장음표시 사용
401쪽
,, saera Congregatio ut suam opem ad dignam praeparationem & sumptionem Iarasi giatur. IX. Porro Episcopi, & Parochi , seu Consessarii redarguant asserente is communionem quotidianam esse de iure divino. X. Doceant, in Eeclesia , feliis Oratoriis privatis, ex dispensatione, seu privilegio Pontificis de manu Sacerdotis ,, sumendam sanctissimam Eucharistiam, nec eam ullo modo deserendam in eruais mena, aut secreto ad extitentes domi , vel cubantes in lecto ; quam ad infir- si mos, qui ad illam suscipiendam ad loca praedicta necedere non valeant, & adis eos, si ab Ecclesia deseratur, publice, & cum pompa iuxta formam Ritualisis Romani e si vero ab Oratorio privilegiato , cum forma decenti. XI. Curentis etiam ut circa communionem in seria sexta Parasceve, Missalis Rubricae, de Ecclesiae Romanae usus serventur. XII. Inluper admoneant, nulli tradendasis plures Eucharistiae sormas , seu particulas , neque grandiores, sed conluetas. A XIII. Non permittant ut venialium consessio fiat simplici Sacerdoti, non apis probato ab Episcopo , aut Ordinario . XIV. Si Parochi , di Consessarii, etiam is Regulares, aut quicumque alii Sacerdotes, secus egerint , sciant, Deo optimciri Maximo rationem reddituros esse , neque delaturam Episcoporum, & Ordinari riorum iustam, ae rigorosam animadversionem in contrafacientes, etiam Reguis lares, etiam Societatis Iesu, facultate ipsis Episcopis, di Ordinariis per hoc deis cretum per Sedem Apostolicam specialiter attributa. - XU. Et sacta de praemissis omnibus, ae de verbo ad verbum relatione, M ,, ctitas sua approbavit, ac praesens decretum typis dari, ac publicari voluit. In
is quorum &c. γDatum Romae Ia. Februarii r 6 F. Caes. Columna Praef. F. Archiepis Brancaeius Epist. Viterbiens. Mense Die Is Mensis Februarii xε s. 'suprad. decretum afixum , di publieatum fuit per Urbem ad valvas Curiae, & in acie Campi Florae , ut moris est, petis me AEgidium Felicem M. D. N. PP. Cursorem . Pro D. Magistro Cursorum fi Gregorius Magius, Apost. Cur
402쪽
9. II. Decretum Innocentii XI. consentaneum est Patrum tra- ditioni , quorum aliqua testimonia referuntur , seu
reguia pro vel frequenti , vel rariori communio
I EIebris P. Vineentius Contentanius laso calamo , & eruditione summa
hanc versat controversiam, quem consulere, si pleniorem cupis notitiam, poteris. Paucis ego rem perstringam. Mos quotidie communicandi suam ab Apostolis repetit originem , vigebatque tempore Cypriani , qui Lib. de orat. scribit: mne autem panem dari nobis quotidie postulamus . Sancta haec consuetudo obii nebat etiam tempore Augustini , Hieronymi, Ambrosii, qui tamen in orientali Ecclesia illam desiisse narrat Lib. V. eap. uisim. de saeram. his verbis . Si quotidianus est panis, quare post annum illum sumis, quemadmodum Graeci facere eon. Deverunte Semper Patres fideles rite dispositos hortati ad frequentem communio. nem sunt; tepidos vero, & languentes, ut se pararent ad frequentiam : peccatores on continuo ae consessi erant, ad communionem admittebant. II. Idem S. Ambrosius Lib. II. eap. I x. de paenit. advers. crudelitatem Novatianorum, inquit : 2 Onnulti ideo poscunt paenitentiam, ut statim fibi reddi communi uem velint. Et non tam se solvere cupiunt , quam Sacerdotem ligare : suam enim conscientiam non exuunt, saeerdotis induunt . Rursus in Psai. cxxviii. luculentius idem persuadet. In ipsa Ecclesia, ubi maxime misereri decet , teneri quammaxime forma iustitia debet, ne quis a communionis consortio abstentus brevi lacrymula, atque ad tempus parata, vel etiam uberioribus fletibus communionem, quam plur/mis debet postulare temporibas, Deilitate Sacerdotis extorqueat. Vsnne, eum uni indulgetisdigno, plurimos facit ad prolapsionis contagium provocari P Faeilitas enim veniae incentivum praebet delinquenti. III. S. Augustinus epis. exv DI. duorum qui sanctam vitam ducebant, contrarias sententias refert. Neuter, inquit, exhonorat corpus, θ' sanguinem Dominι, si saluberrimum saeramentum bonorare contendunt. Nsque enim titigaverunt inter se, aut quisquam eorum se alteri praeposuit, Zachaeus , is illa centurio r eum alter eorum gaudes in domum suam susceperit Dominum ; alter dixeνit : Non sum dignus ueintres sub tectum meum. Ambo Saluatorem honori antes, diverso, is quasi contrario modo, ambo peccatis miseri, ambo miserieordiam consecuti. Ambo iusti, &ier ventes erant: sed alter prae nimia humilitate non audebat accelere i alter,inis
403쪽
3 8 LIB. III. DE EUCHARISTI A.
misericordia Domini confisus, laetanter suscepit Dominum in domum suam. Cona eludit vero Augustinus ibidem, deligendos dies esse quibus purius homo, eontis η.riusque ad tantum sacramentum dignius accedat. IV. Sed audiamus S. Ioannem Chrysostomum, qui uberrima suae eloquentiae vi homil. xvii. in Epist. ad Hebr. explicans celebre illud dictum, Sancta sancti , latet Missarum solemnia inculcari solitum, haec scribit. potes dicere : Vesei bum enorabam bane rem plenam esse periculi. Ne hoc possir uti praetextu, ea de causa
magna voce, terribili clamore, tamquam praeco, manum tollans in altum, stans erit Uus, omnibus manifestus, ir in tremendo ilis silentio vebementer vociferans, alios quidem vocat, alios vero arcet Sacerdos , non bor manu faciens, sed lingua clarius, is apertius quam manu. vox Hia, aures nostras incurrens, tam nam
manus alios quidem repelgit, ἐν eiicit; alios autem introdueit, si fit. Nam quando dieit, Sancta sanctis , hoe dicit : Is quis non es sanctus, non accedat. Non δε- Ium, inquit, a peceatis purus , sed etiam sanctus . Sanctum enim facit non solum liberatio a pereatis, sed etiam promentia spiritus , im bonorum operum ab dantia. Non solum, inquit, volo vos a caeno liberatos, sed assos esse, - ἐγ oee os . riam fi Rex Babsonis, iuvenes eligens ex eaptimitate, eguit pulcbros specie, ἐν vultu decoros; multo magis eos qui adflant mensae regiae, formosos se oportet, ment Repulchritudine praeditos, auro fulgeates, pura mente amictis , regalbbas calceis iud ros, formosum animae vultum , ogendideque Hornatu o circumferentes, ae vera tu zona praecinctos. Qui talis es, aeredas, is, pocula tangat regia. Si quis autem p
nis obstus, ordidus, is Ava fidus, ad mensam regiam velit iuredi , vide quantas patretur, cum non fu iant quadraginta dies ideli sacrum Quadragesimae tempus ad abluenda quae omni tempore sunt admissa desecta. Nam si non sufficit tebere .icet fit .eterna , idcιν eo enim est aeterna ; multo minas hoc breve tempus. Noas 'im validam, sed imberi iam s cepimus poenitentiam . Integra in adragesima vi κtempus lassiciens Chrysostomo videbatur ad abluendas sordes ex peccatis post baptismum patratis contractas. Et nunc continuo ac peccata Sacerdotis auribus patefacta sunt, ad sacram mensam fit accessus Plurima similia habet Chrysostomus bom. XXIV. rn cap. X. I. ad Cor. & hom. ID. in eap. I. ad ubes V. S. Hieronymus exponens illud Zachariae cap. ix. Frumentum eiectorum, ἐγvio m germinans virgines, haec habet. Hune panem iis eomedendam qui in Chri-ο robusti sunt, bibendumque Me minum ab his .ietiribus qua funt fa- ir cor porς, ω is tr tu, ut inebriatae, atque gaudentes, sequantur Megesiam, is dicaι reis : Adducentur virgines post eam. Rursus in illud Psal. lxxv r. Adhuc escae erant in ore i orum, haec adiicit. Hare de his qui Deum post aereptum manna dereliquerunt. Nam is nunc ιη EecJsa si quis rarae, is fanguine Cbristi reficitur, cimaι ad vitia, noverit Dei indicium imminere.
404쪽
vI. S. CHuius senexV. in π, T M, V. s. Augustini. Mutet ergo visam qu. et ast aeripere vitam. no m tu viro , ad iudicium accipiet vitam :-- sis ex ipsa eorumpitur qκη- μασι ι muis occiditur quam vivificetur.
S. III. Testimonia SS. I bomae , Bonaventurae , oe aliorum
L C. nomas III. Part. quaest. lxxx. art. p. ex instituto hanc versae eontrovero siam, eamque resolvis hoc pacto . Dice' Vm , quod cirea usum huius fa-erdisenti dao possunt coUderari. Un m quidem ex parte ipsius facramenti, cuius virias est hominibus salutaris et ἐν ideo utile est qποtidie ipsum sumere, ut homo qαοti die eius fructum pere lat. Unde Ambros. dicit in Lib. IV de sacramentis. Si, quotiescumque effunditur sanguis cbristi, in remissionem precatorum effunditur, debeo semper accipere; qui semper pecco, debeo semper habere medicinam. Atio modo potest confiderari ex parte sumentis, in quo requiritur ut cum magna devotione, is reverentia ad hoc saeramentum accedat . Et ideo si aliqvis se quotidie ad hoc paratum lavestat, laudabile est quod quotidie fumat . Unde Augustinus cum dixisset , Accipe quotidie, ut quotidie tibi prosit, subiungit e Sic vive, ut qxotidie merearis accipere.
Sed quia multoties in pluribus hominum multa impedimenta huius devotiouis Oeeurrunt, propter corporis indispositionem, vel animae, non est utile οmuibus hominibus quotidie ad boe sacramentum accedere; sed quotiescumque se ad VIud homo invenerit praeparatum. Unde in Lib. de eccles dogmatibus ... dieitur : Quotidie Euebaristi)e eom
munionem accipere nee laudo, nec vitupero,
II. Paucis improbat Doctor sanctus recentiorum Calaistarum opinationem. Contendunt isti, ad quotidianam communionem sat esse carere peccato mortali ἱquamvis Christianus , tepidus , languens , & peccatorum venialium plenus sit; immo licet affectum ad venialia retineat .. S. Thomas e contrario docet ut eum magna devotione, is reverentia accedat. Haec magna devotio pugnat cum affectu ad venialia. An animo reverenti, & ornatu mensa regia digno accedit qui adhue flagitiorum quae consessus est, laetorem, & impuras exhalationes emittit An qui frequenter in peccata mortalia relabitur, sic vivit, ut quotidie mereatur acciperet ini vult , inquit Doctor Angelicus opus. de Deram. altaris east. κν. ani
mam ad hoc sacramentum praeparare, primo debet per aquam lacrymarum maud ri. Secundo per opera paenitentiae torqueri. Tertio per fervorem amoris Dei a ea
nullum desideriorum humore siccari. Deinde in illud I. Cor. xi . leci. v ι i. Si nosmet
405쪽
indignum iudicet partieipatione eo poris θ' faetvinis Domini, ut ad te us peν re ei ostieam Sseiplinam a saeramento caelestis panis separetur. III. Contra hane suam doctrinam De. eit. ex III. Part. opponit sibi AngeIicuanum. 4. ipsum argumentum quod afferre pro consulenda quotidiana communione recentiores solent. Pereatum veniale non impedit hominem a sumptione huius saera menti, sed nee etiam pereatum mortale post paeniteηtiam . Sed dato quod nocturna pollatio provenerit ex aliquo peccato praecedeηti fue crvulae, e turpium euitationum, plerumque tale peccatum est venisse; ἐν si fit mortuis, ρotest contingere qaod homo de mane paeniteat, is pereatum suum confiteatur. Ergo videtur quod non deboat impe
diri a sumptione huius saeramenti. Nihil speciosius opponunt hodie qui quotidi
nam eommunionem indiscriminatim consulunt. Respondet autem Angelieus. Ad quartum disendum , quod licet per contritionem , confusionem auferatur reatus tu ae, non tamen avfertur corporalis immunditia, tyx distractio mentis eae polutione
secuta. Si sola immundities, ex in voluntaria pollutione secuta, reputatus impediamentum congruens, cur fidelis abstineat a sacra mensa; quid, quaeso, dicendum de fornicatione , de adulterio , de ceteris gravissimis flagitiis quae patrare solent nonnulli qui crastina die altaria frequentare audent , propterea quod per consensionem deleta putantur 3 Sed peremptoriam decisionem audiamus, quam S. Doctor
in IV. dist. xii. quaest. III. art. I. quaesiune. 2. tradit. Si aBquis experimentaliter co gnosceret, ex quotidiana sumptione fervorem amoris augeri, On reverentiam non mi. nui, talis deberet communicare quotidie. Si autem sentiret per quotidianam frequentationem reverentiam minui , Ο fervorem non mustum augeri, talis deberet intemdum abstinere, ut cum maiori reverentia ἐγ demtione postmodum Meederet . Nemo ergo in hae caussa iudex melior quam tumeti pie. Experiris fervorem augeri, reverentiam de devotionem inflammari Accede quotidie. Haec est omnium Patrum doctrina. Hue Ecclesiae vota eonspirant. At si contra servor tepescat, langueat devotio, & passiones robustiores fiant : tum abstine , ut servorem accendas, devotionem augeas, & humilitatis, ac reverentiae erga augustissimum sacramentum signa exhibeas. IV. Seraphicus Doctor Bonaventura de prosectu Religiosorum cap. I xxvir. haee seribit. Si aliquis demerat experiri, utrum fit melius, saepius, aut rariuι corporis
Christi si seipere facramentum : Videtur mihi quod non pessi super hoc dari regula uniformis. Varia funt hominum merita , divero operum studia, differentia desideria, multi iees Spiriius sancti operationes in finguris, ἐν dives etiam δε- ινι in Religione . Et ideo sicut. non potest in aegrotantibus una forma servari indaηdis mediciηis corporis propter dietestatem eo lexionum, aut Aci , aut temporis, aut diaetae , aut aliarum eonfiderationum, pro quibus aut rarius, aut saepius,
406쪽
aut maiisI - misori quantitate eadem me icina datur; in is de maedicina o risu fi quae est inpiu chrsi, est inuiguendum. Mundanis enim curis occupati rarius mssunt s. ad illad reeipiendam expedire, quam mi qui ta tum Disilualdus stu*is saniarenti : ἐν Mi magis , alii minus sunt circumspecti in custodia mitae sus, . ων morum, eonscientia suae puritate. Alii stiam ardentiori desueris trahuntur ad imus salut νis edi pereeptionem. Alia vero quodammodo terrentur , cum debent auedere : O. risi eonfrientia ueteret, consuetudo Religiosis induceret. veI timis maioris elonem horis a Deo impellaret, viari raro accederent ad illud mirificum saeram eutuis . Vix
tamen adiguis ita religiosus esse videtur, sanctus, exceptis Sacerdotibus , quin θ- me ι in Ieptimana fasciat ei ex eo uetud e communicare; nisi omisis causa quand qua, veI ratis plus suadeat, infirmisM fvervenis 3 , vel fisgularis.nsivitas olemnis , HI inusitatae devotionis fervor, tutemnνMa desiderii sitis fit pro illius. Iusceptionei quo solum suincit amantis aximae ardorem refrigerare. Et quia talis ardoris imprius nos nisi a visito saηcto, ut creditur , insuaditur . ideo legibus bumana consuetudinis,
O saturis mortalium non arctatur.
. U. S. Franciscus Salesius IL Paria intro S cap. xv. haee babet. Quotidie Euch ν iam pereipere nec laudo , nec repubendo. Omnibus tamen dominicis communiea dum suadeo ; si tamen mem fine peccandi assectu fuerit . . . Hoc ergo, quoad poteris facito. Cum enim te ab omni tum mortalis, tum ventiar metati studio. ae molantate existimem Menam, eam plane quam requiris Augustinus animi affectionem. Or yrum rationem es adepta . . . Ut quis octavo quoque die Bubaristiae ,ereeptionem percipia ab omni eam mortal7s pereati Iabe, ab omni peccatorum veniasiam studio, ae volunt te immunem esse, ae propterea sacrae Euebaristia vehementi desiderio flagrare oporter Haee doctrina S. Franeisci Salesii, quemadmodum & anteriorum Patrum, directini contram est commentis adversariorum, qui solum statum gratiae requirunt. I. Celebris Magister Avila, non minus doctrina, quam sanctitate insignis,. e-pis. Iκα haee scribit. Mustum errant qui solam communionis expiditatem, a eoUue evidine potius, quam a ratione veriore natam , pro idonea ad Eucharisiam praeparm eione habent. Quod fi praeterea, dam cbrsi corpus accipiunt, Iacumulam extilum P magnopere se moerisse arbitrantur. Verum eo fallantur, quod communionis fructum, quem migiam eapiant, non satis attendunt; neque intemgunt , unicum probae comma
a nis signum, animae profectum esse, atque ad pietatem progressonem ς quam si s quantur, recte ad Euebarisiam saepius recurrunt ρ D minus, ab ea debent absedere. Commonefacieadi sunt, quanti periculi fit, ignem diminum sau eia'entem ποσ ineale-
fere, ρ ηe cxvi vescentem eius suavitate non imbui, praesestigma medicina uleatem Bν summa nihilominus Agritudine iacere. Eripiendus illis cibus , tamquam Aurribas ,
407쪽
praeparent : ea pas, in qMu identialam incurrμην , acrius ulciscantuν , earum medicianam ardentius appetant, orationi, ac μ is. operibus tota pectore insent, ut ita lastruacti, ae praeeulti cum interiret esurie ad coelestem pamm edendum properent : bie enim
eibus, ut ait Augustinus, interioris bomisis famem postales. Plurima quoque seribit perdoctus Avila epist. lxv r. quae brevitatis studio praetereo. Ardenti telo invehitur in tepidos & ignavos, qui non proficientes In via salutis, hoc caelesti pane vesci
quotidie non reformidant. Confessarios admonet, ut diligenter animum communis cantium explorent, servorem, de devotionem eκpendane, antequam ad saeram
mensam illos admittant. Nolim, inquit , ulli saepius quam octavo quoque die porrigi, quemadmodum suadet Augustinus; nisi quis sorte tanto alimento praeter alios egeat, aut tanta illius appetitione, dc fame teneatur , ut tantae cupiditati res tantopere concupita vix sine iniuria denegari posse videatur. VII. Ludovicus Granatensis j qui vitam magistri Avitae scriptis eonsgnavit, e ra Eminentissimi Cardinalis Annibalis Albani Romae typis editam, regulas tradit frequentandae communionis saluberrimas . Siquidem eone. m. in fem eou. cbr inscribit. Fratres , nemo credat.' me ita ad frequentiorem huius sacramenti sumptisnem hortari, at non etiam Uus perterrefaciendos putem qui ad illud minas pie , O religiose aecedunt, fim illi saceνdotes flat, sive Marsist . Mideo enim esse nonnullis επι
partim ex praescripta legum suarum nece state, partim ex foti eo setudine . . . . adiuud frequenter accedunt. Ut qaidam ergo exciriindi sunt, ue immodico thnore coπr pti ab Me mensa Needam ; ita Mi perterrefacieindi, ne indigna accedaut . Utro steigitur hortamur ut casto is puro coria, ut nuptiassi raritatis veste iudari, ut reverenatia timidi, devotione aluerer, raritate fertentes, eo tritioris affectu bumiles , intuodiiι, O, dissidiis, vis eum Domini eomas aeristiant. VIII. Missa plurimis aliorum Theologorum testImonIis , pauca adlicienda sunt
ex decreto Miscentiano supra rescripto. in eodem num. a. decernitur, statum gratiae absolute non sufficere ad quotidianam eommunionem : dc eum nihil certi suis
per hoe statui possit, ad Pastorum vigilantiam, & prudentiam id relinquitur, ut illi resolvant quid segusis permittendu m. His solis clausulis labefactitur Casai suorum adversantium opinio de admittendis omnibus gratia sanctificante praeditis ad
quotidianam communionem . Quid quod num. 4. Monialibus dumtaxat quae ser entiore caritate ardent, spiritusque ardore incalescunt, frequentior, aue quotidiana communio concedi posse dieitur Et num. 6. minus paratos atque dispositos, licet in statu gratiae praesumantur, monendos a Concionatoribus esse ut abstineant a sacra mensa, inculcatur ; simuIque ut eis dignam praeparationem suadeant, adiiciatur. Instruendos quoque eoniugatos decretum asserit in doctrina Sancti Apostoli Pauli, qui si, ut orationi fideles vacent, abstinendum a maritali consortio hortatur ; tanto magis ob sacrati nise Eucharistiae reverentiam costinentiae vacandam , ρο-
408쪽
kimque mem ad eaelestium epularum comm*ημη m esse comoeriendum. Et ne singuaio, numeros illius decreti e pendam, quasPe colligere potest, eo maiorem requi ii devotionis servorem, & praeparationis eηcellentiorem sanctitatem, quo stequeri lios est participatio sacratissimi Christi corporis. Ecclesiae ergo decreto, & univer ne Patrum traditioni contradicunt molliori. Ethices patroni illi qui indiserIminatiui ad quotidianam communionem admittendos gratia divina ornator eontendunt , absque alia peculiari praeparatione. .
Nonnulia adversariorum obiecti cuia diluuntur. Impsinra P. Nicolai Ghezetiii ' exploditur,
L , Biiciunt r. AEmulanda pro viribus est primitivae Ecclesiae distiplina , de . sanctorum Patrum doctrina . Atqui in primitiva Ecclesia obtinebat quotidianae communionis consuetudo sancta ἔ dc M. Patres uno ore hortantur sideles ad quotidianam eorporis Christi participationem. Saluberrimum erga consilium est omnes Christianos divina gratia praeditos hortari ad quotidianam communi
II. Resp. Mirifici sunt Calaistarum nonnulli qui haee opponere non dubitant . quae potissima illorum principia noviter invecta, dc peculiarem opinandi modum penitus labefactant. Si aemulanda est quotidianae communionis frequentia, qua pristis sa eulis obtinebat; cur imitanda Don Ost ieiunioruin, poenarum, ciliciorum, eleemosynarum, precationum, & aliorum christianae paenitentiae operum diseiplina, quae in primitiva Ecclesia exacte vigebat Cur tanto studio quotidianam comam unionem inculeant primitivae Ecclesiae exemplo benigni Calaistae ; & tam alto silentio obvolvunt primitivae Ecclesiae praeparationem, qua fideles se disponebant ad divinum illum cibum suscipiendum 3 Cur Patrum doctrinam de frequenti e munione magni iaciunt; dc Patrum doctrinam de me nitentia, de devotione , de
servore quo aecedendum ad sacram mensam est, penitus silent Qtita sorte poenitemia, de cetera opera laboriosa, a sacris canonibus praescripta , nimium ami-gunt amorem proprium, nimium cruciant concupistentiam , nimium perterrefaciunt sensus humanos, & in desperationem detrudunt imbecillem voluntatem ; econtrario cibus eucharistieus delinit vulnera nostra, non exasperat; sensus demulcet, non crucifigit; voluntatem inflammat absque amaritudine , animam deamat sine maestitia. Ita ne vero 3 Expediet ergo quotidiana communio quin crucifiga-
409쪽
tur caro, quin coerceanIur sensus, quin propin 1 amor, quo mundi oblectamenta prosequimur, opprimatur Qui talia doceret , doctrinam inveheret antlevangelueam. Patres om*es, & Theolagi frequentem & iquotidianam communionem suadent, inculcant, compendant; dummodo fideles sese ad illam digne suscipiendam
disponant, mores suos ad evangelicae legis amussim reformando ; dummodo viri tes christianas exerceant pro statuum & c ditionum diversitate. Praeterea , an adversarii evidenter ostendent, primis Ecclesiae saeculis, amplificata per orbem reis ligione, omnes fideles quotidie communicasser An evincent, quotidie Sacerdotes , eelebrasse, de non dominicis diebus, dc solemnibus festis tantum; quemadmodum apud Graecos mos adhuc obtinet Verum admittatur , aurea illa aetate onmes ;non alicubi tantum, sed ubique quotidie communicasse. id inde Optaret Synodus Tridentina ut omnes fideles Missa risi lenter sacramentaIem eommunionem fuisseiperent. Optaret, inquam. Sed respectu omnium fidelium res adeo dissiet Iis est.
ut ne optare quidem reipsa Valeat . Patres ergo ad frequentem communionem hortabantur fideles, ut sanctam vitam ducerent, ut perseverantes essent in bono. rum operum exercitio. Oniam frequentem communionem illis tantum cone, debant quos devotos, & serventes deprehendebant. Qui frequentem communio.
nem in leant, & dignam praeparationem silent, decipiuntur. dc decipiunt; a que paradoxa invehunt universae antiquitati inaudita . id, si reserre huc vela
Iem documenta luculentissima , quibus exploratum habemus , adulteros . forniea iatores, & ceteros flagitiosos, non publicos modo, Verum etiam occultos, exclusos
a sacra mensa suisse, neque ad illam admisses, donec certa Menitentiae signa dedissent . III. Obiieiunt a. Patres, de Concilia ad digne eommunicandum non aliud postulant nisi exemptionem a pereato mortali; & hane dispositionem satis esse adfirmant. phaeterea Deus clementissimus dispositionem non postulae quae infirmitatem humanam superet. Ergo non amplius exigit quam exemptionem a peccato mortali. Resp. Iam supra distinximus duplex dispositionum genus . Aliud , quod diei istet removens prohibens; quale est peccatum mortale, a quo purgari primum omnium anima debet. Aliud, quod dicitur positivum. situm in actuali devmione, dc servore. Haec duo separant adversarii, & pro frequenti eommunione non aliud postulant, nisi negativum, seu subtractionem obstaculi, ne fiat manime. stum sacrilegium. Verum Patres omnes, & Theologi positivam dispositionem requirunt ad digne communionem percipiendam. Et iuxta maiorem aut minorem gradum devotionis & servoris, rarior aut frequentior consulenda communio est. Disi
positionem supra humanam infirmitatem Deus non requirit e quia ipse gratiam impertit, ne supra id quod possumus, tentemur. Ipse divitias misericordiae suae eL fundit super rius, quibus de servorem aecendere, di devotionem augere possumus,
410쪽
si bEne illis uti velimus. Si tepidi, si languidi, si irreverentes, & indevoti, si in
digni sumus frequenti communione, ex nostra malitia id proficistitur; non ex eo quod Deus dispositionem postulet vires nostras, sua' gratia adiutas, excedentes. IV. obiiciunt 3. Hoc sacramentuin institutum est per modum alimenti; & v eatur panis quotidianus ergo quemadmodum e pedit panem eorporalem quotidie sumere, ita convenit omnes fideles hunc caelestem panem quotidie percipere. Resp. Si paritas consisteret , consequeretur pluries in diem sumi posse panem hune di .inum, quomodo pluries in diem sumitur panis communis. motidianus est panis iste eaelestis , quia quotidie omnibus aptis ad illum percipiendum paratus est. At illud expendendum est, quot sint apti dc dispositi ad hane quotidianam sumptionem digne pereipiendam. Hi autem, ut experientia docet, pauci sunt. Idciraeo quotidiana eommunio omnibus indiscriminatim consulenda, ut adversarii eon tendunt, non est; sed pro dispositionum diversitate rarius, aut frequentius iuxta prudentis de probi ministri iudicium percipi debet. V. Obiicit A. Auctor operis Diritus Christi, Geisie Ace. 33 s. de seq. I iunia, eilicia, de similia non sunt nisi exterior eortex poenitentiae. Frequens eo munio est persecta poenitentia. Et pag. φ docet, ipsam communionem esse medium essicax quo precatores suos eorrigant desectus , seseque disponant ad iIlam percipiendam. Quam doctrinam passim repetit, de est veluti principium , quod
per totum opus frequenter recurrit. Idque confirmat exemplo Areae , a
Philisthaeis in templo Dagon colloeatae : quod exemplum adduci in horrorem sacrilegae communionis ab aliis solet. Auctor vero iste se argutatur. Si umbra E charistiae, Area nempe laederis, in templo Dagon constituta , tam potens suit ;quanto potentior erit Christus in Eucharistia praesens , si frequenter hoc sa
cramentum percipiatur Continuo ac cor occupabit, e throno deturbabit amorem
proprium, eiusque destruet imperium.
quod thronum implet, dc moderatur imperium a Christo destruendum 3 Cupiditas igitur, sive quaelibet alia appetitio, quae dominatur in corde illius qui eommu nionem suscepturus est, non est communioni ob. iaculum, de impedimentum si
hoc intelligit Auctor, turpiter errat. Quoniam nullus appetitus dominans, dc imperium exereres in anima, componi eum statu gratiae potest. Et tamen hue re cidere Auctoris doctrina videtur . Nam, subdit pag. 496. loco poenitentiae imponi frequens eommunio potest : quoniam iuxta Concilia frequens communio essea cius, dc compendiosius medium est eonversionis, dc sanctificationis, frenum potentius adversus vitia, de pravos habitus. Si communio medium est conversionis ;licet ergo fideli communieare, antequam convertatur. Immo , si medium istud validius dc brevius ceteris omnibus est, Consessarius, postquam expertus est seu-