditae quamdoquesimile uut leporibus, que
admodum apud Xenophontem Heraclides, qui iura.u cum Seuthe, acce
dens adfingu&s couiuiti, tν hortans Egos ut dono darent, Seuthi. quod quisque eorum haberet: haec enim γ enustatem aliquam prae seserunt, maccusationes te taesunt. Vineres igitur quae in merbis existunt tot fiunt,ωLA.
Postremus hic locus est parIendarum urbanitatu, quae positet sunt in verbIs: tr
dit enim criminationes quasdam latentes: accusationesque personarum aliquaria, non omnibus perspicuas, sed tectas, quandoque speciem ac similitudinem habete venustatum. Exemplum autem huius, ubi minime aliquis expecta iset,imietat venustatis, eme vult locum Xenophontis in vi. libro ιώ-io iabi. ubi narrat Heraclidem quendam Maronitem, qui vivebat apud seu them regulum,cum duces cecurione que Graecarum copiarum vocati forent in conuiuium a Seuthe, antequam domum
ingrederentur, ubi apparatum erat, singulos illos appellasse: hortatumque esse ut siquid elegans eximiumq; haberent, Seuthi dilargirentur: his enim breui indicatis. quae plenius exponunt ut ab eo polito sic riptore, addit Demetrius. Haec enim no nihil urbanitatis prae se ferunt: suntq; abdit ,& tanquam velo quodam opertae, accusationes: cr minantur enim auarum illum regulum, & animum ipsius anguli u declarant , qui mandasset Heraclidi, ut munere hoc fungeretur cum principibus ij scius exercitus, quos putasset aliquid alicuius piet ij secum portare. lepos autem &suauitas inde nascitur, quia id occulta & noua quadam callidaq; ratione fit. His vero monstratis se ad finem ven Isse venerum harum explicandarum ostendit, quae manent in locutione ac verbis: smulque locos earum indicasse .
187쪽
res in prouerbium, ut Sophron tanu ζέλη ο ὐν-τν γουν. ω alio quodam loco inquit. Ex ungue enim leonem pinxit. Torynan edolauit. Cuminum fuit: etenim duobus f prouerbi' in tribus seperinductu utitur. Ni lepores sibi numero crescant: fermeque cuncta ex fabulis ipsius proue hia licet seiugera.
Monstrat minc locos.ἰn quibuet manet alterum renus venustatu, quod scilicet existit ex rebus . Plinium autem esse ii, quit prouerbia .eium sua vi prouerbium lit Ieselegans, ac venusta .utitur autem exemplo Sophronis doeere voles inde fluere i linris non parum: sed male factum est,quod macula quedam huic loco aspers est. atq, ita eum inquinauit ut ne dum lepos aliquis iententia nulla inde percipiatur nisi id meo vitio sit, qui ea non videam, quae alijs fortasse explorata sunt.ipse certe oc'g tare no potui quid valeat μώ ἰηι.e: nec a libris calamo exaratri auxilii at i quid ad la bem hanc tollendam accepi, quos concordes cum excusis inueni misi quod unus eorum tantum habet coniunctis duobus illia vocibus. ut suspicor autem pro Derbium ortum est a voee,quam quispiam edidit, nefarium lacinus, ut ostedit Demetrius; moliens.qiiod en Im adiunctum illic est, Dixit ille, qui patrem stlazulabat, de
clarat morem recitandi voces aliquorum acutas oportunasque,qui creber est in co-
suetudine nostri sermonis: & in Latino etiam ut Plauti testimonio cognoscimus Jfreque tabatur,vsurpari etiam solitum a Grςcis. Cum igitur interpretari vim huiuProuerbii non valeam ad ea, qtiae sequuntur, transibo: addit enim diligens scriptor cundem poetam alio in loco dixisse. Ex ungue leonem minxit.Torynam, culinae in stria murum,sculpsi. Cuminum rem inauit. quae prouerbia nota ac peruulgata sunt, eorum. notio omnis atq; usus explicatur diligeser ab eo,qiri accurate omnia vetera prouerbia collegit, & subtiliter interpretatus est. Testati autem uidetur Demetrius verbis, quae adiungit, tria haec prouerbia cotinetia apud eum scriptorem si allenam ne alicui mirum cui opinor videretur , nulla alia narracione interiecta, polita fiῖsse tot pro uel bla, docet Sophronem hune morem habuisse. ut & duobus. ει tribus oro uerbiis uteretur eodem loco.illa scilicet de causa, ut In scriptis ipsius maior vis venustatis in esset, augeretur lite ita numerus leporum & concinnitatum. Idem et Iam confirmare volens utitur alio argumentur affirmatq; cuncta ferme protici. ic fabulis ipsius, si quis illi rei studeat, posse decerpi,ut fabulas vocem, quas
rem vocavῖt, unde etiam perspicitur Sophrone in numero poetarum collocandum csse .de quo tamen aliquando ab aliqu bus dubitatum est . quod studium ipsit e clarat Sophronem vidisse, quatum elegantiae, ac suati itatis prouerbia asterrent Oinna orationi: nec non ostendit, quam cupidus eius laudis adiplicendς Pret . cuperetq; inimos suos talibus abundate: ea enim de causa illa undique conquisiuit .
188쪽
In Demetrium Phalereum i*1EGaluti cum usurpatur tempestive, venu D e T. Sive Netus, ut ori-Πoteles de aquila inquit, quod fame perit, ronisum intorquens: ita autemplectitur, quia cum tam homo esset, iniuria bos item asserit. hic igitur m
. Secundus hie locus est venustatIs, quae e rebus nascitur, Inueniendae: fabulam Gnim Opportune usurpatam : locoque politam, venustam rem esse inquit. Id autem duobus incidis fieri docet: sunt enim fanulae receptae veteresque: finguntur vero aliqillo ipso tempore, cum usus earum venit. utrunque genus lepidum urbanumque es se tradit: siue quis sua utatur siue conflata ab alio fabula. ut fecit Aristoteles , qui de aquila in i x.libro historie animalium narrauit fame ipsam mori,in senecta rost tunis ne modo flectentem. quod ipsi merito inquit euenire, quia cum olim homo elici; iniuria affecit hospitem. In eodem etiam libro non multo ante hunc locum,alteram quoq, fabulam tetigit,cum de tertio genere ardeolarum loqueretur, quod 's. - appellatur : Graeci enim ἰem e ardeolas vocant. tiarrat igitur ipsum cognominatum ἐκνον. qui antiquitus ferebatut ex homine factus esse auis esse autem illum, ut cognomen testabatur ignauis limum omnium: quin autem utraq; vetus fabula. comunis'
sit, negari non potest. Fabulas vero, in oratἰonem aliquam insertas, lepidas & lalias esse facile credi potest: hoc enim proprium ipsarum et se videtur: semperque illae secum portant suavitatis aliquid, eo etia in tempore cum adhibetur ad aliquid confit- mandum, atque illustrandum . nam quin saepό multum valeant ad fidem fac Iendam dubitari non potest, praesertim cum verba fiunt ad multitudinem:ccetumq; aliquem hominum imperitorum. Aristoteles ipse hoe declarat qui in secundo libro de arte dicedi sedulo de illis praecepit. Sed idem etiam accuratius de ipsis aliis locis egeratrvi indicio Theonis sophistae cognoscimus cum enim ille dissereret de ratione illaru tractandarum: ostendereque vellet, quo maxime casu nominum exponi deberet, affirmat Aristotelem existimasse aecusandi in primis casum illas postulare. quia veteres illi eo potissim uiri usi suerant, quos laudabar: in eoque multum uidisse assirmabat . ouod noo sua ex per na illas commemorassent, sed ad antiquitatem se cot Iissent: ita enim obaucioritatem, quam illa habet mitigabant id malum, quod fabulis omnibus haeret:& quasi remedium illi adhibebat: putatur enim id. quod ab illis traditur, fieri non pol se. Horatium quoque poetam in uita hominum omanda cope eo confugisse notum est: vlumque tu sse fabulis non nullis no a se tunc fictis, sed celebratis; quae & lallar simul tarent,& ad errores ex animis eripi edoς valde artae. Sed Hesiodus etiam probare voles stulte facere illos qui eum longe vitibus inferiores sint,aduersantur iuperioribus . fabulam lusciniolae recitauit, quae malo consito via accipitri repugnauit, nec palmam illi in cantu concedere voluit: commotus enim ira accipiter eam deuorauit. Sed oratoribus etiam illet coceduntur,qui tamen parcius illis uti debent:& causis tantum temporibusque ipsas flagitantibus.
Multas autem praeterea fingimus utiles ω accommodatas rebus, meluti quidam de fele dicens, quod una cum luna extenuaretur, ω pinguesieret,
adfinxit. Unc si fabula exorta est, quod luna peperi elem: non enim tau-
189쪽
tum ex ipso commento extitit lepossed etiam fabula praesi fert lepidii qui Ldum, quaestit flem lunae filium.
Adiungἰt Demetrius homines etiam consuesse aliquando rebus. qira, exponu fabulas aliquas nouas in dicendo adfingere. quemadmodum inqiiit quida deae luro narrans, culos ipsius una cum luna & minui & augeri, adfinxit. unde nata est fabula. Luna in aelurum peperisse. iple autem, praeceptum lioc confirmansmon unaque originem esse declaians huius hilaritatis sed e duobus quasi sentibus illa manare a stirmans, inquit. Non enim ibi iam existit lepos ex ipsa fictione: nam comm tum ipsum sua sponte festiua res est. sed etiam fabula prae se fert quidda venustum ac lepidum, quae iacit aelurum lunae filium. Cicero quoq; in i l. lib de oratore hunc
Iocum ioci inuentedi monstrauit' docuit it, rem aliquam, aut sactam, cui tamen alia
quid falsi adfixum sit: aut totam fictam, Nellam elle materiam iocandi. Principium autem huius praeceptionis est cum ait. Re ii quado quid tanqua aliqua fabella na ratur. de quae sequuntur . ad extremum vel , addidit. Perspicitis hoc genus quam sit facetum, quam elegans, quam Oratorium: liue habeas vere quod narrare possis quod tame ethniudaciunculis aspergendum, siue fingas. ut autem exemplum etiapb eodem capiamus,cum aliquis magnus orator lepide hoc tractauit: maguiunq; inde fructum tulit,ipse narrat in Bruto M. Crassum in causa seuera ae graui, huc cofugi sie:& in cae uolam pro M. Coponio dicentem, cum ipse Curium defenderct . auxilio huiuscemodi a se tune excogitatae fabellς obruisse: hanc enim vini prosecto habent vel ba illa, cum.inquit. At vcro, ut contra Crastus ab adolescepte delaeato . qui in litore ambulans, scalmum repeti si et:ob eamq; rem aedificare naue in cocupiatilet, exorsus est: similiter Scaevola ex uno scalmo capti is centumvirale iudicium haereditatis effecisse. quis enim non intelligit illa rem ficta mi fuisse: eiq; tupori acu te ipsa ni Crassum accommodalle. Quod ad oculos qlurorum pertinet, commemoratum quoque id est a Gellio in x ix. libro.nocti uni Atticatum . quamuis hic ita Gexponat Demetrius, ut non eam tantum partem corpori psorum, sed totos ipsos uariari ex vicibus lunae exponere videatur. quod Horatius in Satyra de testister tulit,dicens. Lubrica nascentes implent conchilia lunae.
Saepe autem m ex timore immutato nascitur venuctas, quando fructi aut uis timueri veluti, cingulum it serpentem, mel Arnum it hiatu te
iuris: quae sane . ipse magis apta comoedijssiunt.
Tertius hic locus est earundem venustatum: inquit enim saepe numero uases sua. uitatem quandam & leporem ex metu commutato: Inanique illo cognito com mu-xato inquam in risum. ipse nanque statim declarat, quae immutatio illic sat dicens.cium quispiam frustra incassiimq; timuerit .ceu inquit cum aliquῖs subito visum tortuosum cingulum metuit, ut anguem. vel furnum scrobemque aliquam , ut hiata terrae. quam rationem exilarandi animos magis conuenire comoedijs dicit, quaru graui alicuἰ orationi. Cum furnum, quem κ6 .re Graeci uocant aliquando in err
rem ducereposse quospiam tradat, existimatu esse hiatum terr .suspicari licet hinc. aliter ueteres illos fabricati ipses solitos. eo scilicet pacto, quo Q rnaces calcarias effossa tellure, quidam in siluis facere solet.nam si ipsisutos lupra terram app' ς ς non videri potuisset hiatus, nec speciem ullam eius rei retinui siet. Quod vero Pς tinet ad ritum, qui gignitur, cum aliquis intelligit ut sine causa re rhoi rutile, ς ς -
190쪽
plum lutulentum huIus rei est.quod narratur a Cicerone in i l .lib. ep Istolarum ad Q. fratrem de Ptolemaeo rege, pulso Alexadria, qui Romam venerat ut reditum sbi conficeret. inquit enim . Marium autem nostrum inlectἰcam me hercule coniecitasem: non illam regis Ptolemael Asitianam e memini enim cum hominem portarem ad Baias Neapoli octophoro Asitiano, machaerophoris centum sequentibus, miros risus nos edere. cum ille ignarus sui comitatus, repente aperuit lectica:& paene inseri more: ego risu corrui. Eodem pacto perspicitur oblectare se voluisse fortunatus homo, qui parasito supra pallium ligneum scorpionem coniecit. ille tamen statim maguam mercede soluit suae voluptatis: pr Imo enim impurus homo valde perturbatus ess,ae saltu se Inde remouit: postea aute dolo cognito, inquit. & ego te orexperterrefacere volo,dona me talento. qua voce aperte ut auarum ipsum insimula
Et imagines mtique sunt Nenusia,nasium Medo similem dicas, quia
criniam rectam fert regi autem,quia purpureus est, mel quia cum clamant gestas desiimus,non secus atque cum rex clamat, ω metuimus.
Addit quartum locum .docens Imag nes quoque non nullas falsas esse, ac plenas Ieporis ceu inquit si gallum auem Medorum regi similem este dixeris. qu a insigne
capitis, quod α ρε ασιαν in eo rege vocavi, erectum ille portat: tegi autem omni, quia purpureus est:cuius coloris velles erant tegum. unde Horatius quoque in Odς quadam purpureos tyrannus appellauit. siue inquit, quia cum gallus eant arit. exili muse lecto:& quasi saltu quodam in terram ferimur: hoc enim valere hIc Opinor α'ναπαδῶ- , quomodo etiam nos patrio sermone loquimur de iis,qui aliqua de causa eo tempore festinant exprimimus enim actum illum corporis. Demosthenes certe de vitiosa legatione hoc verbo ita usus est, cum insimulauit Aeschinem, qui in conui illo, socio illius improbiit imi facti Phrynone, mandauit seruo, ut ingenuis parcntitabus natam Graecam mulierem virgis caederet:affirmat enim illam male mulcatam,
cum pςnε ob magnitudinem mali e potestate exisset, saltu se coniecisse ad pedes honesti viti, qui praesens illic aderat:genuaque ipsius amplexatam fuisse. verba ipsius
vmm τω ἰατρακλ-.Sed etia Plutarchus in ii . libri symposiacωn capite primo ipse. n. iocum illum commemorauit, quem supra Latinis verbis exposui cum enim in gute metum, quo primum obstupefactus ac perterritus esset parasitus: impetu nam vitadi id malu ,ostendere vellet, inquit Adiungit autem Dem trius, similitudinem complens, quemadmodum cum rex aliquis clamarit nec latuin prosilimus, verum etia metuimus. videtur autem quod ad Medum facit, ac totus petne locus acceptum esse ex Ar stophanis comoedia,cui ab auibus nome indidit apud eum enim cum dictum esset gallii olim regnasse apud Persas: atq; id facile crederet upupa,eandem rei illius nota restare dices utitur his verbis . δή τ-r' ' χωνα
valet ad confirmandum inde sumptu esse locum hunc, utitur quoq; comicus ille eo verbo, quod supra explicare conatus sum: qui n. rem illa admirabilem ediderat Pinet haeriis, addidit, ita validum ill uiri ac magnum quonda extitisse, ut ob memoriam opum ipsius ae robur, usq; ad eam diem,cum cantaret gallus, cuncti opifices E lectulo surgat,&ad opera sua se conserant. verba poetae quibus extremu protulit, haec sunt. 'uem ν μόναν ἱξερο, α σε, δαπαδῶσι )-oc Perspicitur autem inde, quod a veteribus etiam grammaticis memori ae proditu est,cum reliqui etiam Persae uter crim