Athanasii Kircheri e Soc. Iesu obeliscus Pamphilius hoc est interpretatio noua & hucusque intentata obelisci Hieroglyphici quem ... ex veteri Hippodromo Antonini Caracallae Caesaris in Agonale forum transtulit ... Innocentius X

발행: 1650년

분량: 660페이지

출처: archive.org

분류: 천문학

101쪽

CARIIL 3o LIBERI. DE ORIGINE

Philosephia mero rnebasieniti Poetices autem rurbus muthe . Hos

sub ijsdem sere terminis recitat Mor Isaac in Philosophia sua Syriaca, serm.

Sapientes, inquit, ex domo Nembrod, disicipuli eius Ioanithon bubiitis iu-genj. ymulta Scientiae, ist philosophi antiqui ex Agathoda mone, A cle hiades cuost Ahi j sius Hermes selieni in omni, i Dir Trasimeri ius. Via, nomin dicta passim confusa vides.

Ex quibus quidem omnibus rite conatis luculenter apparet Isino , Hermetem,& Asclepium sγ nchronos suisse, vita sunctos tempore Asclepij, & Hermetis Iuniorum Quod si hi nomina Auorum tulerunt, quid mirum Hermetis prioris filium, nomine fuisse Tatum P dc filium etiam secundi Hermetis, qui prioris nepos ex Tato fuit, Tatum suille nominatu quandoquidem in eadem familia, & apud Romanos,& Graecos, alias u . nationes, nostro quoque tempore iisdem nominibus, & fili, patrum, & nepoteS auorum,& proauorum nominentur Z Non igitur mirum est,si uvd priscos .Egyptios in eadem prosapiae linea, idem contigerit- Quid vero Qv ndo 'i- Thoth proprie in lingua AEgyptiaca significer, alibi in hoc opere aeclara

Porro quo tempore post diluuium vixerit noster ille Mercurius, dubie tradunt Authores: Recensiores quida testantur eum soruisse annis a r. ante legem Moysi datam in deserto,ita, qui Hermetem synchronu Nae fuisse perperam putant: nam apud antiquos receptu est Mercurium hunc ideo ter maximum dici, quod jόxta vetustos 2Egyptiorum mores a maximo Philosopho in Sacerdotium vocatus, a maximo deinde Sacerdote in Regem accitus esset, ac proinde in bigyptios imperim obtiliuίsse , S apud eos litterarum seu Scripturae primorata comperisse constat. Viteraru vero thor esse non poterat,sin Moy sis tepora prςcederet. Moysennamq; ab incunabulis omni Egyptioru doctrina,scriptura teste imbutu,quod absq; usti hsuisse dissicile creditur. Nec thsupera gyptioru impertu consequi: cum hic vixerit proprie sub dynastianeorum,quae dynastiam pharaonum de Pastorulonge praecessit,ut paulo post dicetur. Praeterea cum an q&post Moyse reali1 AEgyptijs imperantes in historiis enuinerati sint, Trista istum antea Re- et is ἡ apparet. N'Ii eἡjm alias esset Mercurius , uti

oriiii ieii. ' supra probatum est, Saturni filivS i5c cri bai qualem se cap. I o. profitetur. r' hh -h Dicendum igitur est te, pore Abraham ipsem soruisse; nam ante Pharaonem ipsum vixisse Suidis tradit. Pharaonem autem illum suisse AEgypti Regem, qui sequentibus nomen indidit, idem memorat Suidas Neq;

is unus ex Pharaonibus esse potuit, omnibus pene Scriptorum monumen. tis contradicentibus, neque post eos, nisi eum Moyse Iuniorem asserer velimus, quod etiam communi traditioni repugnat. Manet ergo , eum

102쪽

LITTERARUM, ET OBELISCORUM. 31 CARIlI

ante Phisaones fuisse, atque consequenter tempore Abrahis, quo prima , Pharaonici impexhfundamenta saeta sunt, ut fusios in nostra Chronologia in Oedipo ostendetati . Huic licitiae opinioni fauent Orientalium traditiones, quia pium cum Miserim filio Cham passim confundunt ita traduntrum Arabea,quos sapra citauimus, uim Αlkandi & Akiphasi apud Gelaldinum his verbis: se Iaiis gie Agisraim sitim Seithe filius Cham,sibus Noe. Et supra idem Author clarius rem exponit: Tempore . braham Die i din Aeopto Hermes, ipse. Adras pecundus.& reliqua quae sequuntur, quae coniusio nata est ex eo, qudd singuli Chami posteri, hujusmodi rambitioses titulcra tibi assumerent. Si qui vero eum paulo ante Moy len vixisse cum Eumlebio ponunt, non equidem facile magnae authoritatis viro contradixero , potuJx im fieri, ut hoc tempore fuerit alius quidam hujus nominis He me , vel ut Hebraei in Zohar innuunt, Iethro gener Moysis , vir Sapientia illustris, quem tamen verum istum Trismegistum primum Scientia: AEgyptiacae fundatorem fuisse, ut credam, induci vixpossum Cdm hanc scientiam multo ante Moysis tempora in AEgypto viguisse alibi fuse ostendamus. Nosterigitur ille Hermes primus bEgyptiacae Sapientiatiundator alio, Vixis

se non potuit, nisi eo, quo ostendimus,tempore. L Hoc enim eodem tempinre verisimile est, Chamum, Chusium, Chanaanum, Misraim, caeteramquς Zoroastris progeniem, quorum omnium nepos pronepos , abnepos HL mes noster erat tuidelicet tempore regni Deorum, quorum ripse unus nu- pos pr0d meravaturin viguisse, prae omnibus iathsententiis lati quam veriorem,histor chinatu ''rijsque omnibus magis concordem amplectimur. Eundemque esse

AEgypto Thoth, Theu tum, Adris, Hermetem, quern in Chaldaea, BabylΟ-nia, Persia Zoroastrem dictum ostendimus. Sic unus&idem Chamus &Mis aim in AEgypto & Phoenicia Thoth, Adris, Saturnus ; in Babylonia &Chaldaea Zoroastres dicti sunt, a quo omnes postmodum rerum coelestium 'notitia clari, inuentionumque gloria celebres, in Chaldaea Zoroastres, ino& Phoenicia Thoth, Adris, Saturni, Mercuris appellati sint. Atq,

haec unica aequivocorum nominum varietas,& multitudo unica fuit tanta,rum apud Historicos& Chronologos controuersiarum causa. De annis, quibus Hermes noster vixir, non minorem apud Authores controuersiam reperio, sunt qui illum cum Noe velint conuersatum, & eodem Duce in

Italiam venisse autument ; ita Chronicum Alexandrinum, quod in sequentibus adducemus; huic sententiae subscribunt omnes ij, qui Noemtim abortu Abrahae anno quinquagesimo mortuum volunt, tametsi nos meliores CL ro nologos secuti mortem Noemi triginta annis Abrahae o tum anteuertamus; utraque sententia cum ijs, quae de iri sim egisto tradi-m S, suam tueri potest authoritatem. Suppono itaque primos illos Patriam

Coa Noemidas, Sem, Cham,&Iaphet, eorumque progeniem longissimae Vitae luisse, adeo, ut nonnullos ex sacris litteris,ad ipsa usque Iosephi temp0

103쪽

CAP. III. 31 LIBERI. DE ORIGINE

ra peruenisse, demonstrari possit Quod seculum & Hermetem n

strum prope accessisse, ex gestis eius luculenter ostenditur. Quem nonnul li x8 o. amios vixisse putant, ita Rossetius in Trismegistu comentator , Aeeum a s C. annis vixisse, in suo Mercurio Trismegisto opinatur Bois ardus.

Quidam Trismegistum cum Zoroastre confundentes,eum IOO. annis i deserto contemplationi rerum vacantem vixisse,& totidem humano generi erudiendo superfuisse, ita Xanthus Lydius. Alij eum tot annos vixisso existimant, quot prior ille ante diluuium Hermes, quem Enoch diximus, videlicet 363. diebus, ita Abenuaschia de agricultura AEgyptiorum

Etherunt anni dies Hermis, Ube est Adris secundus, trecenti sexagint quinque anni, cuibus aequauitannoctempus Henoch, ipsi Adris primus. Hanc sententiam utpote mysticis rationibus turgentem, ideo libentius receperunt Aegyptij, qudd animam prioris Hermetis, id est Hanuch,in hunc nostrum Hermetem transvolutum superstitiosius opinarentur: Nos eorum sententiae adstipulamur, qui Hermetem I9O. annos attigisse memorant; huic enim: unni, , at, siue eum ante, siue post Abraham ortum dicamus, semper tamen, eo rum quae de ipso retulimus, gestorum insignem cum temporibus aisignatis consenantiam exhibebimus.Noe mortuus est: 3 so.annis posio diluinum Abraham ortus est 383. post diluuium secundum nos , secundum aliosas Σ. annis, atque sic Noemortuus suisset 38. annis post natiuitatem Aribrahae; sive quod idem est, Abraham vixisset cum Noemo superstite 38 annis. Secundum nostram verbsententiam, uti ex Chronologia nostra patet, Noemi mors Abrahae ortum anteuertis.t 3 3. annos. Quidquid sit, quamcumque sententiam renebimus, semper aetatem I9O. annorum Mercurij nostri usque ad Isaacidis tempora , filiorumque propaginem de- ' ducemus, quae omnia,cum ex Chronologia nostra huic operi praefixa, tu, culenter pateant,eOLesctorem remittimus. Discusta igitur tempore,& qualitate Mercurij Trismegisti, jam tempus postulat, ut de libris eius etiam aliquid pari passu dicamus,ne tam diuini Authoris monumenta consulto prς-teriasse videamur. -

. . De Libris Mercurj T ri egisti.

IAmblichus in libro de mysterijs Aegyptiorum refert Mercurium hunc

Trismegistum, non tantum Philosophiae, sed & totius Aegyptiacae sa-L;ό uἡ h. piςnu*3 qu m M lingua Aeoptiaca tradiderit, suisse Authorem & Princi-rii Trismegi- Dem, producitque testimonium Seleuci & Manethi veterum Authorum ct Manias, allerentIum,lcripsisse eum de uniueria Aegyptiorum Sapientia in lingua

si ξ is Aegyptiaca, libros triginta sex millia & quingentos viginti nouem : quorsi in particulari recensentur de Diis Empyreis libri centum de dijs aethereis libri centum : de Dijs coelestibus libri mille, quorum plerique ex lingua

104쪽

LITTERARUM, ET OBELISCORVM. . 3

translati sunt . viris Philosophiae non imperitis 'Clemen. 6. Stromat :icribit,aetate sua apud iugyptios extitis .infra scripto libros, hoc est, de uniuersa AEgyptiorum Philosisphia libros triginta sex . De Medicina, libros sex. De Sacerdotalibus,decem ; De Astrologia, libros quatuor. Nolim tamen quenquam hoc loco existimare, Trisinegis unia integra volumina triginta sex millia scripsisse : s d per hujusmodi librosilitelligi proprie in lingua AEgyptiaca tu uta , hoc est, certa quaedam Sy-Bemata hieroglyphica, quibus Varias artes,&scientias indigitabat , ut in desursu operis ostendetur, vel etiam MN re subinde sumuntur pro ceris, Conclusionibus scientificis ; seu scientijs, ac gnomis de qualibet materia propositis, atque ita sumenda sunt isti triginta: sex mille libri, quos Authores reserunt. Quorum deinde ex selectioribus propositionibus, seu thesibus aliquae fusiorem dederint separatim tractandi materiam, qui commentariorum loco fuerint. 1. Hinc falsum quoque esse patet, imb temerarium dicere, . gyptios ante Moysen praeter hieroglyphicas, nullas aliasditteras habuisse ; Nam uti ostendimus, unanimis omnium Orientalium opinio, i md traditio fuit, Trisinegistum eos libros, quos citauimus, in papyro vulgari lingua, hoc est, ..Egyptiaca scripsisse, secretiora Columnis quoq; inscripsisse; Cuniaverὰ Trismegistum ante Moysen vixisse demonstrauerimus, imis Moysen uniuersa AEgyptiorum sapientia ab eodem Trismegisto tradita, imbutunia constet; certe ipsum S scripssse, saxisque inscripsisse adeo certum est, ut de eo amplius dubitari nemo debeat. Imb ipsemet id testatur in libro sacro, ubi Auus Hermes ita inducitur, loquens:

rum Scriptorum omnium agnoscent,is discernent, s aliqua ipsi continebunt. πιὸν ad mortalium beneficium tendunt, hoc est. quae ad euitianda mala,jacquiren

da bona sieniorumve sapienter instituta siunt ) Columnis obelistis insculpent. Et in eodem citato libro ita de suis libris loquitur: si libri

με ον ναδεια. O libri sacri rerum incorruptibilium, qui sortiti estisὰ me dete riora dona, quam incorruptionispharmacum, immarcescibiles toto tempore, incomruptibiles permanete inconllicui, atque incomperti, ab. omni, qui hanc disiciplinam

transtresnu fuerit. Quibus verbis materiem, de quibus libri tractant, adeὁ sublimem esse innuit, ut nemo eam ingenio assequi possit, nisi vivendi praecepta in sacro sermone tradita ad amussim seruauerit. Ex quibus abunde pater, linguam 'egyptiacam post confusionem statim secundas partes in linguarum primatu tenuisse, fuisseque post Hebraicam doctrinalem,qua

omnium artium atque scientiarum monumenta consignarentur, pri

mam; quae partim ex prioribus, partim ex sequentibus luculentius patefient : lmd ex utroque librorum genere Graecos Philosophos ea de causata,

CAP. HI

Ctimens Alexandrianus

scripti quomodo accipiendi.

Mosen viguit alis doctrina Lastidibus incisa

105쪽

CAP. III.

Vtrum libri Tris megisti

adhuc super- finia

34 LIBER I. DE ORIGINE

in Aegyptum virum hodierna die priscorum adhuc Codices veteri lingua Aegyptiaca hoc tempore supersint, merito quis dubitare posset. Certe tempore Clerimentis eos superfuisse paulo ante vidimus: de modernis ita que tempo bus quaestio est. Certe uti nulla res me tam dubium,perplexumque tenuit quam hoc ipsum. ita nihil majori quoque cura, diligentiaque linquiue x me memini, quo id consecutus videor,ut jam certi aliquid me in medium: proferre posse confidam. Nam cum Aegyptijs litteratis vltrostituto commercio ; intellexi tandem, hujusinodi Codices veteri ainsu scriptos aliquos adhuc superesse a verum eorundem Catalogum a Micha tqSchaia Coptita ad me transmitam, & in Supplemento ad Prodr9mum

ptum impressum,hic repetendum duxi. ε . : l .l ip aRO h

Librorum Veterum Aegyptiorum Aegyptiaca lingua conscriptorum uuae in diuersis Aegypti Bibliotheon 3 praesertim in illa Gyri Madrase dictά,

mundo.

106쪽

UTIMRARUM ET OBELISCORVM.

Atque hi sunt librorum tituli, qui in λόgypto adhuc supereste dicuntur i, utrum vero hi Mercuri j sins; vel alterius cujusdam Authόris, non hasbeo quod dicam ; cum omnes sine Authoris nὀmine ad me, .smitsi si hi iCerte quinque priores nescio quid Hermeticum olent. Quicqii id iit,

ex hoc exiguo specimine clare patet, & libros veteri lingua identidem transcriptos adhuc conservari. Verum de histe vide, quae fusius tractaui, mus in prodromo Copto, ejusque Supplemento thesauro linguae Aegyptiacae restitutae annexo. Verum antequam hoc Caput concludere,omidi tere non potui, quin quorundam de Veritate librorum Hermeticorum, tanquam supposititiorum, injustam censuram hoc loco examini subdeiarem,ut veritate cognita, quid Vere tandem lentiendum sit, pateret. . .

DIGRESSI O.

trum Poemander ω Asclepivi meri Hermetis - ' - num suppostlit j partira sint 8

Ta quibusdam ingenijs a natura comparatum est, ut ijs potissimum rebus, quae longo seculorum ordine a quibusvis doctissimis Authoribus in pretio dc aestimatione fuerunt, suamque Authoritatem selidi isima doctrina hucusque sine violentia sustinuerunt, expungcndis, infringendis, penitusque abolendis operam impendant ; quo quidem nihil aliud proscopo habere videntur, nisi ut doctrinam tot insignium, grauiumque Virorum aestimatione partam prorsus aboleant, aliosque hoc pacto omnium praeteritorum temporum Scriptores coecos suisse, se vero solos Aristarchos illud sollicitius ambientes, insolenti sane & intolerabili ostentatione, mundo venditent Quae sane molimina praeterquam quod limites m destiae excedant, ingeniumque arrogans & temerarium arguant, miru quoque dictu est, quam graue Reipublicae Literariae detrimentum inserant, cum hoc pacto nihil prope sit, siue sacra, siuε profana monumenta spocto , quod cum maxima animorum confusione & perplexitate inextri. E 2 cabi

107쪽

Obiec innei

Mui 36 LIBERI. DE ORIGINE

cabili in dubium vocari non disssit Eril dque diuellere dc e medio tollem non liceat; Vnde go eam seniper tem ρm rutissimam esse ratus sum, quae multo rem pore, diuturno Vc pruin pertinaci do simorunia hominum labore, sedula sapientissimorum Patrum inustitigatione trita sui: u hos si qui coecos libasse, aut jJs rerum verustarum; caqqμὴ antepone re leta raudacius Pr sumpserit ; pum ςSo iis apposuero: quibus similos nutarchus in dialogi , bi. Verbi : . .

Quemadmodum igitur pr posterum hoc judicium, & vehemens contradicendi pruritus, in variis pallim & magni mometiri argumentis, hoc critico seculo. duen itur, ita 'H myximo in celeberrimis libris Poemandro dc Asclepio, genuinis Mercurii Trismegisti docti iii morum omnium sere seculorum hominum calculo approbatis in dubrum reuocandis elucescit, Quam vero dici's libros oppost iij partus talso , quam iniurie & imperite similes Philologastri , arsu ori mearum partium. est rarus sum: hoc loco

ostendere.

Contradictionis cardo in hisce potissimum, veriatur, quod multa rum. passim in memoraris voluminibus occurrant, quae posteriorum saeculorum

doctrinam sapiant , quod nimis aperte de Sacra Triade, de Verbo diuininiusHitet, quod in j js de fidei nostrae myferiis clarids , quam ab Ethnico Philosopho praestari possit, ratiocineturio Quod denique Graecorum , qui

tunc temporis, quo Mercurius haec scribebat, necdum esse poterant, mentionem faciant. Vt itaque lis optima methodo decidatur: Suppono Primo ex praecedentibus fuse allatis , Mercurium Trismegi-stum Abrahae temporibus floruisse ,eundemque maxime diu in statis arcanorum studio, & inuestigationi deditum suisse. Secundo eum non Graeci sed AEgyptiaca lingua sua posteris monumenta consignasse. Tertio, eum a primaeuis mundi Patriarchis, quorum cum nepotibus conuersatus fuerat,

multa de natura DEI, de beneficus in humanum genus collacis conserendis accepisse , Ut proinde mirum non sit, tam eum prope orthodoxae Theologiae sacramenta attigisse; quibus suppositis Dico Primo, hosce libros proprios S genujnos Hermetis Trisinegistimo, ei Au. partus esse, cuius resti ost S. Iustinus Martyr,&ommum orthodoxorum h' , ,hμ Philoibphorum vetustissimus, qui paulo post moriem S.Ignatii mundo ηςnditur, natus, anno verb, ipso testante, post Christum .iso. Apologiam contra Gentes scripsit, hic in calce paraenetici sui h c habet de Tris megisti volu- . ,-ν-., minibu=i P0stquaςnim ςR d Sybillina, Prophetamq; monumenta tudiois se peruoluenda exhortatu esset his verbis tande suam concludit paraenesin

108쪽

Libri Hermetici post Christiim nopotuerunt supponi.

LITTERARUM ET OBEUSCORVM. 3 CARVL

δαηαμον ν νώσ. fiocis': uod si quis mauuli ab antiquissimis Philosophis de suo Astere e cmonem, line Mercurium audiat ; Ammonem , qui in sermonibu3suis Deum nominat occultissimum. .a ercurium mero diserte dicentem Deum intelligere ust disicile , eloqui et erὸumpost bile εtiam ei, oui potest intelligere. Certὸ igitur perseu vim esse oportet, haud aliunde rectum Dei cultum posse percipi , quam Mu Ptophetis, ex authoritare diuini Spiris με noi docentibus. Quae om nia

prout Saullinus citat, inueniuntur Capite 8. mandri, in Asclepio vatrijs in locihi Cum itaque Justinu3 N-νoiret antiquissimum, &Foemandrum , Asclepiumque ad diuinae naturae unitatem contra Gentes concludendam adducat , Certum est , eos post Christum, quemaditu dum Aduersarij contendunt, nequaquam scriptos esse potuisse, multo minus ab Haereticis ed tempore vigentibus. Nouimus autem Iustini temporibus primo post Christum seculo praeter Simonem Magum , Hermoge nem, Cerinthum, Ebionem, Marcionem, Basilidem, Carpocratem, &Gnostacos, alios Harrcticos non suisse, qui tanto ingenio pollerent , ut saris sublimitatis de doctorinae libros concinnate potuerint ; accedit qubd dicti I graetici potius eorum, quae de Patre, de Verb0, o Spiritu opifice,in curius sapienter in scriptis suis, quantum lumen naturae : permisit, rect dixit, sensitque, destructores potius, quam assertores fuerint kb stino luς cessit Origenes, qui & ipse adducens memorata Mercurij Scripta, sic comtra Gentes conclud it: Philosophia enim neque iis omni bin legi vel contraria eri, neque omnibus consona, mu 'ti enim Philosophorum meterum , id est Auercu=- Ωγlaho, uenum esse Deum, qui cuncta crearit, dixerunt , atque in hoc consentiunt legi, aliqvianti autemsoc adipiunt, quod Deus cuncta per Verbum suum fecerit regat,

Verbum Dei sit, quo cuncta moderentur; in hoc non solum legi sed di Euanslijs

quoque consona scribunt. .

h on dicam hic de Tertulliano, Clemente, alijsq; quos suo loco opor

tuniuscitabimus ; certe Lactan tius Firmianus hisce unocirciter secutu posterior, tam aperte de Mercurii memoratis operibus loquitur , ut sola eius authoritas ad notam ijs illatam abstergendam sufficiens este possit,sic enim loquitur l. i. c. 6. 'Nunc ad diuina te)timonia transeamus, sed prius inum pro eram, quod edisimile diuino, ob nimiam metu statem, ιν quod is, quem nominamus ex hominibus inter Deos relatus edi ; Apud Cicerone C. Cotta P ontistex distutians contra Stoicos de Religionibus. de marietate opinionum . quae siolent este de istimi more Academicorum omnia saceret incerta, quinque fuisse Mercurios ait, enumeratis per ordinem quo tuor, quintum fuisse eum, a quo Argos occipus sit, ob eamque causam in Aegyptum pro iugise , atque Aegyptijs leges ac litteras tradidisse Hunc Aunti, Thoth oppellant, a quo apud eos primus anni sevi Mensis,scilicet Se-pumber,noMen accepit, idem oppidum condidit, quod etiam nunι- ocatur,s Salta seruant,' colunt eum religiose, qui . tametsi homo fuerit antiquisimus, tamen instructissimus omni genere doctrinae, adeὸ ut ei multarum rerum arativmpientia Trasmegilio cognomen imponerent. Hic scripsit libros st quidem mul-

XIII. in Gena

109쪽

LIBER I DE ORIGINE

tos ad cognitionem diuinisum rerum pertinentes, in quibus maiestatem summi ac singularis Dei asserit, ijsdemque nominibus appellat, quibus nos Deum Patrem, ac ne quis nomen eius requireret, , scit cet sine nomine esse dixit, eo quod minis proprietate non egeat, ob ipsam scilicet initatem. Verba eius sunt: οδι Θιοι ἶς,ο δ ἔσ ονόν τος ω eωσισετου,εbo ανορνυιυς paulo post , quia quod Idercurius ille Ter maximus, cuius supra mentionem feci, Deum non modo sidis πάτορο appellauit. Verba quae citat hic ex Trismegisto, sunt deprompta eae Asclepio; vi proinde nemini sensatiori Philosopho, de fuco suborto suspi. cio esse possit, aut debeat, Hunc eunde ibrum Aselepium fuse citat T. . . Augustinus, lib. 8. de Ciuitate Dei, cab. a. 3. 2 quaecum fusioria

ob. M Ciu. 1int, quam ut pro temporis: breuita exscribi potuerint, ad eos Lecto r

rem remitto.

Patet itaque in summa semper aestimatione suisse hosce duos Mercurij libros Poemandrum & Asclepiu,non apud prophanos tantum Autho- res, sed & sanctos Patres, qui horum authoritate sulti tanquam auri tui ui- morum,suam de Deo trino & uno sententiam omnibus modis contra eas stabilire contenderunt ; hoc autem tanto studio non praestitissent, 'si non sciuissent, eos&antiquissimos, & veros&genuinos Hermetis partus est ν& apud omnes istius temporis Philosophos summo in pretio fuisse, i md sufficientes ad gentes siuae η λυθHαι conuincendas. Atque hic est Theutus Aphaia celebris inuentor litterarum, cuius librorum, studiorumque Plato iii Phaendro meminit, eumq; ex p*rsena Thamuz Regis . Egypti, nunc

ronum vocat, aitque eum libros suos, litteris nouis a se inuentis exaratos Tham ueto subtiliorum rerum, quς in eo coli nebantur, ignaro ostendisso, ab eodem reprehensum, quod suis inuentis Characteribus oblivionem potius, quam earum rerum, quae priuata & oretenus tradita instructione melius animis hominum inseruntur,perceptionem intellectionemq;induceret. Sed audiamus verba Platonis: ηκου- i ν-Aιγῆ- γε-

θι diu, equidem circa Novcratis Aerapti priscorum quendam indigetum Deorum existi se, cui dicata fit auis , quam Ibin elocant. Daemoni aurem ipsi nomen es Theuth ; hune primum, numerum, numeri computationem inuenisse, fgr Geometriam, ν Astronomiam, talorum lusus , aleae ludos, litteras; Erat tunc

totius Rex Aeg)pti Z hamue sime viris , sic enim Hebraei te Chaldai Osirin Adonim iocant ) di in amplissima Ciuitate, quam Graeci is raptias Thebas mo- eant, habita se; Deum ι Urbis illius custodem, Ammonem. Ad hunc Regem Theuthprobetitus, artes suas demonstrauit, edixiis oportere illas deinceps Aegyptijs caeteris diritibun

in ha

110쪽

LITTERARUM, ET OBELISCORUM. sq, CAP. III.

' Patet id ui bonae nandrum ti Aselapium Hermeticos suppositulos hasendos, neq; a quopiam Haeretico ium primo post , Chri-tstum seculo florentium supponi potuisse; Cum iam tunc ii ob summam vetustatem in silmiua apua omnes existimatione fuerintri neqι vllum quo. que, quantum quidem sedula inuestigatione colligere licuit, istorulem.t porum haeresi os vestigiu suis ijs deprehendatur,quin potius: cum de Do de Mente opifice evius inbiundum corporeum influxu , de Deo Gςnijse ei. ,.que attrahendis per castam operationibus seecundam vitam tro', siti sunt ctent, ratiociniaque secundum men naturae instituta contineant, turpissimis primi iaculi,atque occulta Dcemonum operatione contaminati seqctis, tantum abest ut consena sint, ut potius plurimum distana ijs censem debeant , tametsi n6n regem , multa in i, Orthodoxa Religioni contrarias sed hoc Ethnico Philosopho lumine supernaturali fidei destituto condosnendum est. . SMultis itaque annis ante Christum Qx AEgyptiaca lingua in uus, tun,la- conuersi sunt, quisquis tandem transilior eorum fuerit δ ceraES. Cyrillus memiuir, quindecim librorum Hermetis de Dei natura traictantium,quos rum fuerit. ab Atheniense quodam translatos incricu asserit. Quaesiera sunt , haud vero absimile est,inter eosdem suisse Mahdru quoq;&il sc spium, quoi hi ηrum hunc tandein 'puleius, qui Iustino serὸ Synchronus fuit, latinimo

secit. Plato adeo albi in Zoroait Is& Hermeticis operibus fui iuri fracaen

complacuit, ut qui ditillenter norum scripta inter se cibi tulerit, aea deni

sere, siue phrasin, ni0d'iae que dicendi siue mysticas rationes spectes : de pro Mat; omnia sutillime sta' bedipis iueduci m Psellus

tandem totum discursum lias verbis claudunt, ,-ν-- Ἀσου λαὸ

bi Simeon Ben Iochai, qui th Zohandum de diuinis attributiῆ altillime di- qautat, mentionem facit' haud tristeriventemsbrorum Hermeticorum his

Ben Iocharin ZOhar.

modum tu in in libris Hermis,quem Barbari dicunt a farcου id est Mercuri u Huic astipulatur Akiba, Saadias, alijque ex Mecubalim haud infimae notae, quos suo loco allegabimus Quid Arabes de Hermete, eiusque libris cerib Ma e.1 ,suerint, in praecedentibus sese allegatum inuenies. Quod velo Aduersarij ' i ὀάλ.: hic obijciant, eos, quod apertius de Sacra Triade, & Verbo diuino loquantur, imo Euangelicas quasdam veritates prope veru attingant deo dissicilen vide-

SEARCH

MENU NAVIGATION