장음표시 사용
391쪽
, σέ LIB. III. DE EUCHARISTIA.
o primam Missam canente e Re . Sacerdos , inquit Auctor Ibb. n. pari. L num. 383. qui primam Missam canere debet, mane sumit incogitanter hostiam none secratam, sicuti antea secerat, dum se probabat . Poterit ne Missam celebra. re Absolute , inquit, non potest . Verum subdit: Possunt tamen adesse eireum antiae, ob quas siceat . H. g. fi Titius fit famisiae perbonestae , ad cuivis primitias eo eniunt cognati multi . pro quibus etiam fit convivium lautum apparatum is Quid, si Sacerdos esset honestae, dc non perbonesiae familiae uid , si convitium non esset Datum , sed sobrium , atque frugale liceret ne tunc celebrare primitias Quod Ecclesiae praecepta, quod sacri ritus celebrandi augustissimum & in
cruentum sacrificium cedere profanis caeremoniis, & lautorum conviviorum eeleis brationi debeant, vel ipsi communi sensui repugnare, nedum reverentiae erga sacratissimum Christi eorpus debitae, videtur. Si necessitas esset Missae audiendae, ut praeeepto diei sesti satisfieret; tum posset praeceptum ieiunii cedere huic alteri
mandato. Verum quod propter cognatorum laterventum, & propter snstructum lautum convivium valeat Sacerdos non ieiunus celebrare , numquam ego Probarem . Aliam circumstantiam addit ibidem is Item, fi publice notum est, veI praelamatum eum hodie lecturum primitias : on contra error illius in sumpta bostia non consecrata fit occultus , hoe casu Mitum ei erit eelebrare: & pro hac opinione ei-tat Gobat. Ut hoc evincant, confugiunt ad epithiam, & ad scandalum inde oriis turum. Sed quodnam scandalum oriri potest, si quod casu, ct incogitanter aceudit . enarretur r Meerdos pius & probus, cui praeter intentionem hoc ccidit .
quam mentis confusionem k quam animi perturbationem non sustinet Et menteila consula, dc animo sic conturbato , commotoque primum suum celebrare sacrificium debet, ne commoveantur cognati . amici parentes Ut vidimus ex plurium casuum resolutionibus , communiter iuxta rerentiores non paucos praecepta gravissima . sacri ritus, in sacramentorum administratione servandi . negliguntur ob humanas rationes , ob mundanos respectus , qui tetra scandali larva vestiuntur. Noa eo inficias, seandali habendam esse rationem . Sed aio scandala quae obtruduntur, tape imaginaria, & commentitia esse. Hominum displicentia, incommodum. & admiratio, & quod nequeant parata convivia laetanter, &exutanter, ut destinatum erat . celebrari, Ioco scandali habetur. Imbecillitati autem meae hae nou sunt rationes, ne quidem probabiles , salvo semper meliori iudicio, cur Saeerdos non ieiunus, turbatus, ecinfusus, commotus ceIebrare Primum sacrosanctum Sacrificium valeat. XVII. Quaest. VIIL .an piniatis nocturna tapediri arcessum ad eommunionem fResp. Quando quis patas sit pollutionem involuntariam , nullumque illius effectum, neque mentis hebetudinem, neque animi commotionem experiatur, tum accedere hunc ad communio m posse, commisiter Auctores docent. Himis ta
392쪽
men Eeclesiae iseulis impedimentum M t propter foeditatem emporalem , quam semper indueit ; ut constat eae resp. S. Basilii ad inter. eeerx. & ex Cassiano eis. xx11. eap. Iv. ubi tamen excipitur pollutio arte daemonis proeurata. Si vero pol lutio relinquat animum turbatum , tum desistendum a eommunione ex quadam decentia , adfirmant . Audiamus S. Thomam, qui In Parti quaest. lxxx. art. 7. fuisse distulit hane dissicuItatem, dc docet pollutionem quae est sine eulpa mortali ,
numquam retrahere a communione eκ necessitate , retrahere vero ex quadam eongruentia , quaπtum ad duo, quorum unum semper accidit, seisiere quaedam δε ditas corporalis , cum qua propter reverentiam sacramenti non debet ad altare ae cedere r unde ἐν volentes tangere aΓquod sacrum , manus Iavant e nisi forte talia
immunditia fit perpetua , uri .iuturna ; ficuti est lepra , ve fluxus sanguinis , vel aliud huiusmodi . AIiud autem est evagatio mentis , qua sequitur pollutionem ποώcturnam, praecipue quando cum turpi imaginati-e eontingit . Praemittit ibidem Angelieus . Quandoque Nero provenst ex foda nequitia daemonum volentium impe dire hominem a sumptione buius faeramenti . Unde legitur in euutionibus Paetrum , quod cum quidam frater pateretur pollutionem sempeν in festis in quibus erat communicandum , seniores , comperto quod nulla causa in imo praeesserat . deereverunt quod propter boe a communione non cessaret s ἐν ita cessavit lia odaemonum . Heine collige qua devotione recitandus sit hymnus qui eanitur in Completorio et Hostemque nostrum comprimo , ne poluantur corpora a Summa ergo vigilantia & studio curanda est ipsa eorporalis mundities , ut hum debita reve.
rentia ad tantum accedamus .sacramentum.
XVII L Quaest. IX. As fit peccatum mortale eadem die qua perpetrata voluntaria pol tis , vel fornicatio est , etiamsi pr erat confessis saeramentalis , communia eare e Resp. Leander citat Navarrum , COVarruviam , Gabrielem, & alios . eo tendentes peccare mortaliter eum qui statim post pollutionem voluntariam, aut Ornicationem aecedit ad Eucharistiam, quamvis contritus, & eonsessus sit. Comia munis sententia id negat : quam sententiam Veram existimo absolute loquendo . Ceterum in praxi magna opus est prudentia . Disputant vero, num sit saltem precatum veniale. Negat Leander disp. III. quas. I l. dc more suo contendit , hoe esse probabilius. verum hanc maiorem probabilitatem reiicimus, ut manistis stam salsitatem; eamque improbant vel ipsi graviores Probabilistae, ut Lugo, qui talem opinionem vocat singularem, & salsam, & ut talem damnant Patres Innes, & eommunis sensus. XIX. Quae α μα lieitum fit adradere ad Euebari iam post eo iugalem estp lam e Resp. Leander φuas. iv. seqq. plures opiniones salsas & laxas agglomerat. Contendit, nullam coniugatos committere culpam venialem , nullam ira reverenitiun , immo neque consulendum M post habitam copulam abstineant a
393쪽
ςommunione . Sed, inita hoc Auctore . unitatis frequenter patrono , quid seriaptura , quid Patres dicant, explicandum est. XX. S. Paulus I. Cor. VII. inquit οῦ Nolite fro dare iηvicem , ns orte ex eoms Uu ad tempus , ut vacetis orctiovi. S Petrus Dist. I. east. m. monet , ita conaiugatos cohabitare debere, ut non impediaκtur orationes vestrae. S. Hieronymus inlueum Pauli Apostoli haec scribit. Si per coitum, quod minus es, impeditur, iri es orare ; quanto plus , quod maius est , idest corpus Christi prebibetur aeripere e Petrus ad - continentiam bortatur, ne impediantur orationes nostrae . Opponit sibi Doctor sanctus quae Probabilistae nunnulli obtrudere solent. Durum est, non
frendum : quis hoc saecularium fustiaere potest Z a i potςst fustioere , sustineat ;sui non potest, ipse viderit. Vobis curs est, ηοη qui unusquisque possit, aus v fit, sed quid Scripturae praeeipiant, dicere . Ita respondet S. Hietonymus Epist. r.
advers. Iovinio. Similia docet S. Augustinus ferm. D I. de temp. inquiens r Guο- tiescumque aut dies natalit Domiηi ,.aut reliquα festivitates adveniunt ante pluares dies , non solum ab infelici egn vhinarum consortio , sed etiam a propriis uri-νibus absiste, a. omni iracundia vos alienos incite e peceata praeterita per eo mwnam re mantur . Concilium Eliberitanu in is r. haec habet: Omnis bomo ante fa ram communionem a propria Mxore abstinere debet tribus , aut quatuor , aut octo diebus. Quid ad haec novi quidam Casu istae Sed audiamus S. Thomam , qui rem hanc perspicue III. Part. quo. lκκα arsis. P. ad a. exponit. Disendum .
quod coitus coniugalis , si fit sue peccato puta , F μι causa prosis generandae ἰωel causa reddendi Lbitum non alia ratione impedit fumytionem baius farravimenti . nse sicut dictum est de poltatione noctaνna quae accidit sive pereato , Unil
cet propter immunditiam corporaIem , mentis distractiauem e ratione cuius ineuroram. dicit super ADIIb. . . , Si panes propositionis ab his qui uxores tetigeram . comedi non poterant ; quanto magis illa panis qui de caelo descendit , noni potest ab his qki coniugasibus pauiao ante haesere complexibus , uiuari , α ue contingi pnon quod nuptias condemnemus ἱ sed quod eo te ore quo carues agni maadueaturi Iumus , vacare carnalibus operibus non debeamus . Sed quia hoe secundum congruitatem , im non secundum necessitaIem est inuiguendum , Gregori dieit , quod talis est suo iudicia relinquendus . Si vero non amor procreandae sobolis , sed voluptas deminatur in Uere, ut ibidem Gregori subdit , ius prohiberi debo ne accedat ad boe sacramentum. XXI. Tria ex doctrina S. Thomae, & Patrum colligere licet. I. Congruum est ut a sacra Communione abstineant coniuges qui nocte praecedente communionem, reddiderunt sibi debitum : sive alter eorum debitum dumtaxat reddiderit . non autem petierit; alter vero petierit. II. ii debitum dumtaκat reddidit, po est sine eulpa ad communionem accedere ἱ immq comminicare etiana potest quire
394쪽
latius procreancis WoIra cauta. si autem explendae libidinis mussa petiit , pectavit venialiter ; & Venialiter peccabit communicando , nisi aliqua neressita, urgeat. III. Uxor communieatura nora eaecusatur a reddendo debito propter mimmunionem, ad quam aecessura est illo ipso die. Mutuo tamen eoniuges tat sua dere debent abstinentiam . Ad hanc denique eontinentiam illos hortatur Catis. .ehimus Coneilii Tridentini Pan. IL cap. IV. g. 18. Postulat tanti furamenti dia enitas ut eui matrimonio tu rei μηt , aliquot dies ἀ eoncubitu uxorum abstineant Davidis exemplo admoriri, eri cum panct propolaionis a Saeerdote aerepturias esset, puram se, pueros μεδ οβ --- Uuctudine tret istos dies esse professus est. XXII. Heine eoAige quam sit Iaxa opinio P. Tamburini, qui Lib. de meiλeom. cap. tr. num. 1. descriptam Patrum doctrinam reiicit hac argutatione . Etiam qui causa volamatis vespere ante rommunio em comedisser, peccaret veniamin m.
H Meedendo ad Euc ristiam; ἐν se de similibus: quod non admittimus . Non vi stinguit benignus Probabilista inter voluptatem veneream , & voluptatem ei bised indiseriminatim ad communionem admittit fideles eum assectu ad venialia . Audi quae docet ibidem eap. I. L4 ad quem Iocum remittit Iectorem. Vasquerinquit, quem sequitur Ioannes Sanchea , docet, non esse ne veniale quidem, Fquis comitanter arcedat' eum affectu actura as veniala, Me eam veniamus habi--aβων, fine aliqua displicentia de illis. Deinde resert contrariam sententiam Sua rea, De Lugo, de se eoncludit : Utraque igitur sententia probabilitate non caret . Guare eo, ectere tuto quam mavis. Ecce quomodo Probabilismus per universam serpit Theologiam et ecce quam immerito nonnulli Probabilistae nobis laeeensent ,& excandescunt, quoties hunc opinandi modum improbamus. Veri nos patienter tolerantes ill uim iras, ab improbando praelato modo abstinere nee possu- . nus, n tuta conscientia debemus. inod Theologus seligat opinionem sibi ve risimiliorem , quae mihi falsa videtur , iure id facere potest ; at quod passim lectoribus porrigat opiniones contrarias, tamquam mobabiles , ut frequentissime Tamburinus cum aliis non paucis maestat, omitti sine culpa nequit quia asmoneantur lectores ut a tali methodo. caveant , & inquirant diligenti stadio quid Patres . quid . Concilia , quid scripturae sanctae doceant , missis eiusmodi Casilistis .. XXIII. Quaest. XI. Quid dicendum de ornatu exteriori corporis , seu de vestibκι mulierino, virorum, ἐν Sacerdotum e Resp. Extrema vitanda sunt cirea eorporis ornatum-. Sordidus dedecet, de irreverentiam redolet . Nemo accumberet honesto convivio veste maeulis plena , α lutulenta . Honesta ergo mundities in vestibus, in vultu, tu manibus celucere debet . Qui tussi laborat , aut qui ad vomitum stomachum inclinatum sentit, abstinere a communicine Hebet . Si tamen. Tom. IIII. . A a Nu-
395쪽
prudenter vomitum proximum non timςδt, mmunicare potest ι' licet per diem
XXIV. Mulierum 'ornatur nitidus sit, di modestuo . P. Thomas Tamburinui De. em eap. II. 1. 3. quaerit, quid dicendum sit de muliebri purpurissa cerussa ,& eeteris ornamentis Et resislvit, sacril tum committere mulieres, quando vanitas illa est peccatum mortale. De hoc null4 dissicultas. Si vero laeus, & ali ornamenta veniali tantum culp afficiRotur, reponit; Dis i d quod stipsa H es.
mas de accedente ad commvsiρMm ς- σfectu ad peccatam veniale . Lava doctriana ct hie recurrit. Nullam e So culpam, neque, Venialem , committunt multe. res, aceedentes ad communionem sucatae, crispatae, cincinnis ornatae tuaeta ritum patriae , subdit ibi. Ritus non patriae , sed eccles sticae disciplinae spectandus est in sacramentorum frequentia . Ad sacrum altare , complexurae caeIestem sponsum, deserre possunt mulieres vanas illas pompas quibus in sacro baptismate rea nuntiarunt i Arcendae omnino sunt a sacra communione mulieres illae quae sinu nudato , & vestibus vanis, luxum , fastum , & mundanam pompam praeserent, bus, ad tantum sacramentum accedere non erubescunt . Eiusmodi ambitiosus v nusque apparatus illarum indignitatem Patefacit. Illarum pulveres, odores, dc nimis affectata ae ementita pulchritudo animarum foetorem, & spurcitiem longius exhalant. Vel ipse Tamburinus peccatum veniale agnoscit, si non ex alio eapite, saltem ex iactura temporis quod insumunt ad se eomendas: de quo scite PoetaiDum comuntur, dum pectuatur, annus est. Sed non modo ob tempus male expensum, sed etiam ob vanitatem, luxum, saltumque peccant mulieres istae: idcirco excludendae ab altari sunt.
I. V Lapsum iam saeculum est ex quo Theologi. duas in partes divisi , aerba a ter disputare de frequenti communione coeperunt , tanto partium ara re, ut mutuis censuris , & quidem gravibus non pepercerint. Sopitam conir Versiam suscitavit . opus editum Parisiis anno iras. inscriptum. L 'EDrit de Ie- sui ctas, de illisa fur Ia frequente e muniοη. Auctoris ἀomen sileo: tum quod suppressum opus intelligo ; tum ne de more clamitent, me personas, nousalsas opiniones vellicare r quam imposturam saepius labefact/vi. Plures Galliarum Episcopi opus istud. sub examen revocarunt, & perdoctis epistolis pastoralibus illud a suis dioecesibus proseripserunt. Deceptus Auctor est , quod non diastinxerit dispostionem , & virtutum ornatum, quo se' praeparare Christianus de-
396쪽
,et , ut eum stuctu divinae assidere mensae incleat . ab ipsa communione . Omnes Catholici fatentur , communionem esse sanctissimam , ct ad eiusdem semquentiam hortandos Christianos esse .. Ae simul Concilia , Patres , & Ponti fiees
docent, virtutum exercitia praecedere hane communionem debere , 'praesertimsdem vivam , caritatem ardentem'. spem firmam, ieiunia , preces, eleemo onast di quo frequentior est ad altare accessus , eo serventiores sint preces oporistet , effusior earitas tum in Deum, tum in proxunum , maior divitiarum , honorum , dignitatum eontemptio. longior a mundi oblectamentis, & iiterebris se. paratio , severior eoneu piscentiae earnis, & appetitionum conflictatio, atque proispinquior cum Deo coniunctio. Hune pereertere videtur ordinem Auctor citati operis . Illius librum ibtinere ego non potui ; sed penes Auctores fide dignos hare e gallica lingua latine reddita illum docere reperio pag. ἐν δεσμώ Iniuste homo inquit queritur de salutis suae difficultate . Non animadve
is tit, Redemptorem in frequenti communione , quam er proponit, retaedium M praebere salutis, non modo effeax , & praevalidum ad viam quae ad eae lamsi dueit, pereurrendam ; verum etiam eaelesti perfusum dulcedine, quae homusi nem sanctificando plene felicem essicit. Rotunde dieo , hoe esse medium s ei lius, ct dulcius. Con amus illud eum aliis quae in Evangelio repertu si tur ι Quodnam ex' his eliges Numquid iuges preees An ieiunia assidua hAn remotam sesitudinem 3 An bonorum in pauperes distributionem 3 An in- ,, firmorum , & in earceribus detentorum visitationem An virginalis puritatisse praxim Horum mediorum quodlibet amorem proprium irritat , sensus pe se terrefacit de in desperationem eonficit voluntatem debilem , qualis nostrari est . Ae se dens communio via Deiliori te Christo coniungi .... - uensis e mutuo absquς amaritudine eorrigit de hinus nostros, eurat vulae a nostra
se sine dolore . purificat corda nostra sine violentia , sanctiseat sine stre uti & sere sne eonflicta t ipsa nos seiungit a nobis ipsis, quin eonvuIsones moris si iis inducat ipsa nos separit a creaturis, Deoque sine angustia nos conium
II. Eo pertinere Auctoris Hyllas benignitas videtur, ut sideles ad regnum eael rum ducat per viam, non spinis, de erucibus eonsitam, non sputis, alapis, Contumeliis, di amaritudinibus illitam; sed lacte, & melle fluentem, rosis, ct soribus aspersam, & lautis conviviis instructam. . Christus autem testatur . regnum caelorum vim pati , & violentos illud rapere : testatur , in hoc agone certandum , deserendam crucem , portandum iugum , quod sensus, carnem , & eonc
piscentiam comprimit , & erucifigit : quod postea animae Eucharistiae dulcedine suave si, & leve; sed iansbus & earni semper grave, & amarissimum est. Testatur denique , arctam esse viam, & angustam portam quae ducit ad Vitam .
397쪽
Praelatiis Auctor vestet, homine, hac carnis condictatione , ab hae sensuum amaritudine, ab hoe rugo, spinis, crucibus, ludibriis, angustiis cireumdato , sub dueere . Sed decipior ille, & nolens decipit lectores suos . sensibus illorum pr 1it, & adulatur; & dum pio desiderio , bonaque intentione per viam salutis iIQlos ducere sibi blanditur , eos per Iaram di spatiosam , quae ducit ad perditi inem , reipsa dirigit. Una est enim quidem arctav & angusta salutia via
Haee patefacsenda . . in hane reducendi fideles sunt Plura ex eodem Auctore transcribere possem. Sed argumentum ipsum perspicue enucleandum est. III. Et principio id quod, penes omnes certum est, declarandum. Ut quis lici te, de non indigne, seu non sacrilege communieet, sat est ut sit gratia sanctificante ornatus . Certum quoque est, hortandos, & pro viribus indurendos fideles esse ad frequentem communionem . Extra e introversiam quoque est, Iaicos alia quos in Ecclesia Dei reperiri semper , quibus expediens sit quotidianam praebe ire communionem . mis enim inficiari ausus suerit, tum in taculo , tum ii tanta claustralium multitudine aliquos reperiri studio ebristianae persectionis sue-eensos, qui peecata venialia declinare diligenter student, & virtutibus exerce
IV. Huc ergo disputatio recidit, utrum stilicet expediat consulere, & praebere absolute Christianis omnibus, gratia sanctifieante praeditis de peccatoribus enim mortali .eulpa inquinatis nulla est disputatio quotidianam communionem ἱ licet aliam dispositionem non habeant praeter tum statum gratiae. Concilium Tride
tinum se s xxx I. cap. vi. His de quotidiana communione habet. Optaret quidem
sacrofancta δε ηοdas ut fingulis Missia fideles ad autes, non forum spirituas affectu .
sed Daerament an etiam Eacbari a pereeptione comm isarent ; stetis ad ras fanaes mi huius Sacrificii fructus uberior pνoveniret. Utinam refloreret aurea primi Chriastianismi aetas, datumque esset hane quotidianam partieipationem corporis Christi optare rei 1, dc suadere . verum sacra Synodus, attenta Christianorum imbecillitate, ne optare quidem audet; sed optaret, si fieri id moraliter posset, ut scili cet digna dispositione omnes accederent ad quotidianam communionem . Hortan dum tamen, di in communi inculcandum ut omnes ita se piae parent & dis p nant, ut digne quotidie communieare valeant . Quoniam heine id assequemur ,
398쪽
Non expedit omneι Meus Τμi maiorem disposition vinon babent praeter gratiam babitualem , quotidie
I. - TT eonclusioni propositae demonstra dae mihi viam Parem, principio praeis 3 mittendae de more sunt propositiones ab Ecclesia in hae materia damna tae, re opiniones, quas nonnulli mollioris Ethice. Dutores propugnant, similes
doctrinae quam ex citato Auctore rescripsi. II. veneri Innoeentius XI. hanc Propositionem , quae est 6. damnavit. Fre quens eonfessio , is commuηio etiam in bis qui gentiliter vivunt , es nota praede sinationis Alexander VIII. sequentes duas damnavit . 22. Sacrilegi sunt iudieandi qui tu. ad communionem pere tendam praetendu't , antequam condignam de delictis fui paenitentiam egerint. 23. Similiter arcendi sunt a saera eommunionΦ, quibus nondum inest amor Dei purissmus, Omnis mixtionis expers. Vides proscripta laxitatis , de severitatis extrema . Duae ultimae immanem severitatem praeserunt , dc repugnant Coneilio Tridentino sess. xii L east. vir. ubi illos tantum sacrilegos declarat qui cum conscientia peccati mortalis ad sacram mensam accedunt, ut supra explicatum Thesis ar. eo errore nititur, quod nullus capaκ sit absolutionis sacramentalis , nisi priua debitam poenitentiam expleverit . Thesis a I. Baianismum redolet . de assinis est aliis propositionibus, praesertim ' dc 38. Thesis 36. damnata ab Ina centio XI. horrendam prodit laxitatem. III. P. Thomas Tamburinus I b. de meth. commvn. cap. I. g. II. paucis perstringit hanc controversam, inquiens. se Iam licere communionem quotidianam lateo A etiam uxorato; immo etiam vetare illi nec Consessarium, nec superiorem pos- is se : quia eam Christus Dominus omnibus qui peccati mortalis sibi conseii nonis sunt, sive eum magno, sive cum parvo devotionis affectu, liberaliter conces- is sit: docet cum paucis Ioannes Sanchea in selech. dio. xxit. Negat eum mulisse tis Ioannes De Lugo . . . Nos breviter negantem sententiam amplectimur . . . ,,-ΑFrmans opinio illud a Confessariis obtineat , ut fidelibus sacram communio-- nem appetentibus, sive etiam solum petentibus, se se faciles in posterum exbiis beant. Prudens ne , de salubre monitum istud Ex hac profecto, quantum quidem arbitror, iacilitate plures sacrilegae communiones ortum ducunt. San- Toncm.
399쪽
ctissimus Pontifex Innocentius XI. ut, extremis laxitatis, & severitatis declinatis; regulas certas & Consessariis, & fidelibus prKscriberet , sequens edidit decretum, quod integrum transcribere operae pretium existimavi.
I. is UM ad aures sanctissimi D. N. fide dignorum testimonio pervenerie a si in quibusdam dioecesibus vigere usum quotidianae commvesonis, etiam is in fetia sexta Parasceve; & simul assirmari, eamdem quotidianam eommuniosi nem praeceptam esse a iure divino I quin etiam in illius administratione ali. si quos abusus molevisse , Videlicet quod aliqui non in Ecclesia , sed in privatis si oratoriis, & domi, immo cubantes in lecto, & non laborantes ulla gravis in is firmitatis nota , sumant sacrosanctam Eucharistiam , quam argentea theca in. si clusam, in crumena, aut secreto illis deserunt Sacerdotes saeculares , aut reguis lares, aliique in communione accipiant plures formas, ac particulas, vel granisse diores solito ; ac tandem quis confiteatur peceata venialia simplici Saeerdoti , is non approbato ab Episcopo, aut Ordinario. Cum autem haec Sanctissimus eonis is sideranda commiserit S. Congregationi Cardinalium , Concilii Tridentini inter. pretum, eadem S. Congregatio, praevia matura discussione super praedictis, una is ninai sententia ita censuit. II. Et si frequens , quotidianusve sacrosanctae Euchaisis ristiae usus a SS. Patribus fuerit semper in Ecclesia probatus; numquam tamenti aut saepius illam percipiendi, aut ab ea abstinendi, eertos singulis mensibus, is aut hebdomadis dies statuerunt, quod nec Concilium Tridentinum praescripsi, is sed quasi humanam infirmitatem secum reputaret, nihil praecipiens, quid cupeis rei tantum indicavit, cum inquit : Optaret quidem sacrosancta Srnodus ut fletu. - lis Missis fideles adstantes sacramentali Eucharisiae perceptione communicarent. Id-- que non immerito : multiplices enim sunt conscientiarum recessus , variae obis negotia spiritus alienationes, multae e contra gratiae, & Dei dona parvulis conis cessa : quae eum humanis oculis scrutari non possimus, nihil certe de cuiusque si dignitate , atque integritate, dc consequenter de frequentiori, aut quotidiano si vitalis panis esu potest constitui . III. Et propterea , quod ad negotiatores ipsosis attinet, frequens ad sacram alimoniam percipiendam accessus, Consessiariorum, si secreta cordis explorantium , iudicio est relinquendus , qui eκ conscientiarum
400쪽
is puritate , & frequentiae fructu , & d pietatem processu laicis negotiatoribus, si & coniugatis, quod prospicient eorum saluti prolaturum , id illis praeseribereis debebunt. IU. In coniugatis autem hoc amplius animadvertent. Cum B. Apostolusis nolit eos invicem fraudari , nisi serte eX consensu ad tempus, ut vacent ora-ἡ tioni, eos serio admoneant, tanto magis ob sacratissimae Eucharistiae reveren ,, tiam eontinentiae vacandum, Puriorique mente ad caelestium epularum commu-ώ nionem esse conveniendum . V. In hoc igitur Pastorum diligentia potissimum is invigilabit, non ut a frequenti, aut quotidiana sacrae communionis lamptioneis unica praecepti sermula aliqui deterreantur, aut sumendi dies generaliter conis stituantur; sed magis quid singulis permittendam per se , aut Parochos, seu si Consessarios sibi decernendum putet ' illudque omnino provideat, ut nemo a se sacro convivio, seu is uenter, seu quotidie accesserit, repellatur; & nihilomi 'ri nus det operam ut unusquisque digne pN deTotionis, di praeparationis modo.
is rarius, aut crebrius dominici corporis suavitatem degustet . VI. Itidem Monia ri Ies, quotidie sacram Communionem petentes, admonendae erunt, ut in diebus se ex earum ordinis instituto praestitutis communieent : si quae vero puritate menis iis eniteant, & servore spiritus ita incaluerint, ut dignae frequentiori, aut quo-- tidiana laaictissimi sacramenti perceptione videri possint; id illis a superioribus M permittatur. VII. Proderie etiam praeter Parochorum, re Confessariorum dili- ,, gentiam , opera quoque Conei natoruin uti, & cum eis eonstitutum haberi, ut is cum fideles ad sanctissimi Iacramenti frequentiam quod sacere debeat accen- , , derint, statim de magna ad illud sumendum praeparatione orationem habeant, M generatimque ostendant, eos qui ad faequentiorem , aut quotidianam salutiferi se cibi sumptionem devoto studio excitantur, debere, sive laici negotiatores sint, is sive coniugati, sive quicumque alii, suam agnoscere infirmitatem, ut dignitate, sacramenti, ac divini iudicii sermidine discant caelestem mensam, ioe qua Christus est , revereri ; & si quando se minus paratos senserint, ab ea abstinere. M seque ad maiorem praeparationem accingere. VIII. Episcopi autem, in quorum is dioecesibus viget huiusinodi devotio erga sanetissimum sacramentum ἰ pro illa se gratias Deo agant , eamque ipsi , adhibito prudentiae, & iudicii temperamen-- to, alere debebunt , & ab eorum ossicio postulari sibi maxime persuadebunt, is nulli labori, aut diligentiae parcendum, ut omnis irreverentiae, & scandali suia se pleio in veri, di immaculati Agni perceptione tollatur , Virtutesque , ac donais in sumentibus augeantur. Quod abunde continget, si ii qui devoto huiusmodi , se studio, divina praestante gratia , tenentur, seque sacratissimo pane frequentius, refici cupiunt , suas vires expendere in laque probare cum timore, & caritateis assueverint ζ quibus Christum Dominum, qui se fidelibus manducandum & se ,, pretium in morte tradidit, atque in caelesti regno se praemium est daturus, precatur