장음표시 사용
421쪽
amitarent, ut tandem aliquem inveniant mollem finitMque, qui te νει- tamnat. menas, qui snat, quoties libuerit, etiam moribus inon mutatis, ad eucharistaeam mensam accedere:r quem deinde inventum, tamquam peritissimum, praedicant ceteros , qur peritersorum morum , - institutorumque mutationem. exigunt, tam quam mmmmodos, scrupulosos, humanaeque fragilitati nimium duros, reprobant.
sis miseri illi animarum rectores non cemunt, pravos homines in vitiis suis propter suam indulgentiam detineri, atque in pristina peccata telabi, Medicus qui, ne molestus sit aegroto. vulnus gangrsea, vitiari sinit, quod, si v lidum unguen . tum, ignem etiam, aut scalpellum m. ture adhibuisset, sanari potuerat, non mi seilaors, sed erudelis haberi debet. Idipsum tam multis Peccatorum reis ob nuiniam consessariorum levitatem & ipdulgentiam accidit. ., offeret se aliquis euius ad expiandas noxas multis diebqs ieiunia, ct cilicia essent imponenda. Huie se mel Rosarii preces, aut septem poenitentiae Psalmi recitandi imponentur. Et quo niam illae poenae non sunt molestae , fit ut illi se cito suis criminibus inquinent Quod si illi Consessarii rationem Deo de illis hominibus sibi reddendam esse etiam atque etiam apud se cogitarent, multo impensius sibi prosecto caverent. Oraeulum sane tremendum S. Thomae de Villa nova serio perpendendum Consessariis exhibeo, Quid Eeelesiam D/i hodie, pre/it, nisi confessariorum blandieas Mutilis, desistem demastensque assentati. Fer. v r. Dom. III. madrag.
Nonnulla confectaria pro Confessariis. Puando concedereuia aut denegare communionem . debeant. .
I. e Onsequi ur ex hactenus dictis , inquient nonnulli, dissuadendos esse lateo
fideles a frequenti & quotidiana communione . Sed basilice hallucinan tur. Consectarium legitimum hoc est, videlicet arcendos a communione indignos; somnesque hortandos ut morum.' eastimonia , vitae puritate, & operum strictitate . se dignos reddant ad frequentem communionem. Nulla professo. nulla ars, cO ditio nulla, nullus status impedit quominus Christiani valeant hoc augustiminum sacramentum frequentare. Negotia, occupationes, ministeria honesta, ct humanae societati utilia, si ob finem rectum peragantur , de ad Des gloriam Ordinentur, lacum meditationis de praeparationis ad Eucharistiam obtinere possunt . Sacerdotes, Parochi, Episcopi, Ministri- qui sine intermissione pauperum caussis de dissidentium litibus dirimendis, componendisve , qui casibus conscientias resolvendiri rudibus imbuendis, concionibus parandis, consessionibus audiendis operam navant,
422쪽
continenter orant , & meditantur : quia, inquit Augustinus, qui recte novit vivere , recte orare didieit . Artifices & operarii omnes qui in sudore vultus pane vescuntur, & ossieta sua implent, ut Deum, qui in tali statione illos collocavit. glorificent, orant opere, sin minus Ore . Mercatores, iudices , dc cuiusque status homines, si suae.vocationis munera exequantur; uxorati, si caste, sobrie, sancteque matrimonium exerceant , procreandae sobolis gratia , filios imbuant in lege sancta, patienter molestias, & onera gravissima sustineant, ut Deum glorificent, se ad saeramenta disponunt. Non ergo Magistratus ossicia, non familiae negotia , non artium exercitia impedimento sunt Eucharistiae frequentandae; dummodo animo recto, iusto , & christiano haec omnia peragantur . Contra qui nullis, aut levibus occupationibus distenti, dies δc hebdomadas voluptatibus, ambitioni, mollitiei , otio , Iudis devovent , Eucharistiae percipiendae idonei minime reputandi sunt; tametsi die dominico paucas horas impendant in aliquibus precationibus recitandis, & devotis libellis lectitandis, quae parum, aut nihil incommodant. Quoianiam digna ad Eucharistiam praeparatio non tam ex quibusdam precibus, & m ditationibus, quam eκ morum probitate, ex vitae sanctitate, ex professionis propriae observantia, eκ virtutum exercitio consurgit. Status, & professionis pers narum peculiaris ratio habenda est. II. Regula tuta & vera , quam servare debent Consessarii in concedenda, aut neganda communione, haec esto . Si eerto deprehendatur, Eucharistiam suos parere in communicantibus essectus, tum communio permittatur : & quo maior est communicantium prosectus, eo sit frequentior communio. Accedit peceator omni ex parte sauciatus, & stetens e vulnera sua patefacit corde sincero 3c contrito . Infunde vinum de oleum , dc si oportuerit , acetum, quo eadem cures congruis poenitentiae operibus , de virtutum exercitiis plus minusve iuκta aegroti statum, dc contritionis fervorem. Purgatum a vitiorum sordibus, sanatumque poenitentiae
remedio, congruo tempore pane sortium cor illius confirma. Deprehendis illum hoe divino alimento pastum, saginatum, robustumque t Deprehendis odio habere luxuriam, illecebras, di mundi voluptates, quas prius deperibat i Tum frequentius ad sacram mensam admitte. Et quo ipse alacrius viam mandatorum Dei curis rit, eo tu frequentius ipsum Eueharistia refice. Relabitur Uide num relapsus sis sertuitus.& solius infirmitatis abortus: dc tum, purgatione praemissa , denuo ipsam divino cibo instaura. Serio animadverte, num studio diligenti declinet antiqua peccandi decipula , oceasiones, dc pericula , mulierum nempe conversati nem, colloquia, ludos, theatra, comoedias, convivia. Si assigere sensus, Ac eo cupiscentiam studeat s tum liberalis de misericors esto . Si anceps sis , num ad . mensam sanctam admittere eumdem debeas , una dc altera viee dives in misericordia esto. Si contra certo intelligis, illum eadem ae prius persequi oblecta me
423쪽
ta, easdem oceasiones , eadem pericula, & in crimina relabi; ab altari illum
aree et suta tum certo eognoscis, frustraneam esse medicinam , inutile pharma eum' A quorumdam Consessariorum enormi deceptione cave, qui dicere solent: Pauciora nune erimina quam antea perpetrant poenitentes mei r ideirco eos abis solvo, & communico ; cum videam sacramenta aliquid operari Quam imperitiam poenitentes ipsi deprehendentes, aliquot diebus a peccatis 'abstinent, ablumis punt commercia, &occasiones, ut absolutionem, & communionem larentur. Vitae tenorem , conversionis sinceritatem, constantiam. Ex sanitatis statum serio eripende. Quod peccata plura aut pauciora sint , non tollit quin ficta eonversio communiter sit. Memento quod supra dictum est , virum sincerum raro aut numquam mentiri, virum iustum raro aut numquam fraudem facere. Quod de communione dico, de absolutione impertienda dicendum est. III. Christianos Dei amore flagrantes, saeculi contemptores, qui habent uxores,
tamquam non habentes, qui utuntur hoc mundo, tamquam non utantur, ad sacrum epulum frequenter admitte . Noli curare pravorum hominum murmura,
dae dicteria; qui , eum ipsi pravi sint , & iniqui , invidia odioque ardent, quod
pii fideles veste nuptiali induti ad regium convivium aeeedant. Contra hane christianae religionis pestem invehitur magnus Ludovicus Grana tensis cone. Iri num. 3.
de Deri cors. cbrisi . his verbis. Sunt autem alii longe deteriores, qui non contenti socordia sua , pios homines , di ad huius dioini sacramenti medicinam frequentius confugientes, socordiae suae participes efficere nituntur, dum eos nullignis verbia ae detractionibus ab hoc plo, α salutari instituto revocant. Quorsum, in- , quiunt, toties confiteri Toties sacramentum Eucharistiae sumere rities templa frequentaret Cum satis esse duxerit Ecclesia, semel quotannis confiteri Indignum. esse dicunt, tam familiari consdentia viles opifices, & homunciones ad haec tremenda mysteria accedere. Quae eum dicunt, non eo animo dicunt, quod divinae maiestatis contumeliam dolenter ferant; sed quod piorum religio illorum impietatem magis e spicuam reddat . Ut enim D. Gregorius ait, mos pravorum est videre aliis virtutis bonum, quod ipsi habere non appetunt'. Talex autem produtoris Iudae exemplum imitari mihi videntur, qui indigne tulit unguentum Mariae supra pedes Domini effundi, eum trecentis vaenire denariis potuisset, & dari pauperibus. Hoc autem dicebat, ut Ioannes ait, non quod ipse domini ei sanguinia prodiis tor ulla egenorum cura tangeretur; sed quia sur erat , de loculos habens, quidquid poterat, surripiebat. Sie igitur hos nulla honoris divini, sed sui tantum nominis, di opinionis cura remordet, qui alienae religionis eompara ione , & virtutis exemplo iniuriam sibi irrogari putant. Itaque, dum haec dicunt, non Dei, sed sub Dei praetextu caussam suam agunt , sibi consulunt , & suum dedecus aliorum obiurgatione tegere conantur. Ruocirca demus operam, fratres, ne hunc
424쪽
-tidianum panem , quem quotidis R Domino postulamus , nos socordia nostra
Iv. Quid mirum , s Christianorum eOmmunitas maiori ex parte languida at que stetidissimis uineribus undiqueversum scateat; eum ab hoe pane quotidiano ita abstineat, ue. uix illum semel in anno manducet, coacte magis quam sponte, ae ab Meletas eonsortio rescindatur O miseram temporum eonditionem l excisi
mat ibidem Grana tensis . O mirandam rerum commutatione mi Summum haeresiserimen , quod hodie extremo plectitur supplicio , Ecclesia olim plectebat huiu, eoelestis panis interdicto. Siquidem Issmeentium Papa Arcadium Imperatorem, &Eudoxiam Augustam, quod per summum scelus Ioannem Chrysostomum exilio da mnassent, hoc potissimum ivlmine feriendos curavit ἱ ut Nicephorus Lib. MIL.eia hist. narrat. Ego inquit Pontifex) mirimus peccator, cui thronus muni soli Petri ereditas est, segrego is reiicio te, ἐν ilZam Eudoxiam) a pereeptio
no immaeulatorum Usteriorum Chrisi Dei nostri . Hoc igitur supplicium fidele olim mortis instar esse iudicabant. Nunc autem eo res nostrae devenerunt, in ipsi fideles se sponte sua hoc tanto supplicio puniant. Respuunt enim hunc Angelorum panem, ut porcorum siliquis vescantur. Peccatores itaque hortandi , urgendique sunt, ut, mundo contempto, Vitiisque relictis, ad frequentiam communi nis se se praeparent, V. Aliud consectarium est contra recentiorum opinionem , inquientium : Communis quotidiana omniam existentium in gratia est de iure divino : quae opinio indieatur in deereto supra adducto num. r. Deinde num. v. haec habentur. Porro Epi-DOpi, ἐν Paroebi, seu Confessaerii reaearguant asserentes, communionem quotidianam esse de iure divino . Quae verba aperte improbant recensitam opinionem. Nam si sensus eiusdem est , quotidianam communionem iure divino praeeipi praefatis Christianis ministrandam; ut falsus & erroneus ab omnibus improbatur . Si vero opinio praefata significare intendit, omnes gratia divina praeditos ex iure divino aptitudinem habere ad quotidianam communionem; similiter salsa est. Nam fidelesius non habent ad hoc saeramentum suscipiendum , nisi ex directione , consilio Ecclesiae, seu superiorum, & Consessariorum. Plures autem gratia ornati apti non sunt ad quotidianam communionem ob desectum servoris, & dispositionis peculiaris, quae requiritur, ut iam dictum est. VI. Opponunt Concilium Tridentinum se . κ III. cap. M. ubi haec habentur. Eccosnsica autem consuetudo Gelarat eam probationem necessariam esse, ut nullus sibi conseius peceati mortalis, quantumvis sibi contritus videatis , absque ρνaemissa confessone sacramentati ad saeram Euebaristiam accedere debeat. Heine colligunt,eκ Tridentino sat esse statum gratiae ad frequentem de quotidianam communi nem. Sed turpiter decipiuntur. Nam Concilium verbis laudatis' sblum vetat nequis
425쪽
quis conscius peceati mortalia audeat accedere ad communionem, nisi praemittis consessionem. Quod autem haec consessio suffciat, nullo modo, vel indirecte, in dicat Tridentinum. Aliud enim est consessionem esse necessariam ι aliud esse sus ficientem ad communionem frequentandam. Numquid ex . Tridentino colligere lueet, peceatores a gravissimis criminibus absolutos statim admittendos esse ad eoma munionem Commenta haec adeo vana sunt, ut nec ipsi adversarii eadem propu
g. VII. De Sacerdotibus quotidie celebrantibus, qui mel tepidi sunt , vel in sagitia prolabuntur.
I. ' Remit manus, & artubus totis contremisco, Caussam gravissimam orat I rus. quae non minus me quam alios spectat. Quamobrem nemo adduci in suspicionem iure potest , me aequo severius doctrinam de Saeerdote quotidie celebrante exaggeraturum . Quin vereor ipse ne imbecillitatis , dc peccatorum meorum conscius, benignius quam par sit, hoc de argumento verba iacturus sim. Quo in casu dupliciter reus forem, & quod veritatem proderem , dc quod excusarem excusationes in peccatis . Implorandum . propterea divinum auxilium , quo adiutus ea scribere valeam quae & me , & alios ad devotiorem , servenistioremque quotidianam incruenti Sacrificii oblationem excitent , stimulent, ur
II. Et principio, altioris persectionis, sublimiorisque virtutis est quotidie celebrare quam quotidie communicare . mi celebrat , perficit sacramentum, panem dc vinum consecrando I deinde communicat, utramque speciem sumendo. Quid quod sacramento Ordinis initiati Sacerdotes sunt, & peculiari vocationis gratia ad tam excelsum ministerium delecti sunt Porro si laici , tametsi gratia sanctificante oris nati, ad frequentem communionem non admittuntur , nisi devotio, & servor in ipsis deprehendatur ; si quotidiana communione digni minime iudicantur, nisi morum castimonia , dc virtutum exercitatione splendeant, nisi venia Ita pro viribus cavere, dc evangelicae inhiare persectioni studeant, nisi singulari desiderio divini cibi suscipiendi aestuent, nisi caritatis ardore flagrent e si, inquam, haec omnia mnanes docti probique Theologi , Sanctorum scientia illustrati , in laicis pro quoti
diana communione requirunt : quo, amabo te, virtutum appararu fulgeant oporis
tet Sacerdotes Domini, quotidie ad altare Dei sacrificium immolaturi accedentes ae corporis primum modestiae, quae sensuum custodia . quae vestium a sacris
426쪽
eanonibus quoad sormam, colorem, & longitudinem praescriptarum diligens observari lia 3 Quaenam in incessu gravitas, quodnam silentii studium, quaenam totius eorporis mundities& nitor Dignos ne reputabis quotidiana celebratione illos eincinnatos, inaerispatos, comptulos, barbatulos, Vanis mulierculis vaniores, & ambitiosiores, qui vestibus vix a lateis distinctis ad sacristiam accedentes, ibidem vestes taleres induunt, ae si in scenam prodituri personam agere deberent An sola externa hare sorma indignos illos non patefacit quotidiana celebratione Sed ad illos transeamus qui exteriorem corporis ornatum , a legibus , & sacrorum ordinum constitutionibua praescriptum, servantes, animi infirmitate laborant. Digni ne quotidiana celebratione Sacerdotes illi sunt qui non modo speciali servore caritatis non aestuant, nee virtutum splendore emicant I sed neque Vitare Vel ipsa manifestiora , & gra viora venialia curant Digni ne quotidiana celebratione Religiosi Sacerdotes, qui regulari persectioni incumbere non satagunt , qui Osdinis constitutiones violare pio nihilo ducunt, qui otio diffluunt, qui pascendae curiositati indulgent, qui gulae satisfacere student, qui, si dapes minus sapidae, aut conditae apponantur, murmu rant, exeandescunt, turbantur Hi ne eo caritatis igne flagrant, & illo devotio nis servore ardent quem omnes in laicis ipsis requirunt, ut quotidiana communione refici digne valeanti Ubi, quaeso , in istis gratiae quotidianae augmentum, quod natura sua saeramentum produciti Ubi servoris & devotionis auctae vel leve vestigium Post tot annorum quotidianam celebrationem, eadem socordia, loqua eitas, scurrilitas . & curiositas eadem. Nullum in frenanda gula, in cohibenda lingua, in eompescenda ira , in moderandis passionibus studium; sed iidem desectus, eaedem aegritudines , iidem morbi . Prima sacrificia maiori servore, & devmtiore praeparatione sorsitan celebrata fuerunt . QMaenam ergo auctarum in dies gratiarum augmenta An tanta gratiarum copia nullum extrinsecus promeret
fructum An caritas illa fervens & ardens nullam emitteret scintillam III. An exiguus tibi videtur prosectus, quod nullum mortale crimen sit perpetratum ι Ecquis istius abstinentiae iudex t Nullum erit peceatum eorporeum, &carnale . sensibus obvium. At quot sorte peccata mortalia sit perbiae, invidiae, odii. omissionis, & accidiae Qui non proficiunt in via Dei, retrogrediuntur : & dissi eillimum Patres reputant, illos qui venialia passim perpetrant , affectumque ad eadem non coercent, sed fovent, qui ad proprii itatus perfectionem anhelare ne gligunt, a mortalibus immunes esse. Quot sunt mortalia, ut supra diximus, ve lo honestatis obducta An a mortalibus , & quidem gravissimis , immunes illos Sacerdotes, unaque Theologos re vel nomine, dixeris qui gravissimas eontroversas superba elatione inflati resolvunt, dirimunt, definiunt iuxta praeiudieatas opiniones In disputationem adducuntur negotia momentosissima, unde pendent consectaria gravissimorum criminum, & malorum plenissima. Videbis Sacerdotes, quo Tom. VIII. C C indo
427쪽
indoctiores, eo audaciores, & pervicaciores in deliberanAri a e ' ν
lum ne Periculum, istos mortaliter peccare ; & eo quidem' hii u 'his sunt negotia, & maiora damna quae ex salsa resolutione proseisduntur si ''
miseras Tum nos a mortali scelere innoxios esse credimus dum alia non prolabimur, a quibus ob solum externum respectum infam
stinere Possumus. Castos vidimus Ethnteos easta, rici . e 'M & dominandi inflatos. Saepe vitium vitio tegimu, . & ula h' soni Obtemperare cogimus quae in nobis dominatu Α imperandi excluduntur illi qui manifestis sordibua saetant 'saepe ieiunant, ut intemperanter ambitioni, , οῦ uis
Difficile enim est, spectata etiam soIius mundi eondi ne omne, rare. mare una alteri inserviat oportet. Ne multa L- Ibrantes qui
instituti ratio sine . . . P γμςς ςm argumentum , si iatum Loesarra, tum
potes haec forma tenerr, ut nee nimis raro G
re, quin asiquando tepeat, quamulumcumque dic. U. Insistunt. Diei ad quotidianam communionem admittendi non sunt.. quan-
neficio, di siemetipsos medicina, ae remedio ii, quoi di i - Rte . Vera haec omnia sunt. Quaenam legitimi e sequentii Q in
428쪽
languidi, quod minus ferventes, & minus devoti quam laici quotidie eommuni eantes, eelebrare valeant ' Vah putidum commentuml Hoc est legitimum conseiactari uin . Sacerdotes, ab hominum commercio segregati, & in sortem Domini vo cati, a mundanis curis eXempti, & veluti mediatores Deum inter & laicos deleacti, ad offerenda quotidiana sacrificia, precibus, meditationibus, & virtutis studio continenter parati & dispositi ad divinum peragendum ministerium esse debent . Quo altiori in gradu, & dignitate sunt constituti, eo maiori devotionis, & saniactitatis splendore sulgere astringuntur. Et quamvis sacrificium istud sanctissimum . pro communi Ecclesia oblatum, beneficium fidelibus conserat; non propterea eκ- pedit Sacerdotes tepidos, languidos, frigidosque illud quotidie offerre. Sed scandalum oritur, nisi quotidie celebrent. Ergo excutiant torporem & socordiam : ergo fervorem accendant, devotionem augeant, Virtutes impensius colant, de vitiis A etiam Ievibus bellum indicant. Non eo ergo recidit oratio nostra , ut Sacerdotes a frequenti, & quotidiana celebratione abstineant; eo minus ut abstineant ad se. vendam segnitiem, torporem, di socordiam . Numquam enim hoc licitum est Sed eo pertinent quae dixi, ut Sacerdotes qui liberi sunt , si aliquando deservere devotionem experiantur, celebrationem interrumpant, non ut negligentiae di tepori indulgeant , sed in reverentiae erga augustissimum sacramentum testimonium.& ut serventiore virtutum studio se se disponant. Qui quotidie vi instituti , seu invectae eonsuetudinis celebrare astringuntur, semper ob oculos habeant obligationem istam, semper recordentur se ad quotidie offerendum Deo delectos esse ; ut inde colligant quam serventer in via mandatorum ambulare, quam vigiles in declinandis vitiis, quam studiosi in virtutum cultu esse debeant. Deus, qui ad hunc alios voeavit statum, vocationis auxilia impertiet, nisi ipsi obicem ponant.
g. VIII. Sacerdotes in sagitia 'carnis relabentes , tametsi eon
teantur , non sunt ad quotidianam celebrationem admittendi.
I. I Iseiplina celebrandi primitivae Ecclesiae , & beatae illius aureae aetatis in ara qua tot sere erant Sancti, quot celebrantes, non modo in hae saeculorum tace relaxata non est, sed splendidior viget, ct frequentior. Immo si dixero, neque primis Eeclesiae saeculis tot suisse privatas Mimas, tot fuisse Sacerdotes,
quot hac aetate videmus, a veritate non aberravero. Eadem ne morum integri
tas 3 Eadem ne vitae sanctimoniat Numquid minoris incacitatis nunc Auam tunc
429쪽
divinum saeramentum Z Unde ergo tanta morum diversitas 3 Unde Disciplina quotidie celebrandi, & communicandi in dies augetur , quia proventum parit . Disciplina poenitendi in dies obsolescit, quia incommoda, di permolesta. II. De impertienda absolutione Sacerdotibus in gravia crimina , praesertim sor nicationis, adulterii, pollutionis, sodomiae, lapsis, infra de poenitentia sustus diu
cam : in praesentia pauca obiter perstringam de celebratione iisdem deneganda . contra laxistimas quorumdam Casu istarum opiniones. Non est quod nunc reseram poenas a priscis canonibus constitutas adversus Sacerdotes fornicatores , adulteros . aliove crimine inquinatos r quoniam statim mollioris Ethices patroni reponerent , antiquatum iam diu esse talium poenarum usum . Verum licet exterior poenarum severitas valde remissa sit , spiritus tamen disciplinae idem omnino est; ut ex ipso Tridentino Conciliosus xx II. cap. I. colligitur. III. Sacri ea non es septem annorum poenitentiam imponebant olim euilibet Ialaco fornicanti, ut refert S. Basilius vis caη. Ii I. ad A biloe. cv I x. his verbis. Fornieator septem annis sanctis non communicabit, duobus deflens, is duobus audiear, O, duobus substratus, in uno eonsistens. Octavo autem anno ad communionem adis mittetur. Si poenitentia adeo severa purgandus laicus fornicator erat; quae Sace dotibus celebrantibus necessaria poenitentia erit Si enim vix lateo inquit S. Petrus Damianus de Euch. permittitur ut Ecclesiam eum aliis oraturus introeat , qualiter si dabitur ut ad altare Domini pro aliis intercessurus aecedat Si ilis, antequam tam prolixum paenitentiae spatium transigat, non meretur audire; iste quomodo dignus erit
faera Musarum folemnia relebrare e Si ille, qui minus peccavit , ut puta per latum faeculI iter inredens, indignus est exustis Eucharistis munu1 ore percipere ι qua iter ista merebitur tam terribile Usterium pollutis manibus tractare IV. Quae in lateis levia, in Sacerdotibus gravia sunt, aiunt Patres omnes. Nihil fornicatione, sodomia, aliisque contra naturam monstrosis sceleribus vilius aliaque serdidius. Quid ergo sanctitati ordinis sacerdotalis, & maiestati adeo ad vera sum 3 Tanto enim enormior iniquitas, quanto dignior ille est qui delinquit . Crescit malitia sornicationis a Sacerdote patratae ex voto castitatis , quo is Deo sacratus est. Vide quanta in uno crimine facinora . Quam turpiter ergo aberrant iuniores illi qui Sacerdotes post nefandissima carnis flagitia ad sacratissimam mysteriorum tractationem dc celebrationem, & a lupanaribus, quorum putorem adhuc Olent, ad altaria tremenda, eonsessione peracta, immittunt i Sacerdos semiacator corpus polluit, animam inquinat, mentem turpium & sordidarum cogitationum tetra caligine hebetat & obscurae, votum violat, ordinis maiestatem deis nigrat, atque ad sacrificandum indignum se omnino constituit. Peccatum sornica. tionis linquit S. Thomas III. Part. quaest. Ixxx. arti s. ad 2.) reddit ineptum bomia
430쪽
maestaὸ earat subiicitur i, θ' ita impς ὐμr votis, θ' fervor dilectionis , qui ν tibi tu, ad hoe sacramentum. Si peccant litici, inquiunt Patres, salubri admonition, revocari possunt. Sacerdotes tanto dissiciliu Rdmonitiones sustinent, quanto magi, sibi blandiuntur, suum esse alios corrigere, non admoneri ab aliis. Quare Mat b. v. inquit : Vos estis sal terra. Quod flo/ va' erit, in quo fasietur e Ad isibilui
valet ultra, nisi ut mittatur foras, conculcetur ab hominibus . Qtiae verba hune produnt sensum, inquit S. Gregoriusi vel alius Auctor in cap. ID. Lib. I. Reg. auo dieat : quis ei intercessor remanet, cum Me se transgrediendo praeeipitat qui ad intereedendum pro aliis ori tus est ' Quo profecto culpae eorum magnitudo mo,stra
tur : quia PLERI UE EORUM I2 IMPOENITE IS CORDIS CALIGINEM TROIICIUVrUR, ET ULLA HOMINIS EXHORTATIONE RESIPISCUNT.
V. Mundani homines, negotiis, occupationibus distenti, a sacris alieni, Seriapturarum expertes, dum Oracula, dc monita Scripturarum, dum pios sacrosque libros legunt, dum Sanctorum gesta, & damnatorum supplicia audiunt , velut no va haee habent e idcirco timore corripiuntur poenarum, & ad gloriam Sanctorum alliciuntur, & inter timorem &. amorem iacile compuncti ad paenitentiam accurrunt. Sacerdotes autem quotidie sacra mysteria tractant . Quidquid tremendum formidandumque est in Seripturis, quotidie in Missa, & Breviario legunt Idcirco omnia terribilia, quae ad frangendam malitiam , & emollienda eorda validiora sint, familiaria habent. Nullum haec istis timorem incutiunt ; sed , eorde indu rato, calloque obducto, essicaciora conversionis remedia inutilia ipsis evaserunt .
NibiI autem inquit Chrysostomus, sive Auctor oper. ini pers. homil. xl. impossibi-rius quam illum corrigere qui omnia scit, o tamen contemnens bonum , diligit ma- Ium . Omnia enim quaecumque sunt in Scripturis, propter quotidianam meditationem ante octius eius inveterata, vilia Mimantur. Nam quidquid illie terribile est , usu vilescit. Propterea clericus, qui semper messitatur Scripturas, aut omnino servaturus es, θ' erit perfectus; aut si semel coeperit illas eontemnere, numquam excitatur
Vir, ut timeat . Quis utiquando vidit CLERICUM CITO POENITENTIAM AGENTEM' Sed es deprehensus humiliaverit se, non irio dolet, quia peccavit ; sed confunditur, quia perdidit gloriam suam. VI. At aures consueto clamore obtundunt iuniores. Religiosi Saeerdotes vi innituti, Parochi, ut populus Missam audiat in die sesto, Capellani, Mansionarii ,
ut onus impleant Capellaniae, aut ut inserviant Dominis Missam audituris, celebrare coguntur : alioquin scandalum grave sequeretur. Haec sunt hodierna sacrilegiorum vela, haee nova commenta, quibus a Iupanaribus, a pollutionum , &sodomiae lutulentissimo eoeno ad saerosancta mysteria aliquorum accessus obteguntur, & incrustantur. An latet Sacerdotes istos, obstrictos se esse ad celebrandum
ut vi instituti, aut ut onus Parochi, di Capellani impleant An latet illos , Tom. VIII. Ce iii stan- Duiliaco by Cooste