장음표시 사용
351쪽
existimant, communionem laicam fuisse illam qua communicans speciem pani, tangere poterat . secus calicem , quem in actu sumptionis , tangere Clerici potis erant. Verosimilior opinio est, laicam communionem. fuisse illam qua laici ex ira Iocum Presbyterii communicabant; clericalem e contrario, quae fiebat intra ipsum Presbyterium, XXX. Communio peregrina, ea videtur suisse quae dabatur Sacerdotibus, &Cle. iieis qui sine licentia Episcoporum peregrinabantur. Et hare a laica non differeabat, nisi quod peregrinantium esset. XXXI. Communio praesanctificatorum est sumptio Eucharistiae , non eodem die sed uno, vel plurimis diebus antea sub specie panis consecratae. Hanc communionem percipit Sacerdos die parasceves in Ecclesia Latina, & in Ecclesia Graeca tempore Quadragesimae, exceptis sabbatis, & dominicis diebus . Haec praesalictis..eatorum communio peremptorium argumentum est contra heterodoxos commu- . nionis olim perceptae sub unica tantum specie,
De essectibus Eucbaristiae , quorum descriptione cordis
amor erga augustissimum jacramentum accenditur.
I. CI quo feracior, atque secundior sundus est, eo uuerioreiar par t messis coisis piam; quis manifestare pro dignitate poterit fructus a ligustissimae Euchartiastiae, quae Christum continet, omnium gratiarum, donorum, virtutum, & bono. rum sontem perennem, & inexhaustum Hactenus steriles quodammodo disputationes habuimus aut adversus heter Oxos , aut contra quorumdam Casu istarum laxas, vel nimium subtiles opinationes. In praelentia Iubet Iectorum corda paul lisper post agitatam mentem pultare, ne sterilis omnino sit oratio nostra . Paucos eκ plurimis istius sacrament: e. lactias exponam. II. Primus effectus augmerit. Hi Ωιatiae est. Sacramenta omnia gratiam producunt; aut primam, ut bap. imus, dc menitentia ; aut secundam , ut Eucharistia cum ceteris . Constitiatio frontem armat ad Chi istum in totius mundi conspectu confitendum . Eucharistia corda hominum confirmat, ut opportune S. Thomas Iu Port. quaest lxx I r. art. s. ad a. docet . Principium fortitudinis est in corde, sed signum onaret in fronte et unde dicitur Ereebiel. iii. Ecce dedi frontem tuam duriorem frontibus eorum . Et ideo Deramentum Eucharistae , quo homo in se ipso confirmatur, pertinet ad cor, secundum iEud PM1m. c. iii. Panis cor hominis confirmet . Sed sacramentum confirmationis requiritur in signum fortitudinis ad alios ;
352쪽
ideo exbibetur in froηte . Mutuas Vires haec duo praesertim sacramenta instau rant, roborant. Vigor cordis, Panis manducatione firmati, ad frontem ascendit , de gratiam confirmationis ad suos pariendos effectus quadam veluti spirituali pinguedine roborat. Desunt verba , dc mens ipsa hebescit in hac caelestium effectuum euplieatione. Pulcherrima similitudine rem explicat Ludovicus Granatensis. Quanatum vis in adultam arborem, diffusam in ramos, floribus indutam, fructibus onustam, intendamus obtutus, adolescere non videmus. Similiter animae nostrae, quae planta spiritualis est, incrementa describere, & videre non valemus; sed ex fructibus, eκ animi demissione, ex caritatis ardore, eκ patientia, & mundi contemptione , ex constantia in mandatorum observantia , vitae spiritualis augmentum , ct profectum conspicimus. III. Secundus effectus. Intima cum Christo, & cum statribus coniunctio. Concilium Florentinum hunc effectum in deeret. de Euebarist. exponit his verbis .m us sacramenti effectus , qttem in anima operatur digne fumentis , est adunatio hominis ad Obrisum . Et quia per gratiam homo Cbristo incorporatur, bi membris eius unitur s consequens. est quod per boe sacramentum in fumentibus digne gratia
augeatur, omnemque lectum quem materialis cibus, ir potus quoad vitam agunteorporalem, fustentando, augendo, reparando, im desectando, sacramentum hoc quoad vitam operetur spirituasem : in quo gratam Sareatoris nostri recensemur memoriam , a malo retrabimur , confortamur in bono , ἐγ ad virtutum , ἐν gratiarum
prosimus incrementum . Similia habet Concilium Tridentinum fessκ III. cap. vir. Coniunctio haec moralis, non physica, nexus eordium est, & veluti transmutatio, ut inquit Augustinus. Cyprianus ferm. de eaena Domini, sive Auctor eiusdem sermonis , inquit : Nostra, is ipsius coniunctio nec miscet personas , nee unit subsantiami sed affectus conseiat, ἐν eo aederat Toluntates . Similitudine valde ae commodata hanc mirabilem coniunctionem repraesentat S. Cyrillus Lib. IV. in cap. xv II. Ioannis . Si quis cerae Bquefactae aliam ceram infuderit, alteram eum altera per totam eommisceat necesse est e M qui earnem is sanguinem Domini reeipit, cum ipse ita coniungitur, ut Christus io ipso, , ipse in 'Cbristo inveniatur . Hanc cum Christo unitatem necessario consequitur reciproca inter fideles coniunctio. Christus centrum est, & fideles lineae, quae omnes in hoc centrum tendunt, & veluti in eodem conquiescunt. Unum eorpus multi fumus, omnes qui de uno pane, , de uno calice participamus : inquit Apostolus . Sacra haec fidelium Catholicorum, sacramentum istud frequentantium, concordia, plus ad confirmandam adversus heterodoxorum blasphemias Eucharistiae veritatem valet quam seκ- centa miracula, ut Chrysostomus bom. κκκt Ir. in I. Cor. inquit. Etsi sexcenta miracula edant, dum desident inter se, ridieati ceteris erunt. Quemadmodum es nultum rivum edan: , diligant autem se se vere, suspiciendi, invictique omnibus mor-
353쪽
talibus permanebun3. 7 .am ἐν Paulum eam ob rem miramur magis quam ob mον tuo, suscitatos, Orafue mundatas. Stupenda vox est : iniis infirmatur, & ego non infirmori Quis offenditur, & ego non uror Sexta a narra mibi miracula r nul lum hula aequiparandum adduces . Haec altius , dc continenter meditanda sunt, praesertim Sacerdotibus quotidie sacrificantibus. Iv. Tertius effectus. Spiritus delectatio, & interna eordis duleedo, ut Angelieus Doctor III. P. quaest lxx I x. art. r. σου a. declarat. Ex virtute huius saeramenti a nimis spiritualiter reficitur, per hoc q*od anima spiritualiter delectatur, is, quodammodo iη briatur dulcedine bonitatis divinae, secundum illud Cant. v. Comedite amiei,
ἐν bibite, ἐν inebriamini earissimi. Suavitatis huius divini cibi ineffabilis, manna ,
unde omnis sapor profluebat, figura suit. Et Propheta Isaias cap. xxv. huius eae testis eonvivii castissimas voluptates ita praedixit . Faciet Dominus exercituum in monte hoe eonvivium pinguium , is convivium Vindemiae : eonvivium pinguium me dtilistorum, ἐν vindemiae defaecatae . Deliciae istae cuiusque impuritatis expertes sunt; cum eκ Christi intima praesentia, dc tenerrimo amplexu manent. Pauci e periuntur divini convivii voluptates, super mel & favum dulciores : quia terrenorum delectatio, & carnalium illecebrarum humor venetcus cordis palatum inscit. Mutat homo gloriam suam in similitudinem vituli comedentis senum; &anhelans AEgyptias carnes, caepas, allia, & cucumeres, percipere divinas suavitater non potest. Evacuandus stomachus eth terrenis oblectamentis , abalienandus animus, veluti insantes a maternis uberibus, ab anxiis euris, sollicitudinibus , &negotiis mundi, si gustare quam suavis Dominus si velimus. Alioquin, si eorde scci, inquit eloquentissimus Vincentius Contensonius Lib. XI. pari. II. dus. III. east. II. mente acidi, viribus Ianguidi, spiritu frigidi divina frequentabimus mysteria , lambemus quidem petram; sed inde nec mel sugemus, nec oleum z quin nec aliqua caritatis dulcedine, nee Spiritus sancti pinguedine vegetabimur . Cito comis mutare terrenas delectationes in divinas suavitates valemus, ut S. Augustinus Lib. IX. Confess. eap. I. admonet. Quam suave mibi subito factum est , carere suavitatibus nugarum i Eiiciebas enim eas a me , vera tuinsumma suavitar : eilaiebas , em intrabas pro eis, omni voluptate dulcior. Carent non raro his sacris deliciis etiam viri iusti, tum in poenam venialium culparum, quae servorem remittunt, & internam lucem aliquantulum obnubilant; tum ex arcano divinae providentiae, quae dilectos suos languere interdum sinit, ut illorum probet constantiam , & caelestium consolationum subtractione sitim excitet ardentiorem , eosque serventi res in precatione, atque eontinua postulatione efficiat. Memoriae commendandum est pientis imi Thomae de Kempis Lib. IV. de imit. Christi cap. xv. monitum . - Oportet te devotionis gratiam instanter quaerere, desideranter petere, patienter se & fiducialiter expectare, gratanter recipere, humiliter conservare, studiose cuna
354쪽
,, ea operari, ae Deo terminum ac modum supernae visitationis, donec veniat , si committere. Humiliare praecipue te debes, cum parum aut nihil devotionis inois terius sentis; sed non nimium deiici, nec inordinate contristari. Dat saepe Deus A in uno brevi momento quod longo negavit tempore : dat quandoque in fineis quod in prineipio orationis distulit clare. Si semper cito gratia daretur, de prais voto adesset ; non esset infirmo homini bene portabile. Propterea in bona spe, si de humili patientia expectanda est devotionis gratia .... Qiuisquis ergo inten-- tionem suam simplici corde sursum ad Deum levaverit, seque ab omni inordiis nato amore, seu displicentia cuiuslibet rei creatae evacuaverit , aptissimus gra-- tiae percipiendae, ae dignus devotionis munere erit. Dat enim Dominus ibi be-- nedictionem suam, ubi vasa vacua invenerit : dc quanto persectius infimis quisis renuntiat, & magis sibimet ipsi per contemptum sui moritur; tanto gratia elari rius venit, copiosius intrat, e altius liberum cor elevat. v. Quartus effectus est spirituale robur adversus daemonis tentationes , mundi praestigia, dc peccato sum illecebras. Quamobrem Tridentina Synodus stis κω.
cap. I r. hoc sanctissimum sacramentum vocat antidotum, quo liberamur a culpis quotidianis, a peccatis mortalibus praeservamur . Α peccatis nos. hoc divinum antidotum praeservat, tum vires per gratiam insulasque virtutes augendo, tum auxiliorum copia, quae tantum sacramentum comitatur, tum denique malignos
spiritus propulsando. Reformidant enim divinae maiestatis praesentiam superbi spiritus, nec audent illuc ubi peculiari modo residet, accedere . Porro si victoria daemonum, si a peccatis mortiferis immunitas, si perseverantia in virtutum , dc sanctitatis exercitio effectus est divinissimi sacramenti huius; suspectae prosecto sunt illorum communiones qui frequenter in gravia prolabuntur flagitia. is dixerit,
validam esse medicinam illam quae numquam aegrotum sanat Quis dixerit, optimum esse cibum illum quo pasti homines debiliores, non robustiores fiunt Magna utique est infirmitas nostra, morbi multi dc graves, a quibus, usquedum peregrinamur a Domino, nunquam perfecte convalebimus. verum validiora sunt remedia quae nobis caelestis medicus applicat , suaque natura gratiam producunt sanitatis. Si ergo mens nostra tetris semper imaginibus, dc vitiorum Iarvis obruitur; si cor in vitiorum luto marcescit, dc terrenae illecebrae animum occupant zqui seri potest ut effectus sacramenti huius. experia muri Ad ignem accedere, de semper algere, caelestem sontem potare, & carnalia sitire, in Christi complexus
irruere, dc pietatis sensu, caritatis servore, Deoque placendi studio carere, extrema adeo opposita sunt, ut nullam patiantur conscederationem. VI. Quintus effectus remissio venialium peccatorum. Sicut enim quotidiano ci- .ho reparantur corporis vires contra vim innati caloris naturalis ; ita divino hoc epulo quidquid anima ex insita concupiscentia per leves offensas amittit , cum
355쪽
3, o LIB. III DE EUCHARISTI A.
seia ore redimit, & imminutum per peccata venalia caritatis servorem rursus in flammat, & ardentiorem essicit. Heinc collige quam parum proficiant hoc divini cibi usu illi qui peccata venialia parvi faciunt , nullamque in iis cavendis diligentiam adhibent; quin, non secus ac Virtutis opera, eadem deglutiunt . Quamvis peceata, sigillatim accepta, levia sint; tamen simul congregata animae candorem, & decus denigrant, Vestis nuptialis pulchritudinem deturpant. Si nemo , inquit Augustinus fer. ccxl Iv. sordida veste ad Ecclesiam pergere audet; qua stolite divinum complecti sponsum audes tot maculis, dc sordibus pollutus Distinguenda tamen sunt peccata venialia quae nostram consequuntur imbecillitatem, ab iis quae nostra deliberata voluntas parit. In illa incidere humanum est, & quotidienum; at haec affectu prosequi, & deliberate repetere, malitiam redolet e quare secundae huius classis peccata Eucharistiae fructibus obsistuat. Sed dieis inquit Augustinus Ioc. cit. pereatum quidem est , sed tamen parvum est . ee nos die
mus, quia peccatum eapitale est. Sed tamen fi frequentius exerceatur, Θ, ieiuniis x o eleemosenis non redimatur, nimis immundam facit anima m. Noli despicere pe cata tua , quia parva sunt . Nam θ' pluviarum guttae parvae sunt; sed flumina implent, moles trabunt, ἐν arbores cum fuis radicibus tollunt . Tu, qui dicis, quia parvum peccatum est, velim scire, quoties peccatum admittis, si tot parvulas plagas in corde, ἐν tot maculas, aut scissuras in vestibus tuis fieri velis Cum ergo in corpare tuo plagas, nec in veste tua scissuras, vetI maculas fieri nequiescas 'i qua conscientia tot facere in anima tua non metuis 3' Ac sic quicumque hoe fecerit, pla Mamat vestem, ae earnem suam quam animam. Diligentiorem ergo te exhibe in linguae custodia, in curiositate coercenda, & in ceteris voluntariis culpis, quantumvis levibus, declinandis. VII. Sextus effectus est remisso poenae, ut S. Thomas III. Para. quaest. lxx Ix art. S. docet . Quoniam praecipuus Eucharistiae effectus est augmentum caritatis . Ex eius fervore cinquit Angelicus aliquis consequitur remissionem non solum cuia pae, sed etiam poenae : inde est quod ex consequenti per quamdam eoneomitantiam ad principalem effectum homo consequitur remissionem paeπσ, non quidem totius, sed f eundum modum suae devotionis, is ferUoris . Numquam enim culpa remittitur, quin aliquid poenae remittatur. Effectus Eucharistiae est remisso culparum venialium : ergo poena quoque quae illis debetur , sin minus tota , quoad partem saI
VIII. Septimus effectus est sensuum , & appetituum compressio, inquit Angelicus
Ioc. cit. art. 6. ad 3. Qiandoquidem licet boe sacramentum non directe ordinetur ad diminutionem Jomitis, diminnit tamen omitem ex quadam consequentia, inquantum auget earitatem : quia, sicut Augustinus dieit in Lib. lxxx II i. m. augmentum caritatis est diminutio cupiditatis. Non extinguit Eucharistia somitem, sed modera
356쪽
tur, & eoereet, cordis castimoniam in ipsos appetitus quodammodo effunden, Animadvertit Cl. P. Contensonius Lib. XL psiri. . diis. III. cap. II. quosdam apposite Ethicam appellasse animi agriculturam; aliosque ossicinae serrariae eam com parasse. Siquidem, inquit, quemadmodum gros, sponte sua spinarum , ct tribu lorum feraces, non ornat modo, di mundat, sed fructibus etiam, di meminin eo pia ditat agricultura; sic virtus, gratia Caelesti secundata , & Eucharistiae robore munita, fiominem natura rudem, concupiscentia lascivientem , vitiorum luto ser 'didum, squallidumque polit, ornat, illustrat, atque caelestium bonorum abundan tia eum uiat. Riursus si serrarias arti Ethicam comparas, quemadmodum inter mal leorum ictus, flammarum crepitus, di sumos, Rilitim flatus importunos, & repeti tas ineudis tunsiones , & pressuras elaborantur artefacta ad speciem pulchra, admiraculum concinna, ad humanos usus perutilia; sic laboriosum virtutis opus ex passionum, dc animi certamine, ex amoris carnalis, ct caelestis condictu splendi dius emicat, fulgetque . Qi amobrem suspectae non parum illorum communione. sunt quorum passious indomitae & effrenatae passim furunt, & mordent . Stupi dux sit oportet illorum palatus ad divini epuli delicias, qui voluptatibus corporis inhiantes, porcorum manducant siliquas, & sordidis vitiorum dapibus saginanti ir ;qui frena corpori laxant , & immaculatum Christi corpus in cor putridum im mittunt . Hi non caritate unum cum Christo fiunt , sed iniquitate in daemones transsormantur, ut S. Petrus Chrysologus ferna. v. inquit. Sicut Domino qui se iuη-git, unus spiritus es , ita iungit diabolo, es daemon unus. IX. Octavus effectus est immortalitatis, & resurrectionis. semen. Mors per esum ligni intravit in mundum I & per esum fructus ligni in quo pependit Salvator
noster, morte devicta, ad immortalitatis vitam resurgemus ; ut optime S. Petrus Chrysologus fer. lax. exponit. Crucifixv est, ut quia per lignum mors venerat, redi. ret vita per lignum : is sepultus , ut officia tota mortis impleret ut mors morte moreretur , ut ex illius femine corporis omnis humanorum corporum satio vitalem surgeret is levaretur in messem . Non impedit utique Eucharistia quominus moriamur; at efficit ut morte hac temporanea , Veluti instrumento quodam , vitam comparemus immortalem. Audi S. Cyrillum Alexandrinum Lib. IV in Ioannem cap. o. sic loquentem. Discant, si velint corruptionir immunes esse , ἐν ipsam evpraevaricatione ingruentem mortem exuere , necessario accedendum esse ad partieipationem eius qui et ivificare potes , icti qui corruptionem delet, is mortem destruit. Troprium enim istud revera, is convenientissimum vitae fecundum naturam opus est. uui panem in se vitae fuscipiunt, premium immortalitatis babebunt, is eorrupti nis, ceterorumque malorum expertes ad perpetuum is aeternum iuud ebristianae vitae
spatium ascendent. Nee obstat quod iis qui facti sunt Christi participes, necessario
mors degusanda sit . Nam licet humanitas eis mors aceidat , tamen, ut Paulur
357쪽
Rom. v r. ait, vivunt Deo victuri . I Resurgent quoque infideles, & impii; sed ad supplicia, & poenam aeternam, morte ipsa acerbiorem . mi vero bona egerunt,
X. Nynus effectus est perseverantia finalis , cui aeterna vita succedit. Effect iis iste corona est, & meta omnium donorum . Hac de caussa Patres Eucharistia invitatieum peregrinationis nostrae appellant, quatenus in huius ei bi sortitudine , su peratis hostium insidiis , aeternitatis laurea obtinetur . Plurimae sunt infirmitates quae in hae lacrymarum valle animum nostrum circumdant, exagitant, affligunt. At sacro isto cibo pasti , sortitudi em caelestem induimus; & huius divini epuli sapor dulces efficit omnes huius exilii amaritudines. XI. Ne vitio mihi vertas velim, lector benevole , si integrum caput illud insumpsi , ut brevi calamo immensas istius sacramenti divitias indicarem potiusquam describarem. Tu piis meditationibus traditam doctrinam amplifica in eorde
tuo, di altius menti tuae eam imprimito . Nemo dignoscere melius te valet, an cibus iste divinus recensitos pariat in anima tua effectus . Pignus habes hereditatis aeternae : vide, num fructus dignos aeterna vita edas . Quid tibi, inquit piissimus Contensonius , cum terra , ct humanis quisquiliis , si evectus es ad divina comparanda Adeone tibi invides, qui elevatus ad regnum caelorum, brevi adeundum , velis ad siliquas , ad stercora vescenda descendere Expergiscere tandem, de iacta in Domino curam tuam : nam qui se totum in Eucharistia donat, regnum suum non denegabit : qui se in escam porrigit in exilio,' a convivio aeterno non arcebit in patri u . Tantummodo animum tuum a voluptuosis huius vitae illecebris abstine, & totus in ea incumbe quae ad suavissimas agni nuptias viam sternunt. Verum dς his plura mox subiungam.
De dispositionibus tum animie , tum corporis adhuc barisiam digne fuscipiendam.
I. UO dispositionum genera distinguenda sunt . Primum removet impedi-
Tenta & obstacula, nempe peccata mortalia, a quibus munda sit anima opoitet quae suscipere hoc sacramentum velit; ut explicat sus. XIII. cap. VII. Concilium Tridentinum. Si non decet ad sacras ultis functiones quempiam accedere nisi sancte I certe quo magis sanctitas, is divinitar eaeustis huius saeramenti viro chroriano comperta es , eo diligentius cavere illa debet ne absque magna reverentis ,
358쪽
apud Apostolum legamur : Qui manducat , is bibit indigne, iudieium sibi mandu-
eat , is bibit, non diiudicans corpus Domini. II. Novatores que dmodum multa sacramenta de medio sustulerunt, & ali
rum naturam adulterarunt, sic eorum quae admittunt, sacramentorum frequentiam impiis dogmatis profanarunt. Lutherus adeo scelerate scripsit de dispositione ad eueharisticam cummunionem, ut Vel ipse Antichristus impudentius, & scelestiusseribere haud posset. Siquidem coocion. de praeparat. ad Euebarist. haec eructare non
formidavit. Optima dispositio est nonnis ea qua pessime es dispositus : is ideo paenitentia potius post quam ante facramentum digne peragitur . Magnus is pernicio seνror est, s quis accedat ad sacramentum ea nixus fiducia, quod confessus es, quod non est sibi conscius mortalis peccati, quod orationes, is praeparatoria sua praemiserit : Omara bi iudicium sibi manducant, is bibant et quia his omnibus non fiunt diagni , xeque puri ; immo per eam fiduciam puritatis peius polruuntur : fiunt autem Hri per fidem. Rursus contra Regem Angliae Henricum VIII. sic insanit. Fufio rem autem eius quo invehitur ia me , quod doeuerim fidem fine operibus Optimam praeparationem ad sacramentum , is christianos non oportere legibus ad rivi ad percipiendum, eontemno. Nonne haec sola patefaciunt quam sit impia, quam horrenda resormatio protestantica Calvinus Lib. IV Instit. cap. xvii. g. 4r. ἐγ 42. et ii
non adeo effrenate adversus preparationem ad sacram coenam debacchetur, contra tamen Catholicorum doctrinam non minus impudenter blasphemat, effutiens. bule ulceri mederentur, modum excogitarunt aequirendise dignitatis, ut, quantum
in nobis es , examine babito. . . contritione, confessone, satisfactione nostram indignationem expiaremus . Adversus hanc doctrinam , ex ipsis Scripturis haustam, hoc pacto insurgit tumens & furens. Nunc iudicare promptum est qualis fit bare quae in Papatu νegnat doctrina , is a quo auctore pro octa fit, quae miseros peceatores, ἐν trepidatione missiliaque afflictos huius sacramenti consolatione immani sua austeritate orbat, b spoliat. . . Certe diabolus nulti maiori eo endio bomines perdere poterat quam fe eos iηfatuando, ne gustum, ἐν saporem talis alimenti perciperent, quo eos optimus Pater eselestis pascere voluerat . Diabolica ergo doctrina est ea quae insinuat , accessuris ad Regis nuptias abluendas sordes, delendas maculas, vestemque nuptialem induendam Non ergo peccatores flagitiis onusti , luxuria sordidi, avaritia , odio , invidiaque perciti , carnalibus illecebris ingurgitati, de undique scelerum lue insecti pro viribus ad laborare debent ut animam suam a tam laetida lepra , a tam putridis plagis , a tanta scelerum pravitate purgent, sanentque 3 Lustrare non debent intimos conscientiae recessius, & angulos, & quas inveniunt vitiorum sordes expellere Quis ad Regis mensam tam pollutis vel lus aecederet Sed mittamus delirantes istos reformatores, & Tridentini Concilii praescripta ob oculos revocemus. Haec enim sic. eit. addit. Quare comm nicare valenti
359쪽
revocandum est in memoriam eius S. Pauli) praeceptum : Probet autem seipsum homo. Eu astica autem eonsuetudo declarat, eam probationem necessariam esse, ut nullus fibi eo cius mortalis pereati, quantumvir sibi contritus videatur, absque praemissa saeramentali confessione ad faeram Euebaristiam aecedere debeat. III. Solam fidem pro dispositione ad Eucharistiam requirunt novatores , nihil
curantes animam peccatorum plenam esse. Contendunt enim, hoc sacramentum ad peccata remittenda institutum esse. Quos duos errores damnavit Synodus Tridentina sest. XIII. ean. v. x r. his verbis. Si quis dixerit mel praeeipuum fructum Eucharisire esse remissionem peccatorum, veI ex ea asios effectus non provenire , an
thema fit. Et rursus. Si quis dixerit solam fidem esse fuscientem praeparationem adsumendum sanctissimae Euebaristiae saeramentum ; anathema fit . Hane doctrinam
pluribus exemplis confirmavit ipsemet Christus Dominus , qui, ut habetur Dan. viii. discipulorum lavare pedes voluit, antequam ad sacrum epulum illos admitteret, ut animae munditiem', & nitorem significaret ad illud requiri. Mati xxii. severe animadvertit in illum qui ad regium eonvivium veste nuptiali deis stitutus accedere praesumpserat . In quo convivio adumbratam esse Eucharilliam Patres Omnes testantur, simulque docent, absque fulgentissima caritatis habitualis veste accedendum non esse ad hane saeram mensam . Peccatores , infidelesque omnes Christus ad baptismum , ad poenitentiam vocavit, secus ad Eueharistiam, nisi post haee suscepta sacramenta . Numquid vel ipsi novatores concedent, danis dam esse Eucharistiam Iudaeis, paganis, infidelibus, etiamsi fidem eiusdem mysterii se profiteri faterentur Eucharistia spiritualis cibus est , qui non peccato mo tuis, sed vivis datur, quorum vitam roborat, vegetat, eonfirmat. Haec est tradutio constans, & perpetua Ecclesiae, ut constat ex Conciliis Eliberitano , Ancyrano, Nicaeno I. Arauseano I. & ex unanimi Patrum consensu. Iustinus apolog. II. Nulti alii participare δει itum es quam ei qui ita vivit, ut christus tradie. S. Ioannes Chrysostomus homil. lxxxiii. in Matth. Ni Hus itaque Iudas assistat , nasius avarus ἐν nam tales mensa κοn suscipit. Ait enim : Cum discipulis meis Deio pascha. S. Ambrosius Lib. VI. in eap. I κ. Lucae . Ubique Usterii ordo, ut prius per remissonem peccatorum vulneribus medicina tribuntur, postea afimonia mense caruis exuberet. S. Augustinus trach. xxvi. in Ioan. Innoeentiam ad altare apportare. Peccata,
etsi set quotidiana, vel non sint mortifera, antequam ad ahare areedatis, alte dite. IV. Opponunt illud Matth. xxv t. Qui pro multis effundetur in remissionem peccatorum. Praeterea Ecclesia in liturgia precatur e Hiee nos eommunio ptarget a crimise, fit ablutio scelerum, fit fortitudo fragilium. Item Patres testantur, hoc sacramento morbos expelli, peccata deleri. Resp. Christus Dominus non dixit, bibi calicem in remissionem peccatorum; sed sanguinem suum per passionem fundendum esse in remissionem peccatorum. Spectanda quippe est Eucharistia re ut sa
360쪽
e amentum, & ut sacrificium. Ut lacrificium D Offeretur in remissionem peee. torum; ut sactamentum Vero ministratur in Vivorum alimoniam. Purgat autema eulpis venialibus, ct a mortalibus praeservat, ut supra dictum est . Et hoe in sensu Patres loquuntur. v. Disputant Theologi, utrum saltem indirecte Eucharistiae sacramentum pee cata mortalia deleat. Casum proponunt in eo qui bona fide aeeedit ad Eueh, i stiam , invincibiliter ignorans se esse reum peccati mortalis , de quo saltem in genere imperfecte eontritus est . Adfirmant omnes, saltem remote , de indirecte ex opere operantis, quatenus scilicet qui communicatur, ad praesentiam eorporis Christi perfecta contritionis actum edit, peccatum deleri. At in disputationem adducunt, num ex opere operato in hac hypothesi Eucharistia peccatum remittat. Negant Vasquer, Maior, Gabriel, Turnely , Haberi, dc alii. Adfirmantem sententiam defendunt S. Thomas, dc communiter Thomitae, & Scotistae: item Suareae, Valentia; Tanneis rus, Coninch , dc alii magni nominis Theologi. Legatur S. Thomas III. Parnquo. lκκ Ir. art. 7. ad y. dc quaest. lxx IX. art. I. dc quo. lxxx. art. ad s. ubi senotentiae adfirmantis rationes promit . Nec enim quaestio tanti est, ut eam ex instituto discutiam. Consule quae dicta sunt Lib. I. VI. Quaest. I. cui post obtentam absistionem reeordatum se aliquod perpetrasse grave erimen, quod ex inculpabili ObIvione non es confessus, debet ne ante eommunionem ad Confessarium redire st Resp. Adfirmat communis dc vera sententia, quando H absque scandalo. dc infamiae periculo fieri potest. Siquidem probatio . 8c examen conlatentiae, quod Apostolus requirit, debet iudicio Sacerdotis subiici.
Et Tridentinum Concilium Sacerdotem cui necessitas imminet celebrandi non praemissa peccati consessione, praescribit quam primum confiteri. Sacrilegium enim gravissimum est cum consesentia peccati mortalis ad tam augustum sacramentum accedere, ut docet S. Thomas a. Σ. quaest. Ac IX. art. 3. inquiens. Tertia species fa- erilegii, quae eirea res saeras committitur , diverser habet gradus , Deansam dis Fentiam rerum saerarum. Inter quas summum locum obtinent facramenta ipsa, quiabus homo sancti atur : quorum praecipuum est Eucharistiae sacramentum . . . ideo Derilegium quod contra hoc sacramentum committitur , gravissimum est inter omnia. Summa ergo diligentia explorandi sunt intimiores conscientiae recessus, ut latitaniates sordes expellantur. VII. Quaest. II. Dispositio necessaria ne est immunitas ab affectu ad peceata venia. Bast Resp. Non desunt Theologi , dc quidem magni nominis , docentes Eucharistiam perceptam eum affectu ad peccata venialia, omni prorsus fructu carere. Absurdum enim reputant , eodem actu quo quis peccat , ipsum sanctificari . Immo contendunt peccare mortaliter illos qui obicem ponunt huic sacramento sive per peccata venialia, sive per mortalia. Alii censent , peccata venialia non