장음표시 사용
191쪽
res, tenebras dissipat, vim praebet sutura peccata vitandi, Christo Domino incor porat, & alia multa dona confert. mis, nisi insipiens, tantam donorum copiam sponte differre in vitae finem, aut in provectiorem aetatem velit 3 Sed quid contra antiquatum abusum verba landor Intorquenda haec potius essent adversus illos qui susceptum baptismum profanant, & deturpant , qui sceleribus onusti se cundum poenitentiae baptismum procrastinant, & in vitiorum coeno volutantur . Verum de hoc infra. XIV. Qiiaest. V. Quis ordo servatus olim fuit in catechumenis tingendisi Resp. Catechumenus graecum vocabulum est, quod latine redditur instructus , seu ille qui instruitur ; & qui instruit, caterbitans nuncupatur ; ct instructionem in fide Graeaci eatechesin, Latini earecbismum appellant. Alii distinguunt eatechumenos in audientes, genuflectentes, dc competentes. Alii contendunt genuflectentes non fuisse di
versos a competentibus. Idcirco tres classes constituunt, audientium, competentium,
electorum. Qui christianae religioni dare nomen cupiebant, ab Episcopis in eateis monos recipiebantur, impresso crucis signo illis in fronte. Ad audiendum verbum Dei admittebantur in loco, dicto Auditorium : ipsique audienses dicti , quia, audita eoncione, dimittebantur : & Missa, quae usque ad osertorium , catechume norum dicebatur , pro fidelibus procedebat usque ad finem . Expleto audientia tempore ad secundam competentium stationem pergebant e & tunc nomina illorum ecclesiasticis tabulis inscribebantur, dc crebris precibus, ieiuniis , pervigiliis , & geniculationibus ad baptismum suscipiendum sese praeparabant. Ne vero indiagni initiarentur, examen in illorum mores, quod ferulinium appellabatur , instia tuebat Ecclesia. Ex ordine Romano septem scrutinia celebrabantur a tertia d
minica Quadragesimae; sed praecipuum fer. 1 v. die scrutinii dicta , eelebrari solutiim erat. Si quis catechumenorum fiagitii alicuius reus deprehensus erat, ad amdientium stationem remittebatur. competentibus vero quorum mores probati constabant, sembolam una cum Oratione dominica tradebatur, dc continuo vocabantur
Electi . Symbolum vero ipsi reddebant, idest memoriter recitabant, paullo ante baptismi susceptionem. XV. Quantitas temporis quo in unaquaque natione morari deberent catechumeni, non erat ubique eadem. Concilium Eliberitanum cam xlii. iis qui in gentilitate honeste vixerant, biennii spatium praescripsit. Iudaeis, in divinis litteris eruditis, dc unius Dei cognitione imbutis, octo mensium intervallum determinavit Concilium Agatense anno soέ. Concilium Nicaenum I. id arbitrio , de prudentiae Episcoporum definiendum reliquit. Instante mortis articulo ante impletum tem pus baptisma administrabatur. Hoc quippe tempore nee ipsis Ethnicis baptismum petentibus denegabatur. XVI. Tempestate nostra, licet obsoleverit disciplina triplicis catechumenorum
192쪽
classis , viget tamen, si substantiam spectes . Pia enim Ioca consecrata sunt in quibus Ethnici, Turcae , Iudaei recipiuntur, certo tempore a piis Sacerdotibus , probatisque viris imbuendi ; neque ad sacrum laVacrum , admittuntur , donee in praecipuis religionis nolisae mysteriis optime instructi sint. Methodus haee ex ipso Evangelio originem trahit. Fide ex ση itu , ση itu autem per vestbam ch=isi inquit Paulus Rom. x. Et Christus Dominus Matth. xxvi II. Euntes docete omnes a iste, , baptizantes dce. Haec instructio summa peragenda diligentia est, & alitu, baptizandorum animis imprimenda sunt christianae religionis mysteria, de potissi inum morum doctrina : morum quippe sanctitas fidem alit , & religionem fir
XVII. Quaest. UI. tempore baptizandi catechumeni sunt e Resp. Antiqua Ecclesiae eonsuetudo obtinuit ut in sabbato sancto Paschae , vs Penteresse, nisi impedimentum obsit, solemnis catechumenorum baptismus celebretur. Congrueniatiam assignat Tertullianus Lib. de baptis cap. xl x. inquiens . Diem baptismo δε- lemniorem maseba praesaι , eum passio Domini, in qua tingimur, adimpleta est rexinde Penteeoste ordinandis Iavacris latissimum spatium est , quo Domini resur-νεctio inter dissipulos frequentata est , gratia viritus fancti dedieata . spes adveηtus Domiηi subostensa . Hoc idem tempus praescribit Rituale Romanum . Alicubi die quoque Epiphaniorum eollatum adultis baptisma legitur. Ludovicus
Habere cap. x Ita narrat, tempore suo gravem fuisse exortam controversiam inter duos Parisienses Theologos , altero negante, adfirmante altero, die Epiphaniorum celebratum baptisma fuisse : &, relatis utriusque partis documentis, colligendum inseri , in aliquibus Ecclesiis praelato die eonserendi baptismi morem obtinuisse . Sed, missis eatechumenis , de quibus obiter verba seci , in semitam
XVIII. Queiaest. VII. .An praeceptum fuscipienili bastismum a litet adustos ς' ut suss rimum commode possunt , sub poena gravis culpae baptismum fusilpiant 'Resp. Diximus supra, neeessitate medii requiri baptismum ad salutem . Quae autem medii necessitate neeessaria sunt, potiori iure neeessaria sunt necessitate praecepti . Indicavimus quoque antiquam consuetudinem baptismum protrahendi in multum tempus. Disputatur nune, sit ne praeceptum quo obstringantur adulti ut quam primum commode possunt , baptisma suscipiant. I legant Ledesma , dc Fili luctus . Sed adfirmat communis sententia, quam certissimam appellat Leander d/0. I. quas. κi I. laudatque pro eadem Caietanum, Suarea, vasquea, Victoriam. Bona cinam, Hiirtadum. Diealtillum, Reginaldum, & .alios, quibus subscribo obrationes quas supra dedi .eontra .haptismi dilationem. XlX. VlIl. vereant ne mortaliter parentes , ἐν tutores Mi Monti m fine rationabili eossa bapti a disserunt ,' Resp. Adfirmat communis sententia et
L iiij quia Dissiligod by Corale
193쪽
168 LIB. II. DE BAPT. ET CONFIRM
quia sine necessitate exponunt illos periculo damnationis ; ideoque peccant conistra legem earitatis , dc contra Ecclesiae consuetudinem . Sie docent Sotus in IV. dist. v. qu. . unis. artic. 3. 3T ist. III. quaest X. Bellarminus cap. v Ilia Bonacinadio. II. quaest. II. punct. 2. num. 6. Leander disp. I. ρκιοι κ III. ἐν xiv. ubi citae
Filii uetum , Dicastillum , HenriqueE , Dianam, & alios . Disputant recentiores , quot a nativitate dies differre parentes possint filiorum baptisma absque gravi eulpa. Differri posse, sublato mortis periculo, usque ad octavum diem, vel dum
decimum sine peccato mortali, docet Ledeisa - Hane dilationem usque ad me sem, ob maiorem baptismi solemnitatem , extendit Castropalaus - Leander cum Soto peccare mortaliter parentes docet qui, cum commode ad baptismum infamtes adducere possint, differunt ultra octavum aut duodecimum diem - Negotium
est summi momenti: idcirco summa diligentia curare parentes debent ut qua primum fieri potest, infantes baptizentur. XX. Quaest. IX. Sareari ne hae tempore aliqui possisnt absque baptismo, si ει dem nem ignινent e Resp. Adfirmat Martinus Bonacina diis. II. quaest. Ita p-22. num. Is ubi alios citat . Pie credendum est, inquiunt, Deum infusarum lumen aliquod . & speetale auxilium , quo eiusmodi ignorantes se se convertant . Pia haee credulitas , non ex divinis Scripturis , sed ex quadam naturae tenerit dine ortum ducit. Si piae credulitati locuς concedendus sit; praesumendum p tius, Deum daturum & lumen tenebras dissipans ignorantiae, & auxilium quo ..excitetur servens baptismi desiderium . Cum enim Deus praefinierit baptismum tamquam unicum delendi peecati originalis remedium , si eiusmodi ignorantes salvos velit , . eosdem illuminabit, ut baptismum aut expresso voto, aut reipsa fuscipiant. Reiicienda itaque praelata opinio . Admissa ignorantia invincibili baptismi , damnabuntur negative ob defectum necessarii remedii, gratia nempe sanctificantis, & positive ob peccatum originale, dc actualdi
I, Π X dicta sunt, eonstat omnem hominem in statu vis degentem',
sive virum, sive mulierem, baptismi subiectum capax esse . Certum quinque est insantes in utero matris inclusos, non esse baptismi capaces. In conir versiam ab haereticis vocatur baptismus parvulis administratus ante usum rati nis. Ex iis quae paullo ante dicta sunt, patet infantes bapti Eandos esse simul ac commoditas occurrit . Nihilominus quia hauetici plurimi denegant consere dum
194쪽
dum parvulis baptilina ; ideo paucis controversiam resolvam iuxta Catholico rum doctrinam. II. Quaest. I. Admisistrandum ne parvulis ame rationis usum bapti a P Res p. Praeter antiquos haereticos Hieracitas , Valdenses , Petrobusta nos, Henricianos, ct catharos, ex novatoribus Anabreptistoe, seu Rebaptizantes dim, parvulos in insan tia bapti Eatos, cum ad aetatem adultam perveniunt , rebaptietant. Michael Ser vetus insantium baptisma abominationem appellat. Lutherani, & Calviniani fi delium , non infidelium , filios baptizandos esse docent. Salmasius Vitringa, &alii novatores blaterant, neminem olim nisi in adulta aetate baptizatum. III. Ad propositam quaestionem respondent Catholici omnes , parvulos baptismi capaces esse; adeoque & valide, & licite baptiEari . Id eruunt tum ex divianis Scripturis , tum ex universa , & antiqua Ecclesiae consuetudine . Et ad primum quod attinet , quemadmodum in veteri lege indefinite , & universe circumcidi omnes Deus mandavit Genes xv II. ne anima incircumcisi deleretur in populo suo : ita Ioan. m. indefinite & universe praescribit baptismum : 2Iisi quis νenatus fuerit ex aqua &c. Sed circumcisioni subiecti parvuli erant et ergo baptismo tingendi parvuIi sunt . Tam siquidem circumcisio , quam baptismus ad peccatum originaIe delendum instituta sunt. Omnes autem culpam originalem conistrahunt . Ergo omnes praefinito remedio egent . Praeterea nonne parvulis beneseia Christus suis manibus contulit ut habetur Matth. x Ix. Oblati sunt ei paria muli, ut manus eis imponeret: & discipulis increpantibus eos qui parvulos offerebant, dixit : Sinite parvulos, nolite eos probibere ad me venire r talium es enim regnum caelorum . Apostolos quoque baptizasse parvulos , haud obscure colligitur ex Assi xuti ubi legitur , Paulum familiam Lydiae Purpurariae, de omnem domum custodis earceris baptiaasse . In domo autem communiter & parvuli, &adulti reperiuntur . Accedit Ecclesiae perennis traditio. S. Augustinus Lib. L depec. merit. cap. xxv I. Pelagianos parvulorum baptismo ad incitas adigit . Porro io parvulos baptizandos esse concedunt, qui contra auctoritatem universae Eeeo-μ , proculdabio per Dominum, ἐν Apostolos traditam, venire non possunt , concedant oportet, eor egere beneficio Mediatoris, xι oblati aper fac amentam dcc. I mTum eap. xxx IV. Proinde quod attinet ad baptismum parvuorum , ut eis fit necessarius, redemptione etiam ipsis opus esse eoneedunt, sicut cui iam eorum Γbe se brevissimo Gntinetur. Si universalis non suisset consuetudo, an tacuissent Pelagiani An salsitatis non redarguissimi Augustinum l v, sed, missis plurimis aliis traditionis documentis , eanones Concilii Triden-eini rescribendi sunt. Adversus Anabaptistas eam xii. haee statuta sunt. Si eris dixerit , neminem esse baptizandum , nisi in ea aetate qua Christus baptizatμι est ,
eet in ipse mortis artisvA ; anathema fit. Iterum can. x III. Si quis dixeriν , par
195쪽
, o LIB. IL DE BAPT. ET CONFIRM
vatis , eo quod actum eredendi πω babeant , suscepto baptismo inter fideses computaηris non esse, ac propterea, cum ad annos discretionis pertenerint , esse reba- piletandos , aut praestare omitti eorum baptisma , quam eos non acta proprio credeates baptizari in sola fide Ecclesiae; anathema fit.
V. Erasmus errorem invexerat examinandi baptiEatos parvulos , eum adultam aetatem attigerint, num ratum habeant susceptum baptisma . Adversus hune e rorem Concilium sequentem cam x Iv. condidit. Si quis dixerit , huiusmodi parvulos baptizatos , dum adoleverint , interrogandos esse, an ratum habere velint quod patrini eorum nomise , dum baptizarentur, pοInriti sunt ; ἐν ubi se nocte responderint , suo esse arbitrio relinquendos I xec alia interim poena ad ebristianam visam redigendos , nisi ut ab Euebaristiae , aborumque sacramentorum perceptione arceantur, donec reisisco et, anatbema fit VI. Opponunt r. Non minus doctrinam quam baptismum Christus praecepit Docete omnes gentes, baptizantes &e. Insantes non sunt doctrinae capaces: erg neque baptismi. Rursus, qui erediderit, ἐν baptizatus fuerit, salvus erit . Resp. Utrumque praecipitur, quoties utrumque praestari potest. At minime iubetur ut utrumque omittatur, si unum peragi valeat, di non alterum. Credunt parvuli non propria , sed aliena fide . Sapienter de more Augustinus ferm. ccxciv. olim xiv. de Serb. . s. respondet. Ad verba aliena fanatur , quia ad factum alienum mulneratur . Credit in Iesum Chrsam e fit interrogatio . Respondetur, credit . Pro non loquente, γνο mente, pro flente, ἐν quodammodo , Mi subveniatur , Orax re , respondetur, ἐν valet. An etiam hoe femeas ilis persuadere conatur, quia non valet e Absit a cordibus qualiumcumque Cbristianorum . Ergo respondetur , v let. Conspiratione quadam communieat spiritus : eredit in altero , qaia pereavit is altero . An vero inveniet vitam praesentis saeculii , quem parturivit infirmitas ι ἐν
non inveniet' vitam futuri secuit , quem parturivit caritas e Ad huius doctrinae conspectum in nihilum recidit argutatio Erasmi , effutientis iniquum esse insciis , dc ratione destitutis parvulis iugum imponi, quod, velint, nolint, cum adoleverint, ferre debeant . Immo suspicienda est infinita Dei clementia, ct sapientia , quae disponit ut qui per unius delictum perierunt, per alienam fidem salvi fiant Iugum quod illis imγ,nitur, non servitutis , sed libertatis est: non eos gra at , sed ad vitam erigitis VII. Opponunt a. Imitandum est Christi exemplum , qui anno tricesimo suscipere baptismum voluit. Respondet S. Gregorius Nazianaenus orat. xl. Cum Deum dixisti, qαisio a re soluta es : nam ille purgatio ipsumet erat, nec purgationu i digebat : et erom rva ea a purgabatur , quemadmodum cyi carnem ferebat, cum carnis expers esset. Nec vero quicquam periculi ei metuendum erat baptismum
p φη ganti: quippe qui passionis quoque suae arbiter esset, quemadmodum nativi-
196쪽
ratis. Tibi autem nοα leve periculum imminet, s bino corruptioni sti genitus, nee
ineorruptibilitate indutus excesseris . Heiac patet novatorum commenta nova non
esse , sed vetusta . & a Patribus sanctis , Rntequam perduelles isti in medium prodirent , penitus evulsa . Nec ost quod alia leviora quae obtrudunt , discu. tiam ; eum seipsis dissiliant.
vi II. Breviter, & pmut instituti nostri ratio postulat , novatorum commentis explosis , quaestiunculae nunc resolvendae sunt quae inter Theologos catholi eos disputantur. IX. Quaest. II. An satyri , vel concepti ex bruto femina sint baptismi eapa ees P Resp. Leander disp. v. qu . I r. refert Dicastillum , innuentem opinionem adfirmativam probabilem esse. At nulla probabilitate frui talem opinionem, ceristum est. Nam soli homines rationales peccatum originale contrahunt, & baptismi eapaces sunt. Sed satyri, vel fetus concepti ex bruto & femina, homines rationales non sunt. Ergo baptizari non debent. od opponunt probabile esse .
active seminas ad generationem concurrere, vanum commentum est. Utcumque enim concurrant, masculi primas in generatione partes exercent; ineptumque est
femineum semen ad prolis conceptum , nisi virile semen accedat . In proposito autem easu semen serinum est : idcirco proles humana dici nequit . Quid, si h mo coeat eum bestia Tum sub conditione baptizari posse , doeet Leander eum DicastilIo, Pa Iao, Possevino. Si, quod minima mea opinio praesert , dicere debeam , ex bestia, licet virili semine secundata , nasci posse hominem , commentum mihi est omnino arbitrarium. & omni fundamento destitutum.
Resp. Communiter Auctores docent , inspiciendum esse, an monstrosus fetus humanae naturae speciem praeserat , praesertim in capite , praecipua corporis humani parte, & rationis domicilio. Rituale Romanum, & S.Carolus Burromaeus in instructionibus baptismi in easu dubio monent ut Episcopus eonsulatur. Si dubitetur, & immineat mortis periculum, baptizari potest conditione adiecta . Monstrosus autem latus dicitur, eum a recta consueta serma declinat; ut si habeat quatuor crura, duplicem ventrem die. Si duo capita in monstro appareant, duoque corpora distincta, sed unita; tum duo sunt homines, de singuli baptizandi sunt . Si periculum immineat, unico baptismo ambo baptigari debent hae sorma r usvos baptizo dce. Si dubitetur. duo ne sint, aut unus homo ; tunc unus absolute baptizetur , alter vero conditione adhibita . Verum, ut dixi, his in casibus Episcopus consulendus est. Ermaphroditas baptirandos esse, omnes docent. Qiae de Centcuri1, Hippoeentauris, Onocentauris narrantur, sabulosa mihi sunt . Spurii, &filii excommunicatorum baptigandi sunt. De infantibus expositis ea servetur consuetudo quae pro variis eircumstantiis in propria Ecclesia viget. C A.
197쪽
Sint ne baptiquendi infantes in elium , inetitis ,
O seopum Tarsensem Urbis Vice erentem anno I p. controversiam hane perspicue, & more suo eruditione summa illustrat . Regulas quae in certis quibusdam ambiguis eventibus servandae sunt , praescribit . Illarum specimen moκ perstringam. Sed primum omnium status quaestionis expono. Sermo in praesentia est de insantibus ratione destitutis ; cum certum penes omnes sit, adultos, invitis parentibo, baptizari posse . Pueris infidelium baptismum administratum validum esse, omnes adfirmant, Durando excepto, qui ad infantium baptismi vat rem parentum consentan necessarium asserit. De licita administratione Theologi contra Theologos disputant. II. Nomine infidelium intelliguntur sectae a christiana religione aversae, qhales sunt Iudaismus, Mahumetismus, Ethnicismus. Quamvis omnes haeretici vera quadam ratione , inquit P. Druin de re faeram. de baptis east. III. g. r. dici infideles possint ; tamen Ecclesiae, a qua descivere , subditi sunt . Idcirco publica E clesiae auctoritate, si opportunitas postularet , istorum manibus eripi infantes possent, de in Ecclesiae sinum, a quo iniuste avulsi detinentur, restitui, & si baptizati non essent, baptizari. III. Triplex pro praesenti instituto infidelium status. In primo sunt qui a Christianorum potestate liberi omnino vivunt. In secundo sunt alii qui iure belli , emptionis, aut alterius tituli mera mancipia Principum christianorum existunt . In tertio sunt illi qui civili, dc mera politica subiectione Principibus christianis parent . Convenit penes omnes , infidelium primae conditionis insantes baptizari licite non posse; quemadmodum eonvenit , licite conferri baptismum posse pueris infidelium secundi status. De pueris infidelium tertii status disputatur in utramque partem . Adfirmantem partem Seotus eum sua schola defendit. Negantem propugnat S Thomas cum Thomistis , quibus communis aecedit Theologorum , dc Canon istarum consensus, ct Ecclesiae consuetudo. IV. Quaest. I. Illicitum ne est baptizare infantes infidehum , invitis eorumdem p rentibus e Resp. Adfirmat S. Thomas, & tribus rationum momentis suam eonfir
198쪽
suetudo , quae semper est in omnibus remulavda : quia ipsa doctrina eatbοBeorum Doctorum ab Ecelsa auctoritatem habet . Unde magis standum es auctoritati Eeel se quam auctoritati veI Augustini, vel Hieroumi vel euiuscumque Doctoris . meaatem Mel me usus numquam habuit, quod Iudarorum finii, invitis parentibus, baptizarentur ; quamvis fuerint retroactis temρoribus multi eatholici Principes potenistissimi , ut constantinus , Theodosius , quibus familiares fuerunt sancti ni Episevi , ut Diseser Constantino , ἐν Ambrosius Theodosio ; qui nulta modo praetermissent
ab eis impetrare , si hoc esset consonum rationi . Et ideo periculosum videtur bane assertionem de novo inducere , ut praeter consuetudinem in Ecclesia bactenus observatam , Iudaeorum filii invitis parcntibus botizentur . Et butus ratio est duplex . a quidem propter perieulum Dei. Si enim pueri nondum usum rationis habeninus baptismum fusciperent , postmodum cum ad perfectam aetatem pervenirent , de faciat possent a parentibus induci ut relinquerent quod ignorantes fusi erunt : quod
vergeret in fidei detrimentum . Alia vero ratio est , quia repugnat iustitiae naturali . Filius enim naturaliter es aliquid patris . Et primo quidem a parentibus non distinguitur secundum corpus , quamdiu in utero matris continetur ; postmodum ve ro , postquam ab utero egreditur , antequam m liberi arbitrii habeat , continetur sub parentum eura , ficut sub quodam spirituali utero . Quamdiu enim usum rationis non habet puer , non differt ab animali irrationact. Vade Mut bos , veIequus es alicuius , ut utatur eo, cum voluerit, secundum ius civile, sicut proprio instrumento; ita de iure naturali est quod filius , antequam habeat usum rationis , fit sub eura patris . Unde contra iustitiam naturalem esset, fi puer , antequam h heat usum rationis , a cura parentum subtrahatur , veI de eo aliquid ordinetur , invitis parentibus. Postquam autem incipit habere usum liberi arbitrii , iam incipit esse suus; is potes quantum ad ea quae sunt tardi divini , vel naturalis , Mi ipsi providere : is tunc es inducendus ad fidem non eoactione , sed persuasione; impotes etiam invitis parentibus consentire fidei, baptizari ἱ non auιem antequam habeat usum rationis . Unde de pueris antiquorum patrum dicitur , quod salvati sunt in fide parentum : per quod datur intelligi quod ad pareates pertinet provia. dere filiis de sua salute, praecipue antequam habeant usum rationis. V. Primum rationis momentum ab Ecclesiae auctorisa te arcessitum , Peremptorium est. Nihil enim chriltiana Ecclesia prius habet quam Christi regnum amplificare. Ergo si hoc praedita iure fuisset, illud profecto executioni demandasset . At tantum abest ut hanc potestatem exercuerit aliquando , quin declaravit oppositum in Synodo Toletana IV. anno 633. ean. IVII. videlicet, nemini deince rad credendum vim inferendam . cui enim vult Deus , miseretur , is quem πη' , indurat : non enim tales inviii salvandi sunt , sed volentes , ut integra sit forma
iustitiae et fui enim homo proprii arbitrii voluntate serpenti Obedisηι ρςrιδι ἱ fie
199쪽
1 4 LIB II. DE BAPT. ET CONFIRM
voeante gratia Dei propriae mentis conversne qui se eredendo famatur . Ergonen vi , sed fiberi arbitrii facultate , ut convertantur, suadendi sunt. non pοι ius impellandi. Similia habet S. Gregorius Magnus Lib. I. epist. xlv. ad Episcopos Arelatensem, & Massilien m. Et quamvis sermo in canone rescripto sit de adultis, ratio tamen producta aeque comprehendit parvulos. Vis enim parvulorum parentibus insertur, non secus ac ipsis adultis, dum, iisdem reluctantibus, ipsorum parvuli baptizantur. Altera ratio S. Thomae, apostasiae periculo nixa, quam sit valida , ii omnes callent quibus compertum est quam sit vehemens parentum iri filios amor, & quanta sit in parentes filiorum observantia, & obsequium . Desecto igitur a christiana religione moraliter certa, nedum probabilis est . Expone 'aetur igitur baptismi sacramentum, reluctantibus parentibus administratum parνulis, contemptui, scandalo, & ludibrio . Ratio tertia ex ipso naturali iure manat. Iure quippe naturae, patriae potestati siti subiecti sunt. iErgo violatur ius istud, dum, ipsis invitis, baptizantur. Nam aut eripiuntur huic potestati paternae post baptismum I dc tunc transgressio iuris est manifesta et aut sub patria potestate reis linquuntur; δc tune periculo subversionis subiacent, & sacramentum profanationi exponitur. Hane suam sententiam confirmat S. Thomas III. Parr. quasi lxv IG. artiro. dc quodlib. D. art. 7. His in locis omnia argumenta quae ab adversariis opponuntur, resolvit. Pontifex summus BENEDICTUS XIV. Aci cit. num. s. te. statur, in tribunalibus S. Thomae sententiam praevalere. E' prevaluta perὸ ne' tribunali r opinione di S. Tommafo , come attesta ia cardinaI Asiletu lae inconstantia - in fide; ed e anche pia comune fra i canonisti, ed i Teologi . Quae se latine reddo. is Praevalet tamen in foro opinio S. Thomae, ut testatur Cardinalis Albi Ei is inconstantia in fide. Est etiam apud Canon istas, & Theologos communior. VI. Opponunt r. Scotistae Falsum est, violari ius naturale , dum, invitis parentibus, baptizantur parvuli : quia carent parentes impediendi iure ne filii baptizentur. mando enim duo iura pugnant, quod praestat alteri, servandum est. 1us autem divinum praecipit baptismum . Sed magis oportet obedire Deo quam hominibvs : Act. v. Resp. Falso laborat supposito argumentatio isthaee . praecipit Deus omnes baptizari servato iuris ordine. Ius autem divinum est, ne quis invia , tus & reluctans ad fidem compellatur. Quod dicitur Lue. xiv. eompellendos infideles esse, ut domum Dei impleant, sensum hunc reddit , nempe compelli debere suasione, praedicatione, dc consilio , ut luci divinae oculos aperiant, secus vi adiecta . Vana ergo est & commentitia pugna quam obtrudunt inter duo iura: quoniam, ut dixi, Deus non praecipit ut vi adhibita baptismus conferatur. VII. Opponunt a. Parentes reluctantes ne filii baptizentur, abutuntur potestate patria : ergo privari eadem iure possunt. Nam si parentes neeare filios vellent,
aut filiam ad stuprum compellere; tum filii, vel filiae iure a potestate patria su
200쪽
traherentur. Ergo potiori iure subducuntur , dum illos baptizari impediunt, eae quo animae mors consequitur, quae muis quam mors eorporis timeri debet. Ae cedit, Mathathiam Machab. L cap. Ir, circumcidisse pueros incireumesos , quotquot 8. ηejuni in finibus Israel. Resp. Ut ab hoc ultimo incipiam, Mathathias, quemadmodum Lyranus cum Estio animad ertit, circumcidit pueros ineircumcisos, qui erant Iudaeorum filii . Praeceperat enim Antiochus ut Iudaei incircumcisos relin querent filios suos: cui iniquo praecepto Iudaeorum plures mortis timore, aut de . sectione a lege paruerunt , Et hos circumcidi Mathathias imperavit. Quod si filios Gentilium, iusto bello captos, & in veram servitutem redactos , eireumeidiseeit ι Iieitum fuit mandatum, ut sub initium adnotavi. Quamquam Solus Ma thathiam, zelo nimio legis succensum, in hoe errasse innuat. Sed prior responsio ivera est, Quod autem obtruditur , parentes infideles , renuentes baptizari filio suos, iure naturali abuti, falsum est. Peccant dumtaxat adversus religionem. In religionis autem negotio soli Deo, non Ecclesiae, extra quam reperiuntur, subiecti sunt. Idcirco nullam in eos, ad hoc quod attinet, exertere Ecclesia potestatem valet e neque dominio naturali quo in filios potiuntur , expoliare eosdem potest. Contra vero dum filios suos necare, & filias prostituere pertentant, abutuntur revera iure naturali , peccant in humanam societatem, & ius naturale:
quamobrem merito privantur hoc dominio naturali quod habent in filios , qui subtrahendi sunt ab illorum impia tyrannide . At dum baptismum illorum impediunt , peccant in ius supernaturale , vi cuius soli Deo subiecti sunt. Ergo ob istius iuris violationem privari ab homine nequeunt iure naturali patriae potestatis in filios, VIII. Opponunt 3. Silabutus Hispaniarum Rex Iudaeos vi ad baptismum compulit. Alia exempla quoque similia occurrunt . Resp. Inepta sunt omnia quae opponuntur exempla . Sisebuti factum improbavit Toletana Synodus ; aliaque praeclara facinora pii Regis merito extollit. Carolus Magnus ad baptismum Sax nes, aliosque adegit: quia iuraverant, se christianam Religionem, quam libere susceperant, servaturos. Si qui vero Reges zelo minus prudenti infideles aliquando ad baptismum suscipiendum vi coegerunt: respondeo , non ex istorum lactis, sed ex Ecclesiae decretis colligendas esse regulas baptismi administrandi. IX. Quaest. II. An fini Iudaeorum , aliorumve infidelium in periculo mortis Mite baptizari via ante Resp. Quamvis sententia S. Thomae hactenus explicata absolute vera sit, aliquas tamen excipit limitationes. Quarum prima est mortis articulus , in quo licite baptizari posse insantes infidelium omnes adfirmant e quia tum cessat absurdum perversionis; & filii morti proximi a patria potestate discedunt. In confirmationem huius doctrinae refert Pontifex summus BENEDICTUS XIV. decisionem Congregationis S. Ossicit ann. 3678. his verbis conceptam . CιDnflius