장음표시 사용
261쪽
giarum nomine olim signifieabantur parilaulae Eueharistiae consecratae , quae ad dissitas parochias,& absentes Presbyteros mittebantur in mutuae communionis,&earitatis signum. Qui usus prohibitus fuit a Concilio Laodiceno. Praeterea nomine eu-logiarum illae partes panis denotabantur, ex fidelium oblationibus superstites, & a Sacerdote benedictae, quae , peractis mysteriis , illis distribuebantur qui aliquo detenti impedimento accedere ad sacram mensam non poterant. VII. Tandem Panis dicitur, fractio panis, panis Angelorum, panis qui de eaelo descendit. Ego sum panis vivus. qui de eaeis descendi: fi quis manducaverit ex hoo pane, vivet in aeternum e is panis quem ego dabo , raro mea est pro mundi vita: Ioam v I. Panis etiam appelliitur et tum quia ex eo ineffabilis transubstantiatio fit; tum propter species panis, quae post consecrationem remanent. Agapa. idest dii Oio , etiam vocatur e tum quod summam Dei erga nos dilectionem praeserat; tum quod sit mutuae inter fideles benevolentiae & earitatis symbolum. Hoc nomen Agapa primis Ecelesiae saeculis significabat convivia illa quae Christiani pauperes simul de divites ad amorem fovendum instruebant , quibus ut fratres una
accumbebant. VIII. Congruentem rationem S. Thomas III. Part. quaest. lxx DI. art. assignat cur hoc sacramentum variis nominibus apppelletur . me faeramentum habet triplicem signifieationem. Unam quidem respectu praeteriti, inquantum sinuet est comis memorativum dominicae passonis, quae fuit verum faeri iam , ut supra dictum est: θ' secundum bre nominatur faeri iam. ΑΓ m autem significationem habet respectu rei praesentis, selliret ecclesiasticae unitatis , cui homines aggregantur per hoc sacramentum : is secundum boe nominatur communio, ves συνάξιο . Dicit enim Damascenus... quod dicitur communio, quia communieamus per νβm Christo, is quia participamus eius carne, is divinitate, em quia communieamus, is unimur adinvicem per ipsam. Tertiam significationem habet respectu futuri, inquantum seisieet boe saeramentum es praefigurativum fruitionis Dei, quae erit in patria : is secundum boo dicitur viaticum, quia hie praebet nobis viam illac perveniendi r is seeundum hoc etiam dieitur E'υλαρις. , idest bona gratia r quia gratia Dei vita aeterna , ut dicitur Rot xv I. Vel quia realiter eo net Chrsum , qui est plenus gratia . Dieitur etiam in Graeco μεταληψου, idest assemptio et quia, ut Damascenus dieit, per boe Filii deita
IX. Variis Eucharistiae significationibus expositis , eius notio exhibenda est. Sic autem finiri, seu describi solet. Eueharistia est Der mentum corporis ἐν sangui'i Cbristi, sub Deciebus panis, is vini realiter eontentorum, ad spiritualem fidelium alimo iam a Christo ipso insilutum. Spretes consecratae panis & vini sunt signuin, quod significat, dc non significatur. Corpus dc sanguis sunt res , Ac sacramentum si mu, quae significantur per species consecratas, & insuper significant spiritualem
262쪽
animae nutri ionem Ex quibus patet , Eucharistiam saeramentum esseteum illi competat ratio signi sensu ilis divi ustus iustituti; habeatque annexam gratiae promissionem , & divinum mandatum illius signi observandi . Quae tria ex divina Scriptura eonvenire Eucharistiae, evincitist. Panis & vinum sunt signum sensibile riseepit Iesus panem dcc. Matth. xv I. Observλntibus hoc lignum promittitur
gratia : Qui manducat baso paηem , vivet in oeternum et Ioan. v I. Urget mandatum hoc signum adhibendi: Hoc facite in meam commemoraιionem : Luc. xxii. si mandoeaverisis carnem Filii hominis, ἐν biberitis eius sanguinem , non habebitis vitam in vobis ζ Ioan. VI. X. Adduci posset perpetua, & universalis Ecclesiae traditio. Sed vel ipsi novatores, sacramentoruin Ecclesiae catholicae infensiisimi hostes, sacramenti. rationem Eucharistiae non denegant; impiis tamen commeatis eiusdem sanctitatem adulterant, ut infra patebit. Disputant Salmanticenses tract. Iv. cap. I. utrum Euchaeristiae sacramentum supponat essentialiter in recto pro corpore & sanguine Christi; dc species consecratas importet de connotato : vel utrum tam species, quam corpus Christi importentur in recto : de tandem utrum species veni t in recto, & horpus Christi in obliquo. Quae tria capita fuso calamo versant. Has, &similes quaestiones alto praeterire silentio, utpote inutiles, consentaneum exiitimo. XI. Disputant praeterea , dc quidem ex instituto , utrum hoc sacramentum sit unum specie atoma, vel unitate numerica ; & unde haec unitas repetatur. in asquaestiones paucis resolvit S. Thomas III. Part. quaest. Ixx. III. art. 2. his Verbis.
um dicitur non solum quod est indivi bile, veI quod est eontinuum , sed etiam quodo perfectum; sicut dicitur una domus, o, unus homo . M autem unum perfectione
ad cuius integritatem concurrunt omnia quae requiruntur ad finem eiusdem i ficut homo integratur ex omnibus membris necessoriis ad operationem anima. ἐν domus integratur eκ omnibμι partibus quae sunt necessariae ad inhabitandum. Et fio hoc sacrame tum dicitur unam e Ordinatur enim ad spirituriem refectionem, quis corporal Uον-.
rasit r. ad corpor sim autem refectionem duo requiruntur , scisicet cibus , qui estatim 'tum ficcum, im potus, qui es alimentum humisum. Et ideo etiam ad istegritatem huius sacramenti duo eoneurrunt, seisicet spiritualis cibus, is spiritualis ροι , secundum illud Dan. v I. Caro mea vere est eibus, & sanguis meus vere est potus. Ergo boc sacramentum multa quidem es materialiter, sed unum formaliter, ir peris sective. Sacramentum istud institutum est per modum convivii spiritualis. Conviavium Rutem, constans ex cibo, & potu , unum dicitur, non unitate indivisibilitatis, di eoat uuatis, sed integritatis , di Permionis. - . .
263쪽
I abolisvo insante in mortario contuso , cui admiscebant mel, & piper . aliaque aromata; ut refert Epiphanius haeresκκVI. S. Augustinus baere κDL nar rat, suisse inter Manichaeos carbaristas nuncupatos, qui Eucharistiam eo perse se miηe humano sumebant, ut isde Acut de siliis cibis ἰ quos accipiunt, substantia illis divina purgetur. Iacobitae haeretici pani oleum miscent. II. aest. I. Utrum saus panis triticeus , ἐν vinum δε vite fit materia Eucta
j iiser Resp. Adsirmant omnes f quia haec est materia a Christo designata, ae ladhibita in huius sacramenti institutione I ut habetur Matth. xxv r. Iesus paηem, is benedixit, ac fregit, deditque discipum suis, ait f Aeeipite , Ο eο-
medite r hoe es eουm meum . Similiter de materia calicis hare subdit ibident Evangelista. Diso autem vobis i non bibam amodo de hoc genimine vitis usque sex diem Utam . eum Hud bibam vobiscum novum in regno Patris mei . Aeeedit perpeis tua, & universalls traditio Ecclesiae, quae nonnisi panem triticeum, & vinum de vite pro Eucharistiae materia usurpavit . . III. Congruam rationem S. Thomas III. vari. quaesL Ixxiv. art. I. assignat , euris pane , & vino institutum hoe sacramentum sit . Primo quidem quantum a Uum huius saeramenti, qui es manducatio. Sicut enim aqua assumitur in sacramen to baptismi ad usum spiritualis ablutionis, qaia eorporalis ablatis communiter fit ἐπ qua; rta panis, is vinum, quibus eommunius homines reficiuntur , assumuntur i. Foe faeramento ad Uum spiritualis manducationis . Seeundo quantum ad stagis,em
ebrisi, in qua sanguis est a corpore separatas. Et ideo in bor faeramento , qποι est memoriale dominieae passonis, seorsum sumitur panis, at sacramentum eorpori pulom, ut faeramentum sanguinis. Tertio quantum ad effectum consideratum ira lππεquoque sumentium : quia, ut Ambrosius dieit super Epist. I. ad Cor. . . boe sacra- lmentum valet ad tuitionem animae, os eorporis. Et ideo eorpus christi DF Decispani3 pro falare eorporis , sanguis vero sub specie vini pro salute animae offertur; 'ut dicitur Levit. xv tr. quod anima eamis in sanguine est . Barro qstantum saeffectum respecta totius Eeevae , quae eonstituitur ex diversis fidelibas ; fime Ρηis conficitur ex diversis granis, ἐν visam fuit ex diversis uvis , str dieit Gisga sver lillud I. cor. x. Multi unum eo us sumus &e. IV. Quaest. II. Quae materiae quantitas apta est consecrationi e Resp. Absolute qua Cumque materiae quantitas, quantumvis magna , apta est consecrationi; ut d
264쪽
si inem ad Uiam Desiam a Mute. 26 erus clarem fidelium est indere--atas. Via nis pases dici, quia quot π materiae baias. sacramenti fit Memmiuata . Igiturae Uute quaecumque quanisa panis, di vini tonsecrari a Sacerdote potest. χωmiani hoe saeramentum non consistit in uis, sicut baptumus; sed permanens est; in intia dicetur, Q re sicut immensa, se minima quantitas, dummodo sensibilis St, apta consecrationi absolute est. V. Q Mest. m. Quis materiae quantitas Dite inoserari possit, is, debeat e Reip.ra quantitas materiae ix saerari debet quam fidelium usui Sacerdos prudente agnouerit consentimeam A si imprudenter sacerdos Consecraret maiorem materiae Quantitatem quam quae nisi fidelium opportuna siret . di eam corruptionis peris Iculo relinqueret; culpae reus evaderet, di iniuriam satramento inferret, nisi anre
VI. Quaest. IV. Debes ne materia cosmoda esse praesens consteranti e Res, Pr
sentem esse debere materiam consecrandam . adsentant omnes a Praesentia lueemoralis est, non Urysi ea, ct mathematica is mare improbasdiu est mos quorumisdam Sacerdotum qui os . & labia admovere pani, dc calici solent, halitumque in ipsum calicem inspirare . Talis praesentia requiritur, ut demonstrari possit ducendo, Hies, vel Me est. Quamobrem S. Thomas in IV. dist. κI. quaest. II. an. I. laeuae tuae. I. ad i. inquit: NMr samen duo, quod posset consecrare totam panem ρη, est in civitate simiai, HI quia est in freo quia ipsa fr-a, pronomine demonstrativanteus. Venit quod mareria confereaada diaet esse coram Sacerdote. Vade Sacerdos existem in domo Da non posset confereare pallem qui es in altari e quod etiam noumtes de toto . pane qui es in foro , neque de Isto mino quod es in eeliario. Sed aulaeamque fit quantitas panis, is mini quae coram Sacerdore proponitur , credo quod pQt eomerari ab ipse . Ut igitur materia sit moraliter praesens, non requia ritur ut aliquo sensu illam Sacerdos contingat , seu vox ad illam perveniat; sed sat est ut modo sensibili iuxta prudentum existimationem sit illi misens . Heine
Sacerdos ingentem hostiarum . seu panum cumulum consecraret, licet omnes non vid
265쪽
.Heres; dummodo illarum eumulum laesu perciperes : Ac Sacerdos caeeus Ioni 'eraret hostias, etiam in pixide clausas, quando viri probatae fidei testarentur esse praesentes. Rubricae quidem praescribunt ut pixides continentes hostias, snt aper tae; communis tamen lententia docet, valide Saeerdotem eonsecrare hostias tapyxide elausa; tametsi lieite non consecrareti.
VII. 'Innumeras Calaistae quaestiones propria imaginatione effinxerunt d8 hae praesentia, quas ad praxim inutiles eκistim. . inare paucis eas perstringam. Dis. putant, num Sacerdos consecrare valeat bostiam post parietem Et licti aliquῆ adfirment, eommunis tamen sententia negat et quia tune apte talis materIa me pronomen bee designari nequit. Idem dicendum,' si sie post tergum . Quid, si linateo esset operta hostia Si linteum se habrat . ut continens, sicuti pyris. ; itune constetari potest . si vero post linteum' sit abscondita hostia', consecrari nequie gut eommuniter asserunt . Quid, si hostia clausa se in sacrario , seu tabern-Ioelauso Alii adfirmant, alii negant ω Omnes concedunt l, Sacerdotem 'peceate Meonsterantem. An vero consecret Valide, qui, certo id adfirmare potest ν Ideo tu tius existimo definire , hune non consecrare et quia hostia clausa in tabernaculo iuxta prudentum existimationem non potest diei praesens, & designari per pron men hu : quemadmodum valida non est absolutio data moribundo clauso in do mo . Quid, si materia esset praesens secundum unam partem, & absens seeundum
alteram Si utramque simul consecrare Sacerdos ' intenderet , neutram . consecraώret e non absentem, quia deest praesentia I non praesentem , quia non vult hane consecrare sine parte absente . Si Vero coerceret intentionem ad solam materiam praesentem; tunc illam consecraret. Disputant, num materia triginta passibus distans eonsterari possit. Negat Bona cinas adfirmat Leander. Commenta. haec sunt, ut mihi videtur, vana. Cur Bonacina adfirmet , consecrari materiam quae decem passibus distet, dc cur Leander addat alios viginti passus, non aliam prodere rationem possunt praeter nimium disputandi otium. - ἀVIII. aest. V: materia eonseranda designari a saeerdote debeat e RespAdfirmant omnes: quia pronomen boe quid definitum exprimit. Hinc si Saeera
os habens praesentes decem hostias , vellet consecrare octo in confusio , non diatermiuando illas, nullρm coniseraret ' Quoniam non consecraret omnes, quia non vult . non octo , quia cum illas non determinet, non est maior ratio cur istae quam aliae duae consecrentur . Quid, inquit Leander disp. vi II. qude xx. si intenderet ex decem consecrare illas quas Deus, vel Petrus elegisset pro .consecratione Refert aliquos stantes pro consecrationo ; de eommunem sententiam
negantem tunc fieri 'eonsecrationem. Sed haec quaestio inter quil quilias, sicut plures aliae, amandanda est. id, si Sacerdos deserat pyxidem ad altare ruenam hostiis eum intentione consecrandi eas, & tempore consecrationis obliviscator
266쪽
Hie easus praxim spectat. Si eas super Rr m, seu Petram consecratam ponat cum intentione consecrandi, quamvis tempore consecr tionis non recordetur ; eommuiscis sententia d et illum eas consterare. Si vero super altare a eomu Epistolae pyxidem poneret, & oblivisceretur super Rr m illam constituere ; tune nullam fieri eonsecrationem, docent Sua eη, GRVRntRβ, Ondidus, Palaus, de alii r quam opinionem visam existimo; ct seliam Oppostam , quam probabiliorem reputat Leander. Hostiae quae inscio Sacerdote ponerentur super corporale, non manerenteonsectatae. Quid, si Sacerdos deferret ad altare duas hostias . existimans esse vanam Ambas ne consecraret Ambas consecrari . adfirmant Navarrus , Suateae , Vasqueκ, Sylvester, Hurtado, Granad OS, Bonaeina, Lugo. quos refert, & sequi eur Leander: quia , inquiunt, sacerdotes Omnes intendunt consecrare omne id quod prae manibus habent, dum absolute super materiam verba proserant. Res videtur incerta. Si ego deprehendissem ante consecrationem duas adesse hostias . certe unam tantum consecrassem .. mando hostiae sunt valde subtiles , humidum que tempus, occurrere aliquando casus potest is Quare tunc tutius iudiearem . continuo post sumptionem calicis sumere hostiam primae suppositam . Fragmen ea, ante eonsecrationem dispersa super corporale, non consecrari, probabilius est quia non praesumitur Sacerdotem intentionem habere eadem consecrandi. Disputatant insuper , an si una hostia non consecrata admisceatur multis consecratis . possit consecrari , si illa non dignoscatur . Negat Cardinalis de Lugois Leander quaest. Ixxviii. defendit posse consecrari sub conditione r aitque ipsum Cardina Iam de Lugo hoe tandem concedere . Fateor, me nihil certi habere et neque in similibus casibus, qui numquam occurrunt , discutiendis tempus terendum existimo a
IX. aest. UI. An panis eonfectus ex anugdalis, eastaneu, fa/is, lentibus, famo, hordeo ire. H materia consterationis e Resp. Sententia negans communis est. De spelta , & sarre adfirmant Caietanus , Solo, Albertus Magnus, Paludanus . Alensis . Sed haee opinio salsa est . Neque in materia sacramentorum indulgenis. dum arbitrariis ratioeiniis est ; sed firmiter inhaerendum divinae institutioni, &communi Ecclesiae traditioni. Christus autem in solo pane triticeo , ut dictum supra est , consecravit. & hoc pane semper usa Ecclesia est tum Graeca , tum
X. Quaest. VII. .m panis ex nigine fit materia suffieiens sins saeramenti Resp.
R dfirmant plures , & permulti negant. Sed distinguendum est. siligo aeeipitur a Plinio Lib. XVIII. eap.vIII. ab Isidoro Lib. XL evmotii cap. m. & aliis pro eandidi frumenti genere, seu pro tritico selecto. unde Iligo dicta est. Siligo sie a cepta, cum si persectum tritieum, dubio procul potest esse Eucharistiae materia. Et hoe in sensu admittitur a S. Thoma III. Parn quaest. lxx IV. WLI. ad a.
267쪽
Si vero siligo aceipiatur Pro secois Vulgo panis ex ea consectus, non potis est esse Eueharistiae materia. Si tritico admisceantur aliqua grana aliarum segeatum in parva quantitate ; hoc non impedit quo minus panis sit tritieeus , aptaque materia Eucharistiae. Si vero mixtio in tanta esset quantitate, quae solveret speeiem sarinae triticeae; tune panis ex hae sarina consectus, non esset apta istius sacramenti materia , ut docet S. Thomas loci cit. ad 3. Massa cruda , seu pasta non est lassiciens materia , quia non est panis communis. Similiter pasta ex o leo, aut butyro, vel aqua rosaeea , Vel cinnabro consecta , inepta materia est ;eum non sit verus & eommunis panis, qui debet esse ex farina triticea, & aqua naturali consectus, igne concoctus. XI. Quaest. VIII. Qui ritus olim servatus fuerit is praeparandis panibus pro eoa- feeratione ' Resp. Olim ad sacrifieium convenientes afferebant panem & vinum . Seligebantur panes & vinum, & altari pro Eucharistia consecranda ab Archidia cono imponebantur. Primis Eeclesiae saeculis communis panis adhibebatur. Ceia te persecutione, & reddita Ecclesiae pace, magna coepit diligentia praeparari panis iste. Forma panis consecrandi varia suit. Primum panes eommunes consecrabantur, & in partes comminuti adstantibus distribuebantur. Heine partieula . quae hodie communicantibus fidelibus traduntur, nomen acceperunt. Rotundae formae panis eucharistici meminit S. Epiphanius in Anchorato num. 17. Graecos iapsos aliquando adhibuisse panes figurae circularis, testatur Gabriel PhiladeIphiensis in Apologia pro Eeel. orient. de pane eucharistico inquiens et D panis praefert mrillam figurae circularis, veI quadrangulae, cum bae inscriptione : Iesus Christus ΦLeit. Eruditi Theologi ex vetustis codicibus, ct picturis evincunt usum rotundae , dc circularis sermae , impressae Pani consecrando , non modo apud Latinos. Syros , Alexandrinos, verum etiam apud Graecos , quamvis hi frequentius consecrent panes figurae quadratae . Hanc consuetudinem confirmant ex revelatione
iacta S. Ildephonis Archiepiscopo Toletano anno 34s. Posterioribus saeculis in E clesia olei dentali communis suit usus panis eucharistici, in tenui, dc rotunda sor
XII. Magna olim diligentia panis iste praeparabatur a CIericis , vel a sacris
virginibus . Resert Lansrancus Lib. Decretori pro Ord. S. Benedicti cap. VI. tanta
diligentia Monachos eiusdem ordinis praeparasse panes istos , ut frumenti grana seligerent, di in nitidum sacculum reposita , famulo probo consignarent ad molendinum deserenda: Farinam Sacrista alba indutus in cerniculo cribrabat, & praestituto die cum aliis adiutoribus fratribus, Iotis manibus & facie, atque albis indutis, ad panem eucharisticum conficiendum hoc ordine se accingebant. Eorum unus sarinam aqua conspersam super mundam tabulam compingebat alter seris rum, in quo hostiae concoquebantur, tenebat, manibus chirothecis involutis r Ω-
268쪽
muIus lignis siccis antea praeparatis ignem accensum fovebat, ceteris psalmos . de preces recitantibu continuo, arctissimoquo servato silentio . Idem mos obtinebat apud Cluniaeenses, ut habetur in eorumdem statutis cap. lv. ubi eavetur ne opus istud post prandium peragatur. HRe eadem diligentia paratum panem eueharistieum in Ecclesia Romana , testatur Humbertus adversus Graecorum in Laiatinos ealumnias . Similem fere morem servandum in hoc pane conficiendo prae seripsit Conei lium Toletanum XVL celebratum anno emn vi. Et Theodulia phus Aurelianensis Episcopus, qui seculo IX. floruit, epist. ad suum Clerum, panem hune a Sacerdotibus, Vel ipsis saltem praesentibus diligenti cura praeparari ,& eonfiei iubet. Heine collige quam sint lugendi tot Ecclesiarum , Parochorum , Superiorum, & Praelatorum abusus in hoc negotio. Alicubi hostiae emuntur ab uxoratis mulierculis in communi eoquina inter ollas, & Iebetes conmetae . Alibi ex eommuni farina hostiae conficiuntur tanta socordia & negligentia, ut maiori
studio epulae pro communi mensa praeparentur.
Utrum panis eucharisicus aetImus debeat esse ,
I. I Anto studio , eaquo eruditionis copia propositam quaestionem celebriorex L aetatis nostrae Theologi dispiciunt, ut nihil sere quod novum adiicere Iumen valeat, addendam supereste videatur L Praecipua controversiae capita ego i dira , dc paucis rem totam Perstringamia II. Ut viam sibi Theologi sternant ad dirimendam quaestionem de usu panis. azymi, vel sermentati , uteram praemittunt de die quo Christus Dominus ultimum pascha celebravit ia Graeci contendunt, Christum Dominum anno quo mortuus est, nota comedisse paschalem agnum die a lege praescripta , nempe lunae quarta decima desinente sed die integra anticipasse, & luna tertia decima pascha celebrasse, atque sacramentum eucharisticum instituisse, non in azymo, sed in fermentato paneia Secunda opinio nonnullorum est, Christum anno quo mortem subiit, pascha non egisse, sed dumtaxat Eucharistiam instituisse . die tertia decima desinente, di die quarta decima in Crucem actum suisse . Tertio loco Pauci alii propugnant, hoc anno quo Christus passus est, Iudaeos protraxisse pascha in sequentem diem veneris ex decreto Synedrii , seu in quintam decimam
in secundis vesperis, ut ex sesto azymorum , & sabbato unum coalesceret sectum Christum vero, agnum manducasse more consueto, nempe luna quarta.
269쪽
III. Communis Latinorum sere omnium sententia est , Christum Dominum gnum paschalem comedisse, & Eucharistiam instituisse anno quo mortem sustianuit, luna quarta decima desinente , eodemque die Iudaeos pascha celebrata . Guo iacto legitime demonstrato, necessirio postea consequitur, Christum Don senum in aΣymo, non in sermentato Eucharistiam instituisse . Quoniam eonvenit
penes omnes , die qua apud Iudaeos pascha celebrabatur, fermentum omne ab eorum domibus sublatum fuisse . Factum autem , nempe Christum Dominum G lebrasse pascha, & saeramentum instituisse luna quarta decima desinente , argumentis valde solidis evincunt . Consectarium autem , nempe in azymo consecra Lis, natura sua proficiscitur . Operae pretium haud iudico hane versare controve sam; eum parum, aut nihil ad institutum nostrum conducat. IV. Quamquam vero admitteretur , veluti extra controversiam positum , Chrsestum Dominum in arymo pane consecrasse ; tamen non propterea sequeretur , exemplum illius necessitatem imponere in solo aΣymo consecrandi. Quare ilia
ipsi qui defendunt, Christum a Lymo usum fuisse in Eucharistiae institutione , non
inde inserunt, nullam esse consecrationem in sermentato ; sed tantum convenienatiorem esse azymorum usum, utpote Christi Domini exemplo consormiorem. Siave ergo Christus Dominus in azymo consecraverit , ut luculentis Evangeliorum testimoniis Latini adversus Graecos evincunt ; sive in sermentato , ut Graeci co iecturis valde infirmis contendunt : disputandum remanet , cuiusnam panis usua , azymi, an sermentati, obtinuerit in Ecelesia tam Latina, quam Graeca. V. Tres potissimum opiniones hoe de argumento obtinent . Prima est P. Iae
bi Sirmondi, praeclarissimi Sota Iesu Theologi , qui in peculiari de a2ymo disqui
sit ne defendit, ad octavum usque sieculum in Eeelesia Latina , nedum in Gradica, usum sermentati viguisse , invecta vero a xyma fuisse medio illo interviat quod a schismate Photii . nempe ab anno circiter 886. usque ad ann. IO I. in tersuit. Turbas hae de re Michael Caerularius concitavit . Contra Leo Papa I saeculo XI. Cardinalis Humbertus saeculo vir. Iacobus de vitriaco , Innocenti III. & eandem hac ultima aetate doctissimi , atque eruditissimi viri Mubilisnius Benedictinus , Christianus Lupus Augustinianus , Franeiseus Macedo Franciscanus in diis. de νitu aetomi , Ioannes Cabassutius in notitia Eeea Deucria dissert. NIGIoannes Clampinus in coniectu Vis de perpetuo arbimrum usu in Ecclesia Latino ,3liiqne multi propugnant, ab Apostolorum temporibus perpetuum atque constan tem in Ecelesia Latina usum obtinuisse azymorum , excluso semper sermentatium. Tertiam inter utramque mediam sententiam defendit Cardinalis Bona , m rum probitate, de eruditionis fama celeberrimus, qui Lib.L rer. Illurg. cap. XXII 1α docet, perpetuam apud Graecos fermentati viguisse consuetudinem; apud Latinox
Vero primis Ecclesiae saeculis promiscuum obtinuisse azymi. & sermentati . usum ,
270쪽
prout temporum, & Iocorum diversit 3 postulRb tὼ saeculo vero x I. lege univerasali lata receptum fuisse in Latina Ecclesia gzymorum usum. VI. Seeunda opinio mihi pro bilior 3pparet, tum ob argumenta ab ipso Ch iἡssi exemplo repetita, tum ob auctoritatem Clarissimorum Virorum dc antiquorum, de recentium, qui documenta magnopere solida afferunt ad evincendum, perpetuum aYymorum usum in istina Ecclesia ab Apostolorum temporibus viguisse . siquidem S. Leo Papa lx Graecis agymorum usum , ceu novitatem obtrudenti bus, epist. s. cap. v. hoc praebet responsum . Ecce iam post mille ae ferme ouistia pa ne sanatoris πη ri σπηυ i'cipis per πω discere Romana Ecclesia qua item is minia passionis fit recolenda . Quid quod ante Leonem Rabanus Maurus , qui
obiit anno 336. Lib. I. Institur. Clericor. cap. xxx III. exemplo Christi evincit u sum a Lymorum in hoc sacramento Idem prius ostenderat Alculnus epist. xc. Cardinalis Humbertus sic Graecos redarguit . Vesra duplic Ias suo fermento eon tenta, Romanae Eeestiet simplicitati σα mum extorquere nequit . . . . Prima seliaeeι Mel fa ad , .ee moderna tempora , fur ab Apostolis accepis , fideliter retiauis . Gregorius VII. Lib. VII. epist. I. Armen , ctim Latinis azymum panem conse
crantes , hortatur ut temerariam Graecorum garrulitatem contemnant. Epipha
nius haeres κυc. da Ebionaeis scribit : insteria vero perficiunt eae imitationa Saa G stum qui sunt in Ecclesia, quotannis in G mis i asteram autem msterii partem iaaqua solum. Commentum illorum qui asserunt, Epiphanium redarguisse Ebio naeos, quod in aaymo consecrarent, arbitrarium prorsus est . Nam ex imitatio ne Sanctorum , ait Epiphanius , illos in azymo consecrasse . Illos vero nor
quod in reliqua sacrifici parte aquam adbiberent . Ex hoc Epiphanii testimonio ,
non modo Latinam , verum etiam Graecam Ecclesiam a mum adhibuisse H hoe sacramento, probabiliter colligitur . Rotundae etiam , exilesque saerarum hostia rum sormae, ferro characterato impressae, quas ex vetustis imaginibus priscis temporibus obtinuita ostendunt Mabillonius , Martentus , Harduinus , aliique eruditissimi viri, antiquitatem usus aΣymorum patefaciunt. Praeterea S. Thomas III. Parnquaest. lxx IV. art. q. S. Gregorii Magni hoc testimonium allegat pro azymorum usu . Dieis enim B. Gregorius in Registro et Romana Ecclesia ofra aet mos panes , propterea quod Dominus fine ulta conrmixtione suscepit earnem. Hanc eamdem auctoritatem S. Gregorii urget Gennadius Scholarius, qui tempore Florentini Coa cilii floruit, in eiusdem Concilii defensione cap. ii. Dct. v III. Laudatum testim nium S. Gregorii in eius operibus modo non reperitur. Et tamen S. Thomas illud laudat , non modo in Samma , verum etiam in IV. contri Gent. & in opus. eo tra errores Graecorum . mid ergo dicendum 3 Periisse codicem in quo hoc testia
monium legit Doctor sanctus a Aut confictum testimonium ab eodem Absit . Iuopere supposititio illud legisse r Quo fundamento Ut ut de hoe sit, illud pro- Tom. VIII. ' i i'j secto