장음표시 사용
241쪽
xi S LIB. II. DE BAPT. ET CONFIRM.
Seeundo, fi credis quod saeramentum confirmationis per alium quam per Episcopum noumis es ineio ordiuarie ministrari. Tertio, si credis quod solum per Romanum γοχ ii em, plenitudinem potestatis babentem, possit dispe fatio saeramenti confirmationis Hesbyteris qui non sunt Episcopi , committi. Suarto , si credir quod ebrismati per quoscumque Sacerdotes qui non sunt Episcopi, nec a Romano Pontifice super hoe comis missonem, seu concessionem aliquam receperunt, iter m per Episcopum , vel Episeopossent confirmandi. Postremum BENEDICTUS XI v. seliciter regnans in Bulla Espastoralis, edita an. I a. declaravit irritas collatas confirmationes a Presbyteris Ital Graecis, inquiens r Cum neque per Praedecessores nostros, neque per nos Graeeis
Presisteris in Italia, Θ, in infulis adiacentibus, ut infantibus baptizatis saeramentum eonfirmationis conferant, facultas concessa fit, aut concedatur. Hanc eamdem sententiam defendit S. Thomas III. Part. quaest. lxxi I. art. II. Tandem BENEDICTUS XIV De Gnodo Lib. VII. num.' sic concludit. Ceterum, quidquid sit de Me perdi iri a value implexa controversia, omnibus in confesso es, irritam nune fore confirmati nem a fluetica Presbstero Latino ex Dia Episcopi delegatione collatam e quila' Sedes Apostolica id iuris sibi unice reservavit. XVII. Quaest. Iv. An chrismatis sacramentum administratum ab Episcopo haereti. eo valιdum fit 3 Rei p. Sententia adtirmans communis & vera est; dummodo administratuin sit sub praescripta verborum serma . Sicut enim validum est baptisma ab haereticis administratum, ita quoque valida est confirmatio. XVIII. Quaest. U. pereet mortaliter Episcopus non eonfirmans opportunis tem. oribus in Da taees, aut confirmans subditos alterius dioeces ' Resp. Adfirmant Primam partem communiter Theologi r quia Pastor astringitur pascere gregem suum. Et, cum deficit in administratione sacramentorum , illius omisso gravis culpae plena est. An vero graviter peceet, si alterius dioecesis subditos confirmet, disputant in utramque partem Theologi. Sed spectandae circumstantiae sunt . Alia cubi enim usu receptum esse potest ut Episcopus confirmet omnes accedentes ex quacumque dioecesi. Alibi Episcopis prohibitum erit ne subditos alienae si ecesis confirment. are prudens sit Episcopus oportet in huiusce sacramenti administratione. Et quando Episcopi diligentes erunt in proprio munere obeundo , quinquo Confirmabit subditos suos. In aliena vero dioecesi confrmare Episcopus nequit ἰcum hoc vetitum sit a Tridentino Concilio sessur. de Refori es. v. Episcopus hoc sacramentulm administrans, immunis esse debet a culpa : adhibere chrisma debet
242쪽
CAPUT V. De subiecto, de dispositionibus , deque essectibus
I. Uaest. I. Quinam sint rapaces sacramenti confirmationis Resp. Omnes h mines sive adulti, sive insantes, baptismo initiati, sunt istius sacramenti
eapaces; ut Ecclesiae tum Graecae, tum Latinae consuetudo duodecim saeculorum evincit. Quoniam, ut S. Thomas III. Part. quies. lxx II. art. 8. ad 2. inquit , aetas corporalis non praeiudicat animae . Unde etiam in pueriss aetate homo potes consequi perfectionem spiritualis aetatis . . . . Et inde est quod multi in puerisi aetate, propter robur Spiritus Iancti perceptum, usque ad sanguinem fortiter certaverunt pro Christo . Omnis itaque aetas, baptismo praecedente, capax confirmationis est . Aliquando tamen baptizatis denegata confirmatio fuit; ut ex Concilio Eliberitano ean. xxx rv.
colligitur, ubi haec habentur. Gentiles, ii in infirmitate desideraverint mi manum imponi, si fuerit eorum ex aliqua parte bonesta vita, placuit eis manus imponi, fieri cbristianos. Ergo, si inhonesta eorum extitisset vita, denegata illis confirma tio fuisset. II. Quaest. II. Conveniens ne est ut post rationis usum pueris eonfirmatio administretur Resp. Leander dus I v. quaest. III. asserit convenientius esse , insantes ante usum rationis confirmari. Laudat pro hac opinione plures alios. Frequenter Auctor iste ad extrema declinat. Revereri debuisset Ecclesiae Latinae consuetudinem, suae opinioni manifeste adversam . Quamvis omnis aetas, ut dictum est, apta ad confirmationem sit; tamen plura Concilia statuerunt ut haee sacramenti administratio differatur post adeptum rationis usum. inia eum non sit necessiaria haec confirmatio necessitate medii, eκpediens est ut eonfirmandi serventiori devotione' accedant ad illam suscipiendam. Ut plurium Conciliorum eanones praeteream, rescribo determinationem Catechismi Romani, in quo de con'. s. i8. haec habentur. Omnibus quidem post baptismum eon mationis Geramentum posse administrari ;fed minus tamen expedire hoe fieri, antequam pueri rationis usum babuerint . Quare si duodecim2s annus expectandus non videatur, usque ad septimum certe hoc sacramen tum d ferre maxime convenit. V que enim eo firmatio ad salutis necessuatem instituta es, sed ut eius virtuto optime instructi , im parati inveniremur . eum nobis procbrisi fide pugnandum esset : ad quod sine pugnae genus pueros , qui adb ς usu ra-
243쪽
xi S LIB. II. DE BAPIT ET CONFIRM.
detur differenda eonfirmatio usque ad duodecimum annum, inquit Catechism us Diligenter ergo & parentes, & Parochi curent ut pueri ratione praediti manuum impositione roborentur, animenturque ad certamen cum hostibus ineundum . Urgente tamen mortis periculo, ante septennium, rationisque usum maxime expedit hoc sacramentum administrari. III. Quaest. III. um amenter, aegroti, O energumeni sint eonfirmandist Resp. Si amentes Iucida intervalla habeant , tum administrandum illis hoe sacramentum est. Si perpetuo a mentes sint, superfluum est opportunum expectare tempus. D minicus Soto in IV. dist. v II. art. 8. docet , ' sacramentum hoc collatum perpetuo amentibus, validum esse. Ceterum, postquam ex usu Ecclesiae, inquit, non eonis firmantur insantes usque ad usum rationis, fit ut neque possit idem sacramentum
administrari amentibus. Leander quaest. v. contendit probabilius esse quod perpetuo a mentes confirmandi sint; dc eitat Laymanum, Sylvium, Dianam, & Usviri D. Thomamr sed prorsus false. Episcopi arbitrio, & prudentiae hoe relinquendum est. Si in amentiam gravi scelere inquinati inciderint, non sunt confirmandi. AE groti confirmari debent, tum ut armentur in ultima lucta; tum, inquit S.Thomascit. quaest. lxx II. art. 8. ut in resurreetioare perfecti appareant . Energumeni sacrochrismate liniendi sunt, ut robustiores contra daemones fiant. Surdos, & mutos confirmandos en docent omnes.
IV. Quaest. IV. Quaenam dispositiones requiruntur in adultis eonfirmandis e Resp. Si confirmandi alicuius gravis culpae sibi sint conscii, praemittere consessionem debent. Dominicus Soto in IV. dist. vir. art. 8. docet, culpam utique esse accedere hoc in ea su ad hoe saeramentum sne consessione ; at putat non esse mortaIem, si adst contritio. Leander quaesivi. docet , neque sub eulpa veniali astringi confirmandum conscium gravis euIpae praemittere consessionem : & pro hae opinione citat Reginaldum, Toletum, Henriqueg, Trullenehum, & alios. Sed hane opinionem reiieto ut salsam, & laxam . Merbesius III. Parti quaest xx. Natalis Alexander eap. v. plures Conciliorum canones adducunt', qui, ut praemittatur eonis
fissio, iubent. Concilium Lingonense , an. t os celebratum, statuit. Triusquam quis eo firmetur, fi annos discretionis habet, eonfiteatur peeeata sua, fit ieiuπus, s fieri potes. Synodus Senonensis an. tuea . inquit: suscepturi hoc facramentum,
si rammode fieri potest, Mi ieiuni: is, si adulti fuerint, eontriti, b eonfessi. Concilium Burdigalense an. 1382. Moneantur qui adulti sunt , ut ad tantum sacramentum non accedant nisi praemissa necatorum confessione, aut saltem maximo peccatorum dolore, θ' mature confitendi proposito . Synodus Rhemensis an. Episcopi conferent hoc sacramentum gratis , iis qui usum aliquem rationis babent, con- f ii, is si commode fieri potest, ieiunis r admoneanturque ut θmbolum apostolicam, is orationem dominicam memoriae mandent. Martene Tom. IV. plures alios colligit
244쪽
eanones hue spectantes . LRurentim Myti Lib. XXXII. cap. v III. ut hane senten
tiam eonfirmet, plura ex eodem Martem promit.
v. Respondent adversis sententiae P tronis HaesetR. Synodos non esse aeeumenti ea, . Id verum habet. Sed quid indς t A Propterea non praevalent plurimorum Casussilium auctoritati Insistent, haec Concilia monere, non praecipere, ut eonia sessio praemulatur. At falluntur . in mutis enim Praeceptum expressum absoluterion sit; ita tamen Concilia iri untur, ut inde praeceptum valde probabiliter rei ligatur : ratioque urget, quoniam sancta lancte tractanda sunt . Sententiam hane tamquam certam confirmat BENEDICTUS XIV. ' stis. de faer. ebris his
.eibis latine redditis. Ad sacramentum μηθσπιις quod attinet, ratis nimis emidea . Siquidem cum gratia pugnet cam peccoto , q*amvis non cum ebaractere , si .uis i tabe meeato 'Oliatus cbri Mi Dcrame t m perciperet , ebaracterem , non aratiam reciperet, novoque crimine sum gravμ et σηimam. Sententiam nostram saetis eanonibus omnino consormem, s. Antoninus III. Part. tit. XIV. cap. m. g. r.eonfirmat his verbis. renuntiat gratis buti ali, q*od fit per mortale eois missum, postea accedens ad confirmatioWm cum ςο, non confirmaretur in gratia , n e augeretur sibi gratia , immo mortaliter peccaret , ἐν metis debilitaretur in animis;
quamvis ebaracterem reciperet indelebilem, tr boc nisi restitueretur prius gratia ami fa , quod non fit nisi per paenitentiam. Missa itaque Calaistarum opinione tam quam nimis laxa , sententia quam docent canones , di sancti viri, ampIechen
VI. Quaest. V. Requiritur ne ut confirmandi mant δεmbolum apostolieum , fiatque ieiunist Resp. Ita praescribunt non solum laudatae Synodi, sed plures aliae ; immo praeter symbolum, orationem quoque dominicam calleant confirmandi adulti oportet. Quandoquidem sacramentum istud robur praebet maxime ad fidem Christi, eiusque dogmata intrepide confitenda, & propugnanda. sciant ergo illa neeessum est qui signari in hae saera militia debent. Quomodo enim fieri potest ut qui religionis quam professi in baptismate sunt , dogmata dc leges ignorant, apti sint ad illa prostenda in adversatiorum conspectu Nec sat est praefata scire; sed dea
bene adulti eonfirmandi ardentiori precum studio sese preparare ad tantum sacramentum exemplo sanctorum Apostolorum , qui dum expectarent Spiritum sanctum , perseverantes erant in oratione . & ieiunio . Placet huc transcribere quae Ludovicus Haberi de confirmatione cap. v III. scribit. A t ergo ab Eceisme Pastoribus falsa tua quorumdam persuasio , subditos ais boc sacrameatum tum esse difp tot, cum poetasa eo fessi sunt, aridamque memoriter tenent unam aut alteram deis finitionem, cuius vim eum non pere urni, mens eorum Me fructu est. Unde contingit deles ad hoc Doramentum prae ceteris temere is, irreverenter Meedere quod feρius eum dolore advertimIs vacuosque nou umquam recedere . Deus enim tbesauro suo
245쪽
.xio LIB. II. DE BAPT. ET CONFIRM
invigilat, nee finit obrepere in θηρι ς ait Tertullianus. Solliciti itaque Paroelii sint in imbuendis , exercendisque pueris ante Episcopi adventum . Dignitatem saera menti, spiritus sancti effusionem, in illorum corda futuram, gratiarum, & dono tum plenitudinem iisdem exponant . Post susceptam confirmationem vero illo, moneant ne pro tantis beneficiis Deo ingrati sint. Recordentur illi, ut imposse tum tamquam obsignatos Christi milites se se gerant; ut Christi fidem , & p ω
eeptorum veritatem intrepide confiteantur ἰ ut mundum contemnant ; ut nunxia quam erubescant Christi crucem, seseque paratos semper ostendant ad Evangelium Christi eoram universo adversante mundo profitendum. VII. Qiaest. VI. Quinam sunt coUrmationis effectus e Resp. Dupleκ istius saera. menti effectius, gratia, & character. Gratiam hoc sacramento conserri negant no vatores, non solum eo titulo quod omnibus sacramentis gratiae efficientiam dene gent; sed etiam quod per manuum impositionem apostolicarum donum dumtaxat linguarum, secus gratiae sanctificantis beneficium, insulam velint. Duos recensitos effectus produci hoe sacramento, Catholici omnes docent. VIII. Quaest. VII. confertur ne gratia fanctificans, seu gratum faciens, eonfirmamationis saeramento e Resp. Adfirmant Catholici omnes et idque evincunt ex ARev. vi II. Ubi haec habentur. Tunc imponebant manus super tuos, aecipiebaηt Spiritum sanctum . Spiritus sancti communieatio sine gratiae insusione non fit. Ergo si Spiritus sanctus in sacramenti istius susceptione communicatur, gratia saniactificans consertur. Praeterea omnia sacramenta novae legis gratiam conserunt: ergo & sacramentum confirmationis. IX. Qiaest. VIII. Sacramentum eonfirmationis confert ne str mam adit serandam gratiam, qus primam perficiate Resp. Sacramentum confirmationis vivorum est, non mortuorum : ideo non prima, quae expellat culpam, sed secunda, quae perficiat primam gratiam, hoe sacramento consertur. Evincit id S. Thomas III. Part. quaest. lxx II. art. . ad a. hac ratione. Dicendum, quod sicut ex ipso nomine apparet , hoe sacramentum datur ad confirmandum quod prius inveneris r ideo non debet dari bis qui non babent gratiam . Et propter boe sicut non datur non baptietatis, ita non debet dari adultis peceatoribus, nisi per paenitentiam reparatis. de dicitur in Aurelianensi Concilio, ut ieiuni ad confirmationem veniant , ut moneantur eoufessionem facere prius, ut mundi donum Spiritas functi valeant aeripere . Et tunc per hoc facramentum perficitur paenitentiae effectus, sevi ir baptismi et quia per grariam collatam in hoc sacramento. consequitur paenitens pleniorem remissionem peccati. Haec Angelici ratio non solum evincit quam supra defendi sententiam; videlicet, adultis peccatoribus praemittendam consessionem esse, ut assequantur gratiam sanctiscantem; verum etiam hane praesentem confirmat; nempe, sacramentum istud secundam producere gratiam, quae primam perficiat.
246쪽
DIX S. II. DE CONFII A TIONE. 11 e
X. Quaest. IX. Gratia quae sacramenti xonfirmationis effectus est , quomodo differtis gratia bapti ali ' Resp. Gratiam sanctificantem est. qualitatem inhaerentem ct superadditam animae habitudinem , certum est . At sicuti Theologi decertant, sit ne absolute gratia entitas realiter distincta I ita disputant, disserat ne realiter, ut aiunt, gratia confirmationis a gratia baptismali; an potius secundum magis minus . Verum cum hoc dissidium philosophicum' potius sit quam theologieum;
ideireo illud praetereo, dc quae docet s. Thomas III. Part. qu AxκII. art. 7. ad transcribo. Gratia facramentalis addit super gratiam gratum facientem communiteν sumptam aliquid effectivum Decialis effectus , ad quod ordinatur sacramentum. Si ergo consideretur gratia in hoc sacramento collala, quantum ad id quod est eommune, M per hoe sacramentum non confertur aliqua alia gratia quam per baptismum , sed quae prius inerat , augetur ; si autem eonfideretur quantum ad illud Deriale quod superadditur, se non es eiusdem speciei cum ipsa. Animadvertendum, gratiam eo firmationis, non absolute , sed comparative dici persectiorem gratia baptismali; cum longe maius sit regenerari ad vitam quam bene , & perfecte vivere. Dicitur ergo haec gratia Persectior, quatenus hominem bapti sinate regenitum, sortem, robustum, intrepidumque reddit. Advertendun, etiam, hoc sacramentum per acciadens Producere primam gratiam posse , ut docet idem S. Thomas loci citi
XI. inaest. X. Ocnimat ne consematis non modo ad fidei articulos , verum etiam sid moralis doctrinae integritatem propugnandam H Resp. Grytia huiusce sacramenti propria roborat spiritualiter confirmatos , intrepidosque constituit ad pugnandum n christiana militia, ad superandas carnis , Mundi , & daemonis tentationes, ad profligandos hostes omnes. Primis Ecclesiae saeculis , dum immanissimi persecut Ves in Dei Ecclesiam saeviebant , christianae militiae prose res invicti non equuleos , non fornaces ardentes , non frementes bestias, quarum saucibus tradeban-.tur, pavebant; sed incredibili sortitudine diriora tormenta , & crudelissimam suorum corporum lanienam patiebantur , ut Christi fidem propugnarent. Cessarunt persecutiones istae : manifesti fidei christianae hostes defecere . Non modo periculum vitae non subimus ici praesentia, dum fidem prostemur christianam; sed gloriam potius, & honorem comparamus. Quae ergo nunc 'pugna , ad quam gratia tonfirmationis nos sortes reddit inam hostes superandi Respectus nimium humani, mund amatores , saeculi gloriae, de potentiae sectatores sunt hostes .devin-eendi. Deridemur nune . dum puram christianae Moralis doctrinam sustinemus ad-Versus nova invecta lenocinia, dum mundanas pompas, & corporum nimia oblectamenta aspernanda inculcamus, Terrent nos amici, de propinqui, opinionu novitate, & consuetudinis pravitate, eum in vana spectaeula, in ludos pecunia rios & fortuitos, in laxatum doctrinarum paradoxa audenti animo sonitum vocis
247쪽
, ii LIB. IL DE BAPT. ET CONFIRM
eYtollimus. In istorum Odia, & invidiam incurrimus, dum evangeliea Christi enata ineuleamus. Hi sunt hodierni hostes devincendi : ad haec quotidiana , & ideo
durissima, certamina nos roborat, animatque confirmationis gratia. Bellum quod
olim contra fidei dogmata , hodie contra morum praecepta ardet, di quidem ex una parte ad perniciem insidiosius. Cedebant olim aliqui tormentorum atrocitati sed heu quot nune ore clausam tenent sinceram morum doctrinam i quot politico silentio illam dissimulanti quot eiusdem rigorem deliniunt, ut amatorum mundi dicteria, scommata, de insectationes declinenti Ubinam nune robur illud spirituale , ubi libertatis christianae prudens de moderatus spiritus ad intrepidam publia eamque consessionem illius christianae doctrinae quae nune mundo dispi et midausum iactas ad fidei dogmata eonfitenda, si hodie desunt perseeutores fidei Deis pone vanos timores, & vilem erubescentiam ; estoque sortis & robustus adversus illos hostes qui in Ipraesentia vivunt , & subtiliter insidiantur . Cruce signaris in fronte, inquit alicubi Augustinus, quia haee est sedes pudoris, ut, compressa virialiter omni erubescentia , glorieris pro Christo contumeliam pati. Omnes qui pis volunt vivere in Christo Iesu, persecutionem patientur . Quam tu persecutionem sustines, si humanorum respectuum sueo obductus, duram Crucis doctrinam, quae 'hodiernis insidiis, & persecutionibus obnoxia est, intrepide di sortiter propugnare non audest Sed haec plusquam satis in praesentia. XII. maest. XI. Saeramentum ransmationis imprimit ne chariserem e Resp. ΑΠ ter confirmationis effectus est impressio characteris , de quo Lib. I. de sacramentis in genere dictum est . Istius characteris meminit S. Paulus II. Cori cap. I. Unxit nos Deus, ἐν signavis nos, o, dedit pignus Spiritus in eo divi nostris. Perpetua Ecclesiae traditione hane characteris impressionem Ioci eis. ostendimus. S Thomas In Part. qu Alxxi I. arti s. ad i. describit characterem istum his verbis. Est fignum
distincti ram, non infidelium a fidelitas, sed spiritualitis provectorum ab his quibη dicitur, Sicut modo geniti infantes. Invisibiliter allimae impressum haeret signa tum istud ι sed per signum Crucis , in fronte visibiliter impressum, manifestatur, subdit ibidem S. Thomas art. s. convenienter rinatur ebrismate signo e cis iuri te . . quia jVgnisur figno emeis, ficut mura signo dueis ... Et ideo in fronte. . . t ηeque propter timorem, neque proptεν erubescentiri. η-en chri eri ρη termittat. Legesis ibidem plura.
248쪽
l derident. tamquam Spiritui sancita iniuriosam . id, clamant blaterones,sti, iners ne, & otiosus Spritus sanctus in baptismate An in Me saeramento
non eonfert Deus gratiam ad vincendas hostium tentationes Istorum aberrationes damnavit Concilium Tridentinum v I I. can. II. de confirm
cumque praeceptum , sive divinum , sive ecclesiasticum, suscipiendae eonfirmati nis . P. Leander tract. Ira. diis. I. ρμos. v. haec scribit. A Longe probabilius e si spond- , non dari tale praeceptum divinum: quia nee ex Scriptura, nee ex tr is ditione Patrum constat dari tale praeceptum. Deinde quaest. v I. quaerit, an saltem detur praereptum ecclesiasticum: & ait: is Probabilius respondeo, nee taleis praeceptum esse datum. Tandem qu es. VII. disputat, sit ne saltem pereatum veniale hoe sacramentum ex negligentia omittere et & inquit: is Probabilius reis spondeo, esse Fecatum veniale. III. P. Dominicus Viva ultra pergit , quia absque peccato etiam veniali omitti hoe saeramentum posse defendit. Haec sunt illius verba in Curs Theolon Partiri
quaest. III. arti a. num. 6. Respondeo cum commusi apud Dianam ... non esse mortale
illud sacramentum confirmat;onis nolis suseipere, pracis contemptu, seanda Io. Immo εκ Trusi. Henri contra Nav. apud conin nec veniale quidem, eum Azbi extet praeceptum de ilis fuseipiendo . Nec venialem quidem culpam per trat Christianus qui in 'hoe agone eoastitutus, & undique hostium multitudia ne circumdatus, deliberate nolit se tali munire praesidio Declamator ne ero, et sanctae raritatis violator , si dixero , hane doctrinam nimiam redolere laxia talem IV. P. Claudius La. Croiae Lib. n. pari. I. dub. 3. num. 39 . ρκιest. lxxis. haee scribit. sis praeterea notandum fis circa nere atem confirmationis. Resp. Fuisse olim praeceptam erelesiasticum, ut susciperetur eo firmatio, catagit Dieastilis bis num. Io . ex variis Conciliis, dictis SS. PP. Recte Gera dis. ἔα eum commuπi, per desuetudinem nane desiisse illud praeceptum. Non recte, sed salse colligit Dicastillo, praeceptum istud nune desiisse , ut mox evineam . Pro hac opinione , negante
249쪽
114 LIB. II. DE BAPT. ET CONFIRM
praeceptum , ut ego quidem arbitror valde laxa, citat Leander cloe. cit. SuareΣ; Valentiam, Fili luctum, Solum, Villato sium, Bonacinam, Laymanum , Dianam, Ledesma, Henriquea, & alios plures. Salmanticenses quoque hane defendunt opunionem tract. ID. cap. IV. punctat, ubi num. 17. non plus obligationis suscipiendi huius sacramenti imponunt fidelibus quam sit audiendi Sacri die seriato: quae sane opinio mihi laxa videtur.
U. Certum penes omnes est, hoc sacramentum non esse necessarium necessitato
medii; cum baptizati, si decedant. antequam chrismate ab Episcopo liniantur, regnum caelorum, si nihil in eis damnationis sit, obtineant. Tota igitur contro-yersia ad necessitatem praecepti divini, & ecclesiastici redueitur. VI. Dico, sacramentum confirmationis necessarium esse necessitate divini , dc Melesiastici mandati . Praeceptum istud tum ex Scripturis . tum ex Patrum traditione constat. In divina Scriptura Act. I. haec abentu': Praee it eis, ab Hierofolymis ne discederent , sed expectarent promissionem Patris . Cui praecepto non Apostoli modo, verum etiam ceteri fideles, & mulieres ipsae paruerunt. Item Act. Miti vigilantia describitur Apostolorum , & studiu in ingens , ut baptizatis omnibus manus imponerentur. Quae sane sollicitudo praeceptum prodit. VII. Patres unanimi consensu istius sacramenti necessitatem summopere inculeant. S. Cyprianus epist. lxx. Uagi quoque neeesse est eum qui baptizatus est, ut,
accepto ebri ate, ides unctione , esse uσctus Dei, is babere in se gratiam christi possit. Similia habent Tertullianus, Cyrillus Hierosolymitanus, Chrysostomus, de
Augustinus, qui Lib. XVII. de civ. Dri. docent, non esse christiano nomine dignos nisi ebrismate unctos. Plurimi occurrunt canones, quibus hoc praeceptum ostenditur. Dist. v. de consecr. cap. Omnes haec habentur . Omnes fideles per manus impositionem Episcoporum Spiritum fanctum post baptismum Meipere depent , ut plenicissiani inveniantur. Synodus Laofficena ean. xlv III. haec habet r Oportet eos qui
illumixantur, post baptismum inuvi supereaelesti ybri ste . Concilium Mediolanense
IV. altius hanc necessitatem exaggerat. Illis timindum viliae qui , cum potuerlit, a re salutari negligentes extiterint. Atque in eo firmationis saeramento fuscipienso negligenter, ut decreto provinetali ex eanone Rbemensi eavetur, eaηοnieis subiaceant dis Udinis : is praeterea parentes, quorum negligentia id factum est, ex libro paeaitentiali paenitentiam olim egisse annis tribus apparet. VIII. Sed, missis pluribus aliis documentis, transeribo verba Catechismi Concilii Tridentini ex Part. II. de confici g. r6. Quamquam vero neeessarium nos es , ammine tamen praetermitti debet ; sed potius maxime eavendum est ne in re sanctitatis plena, per quam nobis divina munera tam Dete impertiuntur , 'aliqua negligen tia commistatur . Quod enim omnibus communiter ad sanctificationem Deus proposuit, ab omnibus eetiam summo sudio expetendum est . Pergit vero g. II ostendere susci-
250쪽
. ustipiendae eonfimationis necessiti m . Et DMι est repente de ceti status, tamquamis ementis Pirisas merimentυ ν ἐν re Ut ιρtam domum is e. Ex quibus verbis Mea. Gelligere, quoniam domus ilia sancta Eccus figur- , ἐν εmammis gerebat , ad Misae, fisos eοκfirmationis sacram tum, cui initium ab eo die dactum es , pertis . ia Atque id etiam ex ipsius sacramemi Metioso faciis casibitur. Ita enim IMPO ebris
haptismum regeneravit, ehristiani riminis forma perfecto absisatur . Id autem quoisinam mino uncti issacramento incitur, per Heuum est eam ad omnes Meus aeque
IX. Ex quibus Omnibus argu riuor . 'Saeramentum eonfirmationis pro om albus institutum esse certum est. Ergo annexum eidem mandatum est.. mo enim per
tineret haec divina ins vii , nulla foret . necessitas tanti remedii & praesidii 'An sollicitudo ilia Apostolorum, .ut baptizati a Philippo confirmarentur; an Pauli Apostoli ardens lus. ut Ephesis recenter sacro lavaςro tinctis manus imp Merentur, praeceptum di inum non: produnt o pertinent . cuiusque saeculi, dc. priscae, mediae, & ultimae .ntatis Patrum, & Conciliorum sanctiones, quibus ad , ministratio chrismatis inculcatur Tot ne decreta edidissent Concilia, tam alto inclamassent Patres cuiusque saeculi . ut ad . susceptionem istius sacramenti induce-ont fideira, si nullum extaret praeceptum Peccarent s avissime Episcopi, si Ignavi, & socordes essent in manibus bapti*atis imponendis a fideles vero absque ulla. culpa eluvi e Ni Episcoporum labores in Iustrandis dioecesibus, tot pericula, tantam industriam . poterunt: Cvriproprii. ministerii praevaricatores habendi illi sunt, dum administrationem aegligunt, si inn te omnino omittere susceptio nem esuidem, haptiκati a Ment 1 Unde nam tam peregrina opinandi licentia Respondet Auctor de re faeram. Lib. II. pag. 348. his verbis. ita sane chri M., non ita Lipsoli, non ita Pont fices maximi, non ita Panes,. ἐν Concilia prascripseruntis non de fonte traditionis , sed de sentina probabilitatis Vinio portentosa effluxit , opinionempe quae vel ab ηe culpa etiam veniali audet defendere , negligi hoc se amentum posse. Haec ex abusu probabilitatis prosecta est. Fx mamvis itaque ronceptis verbis expressum non sit in sacris litteris praeceptum istud; finis tamen dc scopus quo haee Christi institutio tendit, luculenter Praeceptum infert. Utique aliunde quam ab hoc sacramento haberi sortiiugo .iritualis potest, dc robur ad devincendas tentationes et idcirco dictum est, non essen essarium necessitate medii ad salutem, Tamen adeo dives in misericordia Deus est . ut voluerit hoς p .uliari praesidio nor munire advorsus tot saevientium hostium mestitudinem ; dc linc singulari tessera nos gnare, ut tamquam milites