장음표시 사용
291쪽
IV. Heine manifesto apparet, Calvinum fateri sub sacris symbolis vere earunem & sanguinem Christi contineri . Stultitiae eos arguit qui humana ratione metiri audent tam ineffabile arcanum , quod omnem superat mentis nostrae captum . Sed quae ibidem continuo adiicit , perpende . Et sane rem itale signatam offert, is exhibet omnibus qui ad spirituale illud epulum accumbunt , quamquam a Messibus solis eum fructu percipitur, qui tantam benignitatem vera fide , animiaque gratitudine fuscipiunt. uua ratione dixit Apostolur, panem quem frangimus.
eommurionem esse corporis chrisi e casicem quem verbo precibus M 2bor eοηθ-cramus , eommunionem esse sanguinis i us . Nec est quod obiiciat qui iam , furatam esse locutionem, qua signatae rei nomen Agno deferatur . Fateor sane facti nem panis sembolum esse , ηοη rem ipsam . Verum hoe posito, a simboli tamen erihibitione rem ipsam exbiberi recte colligemus . Nisi. enim quis Diaucem vocare Deum volet, Mane ab ipse sembolum proponi numquam dicere audeat. Itaque si per fractionem panis Dominus corporis sui participationem vere repraesentat , minia me dubium esse debet quin VERE praestet , atque exbibeat . . . Quod F verum est praeberi nobis Aenum visibile ad obsignandam νei invisibilis donatiovem ἔ accepto corporis Ombolo , non minas eo us etiam ipsum nobis dari certo confidamur . Diis c. gitur subdit g. in in caenae moerio per Irmbola panis visi christum v re nobis exhiberi . Rursus s. I 6. in realis praesentiae favorem haec subiicit. Si itas Uum suum explicarent, dum panis in insterio porrigitur , annexam esse exhibi rionem eorporis , quia inseparabilis est a tino suo veritas ἱ non valde pugnarem . Si eparabilis est a signo veritas , necessario consequitur , sub sacris symbolis panis & vini vere , realiter , & substantialiter eontiueri carnem de sanguinem Christi. Clarius adhuc realem praesentiam exponit g. 3I. ubi aperte asserit aequae indignis, ae dignis corpus Christi praeberi Atque haec es sacramenti integritas cquam violare totus muηdus non potest et earnem , is, sanguinem Christi non mimis VERE dari indignir quam electis Dei fidesibus . SimuI tamen verum est , non se-ς I atque pluvia super duram rupem decidens effluit, quia nussus in laρidem i gressus patet, ita impios sua duritie repellere Dei gratiam , quominus ar ipsos ste nciret. Quid Ecclesiae catholicae doctrinae conformius exprimere hie Calvinus PQ e Ri r Sumunt boni, Iumunt mafi, forte tamen inaequari vitae, vel imeritus . Morres mssiis, vita bonis. Vide paris sumptionis quam fit disar exitus . si non minus improbis quam electis Christi corpus praebetur , ut Calvinus fatetur , realis corporis p sentia a fide suscipientium non pendet. Fides ergo suscipientium e Gscit non ut Christus sit vere S realiter praesens sub sacris symbolis , sed ut gratiam tu suscipiente producat : idque opportuno exemplo , adducto ab ipso Calvino , pluviae aeque decidentis super lapidem, & super terram bouam , Pλ-
292쪽
he Hai at, .eipsa implere ac prMare . Necesse est eis r uos in ea na vero eor sui ἐγ saneuisem christi recipere , cum uir m M. communionem nobis Dominus re praestaret. suid enim Mi vellit πον poem come ere , ac visum bibere , ut Dui
ιiam istisiorem sacramenti vi bilibus signis coniu-am esse. Et quemadmodum pani, in manu disrumitur , ita corpus Christi, ut eius participes fimus , nobis com municari . Hoc cerae , etiamsi nisu aliud esset , nobiι abunde satissa re debe tieum intemeremus Christum nobis is caeno veram propriamque corporis , is fangui nis sui subblantiam donare. VI. Quorsum haec tam prolixa veteratoris haeresiarchae testiinonia Ut heine colligas duo . Primum, dominica verba adeo luculenter , adeo evidenter signifieare, earnem, & sanguinem Christi sub sacris symbolis latere, ibique vere, realiter, & substantialiter existere, ut vel ipse Calvinus, omnium haereticorum petulantissimus, simulque acutissimus, ausus minime fuerit ad figuratam locutionem praelata verba absolute detorquere . Quemadmodum omnes haeretici Ecclesiae catholicae phrases adhibere assectarunt ; ita Calvinus talibus Ioquendi sormulis usus est, ut doctrinam catholicam illum docere exillimares , nisi anti logiis perpetuis semetipsum perimens , alibi blasphemias suas pleno ore adversus Eucharistiam
evomeret. In iis tamen quae restripsi, testatur, metiri nos minime debere rati ne 'mentis nostrae istius saeramenti ineomprehensibilem altitudinem r miraculum grande esse, quod ingenii humani aciem fugit. Qtiae omnia illius sophismata , quae adversus dogma ea tholicum alibi obtrudit , penitus convellunt . Secundum ex recitatis Calvini testimoniis colligendum est, quod systema cuiusque haeretici nequit ex uno , aut altero testimonio formari . Haeretici omnes , omnesque sectae, simul atque recesserunt ab indefectibili catholicae Ecclesiae regula , continuo pugnantia loqui , frigidum , & ealidum eodem tempore efflare coeperunt i non secus ac Ethnicorum Philosophi , qui plures ver tales naturae lumine cognitas scriptis consignarunt; at tenebrarum caligina undique circumfusi infinitis erroribus
293쪽
bus easdem immiscenti & quod uno loco adfirmant, alibi negant, numquam si bi eonstantes. Lectores minus experrecti , dum aliquod istorii in testimonium leagunt, illorum se tenere mentem credunt liis insultant , quod ex aliis testim aliis diversa & opposta eosdem docuisse asserant. Quare summa cautione Iegenia di sive haeretici, sive ethnici sunt; parumque fidendum eorum captiosis loquerer di formulis. Eorum dumtaxat errores adversus catholica dogmata efficaciter eon vellendi sunt. VII. His paucis delibatis, primum omnium praemittenda sunt quae Concilium
Ttidentinum definivit seg. x III. can. I. adversus recensitos errores. SI qvir nu
merit in sanctissimae Eucharistiae sacramento contineri vere , realiter . is obsta uti liter eispus , ἐγ sanguinem una cum anima, '' divinitate Domini nostri Iesu Chri si, ae proiade totum christum ; sed dixerit tantummodo esse in eo ut in figuo , veI
figura, aut virtute; anathema fit. Animadvertenda sunt tria huiusce canonis verisba. Here dicitur adversus Zuinglianos: reassiter , idest non tantum obiective, Scper fidem , ut contendit Calvinus: qui quamvis in laudatis testimoniis vaserrimus, ae fraudulentissimus homo ad declinandam Lutheri, quem Tubam Spiritus sancti appellitat, invidiam , vere carnem & sanguinem Christi nobis in Eucha ristia dari adfirmet; reipsa tamen realem praesentiam in Catholicorum sensu dea litium vocat . Additur denique substantialiter contra Calvinittas , qui non sub stantiam , sed virtutem tantum corporis Christi esse in Eucharistia praesentem contendunt . Quem errorem Calvinus ipse diversis verborum involucris tectum , & consuetis pigmentis oblinitum , variis in locis tradit. His praemissis , catholliam doctrinam sequentibus 11. breviter , quoad argumenti natura seri, perstringam . T. I.
294쪽
Christus Dominus Ioan . V i. corpus suum in cibum o sanguinem suum in potum promisit se nobis daturum ' mere, re liter, ac substantia uter sub speciebus flanis Ο Ciui y promissionemque in Euebarisi .e institutione
impleυit. catholica . veritas adversus Sacra memtarios demonstratur . '
I. V YT prima propositionis pars demonstretur, eaput Ioannis vr. tribuo In par tes tres. In prima miraculum narratur quo multiplicati fuerunt quinque panes in deserto . In secunda parte a vers 16. usque ad sa. de fide in Christunt Dominum, quae metaphorice cibus appellatur , occasione ex panum multiplicatione accepta , agitur . AEque Catholici ae haeretici fatentur , sermonem ibi de Eucharistia minime haberi . In tertia autem capitis parte, nempe a vers 11. de vera & reali eorporis sui manducatione , omni metaphora sublata, Christum I qui, Catholici Iuculenter evincunt . Et quamvis desinire id Concilium Tridentianum nolutat; tamen ex eodem cap. v I. testimonia allegat in veritatis eatholicae eonfirmationem. Premisso itaque Christi plana & explorata est. Panis quem ego dabo , caro mea ' est pro mundi visa . caro mea vere est cibus , sanguis meus
vere est potus Iudaer Capharnaitae , his verbis auditis , in admirationem rapti , seandalum passi sunt, ae si impossibilia Christus i promisisset. Litigabant ergo Iu daei ad invisem dieentes e suomodo potest bis nobis earnem suam dare ad manduis eandum y Quid quod discipuli ipsi , quamvis erga Christum propensi cum haee audissent , elamarunt e Durus est bis sermo : ir quis potest eum audire e Ergo aeque Iudaei ae discipuli Christi promissionem de vera & reali manducatione in tellexerunt. An ne scandali Ioco habuissent Christi verba; an ne turbati in sitigia, in murmura erupissent, si spiritalem manducationem, si signum, figuramque corporis sui promisisse Christum intellexissent uid reposuit Christus, ut illorum
turbationem sedaret , admiratiouem , atque litigis caussam tolleret Unico verbo tranquillare illorum animos, & dissidia omnia removere potuisset dicendo, se de mystiea, & metaphoriea mangacatione sermohem habere . Hoc semper praestitit elementissimus Magister, quoties ex aequiet a suorum verborum intelli Entia turbatos, anxiosque disti pulos suos animad Qertit. Nam Dan. Irr. eum dixit : Somiteremptum Me &c. figuratam locutionem idem Evangelista expIanavit: Illa autem uerbat do templo corporis sis. Rursus cap. rar. dixit Christus : QVι credis is me,
295쪽
fumina de ventre eius figent aqua vivae: & continuo Evangelista exponit ratium Hrit de Spiritu , quem aecepturi eram credentes is eum . Iterum ea xii dixit Christus e Si exaltatus fuero a terra , omnia trabam ad me ipsum : & Ioa aes subdit: mee autem dicebat, Ignificans eua moνte esset marimrus , .Praetere di parabolam acianiorum, S alios tropicos sermones . quos haesitantibus discipuistis, & Nicodemo Christus interpretatus est . Uerum hane suam de corporis sui vera dc reali mandueatione promissionem, non modo interpretatione at ua non delinivit, ut turbatos discipuIorum animos sedaret ; sed eontra festius sermonem suam confirmavit, dc veluti ineredulitatem inorum redarguens , mortem minat est , nisi promissum eibum potumque sumpserint. Amen ames dico vobis , nisi manducaveritis earnem Filii hominis , on biberitis eiu/ fanguinem . non babebitis vitam in vobis . Tantam admirationem dae offendiculum sermo iste in distipulo. rum aliquibus excitavit , ut ab eo discesserint. Ex Me musti discipuorum eius bierunt retro : quos non solum non revocavit, M alios alIoquens interrogavit et
Numquid ἐν vor vultis abire e Unico verbo potuisset Christus dc Capharnaitas Iudaeos errori subducere , de imbecillos anxiosque discipulos illuminare, si figura tus & tropicus fuisset illius sermo, ut contendunt Sacramentarii, & Calvinctae . Hoc Christus , tametsi ad clementiam , ad pietatem , ad misericordiam compara tus, non egit; sed e contrario discipulis litteralem oe obviam sermonis sui intelligentiam roboravit, confirmavitque toto evangelico contextu. Alterutrum ergo zaut Calvinistae Christum nimiae de severitatis, de inhumanitatis accuseat necessum est I aut sateantur oportet. in litterat, sensu Christi verba intelligenda esse. id Z Magister divinus commotos agitatosque discipulos videt ob ciliam , ut Calvinistae contendunt, suorum verborum intelligentiam . dc eos non des et Ue ritatis Magister i Et eos non illuminat, eorumque tenebras non dispellit qui est lux mundi Soli obeaecati Calvinistae de elementissimo Christo eam inaudituri paradoxon comminisci valent. Ergo in sensu obvio de litterati intellige dus est Christi sermo. Caro mea tere est e bus, O sanguis melli vere en potus II. Confirmat obviam re litteralem interpretationem Evangelistie Ioannis rex. tus, Conciliorum , dc Patrum tradisio. Concilium Ephesinam in approbatione e Pistolae S. Cyrilli. ad Nestorium Me sessu verba Christi relata ab Evangelista
Ioanne interpretatur . Confitemur iumentum in Ecclesia Saeri tum mi celebrare ,
utpote participer Dorie carnis, O pretio Duuinis Cisini essecti . . . . Quamviserim dieat Dan. v r. Nisi mandusaveritis carnem , de biberitis ire. neutiquam communem carum , hoe est bominis nostrae conditionis crinem esse existimare debemu/ , sed vere imus propriam qui nostri ea a Filius bominis factus, προίώ-tus est.. Ergo universalis Ecclesiae, in oecumenico Coneilio e gregatae, doctrina Christus D . uti nobis suam veram carnem in Euchariltia promittit. Concilio
296쪽
ae vere sub mysterio carnem corporis ei s sumimus ... per boe unum erimus r uia Pater in eo es, iue in nobis . . . Ipse eoim ait et Caro mea vere est e bus De veritate earnia, O sanguinis non eo relictus ambigendi Acur ... Ea
haec aecepta, atque hausa id effficiunt, ut nos in bristo, ἐν christus in nobis fit
me igitur idcirco commemorata sunt , quia voluntatis totum inter Patrem O Filium unitatem haeretiei meηtientes, uritatis νομα ad Deum utebantur exemplo . tamquam nobis ad Filium , ex per Pisium ad Patrem obsequio tantum , ae via-tate unitis, nulla per facrameatum caruissesanguinis natura sis communionis proprietas indulgeretur e cum per bonorem nobis datum Dei Filii, is peν manen rem in nobis carnaliter Filium , in nobis corporaliter is inseparabifiler urilis molerium verae ac naturalis unitatis fit praedicandum dce. IV. Adeo lueulenta est haec Hilarii argumentatio, dc robusta, ut omnes Sacra. mentariorum , Calvini, Claudii, Aubertini, aliorumque novatorum cavillationes penitus labefactet, effigiaque praecludat omnia. Aut caussam Arii egisse S. Hilarium, aut caussam Calvinctarum profligasse , fateantur novatores necessum est. L Hilarius evincere contendit , Christum esse consubstantialem Patri , in eoque existere, quemadmodum per Eucharistiam existit in nobis . Ergo pro certo hahet media Eucharistia in nobis existere per identitatem substantiae. Quid ad hasenovatores aeuti An reponent, Hilarium dumtaxat velle, Christum in nobis exi
stere media Eueharistia per fidem , per participationem alicuius virtutis, & pr prietatis ab illo in nos derivatae Aiunt Ergo Hilarius Arii caussam egit, nempe Filium esse in Patre per quamdam figuram, similitudinem, de persectionum copiam ab eo in illum derivatam . Arianum ergo Hilarium effieiunt. Negant 3 Ergo caussam Calvinistarum in nihilum redegit Hilarius . Nulli hie ad effugium ratebra . Sed iterum Hilarium audiamus , qui suam argumentationem hae con-
297쪽
1 α LIB. III. DE EUCHARISTIA o
. elusone ibidem confirmat. Si ergo nos naturaliter secundum earnem per eum si mimus, ides naturam carnis sua adepti ; quomodo non naturaliter fecundum obiaium is se Tatrem habeat, eum vivat per Patrem e Cavillari, rixari, vitilitigarenovatores possunt, fideles fieri realiter unum per 'baptismum , seu per gratiam. per fidem', per virtutem eamdem in omnes effusam , omnibusque Communem. At haee omnia ineptissima commenta sunt . Nam S. Hilarius contra Arianos evincit, fideles fieri realiter unum eum Christo, & invicem carnasster , ereporalia ter, seu per identitatem substantialem carnis & sanguinis ; ut heine inserat, Fialium esse consubstantialem Patri. Si Hilarius evincere dumtaxat intendisset, fideles fieri unum per virtutis di gratiae participationem ,' ut novatores effutiunt eaussam Arianorum, ut dixi, orasset. Ergo recurrit dilemma factum . Aut nova tores Arianum Hilarium constituant necessum est; aut Sacramentariorum, &GI- vin istarum caussam illum ab imis diruisse fateantur oportet . Doctrinam Hi
larii confirmant Patres omnes. S. Irenaeus Lib. IV. e . xxx Iri origenes bomin xvi. in t umeri S. Cyprianus Lib. de orat. dominis. S. Ambrosius de iis qui mys Viis istitantur cap. v III. S. Augustinus in cap. v I. Dan. S. Chrysostomus in eumdem Ioe. Dan. S. Leo ferm. VI. de ieiunio. .
V. Altera propositionis 'ars ostenditur , nempe Christum promissionem suam Eucharistiae institutione implevisse. Verba mstitutionis habentur Matib. xxvi. Marrv lv. Ive. xx II. & L ad corinth. x I. Hoc est eo us meum. Hie est sanguis meus' oratio haee vera, enuntiativa, & operatrix est. Vera autem non esset, si in propria substantia panis permansisset . Cedo: s Christus in Cana Galilaeae aquae hydriam manu tenens dixisset, I Oe est vinum, aqua in vinum minime conversa, an non fuisset mentitus 3 An non illusisset convivis 3 Ergo similiter mentitus Christus suisset dicendo, me es eorpus meum, si corpus illud substantia panis, & non caro Christi fuisset. Mendacem ergo Calvinistae Christum efficiunt, quemadmodum Hilarium Arianum, dum praefata verba per metonrmiam interpretantur, quasi hunc reddant sensum : me panis est Agnum corporis mei. Christus & promittens Eueharistiana, & eam instituens magistri, & testatoris personam gessit. Magistri est di- stipulos perspicue & clare imbuere. Supra ostensum est, discipulos, super intelligentia promissionis factae ambigentes , & scandalum patientes, clamasse : Durtis est bie sermo. Nunc ut testator promissionem implet, & eadem oratione quae vera es di substantialem corporis sui traditionem significat, utitur: Testatoris verba obvia, clara, ct aperta esse debent, ne inter heredes contentiones, & lites orianis tur . Discipuli , qui audientes promissionem turbati fuerant, nunc institutione in
promissoni omnino consormem auscultantes, nullo modo haesitarunt, non muris murarunt. In sensu ergo obvio & naturali praelata ve)ba intellexerunt, memores
sermonis quem Christus in promissono habuit. Si Apostoli dubitassent, praefata
298쪽
voiba tropice, & per metonymi in ruita prol ta; an germanum se uiri explici ii a Christo non postulassent
VI. Praeterea edisserant nobis acuti bulae , quaenam ex his voeibus, me esseorpus meum, tropo assiciaturi An non tam luculenta sunt haec verba quam se quentia : Verbum cssro factum est z De ersit mrbum z Cbristus est Filiu, Db; ε Ε e, non minus blasphemi sunt Sacramentarii, dc Calvinistae , detorquentes ad mysti eam & figuratam Iocutionem laudata Verba sacramentalia , quam suerunt Ebio nitae, & Ariani, postrema verba evangeliea ad improprios sensus inflectente, . Cum ergo nulla sit vox tropo aMcta; unde colligunt Calviniani ad sensum mν stieum transferenda esse praelata Verba r Num eκ iis quae aut anteeedunt, aut sequuntur 3 Num ex Evangelistarum discrepantiat ostendant , si valent, vel uni
eum dissonantiae verbulum . Nos contra mirabilem harmoniam demonstramus, nulli cavillationi obnoxiam. Nam si ad caput v I. Ioannis regrediamur, vere, ω non tropice, in cibum carnem Christi; vere, & non tropice, Christi sanguinem ii, potum nobis dari ibi asseritur. An omisissent Evangelistae omnes rem omnium gravissimam, & scitu quammaxime necessariam exponere , si aliquis in ea tran latus sensus contentus esset Nonne id praestiterunt in rebus minoris momenti, occasione data Matthaeus Ioannem Baptistam vocat Eliam : & Lueas talem fuisse spiritu & virtute exponit. Christus Matth. xv I. verso. dicit: cavete a ferme ro Pharisaeorum, is Sadducaeorum : & versi a. declarat cavendum esse a doctrina Fbari eorum, im sadducaeorum. Ioseph absolute Pater Christi non semel dieitur:& Lucas adiicit, ut putabatur. Alia exempla supra adducta sunt. inae eum ita se habeant, quis mentis eompos obtrudere ausus fuerit , clementissimum Salvat rem in ultimo suo testamento, in quo extrema amoris, sinceritatis , dc amicitiae pignora, splendidiora tenerioris affectus, ct benevolentiae argumenta discipulis ex hibuit, implexe & obscure locutum, eisque translationibus, & figuris usum fuisse quae ad dissidia & lites provocare heredes potuissent Quare liceat hane argumen. tationem verbis S. Hilarii Lib. y III. de Trinit. adversus Arianos , qui Verbum di vinum eonsubstantiale Patri negabant, quemadmodum Calviniani realem praesentiam in Eucharistia inficiantur. confirmare. Qui verbum est, is . qui veritas. es,loqui vera nescivit e Et qui sapientia est , in stultiloquio erravit' Et qui virtus est, in ea fuit infirmitate, ne posset eloqui quae vellet intelligit Quid quod ipse Christua
parabolas frequenter immiscens sermonibus sui , discipulis testatus est Ioan. xvi. Venit hora eum iam non in proverbiis loquar τοbis e VII. Lubet ad incitas Calvinianos redigere dilemmate quo illos exagitat P. Vineentius Contensonius, qui hanc controversiam, si quis alius, docte eruditeque versat Lib. XI. pari. ir. dus. I. Aut Christus Dominus, qui nascens socium, morienς pretium, regnans praemium se nobis tradidit, non potuit convescens in coena vere dc realiter se Tom. VIII. S nobis
299쪽
nobis exhibere in cibum; aut, si potuit, noluit . Si primum : negant Calviniani
omnipotentiam, qua Deus ex nihilo creavit orbem, qua aquam in vinum eon vertit, qua miracula patravit adeo stupenda , quae Omnem superant rationem; vel saltem illam coercent, restringunt, & metas quas praetergredi nequeat, eidem
praefigunt: quod manifesta dementia est , ut ipsius Calvini verbis infra demon strabo. Si eoncedunt, hoc infinitum amoris pignus potuisse quidem Christum nobis donare; at id praestare noluisse : rursus ab illis percontamur: unde colligunt, noluisse Christum hoe immensum corporis sui donum nobis exhibere Quibus a gumentis id evincunt Nos eontra illos urgemus. Si reipsa Christus voluisset eo 'pus suum sacratissimum Praebere , verba ne luculentiora axu elariora iis quibus usus est, adhibere potuisset, ut voluntatem suam, qua donum nobis exhibuit exprimeret Anne enucleatius Trinitatem adversus Arianos, incarnationem contra Marcionem, Nestorium, Eutychetem , aliosque sectarios expressit, quam realem praesentiam adversus Calvinistarum blasphema deliria Quid elarius dicere adve sus primos potuit : Ego ,-Patere unum sumus r Verbum earo factum est y Hruculentius eontra istos et me est eo pus meum e bis est sanguis meus r earo meavere est cibus z sanguis meus vere est potus e Dieant Calviniani , deerant ne
Arianis , Nestorianisque Scripturarum testimonia , quibus 8c sbi , & aliis sucum
sacerent, ut incarnationis impossibilitatem suadere eonarentur In medium prodis eant Calviniani omnes , unumque textum proserant aeque in speciem suis arbitrariis commentis faventem ac istum quem Ariani obtrudebant e Rogo Pater , ut unum sint, sicut is nos unum sumus e unde inserebant, Patrem inter & Filium talem voluntatum consensionem esse , qualem discipulos inter se habere Christus Patrem rogavit. IncIamabant: Pater maior me est. Opponant , si possunt speciosum aliquem textum illi fimilem quem inculcabant inearnationis hostes. In fimi rit dinem hominum factus, ἐγ babitu inventus ut homo. Exerant Calviniani omnes acuis minis vires, & eruditionis sacrae arcana reserent, ut adversus Arianos, Nestorianos, Eutychianos evincant, divina testimonia quibus ostendimus Trinitatem, incarnationem, in sensu obvio, dc secundum verborum proprietatem accipienda, semel admissa hy thesi quod divina verba , quae iuxta obvium sensum significant veram, realem, dc substantialem praesentiam corporis Christi in Eucharistia, ad sensum mysticum, figuratumque inflecti valeant. Aliquam ne disparitatem, exceptionemque adversus recensitos haereticos opponere Calviniani valent VIII. Praecipua quae obtrudere Calvinistae , dc Sacramentarii solent contra primam partem, paucis perstringo. Cavillantur I. De ea manducatione loquitur Christus v I. a eters. 2. de qua versibus praeviis locutus est. Ibi de spirituali: ergo di iri sequenti sermone. Resp. Cavillatio haec iam sub initium convulsa fuit, dum illud caput delineavi in partes tres. Sola capitis lectio nugacem esse oppositionem evincit.
300쪽
IX. Opponunt a. Christus cit. cap. inquit: Qui manducat dici is me manet, o Q. in uis . Mansio haec spiritualis , non corporalis est r ergo & manducatio. Resp. Manet Christus in suscipiente & corporaliter, di spiritualiter. Ergo oppotatio vana est.
X. Opponunt 3. Christus Capharnaitis opponentibus : Quomodo potes nobis earaa m suam dare ad manducandum ' reposuit z Spiritus es qui vivi at ; ear. aon modes quidquam. Iure Capharnaitis suppetias quaerunt Calviniani; eum non sine
illis minus earnales , & in hae controversia crassiores. Sed obiectiuneulam iam ab Augustino tract. xxv II. in hunc locum convulsam legimus. O Domine . . Magnfer hone, quomodo caro nou prodest quidquam cum tu dixeris : Nisi quis manducaverit earnem meam, non habebis vitam Mernam i . Caro non prodest quidquam, guomodo illi intestexerunt c& intelligunt CapharnaoCalvinitae. Quippe M inseLIexerunt, quomodo in cadavere dilaniatur , aut in macello vendituν , non quomoda spiritu megetatur. Proinde δε dictum est, Caro non prodest quidquam , quomodo dictum est, Scientia instat. Iam ergo debemus odisse scientiam P Absit. Et quid est, Scientia inflati' Sola fine caritate : ideo adiunxit, Caritas aedificat. Adde ergo scientiae earitatem, ἐν utilis erit scientia Pnon per se, sed per earitatem. Sie etiam nune caro non prodest quidquam, sed sola earo et accedat spiritus ad carnem, is prodest plurimum. Nam si earo nisu prodesset, Verbum caro non fieret. Calvinianis inflatis, tumentibus, aestuantibus adversus universam Ecclesiam, unde apostatarunt, oro Christi nihil prodest e quia earitate vacuis lux veritatis non splendet, utpote velo caecitatis, & obstinationis obductis. XI. Opponunt g. contra secundam partem. Quod Christus dedit discipulis, fregit. mod fregit, panis erat. Ergo non erat eorpus Chrissi. Resp. Ex obiectione consequitur, Christum nonnisi communem panem tradidisse discipulis, quod nec Calviniani concedunt. Fregit species, seu symbola, sub quibus corpus eius contunebatur. N. ulla rei si scissura e signi tantum fit fractura ; qua nec status, nec si aura signati minuitur. . XII. Opponunt F. Eo modo accipi debent haec verba , me est corpus meum, quo accipiuntur sequentia , Quod pro mobis datur, seu, ut in textu Graeco legitur , quod pro vobis Dauitur. Haec autem nonnisi figurate accipi valent. Ergo di prima. Resp. Hoc est purum putumque sophisma . Non frangitur nisi meta- Photice et ergo non est corpus nisi metaphorice Fallaciam hanc aecidentis Dialectici vocant, sicuti dum inquiunt : Homo iratus est leo: non est leo, nisi metaphorice z Ergo non est homo, nisi metaphorice. Argutationes istae Sophistis, non Theologis congruunt, Zc praesertim in arcana re tractanda. XIII. Insistunt. In hac propositione, me est eomus meum , pronomen hoc pa nzm, quem Christus tenebat, demonstrat. Sed panis requit dici Christi corpus.