장음표시 사용
181쪽
Liber de chil rura Aegyptiorum, qης transtulit A. benuas chia, quid conti
Eusebius deSanchoniaisthone testimonium.
tione sollicet imaginum loqueηtiμm, de descensu irituum familiarium, de pr. sti; ss Daemonibus, habitantibus in deber uti fiunt Suori ut vel hinc Moyse, occasionem libros legales ordinandi sumpserit, ut videlicet elusinodi ritibus, legibusque contrarios gentium ritus & ceremonias euerteret, &pop tum DEI electum, caeteroquin in huiusmodi pronissimum ab hac pestifera lue liberaret. Fragmenta horum librorum ex Arabum &Chaldaeorum monumentis depromptam, Vide paulo post adducenda. Fuisse autem hosce, libros Mercuria Sabaeis praecepto Tauti, siue ipsius Mercurij transcriptos, Eusebius ex Philone, hic ex Sanctioni athone testatur hisce verbis
transcriptopo fleris tradiderunt Septem flj.Cabj vel ut alius textus habet, Ca-bari verius Sabij ) frater, depim, quemadmodum illis 'L Taum praeceperat. Tatum vero Tauti filium Mystam & Sacerdotem veluti mysteria quaedam primum mundo,sub analogijs naturam , mundum querespicientibus publicasse. Iden paulo Ante citatus Philo apud Eusebium
ir fili m) Omnium trimus a seculo natorum Phaenicum hieromanthes, naturae mundi rebus diuina miscens et eluti mperia orgya quadam tradiditpraesidibus mst feriorum Prophetis. Vides igitur 'uam pulchro Elo ea omnia ex antiquitatumoitinium maximis deducantur s yer fuerit sati cliuniathon Qmnium post Moysen, cui suppar exeditur suisse,scriptorum vetustimonstrandum Sanctio ex Betruth,cue Beryto Phoenix,multis at te Troiahum bellum temporibus,Historiam Plis in nouem libros
diuisam, Agyptijs parallelam scripsit , in qua ractat de Iud eorum gelii de chsciplinis &institutis, librisque sacris , Egypriri di an liquissimarum m-Ric T uti, siue Mercurii libros si ma h ' AJ posts qs desulit. si is sub fistafit testimqhhs, Eusebium dicta eYquisitissim adstrantem
ranchuniathon Diretvetustisimus, s Troianis temporibus, mi dicitur, antiquior, qu m Phoenicum bifuriam , maximo diligentia me nate scri isse testantur cyphilo
182쪽
ET FABRICA HIEROGLYPHICORUM. 1 1 1 CAP. IV.
et ero Biblius, non Hebraeus, huius totam descriptionem, ex lingua Phoenicum in linguam latinam transtulit Cuius S meminit honorifice Porphyrius xx-nstulit san
quarto, quem corura nos scripsit librum. Sed audiamus Porphyrium do libros ex lin-Sansit ita thone sic pronunciantem : Σανχουνιάθων τε πν
Sanehoniathon amans meritatis Phoenisum hiHoriam antiquissimam Dialecto Phornicia, partim exsingulis Urbium annalibus, partim exscriptis inseris adytis contentis, solerti collegir ingenio , circa Semiramidis A seriorum Regina tempora, Τμα ante Iliacum bellum, mel circa ipsum fuisse describitur ; quae quidem Sanchoniathο- msscripta in linguam Ciraecam mertit Philo Biblius , qui in nouem libros ini- ωerbam Sanchuniathonis historiam diuidens , Hatim in exordi, prima descriptione ilior tau his merbis de Sanchuniathone praefatur. His ita se habentibus, Sanehoniathon miri sciendi cupidissimus,strerum tractandarum dexteritate insignis, cum nihil eo
rum omnium, quae ab initio acta sunt memoratu dgna ignores e mideatur, prae tae-ieris tamen curiosissiime examinasse,s inquisiuiμ midetur Scripta se inuenta Tau- seeisita Tauti. videns enim, quod ut us mortalium omnium primus sub Sole literarum in- mentionem excogitauit; res memorabiles primus ausus erit aeternitati commendare, quem Aegπιθ THyth, c lexandrini Thoth, Hermetem Graeci iocant. Huc
usque Porphyrius. Scripsit autem hic Sancti uniathon, teste Philone Biblio, libros sequentes: Historiam Phoenicum, in qua de Origine mundi Libri sande principijs rerum naturalium,de Theologia Phoenicum,& AEgyptiorum. De mirabilibus Taauti, siue Mercurij; de inuentis ab eo in mundi num prolatia; de sacrarum institutione sculpturarum; de Deorum cultu. Ex quibus ad nos non nisi pauca quaedam fragmenta , quorum nonnulla in Bibliotheca Magni Ducis Hetruriae superesse non ita pridem intellexi, adhuc peruenerunt. Est&apud me fragmentum non nisi paucorum foliorum huius Authoris lingua Aramaea, hoc est, Phoenicia lingua, cum Chaldaica & Syriaca sere eadem conscriptum, vel potius ex Philone Biblio in Aramaeam linguam traductum , tractat de institutis AEgyptiorum, & Me curii potissimiim mysteria attingit; in quo tamen nihil adeo singular occ urrit, qudd jam alij Authores non tradiderint. Acceperat vero hoc fragmentum amicorum industria ex Bibliotheca Damascena, vulgo Schὼm, toto 0riente celeberrima, magnus vir Nicolaus Peresius, cuius & copiat mihi Romam anno i 6 3 7. pro suo erga bonarum literarum promotionem zelo'. vltimo videlicet anno vitae suae, transmittere voluit interpretandum ,
183쪽
ex quo nolinulla in sequentibus depromamus. Vocatur autem a Syris hie Author Sancti uniotho quod ide indicta Dialecto significat; ac Gulciunt me portenta. Retulit mihi celeberrimus vir Leo Allatius, suisi huius Philonis Biblij Sanchuniathonem non ita pridem deprehensum i . quadam Romae vicini Monasterii Bibliotheca; quem cum doctorum virorum commendatio, ardentissimumque desiderium pretiosiorem feeis sent, quam imperiti eius possessores prius sibi persuaserant, furto tempestiue subreptum, ita ex dicta Bibliotheca euanuisse, ut in hunc diem omne summa cura & auiditate eum inquirentium studium eluserit. 3 Porro hoc eodem tempore Phoenix & Cadmus Egyptiacae disciplinae traductores inta Graeciam migrarunt, quos secuti sunt Graecorum Poetae, Orpheus, Musaeus, Amphion, qui & ipsi dicta disciplina imbuti, varia posteritati reliquerunt fragmenta, quae posteritati concredidit Timotheus Thamyris,milam monMusicus, Demodotus Phoenix, Sybilla AEgyptia, Epimenides Cretensis, &: ex his deinceps Clemens, Eusebius, Origenes, alijque, quae suis locis pro
ducentur, desumpserunt. Fuit & alius in AEgypto Propheta & Sacerdos Epies nomine,cuius de AEgyptiorum reconditioribus literisnpera ex Copia lingua in Graecam transtulit Arius ; huius mentionem Eusebius facit L 1. c. vii. circa finem. Phercides quoque Syrus, & ipse Sacerdotum discipulus varia posteritati reliquit ad hieroglyphicae literaturae arcana spectantia monumenta, quae suis locis in dicendorum confirmationem adducentur. Post Troiana vero tempora hos secuti sunt, teste Porphyrio l. L. de abstinentia, in Graecia AEgyptiorum distipuli, Homerus, Hesiodus, Herodotus, Pythagoras, Eudoxus, Democritus, Plato, Aristoteles, Socrates, D metrius Psalaraeus, quorum singuli iuxta institutum suum varia proserunt argumenta dc indicia, quibus doctrina sacrarum sculpturarum instauri rari, ac tandem Osiridis corpus Typhonia temporu iniuria discerpi qm artus artubus connectuntur, in integra adaptatu, restitutuq; sperari possit;
id autem, & qualia ab AEgyptijsdicti Graeciae Philosophi didicerint,seiqidorus integro capite 6. libri 2. Bibliothecae suae describit. . De Pythagor , Democrito, Inopide inter alia haec scribit: Pythagoras insuper multa ex. sacris
libris Geometriam auoque-Arithmeticam percepit, ac animarum in alia corpora transmigration .. EXistimant autem Demstcriism quinque annis, qui us in
Aegypto buit, plurima in Astrol uia didici n. S militer ὐ Inopidem cum Sacer se tibus, Apronomi .ue diutius mersistum, Suis cirNulum moliorum cursvi astrorum Zodiacumque, ac multa alis ab eis percepta ad cyracos digna laude attulisse. Vid in pneterea Porphyrium l. a. de abstin & Strabonem lib. xvi. fusius: de ustractantem. In AEgypto vero ijsdem temporibus Sacerdotes flor uexum Anebo, Manethon, Sonchus Memphites, Calostris, alijque Heliodoro l. s. quorum monumenta partim Graeci1 partim besque sui iuris facta posteritati concrediderunt. Ex Hebraeis C ldaeis,
urerque Philo, Iochaides, Berosus, Apion Alexandrinus ς Hor Niliacus, qui
184쪽
ET FABRICA HIEROGLYPHICORUM. 1is
qui inhnem librum de hieroglyphicis scripsit lingua Copta, ex qua de
inde eum in linguam Graecam transtulit Philippus; fuerunt eodem tempore Antiochus, Cherςmon, Hecataeus, Hellanicus, Philochorus, Castor Thales, Polaemon, Ptolomaeus Mendesius, Aristaus, Africanus; Theog nes vero, teste Eusebio, Cambysis temporibus, uti &Tatianus, Ipsicratea, Mochus Phoenix, qui omnes suis in monumentis symboli sipientiae a gyptiorum varia specimina dederunt. Ex Arabibus post Christum vero Salamas; Gelaidinus,Alfain & prae caeteris Abenephius,&Αben uachsia, qui omnium scripta suoru iuriu facientes, exacte&feliciter nonnullas Egyptiacae Philosophiet partes attigerunt. Ex quorum sundamentis traditis,nos primum verum primaevae doctrinae sensum subolfacientes, veluti ad Ar assi arae hium ducti, non parum nos prosecisse confitemur. Nam Abenuach stat quem saepe citat Rambam, primus AEgyptios libros in linguam Arabicam transtulit, quem nos Melitae , inter spolia Turcarum repertum, singulari Dei prouidentia Arabicum reperimus. Post Salutis praetersta aduentum ia Graecia floruere Plotinus, porphylius, Iam lichus eius. discipulus, Dionysius. Areopagita, Iustinus, serigenes, Tertullianus, Cleniens, Eusebius, Ir naeus, qui veterum scripta exactius trutinantes,. Egyptiacam doctrina , etsi sparsim, ea tamen claritate exhibuerunt, ut symbola ipsa hieroo lyphiuca, pta verboru cotextu exposuisse videantur; varij quoqitum historici umphilosgi, multi quoque exss. PP Athanasius, Epiphanius, Lactantius Firmianus, Augustinus, Hieronymus; ex Gencilibu , . Ammianus Mamcellinus, Martianus Capella, Plinius, AElianus, Solinus, Macrubius, alijque . innumeri, huius Egyptiaςae sapientiae suis in monumentis etsi sparsim Mea tamen indicia praebueruliquς instituto nostro plurimum sane conduxerint. Ppst hos toga secutorii intercapedine, ordine secuti sunt,Pigrius Valerianus, Causinus noster,qui in Horum vastos quide edideruntia mentarios, qu ru' tamen neuter interpretationis alicuius vere hieroglyphic' spectinetia dedit, ita ut non tam hieroglyphicam doctrinam veterum . quam emblematicam ex omnibus omnium temporii historijs confarcinatam diatribenediderint; post hos randem secutus est Laurentius Pignoria vir peringe- .niosus, qui interpret tionem Bembinae tabulae aggres ius , non omnino ascopo errauit; sed adeo eam p uois perstrinxit, ut vix nudum symbolorum Corticem attigerit. Hervv rius quoque libyum in eandem tabulam edidit, quo se Nauticam AEgyptioru sub dictae tabulae Bembinae hieroglyptiacis relati enodasse putat ; sed quantum a scopo aberrauerit, paulo post apparebit, Vb, eius interpretationem resutantes clare ostendemus, eam sibi cunia AEgyptiorum veterum intentione constare minime posse. Hos ego tan-xum secutus; quid praestiterim, praesens opus testabitur.
V X quibus fusius forsan, quam par erat, deductis, luculenter patet, hiel . Voglyphicas disciplinas non tantum non suisse deletas, sed & eas i P hunc
185쪽
CAPQV- Ο UBERII. DE INSTITUTIONE
De Sγ misis es hieroglyphicis in genere.
bolusti variarum rerum suscipit significationes, teste Stephano, in ' '' di huiuium Enim derivatur, idem est, ac conferre, con iungere, eommiscere, seu quod idςm est, significat collationem quandam, eontributionem, seu signum, quod homines olim, teste Athenaeo, dum simul conuiu rentur, contribuebant, ex quota, quam quisque ad parandas ebulastribuebat, appellato symbolo, undὸ Terentius in And. i. alludens, bolum, ait, dediti διαnauu &Plautus Curti '. meminit collatorum symbolorum apud forum piscarium; Asymboli etiam dicebantur ij, qui sino
quotae contributione ad conuiuium aliquod gratis admittebantur, teste Gi-raldo lib. de symbol. Pythag. Graeci porro Symbolum vocabant annulum, & Latini signum,quod vasis,literisq; imprimere solebant,ad indican- ii v dum,mm alienam non aperiendam, unde & sigilla originem duxisse vi- antiquorum ad nostra usque tempora deduci a consuetudine. Ap. hHiis, pellatur etiam re βρυ' apud Valtrinum de re militari, tessera, seu signum. certotum verborum,militibus datum quo amici ab inimicis, veri ac ge-νω- ωδε nuini ab Exploratoribui dignoscerentur,ita Arabes illud sumunt hoc loco; eo inodo Plutarchus in vita Romuli,signum,quod Romanis contulir Romulus,dixit fresbolum ν erat autem signum,mi aggrediendae opportuni- ratem detis,cum assurgens purpuram in sinus contraheret, ac rursiis contractum explicaret. Accipiebatur praeterea olim Symbolum pro omni eo inditio, coniectura,atque argumento, cuius subsidio in alicuius rei nobis incognitae peruenitur notitia ; sic annulus olim erat nuptiarum in ditium. Ab alii etiam accipitur pro Etymologia, oc sitiando pro augurio, α vatici- nio, eis quod ex signis di coniecturis colligerentur. Vnde Plutarchus in Perici : T. Et Xenophon :-3.
' μρ' ---A iistetisse,n lymbolorum nructuram 8 lymbolis σsacrificijs rutabantur. Ided Graeci definiendo Symbolum, dicunt, esse id, cuius medio nos rem aliquam, quam occult*m Mevolumuβ, cognoscanius. Apparet autem inter symbolum &coniecturarii, hanc esse distςrentiam, quod earum rerum, quae naturaliter occurrunt Vr' η' '' -sceminae quae peperit, sumus ignis, si x coniectura ; Latini Vςro fila Sym ἰὸρὴ iiii. bolum definiunt; Symbolum V vita alicuius arcanioriss
186쪽
ET FABRICA HIEROGLYPHICORUM. 1 1 s CAP. V.
id βmboli est, conducere animum nostrum, mediante certa aliqua simia litudine ad intestigentiam alicuim rei, multum arebis, quae sensibiis osteruntur exterioribus disserentibus cuius proprietas est, esse celatum, 'absconditum, siub melo
οὐ imi dicti; Vnde siue sed μυθιὰ,, quae docet sensus Scripturae reconditos, &mysteria exponit ; cuiusmodi quoque sunt τα--βου Πυθαγει biti apud Plat. 8. Symp. & apud Caelium Rhodigin. l. io. ant. le, i. capite, quo symbolica simulacrorum additamenta enarrantur. Et iuxta Demetrium Phaleraeum in symbolis aduerti debet, Δ attendi , . qudd sub iis maxima substantia, vis, energia, ac multus sensus,cum insigni aliqua grauit te, breuitateque comprehenduntur. Antiqui porro duplici-..ter utebantur symbolis,leste Giraldo lib. de Symbol. Alia verbis quibus- cuplex ratiodam explicabantur, alia non ; quibus utrisque AEgyptii, praecipue ad Religionis, ac Theologicae disciplinae,mysteria explicanda utebantur ; indignum esse iudicantes, ac tantorum mysteriorum in conueniens maiestati; sieerdotes si ea a quolibet plebςio intelligerentur. Vnde sacerdotes eorum diuina mysteria sub cooperta aliqua nota,& umbrosa allegoricae figurae apparen. ς00 ψη tia indicabant, qua disciplina etiam non nisi soli sacerdotes, sapientes,ac philoibphi erudiebantur. Quos inter Graecos praecipue a mulari conatus Pythagosas est Pythagoras verus AEgyptiacae sapientiae alumnus i qui sententiarum,ac documentorum, quae dare volebat, subobscuris verborum meandris, ac dis pqx fymmetaphorici sermonis circuitu ita cooperiebat, ut sblis sapientibus,quod vel ' let,insinuare , plebςis autem Philosephis de conceptis mysterijs ne quidem sitspicionem relinquere videretur. Vnde Plutarchus lib. de Osiride dc Isi'
de sic loquens, dicit: P thagoram autem maxime, apparet, tu ad orallone habitus, admiratu que sacerdotes ictos, imitutus ea rationem eorum, per amba -- ges proponendi, suasque sententias inuolucris texit nde omnes ij, qui mel nomas in tituere religiones, aut urbes, legesque condiderunt ; hoc obscuro aenigmatico dicendi genere isi sunt. Sic ut interim taceam Zoroastrum, Zamol-xem, seleucum, Dardanum, Carondam, Numam Popilium, & alios antiquos Ethnicos philosophos) fecit cumprimis magnus ille Moses, Israelitici populi Dux & gubernator , Nam ut recte Rambam in Genesios exordio
hoc est: βuinquaginta portae intestigentiae creatae siunt in mundo, omnes traditae sunt Mosi, exceptamna. Unde dicitur Minuisti eum paulo minus ab Angelis :Et paulo post ait. suisquid contentum edi in diuina lege Hebraeorum , siensiuallet orico, melliterati per dictiones, et ei Arithmeticas supputationes, mel Geometri eas literarum figuras, siue transiriptas, seu transimulatas, mel harmonicas consonantius, qua ex formis characteru,coniunctionibus sparationibus,tortu, sitate,directione, defectu, siverabundantia, minoritate, maioritate, coronatione, clausiura, aperirera ,
ρ dine literarum resultant. Cui astipulatur Gerundensis: ira ὸ ii ''
187쪽
Sacra Scriptura tota nil aliud , quam
CAP. V. 116 LIBER II. DE ERECTIONE
hoc est: Omnia haec cognovit per ligem, si omnia inuenit in ea per expositiones suas per si rammaticάs JhilitateS, τ per literas eius, s calami irationes eius. Ostendunt itaq; praedicti Rabbini, totam sacram Scripturam nil aliud esse, quam continuatum quoddam symbolum reruni &mysteriorum sublimissimorum, quaesbiis Doctoribus,& diu multumque in lege exercitatis ut sciant, conuenit. Ιmis ipsam aeternam Sapientiam Christum Sexuatorem nostrum ch au, fi . hoc parabolico dicendi genere V sum testantur ea , quae apud Euangelista, x quφiψb haud instequenter leguntur. Nescit enim abscondita DEI substantia nu-
tradidit. do sermone in proIanam &coinquinatam intrare aurem. V nde non Iur,liasti, congrue dicit, quantumuis impius Iulianus Apostata, o at natura a uina
stare celata ab condita. Iulius Firmicus ad Mavortium Lollianum in ulti ma sui voluminis parte, huic adstipulatus ait. Celari dii abscondi pluribus tergumentis natura diuinitatis ab initio moluit, ne omnibus facitis eget accesues neue
nctis patefari a maiestatis suae origine panderetur. Quae duobus integris i ibris 3: SO 6. Strom. fusius prosequitur Clemens; Atq, inde est, quod Pythagorici Cur pyilia. doctrinam, quam illorum Magister didicerat in AEgypto, ac post: eos Plato- , quis. nici in monumentis suis usi sunt aenigmatis& symbolis, existimantes, quod se tymh'ijβ nuda & aperta expositio DEO &naturς esset inimica, Vt bene notat Marasitius in sua Theologia Platonica, ac proinde persuadebant sibi; & firmiter credebant, quod DE VS sese ab hominum vulgarium, & profanorum sensibus subduceret, intelligentiam, & cognitionem sub Variarum rerum a scondendo similitudinibus & parabolis ; gratum e contra', acceptumque, ei esset,ab hominibus verae Sapientiae studiosis arcana sua my steria per viam secreti inuestigare ; ac proinde veluti sub via quadam subterranea sancta . doctrinae suae Sacramenta cooperientes procederent; atque ideo solis hominibus prudentibus, quibus interpretis loco esset Sapientia, ad veri secreti penetrare possent cognitionem. Unde & cum Hebraeis Pythagorici ma-is,iisu aci me conueniunt, dum mysteria legis maxime celare juiant. Nam ins
hoc est: Non traduntur abscondita legis nisi Consiliario Q sapienti in Victro Iuvenum, ct intelligenti Mago. Arabes quoque in tantum celare mysteria, ut apud eos prouerbij loco sit: ἀ-- Sadra a ausio lsre a iunilaia schipho alat achadin, hoc est, Pectus tuum dilata secreto tuo, hoc est, ne detegas illud et sin omnes itaq; Orientales in consuetudine habuisse videntur, ut sua mysteria summo itu dio ab imperita plebe absconderent; Vnde Ephrem Syrtis frequentissime, in hymnis de amore Sapientiae id quoque fieri praecipit , dum dicit :Ephrem Sy-- ν,ἰ sy. μContine te in timore DEI, prini pio omnis sapientia,usacra DEI Ieria na, i, I Piψnysiu* ςxjam Areopagita c. a. Coeles . Hierarch. dicit
188쪽
ET FABRICA HIERO GLYPHICORUM. 11
negare 'obsit, ob ras reri, similitudines, plus alijs rebus animum notum ele reta ae proinde a rudioribus, m pie ijs pericia is abs condi de Hinc videmus,omnem serme Pythagoricam,dc Platonicam philosophesse notis verborum, & tegumentis rerum plenam, hunc que tradendi morem, ut ante diximus,ab Hebrabis & . Egyptiis ipse citatus Pythagoras & Pla, to ad Graeco. primi transtulisse creduntur. Solebant enim AEgyptii,Vt mox dicemus, fictis quibusdam inter Sacerdotes literis, sicra communicare , Veessent plebi secrera, quo & diutius admirationi serent, & attentius caperentur. Vnde illi cololli,statuae,arae,arcus,& aera publice incisa literis AEgyptiOrum sacris,prominebant quide spectanda uniuersis, sed non nisi a mystis,&initiatis hieroglyphicis intellecta, vide ijs Chaeremon, Orus, AEgyptiorum que permulti scripsere. Sic Pythagoras viri sapientis non putabat esse, Asi' no lyram eXΠηere, aut mysteria, eo pacto recipere, mi Ius tubam, Hes graculus, nguema sarabaeus. .Quare flentiumcindixit discipulis, ne vulgo diu senorum arcana patefacerent, quae meditando facilius, quam loquendo apprehenderentur. Vnde tribus voluminibus omnes philosophiae partes physico, paede utico, & politico complexus, quae moriens, filiae testamento mandas . fertur, ne illa extra familiam ederet, imo nullatenus publicaret. Ipse vero tantum dignis numeroq; paucis , dum viveret , omnia quae illic
continebantur, maximae autem mathematica, viva voce, nullo utens inuolucro plane demonstrauit; ccetera coeteris in parabolis. Ergo aliter loquens, aliter sentiens, eis semper idem Sapiens per quaedam symbola,ceu memoracula doctrinam suam suis impertitus est, ita ut ad pii scorum imitationem aliud dictum, aliud referret intellectum. Ab eo namque, ut de primis ex o diar, pro Deo ponitur infinitum& unum, pro rebus incorporeis numeri, pro corporeis figurae, pro mistis harmonia . pro sordibus peccatis vites non putatae, pro eo quod est in vita purissimum, farina. Gallus candidus nota est DEO dedicati; sedere designat humilitatem , circumactio prudentiam,& haec quoad diuina; istud ad rem priuatam & virtutes speciat; flatera symbolum justitiae, sal notat moderamen, via publica errores Vulgi. Sol ponitur loco manifesti, & aperti; acutus gladius significat pericula is, lolium,inuerecundiam; cantus, voluptatem , esca, cordis cruciatum ; lyra, harmoniam ; stragula lecti, insemnia; Annulus striatus dolorem; olla ebullitionem irae; ungues recurvi, rapinam ; choenix, alimentum; res decidentes, fortunam; termini fatum. Ista sunt hominis, quoad seipsum. Illud jam sequitur, quod versatur erga alterum. Dextra notat amicitiam, nigra cauda falsos fratres; ungues&crines symbola sunt propinquorum. hirundines garrulorum, & eorum qui excedunt ingratia Panis symbolum est verae amicitiae ; Oleum adulationis ; ignis iracundiae ; gladius exacerbationis. Onus molestiam insinuat. Hactenus fere priuata nunc de Republica . . Corona signum est legis, regiminis; ligna Viae, res Vni. versitatis, ambitionem faba demonstrat; 'omnia symbolica, omnia figurata
Aegyptiorum iacura in abdendis mysteri jS. silentium Pyliragoricuin quo consIsteretis Malchus siue Porphy' artus in vita Pythagorae. symbola Pythagorae symbola asia sectionum. symbola amicitiae.
189쪽
ta , omnia alleg rica. Ecce haec sunt sere symbola, quibus Pythagoras sis pientiam suam occultabat, sed jam ad symbola,&hieroglypnica χgypti
Non ergo sine fundamento,& ratione grauissimi Authores existim acirunt, Pythagoram omnia sua syinbpla ab Hebraeis, di AEgyptijs hausistis, asiti's,es & ut alios omittam mulso , Clemens Alexandr. l. I. Strom. S. Cyrillus, Laiactantius, Porphyrius, manifeste ostendunt, eum sapientia symbolica ab AEgyptijs, atque hi a Mercurio,d Zoroastro primo Bactrianorum Rege q uem Chamum esse in praecedentibus ostendimus) hunc a Noemo, Noemum ab Enoch, Enochum immediate ab ipso humani generis parente Adamo percepisse, quae quo magis a fonte receissit , eo maiorem corruptionem eam incurrisse verisimile est. As ipulantur huic, praeter Abenephium omnes alij celebriores Rabini, Rabbi Abenezra; qui in Commentarijs in dim Raziel. Genesin dicit, Adamum a Raziele instructum omnium rerum naturaliu ,& supernaturalium cognitionem hausisse, eamque posteris suis sit, multifarijs symbolis, si signis tectam tradidisse,alijs vero oretenus tradenda misiodi ii. ' praecepisse, unde Cabalae origo non absimilia proserunt Rabbi Eliezer , Iochai, Rabbi Iuda Ben Leui in suis commentationibus Beresithicis. Sed Α, iiiiiij Vt in exemplo haec declaremuε. Pythagoras animam alatam dixit, quod tum AEgyptiorum a Zoroailro, tum Hebraeorum a primis patribus
qua et idit mira, indicat sedalibus suis, hoc en, potentia imaginatis ν haec cogita tio . Quo autem anima fuerit purior , eo alas habebit aescariores, sc. quae sequuntur. Hinc de anima sensum ab antiquis mystice intellectum poste- .
190쪽
riores Rabbint,in gentes traxerunt superstitiones. Quos secuti olim . Π piij miras passim de alis animae sparserunt fabulas, id, m ymeὸ intellexit, literati aecipientes sensi interpretatissenti Zoroaster enim, quem Pythagorasseeutus est, deministrare volens ac docere, animam si aptam, & capacem reddere posse ad volandum in coelum , unde discesse- .rat, id profundissima quadam innuit allegoria: μιμι si, M ali, aulinae.
eademibin alis elis illa ρracipitante ruit in eorpus ; alis autem restaurato mox ad loeum, ex asso recidit, reuolat in ea lum,s ad DEWM. Peten tibus auteni ab
eo discipulis, qui diseursim Magistri attentis animis ausculiabarie, quid Mynchim esset, urantina eorum bene plumata,& Artissimis alis instructa eo volando perueniens, perseueret semper tam optato alarum remigiosita ν Responder, animam aqua vitae irrigandam , instantibus autem di- .scipulis, undὸ eam habere possent, subiunxit : Paradisin Del ruatuor flumi- id si, da: nibus iri quisΜιbis hane aquam praebebit Nome enina fiuntinis,qui versusAquilonem tendit, significat rectum S: iustum ; qui vero versus Occasu , poenitentiam & purgationem ; qui versus Orientem,lumen ; & qui denique Versus plagam meridionalem currit, pietatem demonstrat , quo allegorico dicendi genere insinuabat, animam destitutam alis virtutis,mox in
omnium vitiorum abyssum cadere,ac praecipitari: iniectam vero in volu- . R p 'i' pratum carnalium, lentibiliumque rerum barathron, totam reddi corpo- alis mimae. rea,terrestre,& ponderosa; econtra verdalis reassumptis vellita se leuando supra se, ultra Solis, Lunaeque vias, atque sisper omnem corruptibilium re ὶ ' .rum orbitam,eius,cuius circumseretia nusqua, eentro countiatdiuinitateqἰ
postliminiis consecuta, totam reddit leuem,celerem,coelestem,ac diutham Fluvij veris, quorum irrigatione alae animae nostrae crescunt, sunt fides, per hamen ; charitas D E I, 5: proximi per pietatem , justitia per rectum; poenitentia, denique & emendatio scelerum praeteritorum, per expiatione , insinuata. Totum iraqtie hoc christiane docet Zoroaster, quod & pr prium eius symbolum fuisse assirmant Chaldaei ; atque ad hoc symbolum S. Augustinus in explicatione Psalmi r 38. S se sero pe'nas meas , yc. i 6 6 ' ea alludens ait: Gas pennas muli assumere, nisi Mas alas. duo praecepta charitatis, in quibus tota lix pendet, Prophetae ' Sed adhuc multo clarius alio in loco praedictum symbolum exponens,air, animam habere alas, & monstrans, quae sint verae ala eius, com in expositione Psalmi ros . p mis nubemas ensem tuum, qui ambulas super pennas mentorum: dicit, quod per ventos in hoe loco significantur pennae, quibus anima eleuatur in atrum, quae nihil aliud sunt, quam virtutes, bona opera, justae denique, ac rectae rationi consormes actiones , In duabus alis, dicit illa, habent animae omnes pennas 1μos ; quia omnia praecepta legum in duo et /eluti restringuntur, charitate DEI, ρηρα mi, queis fulta anima, quasi cum liberis alis, di cum sancto amore dir/cte ad T EV Sanctus Gregorius Nissenus in expositione super Cantica, ubi vulgata teistio habet: Auerte oculo tuos a me, qMa ipii auolar e fecerunt;