장음표시 사용
251쪽
berent animae. Sic autem pacisci de ovibus Christi cum lupis utique
χθοnde distinguendo dico bona Ecclesiae , quae non sunt
ecclesii altica , alio imperio pertinere ad politicos Principes vi fenum . .etiam illa quae sub conditione fuerunt dua qualiter num. 8.expendi: item derelicta ab Ecclesia ut constit ex num.' Carteri/m bona vere Ecclesiastina subiacere Pontifici tanquam stupremo Administratori nec dico nec nego,quon ain vocum enisi iam no ntellK:o; sed assero subiacere illi tanquam supremoDomino eo sensu,quo pria vatorum bona inirnperio subiaccnt Caeseri Regi in Hispania. Hinc est qubd Caesar nihil duc ditia positi vestia reticis dare eoisit lino nec hoc polcri Pontifcxci cur enim licitu daretur laa: retico , quadpossct depraestarct retinera a Catholico at Caesar poterit Krreticis ei mittere,quae tueri non potest, racbebit quatuor monasteria v. g. illia cedere ex hypothesi, quod periclitentur viSinti, omnia sint peritura nisi quatuor cedantur. & peccaret, si proterve illa ouaterna defendendi, eadem quatuor .sedecim alia prodigeret ego tandem cum alio imperio tradi animas cillas enim exipit emigrationis Keneficium,quod num ... ea pendo.
Ollere,vel suspendere illa,quae sunt Iuris Divini 'celesi
stici,vel iis renunciare,excedit limites potestatis politicae.lura Ecclesia NEpiscoporu in haeretestavi haericos, in Ecclesias,eariimque bona&subditos, omnesque in Imperio C tholicos inituntur jure partim divino partim Ecclesiastico. Non q- tuerunt itaque nec possuntCasar&status Imperii ista quatenus adve suitur Paci Reli onis aut riteri simili sus elidere,vc tollere, praeiudiciu Resigionis de Ecclcsae renuntiare ut fecerunt, artas. Renuntiando enim omnibus contrarii, vel maxime renuntiarunt
252쪽
Eeclesiam Dei sic paciscentibus merito dicere: iniis vos constituis Principes&Iudices super nos Exod. 2. I . ubi praeterea haec
Me ad illa iam saepius respondisse respondeo. Quo Caesar,
Status modo potucrint aut non pomerint suspendere arithoritaten, T. cclesiasticam dixi num quo renuntiare ordinationibus di eti- itionibus&praeceptis contrariis num expositi.
um iura Religionis&Ecclesae a iure divino dependeant, eorumque Laici qua tales sunt incapaces; nulla necessitas harum potestatem CaesariS Statibus magistribuere potest, quam potestatem ordinis, uti constat exsect. 3. .s. go detero DD.tradunt in casu necessitatis publicae,Principem posse tollere bona&iura aliorum, non extenditur ad ea, quae sunt iuris divini, ut tuta Ecclesiae in Religionem, animas Staphra duere possem, id non a Caesare, sed ab ipsi Episcopis faetiim, hanc ipsim responsi nem praeoccupat Ernestus, di sic inquiri Neque Episeopis ius aliquod eompetit ita paciscendi Tum quia in Comitiis non exertent pote statem Epistopalem, sed politicam , quam habent ut Principes. Tum quia nec habent ius dispensandi nec renunciandi. Non prius, uia non possunt dispensar inaesibus superiorum Dei videlicet,Ec- esiae&Pontificum,Non posterius,quia iuri publico nemo renuntiare potest,inxta Ret 4 . I. is Reg. Ium. Privatorum Conventio iuri publico non derogat. Quod eo verius est de iure Divino acclesi astico quam deCivili,quis illud est altioris Narmoris Oidinis.Qua re erravit Ferdinandus I. si existimavit,ut aliqui scribunt, in sancienda Pace Religionis conscientiam sim exbnerari posse per consensim Episcoporum. Quan ob rem , si quidquam haereticis pacis causa licite concedi potest,sine facultate aut ratihabitione Pontifi
ei, id fieri non debet , quia is est sepremus tutium Religionisti Ecclesiae arbiter. Neque iniuriosum sibi debet Imperialis Regia dignitas reputare, si super hoc Apostolico iudicio se
committat,utrit Innoc. III S. Noris.de I ιια exemplis Valenti mani,
licentia,Lιpe mutat, quod impedire nom
253쪽
sum Hoc ne ι intelligeredi eiuratem.
Pacis inter ges Galliaevi Angliae confirmans.Mirum profecto est, pro facultate collectandi Eccletiasticos, aut alienandi praedium Ecclesiasticos,aut alienata di praedium Ecclesiae, ad Pontihcem rectirri: inte os Vero Episcopatus,Ecclesias, Monasteria, abs lue consensu sedis Apostolidae haereticis concedi vel restitui , Hoc nempe est cxcoriare cultes 5 glutire camelos. Rustondet huic objcetioni Conclusio VIII. Disp. I. nuna. Ii non enim nos dicimus aliqvid Ecelasiasticitin AEaereticis a Gadare donari posse. Attenemus in hydothcsi quod vel decem vel centum Ecclesiae sint illis relinquendae,csse necessarium illis decem reliriquere, V e- ωem non indigere Pontifi is dipensatione ut permittat quae impedire non potest; dccsse obligatorium nonaginta defendere in cum haec defensio sit annexa Imperatoris of io,non indigercnova commissione Pontificis. Illa verba Hσι est excoriare culices, glutire camelis, demonstrant μζD lineui Emestum nescite, cur quando ad Summum Pontificem. ρς η' '' idet,eat. Et quia materia est valde necessaria nonulla conclusiones adiungo. PRIMA Rex ut bona riclisiastitari , qua ηοη μη Ecclesiiastica sed mutaria,Onerusiuutabasacularium bona, non indiget distensatisne suanms Pontificis Patet quoniam haec bona tametsi in manibus Ecclesiasticorum sint sunt saecularia,&hisdem obnoxia servitutibus, quibus anteerint qualido a saecularibus possidebantur. Sic puto mclligendum cs ectylum Bavaricum, cumin instrumentis publicis multMaonasterioriorum bona dicimtur .na Camera cum in Monasteriis Montalium saepius, Virorum aliquando aut aliquibus pro privi- lectorum S iurium disterentia, electo aut electae litistici ci ve de post isto bonorum 'on ab Oidine,sed a Principe datiir;& iociam tbsoluta , ut nonnunquam nec Visinatorem qui ordinis i1omine electioni intertuit, steir sentem permittattu . Sicinquat aint. li: gendiana stylum it impiit , non enim credo Bavaiiae principes do nium directae proprietatis, sibi arrogare, nec posse Maiorcs cnimici non merinia mpe letuum usui a sed etiam dircchum domitiium Ecclesiis contuleruiit, supremo foric dominio,
CCCXXXICasarAin bona Ecelasii tea nulla directa
CCCXXXII. Da Eecti iam- eorum bonis, qua nonsunt IEecusiastica.
254쪽
velut alii loquuntur, alto imperio seborama Camerae reseruato. Scio enim Bohemia acgum Ministros Ecclesiamin bona Cameralia dixisseri resolvisse ad Reges inre dominii proprietatis pertinere , est Ecclesiasticos iure usus ad mitul Regis revocabiit: adeo citae consequenter docuisse posse Regem pro arictrici , pro libitu, me causa aut nccesitate quaecumque cuius clam ue Monasterii bona resumere, dare, commutare, vendere, retinere tanquam ver propii , o directe subiecta. Scio etiam multa ante Perdinandum . hoc praetextu alienata in alios usius conversu At scio huiust nodi resumptrones, donationes , commutationes, Ienditiones S retentiones sevi cab eodem Hrdinando , in lectulo mortis iaccnte,cassatas, annullatas, S declaratas irratas&ille i-timas,lussas ex renovatis Rcgiri tabulis expungi Adamna resti iraonasteriis. Vide num. An ne possit exigi monasterium, in quo bonorum omnium hindator dominium directum retincat in reli Hos s
Respondeo me non videre repugnantiam; imo audivisse a fide dignis phistoriam alii examinent: Patrum Hieronymianorum monalterium apud Sanct Laurentium in Escuriale , ita esse hindatum a Philippo I. ut reriam omnium proprietas penes Re genasit, qui poterit eis agere gratias Sc dimittere quandocumquc voluerit. Forte casus aliter se habet verum ut dictru , se habere poteli. suminterκηψαι Poηustia conscienti. Est evidens, di illustrat conesus
TERTIA. - , quasunt derelicta ab lesit , oriunt coisiis pontisi constensu. Videatur Conclutiois dis p. I. num. . Eth edoceri vellem ab Ernesto , an illi Episcopatus quos dicit hae reticis a C e re concedi quos dices Cesare non potente eos haereticis selum emittici non sim lcrclicti ab Ecclesia. Examinetur crelictorum bonoriam definitio iacuuantur eorumdem chara Moesis proprietatus , di consta
255쪽
S. R. IMPERII PAX bit omnino . nec desiulcrari apicem ut di relicta ab Ecclesia i
QUARTA , Imperator Rex, cta supremu quicumque Prιω-ceps, ratisne ostis ιβι habet obligationem Uendend Imperium AE num, principatum bona Ecc aquatissuadisione lita, non tam n medii, impensi que atrimonialibus , sed distributione accommoda singula ustri directorum dominarum impensis Consulto rarione igni dixi, qua
posset habere aliam obligationem ruson contractas Prικὸ..
si cum Patria sua convenisset, obligatam aliqua nova terpenta tributa solvere , belli tempore sine novis gravaminibus. tencretur defendere. Sic legimus in Bclgi fictum suis erum Ducibus Brabantini congruam olim pro victu ἐκ iMictu summam pecuniarum pendebant , e belli tempore superaddebant necessaria. Sed quia inconvenientibus id ipsum non calebat, conventum est , ut quoquo tempore maiora tributa solverent, tu tempore belli teneretiκ defendere ditionem me novo tributo uetania, si aliquam Civitatem aut Eccclesiam privilegio immunitatis donassct Sic Fursiensetidens Monasterium in avaria magnis immunitatibus dona tum est. In Eslingens Civitate Ur reticae , habet plurima bona , quae belli tempore nulla Mibutione gravantur , quod ante aliquot annos illud notabilem pecuniae numeratae summam contribuendo , mi hanc libertatem. Hinc est , quod injussu cooantur monasteria ad bellica contributiones , ii sint a Principe exempta donata privilegio , vi cujus teneatur Princeps illa belli tempore gratis defendere. Sed inquiru Anne privilegium advocatiae, quo gaudc Furi cnkliuente Mon steritim , illud eximat a militaribus contributionibus Illitu expono Ludovicus V. cognomento severus , Ludovicus V. Imperator ejusdem filius , malu nivariae Duces , concesset in , ut illud devotum Monasterivis possit ligere quemcumque Advocatum voluerit ciusseruiitque ut ille Monasterii Advocatus debeat illud gratis Mob solam Dei gloriam defendere. Monasterium vi hujusprivilegii elegit in Advocatum ipsium Ducem; &quia temporebelli Ecclasiae universae onerantur, consulor, an
Finienseldensis gravari possit is an debeat a Duciat et
256쪽
ab hostibiis defendi Z istende negatiν non enim Advo- cati est de dere in campo sed in juciicio. Princeps Mog-itinus speciosae-vallcnsiis Mona stoli Advocatus , ratione Advocatiae graves colatributiones auguri nec lainc glesii sed verbo aut calamo prole it creditur semper optime latisfecisse. Confirmatur ex ipsa Diplomatis littera quoniam si Monasterio liberum est Advocatu in quemcumquc eliger c Ducis Bava rue vasallis , constat Advocari non esse armato milite Monasterium defendere non enim alius praeter Ducem potest mili-
tem conscribere, cicere, mi campo' acie contra hostes Reipublicae pugnare , adeoque ad istum effectuna advocari. Confirmat id ipsum vera significatio vocisci forensis est , non militaris. Plautus in Cain. Stultru contrisi diem , dum iam ad Racasin vitam cognato meo ; quem hercle utem adeo perdidisse gaudeo , ne me quidquam B b H ad νο aperit. Ubi praetcr ossicium Advocatorum nobis corumdem genius proponitu obtineamus, aut perdamus litem ipsis perinde est, modo ita a nobis advocentur , ut ad se nostras pecunias advocent. Rod ni praestiterint, mostram parcitatem exos litem se perdidi sis gaudebunt. Sedad remrtilis, video enim clim contributiones a Monasteriis exiguntur, fie-quenter in excessi peccari. Fui ante annos paucos a quodam serenissimo Principe consultus , quem anxium reperi . imo turbatiim. Erant Theologi , qui nihil posse ab Ecclesiis exigi oculis ceci testabantur crant qui vasa sacra debere vendi, ut haereticorum copiae epcllerentur. At ego Calybdin Scyl-Lunque utramque sententiam judicavi resolvi , exceptis paucis ita ccinu , quilus R. stublica immunitatem a talibis contributiombia vendiderat concesserar re pus O debere reliquin pro bonorum quantitate onoari hac tamen cautua ne peccaretur in excessu; quoniam frati O patria defendensa nec sita iactaret decem esse solaenauis Ecclest B, ct extorquiantur centum , tenuetur ranceps de excessu ' ἐιbιret nonaginta e vim ablata restituere tane Princeps, ut haec decem exigat , indiget Pontificis conscientia, conia sensu e Respondeo sutorem , qui calceos dedit Monachis ut suas recipiat pecunias non egere Pontisicis permissio-E ne aut leonscribis mi
257쪽
sitius. Tributa perso- Princepsnon peres Ecclesiastea bona inviis ris dominis di
te aut licetitia , ilia non tenetur calceos suos dare gratisci Cpariformiter de Rege quocumque philosoplao , ei enim ,
quidem non enitur proprio aere suam ditio 11em defendere, debent sicula: es, do bent Ecclesiaitae congruas contributioncs nec ut se luant indigent alicujus licentia,cum de naturae jure sit, quod bl vi debeant, quae debentur. VI NT A Princeps in ne 6state constitutus siacularessiunt' pauperes nec positat necissaria contribuere, sanct c 'e ad Ecιlesiast. ιο recurret non quidem imperatir , e ivrpetrali vir , potiri enim suam
suorumqueindigeratam proponere auxilium adligentiam petere nihil prac ire. Nec ad hoc in ge Papa licentia. Sed quid si velit Ecclesiasticos in tali casu etiam invitos onerare Z Respondeo dari tributa persisnaliai realia. Persen alia imponere Princeps noli potest nec imponenti expediret ut Pontifex summus adquiesceret, Scio esse , qui minus graviter ista tributa apprehendant; at ego speciali Dei beneficio in Hispania regione libera liber
natus qui realitc , non vero personaliter , homini ratione nativitatis obstringor , mallem cum summa fortunarum actura patria excedere quam solvere pro persona tributum , etiam minimuin Realia ver non poterit imponercsine Pontificis consensu ; at ipse sumimus Ecclesie P. are , Rastorque non debet esse in liccntia concedcnda dissicilis , noniam Sepe decreto Principis tributa coguntur solvo secrata res pro necessitatibus Ecclesiasticorum ratio postulare id tur , ut qui ad erectioncm unius Monasterii contribuunt , in erectione unius Pontis aut Palatii iuventur. Sed haec, quae tangunturbanitatem gratiamque , non debent ita tradiari, ut nimia
Pontificis au Principis liberalitate privati homines nimium graventur. Quid autem dicendum cst in casu , quo Respublica indigeat , ra Episcopus pecuniis non ind;geat poterit ne illam juvare notabilem seminam donare inconsulto Pontifice ρ Et ratio, dubitandi cst quia aliud est pecunias extorqueri ab invitis, aliud recipi a voluntariis quani ob rem , quae sine licentia Pontificis non possunt ab invitis exsigi , viderentu posse a volentibus recipi. At Ego hi sim hypocrisi Aitistitum condemno convivantur, comes
258쪽
comessantur , imo Maliquando inebriantur a scandassetantiae- eulares haec se omnia sine Pontificis licentia posse asserunt si badeancia aur dare eleemosynam pauperi , aut juvare Rempublicam , Pontificias censuras, excommunicationes non in injuria Sanctae sedis inclamanto Secunia udaeo omnem Antistitem in victu, amictu modestissimum esse deberes; nec in bene administrandi facultate comessandi aut stipcrbibendi facultatem includi, mi existimo immobilia non debcr venderes; at ex pecuniis sua parcitate corra. sis Idemosinas facere posteri juxta leges verumtamen sui capituli, multa enim ex natura rei licita , lege solent municipali limitari. Et quidem eleemosynae nomine, etiam illa,quaei digentiscipuolicae dantur,intelligenda sunt. II lac volui ad legis naturalis articulos edisserere; video enims immum tributorum anussum tim ex una parte Principes omnia exhaurire vinint,4 ex alia Ecclesiastici nihil pro defensione pendere. Via media vera est; ipsam peragat , qui a virtute declinarc
EXossicio&jiu amento supremi Advocati Ecclesiae, Caesar tene-quReligiones Catholicam, iuraitem sedis Apostolicae MEc-ssita pro virili defendere S. proniovere scelera verὁ,maxime haere-
259쪽
sim punire& tollere. Idem incumbit omnibus statibus Catholicise jure divino maxime Episcopis,qui oves Christi pascere, errantes reducere luposque arcere debent,& peculiari juramento Pontifici.&Ecclesiae obstricti sunt. Atqui haeresin perpetuam, absolutam , inconditionatam impunitatem,paremque cum Religione Catholica desensionem spondere,&vitalis pacti tam direct e quam indirecte cooperarii Creatoris injuriam&perditioncm animarum sunt
tali, quae ossicio boni Principis,3 obligationi Caesaris ac statuum Catholicorum praecipite Episcoporum manufeste repugnant a Pace Religionis , vel alia limili , qualem Protellantes desidcrant,
aut omnia aut aliqua iri ef g ibiliter continens in Pugnat s ritu c-jiismodi Pax cum ossicio S obligatione Caesaris, statuu .: Catholicorum,S maxime Episcoporum.
Rsonti hic Ernestum , scuti saepe alibi supponere unum
Caesiarem, in quem nemo hostis audeat, qui possit universos compescere Scdcontra est. Quoniam Protestantes potentiis me militant, impotentia nostri abusi nos necessitant ut permittamus illa , quae vitare non possumus. Sumosccoeadum calamum Ernesti syllogis nium cxscribo,
Exossicio suo, etiam omni juramento sublato vi uramenti praestiti Inserioivi iuramenti facti Ecclesiae, Caesar cum sit Imperii Caput v supremus Advocatus Ecclesiae,tenetur Religionem Catholicam . Personas tam Ecclcsiasticas quam iaculares, jura item sedis Apostolicae MEcclesiae pro virili defenderes promoveres nimirum obligatione personali, non reali, non enim sui patrimonii impensis
tenetur conscribere milites&exercitui providere; sed impentis eo rum qui defenduntur, servat proportione bonorum, Sciatione periculi quom m haereditarias provintias aeque ac reliquas debere contribuere, cum aeque defenduntur, certum est. Et quidem Caerurem non teneri obligationercas, hoc est, propriis impensis, vel inde evidentcr colligitur,quod ad Imperatoriam laurum promoveri possit quicumque Pauper Princeps; qui nonhaberet vocem passivam in
Comitiis, si patrimonio suo deberet Ecclesiam & Imperium 'desendere Tenetur etiam sectera,&maxime haeresin, summum in Deum
facinus .summum Reipublicae excidium ipsae' pro viribus puni-revi tollere. Unde , si viribus careat, quibo vel haeresin tol-
260쪽
tit, veIesereticos puniat, ab omni peccato liber est i quoniam tali casi, si Ecclesia dc Imperium non possint majorem pecu, nisi unxim suppeditare, o I peditata laselisioni non sinistat, nemo est in clupa, sed siti in temporum inclementia incusa ta si autem Ecclasia inperiumini possim iubministrare vires,&nolint , Caeta in conscientia securus poteri Religionis trophaea maereseos tritimi hos tolerare in conscientia securus Q exemplo Philippi IV. cujus num meminerim appellare ad tribunal Dei PrincipesEcclesiallicos, saeculares, quorum erat stam
rust pae media , quibus Religio, tranquillitas de Ore nae idem onus omnisin i ii it statibus alio sis re naturali divino , marum Episcopis , qui oves ebrii
pascere , errantes reduco e , lupos arcere debent pro viruribus,, peculiari juramento Pontificiis Ecclesiae obstricti fiant. Quam ob rem Episcopus , qui mallet suas retinere pecunias , quam Christi oves tranquille pascere , lapsas inhaeresin potenter corripere se lupos eterodoxus, constanter
sepellare , nullo modo obli timi Episto i sitis reret. Cueviri non sub rustiantur me ita sumentui in hinreucos sis in est eorun in contribuere deberent .
nacitate aut inopia cogitur perpetuam absolutam cinconditionatam , omnia intelligo civiliter humanitusque imp nitatem in aliquibus Provinciis permittere , ne in tot Imperio orthodoxa Religio subvertatur. Et tametsi haeresin in substantialibus iunctis Fidei verae pos*onat, ire desensione maliquibus res accidentalibus.nstin haeresi vetem dei Haereticos Catholicis aequare ne a cogitur Quae omnia , si ipsi essent libera , te evitabisa , jure diseretur ista Es patri , tam directe quam indiret, cooperari in Creatoris injuriam dc perditionem animariim micio boni Princilis , obligationi Catholici Caesaris non satisfacere. Irtus iudandus est Caesar se qui ne omnia mala permittat, minora Merat , hostesque quos armis non potest, is actis retinetinereliquas regiones haeresi inficiam, ne reliquasEcclesia madanti