장음표시 사용
332쪽
333쪽
I hesaurum abstrusum abiens peregre Charmilles Beinque omnem amico Callicii mandat suo. Istoc absente male rem perdit filius: Nam et aedis vendit. Has mercatur Callicles. Virgo indotata soror istius poscitur. sMinus quo cum invidia ei det dotem Callicles, Mandat, qui dicat, aurum serre se a PatrP. Vt venit ad aedis, hunc deludit Charmides Senex, ut rediit, quoius nubunt liberi.
334쪽
Ssequere hac me, gnata, ut munus langaris tuom.
S ei luor; sed finem fore quem dicam nescio.
Adest: hem, illaec sunt aedes. I intro nunc iam. Nunc, De quis erret vostrum, paucis in viam Deducam, si quidem operam dare promittitis. S
us. i. Codd. ἀuieti et: Sequere me. mea gnatia, tit munus Itingaris liatim.
meri niaria 4 me usque ad praetorem.
VI a. Smtior. M. 46 I. et Poen. 3 i et Moere hae me ; Rud. icor Sequere me hac ergo; True. 6oέ : Sequere me haec Terentii Heaut. IV. 1, 53 : Se quere me intro hiae; et ibidem IV, et, 4: Sequere hae me ocius. Iam cur grammati ei libros ipsius Comiei praetulerim in hae ea issa. vid. Men. S4 . Nost. 456. G. Hermanno in editione Triuumi, quae proditi is , repon rei laeuii: Sequere hac. mea gnata , uemuntis frigaris itium. 3. illaee) vid. Poen. 93 . Vulgo illae, ex interpretatione. ut videtur. G. Hermannus: Aues illae stinga/des eie. male correpta posteriores,llaba in Adest, et en reposito pro hem. quod etiam demonstrantis esse. multis ex locis poetarum colligas. tibi alterum istud metro adversatur. velut habes Mete. 3M: Lx. Si -- quam Oid alis mettim amatorem . hemillie rit f et Poen. 7s r Ao. Quid is virum tilii est. Mil Ap NI. Rem -
5. si quidem ) neete sie Rermannus. Libri sen ii alieno et depravato metro coniuncte: flauidem.
335쪽
Nunc igitur primum , quae ego sim et quae illaec siet, Huc quae abiit intro, dicam , si animum advortilis. Primum mihi Plautus nomen Luxuriae indidit; Tum illanc mihi gnatam esse voluit Inopiam. Sed, ea quid huc introierit inpul Su meo, io stipite et date vacivas auris, dum eloquor. Adulescens quidam est, qui in hisce habitat aedibus; Is rem paternam me adiutrice perdidit. Quoniam ei, qui me alat, nil video esse reliqui,
s. igitur primum Sie V. C., qnem
exprimunt Taul, mannua et Herman-ntis. Vulgo minus rμua τρως: mimiam igitur. Quamquam vid. quae uos Ampli. 3έi. Totus autem versiis in editionibus sie habet: Mne primum igitur . quae ego sim, ri quae illa ha atri, quae quum sie dimensus es et
feetum ratus. etiam itieuleavit inter haec et sies . quem sublesiae silet auetorem nollem secutum esse C. Heris mannum, dum sic rei, nii: Mne igitur primum . qtiae Go sim , et quae Mee etiam sies. Plane otiosum l1. l. et vix latinum est eta etiam. Versus autem sie scandendus . G qtitia non eliso, qua de re es. Ampli. 14s: Nune
igi l rur primum . quae a i go sim etl qtiae illuri l siet ; nam illare pro
tua hare reseri hendum esse . . intelligat, quum hae e quidem ieeito merus sit error librariolum, gliseenie eorrnptione tu aee. At haee, denique alti ha e exarantium, stetit A literam male addi solere monui Asin. 24. s. Vulgo disseiliore metro quam quam vid. Amph. l. l. ad ε ) : rim ne mihi ete. Repositum a me a Iane, stetit modo legimus quae illiaee siet. quod quam facile in hane transire potuerit, norunt. qui eodd. norunt NM. Λngelius. Aldus et Lambinus nimici eotiatis . T. mihi natam Ang.
Ald. gnatrim) hane is esse Mol. In . . DECmelius Metindum istos G. Hermannus: Irim mi hiane is esse gn ram . M. ImProrsus autem inepte Tatihmannus auctoritate codicis deortali: T. h. m. gnatam Maliam esse M. I. Foel his is gnatam perscripserat in eo eo dice librarius, neque alterum delevit . ne litura emtores csseuderentur , stetit mos est in titie genere eius nationis. CL No t. so, Bud. io26. Cae
i. i. m. Transponere maluimus vertia
huc quia, quam rescribere immisso ditio . de quo dietum Amph. Prol. I Minlrodierit; nee tamen refragabimur , si quis, positu verborum immutato. hane rationem potiorem existimatit. G. Ilermannus mire proluhior Sed Me nune e id immisti introieria meo, siquidem nune utua in titillo libro antiquo exstat, verbaque si et taleeta naturalem illam gratiam . qua pollet Noster prorsus Auserunt. ιέ. aliae) Solotice libri, vileret. Sae-
336쪽
Dedi meam gnatam, quicum aetatem eXigati is Sed de argumento ne exspectetis sabulae :Senes , qui huc veniunt, hi rem vobis aperient. Huic nomen est Thesauro graece sabulae; Philemo scripsit; Plautus vortit barbare, Nomen Trinumo secit. Nunc vos hoc rogat, Vt liceat possidere hanc nomen fabulam. Tantum est. Valete: adeste cum silentio.
Pe sie errari . monitum Amph. 332. To me non liquescit. Vid. Ainph. Iέs. s. v. C. Dedi P meam g. . unde Pareus et Hermannus sererent D. iam. g. Sed nihil opus, neque est quod
etim hoe reponas: Mictim is aer. - . .
quum ahsque isto pronomine eonstet metrum, ictim non eliso, qua de re ei. supra ε. Male enim editionis Hemannianae censor in ephemerida. Ien. a. I 5. pag. 58 , verba sie
Ad. prol. 22 H. 8. Libri perverso metro . nisi se scribatur graeced. de quo cl. Io: mio nomen Graeea est Th.1. G. Hermari ianus iambim senario minus probo:
extremum. Iam et gravissima vox
es tiro sub ictu. et praecipuo qui dem , posita.
337쪽
II ae amicum castigare ob merita, nunc male i. S. I, 1. In moene est facinus, verum in aetate utile Et conducibile. Nam ego amicum hodie meum Concastigabo pro conmerita noxia Invitus, ni id me invitet ut faciam fides. sNam hic nimium morbus mores invasit honos: Ita plerique omnes iam sunt intermortui.
Vs. r. Vulgor Naa amictim eritii - re Oh meritiam noxiam . Immune
sistantis ete. Aliud cantant NSS.hoe: e amicum east. Oh meril solus V. C. meritam ) non mala noxia v. C. noxiam . Illud a principio versus recte aeceperunt pro M. h. e. Nae. Aievi saepe addet obliti sunt seri et iteras initiales , puleriore colore post appingi solitas. Sed verba non mala. quae pro non malam perperam seripta existimarint. dum haud eone quiant . confidenter expunxerunt, et pro eis ex proximis petitum verbiam noxiam inferserunt, quod supposititium esse metrum arguit. Nisi quis verba non mala pro glossa habeat eum hono viro Pareo. Lepidam vero glos sam, eui nihil sit quod utcunque re spondeat in verbis scriptoris i Excluso igitur etsi noxiam legendum vidi: Naaam eum eastigiare M meritia . nunc misti Inmoeria est faeinus ete. Ob merita , h. e. ob delieta . sient passim adhibetur Meri tim. Vetha Non Et ne tititia raro inter se iis utari. moniliam Astri. 84 . Most. 335. Tωmalia autem victui in i quod rescrip l, male , h. e. valde, de quo usu voeabuli vid. Sueh. xxo. Denique NSS. et edd. vetti non Immiana, sed praeserant illi Immene. hae Immane, h.
Lipsius De reela peontinetatione Iali. nae linguae cap. ii: Vulde intithaianum nune quidem videri ait Mega. ronides. si quis amicum ob merita eastiget: sed interdum id esse titile. Qitum autem dicit nune, non sic olim fuisse siguiscat se ptiero. tit in acti
temporis I datores sunt . auctore Fiae . Mnes.
Si quia noriati reetius istis . Candidus impertie si non . his tinera
3. Particula Nam hie . ut saepe . ponitur omissa hrevi sententia saeila suppletida; ut hie intelligi pote,t i
od mihi mo e num tisti Deriit; ad quod reserantur istar Nam ego iami
338쪽
Sed, dum illi aegrotant, interim mores mali ,
Quasi herba inrigua, subcrevere uberrume, Neque quidquam hic vile nunc est, nisi inores mali; iti rum licet iam messem metere maXumam
Nimioque hic pluris pauciorum gratiam Faciunt pars hominum, quam id, quod prosit pluribus. Ita vincunt illud conducibile gratiae , Quae in rebus multis obstant odiosaeque Sunt, is nemoramque faciunt re privatae et publicae.
Larem corona nostrum decorari volo. i. s. I, a. Uxor, Venerare, ut nobis haec habitatio Bona, fausta, felix, sortunataque evenat , Teque ut, quam primum possit, videam e mortuam.
Hic ille est, senecta aetate qui factust Puer, dii Qui admisit in se culpam castigabilem. Adgrediar hominem.
s. menal Bene sie reposuit C. Bermannus: nam C d. tii ετρως meis nivit, quod illius interpretamentum. s. Aul. Io.uo. Haee solus seeum Callicles, quod addita lineola indieavi, de quavid. Ba. 468. 2I. Prius o in aenecia elidendum si melli gratia. Vid. ad Amph. prol. 4. Ninus reeio C. Hermarinus: Hic alti est, seneclia aetate q.I. PeOrre' pla voee gravissima illa et acuto me. verbo nullius Ponderis. x3. Quoia Mox prope me sonat Verba haee. neseio qua de causa. transponit G. Herniannus: Quoia prope me Dox sonat' carpit hane mutationem etiam censor eius in ephemeridd. lenonas. l. i. supra ad pr. IS. nisi sotie aeui voluerit Hermannus verbum pro e. Sed hoc seri, minime
339쪽
Tui benevolentis, sid ita es, ut ego volo; Sin aliter es, inimici alitiae irati tibi. dis
o amice, salve, atque aequalisl ut vales, Megaronides 8
Et tu edepol salve, Callicles. Valeti Z valuistin '
ne ne liercle est, illam tibi valere et vivere. 36
Credo liercle te gaudere, si quid mihi mali est. .
omnibus amicis, quod inihi est, cupio esse item.
iliam tibi bene sentire et Dioere ἰ nn miarii noti potest nerviatiui rutio, ver- α ia ita dimetientis, eorrepta voce hercle: Bona hei ele est. l aliam leui bene i Dialere ete. Alterum bene de glossa est. Similiter inna :Illum heste gerere rem et Dialisae et Pi- Mere. m. ait: Viseia, O Mes. Et siepassim. Cf. Eliam uos ad Ba. 3έ. 3 . C. ueritiantius, cum lati, vi no dillabis: si . Diu mi est mi L.
340쪽
Inmortalis est: Vivit victuraque e St.
Bono hercle nuntias, Deosque oro, ut vitae tuae superSteS suppetat. as
Dum quidem hercle tecum nupta sit, sane velim.
Vin' conmutemus Z tuam ego ducam et tu meam 'Faxo haud tantillum dederis verborum milii.
Nam quidem tu, Credo, mi inprudenti obrepseris.
Nae tu hercle saxod haud scies, quam rem egeri S.
Habeas, ut nactus: nola mala re S Optuma est: Nam ego nunc si ignotam capiam, quid agam, nesciam.
Edesiol proinde ut bene vivitur, diu vivitur.
pleonasmo eui male di similem sormam Quis enim praetendii Crouo- vius, de is in vid. interpp. ad vectineti Hellenolex i, Σ, 6. i: Aia mutie im. Quod reposui. priscis in usu nil uid. Dciret lex te. Diti ul. h. v. ;Colum. I, i . so Dic. et vicinum ebiscriptiirae volgatae. Vcit. edd. : N qtie enim ele., Camerarius et Lai ubinus : Atinstitim ita , credo, etc. 4 . Vulgo ndi acrescente vi Isu , δε-xo. CL supra 24. Egeris positi in pro agas vel ag s , sicui stat Lartim indietiti vi ae si ibi unctivi promiscue i surpati solet: vid. G. I. Vossii Lcit. grarin m. Pag. 99. Callies es fore dieii, ut ne seiat Megarouides. quid agat, qtiove Re xeriai. si uxores sticis com mutavi rint ; ne itie ab eo dissentit Neparoti ides versu έα. Quae senion ita itim elara est utque apta hute loco . ut mirer 'stia fiducia re erip erat iueditione sua G. Itemnauutis: Noe mhe cle .ro itinc soas , qtitim rem egeris. X us quidem pro scies edd. veit. sed minus cligauior ei proelii dis hio ex tulerpres icitione: vid. Ampli. 833.