장음표시 사용
221쪽
TAmquam ineptum commentum, dc otiosam caeremoniam , novatores reis ileiunt CONFIRMATIONIS sacramentum . Eruditorum plures contenadunt, Lutheranos, dc Calvinianos non esse primos huiusce haeresis fabri. eatores; sed istis praeivisse Novatianos, Donatistas , Arianos, Apollinaristas, Vara denses , VViclefistas, de Ussitas . Alii contra sustinent, non esse Protestantibus hanc gloriam invidendam, quod fuerint novae huius haeresis repertores . Illud est
certum, antiquorum haereticorum neminem adeo audacter, dc impudenter sacra. mentum istud improbasse . Calvinus Lib. IV. Inst. eap. XIX. s. q. latetur, morem obtinuisse ut ipsis primis antiquis temporibus pueri baptismo initiati iterum a parentibus repraesentarentur Episcopo, a quo manuum impositionem recipiebant c so aurem, inquit , hae actio , quae alioqui gravis sanctaque merito esse debebat ;pius reverentiae haberet ae dignitatis, eaeremonia quoque adhibebatur manuum impo fimis . . . Huius moris saepe mentionem faciunt veteres . Leo Papa epist. xxx IX. si ρηis ab haeretiris redit, ne iterum baptizetur; sed quod iam ei defuit , per epiri ρυ-m manuum impositionem virtus Spiritus sancti ei conferatur . Clamabunt Henostri admersarii, saeramentum iure voeari in quo Spiritus sanctus conferatur. Non clamant Catholici, sed Iugent potius dementem Calvies caecitatem. Fatetur illa. . 3ntiquos Patres docuisse, baptizatis eoIlatum suisse Spiritum sanctum per manuum impositionem : dc continuo subdit g. s. posteriorem aetatem fictitiam nescio quamcοηfirmationem pro Dei faeramento posuisse . Lutherus quoque Lib. de captiv. R MA . e numero sacramentorum expungit confirmationem; subdit tamen : Satir sprq rita quodam ecelesiastico , seu caeremonia saevamentali confirmationem babstrς . Theologi catholici, convulsis haereticorum tabulis, pleno in lumine controversiam hanc constitutam omni argumentorum genere , & solita eruditione illustrarunt. Actum agerem, si vellem ex instituto eamdem versare . Pauca ex iisdem delibabo, ut lectores meos non solum in disputationibus easuisticis, verum etiam in iis quae dogma sacramenti confirmationis spectant, imbuam. CA
222쪽
Confirmatio est verum facramentum novae legis.
I. X ingenti documentorum multitudine quae a Theologis catholieis addue;
solent, pavea decerpam. Et principio Assi cap. V III. haec habentur. cum dissent Apostoli, qui eram Hierosol mis. quia recepisset Samaria verbum Dei, mi ferunt ad eos Petrum, D' Ioannem z qui cum veπssent, oraverura pro ius, ut a eiperem Spiritum sanctum : nondum enim in quemquam tuorum venerat , sed baptiaetali tantum erant in nomine Domini Iesu. Tunc imponebam manus super usus, o accipiebant Spiritum sanctam . Ad veram rationem sacramenti novae legis requiruntur quatuor. I. ut sit signum sensibile α & hic habemus manuum impositionem, O, orationem .' a. ut sit a Christo Domino institutum : & hane institutionem di vinam factum Apostolorum evincit . 3. ut habeat vim producendi gratiam r &in confirmatione gratiam infundi, ostendunt illa verba, Aecipiebant Spiritum famctum. 4. ut perpetuum sit in Ecclesia catholica.
II. Respondet Dallaeus qui prae ceteris Calvinistis catholicam de hoc sacramento doctrinam oppugnare pertentavit per Spiritum sanctum, quem Apostolima nuum impositione conserebant , non intelligi gratiam interiorem, sed donum linguarum. Verum commentum istud tamquam vanissimum , & oppositum tum Scripturis ipsis, tum perpetuae Ecelesiae traditioni, & Patrum consensui. evidenister demonstrarunt Theologi eatholici . Apostolorum tempore utrumque infundebatur; ut perspicue S. Augustinus Lib. III. de baptis cap. xv I. docet. Neque enim temporalibus is sensibilibus miraculis attesantibus per manus impositionem modo datur Spiritus sanctus, sicut antea dabatur ad eommendationem rudis fidei, ἐν Eeele se primordia dilatanda. Quis enim nune hoe expectat, ut ii quibus manus ad aecipiendum Spiritum sanctum imponitur, reperie incipiant finguis Aqui e Sed invi biliter ἐν latenter intemtitur, propter eineulum paeis eorum eordibus divina carita inspirari. Quis nune incredibilem Calvini audaciam serat, qui Lib. IV. inst. ea xl x. 1. 6. scribillat . Qua igitur in parte histriones istν Apostolus D imitari dicente Hoc agendum erat manuum impositione. ut evidens Spiritus fancti virtus statim se exereret. Id non inerunt . Quid igitur pro se iactant manuum impositionem, quam. ψοsis quidem in usu fuisse legimus, sed prorsus in alium Dem j Calviniani, &Liu herani Scripturas divinas petunt : eum illas , di quidem luculentas , damus, cavillantur eas alio in sensu ab illo in quo hactenus Ecclesia , in qua illi ipsi nati si int, accepit, intelligendas. inare nulla cum hominibus istis esse disputatio potest.
223쪽
198 LIB. II. DE BAPT. ET CONFIR M.
111. g.lhetius ea holica veritas ex perpetua Ecclesiae traditione. Concilium Eliberitanum anno circiter 3O . can. xx VIII. haec habet. Peregre navigantes, aut,
s Eeel a in proximo fuerit, posse fidelem, qui Lavacrum suum habet integrum, nee fit bigamus , baptizare ire necessitate infirmitatis positum eatecbumenam ; ita ut, fisupervixerit, ad Episcopum eum perducat, ut per ma us impositionem perfici possit. Similia decernit ean. lxxv II. Concilium Nicaenum L eaπ.FIII. definit. Novatianos ad Eeel am redeuntes , recipiendos esse per manus impositionem . Concilia posteriora , Arausicanum I. ann. 44 I. can. a. Hispalense II. ann. sis. Parisiense VI. ann. 829. cap. xxx III. di cetera sequentia hanc catholicam veritatem confir
III. Sancti Patres unanimi consensu confirmationem Ioeo sacramenti habent. Tertullianus Lib. de baptis cap. VII. inquit: Exinde egress de lavacro, perungimur benedicta unctline de pristina disci ina, qua ungi oleo de cornu in Sacerdotium Dalebant . . . In nobis carnaniter currit unctio, sed si rituariuer proficit. quomodo ἐν Q ibaptismi earnassis actus, quo in aqua mergimur, Dirituasis effectus, quo delictis liberamur . Debine manus imponitur per benedictionem, advocans, O invitans Spiritum sanctum. IV. S. Cyprianus epist. lxx III. ad Iubaianum haec scribit. Quod nune quoque apud nos geritur , ut qui in Ecclesia baptizantur, Praepotis Ecclesiae offerantur, is pepnostram orationem, ae manus impositionem Spiritum sanctum consequantur, is signaculo dominieo consummentur.
V. S.Cyrillus Hierosolymitanus ealeebes III. ω gQ. in qua ex instituto de conis firmatione agit , hare inter alia scribit . Vobis , postquam ex aquis Deri lavacri ascendi is, datum est ebrima', quod imaginem gerit inius quo unctus est ciri ι rhoe autem est Spiritus sanctus . Vos uncti estis unguento , facti participes, is confortes Christi. Ceterum vide ne iliud esse putes aeuuentum tantum : quemadmodum enim panis Eucharistiae post sancti Spiritus invocationem non a fius est panis eommunis, sed es eorpus Christi; se sanctum hoc unguentum non amplius est us-guentum nudum, neque i quis ita anesiare malit commune, postquam iam confe-cratum est, quod Christi, im Spiritus sancti praesentiam e it . Haec, & plurima alia similia Cyrillus, qui saeculo iv. floruit, ibidem scribit. Quid ad haec Calvinu qui Lib. IV. Institi cap. xi κ. s. s. inquit et Videmus oleum , crassum scilicet, irpinguem liquorem, praeterea nibiI. Non est mirum, hominem carnalem , extra E clesiae arcam reiectum, & eaelesti lumine destitutum, nihil. videre, praeter ole m. dc quidem erassum. At nobis sat est sanctos Apostolos, & Ecclesiae Patres, quemadmodum sub symbolo panis eorpus Christi , ita sub symbolo olei Spiritum sanctum videre. Sed ad revincendam Calvini , & Protestantium omnium caecitatem aliorum Patrum testimonia prostram.
224쪽
. DIS S. II. DE CONFIRMATIONEἰ 1ν 6
vI. S. Ioannes Chrysostomus in cap. XV M. . G. . s. inquit: Quare non are
perunt Spiritum sanctum ii qui baptizarentηr t Vel forsan quia Philippus in boe Apo
stosis brevi venturos bonorabat, vel quod donum non babebat : erat enim ex septem illis r quod magis videtur dicendum . . . . viri tem quidem acceperant faciendi fiena , non autem dandi Mis Spiritum Disum. Alia ergo ex Chrysostomo est vir tus laetendi signa, alia est virtus dandi Spiritum sanctum; quidquid in oppositum
eum Cavino fabuletur Dallaeus. VII. S. Augustinus Lib. II. contri litter. Petissan. capae I v. haec docet. In boe umguento saeramentum cisismatis viatis interpretari ἰ quod quidem in genere visibi mrinaeuorum sacrosanctum es, ficut Vfe ba ptismara, sed potest esse in hominibus pes
mis .... Discerne ergo visibile sanctum facramentum , quod esse ἐθη in bonis , ἐν in malis potes . . . ab io bifi unctione caritatis , qtrae proprie bonorum est . Colligere heine Calvinus, & Calviniani debent, quam turpiter fallantur, dum ex epistola
Augustini ad Ianuarium inferre eontendunt, duo tantum recognovisse Augustinum saeramenta; cum hie conceptis verbis confirmationem sacramentum esse doceat .
Quod confirmat Lib. XH de Trinit. inquiens : Unxit eam Deus Spiritu sancto , non utique oleo visibisi, sed dona gratiae , quod visibili significatur unguento , quo baptizatos ungit Ecelsa. VIII. S. Hieronymus in dialogo advers. Luciferianos. iaci nescis Mele rum bane esse morem, ut baptietatis postea manus imponantur, ἐν ita invocetur uiritus sanctas Exigis, ubi seriptum fit in Actibus Apostolorum Z Etiam si Seripturae auctoritas non Iabesset, totius orbis in hoc partem consensus instar praecepti obtineret. Aures arrigi te Lutherani, dc Calviniani. Etiamsi Scripturae auctoritas aperta non esset, consensus omnium Ecclesiarum veritatem eatholicam demonstraret. Plura enim ore tenus a Christo acceperunt Apostoli quae scriptis non consignarunt. Sed pergit s. Doctor. Hon quidem abnas hane titisse consuetudinem, ut ad eos qui Ioue is minoribus urbibus per Presisteros, is Diaeonos baptizati sunt, Episeopas , ad invocationem Spiritus sancti manum imposituras, exeurrat .... Muod si hoc loco effris , quare in Ecest a baptitatus, nisi per manus Episcopi non aecipiat Spiritum sanct m , quem non asserimus in vero baptismate tribui ; disce hane observationem ex ea auctoritate descendere, quod post aseUum Damini Spiritus sanctur ad Apostolos descendit. Si confirmatio sola esset caeremonia, ut Lutherus, & Calvinus essutiunt, non e set solis Episcopis reservataised quilibet Sacerdotes exercere eamdem possent. XI. Missis pluribus aliis tum Patrum, tum Conciliorum testimoniis , transcribo ex Concilio Tridentino fessuri. de eon . ean. r. definitionem catholicae doctrinae. Si quis dixerit, eonfirmationem baptizatorum otiosam ederemoniam esse, is non pρ verum, is proprium sacramentum, aut olim nihil aliud fuisse quam catecbesim q*σ- dam,qua adolescentiae proximi fidei suae rationem eoram Eeel a exponebant; aσatbema fit.
225쪽
1oo LIB. II. DE BAPH ET CONFIRM
N. opponunt I. heterodoxi, potissimum Dallaeus . Ignatius , Polyearpus, Cse mens, Iustinus, Athenagoras, Theophilus, Tatianus, Irenaeus, qui propinquiores Apostolis floruerunt, nihil scriptum de confirmatione reliquerunt. Ergo eonfirmatio ab Apostolis non proficiscitur. Resp. Argumentum istud negativum ex silen tio aliquorum Scriptorum in aliorum conspectu vanissimum est. Numquid nova tores nostri omnia quae praefati Patres scriptis mandarunt, legerunt Numquid alistorum manus omnia illorum stripta pervenere Numquid citati Patres omnia feligionis nostrae dogmata scriptis illustrata ad nos transmiserunt Secundo, ter fio, & sequentibus saeculis Tertullianus, Cornelius, Cyprianus, & ceteri post riores Patres confirmationem sacramentum ab Apostolis aeceptum , a Christo in stitutum, testantur. Quid quod S. Clemens epist. I. ad Corinthios, istius saeramen ii meminit; sicut & Theophilus in eo quod restat ad Autobcum opere , ut a ductis testimoniis Theologi catholici ostenderunt i XI. Opponunt 2. Apostoli nonnisi gratias quas Vocant gratis datas, per maianuum impositionem conserebant. Hic effectus nunc non producitur. Ergo confirmatio non est sacramentum. Resp. Iam inter disputandum dictum est , duo postolorum tempore collata suisse, nempe & gratiam sanctificantem , & lingua tum dona, aliasque gratias gratis datas. Nunc unum consertur , nempe gratia sanctificans. XII. Opponunt 3. Plures Scriptores saecuIi Ix. nullum discrimen constituunt inter unctionem quam Sacerdos in baptismo adhibet, di unctionem quam peragit in Confirmatione. Ergo confirmatio non est sacramentum distinctum . Resp. Antecedens falsum est. Nam triplex illius saeculi Seriptores distrimen assignant i ter baptismi, di confirmarionis sacramenta; ut ipse Valassidus Strabo declarat . 1 unci io baptismalis fit in vertice capitis; & im confirmatione frons ungitur. a. in baptismo Sacerdos, in confirmatione Episcopus ungit. s. in confirmatione, secus in baptismo, fit manuum impositio. Idcirco errat Dallaeus, dum asserit , eamdem esse in utroque sacramento materiam. Siquidem licet sit idem chrisma, seu materia remota, diversa tamen est materia proxima; cum in confirmatione, ut dixi. unctioni adiecta sit manuum impositio. Si plura hoc de argumento cupis, legesis
Druis. Vitassium, Perii, Turneo, di alios qui ex instituto sophismata Dallaei co
226쪽
De confirmationis materia. Plures quaestiuncuia
1 in Onvenit penes omnes Theologos catholicos, materiam eonfirmationis esse ehrisma, vel manuum impositionem , vel utrumque simul, contra Lui herum, Calvinum, Dallaeum, aliosque novatores. Pro confirmationis materia solam manuum imposuionem assignant Petrus Aureolus, Sambolitis, Ilacius, Haberi, L Hermenter. In chrismate illam constituunt Theologi alii . Nonnulli , ut Tapperus, & Morinus, utramque disiunctive volunt esse materiam essentialem , ita ut satis sit unam, aut alteram adhibere. In utraque simul, unctione, & maianuum impositione, eam constituunt Merbesius III. Tart. dig. I i. quaest. v. Natalin
Alexander cap. I. art. 2. Iuveniri dig. III. cap. DI. Ludovicus Haberi cap. iii. g. 2. Cardinalis Gotti quaest. H. dub. I. Honoratus Turnely quaest. I. artia 3. vitamus quaest. li. art. 3. O 6. Druin de re sacrament. quaest. ID. eap. GMucat disset. conec I. Laurentius Berti Lib. XXXII. eap. Iv. Huie ultimae senten- iae, ut probabiliori, subscribo. II. Dico igitur, materiam adaequatam sacramenti eonfirmationis esse manuam impositionem, ebri a. Primam partem evincunt manifeste divinae Scripturae . Nam Am v III. dicitur : Tune imponebant manus super ilios , is accipiebant Spiri-r m sanctum. Rursus cap. xxx. His auditis, bapti ati sunt in nomine Domini Iesu ris cum imposuisset illis manas Paulus, venit Spiritus sanctus super eos . Heinc sic argumentor . Aut nullum est sacta mentum confirmationis, & haec est novatinum haeresis : aut manuum impositio est illius materia. Nam nullum in divinis pluris testimonium oceurrit, quo adversus haereticos evincere Imssimus, Apostolos alio ritu quam manuum impositione administrasse confirmationis saeramentum. III. Confirmant hane veritatem Patres, Irenaeus, Tertullianus, Cyprianus estis.sxxor. ad Iubaianum. Quod nune quoque apud nos geritur, ut qui in Ecclesia baptitantur , Praepositis Ecclese offerantur, em per nostram orationem, ac manus imp stionem Spiritum sanctum eonsequantur, is signacula dominico consummentur. S. I nes Chrysostomus in cap. v III S.inquit, hae nune facere Epsopos quod ma-ημμm impotrone, is oratione super neoplatos faciebant. Κ Hieronymus in dial. vers. Luciferian. In Eeel a baptizatus, nisi per manus Episcopi , non accipit πkr r*m sanctum. S. Augustinus Lib. XV. de Trinit. cap. xxv I. asserit. Neque eηIm so
euis discipulorum eius dedit Spiritum sanctum : orabant quippe ut veniret in eor qui-
227쪽
x OL LIB. II. DE BA'. ET CONFRIM.
bus manum imponebant non ipsi eum Q cm morem is suis Praepositis etiam nune servat Eeele . Nee diuitiis immoror in re apertim nia . IV. Alteram partem, nempe unctionem chrismatis esse partem essentialem ma teriae sacramenti confirmationis, traditio Ecclesiae tum Orientalis, tum occidentali, evincit. Innoeentius I. epist. ad Decentium scribit, istos Episcopos frontem ex otiis signare, eum tradunt spiritum Paracletum. S. Leo feri de Vativit. inquit : Renist/pes aquam, em Spiritum Ianctum accepistis cbri a salutis , ἐν signaculum vitae aetὸν-nae. Item Gregorius Magnus in Sacramentario ait: Discopus tincto pollice in ebji mate Deu eraeem in fronte. Nec solum Pontifices, sed omnes antiqui Scriptores,& Patres Ecclesiae hoc idem confirmant. Tertullianus de baptis cap. vi I. haec habet. In nobis earnaliter currit unctio, sed spiritualiter prinit. S. Cyprianus episti ad Numidas. Ungi quoque necessum es eam qui baptizatus sit, ut aecepto ebrismate, id-
est unctione, esse unctus Dei, ἐν babere in se gratiam Christi possit . S. Augustinua tract. Irr. in Epist. Ioan. Unctio spirituasis ipse Spiritus sanctus est, euius saeramentum est in unctione visibili. Accedit consensus Patrum Graecorum , Dionysii, Irenaei, Cyrilli Hierosolymitant, Theodoreti, & aliorum, quorum aliqua testimonia dedi
V. In utraque parte igitur, nempe & in manuum impositione, & in chrisma. te, integra, & adaequata materia saeramenti eonfirmationis constituenda est: quia utriusquo meminerunt Patres, di tam manuum impositioni, quam chrismati, gratiae spiritalis effectum tribuunt ; ut ex iis quae dicta sunt, patet. VL Opponunt I. Ecclesia Graeea chrisma dumtaxat in saeramento confrmatio nis adhibet, omissa manuum impositione . Ergo haec manuum impositio non est pars essentiaIis materiae huius sacramenti. Resp. Adducta sunt testimonia in quiabus manuum Impositionis confirmatoriae meminerunt Patres Graeci . Porro sicuti isti non excludunt unctionem; ita qui unctionem nominant, non excIudunt manuum impositionem. Silentium quorumdam Scriptorum nullo modo omere luculentis Patrum aliorum testimoniis potest. Plura adducunt nostrae sententiae propugnatores Euchologia Graecorum in quibus unctio cum manuum impositione adhi
VII. Opponunt a. Innocentius III. cap. cum oenisset, d et , per frontis cisi mationem designari manus impositionem Apostolorum. Et huic sententiae accedit Eugenius IV. in decreto ad Armenos, inquiens, Deo manus imp tionis , per quom ρ οβ dabant visitum sanctum, in Eees a dari eonfirmationem, idest chrismati nem. Quid quod in ipso Rituali Romano nulla fit impositionis manuum men tior Resp. Sensus utriusque Pontificis eodem recidit. Istorum neuter a merit, chris mationem aceipiendam esse pro manuum impositione, hac exclusa. Sensus ita quo utriusque Pontiscis est, modo eonfirmationem appellari quae Apostolorum tem p rQ
228쪽
DISS. II. DE CONFIRMATIONE io,
dieebatur manuum impositio. Quod Verba Innocentii hunc praeseserant sensum, eoi ligitur ex verbis quibus evincit, ad solum Episcopum pertinere frontis chrisma tionem r quia, inquit, δι βον , ψεm nitμ quorum mearii sunt Episeop0 quod pes mauus impositionem Spiritum sonMm ὐbo't. Non ergo Innocentius manuum impositionem excludit, sed chrismatione e primit Apostolorum ritum, nempe ma tiuum impositionem Quod de Romano Rituali additur , falsum est , immo
in eodem aperte dicitur, extendendas Versus confirmandos manus . Nee est quod opponatur, extensionem manuum non esse manuum impositionem e nam eius modi cavillatio ineptissima est. Extendere quippe manus versus confirmandum in subiecta materia idem est ac manus super eumdem imponere. VIII. Opponunt s. contra secundam partem . Nullibi in sacra Seriptura chris mationis, sed solius manuum impositionis fit mentio ἀ ut ex cap. v m. constat. Ergo sola manuum impositio est istius sacramenti materia adaequata. Resp. Legitimus Scripturarum sensus ex Patribus Apostolis propinquioribus eruendus est. Expressa commemoratio manuum impositionis non excIudit unctionem; sed eidem annexam suisse laudati Patres docent; ut ex productis testimoniis exploratum est. Rationem cur Scriptura divina non meminerit chrismatis, AEgnat S. Thomas IILTart. quaest. lxx II. an. a. ad I. quia nempe chrismatio signifieat invisibilem Spiritus sancti descensum e tune enim visibiliter in suis donis Spiritus sanctus desce debat. Et ideo non erat neeessaria sensibilis materia saerameatafis, ubi sensuia signa miraculos exbibebantur divinitus . Utebantur tamen Apostoli communiter ebri a te in exhibitione faeramenti, quando huiusmodi vis buia signa non exhibebaηtur . Dieit enim Diom. cap. IV. eeel. Hierareb. o quaedam perfectiva operatio , quam duees nostri idest Apostoli ebrismatis hostiam nominant.
IX. mae super celebri canone Concilii I. Arausicani, anno 4 r. celebrati, In utramque partem disputant Sirmondus, & Sancyranus, seu Petrus Aurelius , discutere non vacat; cum ab eruditis Theologis enucleata iam sint . Lommunior sententia defendir, ex hoc canone expungendam esse particulam non qua sublata, sensus canonis apertus est. Disputari etiam solet, num ad fidei dogma pertineat, unctionem esse istius sacramenti essentissem materiam . Adfirmant Suarea , valentia, Filliacius, Tannerus, Sylvius, & alii : idque evincunt auctoritate decreti Eugenii IV. dc Concilii Tridentini . Negant alii multi . Mea non interest sententiam pronuntiare inter has duas sententias. Prior tamen absque temeritatis nota sperni non potest. X, Quaest. I. R ebri a , is, ex quibus eo elatur Resp. chrisma vox Graeca est, quae idem significat ae unguentum; cum derivetur a verbo, idest M -gst. Et quamvis solo oleo unctio fieri possit ; tamen in usu ecclesiastico chrisma unguenti speciem, ex oleo, aliisque cdoriseris quibusdam partibus constatam , si-sgniis
229쪽
xo LIB. II. DE FAPT. ET CONFIRM
gnificat. Partes autem componentes hoc chrisma aliae in Ecclesia Graeca, aliae in Ecelesia Latina adhibentur. Graeci praeter oleum, & baismum, triginta quinqueatomatum, seu herbarum stagrantis Odoris species miscent , vinumque adiiciunt rquam mixtionem delaribit P. Iacobus Goarius in notis ad hune Euchologii Io
XI. In Mesesia Latina chrisma eonficitur oleo ex olivis, di balsamo ; ut colli
gitur ex omnibus Ritualibus. Congruentem rationem usus olei olivarum perhibet S. Thomas III. Part. quaest lxxa I. art. a. ad 3. Quoniam, inquit , proprietatestaei, quibus signfeatur Spiritus sanctus, magis inveniuntur in oleo olivarum quam iis quocumque alio oleo. Unde ipsa oliva semper frondibus virens, virorem, miseeteordiam Spiritus sancti significat. Hoc etiam Meam proprie dicitur oleum , maxi me habetar in usu ubi baberi potes : quilibet autem actus Bquor ex simiaitudiae hu ius oleum nominatur : nee es in usu communi, nisi in supplementum apud eos qui ides o dum Olivarum. Et ideo hoc oleum Diam assumitur in usum baius , , quorumdam aliorum facramentorum ergo lassicit Oleum expressum ex nucibus, amygdalis, aliisque fructibus.
XII. Quaest. II. Est ne necessarium balsamum in confirmationis materia nees tate fueramenti Resp. Auctores constituentes materiam essentialem confirmationis iasola manuum impositione, defendunt, oleo immiscendum esse balsamum neeessi tale solius praecepti, non sacramenti. Caietanus, Dominicus Solo, Valentia, Gius, Iuventa, Turneo, Druin, Vitasse defendunt, necessiariam quidem esse unctionem; sed asserunt obsignari baptieatos , .& eonfirmari simplicis olei unctione posse equamvis crimen esse sateantur, linire frontem confirmandorum absque balsamo ;cum id ex veteri institutione, dc praecepto praestandum affirment . Bellarminus . Merbesus, Natalis ab Alexandro , Ludovicus Habere, rem dubiam esse aiunt . definiendam ab Episcopo; & sub conditione iterandum sacramentum, si oleo abuque balsamo administretur confirmatio. Necessariam necessitate sacramenti admixtionem balsami defendunς Gonet diis. ν r. art. 6. eum pluribus Thomistis, Disius, Durant, Hosius , Mastrius, Farvae quesius, Pontius, Eouacina . Salmanticenses , qscitant Suaret, Tannerum, Conineb, Lumanum, dc permultos alios. XIII. Prudenter animadvertit Bellarminus Lib. II. de eonfirm. ωρ. I x. ubi haec scribit. 'Neutra opinio est de fide, fallitur Κemnitius ubi docet , concilium Florem tinum definivisse eootra Scholasticos, balsamum requiri in chrismate . Nam Concilium non expressit, quomodo requiratur ; sed dixit materiam esse oleum eum balsamo ; ut etiam in Eucharistia dixerat, materiam esse vinum cum aqua: ἐν tamen fatentur , aquam non esse ita de sentia, ut De ea sit irritum sacramentum . Utraque igitur
opinio absque fidei dispendio defendi potest.
XIV. Postremam sententiam praeserendam existimo, tum ob auctoritatem Concilio
230쪽
DISS. II. DE CONFIRMATIONE. 1 os
ciliorum Florentini, di Tridentini, tum ob maiorem Theologorum consensum ;praesertim quod huic sententiae accedere Videatur L Thomas IH. n. quaest lxxii. art. a. & Lib. IV. eontra Genti cop. lM & Thomistae communiter, a quibus tamendissentit Cardinalis Gotti quas. I. do. I. g. I. num. 7. Simplex oleum absque balsami permixtione dici chrisma nequit, neque unguentum. Sed in administration confirmationis materia, cui Verborum sorma applicatur, chrisma est. confirmo te ebri ate salutis. Praeterea ex antiquis & Ritualibus, & Sacramentariis, editis a Thomasio, clare colligitur, oleum Permixtum balsamo esse materiam essentialem
XV. Opponunt, balsamum nasci tantum, teste Plinio, in duobus hortis. Ma, teria autem sacramenti debet esse facilis cognitu , & obvia . Resp. Falsum est quod scribit Plinius; eum , teste Iosepho Lib. I. de beris iudaico cap. vir. Palesti iustregiones, dc littora Sabaeorum balsamo abundent . In Arabia quoque , de India
balsami copia extat. Sufficit autem, inquit S. Thomas Ae. eis. ad 4. quod materia huius faeramenti, quod non es tantae necessitatis, possi de facisi ad omnia Aea terrarum deferri. Experientia compertum est, numquam defuisse balsami copiam pro saeramenti istius materia . XVI. Quaest. III. Utrum ebri a debeat necessario ab Dissopo osse eonfeeratum Resp. Principio certum est, chrisma consecratum esse debere. Sed disputant Theo . logi, necessaria ne sit haec consecratio necessitate sacramenti , an praecepti . steriorem partem defendunt Iuvenin, Cardinalis Gotti, Druin, Turnely. Priorem Partem , nempe necessariam esse necessitate sacramenti, propugnant magis com- in uniter Theologi. Et huic sententiae accedere videtur S. Thomas III. Part. quaest lxx Ir. art. 3. Et haee opinio mihi probabilior est. Convenit penes omnes iure or' dinarist ad solos Episcopos chrismatis consecrationem pertinere.
XVII. Disputant vero Theologi, utrum ab Apostolica Sede committi facultas possit simplici Sacerdoti chrisma benedicendi. Negantem sententiam defendunt gravissimi Theologi, SuareΣ, Salmeron , Sylvius, Toletus, Gonet , dc alii plures . Adfirmant vero Sirmondus, Soto, Caietanus, Turnely , Vitassus Cardinalis Gotati. Hanc secundam sententiam existimo probabiliorem . Quoniam sacri canones , aeque prohibent Presbyterum simplicem confirmare ae chrisma conficere. Sed simplex sacerdos potest ex dispensatione Ecclesiae eonfirmare . Ergo Valet quoque chrisma benedicere . Minorem infra patefaciam . In confirmationem adducitur Bulla Eugenii IV. edita anno 1 M. in favorem P. Fabiani de Bachia Ord. Min. qua eidem saeuitas conceditur , non modo confirmandi , verum etiam cons crandi chrisma . Hane Bullam iuxta autographum Vaticanum Lucas Vadii gus inseruit Tom. V. annalium ad dictum annum x M. Tandem BENEDLCTUS XIV. de Synod. Lib. VII cap. v m. num. a. post relata praelata exempla