장음표시 사용
321쪽
rationem propriae quantitatis ad quantitatem loci : quod enim est circumserimiave in loco uno , ita est , ut partes corporis respondeant partibus loci . Chri stus autem in Eucharistia est totus in toto , & totus in qualibet parte . Praeis sentia itaque corporis Christi in Eucharistia est Fealis substantialis, at non I ealis , sed eminentior , quae sacramentalis dicitur , modulum ingenii nostri si
VII. Quaest. IV. Fotes ne corpus Christi oeulo eon orasi , 'aut intellictaacti in hostfaeramento percipi Re . Negat S. Thomas III. Part. quas. lxxv I. art. 7. Quois niam corpus Christi in hoc sacramento est per modum substantiae quae sensibus non subiacet . Disputant autem Scholastici , utrum oculus corporeus Per absol tam Dei potentiam elevari possit ad hane visionem per lumen supernaturale is Sed hane quaestionem illis aecensemus quae curiositati magis quam utili cogniti ni inserviunt. Neque intellectus lumine naturali eorpus istud percipere valet ;lumine autem supernaturali persulas , quemadmodum videre potest ipsam divinam essentiam, ita potiori iure corpus istud videre potest VIII. mando in hoc sacramento apparet earo. aut puer, est ne Christi eorpus quod videtur Respondet S. Thomas sie. eit. art. 8. dupliciter hanc appa Gitonem eontingere posse. Primo per immutationem oculorum videntium , ac si expresse viderent exterius earnem , HI sanguinem , vel paerum , nulla tamen immatatione facta ex parte faeramenti . Et hoc quidem videtur contingere , quando
uni videtur sub Oetae earnis , veI pueri ; aliis tamen videtur Mut prius , sub Derie ponis : ves quando idem ad horam videtis sub specie earnis, via pueri, θ'
postmodum sub Decie panis . Interdum vero videtur non per solam immutatio nem τη porte videntium , sed propter immutationem ex parte specierum .' quorieontingere videtur, subdit Angelicus, quando sub tali specie ab Omnibus videtur . 33 non ad boram, sed per Angum tempus ita permanet. IX. Quaest. V. An accidentia , seu Deries sacramentales Θν eorrumpi, O' nutriare valeant e Resp. Remanere accidentia omnia post consecrationem , quae prius assiciebant panem, re vinum, nempe quantitatem, dc qualitates, certum est ; Mquidem sine subiecto, ut dictum est: quia illorum subiectum substantiale conversum est in Christi corpus . Ad quaesitu in respo et S. Thomas III. Part. quια'lκκVia. σrt. q. corrumpi posse, quemadmodum corrumpi poterant ante consecrationem . Id totum experientia constat. Evincit vero S. Doctor art. 6. eiusmodi species Vere nutrire . Innumeras quaestiunculas instituunt Theologi , quando ameorpus Christi desinat permanere sub speegebus . Disputant, an si sacramentum proiiciatur in locum immundum ; an si comedatur a mure , a bruto , coni,nuo desinat Aliqui contendunt , continuo desinere esse in his ea si bus . Sed falluntur . Siquidem certum est , tamdiu manere sub speciebus , qua india com
322쪽
servantur , ubicumque species illae , di qu mdiu sub eisdem conservari posset
subitantia panis . X. Quaest. VI. uuantum tempori interfuere debeat, ut partisugae in communione
isceptae species eorrumpantur ' Resp. Fuerunt aliqui qui asserebant , illico ae particula recepta fuerit in ore , desinere corpus Christi esse sub speeiebuae. Sed haee opinio, ut evidenter salsa, reiecta ab omnibus est . Quia, ut diximus, eorpus Christi permanet sub speciebus , usquedum istae corrumpantur. Si in ipso ore eorrumperentur , statim desineret ibi esse . Circa tempus quo durant speetes in stomacho receptae , varia sunt Auctorum placita . Cardinalis de Lugo diis. κ. sub finem narrat, se consuluisse Romae peritissimos medicos, & praesertim Ioannem Manelphum , in Romanae Sapientiae Academia Prosetarem Philosophiae , qui aia
seruit, particulam receptam a laicis corrumpi m stomacho intra horae minutum . Sed ego, inquit P. Leander a SS. Sacramento tractv II. dio. x. qu es. xx III. consultis pluribus huius Complutensis Academiae, non Philosophiae tantum, sed Medicinae prosetaribus, dico, quod debeant elabi quatuor sere minuta, seu quarta pars quadrantis horae. Ut vero corrumpantur species hostiae sumptae a Sacerdote, subdit, debere transire spatium unius quadrantis. Plures ratiunculae pro utraque parte afferuntur. Sed nihil, ut ego quidem sentio, certo concludunt. In uno stomacho citius, in altero tardius, sicuti & alii cibi, corrumpuntur species istae . Illud dum tartat pro reverentia sacramento debita servandum, nempe, suscepi rei istius sacramenti debere post communionem saltem per quadrantem plus minusve se colligere, & ferventiore qua valent devotione se se cum Christo Domino detinere, eum intra semetipsos veluti commorantem adorare, alloqui, gratias agere , beneficia postulare , ignitis alloquiis , & serventiore amore prosequi 3c complecti, a cibo potuque sumendo in obsequium sacramenti abstinere per alia quod temporis spatium ι ut insta magis declarabo.
XI. Quaest. VII. An fi sanguini, sub Deeiebus lini eo secrato , vinum infunώ-tur, desinat esse sanguis sub eisdem speeiebus 8 Resp. Adfirmant aliqui. Alii distinguentes dicunt , desinere sanguinem Christi subesse speciebus , si tanta vini
quantitas insundatur quae satis esset ad species destiuendas ri secus, si quantitas vini non esset tanta , quanta necessaria est ad specieruin vini eonsecrati destruis ctionem. Quid, si vinum insusum esset diversae speciei; ut quando speciebus vini albi consecrati infunditur vinum rubrum In hoc casu adfirmant Auctores Prioris opinionis . Alii communius negant et quia contendunt vina omnia esse eiusdem speciei. Quid, si decem guttae vini eonsecrati misceantur eum dolio vini omnes has quaestiones frivolas . ineptasque reputo , quarum decisiones e κvariis Philosophorum placitis pendent : nam eκ mixtione vini unius cum alio non potest . certo inferri corruptio. Casus propositi vix umquam eontingunt; & ideo
323쪽
ut inutiles relinquimus. Ceterum si una, aut decem guttae sanguinis insunderentatur amphorae, aut dolio vini; existimarem permanere Christi sanguinem, vinum que illud servandum eta, ct a Meerdotibus, secus a laicis , sumendum esse post sumptionem calicis ante ablutionem . Plures alias similes quaestiunculas prae
Aliae quaesiunculae de adoratione Chrisi in Eucharisin ,
de eiuydem conservatione , expositione , feso , aliisque , re letuuntur.
I. Utrum cbrsu. in Eucharistia existens adoraηdus sit eustu iatriae ZResp. Cultus latriae appellatur obsequium , servitus, veneratio, supremo Domino debita, ut Theologi omnes docent. Ariani fatebantur, Christum realiter
praesentem esse in Eucharistia r at quia blasphemabant , eum puram esse creaturam , adorationem eidem denegabant . Vasa sacra tanto obsequio venerabantur , ut Athanasium ab Episcopatu deposuerint , quod stacti calicis reum per manifestam calumniam finxerant. Tuingliani, Calvinianique, tamquam idololatras, Catholi eos derident, & execrantur , quod Christum in Eueharistia adorent. Lutherus aliquando Eucharistiae adorationem ut piam , aliquando ut necessariam , a consecratione ad eommunionem usque probavit. Melanchthon , ut Eucharistiae adorationem tolleret, commentus est, Christum non esse in pane praesentem, sed in fidelibus tantum, dum reipsa sumunt communionem. II. Veritas eatholica est, Eucharistiae deberi latriae cultum, ut definivit Concilium Tridentinum fessa II i. ean. ii I. his verbis. Si quis dixeris, in sancto Eucba-σsiae sacramento Christum unigenitum Dei Filium non esse eultu latriae, etiam eπ- rerno, adorandum lyci anathema st . Constat veritas haec universali consensu Ecclesiae tum orientalis, tum occidentalis . Missis testimoniis Naaianκeni oratione funebri in honorem Gorgoniae sororis , Chrysostomi homit xxv Irr. ad popul. --tiock Cyrilli Hierosolymitant cateches. v. & aliorum , unum promo ex s. Ambro sto Lib. III. de Spiritu sancto cap. xl l . ubi haec habet. Adorate scabelgum pedum eis . Itaque per scabellam rerra intelligietur, per terram autem caro Christi quam λο te quoque in masteriis adoramus , O quam . Uta in Domino Iesu adorarunt . S. Augustinus in hune eumdem citatum Psalmi textum tanta perspicuitate ad randum in Eucharistia Christum docet, ut novatorum cavillationes omnes e V
P Qdat . maero inquit quod fit scabellam pedum eius r ἐν dicit miri Scriptura z
324쪽
Terra stabellum pedum meorum. Fructμβη comerio me ad Christum, quia ipsum 4uas, bis i ἐν invenis quomodo De impietate adoretur terra , fine impietate a tu/ seabellam pedum ei ι . SUcepit enim de terra terram e quia earo de terras, di, de earne Mariae carηem ac mit. Et q*ia is tua earne bis ambutissit, is,uam earnem nobis ma duco m σή Distem dedit ἰ nemo autem ipsam earηem maηdaeat, nisi prius adoraverit : inveηtum est quomodo adoretur tale scabellam peiadum Domini, ἐν non ferum nou peccemus adorando, sed peccemur non adoνando Liturgiae antiquissimae , quas Renaudotius , Ricardus Simon , Vitassius, Goarius& alii plurimi eollegerunt, adorationem Eucharistiae latreuticam praescribunt. III. Blaterant novatores , idololatriae crimen esse , Iatriae cultum exhibere pa
ni; quasi nos pani, & non corpori Christi, loco substantiae panis existenti sub
sacris symbolis, cultum exhiberemus . Exprimi verbis nequit Lutheranorum , &Calvinistarum impotens furor in putidissimis calumniis adversus Catholicos sin tendis . Ipsos non latet , nos propugnare , Dei Filium sub speciebus panis de vi ni loco substantiae panis dc vini enare . Cirm hane nostram thesim oppugnant , Scripturarum , Patrum, dc universae traditionis ignorantes , seu potius haereticae factionis caligine obductos se se produnt. Verum dum, hac thesi admissa, eonseiactarium adorandi Verbi divini ibidem extantis impetunt, tamquam insani, & imis pii excipiendi sunt. An Verbum divinum, ubicumque reperiatur, adorandum, &quidem latriae cultu , non est An Catholici omnes uno ore non fatentur, secultum latriae exhibere directe Verbo incarnato , in hoc sacramento existenti An non fatentur, symbola ipsa, ut sunt merum signum, veneratione quidem digna esse, ut cetera sacramenta i secus latriae cultu soli Deo debito 3 mid ergo obganniunt saniones isti, idololatriae scelus nobis improperantes An Luthera nivi a eoniseratione usque ad communionem praesentem Christum fatentur, illum
IV. Quaest. II. An religiose in tempti eustodienda is asservanda Euebaristia sit e Resp. Negant Sacramentarii , Lutherani, dc Calvinistae , qui aut negant in Eucharistia Christi praesentiam, aut hanc in solo usu, dc actione coenae agnoscunt , ut Lutherant. At hie quoque mirum in modum falluntur heterodoxi. Nam rea lis Christi praesentia in Eucharistia absoluta est , & ab usu minime pendet ; ut
verba dominica, me est e pus meum, ostendunt. Matequam panis eucharisticus frangatur, de manducetur, est Christi corpus, ut eonceptis verbis Apostolus L Cο-rintλκ. testatur : Calia cui benedielmus , nonne eommunieatio sanguinis Christi est rex panis quem frangimus, nonne participatio eorporis Domini est ιδ Mentitus Apostolus suisset diuendo est, nisi ibi Christi eorpus suisset sub sacris symbolis, antequam haec frangerentur. S. Thomas III. Part. quaest. IκκIi I. art. r. ad 3. sapienter de more inquit : Naee autem est differentia inter Euebaristiam , is alia saer
325쪽
3οο LIB. III. DE EUCHARISTI A.
meata habentia materiam sensibilem I quod Euebaristia eontinet aliquid saerum ab solute , sificet ipsum Christum; aqua vero baptismi continet asiqvid saerum in ον-diso ad aliud , sc ificet virtutem ad sanctificandum . . . . Et ideo Deramentum Emobaristiae perficitur in ipsa consecratione materiae ; asia Nero facramenta peseium iur is applicatione materis ad hominem sanctificandum . Hanc veritatem perpe tuo obtinuisse in Ecclesia, testatur Concilium Tridentinum sus. XLII. cap. III. inis quiens et Excellans , ἐν singulare reperitur , quod reliqua sacramenta tune primum sanctificandi vim habent, eum quis inis utitur ; at in Euebaristia ipse sanctitatis auctor ante usum es r nondum enim Eucharistiam de manu Domini Apsoue fuse perant , cum vere tamen ipse adfirmaret , corpus suum esse quod praebebat . Et semper baee fides in Ecelsa Dei fuit, flatim post consecrationem verum Domini nostri erepus, verumque eius sanguinem sub panis, ἐν vini Decie . . . existere. V. Ex quo praesentia Christi realis permanens sit in Eucharistia, necem ris eo sequitur, Eucharistiam diligenter, ac religiose asservandam esse . Istius saeri motaris universam antiquitatem testem habemus. S. Iustinus martyr apol. II. narrat .
Eucharistiam praesentibus distribui , & ad absentes per ministros deserri. S. Ireianaeus epist. ad Victorem Papam testatur, Eucharistiam missam ad fideles absentes , quod iacile tunc non esset templa adire . Eucharistiam asservatam in templis , asportatam domum, delatam ad eremos, testantur Tertullianus , & Clemens Ale. xandrinus. Cyprianus eciam Lib. de lapsis narrat, quamdam mulierem, ausam aperire aream in qua Eucharistia conservabatur , Orto repente igne exterritam iuitase. An negaturi sunt novatores nostri perantiquam disciplinam deserendi Eucharistiam morituris 3 Concilium Nicaenum L 'can. x III. haec praescribit . De bis qui ad exitum Seniunt , etiam nune lex antiqua , regularisque servabitur , ut si quis egreditur e corpore , ultimo ἐν necessario viatico minime privetur . Calvinus , qui sacrosanctam .appellat hanc Synodum Lib. IH Instit. cap. xvi I. F. 39. scribit . c&re patet, repositionem saeramemi , quam nonnulli urgent, ut aegrotis extra ordinem
distribuatur, inutilem esse. Et continuo post pauca subdit : Sed enim qui se faciunt, habent veteris Ecelsae exemplum . . . Fateor . Nobis sat est veteris Ecclesiae vestigia premere, neglectis novatorum eommentis . Plura antiquitatis monumenta proferrem, nisi adeo explorata veritas esset, ut vel ipsi inimici nostri eam
VI. Quaest. III. Pia ne est , is religiosa festi eorpori, christi iasitutio e Resse
Nemo, praeter heterodoxos , quibus familiare est omnia Romanae Ecclesiae statu ta carpere, piam religiosamque esse inficiabitur istius sancti festi institutionem . Anno Iaos. B. Iulianae , sanctimoniali percelebri , huius sesticitatis institutionem divinitus revelatam serunt . Anno I 262. peculiari Bulla , quae habetur L 3. CD-ment. tit. xvi. Urbanus IV. sellum isti id instituit . Officium quod in hoc festo
326쪽
Ecclesia recitat, a S. TH-- AQUINATE conscriptum fuit. Papebrochi via
sum est, editum hoc ossicium suisse a Ioanne Clerico Leodiensi. ' Sed omnium Seriptorum testimonio istius officii auctorem suisse S. Thoviam evincit Natalis ab Alexandro diis vi. Devli xHI. art. I. Et Ponti sex Sapientissimus BENE DI CTUS XIV. ait nM.v. in sestum corporis Christi, quod numquam indiscrimen v casset Papebrochius, S. Thomam scripsisse hoc officium, si Iecta ab eo fuisset con stitutio SIXTI IV. inserta Bullario Ord. Praedis. Tom. III. in qua legitur festumhoe institutum suisse ab Urbano IV. propriumque eiusdem Domitatis o tum per
Beatum Thomam de Aquiso, tune in ipsa curia existentem, compositum. VII. Porro quam prudens, pia, & religiosa sit huius festivitatis insti utio, patere inde potest, quod cum sacramentum istud in dominicae passionis commem rationem celebrari praecipiatur , nihil congruentius Videtur quam peculiari solemnitate illud singulis annis recolere . Accedunt rationum momenta quibus inductus Urbanus ἰV. suit ad hanc festivitatem instituendam . Sunt autem revelatiosacta Sanctinioniali Leodiensi : miraculum apud Vulsinienses patratum et supplicationes plurium Ecclesiarum : grati animi testimonium quod Catholici omnes exhibere debent immensae divinae caritati in huius sacramenti institutione r vici ria de Berengarianis saeculo x r. dc xii. reportata . Haec indicantur in ipsa Urbani Bulla. Tandem divinitus hoe institutum festum videtur , non modo ad cultum solemni ori pompat celebrandum , exhibendumque augustissimo sacramento
singulis annis ; sed etiam ut universa Ecclesia splendidum devictarum haeresum triumphum ageret, in cuius splendoris, atque christianae laetitiae conspectu haereticorum fracta perfidia tabesceret. VIII. Quaest. IV. Religiosa ne est solemnis eorporis cbrisi in proeessonibus circumgestatio e Resp. Illius processionis originem repetit communior sententia ab ipso Urbano IV. non quod expresse hie Pontifeκ eam praescripserit, ut scite animadvertit BENEDICTUS XIV. nolis. v. num. si de sesto corporis Christi num. 36. sed ex facto, quatenus ex sestivitatis solemnis institutione ritus processionis obtinuit . Martinus V. in constitutione, Deffabile Deramentum , processionem iam institutam confirmat, & illam frequentantibus indulgentias elargitur. IX. Solitas imposturas artolatriae Κemnitius II. Part. exam. pag. 647. evomit adversus hunc sacrum ritum . Calvinus , omnium haereticorum maledicentissimus :Lib. IV. Instit. eap. xv II. F. 39. de more insanit adversus Catholicos, idololatriae eos ineusans. Verum, ut dixi supra, admissa Catholicorum doctrina de reali Christi praesentia in Eucharistia , nequeunt novatores absque dementiae nota nos ac cusare, quod Filium Dei veneremur, ubi ineffabili modo praesentem credimus Ritus autem Deum colendi Ecclesia pro temporum opportunitate praescribit . Istius proςessiani: figurae praecesserunt di in circumgestatione arcae finderis, quam
327쪽
filii Israel secum deserebant, ut habetur Iosue & in typico manna in cluso in eadem area . Praeterea primis Ecclesiae saeculti Eucharistia magna vene latione ad titulos, ad Episcopos suburbicarios deferebatur, missa a summis Pontuscibus, tamquam' communionis mutuae tessera.
X. Nimis inepta sunt quae novatores opponunt . Eucharistia, inquiunt, ad starum coenae usum instituta est. Esto. An per cireumgestationem tollitur primarius eiusdem usus, nempe communio Immo hoc sacro ritu excitantur fideIes ad se quentiorem communionem. Quod de artoiatria garrit ramnitius, iam supra con- vultum est. Non enim pani, sed Dei Filio cuItum offerimus o Insistit idem Κωmnitius:Area, huius sacramenti figura, in castra asportata, & ingenti Hebrae rum caede capta a Philisthaeis , ostendit, Deum detestari eiusmodi ei reumgestationes ut impias , & sacrilegas. Linguas impias & sacrilegas novatorum Deus execratur , quod sacra dogmata profanent. Arcae circumgestatio Hebraeis Iaetiat iam , gaudium . animi sortitudinem ingerebat, Philisthaeis terrorem, & deiecti nem . Arcae profanatio , ct Hebraeorum scelera in cauta suere cur Deus semes permiserit, arcam in manus aransire PhiIisthaeorum . Cirri 'gestatio areae adeo pia, & religiosa erat, ut etiam capta a Philisthaeis contriverit idolum Dagonis , & percussierit Azotios . XI. Quaest. v. Pia ne est ἐν refigiose Euebaristiae expositis e Resp. Ritum processionis eorporis Christi consecuta est consuetudo illud publicae adorationi exponendi , eo tendens, ut cultum Dei promoveat, & Christi Domini adorationem , atque erga tam augusti sacramenti devotionem accendat; ut in publieis gravibusque calamitatibus divinum auxilium impIoretur. Rationum momenta quae cim eumgestationes huius admirandi saeramenti in processionibus pias religiosasque Vincunt, probant quoque pium religiosumque esse expositionis ritum . Ritus istaea tribus circiter saeculis obtinuit; & tunc adhiberi coeptum est tabemam1Ia portatilia . vulgo ostenoris . Apud Graecos neque processionis , neque expositionis
XII. Pauca dicenda sunt de frequenti huius expositionis consuetudine, de quae Lupus de processionibus cap. xli. Tyers, & alii scripsere. Varia, ad hoc quod attinet, sunt Auctorum placita iuxta singularem cuiusque devotionem . Lupus frequentem promovet usum; Tyers rarum esse debere sentit. S. Carolus Borromaeusn Synodo provinetali Med iolanensi, sub S. Pio U. celebrata, ea VII. de circumgestatione Eucharistiae haee praescribit . Saerofancta Euebaristia pie ἐν utiliter uapopuli devotionem interdum in publicis suppficationibus defertur , potissimum veroi' foro secro Christi corpori proprie conserato , ei que octava. Sed ne nimia frequentia minuat reterentiam , rarius extra praedicta tempora id fiat, or ηοηηisi ira 'd-is causis, pacis, aut publieae necessitatis . In illis autem processionibus σή quos
328쪽
potitus non tam orandi, quam Dem' i grotia consuere solet, abstineatur . Deommuηibus autem supplicationi. circumgemri poterunt reliquiis Sanctorum . In synodo vero XI. dioecesana de sacratissimi corporis Christi expositione hae prae se ibit. Ne quavis causa Euctaristia polam verte proροπatin , sed publFea tan tum , atque gravi I assi vero de c*sis Oratiovem ficebit instituere , sed ηοο De is is ηιο aperte exposito . Plurimae aliae Synodi hane eamdem S. Caroli praeeeptionem adoptarunt, ne scilicet sacratissima Eucharistia exponatur , nisi caussis ur gentibus, & probatis . Synodus Farsensis, a Cardinali Barberino eelebrata anno 1623. Neapolitana anno I 699. Spoletana anno 1688. de BENEDICTUS Xiv. 74
sua noti arix. volum. 2. eruditione, dc prudentia summa , regulas huius expositationis in civitate Bononiensi serrandas Praescribit, laudatque Auctores praeeipuos qui hae de re scripsere , suntque Tyers Lib. V. cap. x. Merbesius III. Part. sect. κ. conens. ω 4. Iuventu dig. IV. quaest. IV. g. 3. Clericatus Meg. v I. de Euctari alii que . Extrema ergo cavenda sunt, Sc circumstantiae spectandae. Eo unice specta re haec expositio debet, ut reverentia, cultus, & devotio erga augustissimum is cramentum promoveatur I ut populus abstrahatur ab otio, a vanis spectaculis , a mundi oblectamentis, dc ad templa frequentanda . adorandumque Dei Filium in lucatur. XIII. An litis victoria obtinenda, an aegroti sanitas recuperanda, an huius vel illius personae singularis devotio, snt eaussae sumetentes huius expositionis; potius negarem quam adfirmarcm . Quare servanda est regula quam praescribit S. Congregatio Concilii die xv II. Augusti ann. 163o. radia dcci censuit non Beere Regularibus , etiam in eorum propriis Ecelesiis , sanctissimum Euebaristiae Deramentum pubfice adorandum exponere , πν ex eavssa publica, qua probata sit ab Ordianario ; ex eausa autem priuata posse , dummodo sanctilsimum facramentum e tabe naenia non extrabatur, fit velatum ita , ut tua Dera hostia videri non pUR . Animadvertit laudatus doctissimus Pontifex De. citi decisionem hane, licet latam in caussa Neapolitana , generalem regulam Montinere, in hae materia ab omniis bus servandam . Publica ergo expositio, publicam, non privatam, caussam postulat. Quod potissimum in hac pia consuetudine spectandum existimo , est populi devotio , Ac obsequium erga augustissimum sacramentum . Unus populus , una natio, prae alia serventior solet esse in tanti saeramenti cultu . Quod expedit in amplis di populosis , non decet in parvis civitatibus . Civitates magnae , sicut plurimis abundare vitiis solent, ita Be viris piis, devotis, ae singulari ser-Vore aestuantibus . Idcirco validiora & frequentiora divina remedia sint in istis
oportet ad confirmandos in virtute , praeservandosque. a grassante vitiorum lue Dei electos .. Illud etiam eurandum semper est, ut altare in quo Eucharistiae en- positio fieri debet, sit decenter ornatum, ut eongruus cereorum numeru2 ardeat ,
329쪽
ut aliquis Ecclesiasticus praesens oret. S. Carolus , Episcoporuna iubar, de orna mentum, in Synodo IV. Mediolanensi pari. Ir. de Ecclesiasticis assistentibus in quit : Dum sinctissimam sacramentum in altari propositum est , interdiu Coriet O , superpelliceo induti , capite aperto ad altare semper ossistant , quorum alia ter Diaonus saltem si ς noctu vero saltem unus , isque in sacro ordine consti
XIV. Qiiaest. VI. Licitum ne es in itineribus Eucharistiam eotu appensam defer re e Resp. Veteris disciplinae ustis, domum, & ad dissita loca deserendi Euchariast iam , supra indicatus est. solebant tune Episcopi nitidissimo panno involutam Eucharistiam secum portare . Qui plura hac de re scire cupit , consulat Angeis
tum Rocea Tom. I. dc Martentum de antiq. Ecel. rit, Lib. I. cap. V. art. q. ubi naris
rat. PP. Societatis Iesu , Paulo V. Pontifice summo regnante , Venetiis discessuros I hostias fluuias collo sibi singulos alligasse , atque hoc devotionis servore urbe discessisse . Consuetudo haee iam diu obsolevit: & Concilia, Caesaraugustanum an. 38o. & Toletanum an. 6 . statuerunt ne quis domum , aut alio E charistiam deserat. BENEDICTUS XIV. in sua saepius laudata constitutione fu- per Graecorum ritibus prohibet ne Monachi orientales iter agentes Eucharistiam secum deserant. Consuetudo haec viget adhuc, dum summi Pontifices itinera timripiunt . Tunc enim splendido , & gravi apparatu , atque comitatu Eucharistia praeserri a Sacrarii apostolici Praesecto solet , spatio itineris unius diei ante Pontificem, ne populi , spectaturi Pontificem accedentes , cultum augustissimo sacramento exhibendum minuant . Angelus Rocca eruditissimum commentarium Mhac sacra caeremonia edidit.
CAPUT VII. De Eucbarisiise dis buendae mini iro ordinario ,
I. Uaest. I. An fiat sacerdotes sint dispensendae Eueharistiae ministri ordina rit Z Resp. De ministro consecrandae Eucharistiae sequenti dissertatione sermo erit . In praesens , quis sit ordinarius eiusdem distribuendae minister , inquiritur. Omnes communiter docent, solos Episcopos, de Sacerdotes esse istius sacramenti ordinarios ministros. Rationem praebet S. Thomas III. Part. quaest. lxxx II. art. 3. inquiens. Dicendum , quod ad Sacerdotem pertinet dispensatio eorporis Christi propter tria . Primo quidem quia, ficut dictum est . . . ipse conseret in pe δε-na christ. Ipse autem christus scut eo ecravit corpus suum in eaena, ita aliis
330쪽
sumendam dedit . Unde siem ad Sacer sti m pertinet conseratio eorporis christi a ad eum pertinet dispensatio . Secu'se quia Sacerdos constituitur medius istes D um O, populam . Unde sicut Od eum perti et dona populi Deo offerre , ita ade.m periis i dona sanctificata divisitus populo tradere . Tertio quia in eo νιου
itam huius saeramenti a nuua re contingitur nasi consecrata : unde O. eorporale 'calix eoUeerantur, is similiter manus Sacerdotis ad tangendum hoc saerame,
tam . Unde numa alii tangere Met , nisi in necessitate ; puto si eaderei in id fism
vel in aliquo alio nece atis ea . 'II. Morem hunc ab apostolica traditione proscisci, testatur Concilium Tridentinum sess. xiiti cap. v II L his verbis. Semper in Ecclesia Dei mos fuit ut Laiei a
Facerdotibus eommunionem acciperent . Sacerdotes surem sesebrantes Distos eoru municent. qui moι , tamquam ex traditione vostolica desevdens, iure ae merit. retineri debet.
ΠI. S. Thomas Iu Parti ques. lxxxi I. art. r. ad φ quaerit , cur soli Episcopo conveniat, & reservata sit potestas conficiendi, & administrandi chrisma ; seeu, eonficiendi, & distribuendi Eucharistiam. Respondet. Episcopus aeripit potestatem ut agat in persua Christi super eorpus eius mysicum, idest super Ecelesiam et quam quidem potestatem non accipit Sacerdos in sua consecratione . Accipit vero Saceriados potestatem supra corpus Christi verum. Et quia, inquit art. 3. ad 3. per Encharistiam perficitur homo secundum se per eo arationem ad Christum , ideirco Sacerdoti ordinario conficere, & ministrare Eucharistiam iure convenit : idque ex perpetua traditione , quae in hac materia quibusvis humanis rationibus praevalet, constat.
IV. Quaest. II. An Diaconi possint esse extraordinarii Euebaristiae dispensatores e Resp. In utraque Ecclesia tum orientali , tum occidentali suerunt priseis taculi Diaeoni dispensatores extraordinarii tum corporis, tum sanguinis Domini . Poste riori tempore solius sanguinis Domini dispensatio commissa illis suit; ut colligitur ex S. Thoma III. Part. quaest. lxxx Ita art. 3. ad I. ubi inquit, quod Diaconus , quo propinquus Ordini facerdotari, aliquia paraicipat de eius ineio ; ut scillaetd penset sanguinem , non vero eorpus , nisi in nece ate iubente Discopo , vel Presistero. Primo quidem quia sanguis Christi continetur in vase : unde non πον-tet quod tangatur a dispensante , ficut tangitur corpus cbrisi . Secundo quia funguis designat redemptionem a Christo in populum derivatam : unde ἐν sanguini ad miscetur aqua , quae significat populum . Et quia Diaconi sunt inter Saeer Oiemis populum , magis eonvenit Diaconis di pensatio sanguinis quam dispensatio comporis . Unde solligitur , tempore S. Thomae in Ecclesia occidentali Diaeonos di pensasse ea licem sanguinis Domini extra necessitatem . & absque peculiari Sacerdotis licentia.