Athanasii Kircheri e Soc. Iesu obeliscus Pamphilius hoc est interpretatio noua & hucusque intentata obelisci Hieroglyphici quem ... ex veteri Hippodromo Antonini Caracallae Caesaris in Agonale forum transtulit ... Innocentius X

발행: 1650년

분량: 660페이지

출처: archive.org

분류: 천문학

111쪽

Philo

videri ab ullo ante Christum Philosepho suisse compositoi his responde

mus: Hanc eandem ob causam Platonem, & Philonem reprobando cum urerque tam subinde prope veritates quasdam Euangelicas attingant, ut Christiani Doliores videri pessint, imo nonnulli exposterioribus Cent εἰ '' Phi sies Euangelicos ex ipsis Platonicislibris concinnare ausi sunt, & de Pl , scripsempn tonicis quidem cum Christianorum dogmatum consenantia fuse inWliabro huius operis. De .Philone Iuda' aliqua hoc loco adducenda duxi,

qui in Hexamem - Θεω δύνειν - Θεουλροον, Deum fWμndidissimum, sicut dum verbum Dιi vocat, quae omnia Hermetis verbis in Poemandro consenant ; Deus iιriuisque extu secunditare plenillimus , alterara mentem Opificem genuit. Philo ηλιον Θῶον, So m Veriam diuimιm dicit , dicit & hoc Poemander in Evangelio ipse Veritas: Egosum MAMotidi; dc Ecclesiar Sol iustitiae chra ius Deus noster. . .: . . Praeterea vocat Philo ex Platone Verbum Θεου μνα-αγsελίγνω ον-ηιν'. Figuram Dei, Angelum Gerbi ipsius primogenim filium,

vocat ijsdem nominibus S. Paulus in ram Subflantiae eius, primogenitus itu Patris, magni Consili, Aug tu. Sacrq litς- in alio loco ; & ne quis tropice illosa oculos dicere possit, audiat que Pal. Fhiio de is lo in lib. de Insom. de hoc Verbo

γμος ηος. Habet enim subledius inferior mundus in incipe in ex Verbum omni.

Domino,quipost i .m estprima Vprius incresiae Unita, ex sese promanans, secumbis autem et imperat his, quae ab ipso facta sunt,est autem perseest sim primogenitus et perfectus secundus filius. Quae omnia adeo Euangelio D. Ioannis cohs nasunt, ut a Christiano posteribris sarcuIi videri possint. Iutile igitur argumentum est iarum, qui Mercurij citatos libros ideo supposititios putant, quod fidei nostrae mysteria nimis aperte attingant. Nouerint ipsi Deum Opt. Max. vii olim per Asinam Baal, ita quoque subinde per sublimioris ingenij Philosephos locutum , inessabili quadam ratione eo-n ., ων. rundem setiuellectibus Operationibusque commiscuisse; ut quemadmonaim liqv dum nihil humano intellectu dignius est, quam ea nosse, quae ad diuinam

naturalin o- naturam & Denehcia in genus humanum collata pertinent , quorumque

h.es 2 i. ' causa ipse adeo mundus di quae in mundo sunt, condita essent, ita altillima quoq, omnium mysteria, in medio Infidelitatis & gentilitiorum enstru in tenebris veluti scintillas quasdam nullo non tempore ad diuitias glo iς bQ-nitatisque suae demonstrandas, elucescere voluerit. Quid quaeso Clemens, Origines, Arnobius, Laeliantius, Augustinus 3c Eusebius toto Euangelicae demonstrationis suae libro aliud colendunt, nisi ut fidei nos rae mysteria ex Pytagoraeorum, Platonicoria, caeterorumque Graeciae Philosephorum m numentis contra gentiles concludant λ Sicuti enim Deus per Sybillinos libros-oracula locutus, multa de Verbo Dei incarnato, de Sacramentis ab

112쪽

Quina in Aeogypto 'fuerint Graeco rum Philoso. phorum Ma

gistri.

LITTERARUM, ET OBELISCORVM. 41. CAR III.

eoinstitutis, de morte & passi otia Christi, desultimo iudicio pr nuntiauit,

ita de veterum Phutis horum ebntemplationibus naturalibus; supernatim ralia xlii dam diuinantum mysteri semina quae est ipsius infinita bbέ:nitas inspergens , inagberrimi Ductus segetem educere tandem Ubi cὀm placuitia Quae dumidico, nemo existimet, me aut sentire aut asserere, Py. thagoram , Platonem; caeteros eius se statores, diuina quae eructarunt mysteria, ireuelatiorie quadam aut supernaturali fidei actu a Deo hausisse; sed dico, Platonem pietaq; de Deo:& Vorbo opifice ea fide dixisse,iquam summa vetustissimorum AEgypti scriptorum,' potissimum Mercurii Trismegisti,scrrptorumque eiusdem authoritas in animo eius generare poterant Cum enim multorum annorum. Secnuphidis AEgyptij Sacerdotis discipualus; reconditiora .quaevis ex Mercurijdibris proserri aduerteret, habebant enisi omnes AEgyptii Sacerdotes Hermetis libros,etes e Clemente, eo prorisiis locisy quo iam Sacerdotes Orthodoxi sacraria paginarui tenent monumenta) ea tamquam aptissimam ingenii sui materiam amplexus, posteritati, multis ansuper ex proprio ingenio additis, consignauit omnia ex Strabone, Clemente , Eusebio, Plutarcho, alijsque his verbio osteiidit Franciscus Patritius ita libro , qtii Plato& Aristoteles mysticus, in titulatur:

diuinorionscientia ametsi Herophantae illi , quibus solis commendabatur se a ster uabatur in arcanis, tamen. equi' ac sempore deuiriti peregrinis etiam communicabant , isti ante sic.--ris, Orpheo sum comuisicata ab thimsne 'sacerdote, Aglaophὸmosbi Ochlapho, Sosint . Sonche, di si Psienophe. P thagorae meroa : Perenite, st. Platoni tandem a SMbj lato ind. Menophide. a partim lemem partim Plutarchus tradidere. Obtinuit ergo Plato a praeceptoribus hisce, it non se iam Sinare M a illorum dogmata sibi reuelarentur, sed etiam Hermetis libri ostenderentutia quibus, mi apparet, ea dogmata desumpsit, sid in reanis baserex, siesti Hi ν hanυ illa in arcanis aseruabant didicis, idque in m epouea habuit, et lea mel non scriberet, mel seraberet in auigmate. Esse autem ea de quibus Plato scripsit, dogmata AEgyptiorum, ita verum est, ut vel ipse id fateatur in praefation mysticae Theologiae secundum mentem AEgyptiorum ab Aristotele edita,

ubi aperte sic dicit, Se melle contemptari mundum secundu χ me tem eo , qui docueruαfer notassituraru . intelli git hieroglyphical: udeo occultas, minullus alius posit ad secreta huiusmodi scientiae peruenir a Sed dicent Nomen Trismegisti temporibus Platonis,non dicam n usu,sed ne ab ullo quidem citatum fuisse, &consequenter a posterioribus confictum momen videri. ' Respondeo, aliud esse in usu, aliud non citatum esse , siquidem fieri potuit, ut ta- meis apud Graecos, caeterasque gentes illud in usu esset, Graeci tamen S pientia florentes hoc eum nomine non allegarint, ne gloriam suam, quam maxime ambibant, extero Philosopho tam specioso titulo obscurare vide rentur,eaque ab extero didicisse hoc ipso confiterentur, quorum se inuentores apud posteros haberi maluissent; uti enim Graecorum ingenium erat ambitiosum,&gloriae, supra quam dici potest auidum, ita certum est, eos

nominis

Triinlegisti

non memiis nerint

113쪽

CAP. III.

LIBER I. DE ORIGINE

complura, imo pleraque ab AEgyptiis, & Chaldiis accepta , suppreta eo

rum, a quibus hauseram, nomine, sui iuriis, inuentionisque secisse. Quae adeo clara sunt, ut nemo, nisi Platonicae Theologiae imperitus, ea negare possit,inio aper id in suo de Ethnicae, Philosephiae examine demonsti as oculatissimus Picus Mirandulanus,& nos eorum facta in Oedimisus Deudante, mundo suo inmpore pandemus.. Mirum itaque non est, Pithago am, Platonem . Aristatelem tam parce eorum, quibus omnia sua hauserunt, magistrormn nomina allegare. Qui priposterus agendi modus etiam hoc tempore lividos tumidosque qu9rundam animos ira obsedit, ut aegre ad eos. - .' Authoreha quibus in litterarij argumenti concursamuha,dum descripse.

yRRAE'N hq runt, non dicam honorifice appellandos, sed ne nomine quidem ten Auiborum. citandos indueantur ; non aliade cauis; nisi ne gloriam ex pulchromento partana, alteri honorisca nominis appellatione concedere videan tur. Quam tamen summam iniustitiam esse de plagiarium crimen sinceris 3c ingenuis mentibus prorsus exosum , nemo non videt. Tametsi itaque Graeci nonnulli non sibi usurpandu putarint id nomen, certumtamia esst Chaldaeos, Hebraeos, Arabes, dc priores quosdam uti &posteriores Grareos eo ut plurimum usses esse, uti ex praecedentibus Chaldaeis, Syris , Arabicis,Graecis allegationibus aequusLector iudicare poterit ; Seuleucus anti quissimus Author eum primus , ut est apud Patricium , vocat; Suidas eum quoq; dictum refert, quod tres in Deo uno virtutes asseruerit primus; ut alibi citabimus: Arabes eum ob tria ossicia Regis,Saeerdotis dc Sapientis vocant Trismegistu est, Idris

nomen ant, ter magnum, ut alibi Oftendimus; AegyptaJ vero obtria munia tranulem.

per existimarunt, unde Hermopoli statuam eius tricipitem adorandam posuerunt. Nomen iψit Tri sime rius a principio usque ad ultima haec tempora per ominum ieculorum ordinem fuit usurpatum , quamuis eundem alijs quoq; nominibus imisularin sivi Aegyptij Thoth,&Herminabis; incrinices Tautum, Plato quoquein Phaedro eum aegyptio nomine ut supr. o stendimus, Theuth Vocauit. a Denique obiiciunt Aduersarij, inter caetera etiam hoc, quod Graecorum in dictis libris,nomen tempore Hermetis in usu necdum fuerit,Argu- mentum sane uti puerile os ita indignum Proque, qudii refutetur, ne armen nihil de hoc dixisse videamur, futilitate argumenti hisce destiuimus.c ,eri uis Certum est, Griecbrum narionem tempore Abrahς lani fuisse potentem, &M. V... . illustribuSpollant m ni ex chronesogijs patet. Nam temporibus viguit, brahae & Semiramidi Sycioniorum regnum, cui primus Rex Ceclops, velut alij Aegialus, a quo & Peloponesus /egialia dicta suit, fani tum florula.. Istaelis vero tempore, quo Hermes vivebat, Regnum Arigi uorum, cuius Rex primus Inachus, 'ubdci Argos condidit, floruisse ex Eusebici a nanima chronologorum conseratione conuincitur, praeterea Cecropem primum,

114쪽

' LITTERARUM, ET OBELISCORVM. 43 CAP in

Atheniensium Regem Moysi supparem fuisse, Trojanumque excidium

329- anni. praecessisse, a Sacra, profanaque historia ostenditur. At Sycioniorum,Argivorumq; Regna Graecorum fuisse,neminem tam temerarium sue puto, qui sit negaturus ; Cum Cecrops primus suerit, qui AtheniensiuVrbi ab Αθηνα, id est, Minerua nomen dederit, primus cultus Deorum i Graecia proniolor. 'Hellenem vero Deucalionis filium uniuersae Graeciae nomen primum dedisse , ex Phocilide aperte docetur , quem & paulo post Moysen floruisse constat. Sed dicent: Tempore Moysis Graeciam nondum Viris illustribus, &doctrina conspicuis imbutam fuisse. Contra hoc argumentum ponimuε il o i ebium lud Philonis in vita Moysis,qui aperte asserit Moy sis instituendi gratia non nomen siψς

ex osgypto tantum Viros doctissimos, sed & ex Graecia aduocatos,qui eum paulo post omni Scientiarum genere imbuerent ; quem loci m cum in sequentibus adducamus, ad eum Lectorem remitto: Vt interim Orpheum , Linum, Amphionem uno circiter post Moysen seculo ssorentes,Sapientissimos Graeciae Philosephos taceam. futile igitur argumentum,ne dicam indignum hominibus Philologis, dum Graecorum nomen posteris seculis confictum inconsultius ascribere non verentur. Quis vero Hermetis librorum translator fuerit, etsi non certo constat di ou ,Πε me

sunt rame qui Biti Prophetς eorunde translatione adscribant l, nonnulli Phialoni Biblico translatori Sanchuniatonis ; alij volunt a Philippo dc Ario ex AEgyptiaco in Graecum traductos, sed audiamus de hisce judicium Patricij, qui de translatione eorum in libro de Mercurio Trismegisto ita loquitur: εuo modo libelli Trasmegisti A lepis e- auditoris Graece teruntur acilis est 'reston m ex iisdem Asclepiodi Iambucho. 2 amille in desinitionum libello, in hae

Et etiam ob curisma, cum to stea graeci Noluerint no serum Dia-

'lectum in pn riam interpretari; Iamblichus autem de hisce Mercurij libris ita nisuis , loquitur: ' His ergo ita discusis, dilucidam plana solutio est nodorum, in quos ais incidise te ex Mercuri, libris . qui enim csrcumferuntur Mercuri, titulo, Mercuria les sententias comple luntur, tametsi Philρsophorum lingua sepe nutantur, eo quod fere tron sic imi 'ab Aeraptiaco idiomate, a Viris Philosophiὰ non impεritis. Sed instabunt hoc loco iterum,non nisi a paucis mentione fieri Poemandri & Asclepij, atque adeo ea loca aliis libris competere posse a Mercurio conscriptis. Respondeo, opus noli fuisse Poemandri' & Asclepij mentionem ab omnibus ferii cum hi libri ut plurimum in modum dialogi contexti Orientaliumore pallim sine titulo prodierint antiquitus, posteris tandem temporibus, titulos suos nacti sint, sussicit aliquos ex SS. PP. eos sub Asclepij& Poemandri nomine in titulasse. Praeterea hos libros Hermetis esse, luculentissimum fgnum est, quod non Hermetis tantum ingenio, sed & hieroglyphicae doctrinae ab eodem institutae perfecte, ut in decursu hujus operis videbitur, consonent,squidem multa ijs continentur,sive nomina AEgyptiaca, siue

115쪽

CAP. IV- LIBERI. DE ORIGINE

conceptus hieroglyphicos consideres,quae a nullo nisi ab Hermete,vel in metis discipulo confici potuerunt. Verum curn de hisce sustus in Oedipo, in z. libro hujus operis actu sit, eos Lector curiosus adire poterit. Manet igitur Hermeticos libros, de quibus hucusque tusius, quam par erat, disseruimus, Veros S genuinos Hermetis partus esse,omnium seculorum Authoritate coprobatos; quos si nonnulli pervicacioris ingenij oppugnaxς tosilii, illis nihil aliud opponere possum, nisi,qubd eade prorsus remeritate,qua Hermeticos libros reprobant, eadem &ego Pythagoricos & Pla nicos,. omnium veterum Authoru Scripta, imo ipsam Sacram Scripturam , & omnium bonorum Authoru libros, per fas,& nefas in uadere,& reprobare possem; quae licentia sane intolerabilis, & Deo, hominibusque inuisa audacia, ut ab animo meo Deus auertar, obnixe, precor.

Concludo tandem ex hucusque dictis, & litteras Aegyptias ante Moysen in Aegypto extitis , de Trismegistum iisdem libros varios posteritati consignasse, quod erat propositum,& consequenter secundam post Hebraicam in Orbe suisse linguam Aegyptiacam. Nihil porro restat, nisi ut quales fuerint Obelisci, quique eorundem in uentorea , erectores'

primi,discutiamus.

Definitio obeliscosu.

SAxa illa ἈEgyptiorum hieroglyphica, quorum latera quadrangula basi

in formam acutissimarum pyramidum prope apicem,lateribus in te i rupto cursu aliquantulum inclinatis, in punctum confluunt, a Graecis obsimilitudinem veruum,quae reserunt, primum, seu obeli,diminutivo vero vocabul postmodum sue per abusiam introducto, οβηλιαιοι obelisci dicti sunt. quod nome in hunc usq; diem a Grςci mutuaturetinent ratini. Itali vero hos eosdem ob acus figuram, qua ex lato in acutum late ribus sensim pro rata proportione gracilescentibus in V num punctum coeunt, vocant Agrabat, Haud absimili etymo illos Arabes vocantoshi se; ib- Uselit phμημμ' , ides; acu. Phara*nis propriς inue' -

'idi fuerit Pharaonsi primorum Regum Agypti Agyptii denique Sace

Pharaonis, dotes eos, aptissimo sane, uti omnia alia ad mysteriasub ijs latentia concinos i ki 4 indiςR0d 100 minς ppςli ni 1 911 Koc is, igito Solis ; cuius ety- ratione passim in hoc opere assignata videbis tigni Obelisci ut Digiti solis. . paucis eos describam, nihil aliud quam Columnae hier ut hicae quadrilaterasn im mersius vicem grocilescentes , is deinde in par ια' pyramidem cruracatae De his igitur eorumque mysteriis,& abditis arcanis in toto opesς di stpraturi, ibi disceptationis nostrae primordia auspicabimur, ubi prima suerunt huius institutionis incunabula. Q ritur itaq; quisiam suerit primus horum obeliscorum Author ρ

116쪽

LITTERARUM, ET OBELISCORVM. s CAP. i V.

Certe a dilimium pyramides suisse,& in ijs gesta primorum hominum incisa, Atabum schola docet. Volunt enim pyramides illas celeberrimas Memphi superstites ante diluvium aedificatas, ita Sala S an daathi in historia Aegyptiaca, Propositione T. Gela sinus

tabo

oramides quae imi emto,magnae)unt,s multae, duae prae reliqι is maioreb in ripa Nisi occidentali jectantur. Dicitur quod aedificauit eas Schurfilius Schalucit, filius Scbaria ante diluuium ; dicitur quoque quod Herues Trismegirius propter μ' pientiam tuam ita dictus , quem sist Hebraei Henoch dicunt, est Idris ,super eum pax, c straecognomini diluuium, eas aedificauit, in ea que coniecit omnes suas diut- Pyramidesilas,s libros, di quihuid habebat pretiosum, dignum conseruatione. Est autem it . iiii δ' omnis Dramis quadrata quoad basim, caeterum figura perpolita , extollitur eις alti - . tudo perte diculariter considerata trecentis ist septemdecim cubitis in cuius acum ne Atiuntursuperficies aequales laterun umqviaque i ius loneitudinem habet quadrin entyrum sexa inta cubitorum. ubi nota 31 7 c bitorum altitu*ne Arabes oculoru tantum aestimatione, 6 Q. vero cubitos: cunii basi simul silmpnsi Alij ex Arabibus, quos paulo ante citauimus, tradunt, Chamum eiu seque polleros, poli diluuium pyramides aquarum inundyri'ne desi ructa , csim.1 i, quarumque ipse ante diluuium notitiam habuerat . supra fiundamentis ve- pQix

terum,aiulque in hunc ulque clem in AEgypt*superstitibus, supra extru- pra fundactis instaurasse, ut sic memoriam proauorum suorum apud mὀsteros conte riui .dihel nuaret donec venit secundus Hermes, qui prinivs pyramides in obelisco, mutasse dicitur, tanquam aptiores ad,in ijs,sapienti q susi monumenta c0n

Hermes autem primu fuit, 'M tre sna, illa , quas Acin Pharaonis dicunt, s in js insicut 6quas in norat silentia . Verum ut haec omnia ex istius explicentur, paulo altius ordiri visum est. Ex praecedentibus satis superque,ni fallor, ostensum fuit,quomod in continii a charia in e in , artes & scientiae ex priori ad p steriorem mundum sint propagatae. Chamumque primum fuisse res um, quas ante dilu.vium observarat, curiosarum propagatorem cum enim famae apud posteros propagandae studiosissimus esset, gloriqsa domina pri0rum Paularcharum si iambitiosius arrogasse; & ad similitudinem Idris primi, Idris secundi. & Mercurij siue Hermetis Trismegisti, nomen asi classe i cum vero doctrinam a priori Mercurio traditam in maximos abu

117쪽

CAP. IV- 46 LIBERI. DE ORIGINE

sus& impias superstitiones traduxisset; hunc secutus vir sapientissimus ex Chananaea stirpe progenitus, verus inquam post diluvium Hernies, qui Zela Religionis instimulatus, perversiam Chami doctrinam longe lateque

Μς ςhylv serpentem & animos mortalium miserrima superstitionum labe deprauan- doctrinam tem, cohibuit. Sinceram doctrinam a primis Patribus traditam pro magnitudine ingenij sibi a Deo dati, omnibus modis restituere, restitutam adi*i--lpsi propagare conatus est; quamuis&hic eam non ea sinceritate quaees sontibus emanarat haustam traduxerit, sed suis adhuc Obnoxiam nς uis Hinc Characteres nouos,&nouam scribendi rationem omnibus commuanem instituit, ut doctrina c5munis libris consignata,&ad mores sermandos instituta in animis homihu capacium fructus intentos proserret. Eam verb, qu diuiniores recoditioresq; sensus corineret, Philolbphia ac Theologiam ab omni prophanoru diotarumq; intelligentia remotam,alio characterum genere stimmo ingenio institutorum, columnis obeliscisq; in-stulptam, contra omnes iniurias temporis, veluti perennantem selis Sacerdotibus, Philosὀphis, Prophetis, quorum ipse gradus, ordines & ossicia in- ι .Ph. stituit, conseruandam, solisque sui ordinis hominibus propagandam tradi-: ibi ξ.. Plurima quoq, Humano generi utilissima inuenit, ob quae tantos ho-stcuius ςst, hores apud seculi sui homines consecutus est , ut eum non in Sacerdotem tantum , sed in Regem assui, pserint,&postmodum ob mirabilem eius sapientiam, di omnigenam dὀctrinam, operaque ab ipso peracta toti posteritati memoranda,diuinos honores decreuerint, Vti ex praecedentibus patuit.

At A; hic est Hermes ille verὸ Trismegistus, totius AEgyptiacς sapientiae sons& origo, hieroglyphicae literaturς primus institutor, obeliscorum inuento

.c erector, a quo omnes reliqui Reges &sacerdotes instituti ad doctrinam ab Hermete sapientissimo traditam propagandam, atque in saxeis columnis siue obeliscis incidendam, animum adiecerunt. Contigit autem haec prima institutio paulo ante mortem Abrahami, usque ad Iacobi aetatem uti in praecedentibus ostensum fuit. Praeterea cum dicta sapientia OEgypticrum, ut ex sacris Litteris patet, ante Moysen multo ante Moysen pricesserit, & iam tempore Iosephi diuin0ru sacroruq;

cultus in AEgypto viguerit; in propatulo est, a nullo alio nisi ab hoc dicto tempore institutam promanare potuisse. Quae tamen, uti fieri assolet, demum succedentibus temporibus a Sacerdotibus deprauata in manifestum omnium superstitionum seminarium declinauit; ut in sequentibus dicetur. 'Verum ne quis me selis coniecturis usum suspicari possit, ad rerum assertarum c onfirmationem adduco Chronicon Alexandrinum, quod de Mercurio nostro Trismegisto sic loquitur. in imperio IMellit , ui .etia si visui Pici /ρμis 'ius,e Hirpe Chami prognatus, cuius inauguratio contigit ea, quaest uitur,rotione. Extincto inquit Chronico ) Pico seu ljue Ru- num Lialia D Hrius Fanusse Ianigenum prosapia, qui di Mercuri , anmostriginta quinque administrauit, vir sagax, callidusque di a thsema tuus , qui primus

aura

118쪽

LITTERARUM, ET OBELISCORUM. Q CAP. Iv

auri metallum is muδμιε reperit, eonflandi rationem; sed clim intellexisset, re iis .histus se magna opud fratres suos e Ioue patra de /varlys pellicibus, quasia is Picus I ter, prognatos inuidia LPMe eius eiam Occidendi consilium caeperant)- tempus cum Mur pondere Italiὰ excest, atque in Aeraptum se cotulit adstirpem e chamo Noemi

filio,patruo suo oriundam, aqua perhonor ce exceptus eri, qui dum ibi perageret, praese contempsit omnes, asineumque: amiculum indutus philoseophabatur apud Aegyptios, quibus muta praedicebat euentura, natura enim erat peringeniosus. Aegypti' erum eum adoranus Mercurium Deum pronuntiarunt, mi qui futura praenunciaret, illisque a Deo oracula sy responsa defuturis et luti internuntius referret, aurumq; μbmini Daret, quem opum largitorem appellabant, aureumque Deum evocabant Me curio itaque in Aegyptum veniente ait Chronicon, ἐβασiλευσε των Αιγ ῆιον το -

seu quod idem erit Misiraim cui fatis functo Aegγριν Mercurium Regem insce- Tris in glitus

runt, qui annos tri inta nouem magnisice admodum regnauit; dc huyc variaru mrerum inuentorem extitisse, verba in ordinem redegisse, do multa indidisse i i uenia Me,

rebus nomina, fuisse litterarum quoque repertorem, instituisseque quo honore, de quibus sacris, quique Di j colerentur. Astrorum quoque motus &anni partiendi rationem inuenisse , Quam ob casiam summo in honore apud Osiridem seu Misraimum habitum, Isidisq; sevi h uxoris Misraim consiliarium in absentia mariti fuisse,su se tradit Diodorus Siculus L i. c. quem consule. Quibus nostra paulo antei adducta sententia ita stabilitur,ut de ea vix amplius dubitare quis possit; sed utex longiore sorsa quam par erat, discursu tandem ad propositum scopum reuertamuri Diximus paulo superitis, primos post diluuium generis humani Patriarchas, priorismi P triarchas secutos, in pyramidibus suorum inuentorum monumenta inscripsisse; cum verbHermes videret, non adeo commode pyramides Cur Hermes propter nimiam laterum obliquitatem Scripturam recipere; aliud pyra, midis genus mysticae Scripturae accommCdatius architectatus est, teste a Iamblicho; videlicet Columnas illas obeliscorum, quae Columnae Me curi j ab Authore dicuntur, de quorum mysteriosa figura Vide in fine huet u hi ii iii jus libri Praeerat AEgyptiaco Regno tunc temporis, uti ostensum fuit, Mi-sraim curiosisIimus rerum exoticarum scrutator Saturnus Iunior, qui L scribas , Scriba &Consiliario suo Mercurio, de noua Columnarum fabrica edoctus, primus omnium animum adiecit, ad illos non tantum ad nomin: s sui fa- .mam apud posteros consequendam, summa magnificentia erigendos , sed εο ad in ijs nouam illam Philosophi ar& Theologiae ab Herme te inuentam. rationem incidendam; quam tamen morte pr uentus in executionem, VticQnceperat, deducere non potuerit: Atque hoc ita esse docet Plinius ; qui primum Obeliscorum inueniorem facit Mitrem aut Mephrem corrupte:

nam in manuscriptis Plinij hodierna die in Bibliotheca Vaticana supcrsii-

119쪽

Mis aim di tibus, Vbi impressa hucusque Plinij exemplaria habent, Mitres, Mephres,

μ' Mi aut Mesphees, manuscriptum habet luculento sane vocabulo Mestres,quod idem esse cum Misraim, quem & Mesres, & Mesra,& Mithras. dictum fuisse in praecedentibus ostendimus. . Verum hoc morte sublato, successit in locum patris filius, partim eiusdem cum patre nominiβ, partim diuersi, quem Iosep bus lib. r. contra Appionem corrupte Mephra mutosin, Sanctus Th eophilus vero lib. 3. ad Autolycen Methrai nuthosin;

denique Mispharmutosin , iuxta trium praecedentium nominum . Me, phres,Mitres & Meph res corruptionem, vocant. Nos vero nomen ex agy-τψxii dictμβ-li riguae instauratione eum verius, id est, muthisis scillicet , ex Mesta & Matre Iside; me fram Nero Osirin vocatum

alibi fuse ostendimus. lingua AEgyptiaca matrem, ICIc Isidem hortat, quasi diceres, ex Mesra sive Osiride &Ιsideri atre progenitum. Atque hic opus erectionis obelisci patris morte impeditum prosecu-Obelisci pri- tus, primum specimen erectionis obeliscorii, te ite Plinio, Heliopoli, quae z: h h. olim On,& Bethsemes dicebatur, ubi suam residentiam, habebat, dedit,

Hermeticarum paternarumque artium, &scientiarum auidissimus sectator; qui cam in On, siue Belsemes. aut Heliopoli vitam ageret in perpetua

Sacerdotum conuersatione, cujus pater, Plinio telle in cum in somito deo Obeliscis erigendis, nescio a quo Numine, monitus crederetur; ad Numini obsecundandum filium vota patris soluere voluisse. Quauis verisimilius sit eum hoc somno ficto, Deorum s bi conuersationem ambitiosius arrogasse ;-mh6 & ut opus, quod machinabatur, inalbri admiratione , & veneratione apud subditos,&posteros reciperetur, talia confinxisse. monitus. Sed obi jciet hoc loco quispiam, quomodo Mesramuthisis immediate Meseaimum sequatur, cum ejus Successorem paulo ante Mercurium constituerimus. Respondeo, Defuncto Mesraimo, Mesriarnuthisin exiguὰ ad- o tempo modum aetatis& Regni incapacis fuisset ejus verb loco Mercurium Repue ἡ num triginta nouem annis administrasse. Quo quidem tempore mala me 'S ' hierogly phica doctrina per totam AEgy ptum inclaruit. Hoc vero vita suncto Mesramuthisis jam adultus successit, qui, ut dictum est, cum curiosiisimus paternarum scien riarum esset; notiam hieroglyphicam doctrina ab Hermete inuentam miris modis auxit, & promouit , quae omnia ii

nostra Chrbhologia Regum aEgypti , primo Oedipi tomo inserta fuse ostendimus. Incidit dominium huius in tempora , quo Iacobi Patriarchae, fili j Isaac progenies in toto Oriente illustris habebat ur ; qui suit annus ab

Orbe condito 2279. adit uuio 6 23 ab ortu Abrahae 1 o. a morte ejuia

dem 61. secundum probabiliorem Chron ologbrum compurum; inciditque in annum ante Christum sere i 74. Quae quidem Eusebis traditioni. apprime congruunt, qui circa hoc idem tempus Mesta muthisis Regnutria

ponit,vide Chronographiam Operi praefixam. Atq; haec de prima obeliscorum Origine suffciant, hunc ad particularem horum omnium descriptionem accedamus. CA-

120쪽

ET ERECTIONE OBELISCORVM.

E quicquam mysteriorum tam arcanae Obeliscorum machinatio rei deesset; materiam lapidis, primi illi hieroglyphicae literaturae. Dabiventores elegerunt, mysterijs quae continebant, congruam. Fuit haec ma moris quoddam genus; varijs coloribus guttatim veluti aspersum , 'duri iaciebant ite prope indomabile, & Porphyretico minime cedens ; quam Graeci i hi u

ροπτιμιλον, Latini, Petram Thebascam, Itali, Granito ros, vocant Saxuodina hujus est vicina Thebis celeberrimae quondam AEgyptiorum Regiae, ad

monte , quae . Ethiopiam & Nili catadupas respiciunt in Austrum vergens. Et tametsi nullum marmoris genus AEgypto desit, hoc tamen prae caete is, Ob, nescio, quam mysteriosam naturae sub eo latentem machinatione tala Hieromystae elegisse vis sunt. , Nullus enim hucusque in mundo Oboli Ο hε obhacu. ab .Hgyptijs alio, praeterquam hoc marmore confectus squod non ca- mar-τet mysterio)a quoquam visus est. Mirum quoque, hoc marmor alio nisi AEgyptio solo minime gaudere ; quod vero nonnulli excolumnis Ecclesiae S. Catharinae in monte Sinai contendant, dictum montem hujusmodi Sa-,ifodinis gaudere, non equidem facile negauerim , com montis Sinaici 'Plic' cum clivis gyptijs per subterraneas venarum calienas .co tinuari . Motius sit, quam dici debeat, dcfuse nos in Chorographia bEgypti ostendimus. Non nescio quoque in Lacu Ben aco S Comano, Ilva quoque alis que Italiae montibus,vii S in Suecia hujusimodi Saxi genus reperiri; quod 3amen cum hoc sue duritiem, siue varietatem macularum spectes , nequa quam Comparandum est. Quod alii porro supponant, Aegyptibs hoc genere usis esse, eo quod aliis caruerint, salsum est ; cum ut pau- ς id ante diximus, nullo non marmoris genere AEgyptus abundet. Habet AEgyptus marmor grisei siue cineritii coloris duritie praedicto haud impar; cujusmodi sunt Columnae, quibus Panthei hic Romae vestibulum inniti tur , cuius utriusque tanta hic Romae copia passim reperitur, ut nulla fere icclesia, nullum antiquitatis monumentum, nullus denique Ciuitatis Romanae angulus sit, ubi non occurrat. Unde luculentum signum , a Romanis Principibus recensita marmora nullo non tempore in summo pretiosuisse; ac proinde maximis expensis ea ex .. gypto Romam aduexisse.

Habet praeterea uEgyptus Alabastritem, & marmor pharium,&porphyreticum, habetopalinum subsaui coloris, chlysiten, quae omnia diversis Deorum statuis & Sacrificiorum vasis fabricandis seruiebant. Soli obelisci ex pyrite hoc nostro variegato consciebantur, ob mysticas quasdam, . ιλtiones, quas paulo post indicabimus. Opponent hoc loco, gyptios pro Obeliscis alio marmore, pr terquam n0ς, non usos tuisse, eo quod nullum aliud ei marmor duritie, tenacitate, &. G du

nullo alio

rite ita Obuli seis usi sint.

SEARCH

MENU NAVIGATION