장음표시 사용
211쪽
i 86 LIB. II. DE BAPT. ET CONFIRM
quit nisi per baptismum in re, aut in voto susceptus. At baptizatus in haeresi in schismate , vel cum affectu ad peccatum mortale , remissionem peccati originalis non obtinet : ex alia parte is non rebaptiEatur : neque enim haeretici, cum ad Ecclesiam catholicam veniunt , iterum tinguntur . Ergo baptismus susceptus , ablata fictione , gratiam producit , deletque peccata omnia tum originale , tum actualia ante baptismum perpetrata, dc quae ipsum comitantur, ut docet S. Th mas Ioc. eis. ad 2. inquiens r Baptismus aufert omnem culpam, ἐπ reatum omnium peccatorum praecedentium baptismum , etiam simul existentium cum baptismo . Subtiles quaestiunculas quas movere nonnulli solent de peccatis perpetratis in instanti initiativo, dc terminativo baptismi, praetereo. In praxi enim peccata cominmissa in ipsa baptismi susceptione cum affectu ad illa etiam post baptismum ad-aninistratum confitenda sunt; & haec per poenitentiam delentur. XIII. Quaest. IX. An qui scienter rebaptizat, incurrat irregularitatem y Resp-Rdfirmant omnes. Cum de fide sit, baptismum rite administratum iterari non posse s sacri canones iure poenam irregularitatis statuunt contra eos qui scienterrebaptizant. Cap. Eos quos de consecrat. dist. Iv. Disputant Theologi, num hanc poenam incurrat qui rebaptizat sub conditione, quando scienter agnoscit esse baptiEatum . Negat Leander quaest. ix. Verum disputatio haec superflua videtur . Nam qui evidenter scit aliquem esse bapti Eatum , nisi aut haeresi aliqua sit inquinatus, aut dementia laboret, non iterabit baptismum; dc si iteret, non viditur a pinna praefata immunis.
L IL AE Ulti & eruditi Scriptores fuso calamo, & uberi eruditione sacras ta 10 remonias quibus baptismus administratur , illustrarunt , quos inter I
sephus Vicecomes de antiquis Eeelesiae ritibus , Alba Spinaeus Lib. II. antiq. obfem vati eap. xxxv I. Christianus Lupus digeri. de assi S. Leonis M. Pauca ego hic delibabo. II. Caeremoniae aliae praecedunt, aliae eomitantur , aliae s sequuntur baptis. mum . Plures in desuetudinem abierunt . Nam aliquando tradita fuit baptizatis Eucharistia , adultis sub utraque specie, de parvulis sub specie vini, aut digito Sacerdotis intincto , aut admoto calice . Istius ritus meminerunt Tertullianus de hapt. cap. vlt. Ambrosius Lib. de initiand. cap. viri. Hugo Victorinus Lib. I. da sacram. eap. x xxx. Concilium Tridentinum fel xxi. cap. Iv. decernit , nulla parvulas obligari necessitate ad sacramentalem Eucharistiae communionem . Neque ide
212쪽
tamen damnanda es antiquitas, si cum morem in quibusdam oris aliquaηd festasit. Praeterea narrant Casalius, Vicecomes, Martentus post Tertullianum Clementem Alexandrinum, S. Hieronymum, lac, dc me degustanda , fuisse ira 'diia bapti ratis . & alicubi vivum lce . imponebatur etiam sertum bapti Σato tum eapiti, tamquam laetitiae , dc evangelicae libertatis symbolum . Christiani enim dieuntur I. Petri II. g νμε ei rim , regssis sacerdotium , gem sancta , p pula, aequisitionis . Tradebantur quoque baptizaris decem filiquae , dc ea eam m . ia, tamquam symbolum mortiS, & Decalogi servandi. Caeremoniae istae iam psi dem obsolevere. Paucas nunc delibabo earum quae in usu sunt. III. De tempore. In christianae religionis primordiis quolibet tempore baptis mus administrabatur ; post diebus Paschatis, & Pentecostes , ut iam supra indi cavi e cuius ritus aliqua vestigia adhuc supersunt; cum in pervigilio pasehat; di Pentecostes sontes baptismales solemniter benedicantur . Tandem propter fi delium auctam multitudinem quovis tempore tum infantes, tum adultos bapti Eare coeptum est . Rituale tamen Romanum praescribit ut in baptizandis adulatis, nisi vitae periculum instet, antiquus ritus, quantum fieri commode potest , praesertim in metropolitanis, & cathedraliblis Ecclesiis retineatur. IV. De Ibeo . Nullus fuit nascentis Ecclesiae tempore baptismo administrando designatus Ioeus ; sed in viis , in fontibus , in fluminibus , in domibus, in plateis baptizabantur tum pueri , tum adulti. Deinde destinatus fuit locus facer pene, Ecelesiam cathedralem . Istius moris Florentia , & Pisis duo extant baptisteria per insignia : quia antiquitus soli Episcopi baptizabant. Devoluto ad Parochos ba ptismi conserendi ministerio , in Ecclesiis parochialibus erecta sunt baptisteria Digna haec cultu quodam sunt, quod consecrata sint; & a Patribus vocantur
mater adoptionis, dc regenerationis farrarium. V. De sacro baptismatis fonte . Aqua naturalis est baptismi materia necessa. Na. Ex praecepto Ecclesiae, ab apostolica traditione accepto, aqua haec sacro rutu benedicta sit oportet , orationibus Sacerdotis, contactu manus , repetito crucis signo, cerei immersione, insumatione, dc chrismatis mixtione. VI. Caeremoniae actae quae baptismum praecedant, sunt sequentes . Praesentatio baptizandorum ante Ecclesiae ianuam . quam ingredi nequeunt ; cum sint per culpam originalem filii diaboli r quibus ingressus non conceditur, donec vel per se, vel per susceptores declaraverint se velle , excusso diabolicae servitutis iugo , Christi servitutem amplecti . Deinde quid petant ab Ecclesia Dei, Sacerdos inquirit : reponuntque , Baptismum . Succedit exorcismus ad expellendum daem nem . dc Sacerdos ter spirat in iaciem baptizandi , ut antiqui serpentis flatum expellat. Sal in os eiusdem immittit, ut, vitiorum pulsa putredine, bonorum operum saporem baptizatus gustet . Crucis signo obsignantur frons , Oculi, auis
213쪽
188 LIB. IL DE BAPT. ET CONFIRM
, res, humeri, pectus, ut eius sensus excitentur, & muniantur ad divina praeeepta
intelligenda, & servanda . Nares, & aures saliva liniuntur, & Ephpheta, idest
VII. caeremonia quae baptismum comitantur . Baptizandum ad sacrum sontem Sacerdos adducit , eumque ter interrogat : Abrenuntias satanae, im omnibus optaribus eius , im omnibus pompis eius ' Respondet baptizandus aut per se , si sit adultus, aut per patrinum, si sit infans, ad singulas interrogationes , -renum lio . Deinceps Sacerdos interrogat e credis in Deum Patrem omnipotentem e R spondet baptizandus, Credo. Et iterum de aliis symboli articulis interrogatur : &respondet, credo. Τandem interrogatur : Vis baptizari j dc eonsentientem baptis
VIII. caeremoniae quae baptismum consequuntur . Baptismo peracto, Sacerdos Maptizati capitis verticem inungit: veste candida illum induit, si sit adultus; si in sans, linteolum album capiti eius imponit , dicens : Aeeipe vestem eandidam , quam immaeulatam perferas ante tribunia Domini nostri Iesu christi , ut babea, vitam aeternam . Cereum ardentem ad manum baptizati , aut eiusdem suscepi ris tradit Saeerdos, in symbolum fidei caritate ardentis, quam in baptismo eum aliis virtutibus, & donis acceptam eustodire debet . Nomen quoque imponitur alicuius ex sanctis viris qui verum Deum coluerunt, missis profanis Gentilium nominibus . IX. Quaest. I. Utrum requiratur assiquis qui baptizatum de sacro fonte suscipiat PResp. Adfirmant omnes e & congruentem rationem assignat S. Thomas III. Partiquo. lxv II. art. 7. his verbis . Spirituam regeneratio qus fit per baptismum, assim milatur quodammodo generationi earnali: unde dieitur L Petri II. Sicut modo geniti insantes, rationabiles sine dolo lac concupiscite . In generatione autem carna-ώ parvulus nuper natus indiget nutrice , paedagogo . inde in Dirituali generatione baptismi requiritur aliquis qui fungatur vice nutricis , paedagogi , informando , or instruoηdo eum , quasi novitium in fide dce. Officium autem patrin rum multiplex est. Nam I. offerunt baptizandum Ecclesiae. a. pro illo promittunt. 3. loco eius ad interrogata respondent, symbolum recitant, fidem profitentur, & satanae abrenuntiant. 4. testes baptismi sunt, & dubio occurrente fidem faciunt. s. debitum contrahunt imbuendi susceptum suum in fidei, morumque praeceptis . Advertit tamen S. Thomas Ioe. eit. art. 8. excusari communiter inter fideles ab eiusmodi debito patri nos , quod haec ii ructio communiter a parentibus, ct a Parochis praestetur . Si tamen , inquit , quocumque modo sentirent contrarium , tenereηιur secundum suum modum saluti spiritualium filiorum curam impendere.
X. Quaest. II. Utrum quili et 'indifferenter eligi in patrinum pQit 8 Resp. Ne
214쪽
quaquam . Qui hoc munus suscipit, debet esse Catholicus. & etiam, si e-mode possit, confirmatus , bonisque moribus instructus . Nullo modo admitte di sunt ad hoc ossicium haeretici, & schismatici, quibuscum nullum commeriscium Ecclesia habet. XI. Quaest. III. pueri praediti rationis possint bae munus subire ρ Resp. Adfirmat Leander cum pluribus aliis. Quidquid sit, an possint admitti in aliquo necessitatis casu; reipsa tamen, ut mihi videtur, admitti non debent. Sed illi ad hoc munus vocandi sunt qui vices paedagogi, & magistri docentis in rebus fidei ,& morum implere Valent. XII. Quaest. IV. An Pardebi administrantes baptismum fine patrinis peceent mον-raliter st Resp. Adfirmat communis sententia . Licet enim ritus patrini non sit de necessitate sacramenti l est tamen de necessitate praecepti ecclesiastiet . Et qui ritus ab Ecclesia praescriptos Violant , peccant mortaliter cum materia gravis sit , sicuti est in casu proposito . In privato tamen baptismo non videiatur astringere praeceptum istud , praesertim necessitate urgente ; ut docent Suarea , Sanchea , Dyman , & alii, quos citat , dc sequitur Leander disput. vii.
XIII. Quaest. v. Aa plures debeant esse patrini ; θ' an Monaebi , , Retulares possint boe oscium exercere ρ Resp. Concilium Tridentinum sess. xxxv. cap. II. statuit, ut unus tantum , sive vir , fve mulier , iuxta sacrorum canonum instituta Ivel ad summum unus , is una baptizatum de baptismo suscipiant ; inter quor ac baptizatum ipsum , O' udus patrem , im matrem , necnon inter baptizantem , is baptizatum , baptizatique patrem , is matrem tantum spiritualis cognatio controbatur . Parochus , antequam ad baptismum conferendum aeredat , diligenter ab iis Od quos spectabit , sciscitetur, quem , vel quos elegerint , ut baptizatum de sacro Dηte fuscipiant . ἐν eum , vel eos tantum ad illam fuscipiendum admittat, is in
libro eorum nomina describat , doceatque eos , quam cognationem contraxerint, mignorantia ulla excusari valeant . auod si asii, ultra defignatos , bapti tum retia gerint , cognationem Diritualem nutia pacto contrabant . Si tamen plures tange-yent, & nemo esset designatus ; tune iuxta ius antiquum omnes contraherent , ut communior opinio docet. XIT Quantum ad secundam partem , Monachi sunt expresse exclusi ab hoc ossicio I cap. 2 on licet de eonlacri dist. iv. & cap. Monaeb. Si tamen puerum ex sacro sonte susciperent, eognationem spiritualem contraherent. XV. Regulares mendicantes non comprehendi laudato cap. eontendit Lea der quaest. XVI. cum aliis . Verum probabilior mihi videtur sententia opposita : quia non minus dedecet Regulares mendicantes quam Monachos familiaritatem habere cum seminis . Et hanc sententiam defendunt Angeia' , mis
215쪽
idio LIB. II. DE BAPr. ET CONFIRM.
cap. I. s. a. In confirmationem huius sententiae adducit decretum Concilii provincialis Aquensis his verbis conceptum . Compater ne adhibeatur Ruularis att-
is , nee passim clericus saecularis saeris initiatus , aut beηeficium eres oleum obtinens . . . Quod idem de eonfirmatura interagatur . Quid quod euiusque seare ordinis constitutiones id vetant e Et prosecto rationibus pluribus congruum est ut Regulares ab hae cognatione spirituali abstineant . Nec superiores inadulgere , licentiamque concedere debent , ne snt occasio plurium cognati
XVI. Quaest. VI. Quot sunt personae quibuscum patrinat eοηι rasit eognationem Diritualem ae Resp. Tres sunt, nempe baptizatus , pater , ct mater eiusdem ut constat ex Tridentino sus xx rv. tap. II. Quare inter illum dc istos matri monium esse nequit . Nulla ergo nunc est cognatio staternitatis spirituaIis inater baptizatum , di filios patrini . Nulla quoque cognatio inter patrinum &niatrinam , seu inter duos susceptores , nullumque inter eos oritur impedimentum , ut docent communiter Auctores , inquit Leander quaest. x xl x. Similiter baptizans contrahit cognationem spiritualem cum baptizato , cum patre, dc matre eiusdem . Sancheet , Reginaldus , Bonacisa contendunt , patrinum non cotia
trahere cognationem spiritualem , si per errorem suscipiat filiam Pauli , creadens eam esse filiam Petri . Sed haec opinio salsa est; cum diversitas haec maaterialis omnino sit, respectu ossicii patrini . Quando uuis mittit procuratorem , ut nomine suo suscipiat baptizandum , quis contrahit spiritualem cognationem 3 Sotus in IV. dist. iv. quaest. I. art. l. Toletus lib. VII. rv. vi I i. dc alii defendunt. cognationem spiritualem eontrahi a procuratore, qui nomine principalis suscipit insantem de sacro sonte . Alii eontendunt contrahi a principali . Nil tandem nee a procuratore , nec a principali contrahi docent r non a procuratore , qui gerit Vices alterius ; non a principali, quia reipsa ossicium patrini non exet Cet . Hane opinionem defendit Leander dis vrti quaest. xxir. de pro eadem cistat Reginaldum, FHilleium, Dianam, dc alios . Haec opinio mihi falsa est , di primam probabiliorem existimo. C Α- Disit iroo by Cooste
216쪽
DISS. I DE BAPTISMO .c A P U T XVII.
i. πίς Actenus baptisini naturam, proprietates, effectus, dc plura quae disputa L 1 hi Theologos solent, brevi calamo exposui, Illud nunc reliquum
est ut sacrum illud foedus quod Christiani baptizati cum Deo adversus diabo. Ium , eiusque pompas , mundum , eiusque oblectamenta, & lenocinia ineunt , paueis perstringam . Foedus conventio inter partes duas est , qua altera alteri se se obstringit ad aliquid praestandum , adiectiβ symbolis externis , quibus conistractum mutuum foedus solemni testificatione, sanciatur , Porro Christiani in se ero regenerationis lavacro solemni ritu in faciem Ecclesiae , spectantibus Angeia is , perpetuam servitutem Deo spondent , eiusque mandatorum observantiam ;dc Deus vicissim suam gratiam , dona, auxili impertitur, atque aeternam pol
II. Sancti Ecclesiae Patres , praesertim Dionysius , Ephrem Syrus , Basilius, Cyrillus Alexandrinus, Ambrosius, Chrysostomus , Augustinus, Hieronymus, & ee-ieri sere omnes professionis baptismalis onera sula Oratione exponunt, & Christianorum animis imprimere student, Illorum prolixiora testimonia praetereo, &pauca dumtaxat ex Chrysostomo, Ambrosio, & Augustino delibabo . Ille bominax I. ad popuI. Antisch. renuntiationem in baptismo factam his verbis extollit . Die igitur continue : Abrenuntio tibi fata'a ς nihil bac voce tutius , si ipsam per
opera exbibeamus. Hane tu vos, initiandi, ut discatis obsecro. Haec enim vox eon foederatio eam Domino est, Et scut nos servos ementes, ipsos qui venduntur, prius interrogamus, an nobis servire velint ι ita facit is Christus : cum te in servum assumpturus es , prius interrogat , an velis. illum crudelem υrannum , is immitem deserere, O faedera tecum percutit ae fusi it . Non enim coacta, , violenta est ςius dominMio , Lege ibi plurima, S. Ambrosius Lib. I. de sacrament. cap. II. scribit. Venimus ad fontem : ingressus es : confidera quos videris, quid oculus sis considera, repete duigenter . Occurrit tibi Levita , occurrit Presbster , unctus es qua I, levita Christi , quasi luctamen huius saeculi Iuctaturus, professus es luctaminis tui certamina . Qui luctatur, habet quod speret i ubi certamen, ibi corona. Luctaris in faeculo, sed eoronaris a christo , is pro certamiηibus saeculi coronaris. Nam es in coelo praemium , hie tamen meritum praemii colligitur . Quando te interrogavit :Abrenuntias diabolo, is operibul eius ' quid respondisti ' Abrenuntio . Abrenuntias
217쪽
i,1 LIB. II. DE BAPT ET CONFIRM
numquam tibi excidat tuae feries cout ρηis. Si chirographum homini dederis, teneris obaoxius, ut pecuniam eius accipi ε δ Meneri sistractu , ἐν reluctantem te feneratoris istis r si recusas , vadis in iudicium , sique illic tua cautisne revineeris . Ubi
promiseris, eonfidera veI quibus promferi . Levitam vidisti ; sed minister est Ob isti
Vidisti illum ante altaria ministrantem. Ergo chirogrubum tuum tenetur, non in ter ea, sed in caelo. considera ubi capias facramenta caelestia .... Ergo abrenuntiasti mumdo, abrenuntiast saeculo, esto fossicitus. Qui pecuniam debet, semper cautionem eouia fiderat . Et tu , qui fidem debes Chrso , fidem serva, quae multo pretiosior permnia es. III. S. Augustinus pluribus in locis professionis istius meminit. Pauca eκ Lib.IV. de ρmboso ad eatechum. transcribam. Cum excissus fuerit pessimus invaser, introducatur optimus possessor. Quid es invaser e Diabolus . Quid invasit e Imminem. quem non fecit , insuper lay decepit . Promisit ei immortalitatem , propivavit iniquitatem. Huic vos renuntiare professi estis , tu qua professione , non hominibus . sed Deo, Angelis eius estnscribentibus , dixisis, Renuntio . Renuntiate non δε- Lm moeibus, sed etiam moribus; non tantum fono finguae, sed actu vita; nee tantum labiis sonantibus , Ied operibus pronuntiantibus . Seitote vos eum callido antiquo, Ceternos inimico suscepisse certamen : non in vobis post renuntiationem inveniat opera sua , non iure vos sit trabat in servitutem suam. Deprehenderis enim. O, detegeris, christiane, quando aliud agis, aliud profiteris , Melis in nomine, aliud demonstrans in opere, non tenens promissionis tuae fidem : modo ingrediens Eraelsam orationes fundere, post modicum in spectaculis eum histrionibus impudice e a mare. . . . Quid tibi eum pompis diaboli, amator Christis P Oct te fauere r odit enim tales Deus , nee inter suos deputat professores quos cernit viae fuae desertores Eligite amare Creatorem mundi, b re untiate pompis mundanis, quibus princeps est diabolas eum angens suis. IV. Intrepide Christiani omnes , & audenti animo respondent , se diabolum spernere, detestari, reiicere, se cum eodem certamen habere, & eiusdem vi t res evadere , numquam eidem fasces submittere , aut obsequium praestare. Haec ore pronuntiant : at numquid opere implent Renuntiasti diabolo , dc operibus erus. Opus illius superbia, cuius ille primus auctor est, quaeque illum ex Angelo diabolum effecit . Haec omnis peccati radix & initium . Hanc in nos per Ada. mum praevaricatorem ille transfudit. Haec est lues Levissima , quam per Originalem culpam contraximus omnes, quaeque dominatur , & bonis ipsis operibus ii stris insidiatur. Sicut ex peste dominante eommuniter moriuntur homines; sic immanissima superbiae lue plures quam eκ aliis morbis qui inde proficiscuntur, pereunt, di ad daemonum orcum corruunt. Recogita ergo, o Christiane, num reve
218쪽
n opere superbiae renuntiaveris, num humilit tis spiritum, nempe Christum Do minum, indueris e alioquin lallax est renuntiatio tua, mendax est professio tua Superbiae germina sunt pompae mundi, Rmbitio, arrogantia, vanagloria , prudemtia carnis , elatio cordis ἰ hae , ct liae id genus interiores pompae diaboli sunt .mteriores vero, Vestes nimium Vanae, aedes nimium superbae, spectaeula eho leae, lautiores epulae, magnific- supelleκ, quibus homines efferre se supra eete xos gestiunt. v. Quid i Diabolo ne adhaerent, professionemque baptismalem violant qui splen didas induunt vestes, qui superbas inhabitant aedes, qui Iautis epulis vescuntur qui spectacula de choreas frequentant, & ceteris mundi oblectamentis fruuntu=ὶ En Meultissimos scopulos, quos declinare dissicillimum est. Quoniam ex superbia ignorantia natatur, quae impedit, nisi divinum assulgeat lumen, eorum quae india ravi. sve honestatis, sive malitiae confinia dignoωere. Dum homo in eisdem til timum finem constituit , proculdubio peccat. Porro quandonam praefata homo tamquam ultimum finem , in quo sistat , & quiescat, sibi constituat, quis seire hominum absolute valet ὶ Quisque interrogare conscientiam suam , & serio exa minare debet, num pompas, epulas, oblectamenta ludorum, chorearum, spectaculorum , dc pomparum in Dei gloriam, & cultum referre sincere possit. VI. Tria sunt prae oeulis habenda, ut diiudicetur , an aliquid ad diaboli pom pam pertineat. r. christianae professionis sanctitas . a. iustitia. 3. christiana mo deratio , ut inquiunt communiter graviores Theologi , quos inter Merbesius III.
Part. quaest. II. Quis inscias iverit, quae ex peccato manant, aut ad peceatum indueunt, patrandique peccati occasiones proximae, vel propinquae sunt , ut ehoreae promiscuae, saltationes nocturnae, feminarum nuditates, superfluae, de immo destae vestes, pompae immoderatae , comoediae obscenae , spectacula impudica, &Plura alia eiusmodi, ad diaboli pompam pertinere In Dectaculis inquit Salvianus Lib. VI. de gubernat. Dei) quaedam fidei apostasia es, a sembolis ipsius. ἐν
caelestibus sacramentis istalis praevarieatio. Quae es enim in baptismo oditaris Obriasianorum prima confessior Quae seisiere, nisi ut renuntiare se diabolo , ac pompis eius, atque spectaculis, is operibus qprotesentur H Ergo spectacula, is pompae etiam iux-.ta nostram professionem opera sunt diaboli. VII. Sumptus essust, aedes plus equo magnificae de superbae, opipara convivia quotidiana , vestitus plus iusto splendidus, servorum turba , curruum, equorum. multituὸo, de alia similia, si impediant quominus debitae eleemosynae erogentur, mercenar rum, de mercatorum debita solvantur, dc liberi honeste educentur; si ad illicita perpetranda inducant, dc in miseriam, angustiasque detrudant; proseisioni christianae adversantur, dc ad diaboli pompam attinent , & christianae moderationis limites transiliunt. Quod enim sive in superbo vestitu, sive in divitIis To n. VIII. N con- . Disitig Cooste
219쪽
eonquirendis, sive in epulis e quistioribus, sive in comoediis frequentandis, sive in Iudorum abusu discrimen inter Christi ,& diaboli prolatarest Porro Christianis omni
bu, haee Apostolus Paulus I. cor. rv. VII. denuntiat. Haec itaque dico. Dairas tempus breve est : rei sum es mi is qui, babest v re , tamquam non habentes O, qui sent, tamquam ηοη 'ηις i is qui g- ς't; tamq*am ηοη gaudentes P es. H emunt, tamquam non posentes qui utuntur boc mundo , tamquam non utaηtur r praeterit enim figura butur mundi. Qui sunt casuisticis disputationibus assusti, expectabunt ut definita confinia honestatis & malitiae, ut limites peerati mortalis di venialis patefaciam , & alias similes distinctiones multiplicem . Athaee me ignorare confiteor : nec aliud reponere valeo, nisi ut professionis baptiΩ malis memores sint, & ut serio pauca quae ex Patribus delibavi , meditentur. . Quoniam si pro viribus, quae Deo solemni ritu spoponderunt, implere studuerint, lumen caeleste assequentur , quo & laqueos diaboli devitare , & divina implere
VIII. Abrenuntiationem nostram votum appellant Patres. S. Augustinus epist lax. Voventur, inquit , omnia qus Ueruntur Deo, maxime sancti ahamis oblatis ςqvo sacramento pradicatur nostrum aliud votum maximum , quo nos vovimus in christo esse mansuros , utique in eo age corporis Christi , cuius rei faeramentu es, quod unus panis, unum eorpus multi fumus . In baptismo maximum emitti mus votum, quo spondemus in eompage corporis Christi nos permansuros . Haee promissa exsolvimus, eum sacrum eucharisticum panem sumimus , cuius particupatione . veluti quodam divinae earitatis vinculo copulati , unum corpus cum
Christo capite constituimur; & hae ratione maximum votum persolvimus . Chri stianus ergo religiosus est , cuius vita ad religionis , quam Christus ipse instituit, normam exigenda est e quae religio omnes religiones , seu sacros ordines peperit. Votum istud, inquit Cardinalis Berullus apud Merbesium loci eit. religionis Chriasti quam Christus ipse instituit , quamque omnium prima professa est Beata Virgo, & Apolioli, primique Praepositi) votum est non secundum, aut quartum, aut nonum privati cuiuspiam ordinis; sed votum in primariis christianae religionis officiis sundatum . votum est, non religionis quae suam originem viro Cuipiam sanctissimo reserat acceptam , quae ad sui regimen praescriptam habeat regulam, quae se ab aliis externo habitu differre patefaciat; sed religionis quam Sanctus sanctorum, di ipsemet Dei Filius instituit , quae totius orbis terrae limitibus circumscribitur, quae unum Evangelium, veluti divinam suae directionis regu lam, intuetur, quae habitum induit ipsum Christum Dominum. Hoc est votum, haee est professio solemnis quam Chri litani omnes in baptismo sacro ritu Deo vovent, & a qua ceterae omnes religiones proficiscuntur . Absit tamen ut simplicem Christianorum statum, & ordinem praeserre contendam monasticae professioni,
220쪽
nἰ : quae tria e silia evangeliea Deo servanda vovet. Sed professionis christianaeonitatem, altitudinem, & persectionem in caritate sitam, dumtaxat expono, ut Christianos excitem ad ea quae Deo voverunt , implenda. Christianam abrenuntiationem non modo antiqui Patres, sed Theologi ipsi graviores votum appellant. S. Thomas Theologorum Princeps 2. 2. lκκκVIII. art. a. ad I. docet. Ime modo sub voto baptizatorum eadit abrenuntiare pompis diaboli, is, fidem chriasti seνmare : quia volκηtaris fit, ficet fit de neeessitate salutis. IX. Merbesius loci cit. plura rarionum momenta in medium promit, ut evinis eat, abrenuntiationem in baptismo factam, veram voti rationem habere. Verum quaestionem hanc tanti non facio, ut longius eam producendam existimem. Illud sat est, omnes lateri, abrenuntiationem baptismalem deliberatam , & solemnem prosessonem esse de re grata Deo, & accepta, qua Christiani foedus cum Christo Iesu ineunt, illique perpetuam spondent servitutem. Omnes quoque fateri debent, gravius Christianum peccare , violando aliquod mandatum , quam Ethnicum &infidelem; ut S. Thomas in IV. dis. xxxv III. quo. I. art. 2. ad 3. docet. Magis peccat baptizatus eodem genere peccati quam non baptizatus , ut patet Hebri x. tanto putatis deteriora mereri supplicia qui Filium Dei conculcaverit, re san guinem testamenti pollutum duxeriet ive. Et ideo non frustra emittitvν eommune baptismi votum cum addat aliquam obligatioηem ; ficut lex scripta addit aliquam obligationem supra legem naturae; ἐν ita non facit aliud peccatum , sed a .am deformitatem addit. Neque cavilleris , inauditum esse quod haec addita circumstantia aperiri in consessione debeat : quoniam Consessarii non ignorant, paenitentes suos baptizatos esse; & consequenter peccata ab iisdem perpetrata, mutito graviora esse ratione voti , seu professionis emissae in baptismo violatae. Ipsi enim prae oeulis habeant oportet monitum Concilii Tridentini fessx IV. cap. varia ubi haec habentur . Divinae iustitiae ratio exigere videtur ut aliter ab eo in gratiam recipiantuin qui ante.baptismum per ignorantiam desiquerint; aliter ve qui semel a peccati, is daemonis servitute liberati , is accepto Spiritus sancti dono, Icienter remplum Dei violare, ἐθη Spiritum sanctum contristare non formidaverint. Et divinam rclementiam decet ne ita nobis absque ulla satisfactione peccata dimitrantur, ut, occasione accepta, pereata leviora putantes , Teluti iniurii, is comtumelio Spiritui sancto , in graviora iubamur , thesaurizames nobis iram in die irae . Missis itaque disputationibus quae subtiliter vitilitigare , non recte vi- Vere docent, ea meditentur pii Iectores quae ex Patribus , & Conciliis brevi ca-Iamo delibavi.