장음표시 사용
271쪽
cusio. ei: smodi menmeium dicιbat Ernestus tolerabiti Viri CCCLIII De authoritaracte cacia reisiaria Summa discutias in omni controversia de facto.
si e fallax adeoqtie grande mendacium sormale quidem apud inel ligentes,materiale apud eos, qtii defectimi materiae potestatis igno rann,ut manifestum est ex Rat. g. Sic Ernestus di stipponens omnia esse iam concest a concitidit Deus, inquit , unicam levissimamque iocosi vel ossiciori menda i ii inordinationem, pi cis Ecclesiae aut Respublicae necestitatibus,
non condonat; sed neutram vult mentiendo conservati ergo multo minus alterutram,vel utramque Villi conteruari hae inordinatissimai Pace, quae ordinem Naturae, Religionis, Caritatis Dei&proximi, Fi-delitatis, ipsius denique Veritatis graviesime violat. Nequc vero ratio reddi potest,cur in Luna licet necessitate; inordinatum, adeo que peecatum si aliud Verbis significare,said in mente habere: non a sitfutem inordinatum seu peccatum; cooperari malo contra lumen natur diverae Pliston falsam a Juare proximum in ruinam spiritualem impellere uiurpare potestatem non competentem;in perpe-- tuum si ondere,quae ilicio repugnant pactum denique frustratori- tim&Lallax inire Tam enim intrinsece labolat Pax eiusmodi, sextuplicii acinordinatione,quam mendacium una simplici Aut ergo si cituit 1 est mentiri Reipublicae N eligionis causa,aut illicitum est sic
Et respondeo omnia saec abFrnestoPaciRcligionis adfingi illam-ui: esse iam Mnecessariam. si stat hypothesis, etia oblig: tbriam,
Fuim Pax Reli anu summum Pontificum, sanctorum P trami simoniis θιxemptu damnetur 'Cio interTheologos,quando doctrinae serueritati studetur,. non habere tantum pondus humanae authoritatis suffragia, aut flustrinni virortim exempla , quantam desiderant,qui syllogi sinis carent. Et quidem an exemplis sanctorum, quaerendum pri) oest, quid vere fecerint sunt enim tot Authorum sentetiae Naequivocationes,ut palaca sciri possint certo. ec enim susscit,
ut sciatur veritas e vim notissimii qui scribitur; nec qui scribit. Noni primuiquia notissimus est S. Hieronymus, mirabiliter scribitur; non secundum, quia notissim cub. Gregorius Naziangen vi mi-
272쪽
rabilia sedibit. Uterque do tus, uterque sanctus fuit,sed nec eorunim iptis,necdccis scriptis,audemussinc temeritate confidere. Bisci. la ex Baronio anno ro. Plura extant de vita S gestis S. Hieronymi sub Virorum quide clarortim nomine,Eusebii,Cyrilli IeroGlymitani Episcopi , quom ante triginta annos ipsius alii rtione Hieronymiconstat esse des in huma Augustini &c. mpudenter&mendaciter confidi a,quae cellis demonstrationibus confutantur ut ouod quinque lingiuarurn peritiam, Graecae,Latinae, Hebraica Persarum,atque Medorum illi tribuunt,cum ipse non agnoscat nisi triuiis quod virginitatis illi coronam adscribunt, quam ipsi et epist. so ad Panaachium se habere negat: quod denique dum laudare volunt, haeretiri cum faciunt, qui dicant scripsisse contraSabinianum quemdam haeresarcham,duas in Christo asserentem voluntates e alia diuitis odi falsa confingunt. Alia sunt mendacia&ineptiae in eius vita, incerto authore ut quod Hieronymus fuerit Presbyter Romanus, cum ipse asserat se, nilochenum; ex quo illud vulgare excluditur, uod fuerit Ordinalis aram si non Presbyter P. Omanus nec Cardinalis. Quod ad Hieronymum transtulit,id quod de Gerasimo Abbate narrat Sophronius , dccurato Leone Pratum spirituale cap. io 7. Nam quod Hieronymo antiquitas Leonem ad pinxit hieroglypinico significavit, vehementem eius quasi Leonis rugitum inhaereticos. Sunt alia plura in ea vita explodenda, ct c.Ja anno 36i post morier Constantii Imperatoris Ariani postquam multa flagitia huius Imperatoris recen-iuiget sic ait; Quae clim omnium confessione ita se habuerint, perquam mira videri possunt,quae de eius laudibus praedicat S. Gregorius Naziangenus in Oratione ad Iulianum,&c.JEt Mattheus Radertis in suaeBavariae Sanctae Volumine II. pag.ror. Neq; ho quodsere caput est rei non monendus es,in ista,vitamq; Hildegardis prodigiosa sabularum monstra, qualia nee Phryx olim tabulator cogitavit, nec Phaedro in mentem fuerunt,nec in Parnali , Ascraeus somniavit,irrepsisse.&a quibusdam in historiam tanquam certa legiumaq; recepta, S c. Fuit haec S. Hildogardis, Re na,MCoenobii Campidonensis Conditrix alia a mea Disenbergensi,imboc antiquior,utpotet ad coelos translata ann 783 ex quibus omnino consstat illustrissimarum personarum historias non semper scribi veraciter illlistris i-m os etiam fuisse homilies habuisse suas restrictiones menta sit a les.
273쪽
lcs, qtiibus nosmerrores inducerent. Quamobrem non deberem, chilpari ii vel unam probabilem rationem centuriatis historiis praeponendam assererem non&exempla jubere in eos scribi, qui ratione capiunt.Secundὸ,posita Veracitate historiae,qua renclum omnino st . An ipsi benefecerint D Non enim est bona consequentias S. Petrus Christum negavit exmortis timorei animi pusillanimitate: ergo dc ego potero tuta conscientia id ipsum facere. Et sane negationem Petri fuisse malami ratio evincit c Pagina icra testatur. Tertio, An nos illos possimus imitari Aoniam mutatis circumstantiis universa mutantur. Abrahamus si lium sacrificare voluit tu non potes; illum enim excusat divinum praeceptum, quod impositum tibi.
Hispositis sit nostra CONCIUSIO Nihil est in summis Pontificibiti, Eiclem Patri M, quod meosin te accideri ctiamin Pacem Religionis.
Contra hanc nostram Resolutionem armatus multa congerit Minturbat Erncstuuect q. rat. 8. antequam in singulari testimonia&exempla producat, hanc praemittit rationem,quae citandis viris Illustribus iter aperiat. Sic ait. . Nullium exemplum,aut sumagium S S. Patrum,Veterum D D. Summorumque praecipue Pontificum pro hac pace allegari potat, etsi tot haeresium,haereticorumque prodellis Ecclesia Dei iactata fuerit, ut dubium non sit, tale remedium Spiritu S. suggerent sepius quaesituros fuisse Antistites&Doctores, si legitimum esset. Non solum autem eo nunquam usi sunt, sed etiam oblatum constantissimis reiecerunt,expeditumque damnarunt. Cuius rei exempla rariora extant,quod eiusmodi pacta legibus divinis tam manifesto repugnare Veteres crederent,ut nec haeretici quidem eapos utare auderent, de pace autem perpetua,absoluta inconditionata impetranda ne iii dein s miniarent.JSic sequitur; sed respondeo universa esse salsa quoniam ex ex emplis innumerisi satis multa produco num. constat connarium: vide
274쪽
Vi deat igitur prudens Lecto quo Iure Ernestus nullum insure exemplum assierat
IPsilis et Haereticis inhonore est,ruexillo primum sumit Argumen tum Erncstus quoniam Valentiniano Imperatori Ecclesiam Mediolani pio Arrianis postulanti,intrepide id negavit, nullaicriculi sui habita ratione. Responsiam dum ipse commemorat ep. 33 ad Marcellinam . Atigatis ait, Imperatori luere omnia i ines umins: Restondeo, Noli tegrar aere Imperator; in putest tinea, quae divina fiunt,Im riale aliquod Ius habere. Sed hanc prolixe Baronius anno Christi scio: Nobis licet sciscitari si Imperator tempore S. Ambrosii nullum in divino Ius Imperialelaabuit,quo postea anno , quo privilegio, quo
Bbntifice illud acquisivitam sustofaci ima est. Dico enim primo Ecclesias tempore A m-brosii non fuisse imperatoris sed Dei , qui medio suo Vicario illas
possidet: Quoniam pCeterdoininii infiniti rationem generalem, in rebus sibi sacratis habet dbminium Deus speciali ratione: Min huiusmodi rebus administrandis Dei vicarius&Pontifex Seeundὸ, eodem omnino modo de nostris Caesaribus ac de antiquisin hac materia esse philosophandum Tertiis, Anabrosium Valentiniano male postulanti merito Ecclesiam negavisse; non enim Imperatoris est Ecclesias prodigere&haereticis tradere , sed illaspotius ab hostium iniqua potestate defendere. Porro Meminianus illam Ecclesiam male petiit,si sine necessitate, iuste si aut illa perdenda solum erat,aut illa perdenda etianr cum aliis; quoniani in tali hypothesi eiusmodia clesiae perditio foretnecessaria: libertas in excessu consisteret; quamobrem illam dando imperator,non erat dicendus illius traditor ponitur enim necessario ad heterod6xonim manus deventura sed defensor aliarum,quae perderentur etiam, si prioris Ecclesiae non
suisset intermissa defenso.Quod si in nostra hypothesi illaimocrator negasset,non esset dicendus nota bene illius Ecclesiae defensor ponitur enim etiam sic necessario perdendi sed reliquarum traditor; has enim haeresi traderet vanain intempesta prioris Ecclesiae defen-
ars'ecialed , minium An Valentimanus Ecclesiam
275쪽
fio; ira enim sine viribus vana est, .nociva supra vires tentata defensio. Sed uter defendendus est/Vter Messisse dicendus Ambrosi - .us Valentinianus vel Non est cur inuida commemoremad Caesaris invadciatis laudem; puer enim erat,de qui anno 38 7 decimum quin tum aetatis attingebat; cuius nulla esse potuit prudentia aut experientia.Reme arro. lina Augusta,Ambrosio semper quidem infensa usAriana Auxentium a A. rianis ad Mediolanensem Pontificatum promotum,incitat conti Anabrosium. Auxentius alias, ercurinus Pseudoepiscopus Mediolanentis August favore subnixus Ambrosium provocat ad disputationem de fide sui, IudicibusEthnicis &Iudaeis; anno 386. de se litente extorquer ab Imperatore decretum ouod
ipse praescripsit,quo iuberent Catholici sacerdotes eiici Ecclesiis, Scqui renuissent occidi. Huic edicto Ambrosinis tenebatur resistere sub peccato mortesi non enim Eccleso Deo sacrae tradi nostiirat haeresi, si pollini non tradi; dc ibi tradendi nulla ierat necessitas,sed sola Iustinae Augustae, Arianae,Laapcratoris datris,&Auxentii ab illa promoti,impotunitas.Und quia ad Ambrosii authoritatem conducit, illius Epistolae ,cuiuarnestus memiuit,seQuumSBecanum inTheol.part. 2.Cap.I a. quaest, .n. 8. praecipuas periodos exscribo. Sic ipse ad Marcellianam sororem Epith XXXIII. Postridie qu.rmaccepi tuas literas, qui-bs ignisi a ras,quod te exagitarent foruma tua moles in quietudinum gr.ιyium caepit moveri. Nec iam Plociana hoc est,extramurana Basilica petebatur edia Pisa nova, hocsintra murana, qua,maior est Conνenerunt me primo princeps virititum iri Comites cor soriam ut basilicam traderimo procurarem ne quid populus turbarimi mores et Ristondi, quod erat ordinis,templi Dei trudi a sacerdote non posse: dc infra. Conreuior ipse et Comitib. θ tribunis ut Basilice feret matura traditio, dicentibus Imperatorem iuresue vii,eo quod in potestate eiu essent omnia. Restoni, a mepe:eret,quod intum est, id est fundum mi em,argentum meum , meminis i 4turum, rerum ea quae divina. Imperatoriae potestati novissesiubiecta Et iterum: Mandatur denique,tradebasiliιam Rcfrondes.nec mihisinistra tre,nec tibi accipi re, Imperator expedit. Domumprirati nulla potes iure temerare, Domum Dei existima a mn dam: Allegaturamperatori licere omnia, ipsius esse liniuersa. Rupondeo : Notitegra Pare Imperator,utputes te in ea qua divinabunt, limperiali aliet odivi bab
remosi te exto ere Sed 'udiuim imperare, esto Deo pubditu . Scriptum t
276쪽
doti vi Eces la publicorusibi inoentum, ius commissium est,nonsecrarum. Iteruti nil nan a se Dobis is ottuam basilicam habere u pondi: Non tibi dc tillam habere. Quid tibi cum adverara ad rite a renim qua non est legitii Christi, ni igi copulata. Et in stiae Epistolae. Devique etiam e i-- expre se ne Galligonus Praepositus cubiculi , mandare mih a Uuro viro , tu contemnis Valentinianum p caput tibi, tollo Testondi. Deus per nutatu i ut in eas quos minaris. Ego enimpatiar, quo Eriscopi, pus acies quod studinis. Ecce ab Ambrosio pollulabatii Ecclesia ut darctu Haeci cicis, non ut permittendo minus maturei, naasus impetiretur; sed solum ut sitisfierct Augustae,5 voluntati Iirimeratoris i linc est valentiniani I Perdinandi I. Echina est omnino diversa in conimii alest inportini angitiinas redactus, ut vel debe re omnia ccmplar crdere vel aliqua, voluit ab aliquorum defensione
abstinere. ne alias caetremo discrimini totum expolieret orbena Christia )um c duobus malis, sunt linevitabilibus, minus permisit, ne succederer utrumque vel maius. At Valentinianus ab Augusta sua Pa-iciat deceptus,ne illam lachrymantem videret, iussit Ambrotium episcopatu cxcedere, accrdotes eiici vel Occidi ; Auxentium subrisi, ectam Arianam exaltari. Videat igitur Pius Lector, quo delectui prudentia cus Er- nesciis historias in suae opinationis defensionem inducit. Truina pho; Video. Sed cur fion est clarissima Vcrita5,quam propiigno; S Erncilisententiae est clarissima falsitas.
EIc animo constantissimo praeditusGaynoesumo exercitus Casarci Scazornen ol.8. c. . rcferente Duci Arriano Ecclesia Constantinopuli concedore oluit,et: ArcadiiisImp. ob Guyna rebellionem, in extrema Impcni,imo Religioni necessitate, id impensissime sagitaret. Rc spondit vero S Chrysostomus Saliis Imphrio ce Ere, quam 'ro re domum Deicta Religione deficere. Hanc historiam adsumit Enicstu Chrysostomi interpres importunus&infidelis, illa verba esse dicta pronviviat,Non quod Arcadius a fide Catholica lesce-
277쪽
Pacis inter Ga unam se Arcadium Articuli.
recogitaret, sed qubii Religionis quaedam violatio S. Chrysostoim iudicio foret, si Imperator quidquam iuris sibi in Ecclesias usu
Omnia confundi ab Ernesto respondeo, assero me non scribere Historiam Gallicam cogi tamen illorum meminisse cum casus propositos urgeo,5 semper Gallos interfitisse reperio Valentinianus Imperator ab Arbogaste Franco per insidias interemptus fuit cadaveris infimatus suspendio I anno 392. Patilinus, Ambrosius ais orat. funebr. Valentin Epiphan predere mens Rufinus, Socrates, Sozomenus , Sosimus , Marcellinus, Hieronymus epist. 3. 5 ex ipsis Baronius anno 39E. Imperii habenas tenuevat cum Valentiniano Theodosius rac post huiugobitum,ut ait Besoldus in lynOpsi historia: universalis, anno 39s. A cadius ad onent Constantinopoli imperitabat, Honorius autem Romae.'Rus sinus, qui nationeGallus erat,iit Imperium ad se trans ferret;Gothorum Regem clam hortabatur, ut Arcadio bellum fac ret sed intellecta eius perfidia hic Gallus a militibus trucidatus fuit.
Socrateslibr. 6. cap. L SOZ enuc8.cap. I. Solimaus libr. 3. Diacon. IMi. Claudianus in unum, Baronius anno num. q. rcadius Eutropium animas mente Paganum, tametsi Eunuchum ad consi latum prommet ; quod loco prodigii habitum in causa fuit, ut tota
regio deliraret. Principis Gemplo totus componitur orbis, de Eutropi exemiso adeo crevit Eunuchorum gentis,ut multi barbati eunuchi fierent,&ex ipsis nonnulli vi adulatorii vulneris extinisti sint. Potentiae addidit saevitiam Eutropius de totum Orientem estumdc-dit.Garn.is ab Eutropio cum aliis lacessitus, odio desinuidia accentus, Rustini Galli vestigia prcinens, militum, animosa Barbari g, contra quos missus,sibi devinciens hostem se declarat potiusEutropii de Arcadii quam Imperii. Sozomenas. q. Socraaestar. c. p. sol imus libr. s. quod vel ex eo constat quod postquam totam Asiani exercitu& ductu barbarico depopulavcrat ad conditiones durissi- mas Imperatorem coegit,&inter ipsas sibi tradi voluit Eutropium. Demum nondumsatiatus tot innocentium sanguine , siue mage, Eutropii Consulis nec , exercitu potens, oratur ut pacis conditiones admittat. Has proponit. I. Aurelianum Constitem, Saturninum Considarem , Ioannem a secretis sibi dedi. II Arcadium aut
278쪽
impetio cedere,aut Aria iram religionem imbitere, templa conte dere Arianis. me prima nemo dubitat,&sedulidam fuisse politam hisinuat Chri stomus,cum suadelauma inacotis,cessi fuit, istasim a utpote, q-non poterat alante concedi. Sosim . et irris sacrates libr. 6. cap. 6 foetoinentis tib . . cap. μα eo retuso mi Desistitiorum osse exilio contentiis voluit Gaynas: at pace non conclusa Constantinopolim invadit, sed visis Angelorum copiis,stib militum specie Urbeni custodientibus miraculose repulsus est. In Thraciam saevit , Chrysostomus ad eum Legatus
mittitur in nescitur quia egerit. Et Gaynas post varios calcis 3cm im discrimina, ris in terr abserptis inmarimagni tandemaliquando interimitur. sub idem empus Gallia etiam devastatur messes sini nopsi. Non sine evidente causelaec omnia evenerunt; namquam soluta esset in Galliis magna exparte Ecclesiasticadisciplina, exund antibus ubique stiis, meae provii
tiae meruerit tradi Barbaris devastata lat. JEtQuis non icleat calus adaptari dissimiles,nec esse curSuecus aut Gallus cum Gayna, i noster Caesarco poni debeat cum Arcadio λAit Chrysostomus, at τ' Iminisce re, quam prodere domum Deus
Wri' minc Aio&E pronuntio nostrum atholicum imperatoremsadiabes redi mi angaris udeberat aut perio
exui,aut Lugustanam Ch nsessionem admittere incliste cedem Imperio potius,quam ad Lutheranismum declinare. Instat Ernestus Non dixit haec Chri sestomus, quod Arcadius de defectione deliberaret; sed quod violacio quaedam Religiolais iudicio Chrysostomi esset,si Imperator quidquam sibi iuris in Ecclesius lucra atrosaret.J Sed haec ipsa Vositio casum mutat,nec verbisChrysest niti est coiit a Si in historiisti vinulare ita ti myocabaeorum Mirpo laeta mixtadici, omni negaripol ' in 'instochrysestonii verbis, quae adlegavit. Et inde Ga nam Metadio, cessitatem imposuisse aut dendiimperio ut Aria-
niserum amplexandi, evidenter demonitro. Nec mirum ubditos necessiitatem Religionis Principibus supremis maponere.Primo enim Iuliano necessitas fisit,aut non veni- elidi ad Imperium, aut amplectendi Religionem catholicam. Ex
279쪽
lium Christianum se simulat. Antinianus libr. 1I mox pietaten detegit. Idem ad MaximumJ pagina sequente. Iulianus viginti annos Christianam fidem prosessus , decem ob metum Constantii eam simulat atque hocptam ima adeptus Imperium , metu soliitusi Christianam Relisionem solennitet abnegat,unde, postata dictas.JEt quidemeum obtimo, Constantii immitinius Gligi non credo,nam teste Athanasio de synodisCbnstantius haereticus.
it; nec animinus Catholicos ouam Ethnicos Der ouebantur Hierou --.3- DdMic Constantiorarianae fautor haereseos dum contra inimicum paratur Zc concitias scrtur ad pugnam in Mopsi viculo, moriens magno dolore, holii IeliquitImperau.' Simulavit igitur Christianam Religionem Iulianus , quia aliter esse Caesar noni
potuit. In Gallia eciam multa reperiuntur exempla Recentissima dabo. Henricus N. Calainianain Resio em professi simma isto tentia thorias provimus disinavit,cui conitanter restitit in ines lac aduineoriam Pietas,indiccns aut eum iure omni cedem aut veramReligionem. admittere. Mutavit Relidonem ille inei' num perderet; varia fuerunt prudentiam de hac ipsamutatione ii icies quorum veritas Deo Ielinquirin examinanda. Huius RGgis conversiondia lic depingit artana isenricin Vindomensis, Rex Naνarra dictus, ct Gallicas tra pote 3 , Rome, at solveretu Math/
constumi Misthimate liberum ηο illum Morum reddidit , dies t. 17. - isps Gallua mox urbes libenter feeia inperissubdiderunt. . Et ejus mortem anno Isio. siti describit. Franciscin Rapa'lacsu
Ηιmicum IV. Gallia Re m pugione inis sera adacto Pan , privi Idia ijperemit. Tenui exfllo mortali pila peniet, quidi eo Regem intelligo μ'utum ιlam l.DubitatMaria ia i Rege, non dehomicida quoniam uidititii sic publies dan imis acciderat , ignorare non potitit. Setate αtenor ri poterit apud Bartholomaeum G inondumanno Isio. pag. 7 ubi R Pylaeus se asseritineinas raptum,& vidisseHenricum esse haereseos fautorem emque totainAludinio Iesitae communicasse hoc responso, Pellendis taprasiliu profu
280쪽
roaviamat de urinam omncs Confessarii sint Albinti,M re niuias velationesque distinguant ne illatotrcs sub hallina nomine cir cumferamur cuidit , ait Gramondus , Henricus , tetraoneian .ct,lici hominu rabis o se Parricidi superinlio, qua Caerimstu κνοι stetitω, c. Ergo simulasse Catholicam Religionem visus, eam: tenere decreditus. Succellit Parenti suo Ludovicus, qui Gallis inter alia debet, quod ante diem coeperit gubernare. Latebat Mediolani Condatus, morte Henrici audita Gallias advenit. Bullonio Calviniseanistarum Capit , Ostendebatur Primipi dolesten: Gailia, Mina Rectore,plena discordia Gyribus. Si haberentfautorem ex avrinerario primipem,Reformatu in Gadi vires esse, quantum satu digenia quo ruerentur nota ingula Proponebantur Patruo ari exempla Mereditariam esse Condaeorum familia eligionem sermarum , quam s ipse induerit, Reformatos omnes flatim in ipsius perba iuraturos, regnique regι-- injuria ereptum, legitimo administratori restituendum maμων modumste riposse ιη tempore, ut jurat audaces fortuna, o mutabilis est. Sicliab et Bartholomaeus Gramondus anno I 6IO. Q. II. Ecce Condaeum eo favor amicorum ad actum, ut debuerit ius & spem regni intercipiendi deponere , ne a Catholica Religione deficeret. Cui certe dixisset in terminis consultus Ch sostomus , satius esse pratenseo imperio cedero , vim prodire domum Dei ct a Iuligionidescere. Ad proximiora venio. Enaan oci Antonii a Lusitanis contra Philippum II ad Legiam Maiestatem evecti, de ab Albano victid expuli filius , apud Hollandos degens Emittam Auriaci Princiarissiororem Axit, D post difficultates nimias, consensum Mauri 'rii&Statuum confoederatorum con ruulation mobtinuit.Favor illi promissicis strio de Piartiagania invadenda tractatum,&hoc ionum demas, sub amicis articulis. Ilic,quetra demi volui, postulabat, ut ambitiosus adolelcens Religionem orthodoxam relinqueret. Haeret in bivio.&hinc inde concutitur tener animus. Catholici illum persequebantur; alebant Calviniani cultu Mir inpensis debitis. Si retineret veterem religionem , odium statuum a quibus pendebat, uxoris quam amabat , Auriacorum Principum, quibus indigebatiricurreret ncca Catholicis vel frustum panis speraret, Hispani