장음표시 사용
381쪽
odii, ambitionis, superbiae, invidiae, simultatis , & aliorum spiritualium scelerum
pleni sumus . Patrum axioma est , eos qui in via Domini non proficiunt, retrogredi. Tot venialium culparum contemptio , tam negligens caelestium donorum
negotiatio , tanta insensibilitas ct stupiditas erga augustissima, di tremendissima religionis mysteria provocat divinam iustitiam ad subtrahenda auxilia illa peculiaria quibus destituti in graviora scelera prolabimur . Et illud est, supra quam dici potest, sermidandum supplicium , quod velo caecitatis obducti plures iactane se Dei gratiam possidere illo ipso tempore quo pravarum appetitionum, di malugni amoris proprii mancipia sunt sane lugenda.. X. Confirmantur haec omnia auctoritate nostri P. Ioannis Tauleri, vitae sanctitate , di doctrina insignis , quiser. I. de Euchari haec scribit. is Si nosse cupis, is utrum digne hoc sacramentum perceperis, vide si cor tuum magis abstractumn sit ab omnibus extra Deum; di si vita quam ipsum in te operatum est , solisis appareat, dc operetur in exteriori homine tuo in sensibus, in moribus, in conis Versatione, in verbis, in actibus tuis .... Quod si quisque in se non sentit, sedis potius cor suum vanitati.& otio deditum, ac vacuum, & extrinsecus se disi, lutum, ac levem in risu , in verbis, in cultu corporis, stoliditati quoque va- , , cantem , ae potissimum per immoderatas sui recreationes perdentem tempus, cor denique suum misere torpescens invenit , atque sciens, dc sponte talisis perseverat; ac nihilominus ad hoc reverendissimum accedit sacramentum , maia si gno se periculo exponit. Credite mihi, ut stomachus cibum inconvenientem reis licit, sic Dominus Deus huiusmodi hominem ex ore suo evomit. I. Duo peccatorum venialium genera distinguit piissimus Taulerus fer iv. de Eueb. alia voeat inhaerentia , & perseverantia; alia fluxa, quae transeunt, de
redeunt. Perseverantia vocat in quibus , praepostero creaturarum amore irretitus homo, delectationem quaerit : dc haec inter venialia gravia sunt. Singuli inclinationes peculiares habemus, Ec amicitias, oblectamenta, ac consuetudines , quibus
dissicile renuntiamus . In ipsis nostris exercitationibus honestis plus iusto nobis complacemus , iisque plus iusto adhaerescimus. iniare quisque studiose diligenterque perscrutari debet cor suum , ut quae ad creaturas inordinatae uiclinatio nes latitant in corde suo, deprehendat. Sed audiamus P. Taulerum ipsum Estis etiam vitium quoddam, heu nimium hodie vulgare , dc usitatumi puta, quod is omnes, & singuli tam Religiosi, dc Ecclesia istici, quam saeculares , privatis lucris divitias accumulare, ac recondere satagunt; adeoque tenaces sunt, dc ava-- ri, ut satis dici nequeat. Unde hominum amicitias superfluas ac vanas, animi es recreationes, dc levitates expetunt, Cum tamen in eis nec intendant, nec quae
rant, de multo minus inveniant Dominum Deum Creatorem suum. Isti ni ini
rum in mortaliam peccat Pigra Vς luti Praecipitist sani Ustituti i iamque propera est Diuiligod by Gorale
382쪽
est ut vel intus , vel soris incomparabile eorumdem peccatorum dammm in eurrant . Immo frequenter k am M*m advertant, ipsi in multa gravia eolla.., buntur . Haec ergo sunt impedimenta perseverantia, di culpae haerentia, eum k quibus tamen multi, proh dolori vi reverendissima Christi sacramenta aeredbro is non metuunt, suas nihilominus consuetudines, dc modos retinentes, nee aliquidis ex praedictis repudiare volentes. Cumque bac de caussa nec Deum, nee sancti. S ritu intus sentiant consolationem , non magnopere id curant; sed suis stu diis, & consuetudinibus inhaerent , atque ad creaturas cum delectatione ., Σ,, amore se convertunt: sicque nonnumquam quadraginta, vel quinquaginta, &is eo amplius annos sub habitu sancto, dc opinio bona transigunt. Verum utrum ., isti seliciter hine discessuri, & ad extremum salvandi sint, incertum est, eois quod fundus eorum sponte scienterque diuturno quodam & inolito ereaturarumis amore & delectatione irretitus est, atque constrilius. Ubi vero necessitas extre ma ingruerit, omniaque coram divino iudicio detegentur , nescient prorsus quo is in statu res suae sint, nec facile Deum invenire poterunt XII. Hactenus P. Ioannes Taulerus de peccatis venialibus, quae perseverantia, εe haerentia vocat, quia habitualiter in iisdem homo versatur . Dum dicit, creaturarum amore hominem detineri , ne sis adeo imperitus , ut seminarum impuro amore hominem captum intelligas . Creaturarum nomine intelligit temetipsum nimium tui , tuorum exercitiorum re consuetudinum amorem , amicitias superfluas, diverticula, curiositatem, ludos, ct cetera Oblectamenta; quae, cum sint a mortali culpa immunia, eadem habituali affectu prosequeris, paratusque minime es ad ea deserenda ; immo excandesceres , si illa tibi vetari audires. Haee sunt precata venialia perseverantia ., ct h sentia animae tuae . Nune vero explieat Taulerus ibidem peccata venialia fluxa his Verbis. A Fluxa ergo, & non haeren is tia peccata sunt, v. g. si quis nullius creaturae amore inordinato captus deti A neatur, semperque se paratum inveniat ad relinquendum omnia quae certo sciasi ret Deum ab ipso velle relinqui, qualiacumque etiam illa larent, vel homisi nes, vel amici, vel bona temporalia. Interim tamen non tam studiose seipsumis custodit, ut merito deberet: sacileque a natura, & vitiis naturalibus, qualia-- eumque demum sint illa, vincitur, ab ira , a superbia, a torpore & ignavia, is a verborum levitate, quorum omnium , nec non & aliorum vitiorum dum se si illi offere occasio , in his ipsis excedit, estque vel loquax nimium, vel potus is cibique intemperantior, aut plus satis hilaris, aut demum immodice Qllieitus, o & occupatus. amvis autem ex his vitiis interdum aliqua peccata prioribus se haerentibus queant esse graviora ; dum tamen ex infirmitate, vel subreptioneis fiunt, multo quam illa minus impediunt. Quandoquidem fundus ipse purus est, dc tantum accidens malum. Si quis tamen in crasti utim, aut hodie accessurus. Tom. VIR Z iij , nii.
383쪽
. minus is ab his vitiis custodisset quod ad divinam unionem attinet, multum , certe hane ipsam impediunt, fiducum minuunt, mentem distrahunt & dilace- rant, hominemque divini amorosi influxus, di corusci Iuminis efficiunt ineapa
se eem . Nihilominus si peceata , vel impedimenta haec contra voluntatem heri eontigissent, atque cum vera cordis contritione defleantur, non perinde noee-- bunt, neque impedient, ut sacerent , si hodie aecidissent. Ipsa namque poeni-- tentiae amaritudo, & pressura, ac dolor cordis , quibus haec deflentur , magna, ex parte rubiginem horum vitiorum abstergunt. Iam si quis heri in ista ceci is disset, hodieque denuo, sui ipsius cura posthabita, in haec ipsa incideret , simulis que ex his mentis quamdam contraheret distractionem, puta vel ex garrulitateis nimia, vel immodica occupatione; rum certe non parum ista impedirent, dumis unum impedimentum iungeretur alteri. Nec tamen propterea sempeν a commuisse nione sura abstinere, nec penitus eam intermittere necesse est . Si enim aere.
is dit, nihil peceat; modo illum incidisse in haec peccata poeniteat. Poterit enim, sequenti die suum recuperare damnum. Saepe numero etiam ipsa natura indisp. - sita impedit, puta quando aliquis vel somni, vel cibi fuit intemperantior, plusis aut minus inde capiendo. Certe ita quemque sui deceret esse sollicitum, ut ad si singulos pene morsus, si natura citra sui gravamen eos serre posset, se exanuri maret. Satis enim mundus, purusque sit oportet eui Deus ineffabile suum my- is sterium infundere debeat. Haec itaque sunt quae divinum impediunt influxum, is & pretiosissimos divinae gratiae thesauros in hoc dignissimo sacramento latentes,
XIII. Haec, licet paullulum prolixiora , ex piissimo P. Ioannes Taulero rescribere operae pretium existimam, tum ob auctoritatem tanti viri, cuius opera promorum resormatione tanti faciebat vel ipse Martinus Lutherus, ut una cum operibus S. Bernardi legenda ineulcaret, & persuaderet , ut me legisse memini in ipso Luthero; tum ob doctrinam sane momentosam, & non omnibus perviam de peccatorum venialium qualitate, & diversitate . Peceata itaque venialia summopere Eucharistiae adversantur; cum proprium sit sacramenti huiusce eiusmodi peecata auferre , appetitiones comprimere , & creaturarum amorem extinguere; ut optime animadvertit S. Bernardus serm. I. de coena Domini 3. his verbis. Duo illud faeramentum operatur in nobis, ut videlicet sensum minuat 3 in miniamis, is in gravioribus pereatis tolut omnino eonfensum. Si quis vestrum non tam saepe modo, non tam acerbos sentit iraeundia motus, invidiae, luxuriae, aut cetero-νum hujusmodi, gratias agat corpori, sanguini Domini , quoniam virtus saeramenti operatar in eo : gaudeat, quod pessimum ulcus accedat ad sanitatem. XIV. Quoniam de peccatis venialibus argumentum in manibus est, ut magis
magisque lector percipiat i quam hostiliter hare cum hoc augustissimo saeramento
384쪽
pugnent, communem Theologorum doctrinam in memoriam revocet. Peeeatum
veniale ad mortale disponit directe, Vel indirecte. Directe quidem e quia Meeatum genere suo veniale potest disponere ad aliquod peccatum quod est mortalo
ex conditione ipsius operantis, quatenus eκ iterata frequentia venialium pronitas ad peccandum ita augeri, dc adolescere valet , ut in ea homo ceu in ultimo conquiescat fine. Incipit colloquiis. dc lusibiis in muliercularum coetu indulgere. Reei prorae amicitiae, sum honestae benevolentiae illitae, latenter adolescunt, oblectamenta At illecebrae dominantur in animum; dc tandem prolapsus in scedas libidines consequuntur. XV. Indirecte peccata venialia disponunt ad mortale , removendo prohibens rtum quia assuetudo Ievium transgressionum propensionem auget , de Inclinathnem ad graviores culpas : tum quia peccata venialia servorem minuunt carita tis, animae vires extenuant . dc veluti corrodunt, ac paullatim , dum vix ad--rtit homo, se prolapsum invenit in letalia crimina . Haec obiter de praeter in stitutum dicta sint , ut doctrinam illustrarem Ioannis Tauleri circa duo peccatorum venialium genera.
XVI. Paucis ergo rem totam perstringendo, dispositiones animas ad communioctiem sunt sanctitas habitualis ab omni gravi eulpa immunis, extinctio affectus advenialia, fides viva, caritas servens, memoria &. meditatio passionis Christi. De his omnibus infra cap. seq. ubi de frequenti communione sermo erit.
f. III. De eorporis dissipositione ad facram communionem. Laxae opiniones quorumdam Casusarum
I. Uetest. I. ne neeessarium ieiunium ad Ellebaristiam sumendam e Res, Praecipua dispositio ex parte corporis ad Eucharistiam est ieiunium, de- quo innumeras quaestiunculas movent Probabilistae , quarum aliquas obiter indicabo. De ieiunio ad Eucharistiam agit S. Thomas Iu Part. quaest. I x. art. 8. ubi duplex distinguit ieiunium. Primum vocat naturae, in privatione cuiusque cibi, re potus stum. Ille dicitur ieiunus ieiunio naturali qui a media nocte nihil per modum cibi . aut potus , aut mediuinae sumpsit. Alterum est ieiunium ecclesiasticum c de quo fuse suo loco dictum est quod non includit privationem absolutam de omnimodam cuiuscumque parvae quantitatis cibi , sed solum tantae quAntitatis, aut qualitatis. Z ali l
385쪽
II. Omnes adfirmant, ad Eucharistiam sumendam requiri ieiunium naturale, Ecclesiae statuto praescriptum : quae disciplina antiquissimam habet originem, cuius meminit Tertullianus Lib. II. ad uxorem, Cyprianus epist. ad caecilium, Chrysost
ratis hom. xxv I t. in I. ad Cor. Tu, priusquam communices, ieiunas, ut quomodocumque eommunione dignus appareas. Contrari in consuetudinem aliquorum prohibuit Co cilium Carthaginense an. 397. can. κηι x. excepto tamen die anniversario quo
coena Domini celebrabatur a non ieiunis in aliquibus Ecclesiis. Sed etiam hic mos obsolevit . S. Augustinus epist. cxv III. ad Ianuari nunc iri . factum sibi opponit chiisti Domitii, & haec respondet. Liquidum apparet, quando primum aeceperant diseipuli eorpus, θ' sanguinem Domini , non eos accepisse ieiunor . Numquid tamen propterea calumniandum es universae Ecelera , quod a ieiunis semper accipitureia..HOe enim plaevit Spiritui saxcto , ut in honorem tanti saeramenti in Os Christiani
prius dominicam corpus intraret quam ceteri. cibi : nam ideo per universum orbem mos se servatur . Neque enim quia post eibos dedit Dominus , propterea pransi, aut coenati fratνes ad illud sacramentum accipiendum convenire debent; aut, fuefaciebant quos Apostolus arguit, emendat, mensis Ivis ista misere. Namque Salvator, quo vehementius eommendaret mrsterii huius altitudinem , ultimum hae voluit
altius infigere cordibus, is memoriae discipulorum, a quibus ad passionem digressurus erat. Et ideo non praecepit, quo deinceps Ordine sumeretur, ut ia postosis, per ρ οε E flesias dispositurus erat, servaret Mne iseum . Nam si boe ine monuisset, ut post
cibos alios femper acciperetur , credo quod eum morem nemo variasset . Cum vermait Apostolus, de boe saeramento Aquens : Propter quod fratres, cum conveniti ad manducandum, invicem expectate : si quis esurit, domi manducet, ut non ad iudicium conveniatis r statim subtexit : Cetera, cum venero, ordinabo. Unde inteLiui datur, quia multum erat ut in epistola totum illum agendi ordinem insinuaret quem universa per OGem servat Ecelsa, ab ipso ordinatum esse quod nulla morum
III. Tria hic Augustinus tradit. I. Christus Dominus Apostolos non ieiunos communicavit post coenam : qitia eum a coena ad passionem sustinendam digres surus esset, voluit ultimo loco infinitum sui amoris pignus exhibere. II. Spiritus sanctus peeuliari ratione voluit ut in os Christiani dominicum corpus prius intraret quRm alii cibi , ob reverentiam & honorem debitum tanto sacramento. III. Disciplina haee praemittendi ieiunium ad Eucharistiam ortum habuit ab ipso Paulo Apostolo. Convenientiam praemittendi ieiunii S. Thomas III. Parti quaest. lxx diari. 3. Promit, ubi, laudata Augustini auctoritate , inquit, statutum esse in λη νem huius saeramenti, ut scilicet in os hominis intret, nondum aliquo cibo, vel potu,
infectum . Secundo propter significationem , ut scilicet detur intelligi quod Christus.. qui es αι huius sacramenti , Ut earitas eius debet primo fundari in cordibus no-Digiti su by Corale
386쪽
st ij, Deundum illud Matib. Ur. Quaerite primum regnum Dei. Tertio propter per Dulum vomitus, ebrietatis, e re quandoque contingunt ex boe quod b Omines inoris dinate eibis utuntur ; sicut Apostolus dicit L Cor. I I. Mus quidem esurit , alius autem ebrius est. Advertit ibidem S. Thomas ad φ nullo modo infringi ieiunium naturale quando reliquis cibi remanentes in ore casualiter transgistiuntur; nee -- p diant sumptionem huius sacramenti : quia non traiiciuntur per modum cibi, sed peν modum salivae : is eadem ratio est de reliquiis aquae, vel vini, quibus os abluituν : dummodo non traiiciantur in magna quantitate, sed permixtae salivae; quod vitari non potest. IV. Plurimas instituunt quaestiunculas Neoterici de hoe naturali ieiunio, dc de peccati gravitate, quod perpetrant transgressores . Disputant , num detur parvitas materiae in hoc ieiunio ι & an peccaret mortaliter qui post sumptam minimam cibi quantitatem communicaret . Pasqualigus decis cccxxxv. Opinionem negantem probabilem asserit ; sed iure 'communiter omnes ut laxam talem improbant opinionem. Quid, si quis dubitet manducaverit, vel biberit nec ne post mediam noctem 3 Probabilistae utramque opinionem contrariam dicunt esse probabilem ; sed vera sententia docet abllinendum, exclusis casibus necessitatis, sive dubium negativum sit, sive probabile. V. Quid, si scias te aliquid cibi, vel potus deglutivisse I sed dubites, an ante,
vel post mediam noctem P. Claudius La-Croix Lib. VL pari. I. num. 77. de more duas contrarias opiniones profert, assirmantem te posse communicare , & nega tem id licere; ae neutram oppugnat. id, si noctu expergefactus bibat, dubitans, sit nec ne elapsa media nox : potest ne communicare Adfirinat Gobat nerant alii . Sed hontines sic dubitantes non debere communicare , nobis cer
VI. Disputant quoque Probabilistae , quid intelligatur per mediam noctem : &de horologiis signantibus eam prolixas instituunt disputationes : utrum quis possit sequi unum horologium respecta ieiunii ecclesiastici , & aliud respectu ieiunii naturalis an in primo, vel in ultimo horologii pulsu abstinere a cibo , potuque
debeati inuas tricas omnes vide resolutas Tom. V. de ieiunia. Disputant insuper, utrum ossicula fructuum, plumirum, aurum, fila ex serico, vel lana frangant ieiunium : & eommuniter negant. Quid de terra , quam interdum praegnantes s mere solenti Communius adfirmant, frangere ieiunium naturale ; idemque adfirmant de creta, quam mulierculae edunt, ut albescant. Similiter asserunt frangi ieiunium per cartam, per filum ex lino, per senum, & paleam, quia herbae sunt r..tem Per pulveres medicinales ex ossibus, & lapidibus contritis; per eeram, quia semper quidquam mixtum mellis adest . Id tamen de cera negat Diana. Venenum nota frangere ieiunium, asserit Pasqualigus; sed melius adfirmant alii. Si quis
387쪽
3 si LIB. III. DE EUCHARISTIA.
geglutiret parvam nucem cum eortise clauso Ioannes Sanchea, de Leander elaeunt frangi ieiunium; sed P. La Croia lori cit. num. 66. asserit , merito dubitare Tamburinum. Ego addo; immerito ipsum dubitare. Sanguinem gingivarum, saniem e pustula profluentem non frangere ieiunium , communiter docent, etiamsi deglutiantur . Si quis in flumen lapsus invitus sumat aquam ; aut si dormienti per vim inseratur cibus aut potus in fauces, aliqui dicunt non frangi ieiunium ised communiter alii adfirmant, prioremque opinionem reiiciunt vel ipsi Probabiliastae, ut minus probabilem. Ego eam reputo falsam . Tabacum masticatum , vel fumatum frangere ieiunium, docent aliqui. Diana, Burgaber, & alii, quos refert
P. La-OOix num. σεμ negant . Nemo negaverit id dedecere t & hoc sat est ut quisque abstinere debeat. Sumptionem tabaci per nares negant eommuniter ieiunium frangere. mi tamen abstinent, reverentias erga augustissimum saeramentum signum exhibent. Disputant quoque num communicare ille valeat in cuius aperistum os musca ingrederetur , simulque eam traiiceret media respiratione Adfirmant Leander , Lugo , Suareae , di plures alii οῦ nee video quid opponi possis. Quid, si aliquid deglutias, & postea eontinuo illud evomas Non debes eommunicare. Plures alias similes quaestiunculas versant, quas, ceu nullius momenti, di quia vix umquam occurrunt, praetereo. Communis enim sensus sat est ad eas
dirimendas, & regulis traditis de ieiunio naturali facillime resolvuntur. VII. Quaest. II. sumi aliquaMO Eucharistia possit a non ieiuno e Resp. Infir mi, quando instat periculum mortis , communicare non ieiuni possunt ό ut eum
S. Thoma Ioe. cit. communiter docent omnes,.& consuetudo obtinet. Tune enim
urget praeceptum divinum sumendi viaticum, quod praevalere ecclesiastico praee pio debet. An vero non ieiunus Sacerdos celebrare valeat, ut viaticum adminia stret morituro, disputant Auctores. Cardinalis Gotti quae'. rv. dub. s. g. a. probabialius esse docet, quod non possit. Quia praeceptum divinum sumendi viaticum est adfirmativum, quod non obstringit, quando celebrari Saerificium nequit ritu praeis scripto. Verum si non urget hie ritus respectu aegroti, eur urgere debeat respectu Sacerdotis, non video. Certum est, praeceptum sumendi viatici esse divinum. I iunium vero solo praecepto Eeelesiae impositum est. Quare mihi probabilius videtur quod celebrare Sacerdos non ieiunus. valeat in hoc casu . Idque eonfirmatur erieo quod Sacerdos hoc in casu possit , non praemissa confessione mortalis Culpae, cum sola eontritione celebrare. Nee est quod reponas, discrimen esse t quia eo suetudo obtinet servandi ieiunium a celebrante , seeus praemittendae consessionis, quando non adest copia Consessarii. Haee disparitas arbitraria videtur : quia c*nsuetudo communicandi aegrotum non ieiunum evidens est. Ceterum raro contingit deesse particulas consecratas pro eommunione infirmorum : δe ideo ram contingit casus in quo Sacerdos non ieiunus debeat Glebrare . Verum si accideret, ego
388쪽
ego non video eur eelebrare non possςr, quando alia non obstarent. χia tameriveritas manifesta non est, dc casu. raro accidit, doctiorum iudieio deeisionem sub licio avIIL Qiaest. III. Potest ne Suerdos M admisistrot viaticum infirmo, privatim pro θνα .eνba consecratioηis, De vestibus sacris , fine altari &c. Resp. Adfirmant aliqui , quibus adhan ere videtur solo in IV. LARI 1. art. 7. loquendo de Meerdo
te seipsam eommunicante. Sed opinio negans communis & vera est. Et habetur expresse cap. comperimus de consecr. dist. I. Est enim contra ius divinum eonis erare speciem panis sine altera specie. Celebrare quoque absque vestibus saeris est transgressio ritus summi momenti, ut alibi dicetur, quem omittere Sacerdos non Potest, ut aegroto viaticum administret. IX. Quaest. IV. Potest ue Sacerdos ob necessitatem perficieπdi faeri um eommu nieare non ieiunus e Resp. Adfirmant communiter omnes. Si Sacerdos Ioeo vini aquam insudisset calici, quem errorem non deprehendisset, nisi hausta aqua, at que adeo ieiunio soluto, deberet continuo consecrare vinum, & perficere saeri Seium. Quid, si Sacerdos advertat ex gustu aquam esse, dum in ore eam habet, antequam illam deglutiat Nonnulli defendunt , Sacerdotem, extracta particula hostiae, debere reiicere aquam , sive vinum corruptum in aliud vas, ut ieiunus possit communicare ; sed hanc opinionem iure alii improbant. Debet Beerdos aquam cum particula hostiae deglutire. & vinum consecrare, ac non ieiunus su mere. Quoniam in hoc casu praeceptum ieiunii non obstringit. Et quod praelati Auctores suggerunt, irreverentiam, & indecentiam redolet. Similiter quando partieula hostiae calici adhaerescit, non digito extrahenda, seu ad labrum eaticis adis ducenda est, sed vinum, vel aqua insundi debet, &. sumi. Idem faetendum est , quando particula hostiae palato haeret . Quid, si Sacerdos absque nota infamiae , vel scandali non posset consecrare Vinum in adducto casu . in quo Ioeo vini aquam insudisset Leander quaest. xx . docet non debere consecrare : & citat Sua rea, Fagundeg, Azorium, & aliω . Scandala haec . ut alias dixi, commentitia sunt. Nam aut populus ritum ignorat I aut si qui callent ritum, iudicabunt, vel vinum insusum pro consecratione , fuisse in acetum Conversum , vel Saeerdotem memoriae, & inadvertentiae lapsum passum esse. Praeceptum divinum consecrandi sub utraque specie certum est; scandalum autem incertum . Praeterea tantum ne malum esset, si Sacerdos aut in pinnam suae inadvertentiae , aut citra poenam D Ilam, si absque culpa error contigit. aliquam subiret notam ob sacrificii integritatem complendam 3 Quare vix contingere casus potest in quo Sacerdos ob notam infamiae , aut seandalum liber sit a debito complendi sacrificium, iure divino praescripto . Sapienter S. Thomas Iu Part. quaest lxxxira. artis. 6. ad doiaeet. Sempeν accipiendIm illud quod babet minus se perieulo. Mιxime autem per
389쪽
.etiosum eirea hoc sacramentum est quod es cootra perfectionem huius saeramenti retita hoe ast immane facrinium . Misus avim est illud quod pertinet ad qualita
tem sumentis. X. Si ante eonsecrationem advertat Sacerdos se non esse ieiunum , debet desi stere a Missa persequenda, nisi grave timeatur scandalum ; quod raro accidit. Si Sacerdos ante consecrationem morte corripiatur, aut gravi morbo infirmetur inon oportet ut alius Sacerdos persequatur sacrificium. Si vero id eontingat post consecrationem , debet per alium Sacerdotem sacrificium compleri ι ut docet S. Thomas Le. eit. ad I. immo sacrificium perfici debet etiam a Sacerdote non te 1uno, si ieiunus desit. XI. Si Sacerdos post sumptam ablutionem calicis reperiat aliquas reliquias, seu fragmenta hostiae a se consecratae , debet illa sumere , sive parva sint, sive magna : quia cum sint ex eodem sacrificio , tota illa actio una reputatur, & una sacrificii consumptio . Immo si reversus in sacristiam , fragmenta in patena, aue in calice inveniret , posset eadem sumere ; eum ad idem sacrificium pertineant . eamdemque actionem c Secus dicendum de fragmentis consecratis ab alio Saee dote. Haec enim sumi debent a Sacerdote ieiuno, aut reponi. Potest denique Sacerdos non ieiunus sumere Eucharistiam, ne in manus haereticorum, & infidelium, qui eam conculcarent, & contumeliis afficerent, perveniret. XII. Quaest. V. Quantum temporis interfuere debet Euebarisiam inter cibum P Resp. Leander quaest. xla I r. respondet, statim licitum esse post sumptam Eucharistiam cibis vesci r quia nullum extat praeceptum praeseribens abstinentiam . S. Thomas III. Part. quaest. Ixxx. artie. 8. ad 6. docet, magis requiri ieiunium antequam post, inquiens : Magis est institutum quod homines ieiunent ante sumptionem huius saeramemi quam post. Debet tamen esse aliqua mora inter sumptionem huiusfacramenti, is reliquos eibos. Unde ἐν in Musa oratio gratiarum actionis post com
munionem diciιur, is eommunicantes etiam suas privatas orationes dicunt. Secum dum tamen antiquos eanones statutum fuit . . . ut habetur de consecr. cap. XXIII.
Si mane dominica portio editur , usque ad sextam ieiunent ministri , qui eam sumpserunt : & si tertia vel quarta hora acceperint , ieiunent usque ad Vesperum . Antiquitus enim rarius Missarum fodemnia eelebrabantur , is cum maiori praeparatione. Nune autem , quia oportet frequentius saera steria ceIebrare , non posset de Delli observari r r. ideo per eontrariam consuetudinem est a rogatum . Decet tamen ut per quadrantem saltem communicantes abstineant a
cibo, Vel pinu. XIII. Priscis saeculis statim post Eucharistiam celebrabantur Agapae, quae dilectionem significant : quamvis aliqui contendant, hoc dilectionis convivium ante synaxim celebrari consuevisse . Haec consuetudo usque ad Augustini tempora
390쪽
obtinebat : & postea obsolevit ob consectaria quorum meminit Paulus I. cor. xi Et quamvis celebriores fuerint AgapAE li at paullulum digredi quae post sacram eommunionem habebantur ἱ tamen aliae erant quae connubisses dicebantur .
peractae tempore nuptiarum I aliae natalitiae in sestis Martyrum ; aliae funeνaos in lanetibus desunctorum. Ab Agapis dictae fuerunt Agapetae, videlicet dilectae . seu sorores, devotae spirituales, vulgo ebietistic. Christum Dominum mulieres de, votae dc sanctae eomitabantur , sicut & Apostolos . Exemplum imitati sunt viri sancti posteriores . Sed quia nihil tam sanctum est quod humanae naturae insonitate, & malitia depravari nequeat , quae spiritu puro coepta sserant , temporis decursu carnis maculas contraxerunt. Contra quam corruptelam calamum
aeuit S. Hie onymus epist. ad EUOcbium , in qua piarum mulierum eum Saeer. dotibus societatem earpit : Novum concubinorum genus o Mnaee in Ece is inve rarum inestis introivit . Devitandae ergo , & gravi severitate fugiendae sunt eius. modi Arverae , quacumque sanctitatis specie fulgeant , non seeus ae si lue i quinatae essent ; ut idem Hieronymus epist. ad Nepoti subdit . Solus eam Dia, sexereto , ἐν absque arbitro , vel teste non sedeas . . . caveto omnes suspieiones, imqtiidquid probabiliter fui potest , ne fuatust ante devita . Crebra munuscula , is sudariola , O fasciolas , is vestes ori applieitas , , Oblaros ae degustator cibos , fondasque is dulces litterulas sanctur amor non habet . AMI meum , desiderium meum , omnes delicias is lepores , is risu dignas urbanitates , is ceteras ineptias ninatoram in eomrdiis erubescimus , in faeculi hominibus detestamur : quanto magirin Monaebis , is in Citricis , quorum is Sacerdoter ρ ροσιο , ire propositum or
natur Sacerdotio e Haec per transennam , semper tamen opportuna feminarum directoribus. In semitan, regredior . . XIV. Disputane Auctores , mim licitum sit expuere statim post communionem . Negant a Iii , alii adfirmant. Omnes conveniunt , decens esse ut communicantes per aliquod temporis intervallum abstineant : & hoc sat est ut qui que plus minusve pro variis necessitatis gradibus in reverentiam tanti sacramenti sputum coerceat. XV. Quaest. VI. ad Euebaν iam praecedere somnus debear , ἐν ciborum dia gestio ' Resp. Adfirmant Panormitanus Gloss. in cap. Nihil, Ricardus. Aureolus. ae alii. Sed S. Thomas 1II. Part. quaest. lκκx. arr. 8. as l. respόndet . Nee refert .vrrum post cibum vel potum assumptum dormierit , aut etiam desas sit , qua sum ad rationem praecepti . R. fert autem quavium ad perturbarionem mentis equam patiuntur homines propter insomnietatem , ves instigestιonem : ex quibus si mens multum perturbetur , bomo redditur ineptra ad D sionem huius Iacra
XVI. Quaest. VII. Quia de est cum proponit p. custBur ta- roiae de Sacerdot