장음표시 사용
491쪽
aliam duxerἰt,machatur.Nan t docet Augustinias lib. de adulterinis coniugij cap. L.&4. Christus loquitur de matrimonio inter fideles, quod quia est Sacramentum est omnino indistblubile quoad vinculum,licet possint coniuges ob fornicationis causim separari quoad torum, de cohabitationem Paulus vero loquitur de matrimonio inter infideles , quod non est Sacramentum; cuius matrimonij vinculum dissol endi potestatem fecit Deus coniugi, qui conuertitus ad fidem; si alter converti noluit. Quamvis enim Paulus consulat coniugi converse,ut permaneat cum infideli,si alter cohabitare velit sine iniuria creatoris,id est, quin infidelem ad infidelitatem pertrahere tentet, quia spes affulget quod sancta sva convertatione infidelem conveΥtet ad Christum tamen ad hoc non obligat,quia consulit , non praecipit, ut probat cum Augustino Cardinalis Bellarminus tom .a lib. de ma
Neque demum obstat , quod propter Haeresim
non dissblvatur vinculum matrimoni mam matrimonium contraetum inter Haereticos post aptismum, verum Sacramentum est;ac proinde est indiliblubile; unde si alter coniugum convertatur ab Heresi, non propterea potest qui convertitur traosire ad alias nuptias; sed cohabitare debet cum coniugem e retico, si iste velit cohabitare sine iniuria Creatoris, non sit perieuhim ut coniux Catholicus pervertatur ab Haeretico: si aute adsit periculum,separari debiant, nullus tamen vivente alio potest ad alias nuptias transire. His
492쪽
His suppq sitis probo , illain legem Mahumeti esse
Iniquam. Primo,quia est contra Evangelium Domini nostri Iesu Chii iti , cui Mahumet tus iubet credi , ut vidimus supra pag. 18o. Probatur assumptum is ni apud Marcum cap. Io. sic ait Christus Γuicumqued miseris uxorem suam γ aliam duveris , ad uterium committit super eam. D si uxor dimis rit virum μιm , si athuuUrit, mechatur.Et apud Lucam c. I 6. si, in quit: Diaui, qui dimittit uxorem suam, alteram ducit , meriebat,r: qui dimissam . viro ducit, ieci utur. Reddit que rationem Chriitiis,cur non liceat dimittere uxori rem .Quia ui fecit hominem , sui uitio inriscillum, Se farminam creavit eos,& dixit; 'Probter F. . dimittet homo patrem,s matrem, si adhaerebit uxori suae, erunt duo in earne una staque iam ion fui it duo,sed uacaro. Quod ergo Deus coniunxit, homo non it aret Matth. I9. cum
Pharii, replicasIent Nuid ergo Mol ita mandauit date libellum repud6, di dimitteret Responda Christus Ouρ-niam ouses ad duritiam cordis vestri permisi vobis di. mittere uxores heseras,ab initio is utem non fuisse. Quae verba exponens Hieronymus linquit Mnquid oles Deus sibi esse eontrarius M aliud aute iugsr c, SQ tentium suo uouo frangat imperio Di on ita sentiendum est: f Mouses, cum videret propter desideriunt secundurum
eoniugum,quae hel ditiores vel inuiores, vel pubί, i reressent, primas uxores interfici, aut malam bitum ducere,
maluit indulgere discordium,quam otia, in homicidia fuerare.Notatque Christo stomus hom. 3. o puris imperfecti in Matua Christum dixi is , quod Moysi; s
493쪽
pernus erit, non quod praeceperi dimittere uxorem: Quod enim praecipimus semper piacet quod autem perstmittimus,non placei,scd permittimu illud , quamvis .sit malum,ad maiora mala vitanda. Ben itaque Moy
ses permisit illud, quod erat malum . nempe repudium 'uia permisit malum repudi ad vitandum in ius malum homicidij. Si enim Moyses non misisset Iudaeis uxores ii mittere ob causam adulte- commissi , illas occiderent , ut ad alias nupti'
. motat autem Alphoses Castro lib. ii columia mihi .tria in hoc negotio intervenire , quorum primum Deus prohibuit, secundum permisit , terilium praecepit. Prohibuit quidem dimittere uxore', sine causa. Permisit dimittere uxorem ex causa turrritudinis,si illa turpis ruisset,& con ra maritum dot 'quillet. Praecepit dare libellum repudij si illam dimitteret ut per illius libelli donationem et verteret ec sal iusmodi uxorum dimisione. Nam dato libello repudii,non poterat amplius ad illam uxorem redire,
me poterat Ixori postea reconciliari , ut habetur Deuteronomira .In donatione libelli, quae erat praeceptamon erat peccatum. In dimisione autem x01is,quae erat permissa,committebatur peccatum, qui solvebatur vinculum matrimoni j, quod ς lege nat' erat indis lubile .Hφc Castro idqi te tenet com- nurnior sententia Theologorum cum Magistro in q. dist. s.cum D.Bonaventura, Ricardo,&Soto ibi. dem; nimia um repudium Iudaeis concessum illicitum
494쪽
semper suille , sed pei mi ilum tamen, ut impulie fieret
ratione maioris mali evitandi, proinde coniugium contractum post repudium unius uxoris cum alia, non tam coniugium , quam adulterium coniugisnomine 'ctum, ille. Tamen Bellarini tuas lib.i de Mati imonio cap. r.
probabilissamum putat bit udium uxori Iudaeis
a Deo concellum, matrimonium de novo initum peris nissum filisse Deo ut licitum , dc non tantum ut mi nus malum. Et pro ea lententia praeter Scotum, Durandum, Paludanum, Echsum, litat S. Tho m. qui in .dist. 3 3 quaest.2. ut 2.quaestiuncula leam appellat probabiliorem. Caeterum S. Doch. . contra G. cap. 2 3.
in fine videtur sequi oppositam, ait enim, Permi suis fuisse ni ius malum ad excludendum urdius Hal im. Sed tamen Clas illus hanc concessioliem Iudaeis factam apertissimὸ revocavit Matth. 1 QMdinii Mέixerimaeebatur, de Matth. 9. Miuitio nou fuit te. ει αδ reus coniunxi homo non separet. Et Matc. Io quicunis Quare repudium inter Mauros usitatum, illicitum, di malum est, sive dieamus licitum fuisse Iudaeis ex permissione dis in repudiate uxores , sive dicamus
nunquam fulis licitum .sed solum permissum uilla,
ut fieret impune tanquam mitius malum, necessarium ad vitandam Mora mala, quae committerent Iudaei obduritiem cordis sui, si lex non permitte et dimittere uxorem adulteram in transire ad nuptias cum alia.
Nam si adhuc post permissionem erat in se illicitum
495쪽
illini repudium inter Iudaeos: ergo Isortior erit illiacitum inter Mahumetanos. Si autem post permissionem erat licitum, etiam sequitur esse illicitum repudium Maurorum. Nam apud Iudaeos solum erat per missum repudium ob fornicationis causam:& semper fuit illicitum inter ipse repudiare uxores pro voluntate sua,& ad nutum Mauit autem repudiare ad nutum pollunt uxores, quamvis scrvaverint integre matrimoni j fidem inullaque alia causa requiritur in eorum lege ad repudium , quam quod maritus velit; dummodo enim tribuat dotem promistam , ad nihil aliud obligat lex.lyraeterea apud Iudaeos qui dimittebat uxorem, non poterat amplius cum illa contrahere matrimonium; quod Deus disposuit, uti Iudae rarius dimitterent uxores. At inter Mauros potest quilibet post repudiatam uxorem prima, secunda, uertia vi- ee,illam denuo recipere, novum cum illa contrahen- do coniugium χ haec conditio legis facilitat repudia, ac proinde est iniustissima eiusmodi lex Potissima autem ratio, cur repudium si illicitum,est, quia matrimonium ex natura sua debet esIe perpetuum nisi Deus iubeat dimittere uxorem ut iussit Abrahamo, vi enim inquit Bellarminus lib. I de Matrim .cap. II. Alraham iubente Deo repudiauit Agar, quam duxerat iuva oram vel saltem permittat, dispensando cum marito, ut possit dimittere uxorem ob aliquam grauem causam,qualis est causa adulteri j:S hoc modo secundum sententiam S. Thomae, Scoti, iurandi, Deus
permisit Iudaeis dimittere uxores ob sernicationis
496쪽
eatisam ad alias nuptias transire, Christus autem omnem eiusmodi dispentationem abstulit,4 reduxit matrimonium ad eam puritatem, quam ex se habuit ab initio. Unde post ad entum Christi est semper illicitum repudiare uxorem, ita ut dissolvatur matrimonium selumque est licitum divortium ob causam
fornicationis, vel aliam gravem: divortium autem nosolvit vinculum matrimonij, nec reddit uxoratos habiles ad contrahendum cum alijs, sed solum aufert obligationem cohabitandi cum consorte. unc probandum specialiter est, repudium illud usitatum apud Mahumetanos est illicitum .Et imprimis quod illud sit contra rationem, suadetur a posteriori, quia etiam apud Ethnicos, ubi morum disciplina vigebat, nulla fiebant repudia.Scribit enim Tertullianus in Apologetico cap. 6 Romae per annos fere sexcentos urbe condita nullum scriptum sutile repudium Pollea vero euersa disciplina, cum alij viiij setiam repudia introducta. Secundo probatur ratione naturali.Nam ut obser-Vat D. Thomas 3 contra gentes cap. 22.licet in ania malibus,in quibus soles emina sussicit ad prolis educationem, mas,& foemina post coitum nullo tempores, Commaneant,ut patet in canibus: Tamen quaecum, que animalia sunt,in quibus foemina non susticit ad prolis educationem,mas, foemina simul post coiritum commanent, quousque necessarium est ad pro- ,, lis educati'nem instructionem sicut patet in quibusdam avibus, quarum pulli non statim post , UT
497쪽
, quam nati sunt, possium cibum sibi quaerere Ci)m enim avis non nutria lacte pullos quod in promptu est velut a natura paratum , sicut in quadi upedi . ,,bus accidit sed oporteat , quod cibum alienum, pullis quaerat, praeter hoc in cibando eos foueat. non sufficeret ad hoc solasce mella; unde ex Diuina, Providentia est naturaliter inditum mari in talibus, animalibus, ut commaneat scemellae ad educativ-nem suetus. Manifestium est autem , quod in specie, , humana foemina minimc sufficeretvibi ad prolis
,, educationem, cum necessitas humanae vitae multas requis at, quae per unum parari non possiunt. Est igitur conveniens secundum naturam humanam , ut is homo post coitum mulieri coni maneat. Et hac a
tione probat ibi S. Doctor simplicem fornicationemelle peccatum, S matrimonium est naturale. Quia si indifferenter posset quis ad quamcumque accedere, statim abscedere, ut faciunt fornicantes, id esset colatra educationem prolis. Ex hoc autem naturali
principio postea cap. 23 probat matrimonium deis here esse in dissolubile; quia si sollicitudo patris de filio,causat etiam in auibus commanentiam maris, de foeminae , ordo naturalis requirit quod in specie humana societas , commoratio naris, foeminae, quam matrimonium appellarnus, non tantum sit diu rurna,sed etiam quod iit per totam vitam Nampo ssessiones ad conservationem vitae ordinantur quia naturalis vita, quae conservari non spotest inia'
498쪽
Gecie similitudine in conservatur in filio secundum naturam, est conveniens, in iis , quae sunt patris, i succedatae filius naturale est igitur ut solicitudo pa tris ad filium maneat, sque ad finem vitae suae. Secundo probatur , quia ut docet idem D. Tho
mas, hecesse est, ut ea tera omnia ii homine ordnaen
tu ad id quod est optimum quare coniuncto maris,&foeminae in specie humanani, i, solam sic est ordinata legibus sectindam quod ad prolem generandam, pertinet,ut est iii animalibus deseriam secundunt , quod convenit Id botios mores, quos ratio recti: disponit vel quantum ad hominem secundum ἡῖ
Vel qu intum honio est pars domesticae familiae, aut a, ciuilis cieratis Ad hos autem bonos mores perti, ne individua conii nisti maris, foemihoe sic tenim fidelior amor vatus ad alterum erit, dum cog-ἰ noscunt se in divit ibi iter coniunctos erit etiam 'triusque solicitior cu: in rebus dotii esticis, dui se perpetuo commansu:o in earundem rerum pG M sessione aestimant. Subi aliuntur etiam ex hoc disia eordiarum origines,quas oporteret accidere, si vie uxorem dimitteret, inter ei ira, propinquos uxo ris. Et fit firmior inter astites dilectio tollantur etiam adulteriorum occason 's, quae darentu , ii, vir uxorem dimittere pollet, ait θ conuersori per
hoc enim daretur via facilior Micitandi matrimo-
nia aliena. rare ex Malitimeti tantam fac litatem duetvrten a
499쪽
Filium peccatorum incitamentum in occasio. Cum im iuvenes stiriasi opera carnis proclives, si quis videat puella miti lchrs , ct sibi placentem , finget se velle cum ea coniugium fixum contraheres, ut scelus implexibus fruatur quamvis habeat anitrum eam tepudiandi, postquam eam defloraverit, in flo-ICJuventutis ea vius sit. Vnde si repudium licuumst, coniligi omni hil aliud erit quam quaedam sceminarum delibatio .d probatio: cum ςnim connaturale sit ut foeminat fastidium afferant viris postquam illis aliquo tempore, si unx, Milla pulchritudinem amiserunt chinc dat itur occasio viris, ut alias foeminas adolescentes,& pulchriores quartant, si licer abij cere
eas. Estque lex illa contra rationem naturalem, quae non patitur , ut foemina quae annos iuventuti consumpsit in serviendo marito, .&filios ei pariendo &educando , postea si abso ue cιlpa sua deformis fiat, aut in morbum incidat, a viro deseratur,4 dimitta
Probatur tertio, quia si ob aliquam causam esset licitum uxorem dimittere, praecipue seret ob fornicatioirem, Madulterium in favorem innocentis, ne scilicet consors innoctias cogeretur matrimonium continuare cum adultero. At hoc est falsum. Ergo nunquam est licitum matrimonium dissolvere Pr batur minor. Qui allicerer parti innocenti in causa fornicationis non filum divortiaria parte nocentis sed aliud matrimonium inires; vel id quoque licet ζx nocenti, vcl non. Ncut Ium autem potest dici. Qu
500쪽
primum, quia sic adulter commodum ex peccato se . reportaret unde lae pe viri dedita opera adulter:una Comlvitterent, ut possem ab uxore sibi fastidiosa berari,&allam sibi gratam dudere. Non secundum. Qui pars innocens ad alias nui, tias transire potest hoc iplo dilIolvitur prius matrimonium ac proinde Prinocens manet soluta a vinculo matrimonij: ergo poterit etiam matrimonium inire noVum, Quarto,quia ut argumentatu Bella minus, si esset licitum eiusmodi coniugium vivente altero cCniuge, apes iretur aditus infinitis repudijs etiam iniustis. Vbi enim coniuges sciunt debere se aut coelibes vivere, aut priori coniugi ieconciliari, non facile ad divortium adducuntur rati scirent mox repudiata uxore posse aliam duci, facillime divortia fierent . quaererent occasiones aliquando dissidiorum, de crimi-
Quinto, quia haec repudiorum licentia in magnum vera it filiorum detrimentum Vel enim iij cum patre manent, vel matrem dimittam equuntur. o primum, pro matre novercam coguntur accipere, a qua
alieni indignetrachamur,&proprii totum ad se rapiunt matris affect iam. Si secundum, aut educatione ,. auxilio proprij patris carent, aut pro patre vitricum reperiunt.
Sexto, quia ut arguit S.Thomas: Natur alis quae- ,, da solicitudo inest hominibus de certitudineo, prolis; quod propter hoc necessarium est,qtii filius diuturna patris gubernatione indiset: quaecum-